เราคห86 นะ คืออาจโตมากับนิยายยุคเก่าแบบโสภาคยุคแรกๆ เลยรู้สึกว่าความงามของฉากรักคือการเน้นไปที่ความรู้สึกมากกว่าการบรรยายอากัปกิริยา จะบรรยายประมาณนางเอกรู้สึกรักพอ.นะ จูบบ้างอะไรบ้าง ความรู้สึกละมุนละไม แล้วอนุมานพอให้เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้เน้นกายภาพ คือเลยชินว่ามันละเมียดกว่าไม่โจ๋งครึ่ม...แต่ก็ไม่ถึงกับแบบป้าทมที่หยุดแค่ประตูห้อง หรือพระเอกแค่จับชายเสื้อนางเอก อันนั้นก็แห้งแล้งไป
ความเคยชินเลยชอบนิยายแบบบรรยายน้อยๆไม่เน้นมากกว่า เพราะยุคนั้น(เหมือนบอกอายุเลย555) นิยายเรตส่วนใหญ่จะเป็นนิยายหน้าปกดาราเล่มละ 20-30 บาทน่ะ อืมมเราไม่อ่านโรมานซ์ฝรั่งด้วย