>>13 จับมือเลยเพิ่ล กูนึกว่ากูเหวอกับมุกสะกดจิตอยู่คนเดียวเสียอีก กูแทบโยนหนังสือทิ้งตั้งแต่ตอนที่แรก ๆ ที่เรื่องมันเผยออกมาว่า "การสะกดจิตทำให้คนก่ออาชญากรรมได้" (ไม่ใช่สุรา หรือยาเสพติด - ฮา) เอี้ยเอ้ย! กลายเป็นนิยายสืบสวนสอบสวนเรื่องเหนือธรรมชาติหรือไงวะ ไอ้คดีก่อน ๆ ที่มีความเป็นเหตุเป็นผลเป็นขั้นเป็นตอนมีหลักการ แต่โดนมุกสะกดจิตเข้าไปนี่ ทำเอาเรื่องเละเทะ หมดความน่าเชื่อถือชิบหายวายวอดเลย แต่องค์ประกอบของเนื้อเรื่องพอยิ่งอ่าน ๆ ไปก็แผ่ว ๆ แป๋ว ๆ เป๋ ๆ เวิ่นเว้อมากขึ้นด้วยแหละ ไม่ใช่แค่เพราะมุกสะกดจิตอย่างเดียวหรอกนะ กูเลยค้างไว้ ไม่รู้ที่ประมาณ กลางเล่ม 5 หรือเล่ม 6 หรือเล่ม 7 จนถึงตอนนี้ก็ยังกองดองไว้โน่น ยังไม่รู้สึกอยากหยิบมาอ่านต่อให้จบ ๆ เสียที (หมู่นี้กูเนิ่มรู้สึกว่าตามอ่านเรื่องไหนที่มันยาว ๆ หลาย ๆ เล่มไม่ค่อยไหวแล้วว่ะ เพราะพวกเรื่องยาว ๆ นี่ ส่วนใหญ่ พอกลาง ๆ เรื่องก็จะเริ่มรู้สึกยืด ๆ น้ำ ๆ ทำให้ขี้เกียจตามต่อซะแล้ว)