มันเฝือ เอือม น่าเบื่อ และแปลกเพราะพวกทะลุมิติไม่ใช่ว่าต้องไปเป็นพ่อครัวแม่ครัวเสมอไป และไม่จำเป็นต้องทำอาหารเก่ง (แบบไม่ธรรมดา) มันก็มีทักษะอื่นติดตัวอยู่แล้ว โดยมาก มันทะลุมิติไปทำอาชีพอื่น เป็นหมอ เป็นคุณหนู เป็นชายา เมียหลวง จารชน นักสืบ เป็นสนม ฮองเฮา องค์หญิง เป็นเกษตรกร เป็นผู้มีพลังอะไรสักอย่างระดับสีม่วงสีทอง ฯลฯ ซึ่งอาชีพ หรือตำแหน่งพวกนั้น เป็นส่วนสำคัญที่ใช้ดำเนินเรื่องหลัก แต่ปรากฏว่าทุกคนต้องทำอาหารเก่งมากมายแบบไม่ธรรมดา โดยที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องหลักเลย ทั้งที่ไม่จำเป็น จะทำอาหารเก่งหรือไม่ มันก็ยังเป็นหมอ เป็นคุณหนู เป็นชายา เป็นจารชน เป็นเมียหลวง นักฆ่า ฯลฯ อยู่ดี ยังต้องฟาดฟันกับนางอิจฉา ตบตีกับแม่เลี้ยงและพวกน้องสาวพี่สาว เมียน้อย ฯลฯ อยู่ดี
แบบว่า ไม่ต้องมีฉากแสดงฝีมือทำอาหารก็ได้ เนื้อเรื่องก็ไม่ต่างไปหรอก แต่คนเขียนก็ชอบยัดฉากแสดงฝีมือทำอาหารระดับเชฟโรงแรมเข้ามาเฉย ๆ แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ให้รู้ว่าตัวละครของมันนอกจากมีสกิลวิเศษวิโส ซูสารพัดเรื่องเป็นปกติแล้ว ยังมีความสามารถทำอาหารเก่งโดยที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องด้วยนะ แล้วเจอแบบนี้แทบทุกเรื่อง (รู้ว่าเรื่องที่ไม่มีการทำอาหารก็มีอยู่เหมือนกัน ไม่ต้องค้านว่าเรื่องที่ไม่ทำอาหารก็มีนะ)
เวลาเจอแบบนี้หลาย ๆ เรื่องเข้า ก็เลยดูเหมือนว่า ถ้าใครไม่มีฝีมือในการทำอาหารแม้ว่าจะมีทักษะพิเศษอย่างอื่นที่เริ่ดแค่ไหน เปอร์เซ็นต์ที่จะโดนดูดทะลุมิติมันจะน้อยกว่าคนที่มีทำอาหารเก่งมากเหลือหลาย (ถึงแม้คนนั้นจะมีอาชีพอื่นที่ไม่ใช่แม่ครัว)