เราว่าคนเขียนไม่อยู่กะร่องกะรอย ส่วนคนแปลพยายามให้มันจีนโบราณ พอมาเจอกันเลยเป็นแบบที่เห็น เมากว่าสายเขียว
ความไม่อยู่กะร่องกะรอยของคนเขียนมันจะแสดงให้เห็นในการบรรยายบ่อยๆ เช่น
"นางเป็นแค่คุณหนูที่ไม่มีผู้ใดรัก พวกเจ้าจัดการนางได้เต็มที่" (เป็นคำพูดที่คนว่าจ้างบอกตัวร้าย แล้วตัวร้ายก็เชื่อ เลยไม่ปล่อยนางเอกไป)
ต่อมาอีกไม่กี่ย่อหน้า ตัวร้ายเข้าใจว่านางเอกโดนข้ารับใช้ทิ้งให้อยู่คนเดียว ก็บรรยายว่า
"สายตาที่พวกเขามองซู่อิ่งเจือแววเวทนา คุณหนูบุตรีภรรยาเอกแห่งจวนอัครเสนาบดีผู้สง่างาม บุตรีผู้ถูกตามใจมาตลอด"
ตกลงว่ายังไง ตัวร้ายเชื่อว่านางเอกเป็นคุณหนูไม่มีใครรัก แต่ถูกตามใจมาตลอด? ขัดแย้งกันเองไม๊ ปกติถ้าคิดว่าไม่มีใครรักมันต้องโดนปล่อยปละละเลยป่าว ไม่ใช่โดนตามใจ