Fanboi Channel

ส่วนกู ไปเว็บทดลองอ่านของแจ่ม เห็นเรื่องใหม่ ชายาประดุจอาหารเลิศรสกับ เรื่องภรรยาเปรียบดังของหวาน ตั้งชื่อซะนึกว่าคนเขียนคนเดียวกันเสียอีก (แบบเซ็ตยอดหญิง ของคนเขียนหมอหญิง เซียนหอม กับเทพสมุนไพร) แถมแนวเรื่องเหมือนกันเด๊ะ
.
.
.
.
.
ทะลุมิติมาทำกับข้าวแก้จน
(แต่ที่จริงก็เหมือนเรื่องทะลุมิติอื่น ๆ ทุกเรื่องน่ะแหล่ะ นางเอกทะลุมิติ ไม่ว่าอาชีพหลักเป็นอะไร ต้องทำอาหารเก่งระดับเขฟห้าดาวทุกราย)
.
.
.
.
.
ถ้าคนชอบแนวนี้ ยังไม่เบื่อแนวนี้ ก็คงอ่านสนุก แต่กูเอือมแล้ว ก็ไม่ถึงกับอ่านไม่ได้ แต่เอาไว้คิวหลัง ๆ ถ้าไม่มีอะไรน่าอ่านน่าสนใจกว่านี้ ค่อยเหลือบดู

>>949 หมิงหลัน เพิ่งออกมา 3 เล่ม และเพิ่งแต่งงานกันก่อนจบเล่ม 3

อนุ ถ้าหมายถึงม่านเหนียง ก้อมีพาดพิงถึงแค่ช่วงที่พระเอกยังอยู่กับกลุ่มฉาวแล้วช่วยหมิงหลันตอนตกน้ำว่า ม่านเหนียงยังคอยตามพระเอก แต่พระเอกไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยแล้ว

กว่าจะได้แต่งงานกับนางเอก พระเอกก้อไปเป็นทหารอีกหลายปี ไม่มีอนุ จนได้มาแต่งกะนางเอก และก้อยังไม่มีเอ่ยถึงม่านเหนียงอีก คงต้องรอเล่ม 4 ออก

>>957 +1 ถึงจะน่าสนุก แต่กูเอือมทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอะไรพวกนี้แล้ว รับการทะลุมิติไม่ไว้แล้วกู ขนาดนวลนางก็ยังรอรีวิวยาวๆอยู่เลย

>>957 สำหรับเรา เท่าที่ลองอ่านตัวอย่างในเว็บแจ่ม ของหวานยังพอไปรอดนะ ดูปมเรื่องไม่ได้ผูกกับความสามารถจากชาติที่แล้วของนางเอกเท่าไหร่ แต่อาหารนี่โบกมือลาเลย

>>958 กูเซ็ง สนพ มาก เห็นโม่งหวีดเยอะ อย่กลองอ่านสักเล่ม อยากได้ Ebook มาอ่านมาก แต่ไม่ออกสักที

>>961 จะไปแจ้งความคนหายละเรื่อง ebook หมิงหนังเนี่ย เฟสบอกจะออกหลังจากเล่ม 1 เดือนจนถึงปัจจุบันแม่งยังไม่ออก

มีลิงค์ดำน้ำหรือภาษาอังกฤษของโปรดยิ้มตอบข้าฯไหมม

>>963 อ่านนานแล้ว ขี้เกียจหาลิง แต่ถ่ามึงอยากรู้ กูสปอยพระเอกเป็น
.
.
.
.
.
ไท่จื่อ ตอนจบเป็นฮ่องเต้ นางเอกก็เป็นฮองเฮา ตอนแรกประชาชนคัดค้าน นางเลยหนีออกจากวัง พระเอกไปง้อกลับมา ตอนนั้นนางเพิ่งรู้ว่าท้อง พักกินบะหมี่ข้างทางพอดี จบแฮปปี้
.
.
.
.
.

>>964 ขอสปอยอีกหน่อย พระเอกเป็นเด็กจริงๆเหรอ คือนางเอกกินเด็กเลี้ยงต้อยป่าวเรื่องนี้

>>965 ตอบแทน>>964
.
.
.
.
.
พระเอกเด็กกว่านางเอก 7 ปี ก็เลี้ยงต้อยกันน่ะแหละ
.
.
.
.
.
.

>>964 555555555 ทำไมอ่านสปอยล์แล้วขำ

>>966 ขอบคุณมากจ้า กรี๊ดด นึกว่าจะมาแนวเหรือธรรมชาติซะอีก อย่างนี้ต้องสอยๆๆๆ 5555

พวกตัวเอกทะลุมิตินี้ไม่รู้ทำไมถึงทำอาหารเก่งกันแทบทุกคน ไม่ว่าชาย หญิง นิยายจีน หรือญี่ปุ่น ที่โลกเดิมจะอาชีพอะไร ก็ต้องมีสกิลทำอาหารเก่งระดับเชฟโรงแรมห้าดาวติดตัว อย่างหมอหญิงแค่เคยดูรายการทำอาหารทางทีวีเป็นประจำ ยังทำกับข้าวได้ระดับเชฟกะทะเหล็ก ฉู่หวางเฟย ชาติก่อนเคยเป็น ปปส. ขาลุย แต่ไม่รู้เอาความสามารถทำอาหารขั้นเชลล์ชวนชิมมาจากไหน isekai หลายเรื่อง มักจะเคยเป็นพนักงานบริษัทธรรมดาสามัญ พอไปอยู่ต่างโลกกลายเป็นผู้บุกเบิกวงการอาหารสร้างสรรค์เมนูพิสดารสารพัด ฯลฯ
สงสัยว่าคุณสมบัติทีีทำให้ที่ทำให้ทะลุมิติกันโครม ๆ น่าจะเป็นเพราะทำอาหารเก่งนี่แหล่ะ ถ้าพวกทำอาหารห่วยหรือทำไม่เป็นจะไม่มีคุณสมบัติพอให้ทะลุมิติ

>>969 หรืออาจจะเพราะสมัยก่อนคนไม่สร้างสรรค์เท่าหรือเปล่า คนปจบทะลุไปอะไรๆก็เลยดูดี ดูว้าวววว อร่อย

>>966 ยังนึกอยู่พระเอกเด็กแบบนี้จะโตทันนางเอกมั้ย นึกว่าเป็นแนวพลังพิเศษซะอีก55
สรุปนางเอกกินเด็กจริงๆ เออดีๆชอบ

>>969 สมัยนี้ไม่ค่อยปิดบังสูตรและวิธีการทำอาหาร สมัยก่อนในไทยแค่ไม่30ปีที่แล้ว จะทำปาท่องโก๋ ต้องไปซื้อสูตรกันหลายพันบาท สูตรในตำราสมัยนั้นวางยาบอกไม่หมด เทคนิคที่จะทำให้อร่อยไม่บอก

ประเด็นที่กูสงสัย คือทำไมคนที่ทะลุไปถึงต้องบังเอิญเป็นคนทำอาหารเก่งระดับสุดยอดเชฟแทบทุกเรื่องต่างหาก ไม่ใช่แค่ทำอาหารเป็นหรือเก่งระดับธรรมดาชนิดที่คนทั่วไปก็เก่งได้นะ

ส่วนเรื่องคนโบราณหรือคนมิติอื่น โลกอื่น หลายเรื่องมันเป็นเพราะคนเขียนมันจงใจกด คนโบราณหรือคนโลกอื่นให้เคยกินแต่อาหารที่ไม่อร่อยหรือไม่มีารพัฒนาเรื่องอาหาร เพื่อที่ตัวเอกทะลุมิติของคนเขียนจะได้ยิ่งดูทำอาหารเก่งมากขึ้นไปอีกจากที่อยู่ในโลกปกติก็เก่งขั้นเชฟกะทะเหล็กอยู่แล้วต่างหาก

>>974 ทำให้นึกถึงเรื่องนึง ฝั่งญี่ปุ่น นางเอกกะจะทำโยเกิร์ตขาย แล้วปรากฎว่าคนซื้อท้องเสียกันหมด 555

>>975 โยเกิร์ตช่วยขับถ่าย

เพราะทำอาหารกะหมอสมุนไพรมันเป็น skill ที่ primitive ปะ ไม่ต้องใช้อุปกรณ์เยอะก็ดูเมพได้

สมมติให้นางเอกเป็นนักวิจัยฟิสิกส์นิวเคลียร์ทะลุมิติไป มันเอาสกิลไปใช้ลำบากปะ หรือเป็นนักแปลทะลุไปภาษาฝรั่งเศสก็คงไม่มีประโยชน์

ใครรู้บ้าง เรื่องนวลหยกงามแจ่มจะทำบ็อกมั้ย

>>977
นักฟิสิก - ทะลุไปทำของเล่นจากหลักฟิสิกส์ขาย
นักแปล - เขียนตำราสวรรค์เป็นภาษาฝรั่งเศษสร้างลัทธิใหม่หลอกชาวบ้านว่าเป็นภาษาเซียน

มันเฝือ เอือม น่าเบื่อ และแปลกเพราะพวกทะลุมิติไม่ใช่ว่าต้องไปเป็นพ่อครัวแม่ครัวเสมอไป และไม่จำเป็นต้องทำอาหารเก่ง (แบบไม่ธรรมดา) มันก็มีทักษะอื่นติดตัวอยู่แล้ว โดยมาก มันทะลุมิติไปทำอาชีพอื่น เป็นหมอ เป็นคุณหนู เป็นชายา เมียหลวง จารชน นักสืบ เป็นสนม ฮองเฮา องค์หญิง เป็นเกษตรกร เป็นผู้มีพลังอะไรสักอย่างระดับสีม่วงสีทอง ฯลฯ ซึ่งอาชีพ หรือตำแหน่งพวกนั้น เป็นส่วนสำคัญที่ใช้ดำเนินเรื่องหลัก แต่ปรากฏว่าทุกคนต้องทำอาหารเก่งมากมายแบบไม่ธรรมดา โดยที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องหลักเลย ทั้งที่ไม่จำเป็น จะทำอาหารเก่งหรือไม่ มันก็ยังเป็นหมอ เป็นคุณหนู เป็นชายา เป็นจารชน เป็นเมียหลวง นักฆ่า ฯลฯ อยู่ดี ยังต้องฟาดฟันกับนางอิจฉา ตบตีกับแม่เลี้ยงและพวกน้องสาวพี่สาว เมียน้อย ฯลฯ อยู่ดี
แบบว่า ไม่ต้องมีฉากแสดงฝีมือทำอาหารก็ได้ เนื้อเรื่องก็ไม่ต่างไปหรอก แต่คนเขียนก็ชอบยัดฉากแสดงฝีมือทำอาหารระดับเชฟโรงแรมเข้ามาเฉย ๆ แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ให้รู้ว่าตัวละครของมันนอกจากมีสกิลวิเศษวิโส ซูสารพัดเรื่องเป็นปกติแล้ว ยังมีความสามารถทำอาหารเก่งโดยที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องด้วยนะ แล้วเจอแบบนี้แทบทุกเรื่อง (รู้ว่าเรื่องที่ไม่มีการทำอาหารก็มีอยู่เหมือนกัน ไม่ต้องค้านว่าเรื่องที่ไม่ทำอาหารก็มีนะ)
เวลาเจอแบบนี้หลาย ๆ เรื่องเข้า ก็เลยดูเหมือนว่า ถ้าใครไม่มีฝีมือในการทำอาหารแม้ว่าจะมีทักษะพิเศษอย่างอื่นที่เริ่ดแค่ไหน เปอร์เซ็นต์ที่จะโดนดูดทะลุมิติมันจะน้อยกว่าคนที่มีทำอาหารเก่งมากเหลือหลาย (ถึงแม้คนนั้นจะมีอาชีพอื่นที่ไม่ใช่แม่ครัว)

>>978 แจ่มไม่ตอบ แต่ถ้าทำคนประเมินว่าBox คงไม่พอ คงต้องเรียก ลัง อะเพื่อนโม่ง 15 เล่ม เล่มละ 5 ร้อยกว่าหน้า 55555. ต้องเรียกรถมาขนเลย คนเดียวยกไม่ไหว เรียกพี่เรียกน้องเรียกเพื่อน มาช่วย

>>980 หมอหญิงนางเอกก็ทำอาหารเก่งมาข่มะ อ่านนานละลืม

>>980 เอาจากใจคนทำอาหารแบบกูนะ เตากับเครื่องมือในสมัยก่อนต่างกับปัจจุบันมาก ถ้าอยากทำเบเกอรี่แบบฝรั่งคือหมดหวังนอกจากมึงจะหาที่วัดอุณหภูมิเจอหรือจะทำคิดมาเอง เพราะถ้าอุณหภูมิไม่ได้ไม่เสมอคิดพัง เวลาเห็นตัวเอกแม่งไปทำเค้กในสมัยก่อนกูมองบนมาก มันอาจจะทำได้แต่น่าตาต้องประหลาดแถมมันจะไม่นุ่มฟู่เท่ากันทั้งอันแน่

>>983 แต่ในยูทูปมีก็มีช่องที่ทำขนมแบบโบราณนะมึง แบบdiyเกือบหมดเลย ขนาดเตาอบยังทำเอง ออกมาก็ไม่ค่อยเหมือนของปัจจุบันหรอก แต่มันก็ดูไม่แย่

>>984 เพิ่มเติบว่าเตาอบแบบดินเผานะ

>>981 นึกภาพตามแล้วฮา 555

>>983 กูเคยเห็นเพื่อนทำขนมปังเตาอิฐก่อฟืน(เตาพิซซ่าฝรั่ง)นะ อร่อยมากด้วย พูดละอยากกิน

นวบหยกนี่ลังเลจัง เอาดีไม่เอาดี งือออ

>>988 ซื้อมา ยังไม่ได้อ่านเลย

แนะนำนิยายพีเรียดให้หน่อยเพื่อนโม่ง เอาแบบในเรื่องไม่มีอะไรให้ขัดใจ ตัวร้ายน่าตบ นางเอกซู พระเอกซึนงี้ เอาแบบนิสัยไม่ง้องแง้ง จบดีจบเศร้าพร้อมรับ ขอบพระคุนมาก

>>988 รอให้ครบก่อนก็ได้ กูก็รออยู่เหมือนกัน เจ็บตัวกับการทยอยซื้อแล้วสุดท้ายไม่ใช่แนวมาเยอะ ที่สำคัญคือกูเป็นพวกขี้เกียจขายทิ้งด้วย ตอนนี้ล้นบ้านมากกก ;-;

ขนมอบ เตาโบราณ ทำได้นะ แต่ต้องมีประสบการณ์ และต้องอดทน ที่บ้านสมัยเด็กเคยมี ใช้ถ่านเลย กะจำนวน เวลา ไฟ แป้งขนมว่าหนาหรือบางเอา อร่อยนา หอมด้วย เราว่าคนยุคนี้ต่างหาก เจอเครื่องมือไม่ใช่แบบอัตโนมัติ ง่อยแน่ๆ

>>992 มันอยู่ที่ความเคยชินนะ ไม่ใช่ยุคนี้หรือยุคไหนหรอก อย่างยายกูชอบทำแกงบนเตาถ่าน ในขณะที่กูกะแม่ชอบเตาแก๊สเพราะคุมไฟง่าย ยายมาใช้เตาแกสแกก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน ในขณะที่กูให้ใช้เตาถ่าน กูต้องนั่งจ้องตลอดไม่กล้าลุก เพราะไฟมันไม่นิ่ง

>>988 อ่านถึงเล่ม 3 นะ..คือมันดีอ่ะ ยอมลงแดงตอนรอเล่มต่อๆไปเลย

>>990 ยัย11 หรือจอมนางจารชนหน่วย11,
เงาเพลิงสะท้านปฐพี, บันทึกปิ่น, ชายาสะท้านแผ่นดิน. มัน เยอะนะ แต่ไหงจำไม่ได้แล้วว่ะ55555

>>983 >>984 >>987 >>992 >>993 อืมนะ แล้วไอ้พวกตัวเอกทะลุมิติมันก็มักบังเอิญจะต้องมีฟามสามารถในการใช้เครื่องครัวแบบโบราณ เตาอิฐเตาถ่าน ก่อไฟด้วยฟืน จุดไฟด้วยขี้ไต้ ฯลฯ ทำอาหารได้คล่องแคล่ว รสชาติออกมาเยี่ยมกว่าพ่อครัววังหลวง หน้าตาก็สวยหรูดูงามดีเสียด้วย

กลับกัน กูเห็นนิยายตัวเอกยุคพีเรียดแต้ ๆ ไม่ทะลุมิติบางเรื่อง มีสกิลซูสารพัดแต่ดันทำอาหารไม่เก่ง กลายเป็นดูเรียลอยู่จุดเดียวดีว่ะ ถึงกูจะเบื่อที่มันซูเรื่องอื่นมากไปก็ตาม
(เช่น จอมนางคู่บัลลังก์ นางเอกซูหลากหลายสาขาได้โคตรน่าหมั่นไส้ ยกเว้นเรื่องทำอาหาร ขนาดพระเอกทั้งรักทั้งหลงยังแสดงสีหน้าท่าทางตรง ๆ ว่าแทบกระเดือกไม่ลง)

>>988 กูเดาว่าแนวนี้ เฉพาะส่วนของนางเอกกับพระเอก (น่าจะรวมพี่ ๆ ของนางเอกด้วย) ต้องจบดี แฮปปี้เอ็นดิ้ง ได้ครองคู่กันอย่างมีความสุข แต่เรื่องคนอื่น ๆ ที่ใกล้ชิดนี่ไม่แน่ใจ โดยเฉพาะแม่นางเอกนี่มีแววปักธง (เดาล้วน ๆ นะ ความเห็นส่วนตัว ไม่ถือว่าสปอยล์)

>>991 ตอนกูรู้ว่า 15 เล่มจบก็ชะงักเหมือนกัน กลัวจะสนุกแค่ตัวอย่างทดลองอ่าน หรือหมดสนุก กลางทาง เห็นมีแง้ม ๆเรื่องปาฏิหาริย์เหนือธรรมชาติด้วย กลัวจะออกทะเลทีหลังต่างหาก คิดว่าจะรอให้ครบจบก่อน อาศัยใบบุญคนอ่านจบแล้วมารีวิว แต่สงสัยว่า 15 เล่มนี่ออกเดือนละกี่เล่มหว่า ถ้าออกเดือนละเล่ม มิต้องรอเป็นปีเรอะ

>>996 พูดถึงจอมนาง กูเคยอ่านสปอย สงสารพระรองชิหาย เรื่องไหนพระรองจบได้เจ็บปวด กูจะสุขกับพระเอกนางเอกไม่เต็มที่ ไม่ใช่ว่าจะอยากให้พระรองคู่นางเอกนะ แบบบันทึกปิ่นหรือพี่ชายงี้ มันจุกๆ ตื้อๆ กับพระรองไงไม่รู้ ทำไม นข จีน ไม่รีไซเคิลพระรองกันบ้าง

>>997 เรื่องจอมนางนั่น กูสงสารนางรองที่สุด ว่ะ กูเกลียดพระรองที่ทำตัวทุเรศกับนางรองแต่กูก็อยากให้นางรองมีความสุขสมหวัง (ส่วนคู่พระเอกนางเอกนั่น...จะจบไงก็ช่างมันเถอะ คาแรกเตอร์ก็ไม่น่าสนใจ คู่รองสองคู่ในเรื่องออกมาทีหลังตั้งนานยังขโมยซีนกว่าคู่พระเอกนางเอกอีก)

>>983 ที่กุสงสัยมากกว่าคือฝรั่งสมัยก่อนมันทำขนมได้ไงวะ ยิ่งพวกที่ต้องอุณหภูมิแบบมาการองดันมีตั้งแต่ศตวรรษที่7แล้ว

>>998 งั้นกูปล่อยผ่านตลอดกาล คนรีวิวคงชอบพระรอง กูอ่านแล้วจำได้แต่ความน่าสงสารของพระรอง วุ้ย แล้วยังมีนางรองผู้น่าสงสารไปอีก