>>728 กูรีวิวแบบรีบๆ555555 อาจไม่ละเอียด กูขอต่อเรื่องความชอบส่วนตัวนะ
อริรัก
กูชอบเวลาคู่พระนางคุยกันแบบเรื่องที่มันไร้สาระมากๆ กงจู่ดื้อแบบน่ารักมากปากไม่ยอมแต่ให้คนไปเก็บของตามที่พระเอกบอก เรื่องอริรักเป็นเรื่องที่ตัวละครพระนางเคารพและให้เกียรติสามีภรรยา กงจู่เข้าใจความลำบากที่เซียวหวนต้องเจอและแบกรับเอาไว้จึงไม่งอแงทำให้ลำบากใจ เซียวหวนเข้าใจพื้นฐานกงจู่ว่ารักศักดิ์ศรีและเกิดมาสบายอะไรยอมได้ก็ยอม ไม่เคยขอให้กงจู่ต้องยอมใคร คล้ายกับท่านเก้าน้องฟู่ในเวอร์ชั่นที่เป็นท่านเก้ายังเป็นคุณชายตระกูลใหญ่และน้องฟู่เป็นคุณหนูสูงศักดิ์ พื้นฐานแตกต่างนิสัยก็ต่างกัน
-เซียวหวนกับท่านเก้า อาจไม่คล้ายกันเลยแต่เวลาที่กูอ่านเซียวหวนกลับคิดถึงท่านเก้าทุกครั้งว่า ตอนที่เซียวหวนยังลำบากเป็นทหารผู้น้อยคงเหมือนท่านเก้าตอนพึ่งเข้าเป็นทหารใหม่ต้องอดทนต่อทุกฝ่ายไม่ว่าจะเบื้องบนหรือเบื้องล่าง กลับกันท่านเก้าในตอนท้ายๆก็แสดงความเย่อหยิ่งออกมาเรื่อยๆจนคล้ายกับเซียวหวน ทั้งคู่ต่างมีความทะเยอทะยานที่จะพาครอบครัวตัวเองให้สบายกว่าที่เคยที่แตกกันก็คือเป้าหมายตรงนี้แหละ พราวพร่างศัตรูคือตระกลูใหญ่แต่อริรักคือราชสำนัก เซียวหวนจะมีลักษณะความเป็นผู้นำมากกว่าก็ไม่แปลก ความอ่อนโยนแบบท่านเก้าไม่ค่อยมีให้เห็นแต่ไม่ได้เผด็จการจนน่ารำคาญอะไรยอมได้ก็ยอมแต่กูเห็นว่ายอมหมดแหละ5555
-กงจู่กับน้องฟู่ ไม่คล้ายกันเลยในความคิดกูนะ น้องฟู่อ่อนหวานมีความนอบน้อมแม่บ้านแม่เรือนแต่กงจู่งานบ้านคือไม่เป็นเลยไม่มีมาทำกับข้าวเย็บผ้าเย็บถุงเท้าขนาดเรื่องในจวนยังมีคนดูแลให้ แต่การใช้งานคนและวางแผนความเด็ดขาดกงจู่เหนือกว่า ที่เหมือนกันความเชื่อมั่นในสามีตัวเอง น้องน่ารักกันคนละแบบ น้องฟู่น่ากอดน่าลูบหัว กงจู่น่าหยิกน่าตี
สไตล์ของจือจือ ไม่มีตัวละครอื่นมากั้นกลางระหว่างสองพระนาง กูที่ชอบความความสัมพันธ์ที่ไม่ต้องระแวงกันสไตล์นี้มาก พระนางของจือจือจะฉลาดและไม่งี่เง่า กูเป็นแฟนพราวพร่างอยู่แล้วเลยไม่มีปัญหาว่าอืดหรือเนื่อย อริรักเรื่องมันไหลไปเร็วและตื้นเต้นมากกว่าพราวพร่างที่มีช่วงเบรกให้เห็นวัฒนธรรมการใช้ชีวิต แต่อริรักมันจะหนักไปเรื่องการเมือง ราชสำนัก ชนเผ่า การเมืองแคว้นเราไม่พอไปยังการเมืองแคว้นอื่นอีก ช่วงแรกกูก็งงเรื่องชนเผ่า การเมืองแคว้นอื่นเกี่ยวไรว่ะ แต่พอเล่มท้ายๆจะเห็นว่าอ้อมันต่อเนื่องกันแบบนี้เอง ถ้าใครไม่ชอบแนวเน้นเหตุการณ์การเมืองมุมกว้างก็คงไม่ชอบ เพราะมันไม่มีการมาตีกันหลังบ้านของผู้หญิง ศัตรูของกงจู่คือระดับผู้นำตระกลูเท่านั้น กงจู่ที่เป็นดูแลราชสำนักขนาดสนมของพ่อยังปราบได้ให้มาตีกับฮูหยินบ้านอื่นคงไม่ใช่ ทุบดินที่ศัตรูของนางเอกไม่ใช่แค่ฮูหยินบ้านอื่น
ถ้าใครไม่ชอบแนวเหตุการณ์การเมือง กูแนะนำว่าข้ามไปเลย ถ้าอยากลองแนวนี้ดูก็อ่านได้อ่านสบายว่าปรรักหรือไม่ได้พลิก3ตลบขนาดทุบดิน ฉากหวานคือน้อยสัสๆจริง เล่ม3-4 มึงถึงจะเจอ ใครตามมาเพราะฉากเข้าหอของท่านเก้ามึงคงผิดหวัง555555 เพราะมึงจะได้เจอคือเล่ม 4 ช่วงท้ายๆแต่เซียวหวนก็เอาแต่ใจยิ่งกว่าท่านเก้าอีก
สรุปนะ ใครชอบแนวเน้นรัก หลัวสายเปย์ อยากเห็นเรื่องหลังบ้านคือข้ามเหอะ ถ้าชอบแนวรักซึมลึก อยากรู้จุดจบของพระเอกว่าจะไปได้ถึงขนาดไหน อ่านแนวการชิงอำนาจในราชสำนักได้ มึงควรลองเพราะมันอ่านง่ายไม่ได้เน้นการเมืองเยอะเกิน จากที่กูเบื่อแนวซูๆ ทำอาหารมาเจอเรื่องนี้คือพอใจ