>>837 มาค่ะ สปอยล์โต้วโต้ว กูนึกไม่ค่อยออกว่าจะเขียนไรดีอะ อ่านๆ ไปแล้วรู้สึกช่วงหลังจางๆ เอาเท่าที่กูนึกออกละกันนะ
.
.
.
.
.
มันเป็นทล ต่อจากเล่มสอง โต้วโต้วโตแล้วไปตามหาปิ่นเพราะอยากเจอท่านอาปีศาจอีก พอทำสัญญาเสร็จก็ทำเป็นไม่รู้จักกันมาก่อน เหอกวนก็จำไม่ได้ เลยพยายามจับคู่โต้วโต้วกะผช แต่ไปๆ มาๆ กลายเป็นสองคนนี้ไปช่วยคู่รักอื่นแทน แล้วก็มีเล่าย้อนไปว่าโต้วโต้วพยายามตามหาเหอกวนเลยไปฝึกวิชาเซียนจะได้อายุยืนอยู่กับเหอกวนได้นานๆ ได้เซียนที่ผนึกเหอกวนไว้นั่นแหละเป็นอาจารย์ ที่มาเจอกันได้ รู้วิธีคลายผนึกบางส่วนเพราะอาจารย์เป็นคนส่งมาเอง แต่ศิษย์พี่ที่แอบชอบนางเอกอยู่ไม่รู้ เลยตามมา ไล่สู้กับเหอกวนไปเรื่อยๆ ระหว่างทางที่หนีเหอกวนก็ค่อยๆ รักโต้วโต้วขึ้นเรื่อยๆ อะ ตอนแรกกักนางเอกไว้ในฝัน ให้ยอมบอกวิธีคลายผนึก ไปๆ มาๆ ทำให้นางเอกบาดเจ็บก็เลยดูแลดีมากๆเพราะรู้สึกผิด พอรู้ความจริงว่าอาจารย์นางเอกเป็นใครก็โกรธ หนีไป นางเอกโดนอาจารย์ตามกลับสำนัก เหอกวนมีสองทางเลือก คือยอมเป็นศิษย์ของเซียนที่ตัวเองเกลียด(อาจารย์ของโต้วโต้ว) เพื่อจะได้เจอโต้วโต้วอีก หรือว่าให้คลายผนึกแล้วไม่เจอกันอีกเลย ซึ่งเหอกวนก็เลือกเป็นศิษย์เพราะเข้าใจแล้วว่าที่เซียนหญิงคนนั้นกักตัวเองไว้เพราะอยากให้ตัวเองเห็นอกเห็นใจคนอื่น ที่ส่งโต้วโต้วไปหาไปปลดผนึกให้ก็เพราะเหตุผลเดียวกัน เหอกวนเลยยอมรับเป็นอาจารย์ได้จากใจเพราะถือว่าสอนให้ตัวเองมีหัวใจขึ้นมาจริงๆ
ถ้าเทียบกับสองเรื่องแรก โต้วโต้วมันจะมาแนวเรื่อยๆ ละมุนๆ หน่อยอะ กูชอบความน่ารักของโต้วโต้วนะ คือเป็นเด็กแสบที่รู้ว่าต้องอ้อนยังไงเหอกวนจะยอมเว่ย ตัวเหอกวนตั้งแต่รู้ว่านางเอกคือคนเดียวกับเด็กโต้วโต้วก็เลยยอมค่อนข้างเยอะอะ ดูแลดีมาก โทนเรื่องมันไม่ได้เทพเซียนแสดงอภินิหารขนาดนั้นนะ เพราะนางเอกแม่งเด๋อมาก ไม่เก่งไรซักอย่างเลย ก็มีแค่เจอปีศาจบ้างประปราย แล้วก็มีช่วงที่เหอกวนใช้พลังของตัวเองบ่อยหน่อยอะ แต่ใจความหลักของเรื่องสำหรับกูมันคือการพัฒนาความสัมพันธ์แล้วก็การเรียนรู้ของเหอกวนผ่านความรักของโต้วโต้ว รู้ว่าเวลาโดนหลอกแล้วจะเจ็บปวด เลยเข้าใจจิตใจคนที่ตัวเองเคยทำร้ายมากขึ้น
.
.
.
.
.
สำหรับกูคืออ่านได้เรื่อยๆ อะนะ อ่านซ้ำก็ได้ สนุกดีแต่ไม่มีจุดพีคโดดเด่นอะไร ออกแนว slice of life พอสมควร ถ้าจะให้คะแนนน่าจะประมาณ 7-7.5/10