>>285
แต่เรื่องนี้มันทำให้การทะลุมิติดูมั่ว ๆ กว่าเรื่องอื่น ที่ไม่บอกสาเหตุนะ
(เอาจริง ๆ มีหลายเรื่องนะที่บอกสาเหตุของการทะลุมิติ อย่างเรื่องชุดเพชรรุ่นแม่ ลิขิตรักด้ายแดง อ๋องหย่าเมีย ฯลฯ)
เพราะเรื่องอื่นที่ละสาเหตุของการทะลุมิติไปเลย แค่เอามาใช้เป็นเป็นplot ในการเริ่มเรื่อง ครั้งเดียวหนเดียวพอ คนอ่านเลยไม่ต้องไปสนใจมากเพราะไม่มีการกล่าวถึงอีกแล้ว opened ให้คนอ่านไปคิดเอาเองว่ามิติบิดเบี้ยว หรือมีสื่อเชื่อมโยงอะไร เอาเอง หรือแม้แต่จะไม่ต้องไปคิดเลยก็ยังได้ แต่ถ้ามีีการทะลุมิติมากกว่า 1 ครั้งยังไงซะเงื่อนไขและผลลัพธ์ก็ยังเป็นไปตามหลักการที่วางไว้ในเรื่อง
ในขณะที่เรื่องพี่ชายยัน พอมันทำให้การทะลุมิติมีความสำคัญ อยู่ในความสนใจใส่ใจของคนอ่าน เพราะไม่ใช่แค่ทะลุมากกว่าหนึ่งครั้ง แถมจำเป็นต้องทะลุกลับมา แต่การทะลุแต่ละรอบ เงื่อนไขดันไม่เหมือนกันเลย ไม่ว่าสาเหตุหรือผลที่ออกมา มันเลยรู้สึกว่าคนเขียนไม่ได้มีหลักการอะไรที่แน่นอนในการเขียนเนื้อหาส่วนนี้
คือเข้าใจว่าเรื่องทะลุมิติมันเหนือธรรมชาติมันไม่สมจริงอยู่แล้ว แต่จะเป็นโลกในจินตนาการยังไงก็ต้องใส่หลักการ กฎ หรือเงื่อนไขที่แน่นอน เพื่อทำให้ดูสมเหตุสมผลที่สุดว่ามันเป็นไปได้ภายใต้กฎของโลกในจิตนาการนั้น
ไม่ใช่อยากเปลี่ยนไปเรื่อย ก็เปลี่ยนไปตามใจที่อยากจะเขียน มันทำให้ดู มั่ว ๆ เหมือนคิดไม่ออกว่าจะเขียนยังไงให้เรื่องเป็นไปตามที่ต้องการ เลยสร้างโน่น คิดนี่ เติมนั่น ขึ้นมาเองตามใจชอบ โดนไม่สนว่าจะเข้ากันกับเนื้อหาเดิมได้ไหม
(อย่างพวกนิยายแนวแฟนตาซีกำหนดลำดับขั้นพลังยุทธ์หรือพลังเวทย์ด้วยสีหรือเงื่อนไขต่าง ๆ ก็ต้องยึดตามหลักการนั้นไม่ใช่เปลี่ยนเงื่อนไขหลัก หรือกฎไปเรื่อย ๆ ตามความสะดวกในการดำเนินเรื่อง)