>>249 ลำนำราตรี ใช่ มันต้องดูความเป็นไปของเรื่องด้วย
.
.
.
.
.
ถ้านางเอกไม่ได้จะตาย แล้วพระเอกเป็นอย่างนี้ มันก็แย่ไปหน่อย แต่นี่นางเอกจะตายรวมถึงเขาสองคนร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา ขณะที่พระเอกไม่มีใคร จะตายวันตายพรุ่ง มีแค่นางเอกอยู่เคียงข้าง พ่อแม่อยู่ไหน อยู่บ้านกับลูกคนอื่น เข้าใจว่าตามหาพระเอกไม่เจอ เลยทำได้แค่เสียใจล้มป่วย แต่พระเอกอะ เขามีใคร เขาเกือบตายกี่รอบแล้ว ยิ่งเกือบถูกหยามเกียรติให้อัปยศด้วย เท่ากับว่าได้ยึดเหนี่ยวนางเอกไว้ในใจแล้ว ยอมได้ไหมถ้าเกิดวันหนึ่งผู้หญิงคนนี้ตายจากไปเพราะเราไม่ดูแลให้ดี ดูได้จากพระเอกรู้สึกผิดตอนที่ไม่ได้อยู้ข้างๆ ในวันที่อาการกำเริบ นางเกือบตายเพราะโดนเอาไปฝัง เป็นความรักที่ยึดติด ถ้าคนที่เรารักมากๆ กำลังจะตาย คนที่ไม่ได้อยู่ในสถานการณ์เดียวกันไม่มีวันเข้าใจ ถ้าพระเอกเอาครอบครัวเอาลูก ปล่อยให้นางเอกตายตามยถากรรม กูว่าผู้ชายอย่างนี้ต่างหากที่แล้งน้ำใจ โคตรเหี้ย ไม่ควรเป็นคู่ชีวิต
.
.
.
.
.
แต่กูไม่ค่อยชอบช่วงที่นางเอกเอาแต่ตีตัวออกห่าง อ่านแล้วรำคาญ อะไรนักหนา ชีวิตมีแค่นี้ ทำไมไม่ใช้ให้คุ้ม