Last posted
Total of 1000 posts
ปกชอบที่สุดคือ เจ้าอัคคีหวงรัก แนวสีน้ำแต่ดาร์คๆหน่อย
ปกติขอใบกำกัยภาษีจากสยาม นี่จะส่งเมล์มาให้ภายในกี่วันอะ
Se-ed naiinนี่ให้เร็วมาก ไม่เกิน1ชม. แต่สยามยังเงียบอยู่
ปกชอบที่สุดคือเมืองจันทรากับอวลกลิ่น กูชอบแนวสีน้ำฟุ้งๆ
กูชอบแนวสามครา หงส์ฟ้อน ศิลาหลอมรัก ผัวผู้ดี
กูชอบปกดอกไม้ใบหญ้าอะ สีหวานๆ ฟุ้งๆ หน่อย เลยชอบนางสนม เซียมซี เซียนหอม ศิลาหลอมรักไรงี้ ไม่ค่อยชอบรูปคนเท่าไหร่
>>40 สามีสกุลดี อ่านแล้วกรี๊ดอาหย่วนน้องชายมาก ณ.จุดนี้ชอบยิ่งกว่าพระเอกอีก อยากเอากลับบ้านมาเล ี้ยงดู ชอบความซึน และพึ่งพาได้เกินวัย
>> จะเลิฟ สำหรับเรารู้สึกสนุกสุดคือเล่ม1 ชอบบุคลิกนางเอกมากกแต่ เล่มหลังๆนางเอกซูไปหน่อย ซูจนดูปู่กะพ่อโง่ไปเลย ที่รู้สึกแปลกใหม่มากคือไอ้เซตติ้งการจีบกันในงานศพนี่แหละ เล่นต่อกัน 2 งาน รวม 90 วัน เหอ
ชอบ สามีสกุลดีอ่ะ น่าสน น่าโดนมาก
กูเป็นคนแพ้พวกปกสวย แต่ไม่ชอบแนวทะลุมิติ แต่ถ้าไม่ทะลุมาซูกูต้องแพ้พ่ายแน่ๆ รอรีวิวจากพวกมึง
ชอบปกหมอหญิง เครื่องหอม สมุนไพร พราวพร่าง ปกสวย เข้ากับเนื้อเรื่องในเล่มด้วย
สามีสกุลดี กูไปอ่านตย.เล่ม 2-3 ที่แจ่มลงแล้ว แอบกลัวย้วย เหมือนไม่มีปมอะไรมาก ลากอะไรไป 3 เล่ม พันหน้า
>>73 เหตุที่กลัว คือ
.
.
.
.
.
เล่ม 1 อ่านถึงตอน 14 การเอาตัวรอดจากการถูกไล่ออกจากบ้าน ท้อง การทำมาหาเลี้ยงชีพ
เล่ม 2 อิแม่เลี้ยงที่อาฆาตนางเอกร่วมมือกับนางร้ายอีกคนที่ชอบพระรอง ให้คนมาทำร้ายกะให้แท้งลูก พระเอกมาช่วย คลอดลูก
เล่ม 3 เตรียมแต่งงาน
เล่ม 2, 3 ที่อ่านแม่ง ยืดยาวกับเรื่องแค่นี้มาก โดยเฉพาะเล่ม 3 เตรียมแต่งงาน วนเวียนกับความงกความเห็นแก่ตัวของบ้านนางเอก จุดนี้กูว่ามันไม่สำคัญกับเรื่อง แต่ยืดเยื้อมาก จนกูรู้สึกว่า ทั้งเรื่องมันจะเป็นแบบนี้มั๊ย ส่วนเล่ม 2 ก็มีนางร้ายโง่ๆออกมาอีก อิแม่เลี้ยงก็อะไรนักหนา ถึงจะแค้นเรื่องแท้ง เชื่อเรื่องดวง แต่มันน่ารำคาญ เล่ม 2 มีดีนิดตรงที่มีเด็กน่ารักโผล่มาอีกคน
สรุปกูคงซื้อ เพราะโดนเด็กตก ตั้งแต่น้องนางเอก ลูกพระรอง ลูกรัชทายาท แล้วก็ลูกนางเอก ซื้อแน่ แต่คงไม่รีบต้องไปถึงแจ่มเพื่อซื้ออ่านวันแรก
.
.
.
.
.
>>76 พราวพร่างกูชอบ แต่อย่าเอามาเปรียบกัน พราวพร่าง คือชีวิตประจำวันของน้องฟู่ กูเห็นความฉลาด การวางตัว ความเป็นกุลสตรีที่ดีงาม ถ้าสามีฯเป็นแบบนี้คือเล่าถึงการเอาตัวรอด อยู่ให้ได้แบบตย.เล่ม 1 กูโอเค แต่ตย.เล่ม 2-3 กูไม่ชอบตัวร้ายโง่ๆ กับครอบครัวนางเอกที่ออกมาเยอะแยะ พราวพร่างมีลุงมีพ่อนางเอก แต่มันมีปมที่เกี่ยวข้อง และสัดส่วนของบทไม่เยอะ แต่สามีฯ บทพวกนี้มันเยอะ อาจเพราะเผอิญมันอยู่บทต้นเล่มของตย.ที่ลง กูเลยรู้สึกเยอะก็ได้
เท่าที่อ่านมา นิยายจีนมันย้วยแทบทุกเรื่องอ่ะ เหมือนเขียนออนไลน์เอาให้ตอนเยอะๆ กูทำใจไปละหาที่ไม่ย้วยยังยากซะกว่า
แต่บางเรื่องห้าเล่มก็ไม่พอ อยากให้ย้วย อยากให้ยืดเนื้อเรื่องไปอีก รู้สึกว่ามันจบเร็วไป
อ่านเล่ม3 สามีสกุลดีให้ความรู้สึกเหมือน.
.
.
.
.
เรื่องซินเดอเรลลาว่ะ มีแม่เลี้ยงใจร้ายอีน้องสาวสองคนมาอิจฉาและทำตัวโง่ๆต่อหน้าพระเอก ตอนแรกอ่านนี่ชอบน่ะ กะซื้อเลย...แต่ๆๆๆ รอพวกมึงรีวิวล่ะกัน.
.
.
.
.
สามีสกุลดี กูอ่านตัวอย่างถึงตอนที่7-8แล้วยังเฉยๆอะ คงเพราะเบื่อแนวทะลุมิติด้วยมั้ง รบกวนเพื่อนโม่งมารีวิวเพิ่มเติม ถ้ามีประเด็นอะไรน่าสนใจมากกว่านี้ก็แล้วกัน
ขอถามอีกรอบ
ปกติขอใบกำกับภาษีจากสยามให้ส่งมาทางเมล์นี่ต้องรอกี่วัน เจอse-edกับนายอินทร์ ส่งให้ไม่เกิน1ชม. เลยงงกับสยาม รอต่อไป
//เริ่มโดนแบนโดยไม่ทราบสาเหตุและ นี่ใช้เน็ตมือถือais
เควายเพื่อนโม่งงง กูมาขอนิยายทุกสัญชาติที่พระเอกทำงานด้านมืด ๆ ดาร์ค ๆ หน่อย นางเอกยังไงก็ได้ จบดีจบเส้าได้หมด รบกวนเพื่อนโม่งหน่อย กูอ่านมือสังหาร(ดอกไม้เร่ร่อน) ซอมบี้ปริ้นซ์ ไฟรักราน เทพมารรัญจวน พวกนี้จบแล้ว ดีต่อใจกูมาก แงงงง
ว่าแล้วก้อคิดถึงอวี๋ฉิง เจ๊ไม่มีงานใหม่ๆบ้างเหรอวะ น้ำมันกัญชาพร้อมมมมม
กราบขอบใจเพิ่อนโม่งทุกคนมากกั้บ จะไปตำให้ได้เลย <3
มีใครซื้อศิษย์ข้าเจ้าตายอีกแร้วมาบ้าง เล่มแรกแปลต่างจากที่ลงในเด็กดีมั้ย
ตอนจบหย่งเยี่ยแฮปปี้ แต่ความรู้สึกกูหดหู่หม่นหมองหลังอ่านจบ ติดอยู่ในอารมณ์เจ็บปวดใจ เลยหาเรื่องอื่นมาอ่านฮีลตัวเอง ลำนำราตรีเป็นตัวเลือก แนวนักฆ่าเหมือนกัน ดองไว้นาน มาอ่านแล้วผิดคาดมาก นางเอกเรื่องนี้ฉลาดวางแผนสุดๆ พระเอกก็ดูอบอุ่น หลัวแห่งชาติอีกคน ปกติเคยเจอแต่นางเอกซูด้านวรยุทธ์ นางเอกเรื่องนี้ซูด้านใช้สมองด้วย แนะนำ นิยายที่ดี
ว่าแต่ศิษย์เมื่อไหร่เจ้าจะออกเล่ม2
เรือนหอมนี่ซุมเงียบนะปีที่แล้วเห็นประกาศลข.รัวๆ แต่ออกเป็นเล่มจริงๆมีมาจี๊ดนึง
แต่ไปออกแบบเก็บตังค์เหมือน จย. ที่เวป จย. ซะงั้น หลายเรื่องด้วย
กูนี่รอเก้อเลย เงียบกริบ
ปล. กูถ้าผิดตำหนักต้องขอโทษด้วยกูไม่รู้จะไปอันไหนดี
>>100 ลำนำกูชอบ นอ.มาก แมนๆอะ เป็นเรื่องซูที่กูชอบ และสงสารกับความดาร์กที่นางเจอ เรื่องนี้แรกๆที่รำ พอ.ด้วยซ้ำ หลังๆ เคๆ พอน่ารักหน่อยที่ไม่ยอมให้ให้มารังแก 5555
ส่วน ยย. จากที่ซุ่มมองในโม่ง อารมณ์เหมือนคอยผัดไทยดังแต่สุดท้ายไม่อร่อยอย่างที่คิด ทั้งที่อะไรๆก็ดี เพราะคอยนานกินจานอื่นไปเยอะแล้ว กว่าจะมา 5555
ศิษย์ข้ามันมีกี่เล่มจบอ่ะ ทางตีนจยแล้วอ่อ สนพ.นี้มันจะออกจบป่ะวะ กูเสยวซื้อจะโดนเท
>>113 กูก็จำได้ว่า 10เล่ม ตอนนั้นสนพ.ยังเอามาให้โหวตกันเลยว่าอยากให้ทำปกอ่อน หรือปกแข็ง หลังจากนั้นก็บอกรอภาพปก ระหว่างรอปกก็รีไรท์เกลาสำนวนจากตอนแปลในเด็กดี +จัดหน้ารูปเล่ม แล้วก็หายเงียบไป
โผล่มาอีกทีบอกว่าปกเก่ามีปัญหา รอปกใหม่ กูก็คิดว่านานขนาดนี้ หลังจากได้ปกใหม่มาแล้วก็น่าจะออกหนังสือได้ต่อๆกัน ไม่ต้องรอนานอีกแล้ว แต่กูเห็นพวกแฟนนิยายแฟนตาซีออกมาบ่นว่าเล่ม 3ไม่ออกสักที กูเลยยังไม่ซื้อ รอให้ออกหลายเล่มแล้วค่อยตามเก็บ แต่จนถึงตอนนี้ก็เพิ่งออกมาเล่มเดียวนี่แหละ ใจคอจะออกปีละเล่มเหรอไงวะ
ลำนำราตรี กูรู้สึกว่าพระเอก นางเอก มันสลับบทกัน นางเอกโคตรแมน 55555
>>117 เอ๊ะ นี่ว่านี่อ่านทุกreplyของทุกตำหนักนะ เปิดหน้าค้างไว้ในchromeเลยแหละ หรือว่าอ่านข้ามreplyไหนหว่า
สงสัยตรงความสัมพันธ์ที่ไม่อาจหวนคืนได้ แม้แต่สหายก็เป็นไม่ได้ในหย่งเยี่ยอะ ว่ามันคือใคร?
เดี๋ยวกลับไปหาตำหนักก่อนหน้านี้ละกัน แต่ตอนนี้ขออ่านจะเลิฟก่อน พึ่งเริ่มเล่มสามมมม กองดองสูงเทียมฟ้าจริงๆ
>>114 >>118 มึงอยากรู้จริงๆ เหรอ สำหรับกูมันสะเทือนใจนะ แต่สำหรับคนอื่นไม่รู้ คืออ่านมาตั้งแต่แรกก็จะนำตัวเองไปผูกกับตัวละคร คิดอย่างที่นางเอกคิด พออ่านจบแล้วกูเลยปวดใจมาก ถ้ามึงอยากรู้จริงๆ ก็อ่านต่อ แต่ถ้าไม่อยากรู้อยากลุ้นก็หยุดซะตรงนี้
.
.
.
.
.
คนนั้นก็คือ เยว่พ่อ หรือก็คือ เก้าเก้า ที่รอดตายออกมาจากหอสิบพร้อมนางเอก เป็นคนช่วยนางเอกปกป้องนางเอก หลังจากนั้นก็เป็นสหายกัน นางเอกจะเข้าใจว่าเยว่พ่อเรียนวิชาเฉพาะเหมือนตน คือหย่งเยี่ยเรียนวิชาอาวุธลับกับวิชาตัวเบา นางก็เลยคิดว่าเยว่พ่อเรียนวิชาแพทย์ไม่เก่งต่อสู้ กำลังภายในไม่กล้าแข็ง หลังออกจากหุบเขาแล้วต่างคนก็ต่างมีภารกิจของตัวเอง แต่มิตรภาพในวัยเยาว์ยังอยู่ หย่งเยี่ยเคยสาบานว่าจะไม่ไว้ใจใครเพราะพลาดตายจากการถูกแทงข้างหลังแต่ก็ยังนับเยว่พ่อเป็นสหายคนหนึ่งที่ค่อนข้างไว้ใจในระดับหนึ่ง เนื้อเรื่องดำเนินไปจนมาพบกันอีกครั้งหลังออกจากหุบเขา ความรู้สึกนางเอกก็ยังเหมือนเดิม ยึดติดเป็นห่วงกับสหายคนนี้มาก คอยช่วยเหลือยามอีกฝ่ายมีภัย ส่วนเยว่พ่อก็มีใจให้นางเอก อยากจะอยู่กับนางเอกอย่างสงบสุขแต่ติดที่ความลับบางอย่าง จึงทำให้คนอ่านอย่างกูรู้ว่าคนนี้มีอะไรไม่ชอบมาพากลซะแล้ว จนกระทั่งเฉลย เยว่พ่อไม่ใช่ไก่กา แต่เป็นถึงประมุขของหุบเขารุ่นต่อจากปู่ ไม่เพียงมีวิชาแพทย์ แต่ยังมีวิชาตัวเบาล้ำเลิศ ไอ้การที่เป็นตัวถ่วงที่ผ่านมาให้นางเอกช่วยเหลือ หรือเป็นตัวประกันให้คนอื่นมาเรียกร้องกับนางเอก ทุกอย่างคือแผนทั้งสิ้น นางเอกโดนวางแผนใส่ตั้งแต่ต้นจนท้ายเรื่อง ไม่ใช่แค่เยว่พ่อ แม้แต่บิดาแท้ๆ ก็วางแผนใส่นาง เรื่องนี้เขียนได้ปวดตับในหัวข้อการใช้ประโยชน์มาก เยว่พ่อต่อให้รักนางเอกก็ใช้นางเอก เพราะยังไงเขาก็เป็นประมุขหุบเขาก็ต้องทำเพื่อหุบเขาด้วย เมื่อนางเอกรู้ความจริงก็ไม่อาจหวนคืนความสัมพัน เพราะ 1. พ่อนางเอกเป็นคนทำให้คนในเผ่าของพระเอกตายเป็นพันเนื่องจากสงคราม พ่อของเยว่พ่อเลยเสียชีวิตจากการสังเวยเลือดด้วยความแค้น (ประเด็นนี้ไม่มีอะไรเลยเพราะเยว่พ่อไม่คิดว่าเป็นความผิดของนางเอก แต่แม่ของเยว่พ่อกับน้องชายไม่ยอม) 2. นางเอกปล่อยให้เฉียงเวยไปอยู่ในกำมือเยว่พ่อเพราะไว้ใจ ภายหลังเฉียงเวยตายเพราะน้องชายของเยว่พ่อ นางเอกรู้สึกผิดไม่อาจอภัยให้ตัวเองได้ (เฉียงเวยคือหญิงสาวที่หลงรักนางเอกมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก 6 ขวบ ติดตามพัวพัน จริงใจกระทั่งโตเป็นสาว) 3. แม่ของเยว่พ่อตายเพราะนางเอก เนื่องจากนางเอกต้องการหนีเลยจับแม่เยว่พ่อมาเป็นตัวประกัน แม่เยว่พ่อก็เลยฆ่าตัวตาย / ผูกพันกันมานาน เป็นเหมยเขียวม้าไม่ไผ่ เห็นกันมาแต่เยาว์วัย เคยคิดจะอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขตลอดไป สุดท้ายแม้แต่สหายก็เป็นไม่ได้ หลักๆ เลยคือเฉียงเวยตาย ผูกความเจ็บปวดที่ไม่อาจบรรเทาให้นางเอก ตอนเฉียงเวยตายกูน้ำตาไหลเลย เฉียงเวยตายได้น่างสงสารมากๆ แม่เยว่พ่อตายเพราะนางเอกจับเป็นตัวประกัน ผูกความกตัญญูและเจ็บปวดในใจเยว่พ่อ ไม่อาจอยู่ร่วมกับนางเอกได้อีก
.
.
.
.
.
สามีตระกูลดี ตอนแรกว่าจะซื้อ
.
.
.
.
.
พอมาถึงนางเอกทึ่เป็นพี่เลี้ยงเด็กในโลกปัจจุบัน คิดจะทำรถเข็นเด็กกับรถหัดเดินออกขาย กุมขมับเลยตรู เพิ่งไปอ่านที่หมอเขาบอกไม่สนับสนุนให้ใช้รถหัดเดิน เพราะมันมีโทษมากกว่า
กับตัวอย่างเมื่อวาน นางเอกได้สูตรลับวิธีเสริมแคลเซียมจาก ผอ. แล้วก็ไม่บอกสูตรลับประกอบด้วยอะไร มันเหมือนยกขึ้นมาลอยๆ ไม่มีหลักฐานมาโน้มน้าวให้เชื่อว่ะ
.
.
.
.
.
คงเทว่ะ บางเรื่องมันค้านกับความเชื่อของเรา อ่านแล้วคงไม่อิน เหมือนนักเขียนทำการบ้านมาน้อย
กติกาการสปอยล์
.
จั่วหัวเรื่องที่จะสปอยล์ ใส่จุดห้าจุด ใส่เนื้อหา ใส่จุดห้าจุดปิด
.
ตัวอย่าง
--[ชื่อเรื่อง]--
.
.
.
.
.
สปอยล์เนื้อหา
.
.
.
.
.
กองดองกูก็สูงเทียมฟ้าเหมือนกัน จริงๆ แล้วไม่ค่อยมีเวลาอ่านนะ
แต่กูก็เปิดมาอ่านที่พวกมึงเม้นต์กันเรื่อยๆ
ตอนนี้ กูถือ princess syndrome ไปมา ได้สัปดาห์นึงละ
ยังไม่ได้เริ่มซ้ากที
เรื่องรถหัดเดิน กูได้ยินมานานแล้วว่าไม่ดีต่อพัฒนาการการเดินของเด็ก
แต่จริงๆ ถ้าจะใช้บ้างนิดหน่อยไม่เป็นไรนะ
ของเมืองจีน ที่กูเคยเห็นในคลิป ใช้ผ้าโยงๆ เด็ก เหมือนเล่น puppet น่ะ ก็น่ารักดี
ของไทยเรา ที่เกิดเรื่องวันก่อน นั่นมันเพราะแม่มัวก้มอ่านมือถือ ไม่ดูลูกไหมวะ
ถึงได้ไหลลงถนนไป กูโคตรเห็นใจพี่รถใหญ่ที่หลบเด็กไม่ทัน
มึงจะเว้นจุดๆๆ ไว้ให้โคตรพ่อโคตรแม่มึงอยู่อาศัยหรอวะ
แค่ใส่คำว่าสปอยไว้ข้างหน้าถ้ามันยังโง่อ่านก็ให้แม่งดิ้นตายไปเถอะไอ้เหี้ย
ห้องนี้ไม่ได้มีมู้นี้มู้เดียวนะ เกรงใจคนอื่นบ้างไอ้พวกเกะกะสังคม
ไปด่ามู้จงหยวนอย่างนั้นอย่างนี้ มู้มึงนี่แหละตัวดีเลย
>>119 อห ขอบใจมึงมากกกกกที่สปอยให้ฟัง
.
.
.
.
.
นี่ชอบเยว่พ่อมากนะ ชิบหายยย ชิบหายแล้วววว
แล้วที่บอกว่าแม้แต่บิดาแท้ๆก็วางแผนใส่นางนี่พูดถึงพ่อจริงๆของนางเอกหรอ แล้วทำไปทำไม ผลจากที่วางแผนใส่นางเอกนี่ นากเอกคิด/รู้สึกยังไงบ้าง?
ขอบคุณล่วงหน้านะมึงง จุ๊บเหม่งที5555
.
.
.
.
.
กูอ่านทดลองอ่าน สามีสกุลดี จบแล้ว
เออ กูซื้อว่ะ
หานลู่ คนนี้ เขียนแปลกไม่เหมือนใครดี
กูอ่านทุกตัวอักษรเลย ปกติกูขี้รำคาญ
ใช้ได้ๆ อ่านเพลินเลย ปกสวยด้วยกูไปส่องมาแล้ว
โว้ยยยยย ลงแดง เมื่อไรจังหวัดที่กูอยู่จะมาถึงวะ อิจคนกทม เว้ย
อยากให้เรื่องใหม่ๆของส้มมี อีบุค ทำไม มีแต่ของจงหยวนฟ่ะ เคือง
เราอ่านสามีสกุลดี แล้วเฉยๆ คิอ ไม่รู้สึกแปลกใหม่กับอันอื่นที่เคยอ่านเลยอ่ะ
อ่านสามีสกุลดีถึงตอนที่ทำรถเด็กหัดเดินแล้วกูสงสัย รถทำจากไม้ทั้งคัน เด็กมันจะใช้เดินเล่นได้เรอะ ไม้นี่มันหนักนะ ถึงจะใช้ไม้เนื้อเบาก็เถอะ
นอกเรื่อง รถหัดเดินมันไม่ดียังไงวะ กลัวเด็กไถเร็วแล้วไปชนโน่นนี่ไรงี้อ่อ
ชื่อพิลึก มีเยว่พ่อแล้วมีเยว่แม่ด้วยมั้ย
กูว่าสามีสกุลดีนี่รอฟีดแบคจากโม่งแนวหน้าก่อนแล้วกัน หลังๆส้มฟอร์มตกอะในสายตากู
กูลองอ่านตัวอย่างสามี 3 เล่มแล้ว กูว่าจะรอโม่งก่อนเหมือนกัน กูคิดว่ายังไม่เบื่อพล็อตทะลุมิตินะ แต่ขยาดความละเอียดและความยืดว่ะ เพราะขนาดปอปักที่หวีดๆกัน กูก็คนนึงที่หวีด รีบไปซื้อที่งานแต่อ่านวางๆๆๆ สุดท้ายเทขายไป สำหรับกูส้มแป้กมาหลายเรื่องแล้ว
กูเบื่อทะลุมิติมากเริ่มอ่านแนวนี้ไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ยอดชายาแม่ทัพอยู่ อ่านได้ยังไม่จบบทหนึ่งเลยมึง รู้สึกเหมือนอ่านเสิ้นเจิ้นไงไม่รู้ เห็นโม่งหวีดว่าน่ารัก ฮาๆ ใครอ่านแล้วมาให้กำลังกูหน่อย
ปอปักเหมือนจะดี แต่กุหยุดไว้ที่เล่ม2 แล้วไปอ่านอีกเรื่องแทน พออีกเรื่องจบ กุก็ยังไม่มาต่อปอปักสักที รอสักครู่นะท่านโหว
ปอปัก ทีแรกกูดองที่เล่ม 2 นานมาก จนตำหนักก่อน เถียงกันหนักมาก กูเลยไปอ่าน สรุปว่า ชอบกว่าที่คิด นี่อ่านรอบ 2 จบแล้วด้วย ยิ่งอ่านเก็บรายละเอียดยิ่งรู้สึกว่า พระเอกนางเอกรักกันนานแล้ว แต่ไม่ยอมรับกันเอง คนนึงแค้น อีกคนระแวง แต่มีรายละเอียดที่แสดงความเอื้ออาทร ความห่วงใยกันอยู่ จนกูคิดว่า อาจจะอ่านรอบ 3 กูชอบนิยายที่มีดีเทลให้เก็บ แล้วพระเอกนางเอกคู่นี้ คุยกันตรงๆ ดี ไม่น่ารำคาญ
นี่อ่านปอปักกับจะเลิฟจบแล้ว
รู้สึกชอบปอปักมากกว่าแฮะ เพราะปอปัก4เล่มนี่อยู่ในระดับที่ชอบทุกเล่ม รู้สึกน่าเบื่อแค่ประมาณ10กว่าหน้าในตอนพิเศษเล่ม4 (เพราะมันเป็นตอนพิเศษที่ทุกอย่างคลี่คลายแล้วไม่มีปมอะไรแล้ว แค่พูดถึงชีวิตหลังจากนั้นว่าท่านโหวเปย์หนักแค่ไหนแค่นั้น ก็เลยเบื่อ) นี่รับความหื่นท่านโหวได้ ชอบคานางเอก นางไม่แย่ ถ้าไม่ติดว่ามันมี4เล่มก็อยากอ่านอีกรอบแล้ว
ส่วนจะเลิฟ นี่ชอบแค่เล่ม3อะ
ที่จริงมีความรู้สึกไม่ชอบการบรรยายกับแนวเรื่องของจะเลิฟ เพราะ
1) การบรรยายเล่ม1-2 แต่ละตัวละครพูดทีคนละ2-3ย่อหน้าประจำ (ย้ำว่าประจำ) แล้วไม่ว่าตัวละครนั้นจะเป็นตัวเอก ทาส คนใช้ คนที่มามุงดูเหตุการณ์ ก็จะมีบทพูด2-3ย่อหน้าอย่างต่ำตลอด บางทีก็ไม่ได้สำคัญขนาดนั้นอะ พูดซัก2-3ประโยคก็โอแล้วปะ
2) แล้วก็ชอบไปโฟกัสที่ความคิดตัวร้ายเยอะเกินไปด้วย บรรยายละเอียดเกิน เหมือนจะโน้มน้าวให้เราเชื่อว่า นี่ ความคิดของพวกตัวร้ายมันเป็นแบบนี้ ดูร้ายมั้ยย ร้ายยังๆ? แล้วมันมีแบบนี้ทั้งตลอดเล่ม1-2เลย คือไม่ต้องไปโฟกัสที่พสกตัวร้ายเยอะขนาดนี้ก็ได้ เหมือนชักแม่น้ำทั้งห้าเพื่อบรรยายความคิดตัวร้ายอะ เพื่อ?? เปลืองกระดาษ
3) พออ่านจะเลิฟแล้วพึ่งรู้ว่าตัวเองไม่ชอบนิยายที่เป็นแนวหาบัณทิต หาคนเก่ง เพื่อสร้างแคว้นบลาๆ รู้สึกว่าเล่ม1-2โฟกัสที่เรื่องนี้มาก เข้าใจได้ว่าเรื่องก็ต้องดำเนินมาเวนี้แหละ แต่คหสต.คือไม่ชอบนิยายแนวนี้
4) ตอนเล่ม2 เรื่องวนเวียนอยู่กับการพูดถึงคนในเมืองมองนางเอกยังไงจากเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น เดี๋ยวแย่ เดี๋ยวดี เดี๋ยวแย่ เดี๋ยวดี เดี๋ยวแย่ เดี๋ยวดี วนอยู่อย่างนี้ จนวนไปซักสามรอบแล้ว นี่ทนไม่ไหว ได้แต่ตะโกนในใจว่ารู้แล้วโว้ยย นางเอกดี นางเอกเหมาะสมกับตน.ฮองเฮา รู้แล้วโว้ยยยยย พอเถอะ กราบล่ะ จะร้องไห้
ดีที่เนื้อเรื่องมันไม่ได้วนอยู่ในอ่าง เนื้อเรื่องยังดำเนินไป ถึงจะโฟกัสที่ภาพลักษณ์นางเอกก็เถอะ
หลังจากเล่มนี้เว้นไว้สามวันกว่าจะอ่านเล่ม3 ต่อ
พอเล่ม3รู้สึกแนวเรื่องมันเปลี่ยนและ ตอนพิเศษโออยู่ ก็เลยกู้ความชอบกลับมาได้
สรุป(ตามความชอบส่วนตัว)
ปอปัก
- ชอบ[มากๆ] คาท่านโหว+นางเอก
- ชอบ[ปานกลางถึงมาก] เล่ม 1-4(น่าเบื่อตรงตอนพิเศษนิดนึง)
- ชอบ[มากๆ] แนวเรื่อง : สู้รบ ความแค้น การปลงความแค้น
- เตือนว่าใครไม่ชอบให้มี ฉากบนเตียงเยอะ(ถึงจะบรรยายผ่านๆ)/ บทพูดไม่เยอะ / ฉากรบเยอะ ควรผ่านเรื่องนี้
จะเลิฟ
- ชอบ[มากๆ] คานางเอก+ คาพระเอกตอนพิเศษ
- ไม่ชอบ[มากๆๆ] เล่ม 1-2 (การบรรยาย)
- ชอบ[ปานกลางถึงมาก] เล่ม 3
- ไม่ชอบ[มากๆๆ] แนวเรื่อง : เริ่มสร้างเมือง สร้างความแข็งแกร่งของบ้านเมืองด้วยแนวคิดปรัชญา บลาๆ
- เตือนว่าใครไม่ชอบ บรยายเยอะมากกกก/บทพูดเยอะมากกกก/ ถึงตรงไหนไม่สำคัญตัดไปก็ไม่ส่งผลกับเนื้อเรื่องแต่ก็มีบรรยยายกับบทพูดเยอะมากกกกกก ควรผ่านเรื่องนี้
ได้บ่นแล้ว พอใจและ;_;
>>151 ชอบทั้งสองเรื่องเหมือนกัน แต่ชอบจะรักมากกว่านิดๆ เพราะชอบตัวละครมากกว่า ชอบส่วนที่มึงไม่ชอบแหละ กูจะให้คะแนนพิเศษกับนิยายที่เอาเรื่องน่าเบื่อมาแทรกให้กูอ่านได้
ส่วนปอปัก ให้ความหนักแน่นของนักเขียนที่มีกับพล็อตเรื่อง ไม่เป๋ 4 เล่ม คือบททดสอบของพระเอกนางเอกให้ก้าวข้ามปมในใจของทั้งคู่ ฉากอย่างว่า มีพัฒนาการความสัมพันธ์ ความรู้สึกอยู่ ไม่ใช่สักแต่ว่าใส่เอามาเป็นจุดขาย ทีแรกแอนตี้ว่า มันจะเยอะไปไหน แต่อ่านๆไปก็เข้าใจนะ พระเอกแม่งงานเยอะมาก อยู่บ้านเจอเมียแต่ช่วงกลางคืน จะให้ทำอะไร ส่วนพระเอกนางเอก ทีแรกไม่ชอบ แต่อ่านเก็บรอบ 2 แล้วชอบมากขึ้น เห็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆแล้วชอบความเกลียมัวของท่านโหว
ขออนุญาตตอบ ky
>>58 กูตอบให้ ของกูขอย้อนหลังตอนงานหนังสือไปนะ ได้หลังจากที่ขอไปประมาณอาทิตย์กว่าๆ
>>139 อย่าเรียกว่ารถหัดเดินเลย จากปสก.ที่กูเลี้ยงเด็กมาสองคนนะ คนแรกพ่อแม่มักง่ายซื้อรถนี้มา เด็กมันไม่เดินหน้าเว้ย มันไถถอยหลังอย่างเดียว ไม่พอ รถพวกนี้มันทำให้เด็กเขย่งปลายเท้า แล้วเวลาเดินจริงๆ มันทำให้วิธีเดินเสียรูป เท้าผิดรูป การลงน้ำหนักผิดไปจากปกติ คนที่สองไม่ให้ใช้รถนี่เลย ผลคือ เดินได้คล่องกว่าคนแรก ลงน้ำหนักเท้าได้ดีกว่า คือเดินเป็นปกติแบบมนุษย์ทั่วไป ไม่เขย่งปลายเท้าเดินแบบคนแรก สรุปคือ ใครมีลูกมีหลาน อย่าซื้อมาใช้เลย ปล่อยให้เด็กมันหัดล้มลุกคลุกคลานตามวัยของมันไปน่ะดีแล้ว พ่อแม่หลายๆคนกลัวลูกจะล้มเวลาหัดเดินเลยมักง่ายซื้อรถพวกนี้มาใช้ แต่มันส่งผลเสียต่อเด็กมากกว่าให้ผลดีอีก
>>157 ขอบคุณที่ตอบเรื่องใบกำกับภาษี //ได้แต่รอ
>>158 นี่คิดว่าเล่ม3 เป็นค่อนข้างหนักอะ เปิดอ่านตอนแรกๆของเล่ม3 เจอบรรยายว่านางบลาๆๆ นางนู่นนี่นั่น แต่ตอนนั้นมีผญอยู่2คน กลับใช้นางแทนทั้งสองคน มึนเลย แล้วมีช่วงบรรยายมึนๆหลายจุดอยู่ นี่ไม่อยากอ่านข้ามอะ ชอบอ่านละเอียดๆ เลยต้องอ่านทวนสองสามรอบกว่าจะเข้าใจ
กูไม่ชอบปอปัก ยืดย้วย ฉากอย่างว่าไร้อารมณ์
ทำไมกูชอบปอปักตอนท่านโหวไปรบวะ ดูเป็นผู้ชายมีงานมีการให้ทำ อ่านไปได้ฟีลสามก๊กเบาๆ
เช้าด่าสามีสกุลดี สายด่าปอปัก กลางวันจะด่าเรื่องอะไรต่อดี
ดีแทคกูแบนอีกละ นี่หวังว่าจะโพสได้นะ
ยอดชายา-กูให้คะแนนตรงพล๊อตมีคนย้อนมามากกว่า1คน ความสนุกพออ่านได้ แต่ไม่มีอะไรพิเศษ
ปอปัก-กูชอบที่เอาปรัชญาปกครองบ้านเมืองมาใส่นะ ถึงหนักแต่พอไหว กูไม่ชอบที่นางเอกเปลี่ยนเป็นโหดๆตอนหลัง กูเลยชอบฟีลทุกอย่างของตอนพิเศษมากกว่า เหมือนอ่าน2เวอร์ชั่น
ท่านโหว-กูยิ่งอ่านยิ่งชอบ แม้ยังรู้สึกเบื่อตรงฉากอย่างว่า แต่อย่างอื่นดีหมดสำหรับกู รายละเอียด การแก้ปม เออแต่ตอนพิเศษนี่อีท่านโหวสายเปย์หนักเกิน
ข้าอ้วนสิงาม-เฉยๆมากพออ่านจบ ตอนต้นเรื่องสนุก พระเอกน่ารักมาก ทำทุกอย่างเพื่อนาง ช่วงหลังพอเริ่มรักๆกันละกูกลับเฉยๆ เหมือนมันเรื่อยๆไปจนจบแผ่วๆไงไม่รู้ เผอิญไม่ใช่แฟนจิ่วลู่เท่าไหร่ กูเลยเทียบกับเล่มอื่นให้ไม่ได้ะ
เพิ่งตะลุยกองดอง
มีใครอ่านเจ้าอัคคีบ้าง
.
.
.
.
.
ตอนแรกกูไม่ชอบพระเอกเลย เลวสุดๆ กับคนที่คุยกันด้วยดีก็โหดใส่ได้
ขนาดอีกฝ่ายขอร้องอ้อนวอนก็ยังไม่หยุด
ไอ้ประเภทร้ายกับคนทั้งโลกแต่ดีกับเธอคนเดียวนี่ทำใจลำบาก มันกึ่งชอบกึ่งเกลียด บอกไม่ถูก
.
.
.
.
.
กูก็ไม่ชอบปอปัก สาเหตุที่กูไม่ชอบคือกูไม่รู้สึกดีตอนอ่านเลย นางเอกระแวงพระเอก+ห่วงแต่ครอบครัว พระเอกแค้นแต่หื่นเพราะนางเอกสวยเลยเอานางเอกแบบไม่เปิดใจให้ (เปิดแต่กาย) ระหว่างความแค้นกับความระแวงมีการรบมาแทรกเนืองๆ(เป็นส่วนมากด้วย) เล่มแรกหนามากแต่แทบไม่ได้คุยกัน กูว่าพล้อตแบบนี้เมิงตัดน้ำออก เอาแค่ 2 เล่มพอดีมั้ย
นิยายจีนสำหรับกูแผ่วมาตั้งแต่ปีที่แล้วละว่ะ อ่านไม่เจอสนุกเลย มีเพิ่งมาชอบแบบอ่านรวดแบบไม่จบไม่หยุดก็จะเลิฟ เป็นสายซื้อดะแอบเสียดายเงินเหมือนกันพักหลังซื้อมาแล้วอ่านไม่จบไป50% สงสัยกุอ่านจีนชักจะตันๆละ ตอนนี้กลับไปไทยต่อจากที่เคยหนีไทยมาจีน
กูว่าปอปักคนชอบก็คงมีอ่ะนะ เห็นใครบอกไม่ชอบ จะมีคนมาตามแก้ว่าชอบตลอด 55 ใครอยากรู้ก็ลองอ่านทีละเล่มก่อนอย่าด่วนซื้อ 4 เล่มแบบกู (ปกติกูไม่ชอบกูก็ไม่บ่น อันนี้บ่นเพราะตัวอย่างเหมือนจะดีเลยหวังไว้เยอะ +หนามาก 4 เล่มกูซื้อทีเดียวเลยช้ำ)
KY มีใครอ่าน ล่า มั่งยังวะ โอเคไหมอยากเปลี่ยนไปอ่านแนวๆผจญภัยบ้าง
>>178 หลายคนซื้อสี่เล่มรวดเพราะตอนงานหนังสือไง อย่างกูซื้อทีสี่เล่มรวดเพราะจะเอาเป๋า 555 แต่กูอ่านแล้วโอเคเลยสบายใจ
>>177 กูใช้วิธีสลับหลายๆแนว และอ่านหลายสัญชาติน่ะ ถ้าอ่านอย่างเดียวเลยสำหรับกู กูว่าตันไป กูอยู่ด้วยนานๆไม่ได้ อีกอย่างกิจกรรมกูเยอะมาก ทั้งดูหนัง ฟังเพลง ช็อปปิ้ง ไหนจะเรียน เล่นเกม ทำงาน สารพัดอย่าง กูเลยไม่ค่อยเลี่ยนเท่าไหร่ แต่เอาจริงๆ กูว่าช่วงนี้นิยายจีนที่ทำให้กูติดยาวๆได้มีค่อนข้างน้อย ตอนนี้ที่กูติดมีแค่สับปะรดเท่านั้นอะ ขนาดพี่เยี่ยยังเบื่อๆเลย
>>183 จะจับม้ากันอีกแล้วเหรอ อย่างเมื่อเช้ากูก็เข้ามาตอบว่ากูโอเคกับปรปักษ์ จะหาว่ากูม้าด้วยมั๊ย? คือบางทีกูเข้ามากด reload posts แล้วมันได้จังหวะพอดีกับที่มีคนเพิ่งบ่น หรือเพิ่งชมไป กูอยากตอบก็เลยตอบ บางทีอาจจะเห็นต่าง บางทีอาจจะเห็นตรงกัน ซึ่งกูว่ามันเป็นเรื่องปกตินะ แต่ถ้าจะจับม้ากันก็แล้วแต่ แต่เอาให้พอดีพองามแล้วกัน บางคน(อย่างกู)ก็บริสุทธิ์ใจ แต่โดนหาว่าเป็นม้าบ่อยมาก แรกๆก็ขำๆ หลังๆก็เบื่อ และเอือมเหมือนกัน
ข้ามๆไปเหอะวะ ใครจะคิดว่าม้าก็ปล่อยเค้า เราห้ามความคิดคนอื่นไม่ได้ เถียงกันให้เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ
สงสัยในโม่งห้ามชม ห้ามแย้ง ถ้าทำแล้วจะโดนหาว่าเป็นม้า เห็นแบบนี้มาหลายเรื่องละ ต่อไปกูก็จะด่า ติ อย่าเดียวละกัน เรื่องไหนที่กูชอบก็เก็บเน่าอยู่ในปาก กลืนลงท้องให้ตายไปพร้อมตัวกู
Ky มีใครได้อ่านสามีสกุลดีแล้วบ้างวะ รีวิวช่วยกูตัดสินใจหน่อยว่าคุ้มค่าพอจะซื้อมั้ย
ปล. กูเป็นคนนึงที่ยืนยันมาตลอดว่ากูโอเคกะปอปัก เฉยๆกับจะรักชอบแค่ตอนพิเศษ ถ้ามึงว่ากูม้าเชิญมาดูตู้หนังสือที่บ้านกูได้
กูไม่ใช่ม้า กูชอบไม่ชอบอะไรก็ก็บอก
อ้อ มึงไม่ได้หมายถึงกูเหรอ โทษทีๆ
ม้าส้มเยอะ ต้องเข้าใจสินะที่นี่ (ใครไม่ใช่มึงจะร้อนตัวทำไม งง)
เพื่อนโม่งใจเย็นๆร่มๆกันนะ คห.ไหนไม่น่าตอบ ข้ามได้ก็ข้าม บางเม้นตอบไปก็เท่านั้นอะ ฟีดไปบรรยากาศห้องก็เสียหมด
กูเข้าเรื่องของกูหน่อย
กูยังไม่ได้อ่านปอปัก แต่อ่านสปอยแล้วชอบ เพื่อนโม่งที่ไม่ชอบปอปัก พวกมึงปล่อยขายกันที่ไหน5555
เพื่อนโม่งถามนิดนึง มีใครพรีหลงต้าบ้างเปล่า ตอนแรกเห็นสนพ.บอกเล่มสามจัดส่งเดือนนี้ เห็นตอนนี้ใกล้สิ้นเดือนแล้วยังไม่มีวี่แววเมลล์จัดส่งมาเลย กูเลยไม่รู้ว่าเค้าเลื่อนหรือเปล่า ไม่ค่อยได้ตามข่าวทางเฟสเท่าไหร่ด้วย
สนพที่งานดีเกินกว่าค่ายอื่น ราคารับได้ แอดมินไม่ได้ทำตัวขี้แซะสนพอื่นนี่ยังต้องมีหน้าม้าด้วยหรอวะ
ส้มควรจะเอางานจวี๋ฮวาซั่นหลี่มาขายได้แล้วนะ
กู 195 เองนะ
กูชอบหมดเลย ทุกสนพ
เว้นจงหยวนนะ มึงด่ากันมากๆ กูเลยเลิกอ่านไปโดยปริยาย
กูอ่านได้หมด แจ่มใส แฮปปี้บานาน่า อรุณ สถาพร บงกช กูกู สยาม
แต่บางเรื่อง อ่านแล้วชอบ บางเรื่องก็ไม่รอดว่ะ ปะปนกันไป
กูไม่ใช่สาวกค่ายไหน แต่เล่มไหนชอบก็คือชอบ เล่มไหนเบื่อแต่ซื้อมาแล้วกูก็พลิกๆ
กูชอบอะไรที่มันหน่วงๆ หน่อย แต่จบแฮปปี้ก็ดีนะ
พวก BE แต่ระหว่างทางควรค่าที่จะอ่านกูก็ชอบ
จะรัก กูอ่านได้ แต่กูค่อนข้างเบื่อพล๊อตเรื่องและความซูของนางเอก
ท่านโหว กูชอบมากกว่า แต่กูก็พลิกๆ เยอะเหมือนกัน เบื่อน่ะบางช่วง
มีสามีสกุลดีนี่แหละ กูไม่พลิกเลย แต่ก็นะ เพิ่งเล่มแรกไง ต้องรอดูตอนอ่านเล่มสองเล่มสาม
ถ้าเป็นถงหัว , จวินจื่ออี่เจ๋อ , เฟยหว่อซือฉุน หรือถังชีกงจื่อเขียนนี่กูไม่พลิกเลย กลัวพลาดอะไรไป
>>205 อืม กูก็ยังไม่ได้ อยากอ่านแล้วว่ะ ท่านแม่ทัพกับนางเอกตลกดี
ถ้าแจ่มให้กดหนังสือวันที่ 28 จะเข้าหน้าร้านประมาณวันไหนเหรอ กรุงเทพแถบชานเมือง
กูเคยชอบแจ่ม เรื่องงานแปล คุณภาพหนังสือ ต้องยอมรับ ปกก็ดูดีกว่าอันอื่น แต่กูว่าเดี๋ยวนี้เลือกเรื่องเฉยๆมาแปลซะเยอะ เหมือนเน้นปริมาน ไม่ได้มี the must จริงจัง หรือว่าช่วงนี้วงการนิยายจีนซบเซา หรือบางทีแจ่มซื้อลิขสิทธินักเขียนคนนึงมา ผลงานดีอ่านสนุก ซักพัก ไปขุดเอาเรื่องเก่าของคนเขียนนี้มาแปลให้อ่าน ซึ่งคุณภาพฝีมือการแต่งก็ไม่สู้ผลงานปัจจุบัน แต่กูหลงซื้อไป ทำให้กูรู้สึกเหมือนจะถูกหลอกชอบกล (คือไม่มีใครหลอกกูแต่กูหลงคิดไปเองว่าเป็นผลงานใหม่ เพราะเอามาแปลทีหลัง) ทำให้กูอดคิดไม่ได้ว่าเน้นปริมานไม่เน้นเรื่อง
กูไม่ติ่งสักสนพ. กูซื้อนิยายตามเนื้อเรื่อง แล้วเป็นคนไม่เรื่องมากเรื่องสำนวนแปล แปลยังไงมาก็อ่านได้หมด (ยกเว้นของกูกูเคยอ่านป่าท้อละเวียนหัว555 ไม่ค่อยถูกโฉลก)
กุแบบปกยังไงก็ได้ สนพ.ไหนก็ได้ สำนวนยังไงก็ได้ ขอเนื้อเรื่องสนุกกูก็ชอบแล้ว //ซึ่งเดียวนี้ปีนึงมีที่ชอบมาสักเรื่องก็บุญละ
Ky เรื่องใหม่จือจือที่เป็นองค์หญิงที่ระหองระแหงกับสามีแต่ได้ย้อนกลับมาเกิดนี่ชื่ออะไรนะ
บัญชาปราบสาวงาม สนุกเกินคาดว่ะ
เป็นเล่มฝอยที่ดีงามจนอยากให้ขยายสัก 2 เล่มหนาๆ ไปเลย
ยกให้เป็นม้ามืดช่วงต้นปี
เทพสมุนไพร กับ สามีสกุลดี รออ่านครบชุดละกัน
หวังว่าจะไม่ยืดเยื้อน่าลำใยมากนัก
ปอปัก กุเก็บเพราะชอบท่านโหว หลงรูปสาวงามจริงจังดี คีพคาร์เก่ง แต่ไม่ชอบนางเอก เพราะกุอ่านแล้วไม่อิน ไม่เชื่อว่านางรักพระเอกก็แค่นั้น
ใครผ่านมาอ่านไม่ต้องเชื่อกุ ไปหาอ่านเอาเองเน้อ
จริตความชอบแต่ละคนไม่เหมือนกัน
ตอนนี้กูสนใจหรูอี้ กับลำนำราตรี โม่งรีวิวหน่อย
>>221 ลำนำราตรี นางเอกอยู่ในสภาพโลลิ แต่ข้างในฉลาดโคตรแมน ส่วนพระเอกเริ่มต้นมาเป็นหนุ่มจอมยุทธ์ใสๆ แต่ประสบความเลวร้าย จนตกมาอยู่กับพรรคมาร ต้องไปเป็นผู้คุ้มกันเงานางเอก ช่วงระหว่างที่อยู่ด้วยกันคือ ดีอะ กูชอบตอนนี้ นางเอก พระเอก ค่อยๆ เก่งขึ้น โดยเฉพาะพระเอก ตอนแรงคืออ่อนอะหนู แต่มันจะมีเหตุการณ์ที่ทำให้พระเอกเปลี่ยนแปลงแข็งแกร่งขึ้น
เหล่าๆ หนูๆ น้องๆ ที่พระเอกปั้นมากับมือนี่ก็ดีเว้ย ร้ายเดียงสากันมากๆ 5555 กูรักแก๊งนี้
แต่ของดีสุดอยู่ท้ายๆ เว้ย ผู้นั้นคือ....
.
.
.
.
.
พี่ชายของนางเอก ดีเว่อร์ นี่ถ้าไม่ได้พี่ชายผู้แสนดี สายเปย์ นางเอกพระเอกคงไม่สมหวังกันอะ กูรักพี่เขามากกกกกกกกกก
.
.
.
.
.
ภรรยายอดดวงใจของกล้วยนี่ ออกทะเลไหม เคยอ่านอาหนานแล้วชอบแค่เล่มแรก เล่ม2-3เหมือนคนแต่งๆไปเรื่อยๆไม่มีปมอะไรเลย เปิดตัวละครใหม่มาแล้วก็ไม่มีประโยชน์อะไร เหมือนจะมีconflict แล้วก็ไม่มี อ่านจบแล้วแบบอะไรวะ จบดื้อๆงี้เลย อยากรู้ว่าพอมาอาหว่านนี่ นักเขียนพัฒนาขึ้นบ้างไหม สนุกขึ้นมั่งป่าว หรือจบแบบปาหมอนอีก
มาเชียร์ลำนำราตรีด้วยคน มึงมันสนุกมาก โรแมนซ์ บู๊ ดราม่า ลงตัวสุดๆ
ชอบคาร์ทั้งพระเอกและนางเอกเลย มีคนบอกว่านางเอกแมนกว่าพระเอก กูก็ว่าไม่นะ ช่วงแรกอาจจะใช่ แต่พอหลังๆ พระเอกก็มีพัฒนาบ้างเหมือนกัน พึ่งพาได้เลยแหละ เพราะงั้นทนพระเอกตอนต้นเรื่องนิดนึง 55555
ความยาวเล่มกำลังดี จบลงตัว ไม่มีอะไรขาดเกิน เรื่องไม่ยิด กระชับดี
แนะนำสุดๆๆๆๆๆ กูอวยๆๆๆๆๆ เป็นเรื่องที่สนุุกที่สุดของอรุณสำหรับกู แปลก็โอเค ไม่มีให้ด่า
Ky ในโม่งดีนะ มีทั้งชมและด่าตามจริง แต่สุดท้ายเรื่องนั้นจะถูกจริตกับเราหรือเปล่า มันเป็นรสนิยมส่วนตัวนะ ดังนั้นเวลาอ่านรีวิวแล้วจะซื้อมั้ย ก็ต้องขึ้นกับตัวเองอยู่ดี
คนจะหาว่านี่ม้าก็ไม่เป็นไร เพราะเรื่องที่นี่ชอบก็ต้องเชียร์อยู่แล้วว อุตส่าห์อ่านอะนะ ใช้เวลาอ่านแต่ละเล่มนานด้วย55 ถ้าชอบแต่ไม่เชียร์คงคันปากตาย555555
>>230 กู228 นะเมิง กูชอบที่นี่ กูจะอยู่อ่ะ ถึงกูจะรำคาญม้า เมิงไม่พอใจกูไม่แครนะ เมิงจะทำไรทำนะแต่อย่าเจือกเรื่องของกู เคร้
ใครไม่เป็นม้าก็อย่าร้อนตัว เคร้>>231 ทำไมกูต้องคิดในใจว่ะ บรรยากาศเสียเพราะกูหรือเพราะม้าร้อนตัว ไม่ใช่ก็ผ่านไปสิ หรืออธิบายดีๆถ้าอยาก ถ้ากูชอบหนังสืออะไร กูเข้ามาเชียร ใครจะว่ากูเป็นม้า ก็เรื่องของมัน กูไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับสำนักพิมพ ขายได้มากได้น้อยเกี่ยวไรกะกู เกี่ยวไรกับพวกเมิง(ถ้าเมิงไม่ใช่ม้านะ)
จากที่เห็นในโม่งนี่ลำรำราตรีเสียงไปในทางเดียวกัน
แล้วมีเรื่องไหนอีกมะ ที่เป็นแบบนี้ เอาเป็นเสียงไปในทางที่ดีนะ 55
ที่จริงนี่ก็อยากซื้อสามีสกุลดีนะ แต่ไม่กล้าเสี่ยง กลัวยืด เกลียดเรื่องที่เขียนยืดๆให้เปลืองหน้ากระดาษเล่นอยู่ด้วย ขอฝากความหวังไว้กับเพื่อนโม่งละกันนะจ๊ะะ
สรุปคือพวกว่างมานั่นรีเร้าเตอร์คุยกะตัวเอง อาเมน
ว่าแต่ ไม่มีใครอ่าน ล่า เลยเหรอวะ สงสัยกูจะได้ลองของเองละ
กุไม่ชอบลำนำราตรี กุไม่ชอบแนวโลลิว่ะ
กูไม่ชอบลำนำราตรี ช่วงท้ายๆกูยิ่งไม่ชอบ ความรู้สึกส่วนตัวกูล้วนๆ
.
.
.
.
.
โดยเฉพาะตอนที่มีลูก คือแบบชีวิตนี้พระเอกไม่เอาใครเลย มีแต่นางเอกคนเดียว พ่อแม่พี่น้องก็ไม่เอา ลูกยังไม่สน คืออัลไล กูอ่านแล้วแบบสุดป่วยกับตรรกะแบบนี้ ชีวิตมีเพียงเราสอง คนอื่นช่างหัวมัน คือ?????
.
.
.
.
.
ขออภัยหากขัดใจ แต่กูไม่ไหวจริงจังกับเหตุผลแบบนี้
มาแก้ตัวให้พระเอกลำนำราตรีหน่อย
.
.
.
.
.
ที่บอกพระเอกไม่เอาพ่อแม่พี่น้อง จะพานางเอกไป พระเอกก็บอกแล้วว่าพ่อแม่ยังพี่น้องคนอื่นคอยดูแลอยู่ แต่นางเอกกลับมีพระเอกคนเดียวแล้วก็ใกล้จะตาย พระเอกอยากอยู่กับนางเอกในช่วงสุดท้าย ถ้านางเอกตายค่อยกลับบ้าน ตอนนั้นบ้านพระเอกไม่อยากให้พระเอกนางเอกแต่งกัน นางเอกก็ไม่อยากให้พระเอกเดือดร้อน คือถ้าอยู่ในตระกูลต่อไม่มีทางได้แต่งแน่ๆ
เรื่องลูก พระเอกไม่ได้อยากมีลูกอยู่แล้ว นางเอกมีเอง พระเอกห่วงร่างกายนางเอกว่าจะตายเพราะคลอด ยิ่งนางเอกคลอดยากอีกจนสลบไปอีก ลูกเกิดมาก็มีคนดูแลไม่เป็นไรอยู่แล้ว แต่นางเอกจะเป็นจะตายไม่รู้ ก็ต้องห่วงนางเอกก่อนอยู่แล้ว
พอตอนหลังลูกโต ก็รักลูกอยู่ดี
.
.
.
.
.
ลำนำราตรี ยังอยู่ในกองดองอยู่เลย
คืนนี้ กูจะพลิกสาลี่คู่บัลลังก์ เห็นโม่งเคยบอกว่าไม่หนุก
ดูซิ กูจะชอบมั้ย หรือจะพลิกแหลก
ในโม่งร้อยพ่อพันแม่
เข้ามาแต่ละช่วงก็เจอโม่งหลากหลาย
รีวิวไปตามความคิดประสบการณ์ของตัว ซึ่งมันอาจไม่ตรงกับเราก็ได้นะ
ที่เค้าว่าหนุก เราอาจไม่หนุก ที่เค้าว่าแย่ เราอาจจะชอบก็ได้
แต่กูก็ชอบมาอ่านที่มึงเม้นท์กันนะ มันมีอะไรดีๆซ่อนอยู่
ม้าไม่ม้าอะไรเนี่ย เป็นประเด็นทะเลาะกันทุกที กูก็เคยถูกหาว่าเป็นม้าเหมือนเดิม กูขำ
กูเคยถูกหาว่าเป็นม้ามาก่อนเหมือนกัน อีตอนที่กูมาไปดำจะรักใครฯ แล้วมาสปอยพวกมึงกูยังระแวงเลยว่าจะโดนหาว่าเป็นม้าของอรุณมั๊ย
>>249 ลำนำราตรี ใช่ มันต้องดูความเป็นไปของเรื่องด้วย
.
.
.
.
.
ถ้านางเอกไม่ได้จะตาย แล้วพระเอกเป็นอย่างนี้ มันก็แย่ไปหน่อย แต่นี่นางเอกจะตายรวมถึงเขาสองคนร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา ขณะที่พระเอกไม่มีใคร จะตายวันตายพรุ่ง มีแค่นางเอกอยู่เคียงข้าง พ่อแม่อยู่ไหน อยู่บ้านกับลูกคนอื่น เข้าใจว่าตามหาพระเอกไม่เจอ เลยทำได้แค่เสียใจล้มป่วย แต่พระเอกอะ เขามีใคร เขาเกือบตายกี่รอบแล้ว ยิ่งเกือบถูกหยามเกียรติให้อัปยศด้วย เท่ากับว่าได้ยึดเหนี่ยวนางเอกไว้ในใจแล้ว ยอมได้ไหมถ้าเกิดวันหนึ่งผู้หญิงคนนี้ตายจากไปเพราะเราไม่ดูแลให้ดี ดูได้จากพระเอกรู้สึกผิดตอนที่ไม่ได้อยู้ข้างๆ ในวันที่อาการกำเริบ นางเกือบตายเพราะโดนเอาไปฝัง เป็นความรักที่ยึดติด ถ้าคนที่เรารักมากๆ กำลังจะตาย คนที่ไม่ได้อยู่ในสถานการณ์เดียวกันไม่มีวันเข้าใจ ถ้าพระเอกเอาครอบครัวเอาลูก ปล่อยให้นางเอกตายตามยถากรรม กูว่าผู้ชายอย่างนี้ต่างหากที่แล้งน้ำใจ โคตรเหี้ย ไม่ควรเป็นคู่ชีวิต
.
.
.
.
.
แต่กูไม่ค่อยชอบช่วงที่นางเอกเอาแต่ตีตัวออกห่าง อ่านแล้วรำคาญ อะไรนักหนา ชีวิตมีแค่นี้ ทำไมไม่ใช้ให้คุ้ม
>>249 ลืมเสริม ลำนำราตรี
.
.
.
.
.
พนันได้เลย ถ้าพ่อพระเอกหาพระเอกเจอ แล้วยังไง กล้ายกพวกมาตีลัทธิมารเพื่อลูกชายคนเดียวที่หายไปหลายปีไหม ทั้งยังเสี่ยงให้ผู้คนในใต้หล้ารู้ด้วยว่าลูกชายบ้านนี้เป็นนักฆ่า ฆ่าใครมาบ้างแล้ว กล้าไหม อีกอย่าง ไม่รู้จักสำนึกบุญคุณ นางเอกไม่เพียงช่วยตระกูลไรสักอย่างที่จะเกี่ยวดองกัน ยังช่วยน้องชายพระเอกอีก แล้วพ่อกับพี่ชายใหญ่ทำยังไง อยากแต่จะผลักไสนางเอกไปให้ไกลตระกูล ไม่คิดถึงความสุขของลูก เอาแต่คิดถึงตระกูล นี่เหรอจอมยุทธ์ผู้มีคุณธรรมแต่ไร้ซึ่งมโนธรรม กูชอบที่พระเอกเป็นอย่างนี้มาก ถ้าเอาแต่กตัญญูไม่ลืมหูลืมตาแม่งก็ไม่มีค่าให้นางเอกทุ่มเทแล้ว ยอมผิดใจกับผู้อาวุโสเพื่อปกป้องไม่ให้พระเอกโดนข่มขืน นางเอกยอมเจ็บตัวก่อนเสมอเพื่อให้ทั้งคู่รอดชีวิต ยอมกระทั่งใช้ร่างกายล่อลวงศัตรูเพื่อแก้ไขความผิดพลาดที่พระเอกทำไว้ ยอมเสี่ยงเอายาถอนพิษมาให้ ยอมเสี่ยงใช้คนเพื่อทดลองฝังเข็มเพื่อฟื้นกำลังภายในให้ ยกทรัพย์สินให้วางแผนให้จากไปสู่บ้านเกิดอย่างปลอดภัย นางเอกทำเพื่อพระเอกมากมาย คุ้มค่าที่พระเอกจะรักอย่างไม่สนใจอะไรจริงๆ
.
.
.
.
.
ลำนำราตรีตอนอ่านกูููก็ฝั่งพระเอกนะ 5555
.
..
.
.
. ส่วน
มือลั่น โอ้ย ลำนำราตรีต่อ
.
.
.
.
.
ส่วนเรื่องลูก ไม่ได้ไม่รักสิ ตอนนั้นอารมณ์แบบคงมันเขี้ยวลูกอะ 555
และกูชอบตอนพิเศษของเรื่อง ที่อิน้องพระเอกมัน สุดท้ายแล้วไม่แต่งกับยัยคุณหนูที่หลงพระเอกนั่น 5555 เป็นเรื่องที่จบได้สมบูรณ์มากนะ จบได้แบบเคลียร์อะ
.
.
.
.
.
อ่านตัวอย่างลำนำราตรีไปประมาณ 3 ตอน กูชอบเนื้อเรื่องนะแต่กูว่าการแปลยังดูงงๆ ไว้เจอราคาดีๆจะสอยมาก็แล้วกัน
KY อย่าหยิ่งนักเลยตอนแรกกูว่าจะพรีเพราะจะได้เก็บมันทั้งบ็อกเลย แต่พอไปอ่านตัวอย่างแล้วคงต้องคิดอีกที กูรำคาญนางเอกอะ 5555
โทษทีเพื่อนโมง อันบนมันส่งก่อนโพสท์เสร็จ
กูว่าคนแต่งปอปักได้แรงบันดาลใจมาจากสามก๊กซะเยอะ ซิ่งซวิ่นนี่น่าจะมาจากตั๋งโต๊ะ เว่ยเซ่าน่าจะเป็นโจโฉ สองพี่น้องเฉียวก็ไต้เกี้ยวเสี่ยวเกี้ยว รบกันเล่ม4น่าจะคล้ายๆกับศึกผาแดง
ลืมๆ ฉายาของเว่ยเซ่าก็มาจากซุนเช็ก
กูสอยสามีสกุลดีมาละ จะดีเฟลมั้ยเดี๋ยวรู้กัน 55555555
กูมารอรีวิวสามีสกุลดีนะจ้าาา กราบไหปลาร้าโม่งแนวหน้ามาเหลาด้วยน้าาา
ยอดหญิงสมุนไพร น่าเบื่อกว่าเซียนปรุงยา
>>276 กูเพิ่งอ่านเล่.หนึ่งจบ กูว่ามันยำระหว่างหมอหญิงกับเซียนหอมเข้าด้วยกันว่ะ บทบรรยายทำอาหารเยอะชห. ไหนจะตบตีแย่งชิงผัวๆเมียๆ แม่ผัวลูกสะใภ้บ้าๆบอๆอีก แถมนางเอกก็โคตรซู กูว่านะ แจ่มพลาดมากว่ะ ของคนเขียนคนนี้เอามาเรื่องเดียวเกินพอละ ไม่ควรเอาเรื่องอื่นเข้ามาเลย ให้พูดตามค.รู้สึกกูนะ กูว่าหมอหญิงดีสุดแล้ว (ยกเว้นตอนจบกับตอนพิเศษไว้นะ)
จริงๆสนพ.ก้อชอบเอามาแบบซ้ำๆกันนะ เหมือนคนเขียนว่าด้วย คนเขียนเผา แม่งก้อซ้ำๆกันทุกเรื่องก้อยังเอามาทุกเรื่องแล้วก้อยังมีคนซื้อทุกเรื่องอ่ะนะ
จริงๆสนพ.ก้อชอบเอามาแบบซ้ำๆกันนะ เหมือนคนเขียนว่าด้วย คนเขียนเผา แม่งก้อซ้ำๆกันทุกเรื่องก้อยังเอามาทุกเรื่องแล้วก้อยังมีคนซื้อทุกเรื่องอ่ะนะ
ว่าด้วยเนี่ย กูอ่านจบก็แค่เรื่องนั้นเรื่องเดียว เรื่องอื่นอ่านไม่จบเลย ส่วนเซ็ตยอดมนุษย์ กูอืดๆกับสมุนไพรอยู่ ตอนเซียนหอมก็ลำไยสุดชีวิต มาเจอสมุนไพร แทบจะสำลักน้ำตายอยู่ตอนนี้ ไม่ไหวแล้วจริงๆ พออ่านแล้วจินตนาการเสียงตัวละคร มันต้องเหมือนละครตบตีแย่งผัว เสียงผู้หญิงแว้ดๆแน่นอน
กูชอบของคนเขียนหมอหญิงทุกเรื่องนะ แต่เค้าชอบสร้างตัวละครที่มีนิสัยน่ารำคาญ ขี้มโน งี่เง่า โวยวาย หูเบา ขี้อิจฉา พระเอกก็กตัญญูแบบโง่ๆ หัวแข็ง แม่สามีประสาทแดก เป็นงี้ทุกเรื่อง คาร์นางเอกต้องเป็น"ยอดหญิง" เก่งเทพอะไรสักอย่างที่ไม่มีใครเทียบได้ สร้างตัวตนปลอมๆมาปกปิด นางเอกต้องครอบครัวไม่รักไม่ก็ตายไปหมด มีการเมืองเล็กๆจากบรรดาอ๋องลากนางเข้าไปเกี่ยว สุดท้ายตระกูลพระเอกหวุดหวิดจะล่มสลาย นางเอกไปช่วย ทุกคนซึ้งใจ จบ อีหรอบนี้ทั้งนั้น
นวนิตาประกาศลข.เรื่องใหม่
#ประกาศลิขสิทธิ์
สนพ.นวนิตาประกาศลิขสิทธิ์นิยายจีนแปลเรื่องใหม่
เรื่อง: 佳偶天成 “#คู่สรรสวรรค์สร้าง”
ผู้แต่ง:十四郎 #สือซื่อหลาง
แนว: คอมเมดี้
จำนวน: 2 เล่มจบ
โปรยเรื่อง
❤️❤️❤️❤️❤️
“ถ้ามีเงิน ก็ใช้ผีโม่แป้งได้...อย่างอื่นๆ ซินเหมยอาจจะไม่มี แต่เงิน...นางมีเยอะ
นางไม่เชื่อหรอกว่าจะหาซื้อสามีไม่ได้ ดังนั้นนางจะต้องแต่งงานก่อนอายุครบสิบหกปีให้ได้
ด้วยปณิธานที่จะหาซื้อสามีให้ได้ ซินเหมยจึงออกเดินทางไปเพื่อหาซื้อสามีที่ถูกใจ
ใครใช้ให้นางถูกทำนายว่ามีชะตากินสามี
ทำให้บรรดาบุรุษในบ้านเกิดเมื่อได้ยินชื่อนางก็หวาดกลัวจนหัวหด
ไม่กล้าแต่งงานกับนางเลยแม้แต่คนเดียว
น่าเสียดาย สามีที่นางคิดจะหาซื้อ ดันเป็นคนที่อยากซื้อก็ไม่อาจซื้อได้
บุรุษที่ถูกตาต้องใจนางในทันทีที่นางเห็นเขาบนหลังอาชาตัวสูงใหญ่
เป็นถึงแม่ทัพลู่เชียนเฉียว !
ทั้งหล่อเหลา ทั้งหน้าบาง และเย็นชาจนน่าตระหนก
นางจะต้องทำอย่างไร...
จึงจะสามารถพิชิตใจเขาได้กันล่ะนี่"
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
มาดูกันว่านางเอกเราเขาจะได้สามีเป็นท่านแม่ทัพไหม?🤔
หรือจะโดนไล่ตะเพิดก่อนจะได้เข้าหอ 😁
บอกเลย งานนี้สายฮาต้องไม่พลาดค่า
รอสปอยล์ตอนจบ สามีสกุลดี ว่าจบดี มันจบยังไง
รบกวนถามเพื่อนโม่ง มีใครในนี้ยังอ่านเทพสมุนไพรอยู่บ้างเปล่า กูท้อแท้ อ่านเล่มสองมาเป็นสัปดาห์แล้ว ยังคลานไปไม่ถึงไหนเลย
ใครเคยอ่านนิยายที่มันขายเป็นตอนๆใน ReadAWrite บ้าง
รู้สึกว่ามันคุ้มมั้ยอะ
>>297 ลองถามห้องนี้นะ >>>/webnovel/6404
เมียจ๋าน่ารักนี่สนุกมั้ย
กูเองที่ถาม งั้นกูพลาดละสอยมาเพราะจะหาเล่มเติมให้ครบ3เล่มนายอินลด15%
ตอนนี้ไม่รู้จะซื้ออะไรจริงๆ
ไปเห็นมาจากห้องเดริม
.
https://forum.novelupdates.com/threads/chinese-government-cracking-down-on-web-novel-sites.87082/
เผื่อใครมะรู้นะฮะ ถ้านิยายเรื่องโปรดของคุณอยุดีๆ หายไป เพราะ แดนมังกร ออกกฎใหม่ การเซนเซอร์การเขียนนิยาย โดย เวปหลักๆ ที่โดน คือ Qidian คร่าวๆ คือ
1. ห้ามเอี่ยวการเมือง ยิ่งถ้าเป็น รัฐบาลคอรัปชั่น ยิ่งห้ามเขียน
2. ห้ามต่ำกว่าคอ ใช่ฮะ ห้ามต่ำกว่าคอ จับนม ยังมะได้
3. ห้ามรักร่วมเพศ อันนี้เห็นว่า ถล่มเพจ ยูริ วาย ของจีน เละไปเลย
4. บางคนถึงบอกกับว่า "ห้ามต่อสู้" แต่อันนี้ผมว่าไม่จริงเพราะถ้าห้ามอันนี้มุงห้ามแต่งนิยายเลยง่ายกว่า
ตั้งแต่วันที่ 25 Qidian เลยเอานิยายที่เข้าข่ายออกทั้งหมดงับ แล้วให้นักเขียนค่อยๆ เขียน appeal เอาเองว่า ของเราไม่เข้าข่ายนะ ขอเอานิยายกลับเข้ามา..... อีเราก็ใจหาย เพราะ On going ดังๆ หายเรียบ ซึ่งวันนี้เป็นวัน appeal วันสุดท้าย ถ้าเกิด นิยายเรื่องไหนไม่ผ่าน ก็คือ แบนตลอดกาล ลาก่อย
เรื่องดังๆที่รอดแล้วที่ผมเห็น เช่น RTW ฮาเร็มโรแรนรอดมาแล้ว , Reverend ถึง ฟางหยวนจะโหดแต่ก็ยังกล้อมแกล้มรอดมาได้ , CCG ถ้า ซูหางเราหายไปผมนี่ร้องไห้จิมๆ อ่านวันต่อวันกันเลยทีเดียว
โอมมมมม ขอให้รอดเยอะๆนะฮะ ที่ผมอ่านอยู่ละ น่าจะไปละ คือ Monster paradise T^T
.
มันจะยังเหลืออะไรให้อ่านวะ แค่เจอข้อสองห้ามต่ำกว่าคอนี้ก้อเหี้ยนแล้วมั้ง
web novel ไหมวะ
อืม มีกฎกติกาไว้ก็ไม่ทำตาม ดูไร้การศึกษาดี
>>317 มึงนั่นแหละคิดไม่ได้ นิยายบนเว็บก็คือ web novel ตราบใดที่ยังไม่ได้ซื้อลิขสิทธิ์มาแปลไทยเพื่อตีพิมพ์เป็นเล่ม มันก็ยังเป็น web novel แล้วไหนข้อความที่มึงสงสัยถึง "หนังสือ" เพิ่งจะมาแถเอานี้ชัดๆ อ้อ แล้วข้อความที่มึงชี้ กูก็ไม่ได้หมายถึงมึงด้วย คิดได้รึยัง
ใครสั่งสามีสกุลดีจากในเว็บส้มบอกกูทีว่ามีโปสการ์ดไหม วันนี้ไปนายอินทร์เจอขายอยู่มีแต่ที่คั่นเลยไม่ได้ซื้อมา
Ky มีคนรีวิวจิ่วลู่ เป็นเช่นข้าฯ ไปรึยัง / สนใจเพราะจิ่วลู่ ละเริ่มเห็นคนปล่อยกันเยอะ
ปล.เรื่องนี้มันซีลมาปะ ทำไมเห็นคนลงขายโพสต์ว่ามือหนึ่งกริบ (ไม่ซีล) เลยงงๆ เห็นหนังสือยามเช้าซีลมาตลอดอะ
ไปดูมาแล้ว ข่าวสองปีที่แล้วนะ
ไม่ใช่ กูดูผิดเอง ไปดูวันที่คนโพสต์ว่าเข้ามาเมื่อไหร่แทน... ขอโทษจ้า
Ky กูขอบ่นหน่อย กูอ่านยอดชายาแม่ทัพจบแล้ว กว่าจะจบกูพลิกไปพลิกมา มากูจะรีวิวแล้ว
มันคือนิยายฟีลกู้ดธรรมดามาก อ่านตอนแรกแม่งเหมือนเสิ้นเจิ้นโครตแต่พอพระเอกโผล่มาค่อยเริ่มน่าสนใจ แต่ก็แค่แปปๆ ปมของเรื่องเดาง่ายมาก เรื่องนี้มีดีนางเอกไม่ได้ซูเกินไปและโง่มาก พล๊อตของเรื่องเบาๆ อ่านแล้วอย่าคาดหวังอะไรเลย ตอนจบทุกคนแฮปปี้ กูจะสปอยยอดชายา
.
.
.
.
.
ตอนจบมึงไม่ต้องลงให้ทุกคนมีความสุขขนาดนั้นก็ได้ ตัวร้ายที่วางแผนมาตลอดก็กลับตัว มีความสุขต่อไป
.
.
.
.
.
เอาเป็นว่าใครว่างก็อ่าน แต่ถ้ามึงไม่มีเวลาไม่ต้องอ่านมันหรอก
โม่งนี่ด่ากันมันดีนะ กูอ่านสลับรีวิวนิยาย สนุกดี
ก่อนหน้านี้กูเห็นรีวิวปอปักในโม่งแล้วก็นึกไปว่าพระเอกนางเอกรักกันแบบงงๆ นิยายเน้นเรื่องบนเตียงจนน่าเกลียด ช่วงสงครามน่าเบื่อ กูเลยไม่ตั้งความหวังอะไร อ่านจะรักใครจบก็ไปอ่านปอปักต่อ พอกูไปอ่านจริงๆพระเอกมันก็ออกอาการนะรักนางเอกตั้งแต่เล่มแรกแล้วนิ อาการมันก็แฝงมาตั้งกะเจอกันแรกๆด้วยซ้ำ มึงจับไม่เจอหรืออ่านกันแค่ผ่านๆ นี่กูอ่านเรื่องเดียวกับคนในโม่งอยู่ใช่มั้ย =_=
>>330 กูว่าปอปักโม่งมีเสียงแตกกันนะ ที่ชอบก็ชอบกันมาก ที่ไม่ชอบก็ไม่รอดจริงๆ
กูว่าแล้วแต่รสนิยมส่วนตัว ว่าติดใจส่วนไหนที่ทำให้ทำใจชอบไม่ได้ ซึ่งกูเองก็เป็นนะ พวกนิยายเรือหลายลำหรือเน้นอวดผัวสายเปย์กูก็มักไม่รอด
แต่ท่านโหวกูรอด เพราะแนวแอบเปย์แต่ไม่รู้ตัวเอง มาเปย์หนักๆนี่ตอนพิเศษ แล้วกูชอบนางเอก ก้าวทีละก้าวมาก เลยไม่รำคาญเหมือนสายเอาแต่ใจเพราะผู้มารุม
แต่ส่วนสำนวนภาษาการแปลไม่มีใครตินะเรื่องนี้
กูชอบ ปอปัก
นี่หยิบมาอ่านอีกแล้ว
มึงๆๆ ท่านแม่ทัพหลงต้า ส่งมาถึงมือกูละ กูจะอ่านละนะ
เสียงแตกนี่ยังดีกว่าเสียงเทไปทางลบนะ ยิ่งเป็นเรื่องที่อยู่ในกองดองตัวเองแล้วด้วย ชหหห
ตอนนี้กูหงุดหงิดคนเขียน 55555 กูเกลียดเรื่องจำพวกความเข้าใจผิดกันเป็นทอดๆ คนยุคนแหย่คนวางแผนให้ผิดใจกันพี่ท่านโดดลงทุกหลุมกันทุกคนเลยทั้งนางเอกพระเอกพี่ชายพระเอกกูอ่านแล้วหงุดหงิดสัส อยากพุ่งไปเอาหินทุ่มหัวพวกอิช่างยุนี่ให้หัวแหก แต่ถามว่าสนุกไหมสำหรับกูสนุกนะ กูว่าเรื่องบนเตียงก็ยังพอดีๆอยู่นะไม่ได้หวือหวาขนาดนั้น แค่บรรยายลงลึกกว่าเรื่องอื่นหน่อยนึงเอง อ่านแล้วก็ไม่ได้น่าเกลียดไรเลย ฉากสงครามนี่กูชอบด้วยซ้ำ คงเพราะเรื่องมันดัดแปลงอิงข้อมูลหลายอย่างมาจากสามก๊กด้วยมั้งกูเลยชอบ
ปล.ปี่จื้อแม่งดีต่อใจกูชิบ แต่บทไม่ค่อยมีเลย
>>338 ก่อนหน้านี้ช่วงไฮป์ปอปักกันมีแต่คนบอกไม่อินความรักพระนางไปรักกันตอนไหน ดูรักกันงงๆ มีแต่เรื่องเซ็กส์เรื่องบนเตียง พระนางดูไม่ได้รักกันจริงๆ พระนางไม่เห็นจะอยู่ด้วยกันเลยพระเอกมีแต่ไปออกรบไปรักกันได้ไง ฉากออกรบก็น่าเบื่อเยอะไป ฉากบนเตียงก็น่าเกลียด จนกูแบบฝ่อมากอ่ะ แทนที่จะได้อ่านตั้งแต่ต้นเดือนเพิ่งได้มาอ่านตอนนี้ลัดคิวอ่านเรื่องอื่นไปสามสี่เรื่อง พอกูได้เปิดเล่มแรกเท่านั้นแหละอิห่า กูอ่านไปถึงโมเมนต์พระเอกเพ้อได้สามสี่รอบก็รู้แล้วว่ารักแรกพบ แต่ปัจจัยไม่เกื้อหนุนชัดๆ จะว่าพระเอกมันรักแรกจากหน้าตาก็ไม่ผิดหรอกแต่ก็ค่อยๆโดนตัวตนของนางเอกหล่อหลอมไปด้วยไง ไปชัดๆเอาตรงที่นางเอกเสนอแผนรบอ่ะว่าพระเอกมันรู้สึกกับนางเอกไปแล้ว พระเอกเพ้อถึงขั้นนี้ยังบอกไม่รักนางเอกอีกนี่กูว่าอ่านนิยายคนละเรื่องแล้ว
>>340 พี่ชายคนเผ่าซยงหนูน่ะ ช่วงเล่มสองอ่ะ กูกัดฟันกรอดๆอยู่เนี่ย รู้แหละว่าเรื่องต้องดำเนินแบบนี้ถึงจะเกิดฉากนี้ๆ แต่กูว่าคนเขียนดูจงใจไปอ่ะไม่ค่อยเนียน ตั้งกะน้องนางเอกสนิทกับพี่พระเอกแล้วนางเอกไปเตือนไม่ให้น้องทำแบบนั้นกับพระเอกจนอิพระเอกที่กำลังหวั่นไหวว่าที่กูเมินเฉยกับน้องนางเอกแม่งทำร้ายจิตใจนางเอกเลยทำท่าจะอ่อนๆลงเหมือนยอมสานสัมพันธ์กับน้องนางเอก อิน้องก็ดันทำตามพี่ว่าจนไม่สนิทใจกับพระเอก แล้วก็เรื่องที่พี่ชายพระเอกเมาจนเก็บอารมณ์ไม่อยู่วาดรูปนางเอกแล้วช่วยตัวเอง แถมพอจะทำลายภาพทิ้งก็ไม่กล้า บังเอิ๊ญโดนเรียกกลับเมืองไม่ทันจัดการก็บังเอิ๊ญอิผู้หญิงที่พ่อส่งมาได้โอกาสใส่ใคร่กับพระเอกให้แตกหักกับพี่ชายอิพี่จะได้ตัดใจกลับไปเผ่า จนพระเอกหึงหน้ามืดไปลงกะนางเอก สุดท้ายพออิพระเอกทำท่าจะเคลียร์กับพี่ชายได้ก็บังเอิ๊ญแม่พระเอกเสือกติสแตกไปเผยความลับกับลูก แล้วยังบังเอิ๊ญไปเห็นฉากที่อิพี่ชายอยู่กับคนซยงหนูอีก อิห่ากูเขียนเองแล้วกูก็สงสารพี่ชายพระเอก 555555555
กูก็ชอบปอปัก >>343 กูเข้าใจคำว่าเสียงแตก คนเราชอบต่างกันได้ เพราะหลายเรื่องที่หวีดกันกูไม่ชอบก็หลายเรื่อง แต่กูจะแย้งคนที่บอกว่า ปอปักมีแต่เรื่องบนเตียง กับเรื่องรัก กูว่ารักมันชัดเจน พระเอกชัดตั้งแต่เล่มแรก นางเอกชัดตอนพระเอกเจ็บแล้วรีบไปหาทันที อาจจะไม่มีบรรยายความรู้สึกรักมากๆแบบพระเอก แต่พอพระเอกเจ็บ ก็รีบไปหาทันทีแบบไม่คิดอะไรเลย (กูไม่ใช่ >>341 แค่ชอบเหมือนกันเฉยๆ)
พูดถึงปรปักษ์ เวลามีคนออกมาบอกว่าชอบ แก้ต่างให้ตัวละคร เชื่อมะ เดี๋ยวก็ต้องมีคนหาว่าเป็นม้าอีก 🙄 ซึ่งความชอบมันเป็นเรื่องส่วนบุคคล ปกปักษ์สำหรับกูไม่ติดท็อปชาร์ต แต่กูก็ชอบ อ่านแล้วไม่เสียดายเงิน ไม่เสียดายเวลาอ่าน แม้กูจะงงว่านางเอกไปรักชอบพระเอกตอนไหน แต่โดยรวมเนื้อหาของเรื่องแล้วกูโอเคย ที่ไม่โอเคที่สุดก็คอนพิเศษนี่แหละ
ขอใส่จุดสปอยหน่อยนะ
.
.
.
.
.
กูไม่ชอบตอนที่ให้พระเอกไปอยู่ในร่างแมว กูว่ามุกปญอ.ไปหน่อยอะ
.
.
.
.
.
กูไม่ชอบปอปัก ไม่ชอบถงหัว ไม่ชอบหงส์ไม่เซียน ไม่เคยหยิบมาอ่านซ้ำอีกเลย 5555 เสียงแตกจริงมึง ของงี้ต้องลองเอง 55555
>>348 กูว่านางเอกเริ่มรักพระเอกจริงๆก็ตอน
.
.
.
.
.
พระเอกเปิดใจคุยกะนางเอกเรื่องปล่อยวางความแค้นนะ ก่อนหน้านี้ถึงแม้ว่าพอ.จะดีกะนอ.แค่ไหน นอ.มีเห็นความดีของพระเอกบ้างแต่ก็ยังต้องระวังตัวตลอดเวลา
กูเห็นด้วยเรื่องเข้าร่างแมว ว่าตัดทิ้งไปเถอะ นักเขียนคนนี้เอาครบทุกพล็อตจริงๆนะ มีทั้งทะลุมิติเข้าล่างคนอื่น ย้อนเวลากลับไปแก้ไขเหตุการณ์ เข้าร่างสัตว์
.
.
.
.
.
>>354 มึงเป็นเจ้าที่ เป็นเจ้าของบอร์ดเหรอ? ถึงสั่งห้ามไม่ให้พูดนั่น พิมพ์นี่ได้น่ะ? กูก็แค่แสดงความคิดเห็นของกู มึงไม่เก็ต ไม่ขำ แล้วกูจำเป็นต้องแคร์มึงด้วยเหรอ? แล้วกูก็ให้เหตุผลอีกมากมายที่มากลบล้างตรงนั้นว่าเพราะอะไร ทำไมถึงเสียงแตก ความชอบคนเรามันไม่เหมือนกัน แต่พอเรื่องไหนคนเชียร์เยอะ หรือแก้ต่างเยอะ ก็โดนสวมบทบาทม้าอยู่บ่อย กูเลยออกมาพูดดักแซวๆไว้ๆก่อนก็แค่เท่านั้น ถ้ามึงไม่ชอบก็มองข้ามไปก็ได้ กลายเป็นว่าเหมือนมึงจงใจหาเรื่องโฟกัสแค่จุดนั้นจุดเดียว จนกูเกือบคิดไปแล้วด้วยซ้ำว่ากูไปจี้จุด จี้ใจดำอะไรมึงเปล่า
Ky กูขอเข้ามาบ่นหน่อย ไม่ไหวละ นิยายจีนเชี่ยอะไร แม่งมีทั้ง อสุรา ครุฑ กินรา มโหราค คนธรรพ์ ก็มานะมึง.....คือต่อให้ต้นฉบับมันมี ต่อให้มันเป็นแนวโลกสมมุติแฟนตาซี แต่มึงช่วยทับศัพท์กลบกลิ่นลิเก ให้กูหน่อยไม่ได้เหรอ ....ทีเรื่องอื่น (สนพ.เดียวกัน) ซือฟุ เซียนเซิง ดันเสือกใช้ทับศัพท์
>>360 เทพและอมนุษย์ 8 จำพวก ในตำนานของพุทธศาสนานิกายมหายาน ซึ่งมีอิทธิฤทธิ์เฉพาะตนแตกต่างกันไป ประกอบด้วย
เทพ เป็นผู้มีบุญกุศล อาศัยอยู่ในสวรรค์ที่พรั่งพร้อม และอิ่มทิพย์ ทว่า ยังไม่อาจละกิเลสจากโลกียสุข เช่น ยังอยากได้หญิงงามของอสูร เป็นต้น
อสูร เป็นอมนุษย์ในภพภูมิที่หยาบกว่าเทพ หากเป็นชายจะสุดอัปลักษณ์ หากเป็นหญิงจะมีรูปโฉมสะคราญ อสูรมักทำสงครามกับเทพบ่อยครั้ง เพราะต่างริษยาในกันและกัน อสูรอยากได้สวรรค์และความอิ่มทิพย์ของเทพ เทพอยากได้นางงามและภักษาหารรสโอชาของอสูร ต่างสัประยุทธ์กันจนฟ้าดินปั่นป่วน
มังกร หรือนาค เป็นผู้สืบทอดพิทักษ์ศาสนา เปรียบกับพระชั้นผู้ใหญ่ หรืออุปถัมภกคนสำคัญ
ครุฑ เป็นนกที่ยิ่งใหญ่ เมื่อกางปีกออกจะครอบคลุมดินฟ้าสามแสนหกหมื่นลี้ และมีฤทธิ์มาก สามารถสร้างความสั่นสะเทือนให้แผ่นดินและจักรวาลได้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ในหนึ่งวัน ต้องกินมังกร 1 ตัว และลูกมังกร 500 ตัวเป็นอาหาร มักกล่าวกันว่า วีรบุรุษคนสำคัญคือครุฑมาเกิด
ยักษ์ เป็นภูตประเภทหนึ่ง อยู่ระหว่างพรมแดนของเทพ อสูร และมนุษย์ มีความแข็งแรง คล่องแคล่ว เป็นกำลังที่เคลื่อนไหวได้ทั้งดีและชั่ว บางยักษ์ช่วยคุ้มครองมนุษย์ บางยักษ์ชอบจับมนุษย์กิน
คนธรรพ์ เป็นเทพมังสวิรัติ ไม่แตะต้องเนื้อสัตว์สุรา แต่หลงใหลในความงามและกลิ่นหอม ส่วนตนมีฉายาและกลิ่นหอมชวนให้ผู้คนลุ่มหลง ทั้งยังแปลงกายเปลี่ยนรูปได้สุดหยั่งคะเน
กินนร เป็นเทพที่ชอบร้องรำทำเพลง และสร้างสีสันสำราญใจให้แก่ชาวสวรรค์
มโหราค เป็นอมนุษย์ชั้นต่ำต้อยที่สุด บ้างมีลำตัวเป็นมนุษย์ ศีรษะเป็นงู บ้างมีลำตัวเป็นงู ศีรษะเป็นมนุษย์ มีฤทธิ์มาก แต่ไม่มีใครอยากยุ่งเกี่ยวด้วยนัก
เทพอสูร 8 เหล่าในความเปรียบทางธรรม ยังหมายถึง ความเปิดกว้างโดยเมตตาของพระพุทธศาสนา ซึ่งไม่ว่าเผ่าพันธุ์วรรณะใด ล้วนมีสิทธิที่จะสดับฟังธรรมะของพระพุทธเจ้า สามารถแสวงหาความเข้าใจ ความหลุดพ้นจากทุกข์ และบรรลุธรรมได้โดยเสมอภาคกัน
สามีสกุลดี b2s แถวบ้านกูยังไม่เข้าเลยว่ะ (แถวบ้านกูไม่มีนายอิน) อยากอ่านแล้ว แต่จะกดสั่งจากเว็บแจ่มตอนนี้ก็น่าจะส่งไม่ทันก่อนติดเสาร์อาทิตย์
มีใครได้อ่านแล้วบ้าง โอเคมั้ยวะ
>>360 ฝูเหยาตอนแรกว่าจะพรี sub แต่มีคนเตือนเอาไว้เยอะเลยเบรกจนตัวโก่ง
>>362 >>361 ถ้าในหนังสือนิยายจีน ถ้าพูดถึงมังกร ก็อยากให้ใช้เป็นมังกรมากกว่าเป็นนาคอะ ในความรู้สึกนะ ถ้าพูดถึงพวกสัตว์อสูร หรือเทพเซียน อยากให้ใช้ชื่อที่เป็นทับศัพท์มากกว่า มันจะรู้สึกว่า เราอินไปกับเรื่องและบรรยากาศมากกว่า พอถ้าแปลออกมาอย่าง มังกรกับนาค ถ้าเป็นนิยายจีนแล้วแปลเป็นนาค กูจะนึกถึงสภาพแวดล้อมที่เป็นไทยๆมากกว่าไรงี้ เอาจริงๆกูก็คิดนะว่า ถ้าอะไรที่แปลได้ก็แปล แต่บางอย่างถ้าคงไว้ทำให้ได้อรรถรสก็ควรคงไว้ แต่ถ้าทับศัพท์ล้วนๆแบบป้าหลิน อันนี้กูก็บาย เยอะเกินไปจนเหมือนไม่ได้อ่านหนังสือแปล
พูดถึงเรื่องทับศัพท์ นึกถึงกูกูทุกที ซื้อมาตั้งแพงงง เจ็บใจอ่านไม่รอด5555
ยามเช่าเปิดพรีเรื่องใหม่แล้วนะเมิง
2 เล่ม ราคาเกือบจะเท่าๆบ็อกจะรักใครก็รักไปเลยว่ะ
ฤาเป็นเพราะปกอีโน
>>370 นี่อ่านหย่งเยี่ยอยู่ พอเล่มสองเริ่มจำไม่ไหวและ คำนี้เรียกแทนตัวเองของขุนนางขั้นนี้บลาๆ อีกขั้นใช้อีกคำ เรียกขุนนางผู้เฒ่าใช้อีกคำ แทนตัวเองของแม่ทัพใชักับคนมียศสูงกว่าใช้อีกคำ บลาๆๆ
อห ถ้าไม่มีเวลาอ่านรวดเดียวสี่เล่มต้องมีลืมแน่ๆ นี่เป็นคนถ้าอ่านข้ามรายละเอียดแล้วจะไม่อิน เสียดายเงิน เลยต้องมานั่งจำทุกคำเนี่ย
กูมารอสามีสกุลดีฯ รีวิวว่างายบ้างเพื่อนโม่ง บนๆยังไม่มีรีวิวชัดๆ
กูเป็นคนไม่เรื่องมากกับสำนวนการแปลเลย ง่อนแค่ไหนก็อ่านได้ ยามเช้าปบบที่โดนด่าบ่อยๆก็อ่านได้ แต่กูอ่านของกูกูๆม่ได้คนเดียวอ่ะมึง
กูมีลิขิตและป่าท้อที่ไม่เคยอ่านจบอยู่มันช่างทำให้กูท้อแท้จริงๆ ไม่รู้ว่าเป็นที่กูไม่ชอบแนวเทพเซียนหรือไม่ชอบสำนวนหรือสองอย่างมาผนวกกันพรากก แต่กูชอบคาร์เฟิงจิ่งกับปู่ตง กูอยากรู้จัก แต่กูมึนละเกิล
>>375 ตอนป่าท้อกะลิขิต นี่อ่านสำนวนป่าได้นะ แต่คนเขียนเวลาจะเล่าถึงเหตุการณ์อะไรมักจะเล่าย้อนถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้"ทุก"เหตุการณ์เลย สมมติถ้านางเอกกำลังไปเจอคนหน้าเหมือนลุงตู่ ก็จะเล่าประวัติลุงตู่ตั้วแต่เกิดให้ฟังก่อน ทั้งๆที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกันหร๊อกก แค่หน้าเหมือน อะไรประมาณนี้อะ ซึ่งความจริงไม่ต้องก็ได้ แต่คนเขียนก็ขยันเขียนรึเกินนน
ถึงนี่จะอ่านจบทั้งสองเรื่องก็ไม่ค่อยชอบการเล่าเรื่องแบบนี้เหมือนกัน
ป่าท้อ กูชอบมากเลย กูขำนางเอกเป็นคนตลก
ช่วงใกล้ๆ จบดรอปไปนิดนึง
โดยรวมกูก็ชอบ
ลิขิตเหนือเขนยกูชอบมาก ติดมาก ป้าแปลช้าออกช้า
กูถึงกับไปอ่าน Eng ดีมากๆ ได้ศัพท์ใหม่เยอะเลย
ช่วงแรกช่วงกลางสนุก ช่วงใกล้จบดรอปอีกละ ตามสไตล์ถังชี
กูอยากอ่าน Hua Xu Yin แต่หาไม่เจอคนไหนแปล Eng ให้ต่อเลย
กูเลยต้องรอใช้ คูปองลด 500 รออ่านจากหนังสือของป้า
กว่าจะได้ออกเล่มมา คูปองจะหมดอายุก่อนไหมคะกูกู ถามจริง
กลุ่มในเฟสเริ่มขายสามีสกุลดีและ แต่งง ขายราคาสูงกว่าในเว็บแจ่มอีก สมมติว่าถ้ามีคนจอง ไปสั่งจากเว็บแจ่มไม่ดีกว่าหรอ งงมาก ใครเข้าใจเรื่องนี้มั่ง?
กูชอบป่าท้อมาก คนอาจจะด่าเยี่ยหัวนะว่าเป็นพวกอมพะนำ ไม่รู้จักพูดจักบอก แต่กูนี่กรี๊ดฮีมาก ๆ กูชอบเด็กดีอัจฉริยะที่ขี้หวงแบบนี้อะ อยากได้ 5555
ลิขิตนี่ กูอ่านจบนะ แต่บอกตรง ๆ จนป่านนี้กูยังลำดับเหตุการณ์อะไรไม่ได้เลย อิที่แบ่งภาคไปเกิดแบ่งเงาไปเกิด หรืออาลานเร่ออะไรนั่นอะ กูสับสนมาก เออ พูดถึงขึ้นมาแล้วกูขอถามซักหน่อย (กูคิดว่าคำถามกูไม่น่าจะจัดเป็นสปอยล์นะ เพราะมันเป็นตอนต้นเรื่องเลย)
คำถามคือ ที่บอกว่านางเอกแต่งตัวเป็นหญิงหม้ายนี่ นางไว้ทุกข์ให้ใครอะ แต๊งกิ้วเพื่อนโม่ง
ky ถามหน่อยสิ ทรราชตื๊อรัก เล่ม 10 มีวี่แววจะออกมั้ย หรือโดนลอยแพแล้ว หายไปนานมาก
>>384 กูว่าไม่ใช่นะ เหมือนจะอีกคน
ตอนแรกกูก็นึกว่า ตงหัวโอปป้าตอนลงไปเกิด แต่ซึ่งจริงๆ แล้ว
.
.
.
.
..
ตงหัวไม่ได้ลงไปเกิดนิ แต่เหมือนทำไรสักอย่างเกี่ยวกับแดนสัจธรรมนั่น แล้วต้องหลับไปป่ะ ส่วนอาหรานเร่อนั่นคือเงาของจิ่ว ที่มาแทนคุณ เพราะซือมิ่งมาบอกป่ะ
.
.
.
.
.
ถ้ากูเข้าใจผิดก็ขออภัย มันหลายซับซ้อนจนกูเริ่มงงล่ะ 5555
สงสัยต้องถาม กูกู
มีใครพรีฯ อย่าหยิ่งนัก บ้าง ปกติรอบพรีมันต้องมีส่วนลดมะ 5555 แต่นี่ชอบปก eno มากเลย ลังเลสุดๆ ชอบเก็บหนังสือกับพรีเมี่ยม ไม่ใช่สายสะสม box เลย 🤣
แบบ >>388 ถูกแล้ว กูเฉยๆกับเซ็ตป่าท้อ อ่านแล้วรู้สึกลำไยความงี่เง่าของตัวละคร นิสัยไม่เหมือนคนอยู่ว่าเป็นแสนๆปี ไม่ไหวกับเซ็ตนี้ว่ะ แต่อาจจะลองของอาจารย์นางเอกป่าท้ออยู่
>>393 ปกหน้าโดนมากกกก กูโดนตกเพราะปกอีกแล้ว ชอบสีโทนนี้ แต่กลัวเนื้อเรื่องชิบหาย
กูพึ่งอ่านตำนานรักอสูรจบ ชอบเรื่อง3สุด พระเอกมีคาแรคเตอร์น่าสนใจสุด อีกสองเรื่องมันซูกับเบาไป นข.คนนี้ชอบบรรยายนางเอกสวยเกิน ตั้งแต่เงาเพลิงแล้วมันบอกสวยอ่าไปแต่ทุกหน้าเริ่มไม่ไหวว่ะ
>>365 กูคนที่บ่นเรื่องชื่อลิเกนะ.....ในเรื่องช่วงท้ายในแดนฉางชิง มันมีแปดตำหนัก ได้แก่ ตำหนักกินรา ตำหนักครุฑ ตำหนักยักษ์ ตำหนักอสุรา ตำหนักคนธรรพ์ ตำหนักมโหราค ตำหนักมังกร แต่ไม่มีนาคว่ะ อ๋องคุมตำหนักก็เรียก อ๋องกินรา อ๋องครุฑ ฯ.........และก็นะ มันมีความลักลั่น ในการแปลชื่อ หรือทับศัพท์ เช่นตัวละครบางตัว ที่มีฉายา ก็จะแปลไปเลย เช่น พายุ. เมฆาคล้อย, อสนีบาต, แต่บางตัวดันทับศัพท์ (อาจารย์ของจงเย่ว)
อพูดถึงนิยายเก่าหน่อย กูเพิ่งได้อ่าน คู่ชะตาอาญาใจ เรื่องนางเอก
.
.
.
.
.
นางเคยแต่งงานมาแล้ว กูสายนางเอกซิง แต่เรื่องนี้แม่งเอ้ย กูชอบมากกกกกกกกก พระเอกดีงามอะ ไม่ใช่ความหล่อภายนอก แต่แม่งหล่อจากข้างใน ความอ่อนโยนอ่อนหวานของพี่แกนั้น งืออออออ กูอยากได้แฟนแบบนี้55555
.
.
.
.
.
จบอาการเพ้อ แล้วไปตามเรื่องอื่นในเซตต่อ >O<
>>383 ลิขิตเหนือหมอน ตามที่กูเข้าใจนะ
.
.
.
.
.
.
ที่เสียวจิ่วแต่งตัวเป็นหญิงหม้ายเป็นตามที่ >>388 บอกตอนนี้เสี่ยวจิ่วลงไปช่วยตงหัวโอปป้าเสียเที่ยว มันเป็นข่าวลวง แล้วคนนั้นที่กูจำไม่ได้แล้วว่าเป็นใคร รักนางมากแต่เสี่ยวจิ่วไม่รัก มันมีเหตุการณ์ต่อสู้อะไรสักอย่างนี่แหละ คนนั้นก็มารับดาบแทนเสี่ยวจิ่ว จนตายถึงขั้นวิญญาณแตก เสี่ยวจิ่วถึงได้ต้องไปประลองเพื่อเอาผลอะไรฟ่ะ จากต้นไม้ที่อยู่ในค่ายกลงูนั่น
แล้วหลังจากนั้นก็มาออกอีกทีตอนช่วงท้ายเรื่อง ที่โอปป้าจะให้คนนี้เป็นผู้สืบทอดตำหนักอ่ะ แต่มีข้อแม้ว่าห้ามพบหน้าเสี่ยวจิ่วอีก แล้วก็เป็นคนที่ยื้อเสี่ยวจิ่วไว้ตอนที่สู้กับปีศาจรอบสุดท้าย
.
.
.
ตอนหุบเขาเสียงธรรมใช่ชื่อนี้หรือเปล่ากับภาคอาหลานเร่อ
ตงหัวโอปป้าแบ่งภาคลงไปเป็นราชครูชุดดำ ส่วนเสี่ยวจิ่วส่งแค่เงาลงไปเป็นอาหลานเร่อ แล้วเรื่องก็ดำเนินไปจนกระทั่งอาหลานเร่อตาย เงาของโอปป้าเลยคลั่ง สร้างโลกอาหลานเร่อขึ้นมาเพื่อตามเก็บเศษวิญญาณของอาหลานเร่อ แต่มันเก็บไม่ได้เพราะอาหลานเร่อเป็นเงาของเสี่ยวจิ่วไม่มีวิญญาณตั้งแต่ต้น พอเสี่ยวจิ่วหลุดเข้ามาถึงได้ไปเข้าร่างอาหลานเร่อ ส่วนตงหัวเข้าโลกอาหลานเร่อไปสวมเป็นอาจาร์ยของราชครูชุดดำคนที่แต่งงานกับอาหลานเร่อ หลังจบเรื่องตงหัวก็ไม่ได้เอาภาคแบ่งกลับ แต่เอาจิตวิญญาณของเงากับเศษไอเงาของอาหลานเร่อไปรวมปลูกเป็นต้นไม้ 2ต้นคู่กัน
.
.
.
.
.
.
นี่ชอบตอนนี้ที่ >>397 พูดถึงเหมือนกัน เลยชอบตอนอาหลานเร่อที่สุดเลยแหละ
Ky ตอนนี้อ่านหย่งเยี่ยถึงครึ่งเล่มสาม ชอบมากก ชอบเนื้อเรื่องที่สองจวงแต่ง ชอบการแปลของกูกู (เฉพาะส่วนคำพูด ขอไม่เอ่ยถึงการเลือกใช้คำในส่วนบรรยาย555) พอมันเป็นนักฆ่า+มาจากอนาคตแล้ว การเลือกใช้คำพูด มันใช้ได้ไม่จำกัด แล้วกูกูเลือกได้ดีมาก ถึงอารมณ์มากเลยโว้ยยยย ชอบบบบบ
แต่คงต้องรอว่าหลังจากนี้ พอเรื่องหักมุมแล้วนี่จะยังชอบอยู่มั้ย แต่ตอนนี้ชอบมาก ชอบมากๆ
//ไปอ่านต่อก่อน
กูไม่อินกับเซ็ทสามชาติของป้าเลยว่ะ แบบ นอกจากศัพอ่านยากแล้ว กูรู้ว่านางเอกแม่งง้องแง้งบอกไม่ถูก ดีนะกุขายได้เท่าทุนเลยไม่เซ็งเท่าไหร่ นิยายป้ามีดีตรงราคาขายมือสองไม่ค่อยตกนี่แหละ 5555
>>403 กูก็ไม่อินนะ อ่านป่าท้อจบก็ไม่อยากอ่านลิขิต เลยขายทิ้งหมดเลย กูอ่านป่าท้อแล้วรู้สึกว่าคนเขียนไม่กล้าเล่นดราม่าให้สุดทาง มันเลยทำให้กูรู้สึกว่าเคว้งๆ โดนทิ้งไว้กลางทางน่ะ อ่านแล้วครึ่งๆกลางๆเกินไป ยังไม่นับเรื่องสำนวนการแปลอีกที่ทำให้กูไม่ชอบ เลยเทหมดเลย
สามชาติกูชอบนะ รอเรื่องของท่านซื่อฟุพญานกอยู่ กูจะได้อ่านก่อนตายไหมนะ
กูไม่รอดทั้งป่าท้อทั้งหมอน งงกะตรรกะมัน 555 ตอนนี้มารอรีวิวสามีสกุลดีเหมือนกัน ว่าไงกันมั่ง
กูเพิ่งอ่านจบเมื่อคืน ยังไม่มีใครมารีวิวเหรอ กูรีวิวไม่เก่งอ่ะแต่เหลาคร่าวๆละกัน
.
.
.
.
.
เรื่องมันผิดจากโทนที่กูคิดไว้นิดหน่อยอ่ะ พระเอกออกน้อยกว่าที่คิด
เล่มแรกจะเน้นชีวิตนางเอก ต่อจากตย.ที่แจ่มลงคือนางย้ายไปอยู่เมืองอื่นกะบพระรอง ได้ไปอาศัยบ้านพระรองเปิดโรงเรียนอนุบาลในสถาณศึกษา แม่เลี้ยงตามมาก่อกวนจนนางคลอดก่อนกำหนด ส่วนพระเอกไปช่วยรัชทายาทรบ แต่กลับมาก่อนรบชนะเพราะพาลูกของรัชทายาทหนีการตามล่าในวัง กลับมาวันที่นอ.คลอดพอดี พอนอ.คลอดไม่กี่วันก้อไปราชการต่อฝากลูกรัชทายาทไว้ให้นอ.เลี้ยงเพราะเริ่มไม่ไว้ใจที่บ้านตัวเอง ซึ่งก้อถูกเพราะพี่ชายพอ.ไปเข้ากับฝั่งองศ์ชายสามที่แย่งบัลลลังก์รัชทายาทอยู่ กลับมาอีกทีคือโดนทำร้ายหนีมาหลบกับนางเอกในห้องตอนนางอยู่ไฟเดือนนึง
เล่มสองก้อประมานสองคนอยู่ด้วยกันช่วยกันเลี้ยงลูกตอนนอ.อยู่ไฟ พอ.ไปเห็นหยกลายปลารู้ว่านอ.เป็นเมียตัวเอง ลูกก้อของตัวเองเลยวางแผนหลอกนอ.แต่งงานทำนองว่าแต่งหลอกๆเฉยๆ พอลูกได้เดือนนึงก้อไปราชการสืบเรื่องส่งสเบียงให้ทัพรัชทายาทต่อ รายละเอียดจำไม่ได้ละกูเบลออ่านรวดสามเล่ม
เล่มสามก้อประมานศึกชิงบัลลังก์ระหว่างองศ์ชายสามกับรัชทายาท มีการจับตัวนอ. ลูก กับ องศ์ชายน้อยที่นางเลี้ยงอยู่เป็นตัวประกัน พระเอกตามไปช่วยออกมา นอ.ถึงรู้ว่าจริงๆพระเอกรักนางไม่ได้แค่จะแต่งหลอกๆ มีศึกระหว่างพระนางกับบ้านนางเอกที่นอ.ขัดขวางการแต่งงาน
สรุป ชอบอยู่นะอ่านรวดเมื่อคืนยันตีสอง พล๊อตไม่ได้เบามากแต่ไม่หนักอะไร อ่านสบายๆ แต่ใครจะหวังความฟินกูว่าไม่ค่อยมีหว่ะ คาร์พระเอกคือสายทหารมากแป๊บๆไปรบอีกละคล้ายๆท่านเก้า แต่ท่านเก้าอบอุ่นเป็นมิตรกว่า ที่กูแปลกใตคือตอนเปิดเรื่องมากูคิดว่าพระเอกจะเป็นสายบุ๋นดูมีความเป็นคุณชายขื่อดังศิษย์ปิดสำนักศึกษา แม่งเสือกมาสายบู๊เต็มตัวรบอย่างเกียวจนกูสงสัยว่าไปฝึกวิทยายุทธมาตอนไหน
ความอบอุ่นดีงามบัณฑิตสายบุ๋นนี้มาอยู่ที่พระรองเต็มๆ แอบสงสารพระรองเหมือนกัน คือถ้าอยู่ด้วยกันอีกหน่อยหรือำระรองชิงสารภาพรักก่อนนี้กูว่านอ.มีเปลี่ยนใจ แต่ไม่ทันพอ.กลับมาก่อนเลยโดนตัดไฟแต่ต้นลม
นางเอกน่ารักไม่งี่เง่า ฉลาดแต่ไม่ซูนิสัยติดชิวๆหน่อย วุฒิภาวะสูง กูชอบ
รวมๆสามเล่มอ่านแล้วไม่เสียดายเงิน แปลโอเค ปกสวยมว๊ากกกก งานปกดีไม่ดีเทลเข้ากะเนื้อเรื่อง
.
.
.
.
.
เพิ่มๆ เรื่องหลังบ้านตบตีกันไม่เยอะเท่าที่คิด ไม่ได้น่ารำคาญเหมือนหมอหญิง
.
.
.
.
.
คือนอ.แยกออกมาอยู่บ้านเก่ามารังควานเป็นช่วงๆ จะเยอะหน่อยตอนน้องชายนอ.สอบซิ่วไฉ่ได้แล้วมีคนมาขอนอ.บ้านเก่านางรีบยัดเยียดให้ แต่ตอนนั้นพอ.จะมาขอพอดีเลยมีการตัดหน้าตบตีกันพอประมาน ฝ่ายบ้านพระเอกก้อมีกับพี่สะใภ้นิดหน่อยตอนท้ายเรื่องแต่น้อยมาก ถือว่าฝั่งบ้านพระเอกรับนางเข้าบ้านง่ายอยู่ ท่านพ่อพระเอกแบบสปอยลูกชายมาก พอ.อุ้มหลานมาคือท่านปู่ยอมแพ้
.
.
.
.
เคร้ๆ แต้งส์มาก กูชอบท้านเก้า หลัวสายทหารไปรบยังให้ท่านเก้าอันดับหนึ่งอยู่
>>415
.
.
.
.
.
ตรงนี้ฝั่งนอ. โดนวางยาอันนี้เขียนชัด ฝั่งพอ.นี้เขียนทำนองว่าเมา กลับไปบ้านแล้วได้กลิ่นหอมประหลาดๆ แล้วก้อมีผู้หญิงรออยู่บนเตียง เลยคิดว่าน่าจะโดนวางยาทั้งคู่
สาเหตุคือมีผู้หญิงอยากจะจับพระเอกแต่นางไม่จิ้นแล้ว เลยต้องหาสาวเวอร์จิ้นมาสวมรอยให้พระเอกทำแทน แล้วตอนเช้าเอาตัวเองมานอนสวมรอย
.
.
.
.
.
สามีสกุลดีนี่เพิ่งอ่านไปถึงเล่มสอง กูอ่านแล้ววงวารพระรอง งานดี งานละมุน แต่นก ทำไมดีขนาดนี้พี่ยังนกอีก สาวไหนไม่เห็นความพี่แต่นุ้งเห็นนะะะ มาให้น้องปลอบใจพี่เอง แงงงงงงงงงงงง
แต่กูเข้าใจนะ นางเอกแอบมีความเฉื่อยแฉะเล็กๆ เจอพระเอกสายแข็งก็ดูเค้ากันดี ความเด็ดขาดของพระเอกทำให้เรื่องไม่ยืดย้วยด้วย ทั้งเรื่องแต่งงาน ทั้งเรื่องศึกในศึกนอกบ้านพระเอกนางเอกอะไรต่างๆ นานา เหมือนที่นางเอกบอกแหละว่า แต่เอาตัวรอดก็พอไหว แ่ตพอเจอเรื่องใหญ่ๆ นางเอกก็ทำอะไรไม่ถูกอยู่ดี พระรองก็สายบุ๋นนุ่มนิ่มละเกิน ได้กับพระเอกแหละดีแล้ว 555555
แล้วกูชอบสายสัมพันธ์พ่อแม่ลูกในเรื่องนี้มันมีตอนพระเอกไปรบ
.
.
.
.
.
แล้วนางเอกหวิดๆ จะแท้ง จู่ๆ พระเอกก็ลางสังหรณ์ไม่ดี จนเกือบร่วงจากกำแพงเมืองแบบที่ตัวเองก็ไม่รู้เป็นอะไร ขนาดตอนนั้นยังไม่รู้ว่าลูกตัวเองนะ กูชอบที่นักเขียน เขียนให้จังหวะพอดีกัน ดูมีความสัมพันธ์พ่อแม่ลูกดี แล้วก็ชอบเวลาฮีอยู่กับลูกเล็กๆ อะ น่าย้ากกกกกกก กูว่าเค้าเขียนพาร์ทเด็กๆ ได้น่ารักดี อ่านแล้วรู้สึกครอบครัวอบอุ่น
.
.
.
.
.
กูเพิ่งอ่านผัวสกุลดีจบเล่ม 1 พระเอกออกน้อยชิบ หลังจากบทที่แจ่มลงให้อ่านพระเอกก็หายไปเลยจนจบเล่ม 1 กูเกือบหวั่นไหวกับพระรองแน่ะ ถถถถถ
>>421 คือนางก้อเปย์นะแต่ไม่น่าเกลียดเปย์แบบเอาใจกูไปเถอะค่ะ
.
.
.
.
เหมือนตอนมาหลบอยู่บ้านนอ.มีคนมารังควานนอ.ต้องใช้เงิน พอ.ก้อเทกระเป๋ามีตั๋วเงินติดตัวอยู่เท่าไหร่เปย์ให้แบบไม่ลังเล ตอนมาขอนอ.แต่งงานก้อจัดขบวนสินเดิมมาให้นางแบบอลังการจัดเต็มแถมไปไถร้านค้าคนอื่นมาให้นอ.อีก ประมานนั้น แถมจัดการให้น้องชายนอ.คอยดูแลเอาสินเดิมไปส่งไม่ให้ทางบ้านนอ.มาวุ่นวาย
.
.
.
.
สามีดีนี่ เสียดายอย่างเดียว น้องชายสายซึนคนดีของกูวบทน้อยจุง บทหายไปพร้อมๆกับท่านอาจารย์พระรอง ฮือ กูเสียจัย
สามีดีกุลสตรี นี่สำนวนไม่เหมือนเมียแปลงผักใช่ไหม ถ้าไม่ใช่กะสอยแน่ๆ
อะ อ่านหย่งเยี่ยจบแล้ว
ถ้าใครชอบแนวการห่ำหั่นระหว่างขั้วต่างๆในราชสำนัก องค์ชายไท่จื่อ บลาๆ + มีองค์กรภายนอกแคว้นเข้ามาเกี่ยวด้วย + แนวต่อสู้แบบจีนโบ "ควร"อ่านเรื่องนี้จริงๆ เล่ม1-3แต่งได้สนุกสุดๆ หักมุมได้สนุกมาก
แต่เรื่องนี้ไม่ใช่พลอตแบบสู้เพื่อแย่งอำนาจในราชสำนักโดยเน้นที่การแต่งงานนะ*เตือนไว้ก่อน*
แต่พอเล่ม4 มันตัดเรื่องราวในราชสำนักออก เหลือแต่เรื่ององค์กรภายนอก & เรื่องความรักของพอนอ แล้วความสนุกมันดรอปลง เรื่องเอื่อยนิดนึง จับตัวกันไปมา(แต่เรื่องก็ดำเนินต่อไปนะ ไม่ใช่วนในอ่าง) แต่ที่มันดรอปลงเพราะมันไล่ระดับความสนุกตั้งแต่เล่ม1จนไปพีคสุดๆที่เล่ม3อะ เล่ม4เลยดรอป
ถ้าเป็นนิยายเรื่องอื่นคงจบที่เล่ม3แล้วแหละ จะเป็นการจบที่สวยงามทีเดียว แต่จวงจวงวางพลอตไว้ใหญ่เกิน มันเลยยังจบไม่ได้
สรุป คนที่(น่าจะ)ชอบเรื่องนี้ คหสต.คิดว่าต้องเป็นคนที่ชอบแนว
🍎ห่ำหั่นระหว่างขั้วต่างๆ ในราชสำนัก ในแคว้น ในแผ่นดิน (เรื่องนี้เด่นด่านนี้มาก)
🍎ต่อสู้
🍎หักมุม (บางเรื่องเดาได้ บางเรื่องต้องรอคนเขียนเฉลยอะถึงจะรู้)
🍎นางเอกเถื่อนได้ใจ กูกูเลือกใช้คำพูดได้เหมาะสมโดนใจมากกก ขอชม
🍎การบรรยายสั้นๆแบบซ่อนhintไว้เต็มไปหมด อ่านแล้วต้องคิดนึดนึง
(ส่วนตัวนี่ชอบมากกก ซึ่งนี่เคยบ่นไว้ใน >>151 แล้วว่าไม่ชอบการบรรยายยืดยาวของจะเลิฟ พออ่านจะเลิฟจบ แล้วอ่านหย่งเยี่ยต่อ รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย บรรยายกระชับ skipทามไลน์รัวๆใน2เล่มแรก 5555)
🍎เรื่องรักๆมีอยู่ชัดๆแค่เล่ม4 ถึงจะมีการซ่อนhintไว้ในเล่มก่อนๆก็เถอะ แต่ใครชอบแนวความรักอย่าซื้อเรื่องนี้เลย
ที่จริงข้อติอื่นๆก็มี แต่โดนข้อดีกลบไปอะนะ
🍎เตือน🍎 : ลงเรือผิด ชีวิตเปลี่ยน ชิบหายเลยแหละ
ขอบคุณสปอยจาก >>119 ที่ทำให้นี่ได้เตรียมใจไว้ ในเรื่องนี้ไว้ใจใครไม่ได้อย่างที่หย่งเยี่ยบอกไว้จริงๆ
จวงจวงนี่น่าจะชอบยืดเรื่องปะ ม่านม่านก็ดรอปเล่มสุดท้ายเหมือนกัน ออกทะเลไปแบบไม่มีความจำเป็นเลย
>>446 อย่าลืมคำเตือนนะะะ
>>447 ตอนพิเศษของเรือมึง เขียนโอเคอยู่นะ ถึงนี่จะไม่ได้ลงเรือนี้ แต่ชอบตอนพิเศษของคนนี้ที่สุดเลยแหละ ปวดร้าวไปนิด แต่จวงจวงยังเขียนให้หลงเหลือสิ่งเล็กๆน้อยๆต่างๆให้ระลึกถึงเยอะอยู่ ลองอ่านดูนะ [ปวดร้าวแต่อบอุ่น ระลึกความหลัง แต่มีอนาคต แต่ก็ปวดร้าวนิดๆ คือนิยามของตอนพิเศษของคนนี้]
>>448 นี่ว่าหย่งเยี่ยเล่ม4ยังจำเป็นนะ มันยังแก้ปมใหญ่อีกปมที่มีในเรื่องไม่หมดน่ะ แต่จวงจวงวางพลอตของเล่ม4ได้กากล่ะมั้ง หรือจวงจวงจะวางพลอตแนวการต่อสู้กันของขั้วอำนาจได้ดี พอเล่ม4ไม่มีแนวแบบนี้เป็นหลัก เลยดรอป (เดางะ55)
เออ ใครอ่านหย่งเยี่ยแล้ว นี่สงสัยว่าปกหลังเล่ม4คือใคร หย่งเยี่ยกับท่านหญิงตอนเด็ก?
"มาเลยจ้า...ใครพร้อมถวายไตมาทางนี้เลย เปิดให้สั่งจอง Box Set อย่าหยิ่งนักเลย & แด่เธอ...ด้วยรัก (ภาคต่อของเล่มอย่าหยิ่งนักเลย) พร้อมของพรีเมี่ยมแล้วน้า"
แด่เธอ...ด้วยรัก ที่ว่าเป็นภาคต่อคือเรื่องของพระนางคู่เดิมหรือว่าเป็นคู่ใหม่แต่เกี่ยวข้องกัน
แจ่มลงตัวอย่างเรื่องใหม่ละ ทำไมคุ้นๆมันแนวเดียวกับ Born to be cannon fodder ป่ะวะ ทะลุมิติ(อีกแล้ว)ไปเป็นตัวร้ายในนิยาย
แจ่มมีนิยายใหม่ นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียนท่านหญิงลงตัวอย่างแล้ว มันจะเหมือนนิยายรักอลเวงมั้ยนะ ไม่ค่อยชอบแนวนี้เลย
ช่วงนี้กูอ่านภรรยายอดดวงใจ กูชอบความสัมพันธ์หลังบ้าน ความซับซ้อนของการแต่งงาน การเกื้อหนุนวงศ์ตระกูล ความสัมพันธ์ของบ้านเดิม บทบาทและฐานะของผู้หญิงต่อฐานอำนาจของผู้ชาย
เรื่องมันเรื่อยๆไปนิดนึง แต่ชิบนะ กูว่าคนเขียนคนนี้เขียนเรื่องแนวๆนี้ได้ดี
กูสงสัยทำไมช่วงนี้ส้มชอบเอาฉากหื่นมาโปรยขายหน้าเพจวะ จับนมงิ แก้ผ้างิ จริงๆในเรื่องแม่งไม่มีอะไรเลยแต่ทำให้หนังสือดูหื่นและดูโลว์ กูขัดใจมาหลายรอบละ
อย่าดูถูกพลังหื่นของป้าๆ
สือโถวของกู ตะหาก
ภรรยายอดดวงใจ สนุกกว่าอาหนาน
กูชอบ เมื่อไรจะได้อ่านเล่มต่อไปนะ
ช่วงนี้โดนแบนบ่อยเหลือเกิน กูยังไม่ได่เกรียนเลย คุยกับคนอื่นไปหลายเม้นท์แต่ส่งไม่ได้ เสียจายยยย
นิยายรักอลเวง
.
.
.
.
.
กูชอบนิยายรักอลเวงมากโดยตลอด กระทั่งไปเจอฉากข่มขืนนางเอก...กูแบบอารมณ์สะดุดเลยอ่ะ ทำไมวะสือโถสน้อยที่น่ารักมาทั้งเรื่องทำไมทำตัวแบบนั้น ดับฝันกูมาก
กูเลยแบบชอบนะแต่ชอบไม่สุดเพราะฉากนั้นฉากเดียวเรย T-T
.
.
.
.
.
ภรรยายอดดวงใจ เพิ่งอ่านเล่ม 1 ไป 3/4 คือปกติกูชอบแนวเรื่อยๆเอื่อยๆ สร้างบ้าน ปลูกผัก ชีวิตวันๆของกูก็เงี้ยะ นะ แต่กับภรรยายอดดวงใจกูรู้สึกเอื่อยจริง แถมมันไม่มีปมให้อยากตามเลย อย่างอาหนานนั่นยังรอลุ้นว่าจะรักกันอีท่าไหน แต่ภรรยา คือ รู้สึกนางเอกชีเหมือนหุ่นไหลตามชาวบ้าน เอาไปปักตรงไหนก็ได้ ไม่หือ ไม่อือ สถานการณ์บังคับนิดนึงก็ตามเลยและ เลยเหมือนรู้แหละสุดท้ายจะรักไม่รักพระเอกก็ตกชีได้อยู่แล้วแหละ ทำความยันของพระเอกไร้ความหมายไปเลย
>>472 กูชอบอ่านชีวิตของพี่สาวน้องสาวเพื่อนสาวนางเอก แต่ละคนแต่งงานไปแล้วปรับตัวยังไง แม่ผัวแบบไหน สามีเป็นไง บ้านเดิมสนับสนุนแค่ไหน สมัยก่อนเค้าแต่งงานกันตามความเหมาะสมจริงๆ แต่ละคนก็ปรับกันไป ปรับได้ก็รอด ปรับไม่ได้ก็ซวย เหมือนได้สู่รู้ชีวิตคนอื่นเม้าท์มอยกับเพื่อน
แบน งือ อดเม้าท์มอยเลยตู
ภรรยายอดดวงใจ กุว่าพาร์ตนางเอกพระเอกเฉยๆ แต่กุชอบพี่น้องข้างบ้านนางเอก น่ารักดี แล้วก็สงสัยว่าพระเอกชาติที่แล้วมีใครทำให้ตายหรือเปล่า แต่กุว่ามันยืดไปนิด กว่าพระเอกนางเอกจะโต
เทสๆๆ
เรื่องใหม่ นิยายข้าไม่ได้แต่ง ของแจ่ม นี่ชื่อจีนชื่อไร
กูอ่านสามีดีจบแล้ว ความรู้สึกคล้ายหมอหญิงเล่มแรกๆมาก เปลี่ยนจากโรงหมอเป็นโรงเรียนอนุบาล, เปลี่ยนอนุเป็นแม่เลี้ยงกับน้องต่างแม่ และพระเอกโอเคกว่า เด็กๆน่ารัก พระรองน่าสงสาร แต่มันทำให้พระเอกชัดเจน กร้าวใจมาก
เป็นเรื่องทะลุมิติที่มีประโยชน์ต่อการดำรงชีวิต นางเอกไม่ซูมาก ไม่ได้ฉลาดมาก แต่รู้ในสิ่งที่ตัวเองถนัด คือเลี้ยงเด็ก อ่านได้ ไม่ถึงกับย้วยมาก แต่ถ้ารวบเป็น 2 เล่ม ตัดความน่ารำคาญของครอบครัวนางเอกกับคู่หมั้นไปเลย จะกระชับกว่า
.
.
.
.
.
ฉากพระรองคิดว่านางเอกอยู่ในห้อง แล้วมาขอแต่งงานหน้าห้อง แต่พระเอกเขียนจดหมายปฏิเสธปาออกมาแทน กูสงสารพระรอง และชอบพระเอกมาก ไม่สุภาพบุรุษ แต่ได้ใจดี แล้วจนจบนางเอกกูไม่รู้ว่าพระรองรักด้วย
เด็กๆ ชอบหมดเลย ทั้งลูกรัชทายาท ลูกพระรอง และลูกนางเอก แต่สองคนแรกน่าสงสารมาก คนนึงเห็นแม่ตายกับตา อีกคนถูกแย่งว่าที่แม่เลี้ยงไปซึ่งหน้า ชอบตอนไปป่วนหน้าห้องหอ ไม่ยอมให้พระเอกเข้าหอง่ายๆมาก
พระเอก พระรองดีงามตรงที่ไม่เป็นเหยื่อมารยาหญิง น้องนางเอกโคตรดี เสียดายบทน้อยไปหน่อย
.
.
.
.
.
กูคงไม่แนวคนเขีบนอาหนานว่ะ แต่สามีสกุลดีน่าสน
ใครซื้อนิยายพร้อมบ็อกอย่าหยิ่งนักเลยบ้าง กูแพ้ปกสีน้ำสวยๆ ของคุณ Eno อะ เปย์ไปแล้วเรียบร้อย ยังไม่ได้อ่านตัวอย่างเลย ซื้อเพราะปกและของแถมล้วนๆ
วันนี้เงียบกันจังวะพวกมึง กูอุตส่ารออ่านพวกมึงคุยกัน
เสาร์อาทิตย์คือเวลาทลายกองดองโว้ย55
กูขอไปอ่านสามีก่อนนะ
กูอ่านผัวสกุลดีไม่จบว่ะ แม่งเบื่อแนวที่ครอบครัวอิจฉาริษยาแทงข้างหลังกันเองแล้วอะ ทั้งเล่มก็ไม่ไปไหนวนอยู่นั่นเรื่องหาผลประโยชน์กับนางเอกเนี่ย เฮ้ออ สงสัยกูเบื่อพล็อตแนวทะลุมิติมาร่างลูกสาวเมียหลวงแม่ตายหรือลูกอนุถูกรังแก จากนั้นเข้าน่าง นางเอกซูขึ้น แต่ก็ต้องมาตบตีกะอีพี่น้องแม่เลี้ยงใจร้ายแล้วว่ะ รู้สึกอ่านแล้วเหนื่อย
โม่งสะปอยเรื่องใหม่แจ่ม นิยายไม่ได้เขียน ให้จิ๊ดนึงที พระเอกคือไอ้หนุ่มที่ตัดลิ้นแล้วก็ให้นางกินยาไส้ขาดเรอะ 🙀
ช่วงนี้โดนแบนบ่อยจนท้อ ร้องไห้ ตอนบ่ายเม้นได้ ตอนกูจะเมา้แม่งเม้นไท่ได้หร๊อกกกก ฮืออออ
496 สปอยล์
.
.
.
.
.
ใช่แล้ว เรื่องนี้สนุกกว่าที่คิดนะ ไปดำน้ำอ่านดู นางเอกกลัวว่าจุดจบตัวเองจะเหมือนกับนิยายที่ตัวเอวแต่งพยายามทำดีกับพระเอก แอบเอาเสื้อผ้าให้ รองเท้า เอย ให้ถ่านให้เทียน เพราะพระเอกถูกเลี้ยงดูมาแบบปล่อยปละละเลย จนพระเอกเริ่มใจอ่อน จากที่เย็นชา พระเอกเรื่องนี้จะมีจิตหน่อยๆน่ะเพราะถูกแม่แท้ๆทารุณมาตั้งแต่เด็กๆ คือจะหวงนางเอกมาก(ตอนเด็กๆนี่คงไม่ใช่หึง หวงแบบเด็กหวงของ อยากให้นางเอกดีกับตัวเองคนเดียว) นางเอกเอานกมาเลี้ยงแล้วสนใจนก มาก พระเอกนี่เอามาบีบจะให้ตาย ตอนหลังคิดขึ้นมาได้ว่านางเอกจะเสียใจเลยปล่อยนกไป ตอนนี้อ่านถึงตอนที่บ้านนางเอกกำลังจะเอานักบวชมาไล่ผีในตัวนางเอกเพราะทางบ้านนางเอกเกิดเอะใจขึ้นมาว่า นางเอกน่าจะโดนผีเข้าเพราะบุคลิกนางเปลี่ยนไป อันนี้ดำน้ำเอานะ อาจไม่เปะๆ แล้วพระเอกซึ่งยังเด็กอยู่มาขอร้องโขกหัวให้นางเอก อ่านถึงแค่นี้ล่ะ พระเอกดุละมุนดีน่ะ แต่ตอนนี้ยังคิดว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ความรักอะไรมันค่อยๆเกิดจากที่นางเอกทำดีด้วยพระเอกคิดว่านางเอกมีจุดประสงค์อะไรที่มาทำดีแต่พระเอกไม่รุ้ เลยกลายเป็นว่านางเอกเหมือนแสงสว่างเดียวในชีวิตที่มืดมนของเค้า....
เฮ้ยยยย...มันน่าตำมาอ่านยิ่งนัก.....
.
.
.
.
.
>> 500 เจอแต่จีนว่ะ https://www.xbiquge.cc/book/42055/
อ่านเรื่องใหม่แจ่มแบบดำน้ำไปครึ่งเรื่อง สนุกอยู่นะ แต่ไม่ค่อยชอบพระเอกแนวนี้ รักมากหวงมาก จนสงสารนางเอก
กูจะเอาท่านเก้าเอง กูจะทำให้ท่านเก้าตาสว่าง
กูก็ชอบพระเอกยัน จิตหน่อยๆ หุหุ
พวกมึงนี่มันขี้มโนกันจริงๆ///ยืนกอดอาเจ๋อมองอยู่ไกลๆ
พูดถึงหรงจื่อ หวังว่าหลี่เหวยหยวนจะมาแทนที่ได้สักที
เห็นกิจกรรมใหม่ของมากกว่ารัก มีคนตอบจะรักใครก็รักไป ถ้าเป็นแอดมินนี่กำมือแน่นแล้วอะ ผิดสนพ.โว้ยย5555
feihui-books < ตามไปส่อง สนพ.ลงสนามนิยายแปลจีนละ
เป็นเช่นข้าสิคืองาม อ่านตัวอย่าใละสนุกดี
เห็นไม่ค่อยมีคนพูดถึงสมุนไพร กูเลยมาขอรีวิว ไหนๆก็อ่านจบ 4เล่มละ เหลืออีกเล่มนึงก็จะจบแล้ว เลยมารีวิวเผื่อให้โม่งพิจารณา
สำหรับกูเลยนะ เทพสมุนไพรเหมือนอ่านเรื่องยำระหว่างหมอหญิงกับเซียนหอม เพราะนางเอกเทพซูมาก ปรุงยาได้ ทำเครื่องหอมเป็น จับชีพจน รักษาโรค นวดแผนโบราณ นวดจับจุดกดเส้นชีพจรเป็น ทำอาหารเก่ง คือ เอานางเอกเรื่องหมอหญิงกับเซียนหอมมาผสมกัน ใส่ของสารพัดกุ๊กิ๊ก ระเบิดตู้มออกมาเป็น หลี่เมิ่งซี นางเอกเทพสมุนไพร
ส่วนพระเอก กูว่าไม่ได้เป็นหลัวชั่วเท่าไหร่ คือฮีปากแข็งเท่านั้น และช่วงแรกนางเอกก็วางแผนเอาไว้ทำให้พระเอกเข้าใจผิด ซึ่งมันก็ไม่แปลกถ้าพระเอกจะร้ายใส่นางเอกบ้างน่ะ แต่กูไม่ชอบลักษณะนิสัยของพระเอกที่เอาแต่ยึดเรื่องธรรมเนียม ต้องกตัญญูต่อบิดา มารดา ทำตามกฎบ้าน ไรพวกนี้ ซึ่งกูเข้าใจแหละว่าพระเอกเป็นคนโบราณ แต่เรื่องบางเรื่อง บางสถานการณ์ พระเอกก็ไม่สามารถเด็ดขาดได้ เพราะเอาแต่ยึดธรรมเนียมพวกนี้ตลอด
การดำเนินเรื่อง เป็นอะไรที่กูรู้สึกว่าเหมือนอ่านเซียนหอม เพราะมันอืดๆ เนือยๆ และวนลูป อย่างเซียนหอมก็จะวนๆเรื่องการทำเครื่องหอม ชีวิตรันทดของนางเอกใช่มะ แต่เทพสมุนไพร จะวนเวียนอยู่ที่นางเอกหาวิธีหย่าร้างออกจากบ้านพระเอก จะทำยังไงให้ได้ออกจากคฤหาสน์ หาทางเอาตัวรอดในขณะที่ยังมีศักดิ์เป็นสะใภ้รองไรงี้ และชีวิตหลังบ้านของนางเอกก็จะวุ่นวายคล้ายกับหมอหญิง ตรงเรื่องแม่ผัวลูกสะใภ้ที่เข้ากันไม่ได้ แม่ผัวก็จะเอาหลานตัวเองมาแทนที่นางเอก หลานคนนั้นก็คิดมโนเออเองว่าพระเอกจริงๆรักนาง อยากแต่งนางเป็นสะใภ้ จะพยายามหาทางเขี่ยนางเอกออกจากการเป็นสะใภ้ ส่วนอนุของพระเอกก็แก่งแย่งชิงดีกัน วางแผนหาทางพิชิตใจพระเอก
มีเรื่องการเมือง การแย่งชิงบัลลังก์เข้ามาเกี่ยวข้องคล้ายๆกับในหมอหญิง และเซียนหอมเลย และการเดินเรื่องกูว่า ช่วงแรกเนือย ช่วงหลังเร่งรัดประหนึ่งโควต้าหมด หรือหาทางลงไม่ได้ก็จะเขียนเชิงตัดจบดื้อๆแบบนั้นไป กูรู้สึกแบบตอนที่อ่านช่วงครึ่งเล่มหลังของเล่มสี่ กับตย.เล่มห้า อ่านมาสองตอนละรู้สึกได้เลยว่า เล่มห้ามันต้องเหมือนในเซียนหอมเล่ม 6-7 หรือหมอหญิงเล่ม 7แน่ๆ ที่มันจะเขียนเหมือนบทสรุป เขียนย่อๆ
กูรู้สึกว่า คนเขียนคนนี้ เขียนคาร์ได้แต่แบบเดิมๆ โครงเรื่องเดิมๆ การดำเนินเรื่องเดิมๆ กูเลยไม่รู้สึกประทับใน เปิดตัวหมอหญิงมา กูรู้สึกว้าว ค่อนข้างชอบ มาผิดหวังเอาตอนจบ แต่ยังให้อภัย เพราะตอนนั้นกูชอบแม่ทัพเสิ่น เนื้อเรื่องพอจะโอเค เลยตามเซียนหอมต่อ เซียนหอมเป็นอะไรที่กูแทบจะเอาเท้าก่ายหน้าผผากตอนอ่าน เนือย ยืด มากกกกกกกกกกกกกกกก ยิ่งอ่านยิ่งเกลียดพระเอก เกลียดครอบครัวพระเอก แต่ก็อ่านจนจบ และกูไม่รู้ผีบ้าอะไรเข้าสิง ซื้อเทพสมุนไพรอ่านต่อ เรื่องนี้กูกลับกันกับเซียนหอมคือ ยิ่งอ่านกูยิ่งเกลียดนางเอก หลายสถานการณ์ที่กูอ่านแล้วรู้สึกว่านางเอกเห็นแก่ตัวมากกกกกกกก
ตอนนี้กูรอเล่มห้าอยู่นะ แต่รอแบบไม่คาดหวังกับเนื้อเรื่องแล้ว แต่ก็คิดว่า ถ้าคนเขียนคนนี้มีเรื่องอื่นอีก แล้วแจ่มเอามาทำอีก กูอาจจะเป็นเหยื่อซื้อมาลองอ่านอีกก็ได้ 555
เคยอยากอ่านหมอหญิง แต่กองดองเยอะเลยรอไปก่อน พออ่านรีวิวคิดว่าคงไม่รอด
เซียนหอม โดนปกกระชากใจ แต่พออ่านรีวิวก็ไม่อยากอ่าน
ส่วนเทพสมุนไพร พอละ ไม่โดนมาสองเรื่อง เรื่องนี้ไม่อยากลองแล้ว ถึงจะเสียดายปกก็เถอะ
>>539 ตามความรู้สึกกูนะที่อ่านมาสามเรื่อง กูชอบหมอหญิงที่สุด รู้สึกการดำเนินเรื่องมันไม่ได้เนือย ยืด หรือกระชับจนเกินไปน่ะ ส่วนเซียนหมอ กูรู้สึกว่าเรื่องเนือย นางเอกรันทดเกินไปเลยไม่ชอบ พอมาเจอสมุนไพร กูรู้สึกเหมือนกำลังดูละครไทยที่ตบตีแย่งชิงพระเอกไรงี้อีกน่ะ
หมอหญิงเล่มแรกๆ สนุกโฮกอะ แต่หลังๆ คือกูอ่านให้จบอะ 5555
ของนักเขียนคนนี้กูก็ชอบหมอหญิงที่สุด(แม้จะอึ้งกับตอนจบก็ตาม)
พอมาเซียนหอมก็คิดว่าเออถ้ามาแนวหมอหญิงเรื่องในบ้าน แม่ผัว-ลูกสะใภ้กูก็โอเครับได้นะ
แต่เอาจริงๆไม่ใช่เพราะกูลำไยกระทั่งพระ-นาง ทนอ่านไม่จบ ขายไปและ
ส่วนสมุนไพรเอาจริงๆก็ลำไยนะ แต่ยังดีกว่าเครื่องหอมหน่อย
สรุป ของนข. คนนี้ถ้ายังมาแนวนี้อีกกูคงพอและว่ะ
ช่วงนี้คนตามหาลำนำราตรีกันเยอะแยะ เพราะพวกมึงวางยาแน่ๆ พวกโม่งคลเฬว กุเลยหาซื้อไม่ได้เลยเห็นมั้ย f ไม่ทันชาวบ้าน
กูรู้สึกดีจาย มีคนคิดเหมือนกูเรื่องขน.หมอหญิงด้วยอะ ทั้งสามเรื่องกูว่าหมอหญิงโอเคสุด แม้กูรับเล่มจบไม่ได้กะเถอะ
กูว่าหมอหญิงดีสนุกมาเสียตรงจบแบบกำปั้นทุบดินและตอนพิเศษที่ไม่ควรยัดเข้ามาตัด10%นี้ไปกูก็ยังชอบหมอหญิง
เซียนหอมมกูรับไม่ได้กับพลังแถให้นางเอกวนลูปรันทดสู้อุปสรรค ทนอ่านไม่ไหว
สมุนไพรอ่านรีวิวแล้วไม่หวั่นไหวไม่อยากอึดอัดแบบตอนเซียนหอมที่ลังเลว่าจะทนๆอ่านให้จบดีมั้ย55 ต้ิองขอบคุณพวกมึงที่ช่วยกูเก็บเงิน
+1 อ่านหมอหญิงรอดแม้จะลำไยช่วงหลังๆ และอ่านเซียนหอมไม่รอด สมุนไพรอ่านตัวอย่างแล้วก็คิดว่าไม่น่ารอด รอยืมชาวบ้านอ่าน ถ้ามีเรื่องหน้ายังมาแนวเดิมก็คงรอยืมอ่านอีกเพราะคงไม่หลุดโทนกลับชาติมาซู ผัวร้ายกลับตัวและแม่ผัวตัวดีเหมือนเดิม
พล๊อตซ้ำเกิ๊นน คนอ่านก็เบื่อเป็นนะ
หมอหญิงอ่านจบ เซียนหอมซื้อมาแค่เล่ม 1-3 แถมอ่านจบแค่เล่ม1 ส่วนสมุนไพรไม่อ่าน
ไม่ไหวมาแนวเดิมๆแถมตัวพระเอกนี้ลำไยเกิน
ว่าแต่เรื่องพบรักท่านแม่ทัพ มีใครรีวิวยังอ่ะ เพิ่งอ่านเล่ม 1 จบรู้สึกสนุกกว่าที่คาด คาร์นางเอกกะพระเอกโอเคเลย ไม่งี่เง่าน่ารำคาญ เป็นนางเอกสายสู้ชีวิตกะพระเอกสายซัพพอร์ตตัวจริง คอยบัพ int ให้นางเอกกะลงดาบเช็คบิลตอนท้ายสุด ระหว่างนั้นปล่อยนางเอกถลอกปอกเปิกสู้ชีวิตเอง สายถนอมเมียชนิดเมียโดนฟาดแล้ววิ่งโร่มาปกป้องอาจไม่เหมาะกะเรื่องนี้
กูเพิ่งไปอ่านตย. ข้าไม่ได้เขียนมา สรุปว่าปณิธานนางเอกสำเร็จสินะ ดีกูจะเตรียมรอเปย์
>>561 สำเร็จจ้าาาเป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวของพระเอกเลยจ้าาา แต่จากนั้นก็อนาถ พระเอกจิตมากกก
(สปอยความจิตพระเอก)
.
.
.
.
.
.
- ห้ามเด็กรับใช้ตัวเองพูดคุยกับน.อ.
- น.อ.ชีเห็นว่านิสัยพ.อ.บิดเบี้ยวก็พยายามกล่อมเกลาโดยการเอาสัตว์เลี้ยงไปไว้ที่เรือนพ.อ. ประหนึ่งว่าจะทำให้พ.อ.จิตใจอ่อนโยนขึ้น แต่เปล่าเลย ตัวแรกก็นก พ.อ.เห็นน.อ.เอาใจใส่ดูแลนกด้วยความบริสุทธิ์ใจไม่เหมือนที่เอาใจใส่ตัวเองเพราะมีความคิดบางอย่างแบบแฝงก็โกรธ(พ.อ.รู้ว่าน.อ.ไม่ได้ทำดีกับตัวเองด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่อารมณ์ตอนนั้นขอแค่มีคนมาทำดีด้วยพ.อ.ก็พอใจแล้ว) บีบนกจนเด็กรับใช้คิดว่านกมันจะตายพ.อ.ก็กลัวนางเอกเศร้าเลยปล่อยนกบินจากไป ตัวสองกระต่าย ตัวนี้น.อ.ไม่ได้สนใจเท่านก พ.อ.ก็คิดว่าด้วยนิสัยน.อ.ถ้ากระต่ายหายไปอีกอาจเอาสัตว์อื่นที่สนใจมากกว่านกตัวนั้นเข้ามาเลี้ยง กระต่ายเลยรอดตายแบบงงๆ แต่มันก็พยายามหนีนะเพราะกลัวพระเอกมากก
- กันผู้ทุกคนที่เข้าหาน.อ. ลูกพี่ลูกน้องที่เป็นผู้ชายก็ไม่เว้น
- ตอนที่ยังไม่รู้ว่าไม่ได้มีสายเลือดเดียวกะน.อ. ก็คิดแล้วว่าตัวเองจะไม่แต่งงานแล้วก็ไม่ให้น.อ.แต่งงานไปไหน ให้อยู่แบบพี่น้องอย่างนี้ไปตลอดชีวิต
- พลั้งมือฆ่าแม่ตัวเองเพื่อช่วยน.อ. ฮีเฉยมากๆ เหมือนไม่รู้สึกผิดหรือเสียใจอะไร (ฆ่าคนครั้งแรกนะเฮ้ยย !)
- น.อ.มีคู่หมั้นคนที่หนึ่ง (โดนย่าบังคับ) พ.อ.ถามนางว่าอยากแต่งไหมแบบมีรังสีอำมหิตกดดัน น.อ.ว่าไม่อยากแต่ง พ.อ.ว่าเด๋วพี่จัดให้ ก็จ้าา.. สั่งเก็บคู่หมั้นน.อ.แม่งงเลย ลูกน้องแปลกใจ งงว่าทำไมเจ้านายจะฆ่าว่าที่น้องเขยตัวเอง คู่หมั้นนิสัยดีนะน่าสงสารมาก ดีที่ไม่ตายแค่ขาหักเดินไม่ได้ไปตลอดชีวิต
- ฆ่าทุกคนที่เคยทำร้ายน.อ.ให้ตายแบบทรมาน (มีพ่อน.อ. /นอ.ตัวจริงของนิยายที่นางแต่ง)
- คู่หมั้นคนที่สองมา คนนี้พ.อ.ระแวงเพราะเห็นน.อ.สนใจผู้คนนี้ แต่น.อ.ยืนยันนอนยันว่าไม่ชอบคู่หมั้นคนนี้ แต่พ.อ.ก็ยังระแวง ต่อมาน.อ.รู้เรื่องทุกอย่างที่พ.อ.ทำก็รู้สึกรับไม่ไหว คิดว่าตัวเองเปลี่ยนแปลงพ.อ.ไม่ได้เลย พ.อ.กลัวนางจากไปก็กักบริเวณน.อ.ให้อยู่แต่ในเรือนตัวเอง(ช่วงนี้พระเอกมีอำนาจคุมจวนแระ) ตัดขาดน.อ.กับโลกภายนอกทุกอย่าง คนรับใช้มาส่งข้าวทำความสะอาดแล้วต้องออกไป ให้น.อ.มองตัวเองคนเดียว มีตัวเองคนเดียว สุดท้ายน.อ.ก็หาทางหนีไป
.
.
.
.
.
เฮ้ย น่ากลัวว่ะ
แล้ว พอ มันจะจิตอย่างนี้จนจบเลยเหรอ
กูไม่รีบซื้อ กูเห็นพวกมึงหวีดกันเยอะๆแล้วกลัวเป็นเหมือนปอปัก
นิยายแนวทะลุเข้าไปนิยายนี่ กูละสงสารนางเอก(นิยาย) แม่งต้องกลายเป็นนางร้ายไปทุกที รู้สึกเหมือนอยู่ๆ ก็ซวยอะ แล้วยิ่งเรื่อง(อื่น) ที่แบบทะลุไปแล้วได้ พระเอกกูยิ่งรู้สึกว่าไม่แฟร์ แต่เรื่องใหม่ของแจ่มพอดี ว่านางเอกไม่ได้ทะลุหนังสือไปแย่งพระเอกก็ดีไป แต่ข้างบนเหมือนบอก นางเอก(นิยาย) ดันกลายเป็นนางร้าย ทำร้ายนางเอก? กูเลยถอยก่อน อะไรที่มันขัดกับสิ่งที่ไม่ชอบมันก็พูดยาก รอรีวิวโม่งละกัน
คือเรื่องไหนใครเป็นพระเอก ใครเป็นนางเอก ขึ้นอยู่กับคนเขียนว่าเอาใครมาเป็นมุมมองไหน
ตอนนี้กูดูซีรีย์จีนอยู่เรื่องนึง ด่านางเอกพระเอกทุกวัน เพราะพฤติกรรมมันแย่มาก นางเอกมีแฟนเป็นพระรอง ที่โคตรดี โคตรสุภาพบุรุษ แต่ชีก็ยังไปใกล้ชิดสนิทสนมกับพระเอกมากกว่า อีพระเอกยิ่งหน้าด้าน รู้ว่านางเอกมีแฟนแล้ว แต่ยังจะจีบ ทำตัวเป็นมือที่ 3 ให้พระรองเห็น
คือถ้ามึงดูหนังดูละคร อ่านนิยาย เห็นมุมที่พระเอกนางเอกฝ่าฟันอุปสรรค จนได้ครองรักกัน แต่ระหว่างทางกว่ามึงจะไปถึงจุดนั้นมึงทำร้ายใครไปบ้าง คนอ่านจะเห็นแต่แสงสว่างจนไอ้เงามืดข้างหลังก็มองไม่เห็นไปซะ
>>583 กูเคยอ่านเรื่องหนึ่ง เป็นการ์ตูนมั้งนานละกูเริ่มเลือนๆ นางเอกชอบอ่านหนังสือ แล้วคือก็เลยเรอ่มเขียนด้วย แต่ยังเขียนไม่จบนางดันทะลุเข้าไปในนิยายตัวเอง ไปในช่วงที่ตัวเองกำลังหยุดเขียนมั้ง นางได้ไปเป็นเพื่อนนางเอกในนิยาย เลยไปช่วย แต่จะมีช่วงกลับมาปัจจุบันด้วย นางก็เอาที่ตัวเองไปเจอมาเขียนต่อ แล้วจากนี้ก็จำไรไม่ได้ละ แต่คือนางเอกนางได้กับพระรองที่นางสร้างขึ้นนั่นแหละ กูไม่แน่ใจวะว่าตอนกลับมานางเอก ก็มาเจอพระรองละ ก็เหมือนจะเอาผู้ที่นางชอบมาเป็นอิมเมจมั้ง ก็สมหวังกับผู้ที่อิมเมจพระรองของนาง ซึ่งผู้ที่นางชอบเนี่ยเหมือนจะหลุดไปด้วยกันนี่แหละมั้ง ก็ ไปเป็นพระรองในนิยานนางเอกอะแหละ เหมือนคือก่อนหน้านั้น แอบอ่านที่นางเอกเขียน กูชอบ5555 เล่าคร่าวๆ บวกกับกูเสริม55555
มีใครอ่าน princess syndrome บ้างเปล่า พอดีกูอ่านจบแล้ว แต่รู้สึกไม่เคลียร์ เลยขอมาถามหน่อย
.
.
.
.
.
1. ตกลงแล้วอวี๋ยางยางชอบชายเจิ้งบ้างเปล่า หรือว่าแค่เกาะกิน เกาะเพราะมีเงิน แล้วกับเสี่ยวเนี่ยนก็คือยังไง?
2. แล้วชายเจิ้งทำไมตอนหลังถึงขับรถมาหานางเอก จะให้นางเอกกลับไปแต่งกับตัวเอง?
.
.
.
.
.
>>587 ครส.กูว่านางเอกก็รักเสี่ยวเนี่ยนนะ ไม่ง้้นมันจะทิ้งการแต่งงาน ไปขายไก่กับเเม่หรอวะ ส่วนที่นางเอกตามจิกคู่หมั้นก็เพราะเงิน เเม่ใหญ่และพล็อตในหัวที่นางเอกชอบมโนไปเอง
ส่วนที่คู่หมั้นมารับตอนจบ อันนี้กูตอบไม่ได้ ข้อมูลไม่พอ แต่ลึกๆก็คิดว่าอย่างน้อยในฐานะเพื่อนมันก็คงสงสารนางเอกอ่ะนะ แอบคิดว่ามันคงปิ๊งนางเอกบ้างแต่บอกตรงๆยากมาก เพราะกูไม่เห็นว่ามันจะมีจุดสปาร์กเลย แถมยังไม่ได้พูดถึงคุณนางเอกของเรื่องที่โดนเตะไปเมืองนอกอีก
เงี้ยล่ะมึงนิยายเล่มเดียว ปมมาซะใหญ่ ตัดจบใน 7-8 หน้า อ่านแบบไม่คิดมากก็ผ่านอยู่
>>589-590 กูคิดว่าเรื่องนี้สร้างปม สร้างตัวละครมาเยอะมาก แต่จบได้ไม่เคลียร์เหมือนโดนตัดจบมากกว่า กูอุตส่าห์ฟันฝ่าทนความน่ารำคาญนางเอกอ่านจนจบ กลับรู้สึกว่ามันไม่เคลียร์ คิดอยากจบก็ตัดดื้อๆไปแบบนี้ ทิ้งให้อารมณ์กูค้างคาใจ ขนาดว่ากูอ่านพวก OE BE ได้ แต่กูไม่ชอบวิธีการตัดจบของเรื่องนี้เท่าไหร่เลย
>>587 โอ๊ยๆ อ่านผิดกูลืมชื่อพึ่งเห็นว่ามึงหมายถึงคุณนางเอกของเรื่อง กูไปซะไกลเลย โทษทีๆ
รักแหละแต่น่าจะรักตัวเองและครอบครัวมากกว่า กับเสี่ยวเนี่ยนก็คงพื้นเพคล้ายกัน เเถมบางทีเสี่ยวเนี่ยนก็ช่วยนาง สรุปรักแต่กินไม่ได้ เงินจึงสำคัญกว่า กูว่าเรื่องนี้สังเกตคุณนางเอกนี่ร้ายอยู่ตั้งเเต่อมยิ้มขึ้นรถตอนนางเอกไปกินหม้อไฟ แถมยังขโมยกิ๊ฟติดผมของนางเอกเอกไปด้วยอีก อีห่า ไม่งงนะ กูจำชื่อตัวละครไม่ได้เลย
>>591 เออจริงมึง อ่านขำๆพอไหว ถ้าใส่ใจนี่คาร์หลุดชิบหาย เพื่อนเเต่ละคนมีแต่เมพๆ อีเข็มกลัดทองของนักเรียนดังๆ ความทรงจำเด็กชายเขียงหมู โอ๊ย ตัวอย่างเลยก็คู่หมั้นคือหลุดเเล้วหลุดอีก ปูมาเหมือนปมยิ่งใหญ่ ก็นึกว่าจะซัมติงอะไรกับนางเอก เอ้าโง่เพียว สรุปนี่มันพระเอกไทยพีเรียดชัดๆ คุณอาก็มาเล่าดราม่าความรัก เหมือนจะสวยงามแต่ก็ดูแม่งๆ โอเคพอเถอะ สรุปกูอ่านจบแต่คงไม่อ่านซ้ำ
ใครอ่าน อย่าหยิ่งนักเลย แล้วมั่ง
มีเพิ่มตอนจาก don't be so proud ฉบับอิ้งมั่งป่าว
คนไม่สปอยล์ก็ใส่จุด
คนสปอยล์ดันไม่ยอมใส่จุด
>>594
.
.
.
.
.
แนวสลับร่าง ผู้งานดี นางเอกไม่ต่ำต้อย ตัวเอกอยู่ในวัยมหาลัยคาบเกี่ยวกับตอนเริ่มทำงาน
อ่านสบายๆ พล็อตไม่เยอะแต่ก็ไม่น่าเบื่อ
ใครอ่านแนวปจบ พวก a life is so beauti.. กะ อุ่นไอ แล้วชอบก็สอยเลย
ทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวกะสำนวนแปลแต่อย่างใด เพราะเราอ่านอิ้งมา
.
.
.
.
.
นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน
.
.
.
.
.
สรุปพระเอกไม่ใช่พระเอกที่คนเขียนแต่งแต่เป็นตัวร้ายอะไรงี้ป่ะ กูเข้าใจถูกใช่ไหม
.
.
.
.
.
นิยายไม่ได้เขียน
.
.
.
.
.
.เหมือนว่าจะเป็นฮ่องเต้ที่เป็นพระเอกในนิยายและ นางเอกคือพื่สาวของคนเขียน(เป็นลูกอนุ)ในนิยายจะได้เจอกันแล้วได้เป็นฮองเฮา ส่วนหลีเหวยหยวนในนิยายจะรักนางเอก(ในนิยาย)..ไม่งงใช่มั้ย..คือเอาง่ายๆผู้ในนิยายจะมารุมชอบนางเอกในนิยายกันนั่นแหละ แต่ทีนี้มีนางเอกโผล่มาเป็นตัวแปร..ฉากที่พี่สาวนางเอกมาเปิดตัวตามพ่อนางเอกมาควรจะทำให้หลีเหวยหยวนตกตะลึงหลงรัก.กลายเป็นพระเอกไม่แลเลย..เรื่องนี้พระเอกรักนางเอกมาก..รักสุดๆคือใครจะมาทำไรนางเอกนี่..เล่นถึงตายทุกคน...
.
.
.
.
601
.
.
.
.
.
.เข้าใจถูกต้องแล้ว..พระเอกจริงๆแล้วเป็นตัวร้ายและนางเอกจริงๆแล้วเป็นตัวร้ายน่ะแหละ
.
.
.
.
.
ขอสปอยเรื่องนิยายหน่อย คือจบดีมั้ย แล้วพระเอกนี่กร้าวใจแนวๆท่านโหวปรปักษ์มั้ยอ่ะ แล้วมีปาฏิหาริย์อะไรอีกมั้ย กลัวแบบนางเอกเข้าๆออกๆนิยายได้ มีพาร์ทปัจจุบันงี้จะไม่ชอบ มันตั้ง5เล่มจะได้ประกอบการตัดสินใจจ้า
606
.
.
.
จบดี พระเอกไม่กร้าวเท่าท่านโหว..พระเอกละมุนคือรักนางเอก..ไม่ปากแข็งเหมือนท่านโหว
แต่เราว่า..พระเอกเรื่องนี้รักนางเอกเร็วมากอาจจะด้วยความที่โหยหาความรักและถูกทอดทิ้งมาตั้งแต่เด็กมั้ง
พระเอกดาร์คแต่ไม่เท่าหรงจื่อ...หรงจื่อยังยืนหนึ่งอยู่..นี่รออ่านเล่มเพราะดำน้ำมันไม่ได้อรรถรสเท่าไหร่..แต่ว่า5เล่มนี่ก็...คิดดูก่อนเหมือนกันน่ะ...
.
.
.
.
.
นิยายไม่ได้แต่งนี้ ออกพร้อมกันหรือออกทีละเล่มอ่ะ รอพิสูจน์ความจิตพระเอกละ
นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน
พระเอกจริงๆแล้วเป็นตัวร้ายและนางเอกจริงๆแล้วเป็นตัวร้ายน่ะแหละ
.
.
.
.
.
.wtf มึงหลอกกูป่าววะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.ใจเย็นๆ อย่าทะเลาะกันล.
.
.
.
.
.
งานโม่เหยียนอ่านแล้วมีแต่เฉยๆ ไม่อินความรักพระนางเลยสองเรื่องล่าสุดอะไรก็ไม่รู้
ถามหน่อย ไม่ค่อยได้มาห้องนี้
ทำไมการสปอยต้องใส่จุดๆๆ ด้วยวะ กูว่ามันเหมือนเด็ก ม ต้น พยายามเรียกร้องความสนใจมากเลย
ทำไมไม่ใส่สปอยข้างหน้า
>>631 ข้อตกลงกัน กูว่าดี เพราะกูหลบสปอยบางเรื่องได้ อย่างทุกวันนี้กูยังอ่านปิ่นไม่จบกูก็ไม่รู้ว่า คดีพระเอกเป็นยังไง
อะ เพื่อคนมาใหม่ ไม่อ่านเม้นท์แรก
กติกาการสปอยล์
.
จั่วหัวเรื่องที่จะสปอยล์ ใส่จุดห้าจุด ใส่เนื้อหา ใส่จุดห้าจุดปิด
.
ตัวอย่าง
--[ชื่อเรื่อง]--
.
.
.
.
.
สปอยล์เนื้อหา
.
.
.
.
.
หลังๆ สปอย ไม่ร่อยใส่หัวเรื่องว่าสปอยอะไร รบกวนใส่หัวเรื่องหน่อยเน้อ
>>614 หงส์ขังรัก จบแบบ HE นะ ตัวเรื่องอาจจะไม่หวือหวามาก ยิ่งเล่มแรกๆ เหมือนปูเรื่องและการคิดเอาชีวิตรอดของนางเอกเลยอาจจะ เนือยๆหน่อย
แต่พอขึ้นเล่ม 3 แล้วจะมันส์มากกก ความจิต ของหรงจื่อจะเผยมาทีละน้อย
สำหรับเราเราว่าเรื่องนี้ ความซวยของนางเอกคือ ดันไปรักคนที่ไม่สมควรรัก แล้วคนนั้นดันรักตอบ = =
>>635 ไม่เกี่ยวไหม คนเขาจุดกันสปอยกันมานมนานแล้วมึงอยากอ่านสปอยมึงก้ออ่านไป คนที่เขาไม่ชอบสปอยก้อมีมึงไม่ได้เป็นศูนย์กลางของโลก ส่วนไอ้คนที่มันมากวนประสาทคงไม่ได้รับความสนใจจากคนรอบข้างชีวิตลูซเซอร์เลยต้องมาเรียกร้องความสนใจอะไรง่าวๆแบบนี้ มึงควรจะมองเบลอมันไม่ใช่ไปให้ค่ามัน
>>637 5555555 ถ้าพระเอกไม่รักเราว่านางเอกน่าจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้เนาะ ^^
>>638 หืมมม เราสปอยตอนจบตรงไหนหรือค่ะ จบ HE นี่ก็น่าจะรู้กันอยู่แล้ว ที่บอกพระเอกกับนางเอกรักกัน มันก็เรื่องปกติของนิยาย
ถ้าจะบอกว่าสปอยพระเอก จริงๆ อ่านไปแค่ครึ่งเล่มก็รู้อยู่แล้วหรงจื่อคือพระเอกแน่นอน = =
ความจิตของพระเอก พี่ท่านก็ยืนหนึ่งในโม่งอยู่แล้ว อ่านโม่งต้องรู้แน่นอน ถ้าไม่ถูกใจก็ขอโทษด้วย
>>640 เอาจริงๆ นะ เรายังไม่รู้เลย เพิ่งรู้จากตอนมีคนบ่นข้างบน เลยอยากบอกน่ะ ว่าจริงๆ ถ้าเรื่องมันอารมณ์จะจบ ดีไม่ดี ก็ไม่อยากให้สปอยบ์หรอกค่ะ รบกวนเห็นใจบ้างคนบ้าง เราเองก็เพิ่งมารู้จักโม่งเมื่อไม่กี่มู้เอง รู้จักหรงจื่อมาเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่ถึงคิว เพราะยังมีเรื่องอยากตามอ่านตามเก็บอีกเยอะ เราเองบางทีรู้ก็ไม่เป็นไร แต่ก็มีบางคนเขาไม่อยากรู้ ถ้าบอกว่าทุกคนต้องรู้หมด กติกากัรสปอยข้างบนจะมีไว้ทำไมละคะ
โม่งไม่ได้รู้ทุกสิ่ง สปอยล์อย่างมีน้ำใจ
กติกาการสปอยล์
.
จั่วหัวเรื่องที่จะสปอยล์ ใส่จุดห้าจุด ใส่เนื้อหา ใส่จุดห้าจุดปิด
.
ตัวอย่าง
--[ชื่อเรื่อง]--
.
.
.
.
.
สปอยล์เนื้อหา
.
.
.
.
.
ปกติถ้าเป็นเรื่องสปอยตอนจบของเรื่อง กูค่อนข้างเซ้นสิทีฟอยู่ แค่บอก HE OE BE สำหรับกูก็ถือว่าสปอยน่ะ เพราะกูอยากลุ้นเองตลอดทั้งเรื่องไรงี้ เพราะงั้นเลยจะใส่จุดตลอด อะไรที่กูไม่มั่นใจว่าใช่หรือไม่ใช่สปอยเลยใส่จุดไว้ก่อนเสมอ แต่กูไม่ทำแบบ>>625 แน่นอน อันนี้กูว่าโทรลจงใจป่วน เห็นป่วนแบบนี้หลายมู้อยู่ เพราะงั้นปล่อยๆมันไปอย่าไปให้ค่ามัน
มันมีทั้งคนเซนสิทีฟกับคนที่ยังไงก็ได้ งั้นป้องกันโดยการใส่จุดทั้งหมดแล้วกันถ้าคิดจะพูดเรื่องจบดีจบไม่ดีน่ะ
เอ่อ กูอยู่ตอนช่วงที่ถกกันเรื่องการตั้งกติกาจุดสปอยล์นะ แต่ไอ้การบอกว่าเรื่องไหนจบ HE BE OE ไรเนี่ย ตอนนั้นคุ้นๆ ว่าไม่ได้กำหนดนะว่าต้องใส่จุด ที่เคยกำหนดกันไว้ที่ต้องใส่จุดสปอยล์คือ พวกใจความสำคัญ / จุดเปลี่ยนของเรื่อง / ตัวละครที่ทำให้เรื่องพลิกผัน อะไรพวกนี้
แต่การบอกว่า HE BE OE ไรนี่ไม่คุ้นเลย ใครคุ้นก็ช่วยมาบอกหน่อยแล้วกัน จำได้ว่าตำหนักก่อนๆ ที่ทุกคนเคร่งเรื่องการสปอยล์แทบไม่เห็นคนลืมจุดสปอยล์เลย ก็ยังมีคนถามและตอบเรื่อง HE BE OE กันแบบไม่ใส่จุดสปอยล์นะ
ถ้าจะนับว่าเรื่องนี้เป็นการสปอยล์ ก็ต้องบอกว่าแทบทุกสำนักพิมพ์สปอยล์หมด เพราะตามเพจสำนักพิมพ์ต่างๆ มักจะมีคนถามว่าจบแบบไหน แอดมินก็เข้ามาตอบกันปกติว่าจบ HE BE OE ก็ลองพิจารณากันดูแล้วกัน ถ้าจะปรับหรือกำหนดกฎใหม่ให้ละเอียดกว่าเดิมก็อาจจะดี แต่ก็กลัวว่ากฎยิ่งยาวก็ยิ่งไม่อ่านกัน เพราะนี่กติกาสปอยล์ให้ใส่จุดยังต้องมีโม่งมาคอยเตือนระหว่างคอมเมนท์กันทุกตำหนัก
>> 647 ในความคิดกูก็ไม่ถือว่าสปอยเหมือนกัน เพราะเพจสำนักพิมพ์ยังบอกเองเลย เพราะคนอ่านหลายๆคนก็อยากจะรู้ว่าตัวเองกำลังจะซื้อหนังสือแนวไหน บางคนชีวิตจริงก็เครียดพอแล้ว ไม่เสพ BEในนิยาย ไรงี้ มองว่าพอๆกะเรื่องย่อบนปกหลัง
แต่เอาเถอะถ้ามีคนเซนซิทีฟกะเรื่องนี้ กูจะเพิ่มความระวัง
แล้วคราวหลังเวลาเมาท์อารมณเเรื่อง โทนเรื่อง ความรู้สึกที่มีต่อตัวเอกแบบคนอ่านจบแล้วกูต้องจุดมั้ย คือที่ผ่านมาถ้าไม่แตะพล๊อตเรื่อง กูไม่ได้จุด
เราว่านะ ถ้าตอนนี้บางคนเขาก็ไม่อยากให้สปอย ก็ช่วยจุดสักหน่อยเวลาตอบ เราว่ามันก็ไม่ได้ยากเกินไปหรอก รักษาน้ำใจกันไว้
กฎตั้งมาใช้กับทุกคนไม่ใช่ใช้เฉพาะใครคนใดคนหนึ่ง กูรู้แค่นี้ อย่าเอาตัวเองมาเป็นบรรทัดฐานเลย อยากได้อย่างใจตั้งห้องคุยคนเดียวนะ นี่ห้องส่วนรวมจ้า
งี้นะ เรื่องไหนออกมาได้สักพัก อยากรู้สปอย รีวิวสั้นๆ ประกอบการตัดสินใจ
จิ้มเลย หอตำราโม่งจีน
https://docs.google.com/spreadsheets/d/1O4Ips391_cW6QUBC2AnArVzWsUimavqo6drlIoAVQuw/edit#gid=1021980426
>> รวมลิสต์ข้อมูลหนังสือ/ความเห็นสั้นๆ หลังอ่าน/ความเห็นการแปล
ไม่ต้องถามจะได้ไม่มีคนมาจิ้งห้าจุดสิบจุดหรือมีปัญหาเรื่องไม่จุดเพราะไม่คิดว่าสปอยล์แรงอะไร
กูไม่ได้เคร่งเรื่องว่าต้องใส่จุด HE OE BE ไรนะ แต่แค่บอกว่ากูเป็นคนเซ้นสิทีฟ เลยมักจะใส่จุดกันเอาไว้ก่อน ส่วนตัวกูมีสกิลที่จะหลบเลี่ยงสปอยได้ส่วนนึงแล้วน่ะ อีกอย่าง ก็อย่างที่โม่ง >>656 บอก ในหอตำราก็มีรีวิว สปอยเล็กๆน้อยๆส่วนนึงอยู่แล้ว กูไม่ค่อยได้เข้าไป ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้ยังอัพเดทเรื่องใหม่ๆอยู่เปล่า แต่เมื่อก่อนตอนที่เพิ่งสร้างหอ กูสนุกกับการเพิ่มเรื่องมาก 555
เรื่องจุดสปอย กูว่าเอาที่สะดวกแล้วกัน คือถ้ามันเป็นใจความสำคัญของเรื่อง เป็นจุดที่คิดว่าสปอยแน่ๆ ไม่ใช่แค่รีวิวบอกเล่าไรงี้ ก็ใส่ไปก่อนก็ดี
กฎบ้าบออะไรวะ ก็แค่ความคิดของคนๆเดียว เผลอๆจะรีเราเตอร์มาเนียนเห็นด้วยกับตัวเองอีก
วิธีกันสปอยดีๆมีเยอะแยะ ไม่ต้องมาปัญญาอ่อน จุดๆๆๆ เหมือนเด็กเรียกร้องความสนใจ
คนใช้มู้อื่นแม่งก็คงรำคาญมึงเหมือนที่มึงรำคาญโทรลนั่นแหละ
กูว่ามันตั้งใจมาโทรลเห็นหลายรอบแล้ว เพื่อนโม่งอย่าไปสนใจมัน
น่าขำนะ เงื่อนไขที่ฝูงหมาไม่กี่ตัวตั้งมาเสือกเรียกว่ากฎได้ด้วย
มีกี่เปอเซนต์ของคนใช้ห้องนี้วะที่ยอมรับ สมมติมีหมา 5 ตัวโอเค แต่อีก 100 คนที่อ่านห้องนี้ต้องยอมรับ?
ทำไมถึงใส่สปอยแบบมนุษย์ทั่วไปไม่ได้วะสงสัย แอดมินมาเห็นคงคิดว่าเด็กที่ไหนมาป่วนบอร์ด
เห้อออ. ไปละ ขี้เกียจให้อาหารพวกมีสมองแต่คิดแบบเหตุผลไม่เห็น
ตั้งแต่เข้าโม่งมา ถ้าไม่ใช่สปอยเนื้อเรื่องไม่จุดก็เฉยเฉยนะ ถ้าคุยกันแค่พล๊อต HE BE หรือเปล่า แซวพระเอกนางเอก ยังต้องจุดไม่ต้องจุดทุกอันหรือไง
สำหรับกู การบอกว่า HE BE นี่โคตรสปอยล์เลยนะ อย่าคิดว่าทุกคนจะต้องเข้าไปดูเพจสนพ.ดิ
ปกติกูก็เห็นพวกมึงซ่อนสปอยนะ ว่า HE BE อะ ยิ่งนิยายถงหัวกูเห็นมึงซ่อนสปอยตอนจบตลอดนี่
Ky กูเห็นสถาเอาทรราขตื๊อรักมาเซลเล่มละร้อย จะโดนแพแล้วเหรอวะเซลเร็วชิบ
ทรราชมันก็ออกมานานแล้วนิ อาจถึงเวลา พอดีกูไม่ๆด้ตามเรื่องนี้
นิยายจีนโบราณ ทุกค่ายราคามือสองจริงๆควรไปคุ้ยที่ไหนอ่ะ ออนไลน์หรือบนบกก็ได้ คือกลุ่มในเฟสที่กูอยู่เจอแต่แบบราคาไม่มือสอง พอมีราคาแบบมือสองมากูก็กดไม่ทัน คือกูสนแต่เนื้อหา ไม่เน้นสะสม เล่มไหนกูมั่นใจก็เปย์มือหนึ่งไปไม่ต้องระวังเสี่ยงโดนโกง
ปูลู กูได้กลิ่นโทรลจากคดี สปอยล์ แวะไปดูห้องอื่นมามีโทรลพันธ์นี้ระบาดอยู่กูสัมผัสได้
คหสต. สำหรับกูบอกว่า HE หรือ BE ไม่ถือเป็นสปอยนะ บางทีอยากรู้แค่นั้นแต่ไม่อยากรู้รายละเอียดอย่างอื่น ถ้าต้องไปงมหลังจุดเกรงจะโดนสปอยดนื้อเรื่องอย่างอื่นไปด้วย แต่ก้อแล้วแต่ความเห็นเพื่อนโม่งส่วนใหญ่อ่ะนะ
ไม่เห็นด้วยนะเรื่องที่บอกว่าหากใครเซนซิทีฟก็ใส่ๆ จุดไปให้เค้าสบายใจ กฎการสปอยล์มันเริ่มจากการถกเถียงและมีการตกลงกันแล้วว่าจะให้ใช้กฎแบบนี้ในพื้นที่แห่งนี้ เป็นการกำหนดร่วมกันที่ทุกคน ณ เวลานั้นตกลงเห็นพ้องกัน มันจึงมีกฎนี้ขึ้นมา แต่อยู่ๆ ตอนนี้มาบอกว่ามีคนไม่โอเคก็ทำตามแบบที่เค้าโอเคไปเถอะ กูไม่เห็นด้วย ไม่งั้นเราจะมีกฎไว้ทำไม ถ้าจะเพิ่มกฎใหม่หรืออะไรก็มาร่วมพูดคุยตกลงกันให้เป็นเรื่องเป็นราวดีกว่า
และไม่อยากให้มองเป็นเรื่องการรักษาน้ำใจอะไร กฎก็คือกฎ ตกลงร่วมกันปฏิบัติตามไปทิศทางเดียวกัน ไม่งั้นเดี๋ยวก็จะมีปัญหาอีกว่า คนนี้ทำ คนนี้ไม่ทำ ไม่รักษาน้ำใจกัน กูว่าไม่โอเค
ปล.ไว้หน่อยแล้วกัน กูพูดด้วยน้ำเสียงปกติและไม่ใช้อารมณ์ใดๆ นะ ถ้าใครอยากปรับเปลี่ยนกฎก็เสนอขึ้นมาเลย
ถ้าบอกไม่ต้องซ่อน BE HE คราวหน้านิยายถึงหัว มึงก็บอกเลย ไม่ต้องซ่อนนะว่า BE หรือ HE
พวกมึงอย่าว่ากูนะ กูอ่านสปอยล์นิยายไม่ได้เขียนแล้วกูงงมาก ไม่มีใครเป็นเหมือนกูเลยเหรอ T T
โหวตใส่จุด โอเคนะกูไม่ชอบสปอย ถ้ากูจะรู้เรื่องหมดแล้วกูจะมานั่งอ่านหนังสือทำไม โปรยปกแนะนำตัวละครกูยังไม่อ่านเลย เบื่อพวกศูนย์กลางจักรวาลแล้วมาฟาดงวงฟาดงาใส่คนคิดต่าง
นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้แต่งจะออกทีเดียวพร้อมกันสองเล่มเลยมั้ย เดือนนี้
ขอยกมือบอกว่า BE HE OE ไม่ต้องจุดก็ได้
ส่วนสปอล์รายละเอียดก็จุดกันตามที่ตกลงไว้ก็โอเค
แต่กุไม่ซีเรียส ใครอยากสปอยล์อะไรไม่ทีจุดกุก็ไม่ว่านะ กุชอบสปอยล์
เพิ่มกฎอีกสักข้อไม่ได้จริงเหรอเรื่อง HE BE
>>694 ใช่มึง ถ้ากลัวโดนด่า กลัวสปอย ไม่ควรเข้าโม่ง กูเห็นเคยมีคนห้องอื่นบอกว่าเล่นโม่งทุกห้องยกเว้นลิทเพราะสปอยเยอะ ที่ตั้งกฏสปอยใส่จุดมานี่กูว่าเป็นการช่วยเยียวยาแล้วนะ หนังสือถ้าคุยกันแบบไม่สปอยแม่งก็ไม่มีอะไรให้คุยนักหรอก
ปล.ส่วนตัวกู be he เป็นการสปอยที่ไม่ร้ายแรง
>>696 กูเป็นคนที่ชอบสปอยล์นะ เรียกว่าเสพติดเลยแหละ ก่อนกูจะอ่านหนังสือทุกเล่มกูต้องอ่านสปอยก่อน
แต่กูไม่เห็นด้วยกับมึงเลย ถ้ามันมีคนไม่ชอบ HE BE OE เนี่ย ก็แค่ใส่จุดไว้ก็ไม่เห็นเป็นไรปะ มึงแค่ช่วยๆกันอะ ใจเขาใจเรา ใส่จุดไว้คนชอบสปอยล์ก็อ่านได้เหมือนเดิมรึเปล่ามึง กูไม่เห็นเหตุผลที่จะต้องยืนกรานไม่ใส่ๆๆๆอะ ถ้าเขามาห้ามสปอยก็ว่าอย่าง อันนี้เขาขอแค่ใส่จุด กูว่าไม่ได้ลำบากอะไรเลยนะ
ใส่อย่างอื่นได้ป่าวล่ะเธอ
ช่วงตัวอย่างนิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียนออกมา กูก็ไม่ค่อยได้เข้าโม่งอีกเลย เพราะรู้ว่าต้องมีคนมาสปอยล์แน่ๆ กูไม่มั่นใจในตัวเองว่าจะหลบพ้น หลบโจรได้หนึ่งวันไม่สามารถหลบโจรได้พันวันกูเลยป้องกันตัวเองโดยการไม่เข้าดีกว่า ส่วนสปอยล์ที่ใส่จุดมันเป็นการป้องกันระดับหนึ่ง อยู่ที่ตัวเราว่าสายตาดีขนาดกวาดผ่านแล้วเห็นเนื้อหาสำคัญในแวบแรกเลยไหม ในเมื่อเห็นจุดแล้วก็มองข้ามเลย ห้ามใจตัวเองให้ได้ ไม่จำเป็นต้องไม่เข้ามานี่นะ เข้ามาได้ทุกคนถ้าอยากจะเข้า จะทำอะไรก็อยู่ที่ตัวเราเลือก กฎที่มีก็ปฏิบัติตามถ้าเป็นกฎส่วนรวม ส่วนจบดีไม่ดีกูไม่รู้ว่ะ ระดับความเซ้นซิทีฟกูไม่รวมในหัวข้อนี้ แต่ปกติกูจะถามตลอดว่าเรื่องนี้ จบแฮปปี้ไหม เพราะกูไม่อ่านแบดเอ็น กูอยากอ่านนิยายให้มีความสุข ไม่อยากที่จะอ่านจบแล้วโมโห ด่า สนพ. ด่านักเขียน เขวี้ยงหนังสือ ดังนั้นกูต้องรู้ก่อนว่าจบแบบไหน สำหรับคนตอบ เขาจะรู้หรือไม่รู้ว่าการตอบว่าจบแฮปปี้หรือแบดเอ็นเป็นการสปอยล์อย่างหนึ่ง คนที่เซ้นซิทีฟก็ต้องมาลุ้นอีกทีว่าถ้ากูถาม เขามาตอบ เขาจะตอบแบบใส่จุดหรือไม่ใส่จุด ขนาดกูยังเพิ่งมารู้เลยว่ามันคือการสปอยล์ก็วันนี้อะ
。・:*:・゜’|￣￣￣￣￣￣￣|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’| spoil alert. !! .|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’|_________________|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’。・:*: ||:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’ʕ•ᴥ•ʔ ||。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’/ づ"。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’v v 。・:*:・゜’ :*:。・:*:・゜
ไม่เคยมองว่า HE BE มันจะสปอยล์ตรงไหนเลย มันไม่ได้บอกว่า ใครเป็นพระเอกใครตัวร้ายสักหน่อย มันเหมือนถามเพื่อนอ่ะเรื่องนี้จบเป็นไง ถึงบอกจบดี แต่สุดท้ายรายละเอียดของเรื่องต้องอ่านเองป่ะ งงมาก บอกว่า HE BE แล้วมันขึ้นรายละเอียดของเรื่อง ใครพระเอก ใครตัวร้าย ตายยังไง ขนาดนั้นเลยเหรอ
คือบางทีสปอยแค่ BE HE OE แล้วจุดเยอะขนาดนั้นมันดูรบกวนห้องข้างเคียงอ่ะ
Ky กูพึ่งอ่านซ่างกู่จบ น้ำตาไหลไปแปดลิตร จากเล่ม1-2ยังรู้สึกอมยิ้ม บ้างพอมา3-4 ปวดตับกันไปเลย
ซ่างกู
.
.
.
.
.
ตอนอาฉี่เจอ ไป๋เจวี๋ย น้ำตาไหลเป็นลิตรเลย สงสารโครต เกิดเป็นลูกเทพต้องโดนทิ้งทุกเลยเรื่องหรอว่ะ เสียดายที่ฉากหวานมันน้อยไปหน่อย ตอนพิเศษที่เพิ่มมาไม่ได้รู้สึกเต็มอิ่มเลย รู้สึกเศร้ากว่าเดิมอีก
.
.
.
.
.
สงสัยเรื่องโรคเจ้าหญิง
.
.
.
.
.
อวี๋ยางยางเอากิ๊ฟนางเอกไปทำไม?
.
.
.
.
.
ส่วนตัวสปอย BE HE OE นี่ไม่ค่อยเดือดร้อน เอาจริงๆ นิยายส่วนใหญ่ที่สนพ.เลือกมาส้วนใหญ่จบ HE อยู่แล้วด้วยแหละมั้ง น่าจะเกี่ยวกับโอกาสทางการขาย นี่มองแค่รายละเอียดระหว่างเรื่อง สำนวนภาษาอะไรอย่างนี้มากกว่า ที่จริงแต่ก่อนเคยไปตามส่องเว็บจีนเว็บนึง ขจะมีบอกท้ายชื่อเรื่องทุกเรื่องเลยว่าจบแบบไหน BE HE หรือ OE แต่หาเว็บนั้นไม่เจอแล้ว ถ้าใครรู้โปรดบอกด้วย เหมือนมันจะเรียงอันดับนิยายยอดนิยมของแต่ละปีให้ด้วยอ่ะ
คิดว่าต่อไปนี้ใครถามก็จะไม่ช่วยตอบแล้วดีกว่า สมมติมีคนถามว่าจบแฮปปี้มั้ย มีคนขช่วยตอบมาสามคนเรปนึงก็จุดไปสามสิบจุด มู้อื่นได้ด่าอีก ที่ตั้งกฎให้จุดเพราะตอนนั้นพากันจุดยาวมาก มีคนมาด่าจุดทำfไร
ก็คงจะอยากลุ้นเองสินะ นับถือคนที่อ่านคำโปรยปกหลังหรืออ่านตยแล้วนั้นแล้วตัดสินตสอยเลย กูเป็นพวกให้ตายต้องหาอ่านรีวิวจีน ถามคนที่เคยอ่านมาก่อนให้ชัดก่อนว่าจบยังไง มีเซ็กซ์ซีนมั้ย แค่กๆ
ใครยังไม่อ่านหรงจื่อเพราะโดนสปอยล์ว่าจบแฮปปี้ไม่ร้องนะ โอ๋ๆ
ส่วยตัวกูนะ แค่ใส่ว่า HE BE OE มันไม่ได้สปอยร้ายแรงอะไรขนาดนั้นอะ จริงๆ คนที่อ่านงานจีนส่วนใหญ่ก็น่าจะรู้แนวกันอยู่แล้วด้วย อย่างเช่นเรื่องถงหัว ส่วนใหญ่ก็ BE อะ ตอบแค่ BE กูโอเคที่คนตอบจะไม่ใส่จุดนะ แต่ถ้ามึงจะเล่าว่ามัน BE ยังไงเนี่ยควรใส่จุด เพราะเปิดเผยเนื้อหาสำคัญ
สำหรับคนที่เซนซิทีฟมากกับเรื่องสปอยควรงดเข้าโม่งสักพัก ก่อนนิยายเรื่องนั้นจะเลิกเป็นกระแส เพราะเวลามันไฮป์มากๆ สปอยเยอะก็หลบไม่ทัน บางคนก็เพลินไม่ทันใส่จุด คนเรามันพลาดกันได้ เพราะฉะนั้นควรเซฟตัวเองก่อนนาจา อย่าตีกันเลยนะ ดีกันๆ
>>704 โรคเจ้าหญิง (ขออนุญาตใส่จุดสปอย เพราะคิดว่าเป็นการสปอยเนื้อหา)
.
.
.
.
.
กูเดาว่า เพราะอยากแย่งทุกสิ่งที่เป็นของนางเอกไรงี้เปล่า กิ๊บที่นางเอกใส่เป็นกิ๊บมงกุฎใช่ป๊ะถ้าจำไม่ผิด มันอาจจะตีความได้สองอย่างคือ แย่งชายเจิ้งจากนางเอกได้ กับแย่งบทบาทเจ้าหญิง ประหนึ่งว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงที่แท้จริงได้ไรงี้มั้ง ซึ่งกูว่า เรื่องกิ๊บที่หายไปตอนแรกก็ควรปล่อยให้หายไปเลยมากกว่าที่จะมาบอกว่าอวี้ยางยางคืนกิ๊บมาภายหลัง นี่อยากรู้เหมือนกันว่าอวี้ยางยางไปชิงกิ๊บมได้ตอนไหนด้วยซ้ำ เพราะตกน้ำไปก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่ได้ไปตบตีกันใต้น้ำต่อ
.
.
.
.
.
แค่ใส่จุดเพิ่มมันจะเป็นไรวะ สำหรับมึงไม่ถือว่าสปอย แต่คนที่รู้ตอนจบแล้วความสนุกในการอ่านลดลงก็มีอะ แล้วที่บอกว่างานส่วนใหญ่ก็HE มันก็คือ'ส่วนใหญ่'ไงมึง ไม่ใช่'ทั้งหมด' เพราะงั้นกูก็มีสิทธิ์จะลุ้นว่าสุดท้ายแล้วเรื่องมันจะจบแบบไหน
โทดทีที่ยังจะบ่นเรื่องนี้
สำหรับกูว่ามันเยอะไปแค่จบดี หรือจบแย่ ก็ต้องใส่จุดสปอยด้วย ทีนี้จุดสปอยเต็มมู้ อย่างที่ บนๆๆ บอก
แต่ถ้าเป็น จบดี แล้วเพราะอะไรถึงจบดี แบบนี้ควรใส่จุด
กุลังเลว่าจะสอย อย่าหยิ่งนัก ดีมั้ย รู้สึกราคามันแพงในจำนวนแค่สองเล่ม สงสัยแพงที่ปก
ห้องนี้แม่งเรื่องมากไปห้องอื่น นี้โดนด่าไปแล้วรับสปอยไม่ได้ก็เลิกเล่นโม่งไปเถอะ
จะเถียง ทะเลาะกันอีกนานมั๊ยวะเรื่องสปอยไม่สปอย กติกามีก็ทำตามกติกาก็จบละ คิดว่าส่วนนี้เป็นการสปอยเนื้อหา เนื้อเรื่องก็ใส่จุดไปก็จบ ส่วนเรื่องจะใส่จุดไม่ใส่จุดเรื่อง oe be he se พวกนี้ก็แล้วแต่จักรยานของคนเม้นท์ไปเหอะ คนที่ไม่ชอบสปอย กูแนะนำให้เสริมสร้างสกิลหลีกเลี่ยงสปอย กูก็เป็นคนไม่ชอบสปอย ชอบลุ้นเอง แต่เมื่ออยู่บอร์ดรวม ก็ต้องสร้างสกิล สร้างภูมิคุ้มกันเพื่อปกป้องตัวเองให้ได้
แค่โทรลตัวเดียว เสียบรรยากาศเลย
กูขอเปลี่ยนเรื่องชั่วคราวนะโม่ง ช่วยแนะนำนิยายที่สำนวนสวยๆที สำนวนที่มึงคิดว่ามันดีที่สุดอ่ะ เรื่องไหนแนวไหนก็ได้กูไม่เกี่ยง จะจีนแปลหรือเซินเจิ้นก็ได้
ขอโทดนะ เพื่อนโม่ง มันมีบางข้อความที่เป็นของโทรลอะ พวกมึงดูไอดีหน่อย แล้วไม่ต้องไปตอบมัน อย่ามาทะเลาะกันเองเพราะโทรลเลย ห้องนี้ส่วนใหญ่ ไม่ได้พูดจาแย่ขนาดนั้นอะ
สามี เสียงแตกอะ บางคนบอกรำคาญเรื่องครอบครัวทะเลาะกัน บางคนบอกเด็กๆน่ารัก พระเอกน่าใคร่
แนะนำหน่อยจิ สำหรับคนงบจำกัด จะรักใคร กับสามี อันไหนลึกล้ำน่าสะสมกว่า กราบรอบวง
กูขอออกความเห็นนิดนึงละกันนะ เห็นตีกันมาหลายวันละ
จากใจกูผู้กองดองสูงเหี้ยๆ มีเวลาอ่านแค่หยุดยาว เกือบทุกเรื่องที่ออกใหม่ในปีนี้สปอยกูหมดเพราะกูแทบไม่ได้อ่านเลย
แต่กูก็ยังชอบเข้าโม่ง อันไหนมีจุดสปอยกูก็หลบ อันไหนสปอยแต่อยากอ่านกูก็อ่าน
ถ้ากลัวสปอยก็ต้องรับผิดชอบตัวเองค่ะ โม่งลิทมีไว้ให้คุยกันเรื่องหนังสือ ไม่ใช่ห้องปล่อยจุด ระดับคนเซนซิทีฟไม่เท่ากัน งี้แค่คุยเนื้อหาในเล่มที่ไม่มีในตัวอย่างก็นับเป็นสปอยได้เหมือนกัน ได้จุดแม่งทั้งมู้อะ
ถ้าOE HE BEคนส่วนใหญ่มองว่ารับได้ ไม่สปอย เขาก็ไม่ใส่จุด หรือบางคนอยากจะใส่จุดก็แล้วแต่เขา "คนส่วนใหญ่"เลือกไม่ใส่ มึงก็อย่าไปงอแงกับเขา
OE HE BEมันแค่จุดเล็กๆตอนจบเฉยๆกับบางเรื่อง อย่างงานถงหัวก็มีHE แต่รายทางแม่งขยี้ตับเละเป็นตับบด มึงรู้แค่HEมึงก็ไม่รู้อยู่ดีปะว่าใครตายก่อนมาถึงบ้าง
บางเรื่องตอนจบก็เป็นจุดใหญ่ (อันนี้กูสมมติยกตัวอย่าง กูยังไม่ได้อ่านเองด้วยซ้ำ) อย่างฉางอัน12ชั่วยาม ลุ้นระทึกทุกเล่ม ตลค.หลักเฉียดตายรัวๆ การรู้ว่าHE=ตลค.หลักกูไม่ตาย=สปอย
อะไรงี้ ถ้ามันสำคัญ กูก็เห็นด้วยกับการจุด แต่ใครไม่จุดกูก็ไม่ว่าอะไร
กูเม้นเรื่องนี้แค่นี้แหละ ถ้ายังมีทอปิคนี้อีกหลายๆมู้ กูก็อยาเสนอให้เม้นโหวตใหม่ไปเลยให้มันชัดเจนแบบตอนหนังสือจงหยวนนะว่าสุดท้ายเอาไง
>>728 +1 คิดว่าโทรลเหมือนกัน อย่างคห.บนๆ อ่านดูก็รู้แล้วว่าตั้งใจป่วน ห้องนี้ส่วนใหญ่ไม่ได้มาจากดด.สักหน่อย ใครตามมาแต่แรกก็รู้ว่าเกิดจากดราม่าไรเลยมีตน.จีนขึ้นมาคุยกัน เพราะฉะนั้นข้ามมันเถอะจย้า เปลี่ยนทอปปิคกลับมาเรื่องนิยายกันเถอะ
btw ถ้ามีดราม่าเรื่องนี้อีก และต้องการโหวตก็บอกได้ จากใจโม่งโพล
ถ้าโทรลจริงคงไปแจ้งแบนนานละ นี่ไม่ไปแจ้งเพราะรู้ว่าที่เค้าแย้งมามีเหตุผล
แต่พอหาเหตุผลมาเถียงกลับไม่ได้ พอจนตรอกก็ด่าโทรลไว้ก่อนให้เรื่องผ่านๆไป
สงสัยจริงๆว่าพ่อแม่ไอ้เด็กพวกนี้โดนลูกมันด่าว่าเป็นโทรลกี่รอบละ 5555 พูดเป็นอยู่คำเดียว
กู 713 นะ คือกุกลัวการแปลของยามเช้าที่สุดละ เลยยั้งๆในใจแบบ 50 50 แม้กุจะรักปก eno ก็ตาม
A love ก็อ่านไม่รอดอะ กูเห็นคนหวีดตอนเป็นซีรีย์เยอะ แล้วมีคนบอกว่าเวอร์นิยายสมูทกว่า ตอนนั้นอยากได้พรีเมี่ยมด้วยเลยไปงานสือวันแรกเลยจ๊ะ สรุปอยู่ในซีลมาอีกเกือบปี 555 เพิ่งแกะอ่านสักสองสามเดือนก่อนได้ ไม่รอดและตายอย่างสงบ กูเริ่มรู้สึกว่าอ่านแนวรักใสๆ วัยรุ่นคิขุไม่รอด รึกูแก่แล้วนะ 5555
>>730 กูแนะนำสามี ถึงกูจะเอือมและค่อนข้างแอนตี้กับพล็อตหลุดไปในโลกอดีตมากกกก แต่กูก็บอกตัวเองให้ปล่อยวางประเด็นนี้ไปซะ สรุปว่า เรื่องนี้โอเค มีลำไยเรื่องครอบครัวนางเอกบ้าง แต่ได้พระเอกงานดีมาช่วย อ่านแล้วฉ่ำหัวใจดี
ส่วนจะรักฯ กูไม่ได้อ่าน เพราะกลัวสำนวนของยามเช้า
โพลกลางปีเหรอว่ะ จริงปีนี้ยังไม่เข้าตาขนาดนั้นสักเรื่องเลยนะ มีกระแสในโม่งแค่จะเลิฟกับท่านโหวเองป่ะ เรื่องอื่นก็ดูเงียบๆ ตำนานรักอสูรก็เงียบ ชุดยอดหญิงก็เงียบ ท่านแม่ทัพของกล้วยก็ยังไม่จบ กูว่ามันไม่มีไรให้โหวตขนาดนั้น หรือกูตกเรื่องไรไปตอนต้นปีว่ะ
alsb ตอนดูซีรีย์กูชอบนะ รักใสๆของวัยรุ่น แต่พออ่านนิยายแล้วหลับสนิทคาที่เลยว่ะ กูไม่ชอบความค้างคาที่ปมไม่เคลียร์แต่มาจบเรื่องแบบงงๆ
>>744 จับมือด้วย กูอ่านเมืองจันทราไม่รอด กูอ่านแล้วอดเปรียบเทียบกับเชียนกู่ไม่ได้ทุกที กูรู้สึกว่าหลายจุดมันคล้ายกัน แต่เชียนกู่กูไม่รำคาญ แต่อ่านเมืองจันทราแล้วลำไยมาก
A love นี่กูดูซีรี่ย์ก็จะหลับคาละ ส่วนหนังสือยังอยู่ในซีล พอกูได้ดูละค่อนข้างรำคาญคาร์นางเอก พระเอกก็พอๆกัน ฝืนดูจนจบละก็ไม่อยากอ่านหนังสือละ ถ้าอย่าหยิ่งฟีลเดียวกับa love กูคงเทได้ไม่ยากเย็น
>>750 หนังสือดำเนินเรื่องต่างจากในซีรีย์น่ะ ซีรีย์คือมันเริ่มจากสมัยเรียนม.ปลายก่อนคบกัน ยันคบและเลิกกัน แต่ว่าในหนังสือจะเริ่มมาก็คือ เลิกกันแล้ว ยันกลับมาคบใหม่ แต่งงานน่ะ แต่ถ้าถามว่าความน่ารำคาญของนางเอกก็ ตามนั้น 5555
ตอนกูอ่านอุ่นไอในใจเธอ ตอนแรกกูชอบนะ รู้สึกว่าเออดูมีอะไร ไม่น่าลำไย แต่พออ่านไปซักพัก คนเขียนทิ้งคาร์เดิมๆไม่ได้ ยังวนลูปคาร์นิสัยเดิมเลย ลำไยทั้งพระนางได้
A love กูไม่รอดทั้งซีรี่ส์ทั้งหนังสือ เหตุผลที่เลิกกันกะปลกกะเปลี้ยฉิบหาย แค่หันหน้าคุยกันสองประโยคก็จบแล้ว คนรอบข้างไม่มีใครดราม่ากะมึงเลย
ปกอีโนทำไมกูนึกถึงแต่เรื่องที่มีพระเอกป่วยๆ อยู่หน้าปกที่หน้าเขียวๆ อะนอนหนุนตักนางเอก
>>730 สามีกูว่าสนุกดีเพลินๆ ปมก็ธรรมดาๆเดาเรื่องได้ อิจฉาแย่งสมบัติในบ้าน แย่งผู้แย่งบัลลังก์ มีหมด พระเอกหล่อ รวยใจถึงพึ่งได้ นางเอกไม่ซูเว่อร์มีโง่มีฉลาด ไม่หงุดหงิดกูอ่านมาจะจบเล่มสามละหวังว่าไม่มีอะไรพลิกให้กูด่า
แต่ถ้างบจำกัด มึงถามว่าลึกล้ำน่าสะสม กูก็เลือกจะเลิฟนะ มีดราม่าตามท้องเรื่อง มีสองเวอร์ชั่น ถ้ามึงปลื้มอยากเข้าใจปรัชญาการเมืองขงจื้อไปในตัวอ่านเวอร์ชั่นปกติ แต่ถ้ามึงอ่านไปแล้วหนักไปหน่อยมึงก็มีเวอร์ชั่นตอนพิเศษแบบหนาที่เน้นเลิฟไลน์มากกว่า กระชับไม่ถกประชันความรู้
กูอ่านปรัชยาขงจื๊ออะไรนี้ไม่ได้ว่ะ ขัดใจอ่านแล้วพาลหงุดหงิด รู้สึว่าคร่ำครึไปประมานห้าล้านปีแสง
ถ้ามีโพลกูขอเสนอ พระเอกนางเอกน่าลำไยสุดยี้แห่งปี กูจะโหวตพระเอกเทพสมุนไพร
โม่งโพลกูชวนทำโหวตนิยายที่เวอร์ชั่นง่ายๆกว่าปลายปี
เอาแค่เฉพาะเรื่องที่ออกปีนี้ที่อ่านแล้วไม่เสียดายเงิน กูว่าช่วงต้นปีนี้เรื่องเด่นๆมีน้อย แต่กูก็อยากรู้ว่าถ้ากูไม่มีอะไรอ่าน เรื่องไหนที่กูจะเสี่ยงน้อยสุดบ้าง
รอโหวตนิยายเรื่องนี้จ้าไม่ได้แต่ง
Ky พึ่งมีโอกาสได้อ่านมนตราจิ้งจอก ขอหวีดคู่ขันทีกับจิ้งจอกดำ อยากให้เป็นคู่หลัก แง TT
กูว่าเรียงลำดับความชอบคนรวมคะแนนจะปวดหัว
จำนวนเรื่องที่ถูกกดชอบมันก็จะบอกเทรนออกมาเองนะว่าชอบเรื่องไหนม่ากสุดแปลว่าน่าจะผ่านมาตรฐานคนส่วนใหญ่
ส่วนเรื่องที่คะแนนชอบน้อยก็น่าจะแนวลางเนื้อขอบลางยาได้
ส่วนคอมเมนท์ที่กูว่าโม่งเขียนกันได้สนุกมาก เพื่อนโม่งทั้งหลายอาจจะช่วยบอกว่าชอบตรงไหนเกลียดตรงไหนด้วย ก็จะได้พอรู้แนวรสนิยมว่าทำไมชอบช่วยตัดสินใจการไปสอยตามได้ระดับนึง
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีคนไปเติมในหอตำราเลย ใครว่างก็ไปถมๆ คำวิจารณ์บ้างนะ
ระหว่างรอโม่งโพลมาตัดสินใจว่าแบบไหนทำไหว กูช่วยสะสมรายชื่อหรือรางวัลโหวตให้ละกัน เผื่อโม่งโพลว่างพอจัดรางวัล
แยกเป็นจัดความรอดห้าดาวสามดาวสองดาวได้
รางวัลโหวตครึ่งปี
-สามีแห่งโม่ง
-นางเอกที่โม่งอยากทะลุมิติไปแทนที่
-นิยายต้องรอด(ช่วยให้เหตุผล/รีวิวสั้นๆ/ระดับความรอดในคอมเมนท์)
หรือ
-นิยายรอดห้าดาว
-นิยายรอดสามดาว
-นิยานรอดสองดาว
-นิยายรอดพ่องอย่าเสียไตเลยมึง
รายชื่อนิยายที่นึกออก(เรายังจะพรางชื่อนิยายกันรึเปล่า)
จะเลิฟใครก็เลิฟ
ปรปักษ์จำเมีย
ลำนำปีจอ
ดอกสาลี่คู่
ยอดเทพสมุนไพร
เซียนหอม
สามีมีตระกูล
พบรักท่านหลงต้า
ปีศาจอุ้มสม4เล่ม
โม่เหยียนเซตล่าสุดกูจำชื่อไม่ได้
เมียจ๋าน่าร้าก
ยอดเมียแม่ทัพ
อุ่นใจไอรัก
เออ replyได้ซักที พิมพ์ค้างไว้ตั้งแต่เย็นและ
กูโหวตให้ทำโพลปีละครั้ง เปลืองมู้+นิยายยังไม่เยอะพอ
ถาม สามีสกุลดี
.
.
.
.
.
ทำไมพระเอกกับเจ้าของร่างเดิมได้นอนด้วยกันจนท้อง
.
.
.
.
.
>>778
.
.
.
.
.
พระเอกมักจะไปที่หมู่บ้านชนบทปีละหนเพื่แไหว้แม่ที่ล่วงลับ เลยมีแผนโดนมอมยาเพื่อจับแต่งงานเกิดขึ้น แต่ผู้หญิงที่จะจับพระเอกดันไม่ซิงกลัวไม่มีเลือดพรหมจรรย์เป็นหลักฐาน นางเลยหาซื้อผู้หญิงที่ซิงมาสลับตัวแทนเช้ามาค่อยมาสวมรอย
ฝั่งนางเอก โดนเมียน้อยพ่อที่อยากได้เงินหลอกไปหมู่บ้านนี้แล้วมอมยาพาไปขายให้
โดนเสร็จก็แบกกลับมา จนท้องไม่มีพ่อถูกถ่วงน้ำโดยแรงยุของเมียน้อยคนนี้ที่จะปิดเรื่องนี้
.
.
.
.
.
ขณะมี่ทุกคนเบื่อจะเลิฟ กูชอบค้า ส่วนปอปัก กูไม่หยิบมาอ่านซ้ำ
เออกูนี่ชอบทั้งสองเรื่องเลย จะเลิฟก็เนิร์ดๆแน่นๆดี กว่าจะพบจิตแพทย์สายเนิร์ดมาแยกแยะสลายปมในใจกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนมีเมตตา ก็ปาไปหลายเล่ม
ท่านโหวก็รบกันมันดี ชิงเมืองไปกลับมากดเมียไป กว่าจะตีกำแพงหัวใจเมียแตกได้แทบตาย
ได้ไปดำน้านิยายไม่ได้เขียนของแจ่มมาแล้วเหมือนกัน ดำจนจบแล้วชอบมากนะ ออกมาก็จะซื้อ
เรา787นะ เสียดายตอนพิเศษน้อยไปนิดนึงอยากอ่านมากกว่านี้ ใครอยากได้สปอยถามได้
ปีนี้ไม่ค่อยมีอะไรให้หวีดจริง ยังไม่มีใครทำลายสถิติผัวหลวงอาเจ๋อ ผัวรองหรงจื่อของกูได้
ยังไม่มีใครแย่งตำแหน่งพระเอกแห่งปีของพี่เยี่ยกูได้แน่นอน คิกค้ากกก
791
.
.
.
.
.มีมือที่3แต่เป็นพระรอง...ก็นกไป
.
.
.
.
793
794
795
.
.
.
.
.พระรองงานดีมากกกกก...สงมากๆๆๆ
พระเอกนางเอก นิยายต้นฉบับร้ายสุดๆ
พระเอกนางเอกแต่งกันได้ไง...โหหห..ยาวว่ะ...รออ่านเล่มเหอะเมิง...เล่าแล้วเมิงคงไม่ต้องอ่านล่ะ ..
.
.
.
.
.
รู้สึก133ตอนนะ
เพิ่งซื้อสามีสกุลดีมาอ่าน รู้สึกเสียดายเงิน มันเรื่อยๆจนจบไม่มีจุดพีคไรเลย แต่ความเรื่อยๆก็ไม่สนุกเหมือนพราวพร่าง
ยามเช้ามาอีก 2 เรื่องแล้ว ปิดแผ่นฟ้าทุบปฐพี กับ หมิงเหยาองค์หญิงเก้า
อ่านคำโปรย ปิดแผ่นฟ้าน่าจะดราม่า องค์หญิงความจำเสื่อม ถูกคนรักทิ้ง ฟื้นมาอีกที มีสามีที่ทั้งรักทั้งเกลียด แถมด้วยชายบำเรออีก คน(เคย)รักเป็นซือจื่อ ท่าทางปวดตับ เรื่องนี้กูรอสปอยล์+รีวิว
หมิงเหยา แนวเทพเซียน น่าจะเบาๆกว่า แต่รออ่านตย ไปเรื่อยๆก่อน
มีใครเคยอ่าน เทพสายฟ้าราชาสงครxx บ้างปะ อยากถามว่าฮาเร็มมะ พอดีเจอ อีบุ๊คใน meb
>>820 เนื้อเรื่องก็คล้ายๆซานเซิงอะ แต่จิ่วลู่เขียนดีกว่าเยอะ (อย่าเพิ่งว่ากูอคติ ไม่เชื่อพวกมึงลองไปอ่านเองก็ได้) เอาจริงๆแค่ฉากที่บอกว่า (ไม่สปอยล์เพราะตัวอย่างลงไว้บทแรกเลย) ยายเมิ่งโดนลงโทษให้หลับไปพันปี กูโคตรอยากรู้เลยว่าทำอะไรผิดถึงได้โดนลงโทษแบบนี้ นี่มันรางวัลชัดๆ!! เป็นอมตะ ทำงานมาทั้งชีวิต ไม่รู้กี่หมื่นกี่แสนปี แล้วได้นอนพักไปพันปีเนี่ย กูเป็นยายเมิ่งกูจะดีใจมั่กๆๆๆๆๆ
ky ชอบแนวๆ เลี้ยงต้อย จะพระเอกหรือนางเอกเลี้ยงก็ได้ ช่วยแนะนำที ขอแบบเด็ดๆ
เลี้ยงต้อยนี่นึกถึงท่านยายซานเซิง ชาติแรกอ่ะ
เข้าไปอ่านตัวอย่างนิยายเรื่องนี้ไม่ได้เขียนตอนล่าสุดมา ขอหวีดนิดนึง
นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน
.
.
.
.
.
พระเอกสังเกตกระทั่งว่านางเอกกินข้าวกับอะไรบ้าง กินอย่างกี่คำ อีห่าาา ขนาดยังไม่ได้รักเขานะนี่ กูชอบว่ะ ชอบความยึดติด ชอบความจิตๆของนาง
.
.
.
.
.
เชื่อโม่งนิกุไม่ผิดหวังจริงๆ ตามเก็บลำนำราตรีละ ไม่ถึงกับที่สุด แต่เป็นสายจีนเรื่องแรกที่กุอ่านจบปีนี้ คือกุเข็ดขยาดกับอรุณเรื่องการแปล ตั้งแต่ชายาคุณธรรม ฮองเฮาไร้คุณธรรม คือขายทันที เวยเวยอีก แต่เรื่องนี้กุว่าแปลโอเครไม่ติดขัดเท่าไหร่ เชิญโม่งป้ายยากุอีกค้าา กองดองกุสูงความขี้เกียดกุก็เช่นกัน
เรื่องนิยายเรื่องนี้นี่อยากรู้จังว่าพระเอกเริ่มรักนางเอกตอนไหน ตอนยังเด็กหรือโตแล้ว รู้สึกหนทางอีกยาวไกลตย.ลงทีละนิดๆ ลุ้นๆๆ
>>840 นิยายเรื่องนี้
.
.
.
.
.
แล้วนางเอกย้อนเข้าไปในนิยายอีกได้ยังไง กลายเป็นตัวนางในนิยายที่ตายไปฟื้นขึ้นมาเหรอ หรือว่าเป็นตัวนางในโลกปจบ ถ้าเป็นตัวโลกปจบพระเอกก็ไม่รู้จักนางน่ะสิ โอ้ยงง แล้วอย่างนี้นางก็เข้าๆออกๆโลกนิยายได้เหรอ รบกวนสปอนมาอีกเยอะๆเลยจ้าขอบพระคุณล่วงหน้า
.
.
.
.
.
หาคนชี้เป้าดำน้ำเว็บจีน
สาวใช้ตัวดีจวนแม่ทัพ ของหอมแสนลี้ ให้หน่อยจ้า
กราบรอบวง
นิยายเรื่องนี้
.
.
.
.
.
ถ้าย้อนกลับมาในนิยายโดยใช้ร่างตัวเอง อย่างนั้นทุกคนก็ไม่รู้จักนางใช่มั้ย แล้วนางจะใช้ชีวิตอยู่ยังไงในโลกนิยาย คืองงว่านางเข้ามาพร้อมคอสตูมโลกปัจจุบันเลยชิมิ รบกวนสปอยเยอะๆเลยจ้า
.
.
.
.
.
>>845 อือ แต่มันน่าสนใจนะ เพราะนิยายที่อ่านๆมามีแต่คนแต่งให้ตัวร้ายตายไม่ดี เขียนให้ตปกชีวิตรันทดบ้าง ลองมาเป็นตลคที่เขียนส่งๆ ดูมั้ย จะยอมตายแบบทรมานรึเปล่า
.
.
.
.
เรื่องนี้นักเขียนบทให้ตัวร้ายแบบเขียนส่งๆ เขียนมห้ดูบิดเบี้ยว ขี้อิจฉา มีชะตาชีวิตอาภัพ ดูหลี่เหวยหยวนสิทั้งๆที่คิดว่านางเอกทำดีด้วยเพราะมีเจตนาแต่กลับยึดนางเอกไว้แบบไม่ปล่อยใครหน้าไหนก็ห้ามมายุ่งกับนางเอก คนที่ไม่เคยมีใครมาทำดีด้วย วงวารพระเอกจัง
.
.
.
.
แอดมิน
>>857
.
.
.
.
.
เราทำแบบนี้เพื่อเป็นกระจกให้โม่งสมองงั่งแบบคุณเห็นความน่ารำคาญและความโง่เง่าของตัวเองไงคะ
ลองดูสิ ด้วยความเขลามีโม่งออกมาเตือนเราด้วยความรำคาญจุดๆๆเต็มไปหมด
แต่ถ้าพวกคุณหัดชะโงกดูเงาเขาบนหัวตัวเอง คุณจะไม่เห็นบ้างเลยหรอว่าคนอื่นก็รำคาญพวกคุณเหมือนกัน
.
.
.
.
.
.
ถ้าแค่คำว่าสปอยหรือspoil ก็ขี้เกียจพิมพ์ แล้วยังดัจริตกลัวสปอย
ก็ไสหน้าโง่ๆออกไปจากบอร์ดเถอะที่นี่ไม่มีกฎห้ามสปอย ถ้าไปดัจริตห้องอื่นแบบนี้โดนด่ายันโคตรพ่อไปละค่ะ
มันคงแค้นที่ตะก่อนมันไม่ใส่จุดแล้วโดนด่ามั้ง
แต่นิสัยเหี้ยๆแบบนี้ก็สมควรแล้ว
อย่าไปสนใจมันเลย ก็แค่เหี้ยๆโง่ๆตัวนึง
มึงมันแค่ป่วนไหมอะ มึงเลิกกะมันเหอะ
ถามว่าทำไมไม่ใส่คำว่า สปอย แทน ก็ไม่มีคำตอบ
ถามว่าไม่คิดว่าคนอื่นจะรำคาญคุณแบบที่คุณรำคาญเราบ้างหรอ ก็ไร้คำตอบ
ปิดท้ายด้วยการโต้แย้งสู้ไม่ได้ก็ด่ามันโทรลซะ แถมคราวนี้มีไอเดียใหม่หาว่ามีปมเคยโดนด่ามาก่อนอีกต่างหาก
การที่คุณอ่านนิยายกลวงๆ คุณไม่ต้องทิ้งการคิดแบบเหตุผลและทำตัวสมองกลวงไปตามนิยายนะคะ อย่าลืม
อีกตั้งหลายวีคกว่านิยายจะออก ตั้งใจจะไม่อ่านตยแต่ก็อดไม่ได้สักที เสียดายเรื่องนี้ไม่มีบ๊อกซ์
>>866 ย้อนกลับไปอ่านมู้เก่าๆ บ้างนะคุณ เพราะมันสปอยจนเป็นปัญหา หลบไม่ทัน เขาเลยโหวตกันให้ใส่จุดห้า จุดหลัง แค่นี้ ต้นกระทู้ก็มีบอกว่ามู้เก่าๆมีโหวตไว้แบบนี้ ถ้าคุณมีปัญหาเรื่องจุดก็จะไม่ใส่ก็ได้ไม่มีใครบังคับคุณได้หรอก อย่างที่บอกไม่ใช่กฏของเว็บ คุณจะไม่ใส่ก็ได้ จบ ไม่งอแงนะ
>>858 มึงจะรำคาญใครก็เรื่องของมึง แต่กูอะรำคาญมึง สำหรับกูมึงก็โทรลนี่แหละ เขาตกลงกันมานมนานว่าให้ใช้แบบนี้ เขาก็อยู่กันโอเคเรื่อยมา แต่ถ้ามึงจะใส่ไม่ใส่ก็เรื่องของมึง แต่เรื่องกวนตีนอะหยุดเถอะ คนเขาคุยนิยายกันถึงไหน มึงก็มาวุ่นวายกับเรื่องการสปอยอะ มึงแค้นไรมา ไหนโดนใครสปอยไรมา แลดูปัญหาเยอะ
เออนั่นสิ นิยายเรื่องนี้ไม่ได้เขียน
.
.
.
.
.
เอาร่างจริงกลับมาได้แล้วนางอยู่ไงวะ เอา identity มาจากไหน
.
.
.
.
.
มันอยากมาจุดก็ปล่อยมันเถอะ เราก็กติกาเดิม ดูสิใครจะดิ้นตายก่อน
พวกมึงปล่อยเบลอเถอะ เสียบรรยากาศมากับคนแบบนี้ เรื่องการสปอยเราก็โหวตกันแล้ว ตามความคิดเห็นของคนส่วนใหญ่ คือใส่จุด เราก็ทำตามกฎเดิมนั้นแหละ
ส่วนเรื่องที่ว่าขอบเขตแค่ไหนที่เข้าข่ายการสปอย นอกจากส่วนที่เปิดเผยเนื้อหาตรงๆแล้ว ที่เหลืออย่างเช่นไอ่เรื่อง he be oe ge บลาๆอะไรเนี่ย ถ้าตกลงกันไม่ได้ ก็แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละคนดีมั้ย ถ้าใครคิดว่าไม่ลำบากเกินไปก็แล้วช่วยๆกันใส่จุดสักหน่อยละกัน แต่ถ้าใครไม่อยากใส่ก็แล้วแต่เลยไม่ต้องบังคับกัน ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันไปเถอะถ้ามันจะหาข้อสรุปไม่ได้อะ
กูก็งง ขอบเขตของการสปอยคือแค่ไหน
เห็นเคยมีดราม่าที่มีโม่งเม้นว่า พระเอกมีอนุนะ มู้ไหนไม่รู้
สำหรับกูถ้าเขียนเนื้อเรื่อง เฉลยไคลแม็กซ์ ตอบเนื้อเรื่องส่วนที่คนในมู้ถาม
อะไรที่เป็นปริศนา ปมในเรื่อง คาแร็กเตอร์ลับ อันนี้คือสปอย
แต่ถ้าแค่เล่ารวม ๆ ว่า BE HE มีพระรอง นางรอง เรือหลายลำ มีตัวร้ายเยอะ พระเอกมีน้อยมีอนุ
บ้านรวย จน ครอบครัวดีร้าย อันนี้สำหรับกูไม่ถือว่าเป็นสปอย
หรือโม่งส่วนใหญ่คิดว่ายังไง อันนี้กูถามจริง ๆ
กูเคยคิดนะว่านิยายหลายเล่มจบมันก็ออกแนวสปอยล์แบบเล็กๆ เฉพาะพวกที่ใช้ชื่อตัวเองเป็นชื่อเรื่องนะ เพราะยังไงตัวเอกมันก็ต้องอยู่จนเล่มสุดท้าย แต่จะตายหรืออยู่ตอนจบก็แล้วแต่นข.
คือสงสัย
ถ้าไม่คุยเรื่องสปอย เนื้อหาในหนังสือ หรือความรู้สึกหลังจากได้อ่าน ละจะคุยอะไรกัน งง
เรื่องที่ไม่สปอยคือเรื่องไหน เรื่องปกงี้? นสออกวันไหนงี้?
เอาจริงถ้าstrictมากๆก็ต้องใส่จุดหมดอะ แต่โหวตกันไปแล้วปะว่าใครคิดว่าอันไหนคือสปอยก็ใส่จุด อันไหนคิดว่าคุยได้ก็ไม่ใส่
ประเด็นคือตำหนักฯมันก็น่าจะมีสปอย คุยสปอยอยู่แล้วไง ก็อยู่กันมาได้ตั้งหลายตำหนักไม่เห็นมีเรื่อง
อยู่ดีๆมีโม่งวิ่งมาโวยวายบอกไม่อยากใส่จุด อยากพิมพ์ ส-ป-อ-ย เลย คนอื่นโง่ๆๆๆๆ เขาถึงเรียกโทรลไง
อยากให้เปลี่ยนอะไรก็ขอโหวตดิ เอาแต่ด่าคนอื่น คือเป็นไรอะ งง
ไม่ได้ว่าใครเล้ยยยยยย แต่จะมาอ่านคหเพื่อนโม่ง หลายวันนี้เจอแต่เรื่องนี้ เสียบรยากาศจริง
>>886 เท่าที่กูเห็นและคิดวิแคะ
มันมีอยู่ตัวเดียวที่ดิ้นเวลาพวกเราใส่สปอย แล้วกวนด้วยการจุดๆๆ ทุกครั้งที่มันคุย ทำทุกครั้ง มันบอกว่าเป็นไงจะได้รู้สึกเวลาพวกมึงจุด บอกว่ารบกวนคนอื่น
คนละกรณี กับประเด็น การใส่สปอย BE HE ที่ว่าอันนี้ตอนนี้คุยกัน กรณี BE HE ยังมีคนแสดงความคิดเห็นหลายคน บอกเหตุผลคุยกันดีอยู่ แต่ระหว่างคุยมีมันมาแทรกจนกลายเป็สรวมประเด็นเดียวไปซะงั้น
ย้ำ แต่กรณีมาบอกให้ยกเลิกจุด มีมันตัว เดียว เพราะฉะนั้นปล่อยมันเถอะ เถียงไปก็จะเป็นไปเข้าทางมันให้มาระบายอารมณ์ไม่จบไม่สิ้น
>>886 คือบางวิเคราะห์เรื่อง หรือลักษณะนิสัยตัวละคร พูดถึงถึงความชอบของหนังสือ มันก็ไม่ได้สปอยไง อย่างที่ผ่านๆมาก็คุยกันได้ปกติ แต่พอคิดว่า เฮ้ยนี่มันคือประเด็นสำคัญของเนื้อหา มันคือพลอตของเรื่อง มันคือการเฉลยปม มันก็คือการสปอยแล้วไง ให้คิดถึงเหมือนเวลาอ่านรีวิวหนัง ที่จะมีบอกทั้งว่า รู้สึกยังไงกับเร่ืองนี้ ดำเนินเรื่องน่าสนใจแบบไหน แบบนี้มันไม่สปอย แต่ถ้ามาถึงบอกว่า (สมมตินะ) หนังเรื่อง A พระเอกโดนฆ่ากลางเรื่อง แต่มาฟื้นตอนจบเรื่องได้เพราะสะดุดขาตัวเองหลบกระสุนทันได้ไรงี้ อันนี้คือการสปอย แต่ถ้าแค่บอกว่า เออหนังเรื่องนี้เป็นแนวไซไฟ เอฟเฟคห่วยมาก ไรงี้ มันไม่ใช่การสปอย แต่เป็นการพูดคุย หรืออย่างที่โม่งตบตีแย่งหลัวกันไรงี้ หรือพูดถึงเนื้อหาคร่าวๆก็ได้ กูขอยกตัวอย่างหน่อย ก็อย่าง >>534 ที่มารีวิว แต่ไม่มีการสปอยเนื้อหาแบบนั้นน่ะ
ส่วนคนที่บอกว่า การใส่จุดไปรบกวนมู้อื่น แสดงว่า พวกมึงเล่นโม่งกันไม่เป็นเหรอ เข้าหน้าโม่งมา เลือกเป็น all topic ก็ไม่เห็นเนื้อหาข้างในมู้แล้วน่ะ ส่วนใครอยากโทรลยังไงก็ปล่อยมันไปเถอะ มาบอกว่าเป็นกระจกสะท้อน ตลกมาก เหมือนเด็กงอแงไม่ได้อย่างที่ต้องการก็ต้องประชดประชันแบบนั้น อย่าไปคุยกับมันเลย เสียบรรยากาศเปล่าๆ แถมมากล่าวหาคนอื่นไปทั่วอีก ปล่อยๆมันไป ไม่มีใครเล่นด้วยเดี๋ยวก็เลิกเอง ถ้าไม่เลิกก็ปล่อยมันไป ไม่ต้องไปโต้ตอบมันหรอก
ช่วงนี้โทรลเยอะจังวะ
โดนกันหลายมู้ กูเลยแจ้งสแปมมู้แอดมินไปแล้ว เลิกยุ่งกับมันคุยเรื่องของเรากันต่อค่ะที่รัก
เพื่อนโม่งใครไปดำน้ำนิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้แต่ง รบกวนสปอยด้วยจ้า ขอบคุณล่วงหน้า
อ่านแล้วไม่เข้าใจ แค่ใส่สปอยแบบวงเล็บข้างหน้าก็จบแล้วป่าววะ ไม่ต้องมาเสียเวลาเถียงกัน
ทำไมต้องดันทุรังเหมือนหมาบ้า กูว่าฝ่ายที่ดิ้นคือพวกจุดมากกว่านะ
ไม่รู้ที่ไม่ฟังเหตุผลคนอื่นเพราะกลัวเสียหน้าหรือเพราะอยากสร้างเอกลักษณ์ทำตัวเด่น
ยามเช้าแม่งอาการหนัก จุติยังใช้ผิดเลย แต่ดีที่มีคนเตือนแล้วก็ยังรับฟังหน่อย
หวังว่าอิอันที่เอามาลงจะเป็นไฟล์ดิบๆๆๆไม่ใช่ไฟล์ส่งโรงพิมพ์นะมึงงง
KY
เพิ่งอ่านภรรยายอดดวงใจ เฮ้ย สนุกดีแฮะ สนุกกว่าอาหนาน
กูชอบพระเอกแสบดี ส่วนพวกพี่น้องนางเอกก็น่ารัก
ในเรื่องจะมีความขำแทรกอยู่เป็นระยะ
ไม่อยากให้ไปถึงตอนโตเลย (เพิ่งอ่านถึงต้นเล่ม 2)
กูเพิ่งอ่านเป็นเช่นข้าฯจบ เรื่องน่ารักดีว่ะ มาแนวฟีลกู้ด สำหรับกูที่ช่วงนี้อ่านอะไรก็ไม่ถูกใจมาเจอเรื่องนี้แล้วแบบ เอ้ยยย น่ารักกกกกกก อ่านแล้วอยากติดตามชีวิตพระนางไปเรื่อยๆเลยว่ะ
อ่านโรคเจ้าหญิงแล้วทำไม ชานช่าย มันดูอ้อล้อแบบนั้นวะ
กุสงสัยมากว่าคู่หมั้น สุดท้ายรู้หรือเปล่าว่านางเอกไม่ได้ไปแกล้งอะไรนาง (เท่าที่นางบอก)
กูถูกใจพระเอกในเรื่องมาก ยกเว้นตอนที่ไม่ให้นางเอกใส่เบรนเนม....เป็นกุคงโกดมาก มีเลิกกันแน่นอน
>>904 พูดถึงเรื่องพรูฟไม่ลืมรักเราทีไร กูเซ็งทุกที replace all ได้ทุเรศมาก
>>900 กูว่าคู่หมั้นนางไม่สนใจหรอก เหมือนหน้ามืดตาบอดอะ
เออว่าแต่เรื่องปฐพีไร้อาลัยนี่เงียบกริบเลยว่ะ กูเป็นfcติงโม่ รอเรื่องนี้มานานมากละ เงียบกริบไร้วี่แววเลย เซ็ตที่ประกาศลข.มาพร้อมๆกันตอนนั้นก็ออกมาหมดละ เหลือแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว
กูไปอ่านเรื่องหมิงเหยาของยามเช้ามา ฮือๆทำไมคำพูดมันลิเกจังเลยวะ ลงท้ายด้วยอันใดๆๆๆๆ
นี่ไฟล์ดิบเปล่าวะกูรอรีวิวดีกว่าแบบนี้
คนนี้ที่แปลยอดปลาทูแล้วกูก็อ่านไม่รอดเช่นกัน
ตอนนั้นเห็นยามเช้าหาบก.สายจีนอยู่ แบบนี้คือยังไม่ได้เหรอ
รอบนี้กูสนใจงานยามเช้านะแต่เจอตัวอย่างแบบนี้ก็ขอถอยก่อนละกัน
แต่อีกเรื่องโอเคว่ะ สนุกดีลื่นไหลตอนแรกกูนึกว่าจะเป็นเหมือนกันทั้ง 2 เรื่องสะอีก
ของกล้วย 2เรื่องนี้ น่าสนุกทั้งคู่ ซื้อมาดอง ยังไม่กล้าอ่าน แต่ละเล่มออกห่างกัน 3เดือน ลงแดงก่อน
อะไรวะ ip โดนแบนเฉย ต้องเปลี่ยนจากไวไฟ มาใช้ 3จีแทน
ปกนิยายไม่ได้เขียนฯสวยดีว่ะ
KY หลังจากกูดูองค์หญิงเว่ยหยางใน Netflixจบ
กูเข้าใจแล้วว่าทำไมนิยายโดนฟ้อง เหมือนตัดแปะนิยายจีนที่กูอ่านมาหลายปีรวมไว้ในหนึ่งเรื่องเลย
ทุกเหตุการณ์ ทุกฉากสำคัญ คุ้นมาก แต่กูตอบไม่ได้ว่ามาจากเรื่องไหนบ้าง
เพิ่ลโม่ง นี่เพิ่งอ่านหมอหญิง อยากรู้ว่าเมื่อไหร่(เล่มไหน)แม่พระเอกจะหายงี่เง่า มีเหตุการณ์อะไรที่ทำให้ตาสว่างมั้ย?
แล้วเล่มไหนที่ท่านแม่ทัพรู้ว่ามีลูก?
สปอยได้ตามสบาย นี่ไม่ซีเรียส แค่ใส่จุดกันให้คนอื่นก็พอ
สลัดด โดนแบนอีกแล้ว ก็บอกว่าอ่านเฉยๆไม่ได้replyมาสองวันง้ายยย
โอ้โหพิมพ์ไว้แต่เช้าแล้ว เพิ่งขึ้น โคยย
ตอบได้แล้วโว้ยยยย จุดพลุุุุุุุ
เพื่อนโม่ง กูมือใหม่นักขายมาก อยากปล่อยของแล้ว แต่กูไม่แน่ใจที่ขายว่ะ ปกติทุกคนซื้อขายกันกลุ่มไหนวานบอก ช่วยกูที กูงงไปหมดแล้ว
ตกลงคนแปลยอดพธูแปลดี/ไม่ดี ตอนยอดพธูกูเห็นแต่คนชมว่าแปลดีไม่ใช่เหรอ
ยอดหญิงหมอ .
.
.
.
.
.
เจอเล่ม 4 เจอลูก เล่ม 5ตาสว่าง
...
.
.
.
ยอดปลาทู แปลโอเค แต่เนื้อเรื่องไม่สนุกเลย
ฮูหยินเฒ่าตอนจบเป็นบ้า กูว่าแล้ววววว
เอนเทอร์ประกาศลข.ใหม่
.
.
เปาบุ้นจิ้น, จั่นเจา คงเป็นชื่อที่คุ้นหูใครต่อใคร
เรื่องราวของผู้พิทักษ์กฎหมาย
ผู้ที่ทำทุกอย่างเพื่อความถูกต้อง
บัดนี้ . . . เฮียขอประกาศว่า
ทาง ENTER BOOKS ของเรา
ได้คว้าลิขสิทธิ์นิยายเรื่องใหม่ที่มีชื่อว่า
'คดีปีศาจแห่งเมืองไคเฟิง'
.
นิยายเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องอะไรกับท่านเปาหรือไม่
แล้วศาลไคฟงจะมีความลับอะไรซ่อนอยู่อีกรึเปล่า
รอติดตามความสนุกสุดพิศวงได้ใน ‘คดีปีศาจแห่งเมืองไคเฟิง’
ท่านหญิงลงตย.กล่องสมุนไพรให้ดูละ ทำไมกูยิ่งดูรู้สึกยิ่งตลกยังไงก็ไม่รู้ กูว่ากล่องเซ็ตยอดหญิงไม่สวยเลยซักอัน
แต้งพวกมึงที่ตอบเรื่องหมอหญิง
KYเรือนหอมหมื่นลี้นี่เค้าขายแต่อีบุ้คไม่ขายเล่มแล้วใช่มั้ย
มีความสงสัยเรื่องนิยายจีนที่แปลอังกฤษลงเว็บ
คือบางเรื่องอะ ที่บ้านเราซื้อลขส.มาแปลไทยขาย แต่ถ้าเอาชื่อเรื่องไปเซิชแบบ raw eng มันก็จะมีให้อ่านด้วย
คือพวกเว็บที่ลง raw eng อ่ะ มันถูกกฎหมายปะ ทำไมเขาถึงแปลอังกฤษลงเว็บได้อะ
กูมาตามหาสปอย นิยายเรื่องนี้ อ่านที่พวกมึงสปอยละกูยิ่งอยากได้พี่ชาย แค่กๆ ผิด อยากได้หนังสือ
คดีปีศาจแห่งเมืองไคเฟิง กรี๊ด ใช่เรื่องนี้ที่รอคอยจริงๆ ด้วย
>>958 เลวสัสมึงนี่ 555555555
>>962 คนเดียวกับซือเถิงนี่กูผ่านว่ะ ซือเถิงที่โม่งหวีดๆ กันนี่กูก็ไม่รอดอะ 5555
>>960 ถ้าเจอใน qidian/webnovel ก็ถูกลข.หมดนะ ของติงโม่ ฝูเหยา หงสาประกาสิต กลอรี่ สยบฟ้า ฯลฯ เรื่องดังๆ ในบ้านเราก็มีหมดแหละ บางเรื่องก็แจ้งเกิดจากฉีเตี่ยนเนี่ย
แต่ถ้าเจอที่อื่น เช่น NU ถ้าถูกลข.คนแปลจะเขียนว่า License granted แต่ถ้าไม่เขียน ก็ไม่รู้ละ ถถถถ
Sirnคงยังไม่ว่างสินะ
>>971 ถ้าเราดำด้วยการเอาเวอรชั่นลข.จีนมาแปะแปลอ่านเองส่วนตัวไม่ผิดแต่ถ้าเราเอาไปแปะแชร์ให้คนอื่นอ่านด้วยโดยไม่ขอเจ้าของกูว่าผิดนะ อย่างแปลเล่นลงเด็กดี ก็ผิด เพียงแต่ไม่มีใครมาเสียเวลาเล่นฟ้องข้ามปท.แล้วมันยังต่อเนื่องมาในแง่สนพไทยเห็นแล้วไปขอซื้อลข.ซึ่งเป็นผลได้ของเขาเจ้าของลข.ในปทนั้นๆ.ก็มีสิทธิ์ฟ้องถ้าต้องการ
KY เพิ่ลโม่ง กูขอถามคนอ่านเทพสมุนไพรหน่อย พระเอกนี่ชั่วมากมั้ย โง่มั้ย เริ่มรักนางเอกเล่มไหน ในเรื่องรักผู้หญิงคนไหนบ้าง และเลิกป้าบๆกับผู้หญิงอื่นเล่มไหน(หรือยัง?) //คือกูชอบหมอหญิง ไม่ได้อ่านเครื่องหอมเพราะดูรีวิวแล้วไม่ใช่ทาง แต่กูคิดถึงแนวของนข.คนนี้แบบหมอหญิง เลยกำลังคิดว่าจะอ่านเทพสมุนไพรดีมั้ย สิ่งเดียวที่กูไม่ชอบเลยในนิยายจีนคือเรื่องพระเอกกับอนุอะ ถ้ามีอนุเฉยๆแต่ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรมากกูก็โอ แต่ถ้ามันแคร์อนุมากและป้าบๆกันในเรื่อง กูก็ไม่ค่อยอยากอ่าน
>>963 นิยายเรื่องนี้ (สปอยช่วงหลังๆ ละเอียด ไม่อยากโดนสปอยรีบข้าม)
.
.
.
.
.
- ก่อนนอ.ตาย ได้ไปหาพระ(พระนี้มีญาณพิเศษรู้ว่านอ.เป็นใคร เลยเคารพนอ.มาก)ที่เคยทำนายว่าพอ.เป็นตัวหายนะ ปรึกษาเรื่องเกี่ยวกับพอ.
- ต่อมานอ.ตาย พอ.จะฆ่าตัวตายตามแต่สะดุดใจขึ้นมาว่านอ.แปลกๆ เพราะชอบรู้อนาคต เลยไปหาพระที่นอ.ไปพบก่อนตาย
- พระว่านอ.เป็นคนสร้างโลกใบนี้ขึ้น พอ.อึ้งเพราะนอ.เป็นคนเขียนชีวิตเขาให้เลวร้ายแบบนี้ (ลูกน้องของพระรองที่ลอบติดตามฟังอยู่ก็เอาไปบอกพระรองทุกอย่าง พระรองก็อึ้ง เพราะโลกที่ตัวเองอยู่นี้เป็นแค่นิยาย ก่อนจะสั่งลูกน้องให้ปิดปากเงียบ กำจัดลูกกระจ๊อกคนอื่นที่รู้เรื่องนี้)
- พอ.ถามพระว่าจะทำยังไงให้นอ.กลับมา ขอเพียงนอ.กลับมาจะไม่ฆ่าใครอีก แต่ถ้าพระไม่ยอมช่วยก็จะฆ่าคนในอารามทั้งหมด แล้วจะสร้างหายนะตามคำทำนายของพระด้วย พระยอมตกลงช่วย (ไม่ช่วยได้หรอ -*-)
- 7 ปี ผ่านไป วันหนึ่งพระว่านอ.กลับมาแล้ว พระเอกปิดล้อบเขารอบอาราม ลูกน้องนำผู้หญิงที่พบบริเวณนั้นมาส่งแต่พอ.มองแว่บเดียวก็รู้ว่าผิดคน
- พระเอกตามหานอ.จนเจอ ลักตัวพามาสร้างฐานะให้เป็นสาวใช้(เพราะพอ.คิดว่าฐานะนี้จะทำให้ควบคุมนอ.ได้ทุกอย่าง) นอ.ที่สลบตื่นมาก็ถูกขายเป็นสาวใช้ในบ้านพอ. นอ.คิดว่าพอ.จำตัวเองไม่ได้ ก็ทำตัวเป็นสาวใช้ต่อจนพระเอกโกรธทนไม่ได้เปิดโปงนอ.ในที่สุด
- ที่นอ. ไม่เปิดเผยตัวเองกับ พอ. เพราะคิดว่าพระเอกโกรธแค้นตัวเองที่เขียนชะตาชีวิตพอ.แบบนั้น เพราะก่อนนางกลับโลกปัจจุบัน พอ.ได้ฟังเรื่องราวกับพระแล้วก็มาบีบคอศพนางเอก(แบบไม่ใส่แรง) วิญญาณนอ.ไม่ทันได้ฟังว่าพอ.พูดอะไรตอนบีบคอศพตัวเองก็ถูกดึงให้กลับมาโลกปัจจุบัน
- สุดท้ายปรับความเข้าใจกัน พอ.สัญญาว่าจะไม่ฆ่าใคร (แต่เอาคนลงเรือไปปล่อยกลางทะเล กับจับคนโยนไปในหุบเขาที่มีหมาป่าชุกชุม -*- ไม่ฆ่าใครจริงๆ 5555) พระเอกถอนตัวจากราชสำนักเพราะอยากจะใช้ชีวิตอยู่แต่กับนางเอกไม่อยากวุ่นวายเรื่องอะไรอีก จบ....
.
.
.
.
.
>>980
.
.
.
.
.
- นางเอกนิยาย โดนพอ.ยันของเราฆ่าตาย เพราะทำร้ายนอ.
- พระเอกนิยาย เป็นฮองเต้แต่ครองราชย์ได้ไม่นานก็ป่วยตาย (พอ.ส่งลูกน้องที่แทรกซึมจัดการควบคุมวังทั้งหมดบังคับฮองเต้องค์ก่อนให้ยกบังลังก์ให้พระเอกนิยายเลยจ้า เพราะนอ.เราบอกว่าคนนี้เป็นพระเอกนะและตอนจบของนิยายที่นางเขียนก็จะได้เป็นฮองเต้ พี่ชายเลยจัดให้)
.
.
.
.
.
>>975 กูตอบมึงให้นะ ขออนุญาตใส่จุดสปอย
เทพสมุนไพร
.
.
.
.
.
-พระเอก กูว่าไม่ได้เป็นหลัวชั่วอย่างที่ใครหลายๆคนรีวิวกันแบบนั้น กูว่ามันเป็นเรื่องธรรมดามากที่พระเอกจะกระทำแบบนั้นกับนางเอก เพราะนางเอกดันงุบงิบก่อนเองแต่แรก มาถึงก็วางปลอมผ้าพรมจรรย์ในคืนวันแต่งงานเข้าหอกับพระเอก ในขณะที่พระเอกนอนเป็นผักอยู่ พอพระเอกฟื้นขึ้นมาแล้วเห็นสภาพนี้ ก็ต้องคิดแต่แรกแล้วว่า นางเอกต้องไม่บริสุทธิ์แน่นอน เลยไม่ยอมรับ แล้วพระเอกก็ไม่ได้ไปรังแกนางเอก หรือตบตีอะไร แต่แค่ประชดประชันนิดๆหน่อยๆ เช่น เอาสาวใช้มาขึ้นเตียง แต่ถามว่าปั่มป๊ามกันจริงเปล่า ก็ไม่ได้ทำน่ะ แค่อยากทำเพื่อให้นางเอกรู้สึกกระอักกระอ่วน หรืออาละวาด ถ้าอาละวาด พระเอกจะได้หาบทลงโทษมากลั่นแกล้งนางเอกได้ หรือหย่านางเอกออกไปเลยได้ไรงี้
-ในเรื่อง ถ้าถามว่ารักคนไหน ก็ต้องตอบว่ารักนางเอก มารู้ตัวว่าเริ่มชอบพอ รักนางเอกกูไม่แน่ใจนะ แต่จริงๆพระเอกสนใจนางเอกตั้งแต่แรกๆแล้วน่ะ มาแสดงออกจริงๆจังๆก็เอาตอนเล่มสามได้มั้งว่า เออรักนางเอกเข้าแล้ว อยากเก็บนางเอกไว้ข้างกาย ช่วงแรกๆที่พระเอกแต่งกับนางเอกเข้ามา ก็ไปอยู่กับสาวข้างห้อง แต่ไม่ได้ปั่มป๊ามอะไร สาวข้างห้องคนนี้มาจากการที่ตอนพระเอกประชดนางเอกเอาสาวใช้ขึ้นเตียง แล้วนางเอกเลยบอกว่างั้นก็ยกขึ้นเป็นอนุเลยแล้วกัน แต่ฮูหยินผู้เฒ่าบอกว่าให้เป็นแค่สาวข้างห้องพอ แต่ว่าหลังจากนั้น พระเอกก็มีไปนอนห้องอนุด้วย แต่ไม่รู้ว่าปั่มป๊ามเปล่านะ เพราะไม่ได้พูดถึง
-เนื้อเรื่อง กูรู้สึกว่าเรื่องนี้มันเหมือนกับเอาหมอหญิงกับเซียนหอมมายำผสมรวมกัน แล้วคลอดออกมาเป็นสมุนไพรเลยว่ะ นางเอกเทพซู เป็นแพทย์หญิงในยุคปัจจุบัน แล้วทดลองผิดพลาดหรือไรนี่แหละตาย มาเข้าร่างนางเอกในเรื่อง แต่นางเอกคือเทพซูมาก รู้ทั้งแพทย์แผนปัจจุบันและแผนโบราณ เซียนสมุนไพร รู้ว่าตัวนี้เอาไว้รักษาโรคอะไร แก้อะไร ดับอะไรได้ เอามาปรุงอาหาร ทำขนม ปลูกพืชผักสมุนไพรเอง ยังไม่พอ ยังรู้จักการนวดกดจุดชีพจน นวดคลายเส้น แค่นี้ยังซูไม่พอจ้า ต้องเพิ่ม skill ในการทำน้ำหอม ปรุงเครื่องหอมได้อีกด้วย
-กูไม่รู้ว่า ตอนที่มึงอ่านหมอหญิง มึงรำคาญเรื่องแม่ผัวลูกสะใภ้มั๊ยนะ แต่เรื่องนี้คือจัดเต็มตั้งแต่ต้นยันจบเลยจ้า หาทางจะจัดการลูกสะใภ้ ต้องการเขี่ยลูกสะใภ้ออกจากคฤหาสน์ ต้องการเอาหลานตัวเองมานั่งแท่นลูกสะใภ้แทน หลานสาวตัวดีก็เอาแต่คิดว่า นางเอกมาแย่งที่ตัวเอง พยายามหาทางกำจัดนางเอกทิ้ง คิดมโนเก่งเวอร์ว่า พระเอกรักตัวเอง แต่ที่แต่งกับนางเอกแล้วไม่ยอมหย่าเพราะประชดประชันตัวเองที่ตอนนั้นตัวเองไม่ยอมแต่งแก้เคล็ดให้
-เนื้อเรื่องของสมุนไพรวนเวียนอยู่แค่ นางเอกจะหย่า จะออกจากคฤหาสน์ แม่ผัวก็พยายามจะหาบทลงโทษให้นางเอกต้องถูกหย่า แต่ไม่ให้ออกจากคฤหาสน์ จะเก็บไว้ลั่นแกล้งในอาราม หรือจะฆ่าให้ตายๆไปเลย อนุก็พยายามปีนเกลียวแย่งชิงความโดดเด่น ฮูหยินผู้เฒ่าก็เอาแต่คิดจ้องจะหาประโยชน์จากนางเอก ยังไม่รวมว่า เรื่องยังโยงใยเกี่ยวกับเรื่องของการแย่งชิงอำนาจทางการเมือง การขึ้นครองบัลลังก์ ตำแหน่งรัชทายาทไม่ปลอดภัยอีก คือพลอตเดิมๆ นิสัยตัวละครแบบเดิมๆ เหมือนทุกๆเรื่องที่ผ่านมาของคนเขียนคนนี้เลย
-เรื่องนี้กูอ่านแล้วรำคาญนางเอกและสาวใช้ของนางเอกมาก รวมถึงเรื่องของแม่ผัวลูกสะใภ้ กูรู้สึกว่า นักเขียนคนนี้แม่งเก่งว่ะ เขียนยังไงให้คนรำคาญและเกลียดตัวละครได้ขนาดนี้วะ
.
.
.
.
.
กูเพิ่งอ่านตำนานอสูรจบ ทำไมกูอ่านแล้วรู้สึกเหมือนเด็กน้อยหัดเขียนนิทาน อ่านแล้วไม่อิน น่าเบื่อ รู้สึกพระเอกแต่ละเรื่องมีแต่ความลุ่มหลง หื่น ซะมากกว่า โดยเฉพาะเรื่องสุดท้าย กูอ่านไม่จบเลยว่ะ แล้วแต่ละเรื่องคือไม่มีอะไร ถ้าจะบอกว่าเป็นนิทานกล่อมเด็กเข้านอน กูว่าได้ เพราะกูอ่านแล้วหลับสบายยาวๆ ไม่ว่าจะช่วงเวลาไหน กูอ่านไปก็คิดตลอดนะว่า นี่คนเขียนเดียวกับจูจูจริงเหรอวะ ทำไมฟีลลิ่งที่สร้างความประทับใจให้กูจากจูจู พอมาเจอเรื่องนี้คือติดลบไปเลย
ตำหนักใหม่จ้า //ส่งเทียบเชิญ
https://fanboi.ch/literature/7082/
รอปิดตำหนัก
เมื่อคืนกูไปอ่านปิดฟ้าทุบดินของยามเช้ามา น่าสนใจอยู่ สำนวนแปลใช้ได้ อ่านบทแรกอารมณ์เรื่องคล้ายกับตงกงนิดๆ ส่วนอีกเรื่องเห็นเพื่อนโม่งบ่นเรื่องแปลเลยไม่ได้เข้าไปอ่าน ขอรอรีวิวจากผู้กล้าละกัน
>>995 กูเป็นคนที่อ่านเรื่องสั้นหลายๆเรื่องในเล่มเดียวไม่ได้ สั้นแบบของส้มเล่มเล็กก็ยังอ่านได้นะ พอเป็นแบบตำนานอสูรก็จะมีอคติเกิดขึ้นในหัวทันที 5555
เรื่องสั้นนี่เอาจริงๆ กูว่ายากกว่าเรื่องยาวอีก เขียนไงให้สนุก ให้ตรึงใจ อันนี้กูขออวยเจ๊ จิ่วลู่หน่อยละกัน สั้นๆ แต่ตรึงใจ บางเรื่องน้ำตาซึมๆ
22222222
ปิดตำหนัก
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.