>>952 กูตามไปอ่านมาบทแรก เห็นด้วยกับมึงว่าภาษาดี บรรยายไปเรื่อยๆไม่ประดิษฐ์คำ มองคร่าวๆไม่เห็นคำผิด ขอมอบเหรียญทองให้หนึ่งเหรียญไปตุนไว้ก่อน แต่ทีนี้กูไม่ได้อ่านต่อ ดูจากพล็อทที่มึงเล่า กูว่าไม่เลว แต่มันควรเป็นนิยายตลก ทำไมมีการล้างแค้นกันวะ แปลว่ามันไม่ใช่นิยายตลกเหรอ คือในความคิดกู นิยายถ้าเป็นดราม่าควรมีเหตุผลมากกว่านิยายตลก ไม่ต้องถึงกับอิงประวัติศาสตร์ธรรมเนียมอะไรมากหรอก แต่ถ้าพล็อทไม่สมเหตุสมผลแล้วดราม่า มันก็จะดูหลอก
กูเห็นแว้บๆข้างบนมีโม่งเมนท์ว่าอยากให้เสิ่นเจิ้นเขียนเป็นจีนๆมากขึ้น อย่าใช้สำนวนไทย อันนี้กูเห็นด้วยนะแต่ถ้ามึงมองในตลาดหนังสือ คนซื้อเสิ่นเจิ้นคือคนที่ไม่แคร์ว่านักเขียนจะเป็นไทยหรือจีน นักอ่านพวกนั้นชอบแต่เนื้อเรื่อง ชอบความรักละมุน ชอบความดราม่า อะไรแค่นั้น เขาไม่มาสนใจหรอกว่าสำนวนไท้ยไทย ธรรมเนียมไท้ยไทย ลูกค้าเสิ่นเจิ้นอยู่รวมในพวกนิยายรักว่ะ นักเขียนเสิ่นเจิ้นเลยไม่จำเป็นต้องมาเขียนให้เป็นจีน เพราะถ้ามึงเขียนให้เป็นจีนแล้วมึงไม่รู้ภาษาจีน ไม่รู้ธรรมเนียมจีน มันก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ กูเคยเห็นเสิ่นเจิ้นเรื่องนึงไม่เอ่ยนามแล้วกัน ให้ฮ่องเต้เรียกลุงพี่ชายพ่อว่าอากู๋ แบบกูมองบนเลย ถ้าไม่รู้ก็อย่าได้ริอ่านไปใช้ เอาจริงกูว่าเสิ่นเจิ้นมีสองแบบนะ เสิ่นเจิ้นแบบเซ็ตติ้งไทยๆแต่มีชื่อจีน แบบนี้ได้รับความนิยมสูง กูเห็นติดท็อปส่วนใหญ่ก็แบบนี้ อีกแบบก็คือเสิ่นเจิ้นแบบเซ็ตติ้งจีน ศึกษาธรรมเนียมมา แต่แบบหลังเนี่ยมีน้อยว่ะ