พวกมึงคุยกันน้อยมาก กูไม่ได้เข้ามาหลายวัน โผล่มาแค่ไม่กี่บรรทัด พวกมึงแอบไปคุยกันในไลน์เปล่าวะ กูยังไม่ได้เข้า
Last posted
Total of 1000 posts
พวกมึงคุยกันน้อยมาก กูไม่ได้เข้ามาหลายวัน โผล่มาแค่ไม่กี่บรรทัด พวกมึงแอบไปคุยกันในไลน์เปล่าวะ กูยังไม่ได้เข้า
>>944 ไม่มีไลน์ก็เหงาอยู่แล้วเปล่าวะ กูแม่งเข้าทุกวัน ก็ไม่เห็นมันจะคึกคักตรงไหน
เพียงแต่ในไลน์ที่มันคึกคักเพราะมันโต้กันเร็ว กูกรี๊ด กูก็กรี๊ด มาสั้นๆ ไรงี้ ส่วนกูเข้าไว้แก้กันโม่งปลิว แต่ได้ข่าวว่าคงไม่ปลิวหรอก แต่เห็นในห้อง netwatch หลังปีใหม่จะโชว์เลขไอพี
วันนี้พี่ใหญ่จั่นมาแล้ววว ปะ เราไปรับพี่ใหญ่มาสู่อ้อมใจกัน ที่จีนซีรี่ย์เปิดกล้องไปแล้วด้วย แต่ตัวละครพี่ใหญ่ ละอ่อนแบบนี้ คงต้องเรียกน้องจั่นแทน กวนหงที่เล่นรักใสๆ กะ รัชศก ปีที่ 14
>>946 ชอบนางเอกอะ ตอนแรกลุ้นเซียวจ้าน แต่กวนหงก็โอ ดีกว่าบันทึกปิ่นเหลือหลาย ตัวขุยอ๋องเอาจริงๆ พอได้ ใครบอกเด็กไปวะ อิห่าอ๋องซึนเพิ่ง 24 เองนี่ในเรื่อง แคสมาหน้าตาละอ่อนมันก็ได้อยู่ แต่ๆๆๆๆ นางเอกดิ อายุ สิบเจ็ดชะ มันใช่เหรอ แล้วยังติดภาพ อิองุ่นง่าว อิหมึกเอ๋ออีก เฮ้ออออ
ส่วนพี่ใหญ่จั่น วุ้ยยยย ต้องรับไปสอยค่ะ รักและเลิก ว่าที่สามีแห่งชาติคนหนึ่งเลยนะ งือออออออออออ
ky มาถามรอบสองหมิงหลันในซีรีย์กับในหนังสือต่างกันมากไหม เห็นในซีรีย์พระเอกมีอนุแค่คนเดียวหลังแต่งกับนางเอกก็ไม่มีคนอื่นอีกในนิยายเป็นแบบนั้นไหม กูกลัวซื้อนิยายมาอ่านแล้วพระเอกมีอนุอีกกูรับไม่ได้อ่ะ แต่ถ้ารับอนุไว้แต่ในนามก็โอเคอยู่ ขอบคุณล่วงหน้า
ตอนแรกกูว่าจะอ่าน "ตื่นเสียที" แต่พออ่านตัวอย่างแล้วมึนๆ งงๆ คงไม่ใช่แนว ส่วนเรื่อง "โปรดยิ้มตอบข้า" ที่ตอนแรกอ่านเรื่องย่อแล้วไม่สนใจ อ่านตัวอย่างกลับสนซะงั้น เป็นงงตัวเอง
ขอพิกัดห้องแชทหน่อยค้าบ
ส่วนกู ไปเว็บทดลองอ่านของแจ่ม เห็นเรื่องใหม่ ชายาประดุจอาหารเลิศรสกับ เรื่องภรรยาเปรียบดังของหวาน ตั้งชื่อซะนึกว่าคนเขียนคนเดียวกันเสียอีก (แบบเซ็ตยอดหญิง ของคนเขียนหมอหญิง เซียนหอม กับเทพสมุนไพร) แถมแนวเรื่องเหมือนกันเด๊ะ
.
.
.
.
.
ทะลุมิติมาทำกับข้าวแก้จน
(แต่ที่จริงก็เหมือนเรื่องทะลุมิติอื่น ๆ ทุกเรื่องน่ะแหล่ะ นางเอกทะลุมิติ ไม่ว่าอาชีพหลักเป็นอะไร ต้องทำอาหารเก่งระดับเขฟห้าดาวทุกราย)
.
.
.
.
.
ถ้าคนชอบแนวนี้ ยังไม่เบื่อแนวนี้ ก็คงอ่านสนุก แต่กูเอือมแล้ว ก็ไม่ถึงกับอ่านไม่ได้ แต่เอาไว้คิวหลัง ๆ ถ้าไม่มีอะไรน่าอ่านน่าสนใจกว่านี้ ค่อยเหลือบดู
>>949 หมิงหลัน เพิ่งออกมา 3 เล่ม และเพิ่งแต่งงานกันก่อนจบเล่ม 3
อนุ ถ้าหมายถึงม่านเหนียง ก้อมีพาดพิงถึงแค่ช่วงที่พระเอกยังอยู่กับกลุ่มฉาวแล้วช่วยหมิงหลันตอนตกน้ำว่า ม่านเหนียงยังคอยตามพระเอก แต่พระเอกไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยแล้ว
กว่าจะได้แต่งงานกับนางเอก พระเอกก้อไปเป็นทหารอีกหลายปี ไม่มีอนุ จนได้มาแต่งกะนางเอก และก้อยังไม่มีเอ่ยถึงม่านเหนียงอีก คงต้องรอเล่ม 4 ออก
มีลิงค์ดำน้ำหรือภาษาอังกฤษของโปรดยิ้มตอบข้าฯไหมม
พวกตัวเอกทะลุมิตินี้ไม่รู้ทำไมถึงทำอาหารเก่งกันแทบทุกคน ไม่ว่าชาย หญิง นิยายจีน หรือญี่ปุ่น ที่โลกเดิมจะอาชีพอะไร ก็ต้องมีสกิลทำอาหารเก่งระดับเชฟโรงแรมห้าดาวติดตัว อย่างหมอหญิงแค่เคยดูรายการทำอาหารทางทีวีเป็นประจำ ยังทำกับข้าวได้ระดับเชฟกะทะเหล็ก ฉู่หวางเฟย ชาติก่อนเคยเป็น ปปส. ขาลุย แต่ไม่รู้เอาความสามารถทำอาหารขั้นเชลล์ชวนชิมมาจากไหน isekai หลายเรื่อง มักจะเคยเป็นพนักงานบริษัทธรรมดาสามัญ พอไปอยู่ต่างโลกกลายเป็นผู้บุกเบิกวงการอาหารสร้างสรรค์เมนูพิสดารสารพัด ฯลฯ
สงสัยว่าคุณสมบัติทีีทำให้ที่ทำให้ทะลุมิติกันโครม ๆ น่าจะเป็นเพราะทำอาหารเก่งนี่แหล่ะ ถ้าพวกทำอาหารห่วยหรือทำไม่เป็นจะไม่มีคุณสมบัติพอให้ทะลุมิติ
ประเด็นที่กูสงสัย คือทำไมคนที่ทะลุไปถึงต้องบังเอิญเป็นคนทำอาหารเก่งระดับสุดยอดเชฟแทบทุกเรื่องต่างหาก ไม่ใช่แค่ทำอาหารเป็นหรือเก่งระดับธรรมดาชนิดที่คนทั่วไปก็เก่งได้นะ
ส่วนเรื่องคนโบราณหรือคนมิติอื่น โลกอื่น หลายเรื่องมันเป็นเพราะคนเขียนมันจงใจกด คนโบราณหรือคนโลกอื่นให้เคยกินแต่อาหารที่ไม่อร่อยหรือไม่มีารพัฒนาเรื่องอาหาร เพื่อที่ตัวเอกทะลุมิติของคนเขียนจะได้ยิ่งดูทำอาหารเก่งมากขึ้นไปอีกจากที่อยู่ในโลกปกติก็เก่งขั้นเชฟกะทะเหล็กอยู่แล้วต่างหาก
เพราะทำอาหารกะหมอสมุนไพรมันเป็น skill ที่ primitive ปะ ไม่ต้องใช้อุปกรณ์เยอะก็ดูเมพได้
สมมติให้นางเอกเป็นนักวิจัยฟิสิกส์นิวเคลียร์ทะลุมิติไป มันเอาสกิลไปใช้ลำบากปะ หรือเป็นนักแปลทะลุไปภาษาฝรั่งเศสก็คงไม่มีประโยชน์
ใครรู้บ้าง เรื่องนวลหยกงามแจ่มจะทำบ็อกมั้ย
มันเฝือ เอือม น่าเบื่อ และแปลกเพราะพวกทะลุมิติไม่ใช่ว่าต้องไปเป็นพ่อครัวแม่ครัวเสมอไป และไม่จำเป็นต้องทำอาหารเก่ง (แบบไม่ธรรมดา) มันก็มีทักษะอื่นติดตัวอยู่แล้ว โดยมาก มันทะลุมิติไปทำอาชีพอื่น เป็นหมอ เป็นคุณหนู เป็นชายา เมียหลวง จารชน นักสืบ เป็นสนม ฮองเฮา องค์หญิง เป็นเกษตรกร เป็นผู้มีพลังอะไรสักอย่างระดับสีม่วงสีทอง ฯลฯ ซึ่งอาชีพ หรือตำแหน่งพวกนั้น เป็นส่วนสำคัญที่ใช้ดำเนินเรื่องหลัก แต่ปรากฏว่าทุกคนต้องทำอาหารเก่งมากมายแบบไม่ธรรมดา โดยที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องหลักเลย ทั้งที่ไม่จำเป็น จะทำอาหารเก่งหรือไม่ มันก็ยังเป็นหมอ เป็นคุณหนู เป็นชายา เป็นจารชน เป็นเมียหลวง นักฆ่า ฯลฯ อยู่ดี ยังต้องฟาดฟันกับนางอิจฉา ตบตีกับแม่เลี้ยงและพวกน้องสาวพี่สาว เมียน้อย ฯลฯ อยู่ดี
แบบว่า ไม่ต้องมีฉากแสดงฝีมือทำอาหารก็ได้ เนื้อเรื่องก็ไม่ต่างไปหรอก แต่คนเขียนก็ชอบยัดฉากแสดงฝีมือทำอาหารระดับเชฟโรงแรมเข้ามาเฉย ๆ แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ให้รู้ว่าตัวละครของมันนอกจากมีสกิลวิเศษวิโส ซูสารพัดเรื่องเป็นปกติแล้ว ยังมีความสามารถทำอาหารเก่งโดยที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องด้วยนะ แล้วเจอแบบนี้แทบทุกเรื่อง (รู้ว่าเรื่องที่ไม่มีการทำอาหารก็มีอยู่เหมือนกัน ไม่ต้องค้านว่าเรื่องที่ไม่ทำอาหารก็มีนะ)
เวลาเจอแบบนี้หลาย ๆ เรื่องเข้า ก็เลยดูเหมือนว่า ถ้าใครไม่มีฝีมือในการทำอาหารแม้ว่าจะมีทักษะพิเศษอย่างอื่นที่เริ่ดแค่ไหน เปอร์เซ็นต์ที่จะโดนดูดทะลุมิติมันจะน้อยกว่าคนที่มีทำอาหารเก่งมากเหลือหลาย (ถึงแม้คนนั้นจะมีอาชีพอื่นที่ไม่ใช่แม่ครัว)
>>980 เอาจากใจคนทำอาหารแบบกูนะ เตากับเครื่องมือในสมัยก่อนต่างกับปัจจุบันมาก ถ้าอยากทำเบเกอรี่แบบฝรั่งคือหมดหวังนอกจากมึงจะหาที่วัดอุณหภูมิเจอหรือจะทำคิดมาเอง เพราะถ้าอุณหภูมิไม่ได้ไม่เสมอคิดพัง เวลาเห็นตัวเอกแม่งไปทำเค้กในสมัยก่อนกูมองบนมาก มันอาจจะทำได้แต่น่าตาต้องประหลาดแถมมันจะไม่นุ่มฟู่เท่ากันทั้งอันแน่
นวบหยกนี่ลังเลจัง เอาดีไม่เอาดี งือออ
แนะนำนิยายพีเรียดให้หน่อยเพื่อนโม่ง เอาแบบในเรื่องไม่มีอะไรให้ขัดใจ ตัวร้ายน่าตบ นางเอกซู พระเอกซึนงี้ เอาแบบนิสัยไม่ง้องแง้ง จบดีจบเศร้าพร้อมรับ ขอบพระคุนมาก
ขนมอบ เตาโบราณ ทำได้นะ แต่ต้องมีประสบการณ์ และต้องอดทน ที่บ้านสมัยเด็กเคยมี ใช้ถ่านเลย กะจำนวน เวลา ไฟ แป้งขนมว่าหนาหรือบางเอา อร่อยนา หอมด้วย เราว่าคนยุคนี้ต่างหาก เจอเครื่องมือไม่ใช่แบบอัตโนมัติ ง่อยแน่ๆ
>>983 >>984 >>987 >>992 >>993 อืมนะ แล้วไอ้พวกตัวเอกทะลุมิติมันก็มักบังเอิญจะต้องมีฟามสามารถในการใช้เครื่องครัวแบบโบราณ เตาอิฐเตาถ่าน ก่อไฟด้วยฟืน จุดไฟด้วยขี้ไต้ ฯลฯ ทำอาหารได้คล่องแคล่ว รสชาติออกมาเยี่ยมกว่าพ่อครัววังหลวง หน้าตาก็สวยหรูดูงามดีเสียด้วย
กลับกัน กูเห็นนิยายตัวเอกยุคพีเรียดแต้ ๆ ไม่ทะลุมิติบางเรื่อง มีสกิลซูสารพัดแต่ดันทำอาหารไม่เก่ง กลายเป็นดูเรียลอยู่จุดเดียวดีว่ะ ถึงกูจะเบื่อที่มันซูเรื่องอื่นมากไปก็ตาม
(เช่น จอมนางคู่บัลลังก์ นางเอกซูหลากหลายสาขาได้โคตรน่าหมั่นไส้ ยกเว้นเรื่องทำอาหาร ขนาดพระเอกทั้งรักทั้งหลงยังแสดงสีหน้าท่าทางตรง ๆ ว่าแทบกระเดือกไม่ลง)
>>988 กูเดาว่าแนวนี้ เฉพาะส่วนของนางเอกกับพระเอก (น่าจะรวมพี่ ๆ ของนางเอกด้วย) ต้องจบดี แฮปปี้เอ็นดิ้ง ได้ครองคู่กันอย่างมีความสุข แต่เรื่องคนอื่น ๆ ที่ใกล้ชิดนี่ไม่แน่ใจ โดยเฉพาะแม่นางเอกนี่มีแววปักธง (เดาล้วน ๆ นะ ความเห็นส่วนตัว ไม่ถือว่าสปอยล์)
>>991 ตอนกูรู้ว่า 15 เล่มจบก็ชะงักเหมือนกัน กลัวจะสนุกแค่ตัวอย่างทดลองอ่าน หรือหมดสนุก กลางทาง เห็นมีแง้ม ๆเรื่องปาฏิหาริย์เหนือธรรมชาติด้วย กลัวจะออกทะเลทีหลังต่างหาก คิดว่าจะรอให้ครบจบก่อน อาศัยใบบุญคนอ่านจบแล้วมารีวิว แต่สงสัยว่า 15 เล่มนี่ออกเดือนละกี่เล่มหว่า ถ้าออกเดือนละเล่ม มิต้องรอเป็นปีเรอะ
>>997 เรื่องจอมนางนั่น กูสงสารนางรองที่สุด ว่ะ กูเกลียดพระรองที่ทำตัวทุเรศกับนางรองแต่กูก็อยากให้นางรองมีความสุขสมหวัง (ส่วนคู่พระเอกนางเอกนั่น...จะจบไงก็ช่างมันเถอะ คาแรกเตอร์ก็ไม่น่าสนใจ คู่รองสองคู่ในเรื่องออกมาทีหลังตั้งนานยังขโมยซีนกว่าคู่พระเอกนางเอกอีก)
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.