อ่านหน่วยดาวพิฆาตแห่งต้าซ่งของเยี่ยกวนจบแล้วนะมาคุย+สปอยหลังอ่าน
.
.
.
.
.
หน่วยดาวพิฆาตแห่งต้าซ่ง เป็นหน่วยงานที่ตั้งขึ้นหลังซ่งไท่จูปฐมกษัตริย์ขึ้นครองราช คอยสืบสวนคดีพิศดารรับเฉพาะที่เต้สั่งให้สืบเป็นหน่วยเฉพาะไม่ขึ้นกับกรมอาญาหรือศาล คนในหน่วยจะมีชื่อเรียกตามดวงดาว
ในสมัยซ่งเจินจง (องค์ที่ 3) เกิดคดีประหลาดพิศดาร เมื่อขุนนางผู้ตรวจการถูกลอบสั่งหารกลางถนน คนร้ายปืนเชือกหนีไปกลางอากาศ จนชาวบ้านตื่นกลัว จึงมีรับสั่งให้หน่วยดาวพิฆาตสืบคดีโดยตุลาการสัญจรหลิ่วสุยเฟิงออกไปสืบคดีคู่กับเหยากวงนางเอกน้องใหม่ตามรับสั่งของเต้ ทิ้งไคหยาที่ชอบสร้างสิ่งประดิษฐ์ไว้ในเมือง ถึงเมืองที่เกิดเหตุก็เจอพระเอกชื่อไท่สุ้ย(ดาวราหู) ออกแสดงกลลวงจิตมีเชือกลอยในอากาศ เป็นเบาะแสคดี ไม่สปอยคดีนะเดี๋ยวอ่านไม่สนุก เรื่องนี้อ่านไม่ยาก แปลโอเคไม่สะดุด
จุดที่ไม่ชอบคือคาร์พระนางในเรื่อง
นางเอกเรื่องนี้ต่างจากนางเอกเรื่องอื่นของเยี่ย
กวนมาก สายใช้กำลัง นางเอกมีพลังระห่ำแรงเยอะกว่าคนทั่วไปน็อคผู้ชายได้สบาย แล้วเวลาระเบิดพลังขึ้นมา นางทำร้ายทุกคนที่อยู่ตรงหน้าคุมพลังไม่อยู่ ทำให้คดีสะดุดอยู่หลายครั้ง
พระเอกไท่สุ้ย มีวิชากลลวงจิต ใช้สะกดจิตคนได้มีความสามรถพิเศษเป็นความลับคือ ฟื้นตัวได้เร็วบาดเจ็บสาหัสแค่ไหนก็รอด มีแค่อ.พระเอกกับคนในหน่วยดาวที่รู้ พระเอกเรื่องนี้เป็นคู่กัดกับนางเอก ปากไม่ดีโดนนางเอกซ้อมประจำเกือบตายไปหลายรอบ ส่วนตัวกูไม่ชอบผู้ปากร้ายอ่ะ
บ้านนางเอกถึงกับมีความเห็นว่า ยกให้พระเอกไปก็ดีหาคนทนมือทนเท้านางเอกยาก คาร์พระนางไม่โดนสำหรับกูเกือบไปไม่รอดช่วงต้นเล่มแรก
จุดที่เซอร์ไพรส์มากไม่คิดจะปรากฏตัวในเรื่องคือ กูเจอท่านเปาหนุ่ม ยังไม่เป็นเจ้าเมืองไคฟง อายุแค่ 24 เป็นตุลาการศาลต้าซ่ง มีความดีขยันจนเพื่อนร่วมงานรังเกียจ กับจั่นเจาวัยรุ่น 16 ปี ที่ตามท่านเปามาสืบคดีด้วย ตอนแรกพระนางไม่ชอบท่านเปากับจั่นเจาหาว่ามาแข่งสืบคดี ขัดๆกับท่านเปา จนตอนหลังรู้ความดี ร่วมมือกันสืบคดี มีประโยคโดนใจของท่านเปาในเรื่องด้วย อันนี้ขอนำเสนอจำได้ไม่เป๊ะนะแต่ความหมายประมาณนี้ ไท่สุ่ยท่านชวนฝ่าบาทไปฟังนิทานไม่ผิด แต่วันต่อไปฝ่าบาทไปดูหุ่นดูละคร วันต่อไปดูงิ้ว ไม่กลายเป็นทรราชไปหรือ พระเอกสตั้นไปเลย กับประโยค ฝ่าบาทออกเที่ยวเล่นตลาดและเอ๋ยว่าพระองค์เหงา ท่านเปาบอก พระองค์เหงาโดดเดี่ยวในวังเพื่อชาวบ้านจะได้มีสุขมียิ้ม คือคาร์ท่านเปาเรื่องนี้ดีมาก อ่านแล้วไม่หลุดสมเป็นท่านเปาขุนนางตงฉินที่มีชื่อเสียงดีงามจนถึงทุกวันนี้ หลังจากกูอกหักจากเมืองไคฟงท่านเปาออกน้อยมาก มีท่านอ๋องแปด ปาอ๋องผู้เที่ยงธรรมมีบทออกมาช่วยบริหารบ้านเมืองด้วย อ่านไปละคิดถึงเปาบุ้นจิ้นที่ดูตอนเด็กมาก
หน่วยดาวตุลาการแห่งต้าซ่งรวมๆให้กลางๆค่อนข้างดี คดีไม่ง่อย มีปมจากคดีเล็กไปถึงคดีใหญ่ที่เกี่ยวพันกับบ้านเมือง ถ้าคาร์พระนางตรงจริตไม่ลำไยคงอ่านมันกว่านี้
.
.
.
.
.