Last posted
Total of 1000 posts
>>468 ข้อมูลหลายอย่างมันมีคนมาพ่นไว้ไงมึง ไม่รู้ไปเอากันมาจากไหน ไอที่ว่าเรียนหมอก็คงตอนเด็กมันโพสแนวประชดว่าถ้าว่างจะไปเรียนจิตแพทย์ เพราะรู้สึกเหมือนสังคมไม่ให้โอกาสคนป่วยทางจิตได้ศึกษาอะไรแนวนี้ กูรู้สึกเหมือนมีคนอยากบิ้วให้เด็กนี่กลายเป็น ชลต นัมเบ้อทู
ปล. นิยายเขาไม่ได้แย่อะไรกูอ่านละ ถ้า สนพ จะสนใจกูก็ไม่แปลกใจ
แปะ https://fanboi.ch/netwatch/6164/537/
>>535 กูพูดไม่ออกเลยตอนที่เห็นใบเซอร์ กูคุยกับเค้าโอเคนะ แต่ตอนนั้นเค้าบอกกูว่าเรียนหมออ่ะ กูจะทักไปถามเค้าก็ไม่กล้า มันดูเสียมารยาท แบบไหนตอนนั้นสอบเข้าเรียนหมอปี1ไง แต่ยังไม่เปิดเทอมเลยมาแต่งนิยาย แล้วทำไมจับพลัดจับพลูมาเป็นใบเซอร์ไม่กี่ชั่วโมงได้ มันคนละระดับกันเลยนะเฮ้ย แต่ก็แอบเสียใจนะ เพราะกูแอบชื่นชมไว้เยอะ แบบเฮ้ยเก่งจัง พองี้ก็เฟลๆ เบาๆ แต่ก็เลือกไม่พูดถึงอ่ะ
>>469 คือถ้าเป็นมึง มีหลาย สนพ มาสนใจนิยายแบบนั้น มึงจะดีใจป่าววะ ดีใจจนอยากอวดอยากโชว์พาว คือกูว่ามันก็น่าจะเข้าใจได้ ยิ่งอย่างที่ >>468 มันว่า น้องเขาป่วย ชีวิตดูบัดซบไปหมด ยังมีพ่อแม่ขัดขวางไม่ให้เขียนนิยาย วันนี้เดินมาได้ถึงจุดนี้ เป็นใครก็ต้องดีใจจนออกนอกหน้าป่าววะ แล้วน้องก็ออกมาขอโทษแล้วนะมึง
อย่างน้อยนางก็อธิบายดีนะกูว่า อันไหนไม่ใช่ก็ยอมถอยไม่แถออกทะเลไปอีก ยังมีสติดีนะกูว่า
https://my.dek-d.com/inyourface/writer/viewlongc.php?id=1716179&chapter=3
ถ้ามาส่องโม่ง กูก็แค่อยากบอกว่า ใจเย็นๆไปเขียนนิยายให้จบได้พิมพ์ แล้วให้งานมันพูดเอง ยิ่งถ้าเคยไบโพ อย่าม าอ่านโม่งเลย
โอเคเห็นโพสละยาวมากสูดลมหายใจเข้าก่อน เอาเป็นโนคอมเม้นละกัน เจตนาไม่เจตนาโกหกไม่โกหกรู้ดีแก่ใจตัวเอง ไม่ใช่คนที่ตามเรื่องแต่แรกไม่มีสิทฟันธง ยังไงซะก็คิดว่าต่อให้เด็กคนนี้โม้เหม็นก็กลายเป็นชลตสองไม่ได้อะแหละ
>>475 เรื่องมันเกิดจากการที่มีคนมาเริ่มพูดว่าน้องเขาเก่งนะ เขียนนิยายหลายเรื่องในเวลาเดียวกัน แล้วมี สนพ มาจองไว้หมดอีก ก่อนจะลามไปเหมือนจะพยายามแฉน้องเขาว่าเป็นคนไม่ดียังไง ซึ่งกูรู้สึกเหมือนมีคนรอโจมตีเด็กนี่อยู่ว่ะ ได้โอกาสก็เสียบ ใส่ข่าวใส่ข้อมูลอะไรได้ก็ทำหมด เท่าที่เห็นตอนนี้น้องเขาก็ออกมาอธิบายหลายเรื่อง โม่งหลายคนเองก็พอจะเห็นอยู่ว่ามันอาจจะไม่ได้เลวร้ายอะไรอย่างที่คิด กูนี่รอดูเงียบๆ ถ้าน้องมาอ่าน แล้วที่น้องพูดมาเป็นความจริง กูเป็นกำลังใจให้ละกัน ไปเขียนๆแล้วตีพิมพ์ออกมาซะ
>>477 ใช่มึง กูรู้สึกเหมือนมันมีคนทะเลาะกันอยู่แล้วมาใช้โม่งเป็นเครื่องมือทำร้ายเด็กนี่ยังไงก็ไม่รู้ว่ะ กูว่าโคตรไร้สาระถ้าจริง สรุปถ้าเรื่องส่วนตัวมึงไปเคลียร์กันเอง ไม่ต้องมาทำให้พวกกูงงงไปด้วย ส่วนเรื่องจะว่าเด็กมันหลอกลวงรึเปล่า กูเห็นด้วยที่ว่ารอมันออกนิยายก่อน ถึงตอนนั้นถ้ามันทำไม่ได้จริง ใครที่เดือดร้อนค่อยมาเผามันใหม่ยังไม่สาย กูไม่เห็นด้วยที่จะมาย่ำคนที่พวกมึงยังพิสูจน์กันไม่ได้ว่ามันทำอะไรให้สังคมเดือดร้อนยัง
เขาลบออกไปเยอะแล้ว พวกที่มาถามว่าเขียนไว้ตรงไหน มึงคงหาเจอหรอก
แล้วนิยายไม่ใช่ 7 แต่ 17
โพสนี้ก็ลบออกไปแล้วเช่นกัน
>>479 ในเฟสน้องเขาแจ้งแล้วว่าปิดส่วนตัว มึงไปดูในนิยายเขาในเด็กดียังไม่ลบนะมึง https://writer.dek-d.com/inyourface/story/viewlongc.php?id=1716179&chapter=2
ไอที่น้องกำลังจะตีพิมพ์แน่นอนมัน 7 เรื่อง (ตามที่น้องแปะป้าย)
ส่วน17 เรื่องที่เขาว่าคือทุกเรื่องของเขามี สนพ จองแล้ว
กูจะสรุปให้ง่ายๆ ว่ามีคนหมั่นไส้ที่นางอวดซะฟูฟ่องทั้งๆ ที่เป็นแค่นักเขียนหน้าใหม่ ก็แค่นั้นแหละ เรื่องที่โม้จริงไม่จริงเดี๋ยวเวลาก็พิสูจน์ ที่นางไม่หนีไปไหนก็พอที่จะให้ลองรอดูได้บ้างละ จบแยก
อ่านแถลงแล้วเข้าใจว่าน้องส่องโม่งอยู่นะ บอกก่อนว่ากูอ่านเจอเรื่องน้องจากมู้ชลต. และปกติกูไม่อ่านเซินเจิ้น เลยไม่รู้ว่าที่น้องบอกมีดราม่ามีคนจ้องทำลายนี่มันอยู่ตรงไหน ในมู้ชลต.ส่วนใหญ่ก็บอกว่าดูขี้โม้เฉยๆ แต่เรื่องป่วยนี่กูไม่รู้และไม่สนใจ ประเด็นเดียวที่สะกิดใจจนทำให้กูตามไปอ่านคือการที่น้องบอกว่าสอบได้ใบวิชาชีพพยาบาล ซึ่งการเทคคอร์สสั้นๆแค่นั้นมันไม่ใช่อยู่แล้ว พอรู้สึกว่าโกหกเรื่องนึง จะสงสัยเรื่องอื่นว่าโกหกด้วยก็ไม่แปลก
ในเมื่อน้องขอโทษเรื่องนี้แล้ว สำหรับกูก็ถือว่าจบ
ส่วนเรื่องสนพ.จองนิยายกับประกาศว่ากำลังเลือกสนพ. สำหรับกูยังไงก็ดูไม่ดี ถึงเวลามึงก็ตีพิมพ์ได้สนพ.เดียว ประกาศก่อนแบบนี้สนพ.ที่ไม่ถูกมึงเลือกจะกลายเป็นอะไร
และกูอ่านแค่เรื่องเดียวคือฮองเฮา ซึ่งคำพูดกูอาจจะฟังดูบูลลี่ แต่เนื้อหาแค่นี้กับสำนวนแบบนี้ มีสนพ.มาจองแล้วมันเหลือเชื่อ แต่ก็อย่างที่บอกกูไม่ได้อ่านเซินเจิ้น เลยไม่รู้ว่าปกติงานแบบนี้ก็ตีพิมพ์ได้แล้วเหรอวะ กูรอดูแล้วกัน
>>484 อันเรื่องที่เป็นบก. กูรู้สึกทะแม่งๆ อยู่น่ะนะ ไม่รู้สิ งานสายนี้ ถ้าพูดกันตรงๆ ส่วนมากมันงานวนกันในคนหน้าเดิมๆ ว่ะ เรียนตามตรงก็งานเส้นสายนั่นแหละ อย่างพี่กู เพราะเคยไปฝึกงานที่สนพ.หนึ่ง ตอนนี้ก็เลยได้กินฟรีแลนซ์ของสนพ.นั้นยาวๆ หลังจากเรียนจบ แล้วก็ได้กินฟรีแลนซ์ของสนพ.ที่สนิทกับสนพ.นั้นด้วย กูคุยกับมัน มันบอกส่วนมาก นักเขียนไม่ค่อยข้ามสายงานมาเป็นบก.นะ แต่บก.น่ะ ข้ามสายจะบ่อย (ถ้ามีเวลา)
แต่ก็อย่างว่า เดี๋ยวนี้สนพ.ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด อะไรก็เกิดขึ้นได้ละมั้ง
>>486 +++
กูก็ไม่ได้ชอบซ้ำเติมคนหรอกนะ ในเมื่อเคยตักเตือนไปแล้ว ไม้อ่อนก็แล้วไม้แข็งก็แล้วยังทำอีก กูก็คงได้แต่ทำใจและรอชมความพินาศ
ส่วนตัวไม่เชื่อห่าเหวใดทั้งสิ้นที่แม่ประคุณทูนหัวได้ร่ายยาวออกมา และไม่กล่าวโทษคนที่จะยกหางกันต่อไป หรือเห็นอกเห็นใจชีวิตอันแสนบัดซบของเขา หากเป็นโรคจริง กูก็สลดเช่นกันที่สังคมใช้วิธีรุนแรงกับเขา แทนที่จะกล่อมเกลาให้เขากลายเป็นคนปกติที่ไม่โกหก ไม่อวตารร่าง ไม่ตอแหลได้
อย่างที่บอก ไม้แข็งก็แล้วไม้อ่อนก็แล้ว โดนแหกขนาดนี้หวังว่าจะกลับตัวได้จริง ๆ เสียทีนะ
อ่านอย่างเมามัน เห็นเขียนกันน้องๆๆๆๆ นึกว่าน้องม.ต้นที่ไหนโดนโม่งแหก ที่ไหนได้อายุยี่สิบแล้ว ไม่น้องแล้ว ถถถถถ นิยายมีคนมาขอซื้อเยอะก็ไม่แปลกนะ นักเขียนบางคนก็มีแบบนั้น ออกเล่มรัวๆ ถ้าพี่ทำได้ก็ดีใจด้วย จะได้มีเสิ่นเจิ้นมาประดับวงการเยอะๆ ให้โม่งอวยมั่งด่ามั่งตามวิสัย กูขอเรียกพี่ละกัน เรียกน้องไม่ได้เพราะกูอ่อนกว่า งุงิ
>>490 7 เรื่องที่ได้ตีพิมพ์ มี 17 เรื่องที่ สนพ.จอง อันหลังนี่กูขอไม่พูดถึงละกันเนอะ เพราะมันดูไม่แน่นอนเลย หลักลอย ได้กลิ่นลมปากโชยมา
-สมมติว่าในเจ็ดเรื่องยังเขียนไม่จบ หรือจบบ้างไม่จบบ้าง แล้วได้ตีพิมพ์ก็ต้องเซ็นสัญญาใช่ป่ะ แล้วเขาจะมีเดดไลน์ให้ ถ้าเสร็จไม่ทันโดนฟ้องนาจา แล้วได้ตีพิมพ์ไล่ๆกันแบบนี้ เดดไลน์คงไล่ๆกันเนอะ ถ้าเสร็จทันทุกเรื่องก็ดีไป ถ้าไม่ทันก็นะ...
-ถ้าเสร็จหมดแล้วทุกเรื่อง หรือสามารถไล่แต่งจนเสร็จทันทั้งหมดทุกเรื่อง น้องคือคนที่เก่งมาก ทุกคนควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง ควรเชิญไปเป็นวิทยากรอบรม แชร์เทคนิคการแบ่งเวลา และสมองสำหรับการแต่งนิยายหลายเรื่องในเวลาไล่เลี่ยกันให้พวกที่อยู่ในกะลาทั้งหลาย(รวมตัวกูด้วยกะลาใบใหญ่กว่าใคร)ได้ชมเป็นขวัญตา แถมก่อนหน้านี้มีไปสอบด้วยนิ ผ่านอีกต่างหาก เสียดายกำลังกายแข็งแกร่งไม่พอ ไม่งั้นน้องอาจได้อยู่ทีมอเวนเจอร์
กูไปนอนดีกว่า ตามอ่านที่เขาโม้มากๆจนสมองจะบิน แยกความเพ้อเจ้อกับความจริงจะไม่ออกละ
>>453 คือในลู่เอินมักจะมีประโยคความคิดคำนึงของนางเอกซึ่งบางทีก็งงๆ น่ะ (แต่คนอ่านคนอื่นอาจไม่งง)
พอมาอ่านฮูหยินแล้วเจอเรื่องทำลายสมดุลก็เลยงงเพราะอยู่ๆ ก็พูดถึง แต่พออ่านบทต่อๆ ไปมีการอธิบายก็โอเค เข้าใจละ
ว่าแต่ในนี้คงมีนักเขียนมาส่องเนาะ อยากขอร้องว่าฉากข่มขืนอย่าบรรยายละเอียดได้ไหม
ถ้าเป็นฉากที่จำเป็นต้องมีจริงๆ แค่พูดโดยรวม ไปเน้นที่ความรู้สึกทุกข์ทรมานของตัวละครดีกว่า
ไปเจอนิยายที่กูเล็งในรีดไรต์ เค้าเปิดขายเป็นตอนๆ มีบอกว่า nc ข้ามได้
และที่หัวบทก็เตือนไว้ก่อนว่ามีฉากข่มขืนรุนแรง
แต่คนเราอะนะ อยากรู้อยากเห็น ก็เลยไปอ่านต่อ
ปรากฏว่าจะอ้วก
กูว่าไม่จำเป็นที่จะต้องให้คนอ่านรับรู้ว่านางถูกกระทำท่าไหนบ้าง คนร้ายพูดชมว่าอะไรบ้าง
เคยอ่านในเด็กดีนานแล้ว (ฉากนี้คงโดนตัดไม่งั้นถูกแบน) เนื้อเรื่องโดยรวมสนุกดี แนวฮาเร็ม
คิดจะซื้อหนังสือนะ แต่พอเจอแบบนี้ไม่อยากซื้อแล้ว
หรือไม่งั้นคงต้องไปยืนอ่านที่ร้านว่าในหนังสือมีฉากนี้รึเปล่า หรือมีเฉพาะเวอร์ชันออนไลน์
จริงอยู่ว่าเค้าเตือนแล้วและนี่เป็นนิยายของเค้า
แต่สำหรับคนอ่านอย่างกู รู้สึกว่าฉากนี้มันไม่จำเป็นจริงๆ
>>493 กูว่ามันก็ไม่แฟร์กับคนเขียนนิดหน่อยนะมึง
จริงอยู่ว่าฉากนี้ไม่จำเป็นก็ได้ เขาอาจอยากระบายความสะใจด้านมืดก็เลยเขียนมา เขาก็เตือนแล้ว แถมบอกด้วยว่าข้ามได้
เขาทำตามข้อตกลงสากลทุกอย่างเลยนะมึง เตือน อธิบาย บอกด้วยว่าข้ามได้
เหมือนมึงเห็นแท็กrapeแปะเตือน มึงก็ยังเลือกที่จะเข้าไปอ่านแล้วมารู้สึกแย่ แล้วก็ด่าคนเขียนทั้งๆที่เขาเตือนแล้ว
กูเข้าใจในแง่การข่มขืนไม่ควรเกิดขึ้นกับใคร แต่ถ้าคนเขียนต้องการให้มันเป็นส่วนหนึ่งในเนื้อเรื่องและเตือนแล้ว กูก็ว่ามันก็ไม่แฟร์นะถ้าจะต่อว่าคนเขียนแบบนี้ แบบนี้นิยายดาร์คๆโรคจิตกุโระเลือดสาดก็ห้ามแต่งให้หมดเลยมั้ยเพราะโหดร้าย?
>>498 ด่าคนเขียนตรงไหน? ต่อว่าคนเขียนตรงไหน? รบกวนยกประโยคของกูมาหน่อย
กูบอกว่า ขอร้องนักเขียน (ใครก็ตาม) ได้ไหมว่าอย่าบรรยายฉากข่มขืนอย่างละเอียด หรือกูไม่สุภาพพอ?
แล้วกูก็ยกตัวอย่างเรื่องที่อ่านเจอ
การที่บอกว่ากูอ่านแล้วจะอ้วก มันคือการอธิบายความรู้สึกของกูที่มีต่อบทข่มขืนที่ค่อนข้างชัดเจน
ถ้านี่เป็นวัตถุประสงค์ของคนเขียน เขาก็บรรลุแล้ว
เหมือนกับคนที่บรรยายความน่ากินของอาหาร คนอ่านอ่านแล้วหิว
หรือบรรยายความเศร้าเสียใจของตัวละคร คนอ่านร้องไห้ตาม
กลายเป็นการด่า/ต่อว่าคนเขียนงั้นเหรอ?
หรือการที่กูคิดว่าฉากละเอียดนี้ไม่จำเป็นคือการต่อว่าคนเขียน
แล้วกูไปห้ามใครแต่งอะไรเหรอ กูแค่ขอว่าอย่ามีฉากบรรยายละเอียดได้ป่าว เพราะกูคิดว่าไม่จำเป็น
ฉากข่มขืนอาจจำเป็นสำหรับนักเขียน แต่ความละเอียดมันจำเป็นไหม
เอ้า ถ้านักเขียนบอกจำเป็น ก็ตามสบายเลย
แต่ประเด็นคือกูเขียนอะไรที่เป็นการด่าหรือต่อว่านักเขียน ช่วยบอกที กูงง
>>502 ขอบคุณที่อธิบาย
เอางี้ กูเขียนใหม่ละกัน
กูเป็นคนอ่าน มาเสนอแนะนักเขียนนิยายรักทั้งหลายว่าเวลาเขียนฉากข่มขืน เขียนรวมๆ ดีไหม
การบรรยายละเอียดมันไม่ได้จำเป็นเลยถ้าเรื่องของท่านไม่ใช่แนวโหดๆ จิตๆ
ต่อให้ฉากนั้นจำเป็นกับตัวละคร ควรเน้นเรื่องความรู้สึกของผู้ถูกกระทำดีกว่าที่จะมาบรรยายการกระทำ
เป็นแค่คำแนะนำ
ไม่ได้ต่อว่า ไม่ได้ด่า
แค่เสียดายถ้าจะมีจุดบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ ที่มันลดความดีงามของเรื่อง
และกูก็ไม่ได้มาด่านิยายเรื่องนั้น มันเป็นแค่ตัวจุดประกายที่ทำให้กูมาพูด กูหยิบมาเป็นตัวอย่างเฉยๆ
คิดดูสิว่ากูชอบจนคิดจะซื้อ แต่แล้วก็มาเบรกเพราะจุดนี้
ไม่เกี่ยวกับการแปะป้ายเตือนแล้วนะ บอกแล้วนะ เข้ามาอ่านแล้วไม่โอเคก็เรื่องของมึง
คือว่าอันนั้นรู้แล้ว
กูแค่อ่านเจอแล้วคิดว่า เอ มันจำเป็นรึเปล่า
แล้วก็เลยมาแนะนำว่า ถ้าใครจะเขียนฉากแบบนี้ กูว่าไม่จำเป็นต้องเขียนละเอียดนะ ถ้าเขียนแบบนี้ๆ ล่ะ น่าจะดีกว่ามั้ย
สรุปอีกที กูแนะนำว่าใครที่เป็นนักเขียน ลองพิจารณาเรื่องการเขียนบทข่มขืนหน่อยมั้ยว่าจะเขียนแบบไหน ถ้าละเอียด ทำเพื่ออะไร สำคัญยังไงกับเนื้อเรื่อง
แต่ถ้าใครคิดว่าจะเขียนยังไงก็ได้ ขอแค่มีป้ายเตือนไว้ก่อน ก็แล้วแต่
ขอโทษที่มารกบอร์ด
นักเขียนหญิงเจอศาลจีนสั่งคุก 10 ปี เหตุเขียนนิยายอีโรติกขาย ชาวเน็ตโวยโทษแรงเกิน!
https://www.matichon.co.th/foreign/news_1234703
>>503 กูเห็นด้วยนะที่มึงบอกว่า "กูแนะนำว่าใครที่เป็นนักเขียน ลองพิจารณาเรื่องการเขียนบทข่มขืนหน่อยมั้ยว่าจะเขียนแบบไหน ถ้าละเอียด ทำเพื่ออะไร สำคัญยังไงกับเนื้อเรื่อง แต่ถ้าใครคิดว่าจะเขียนยังไงก็ได้ ขอแค่มีป้ายเตือนไว้ก่อนก็แล้วแต่"
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ระดับที่คนรับได้ไม่เท่ากัน ก็เลือกเสพตามที่มึงอ่าน จบ
กูคนหนึ่งนะ ที่อ่านแบบละเอียดๆ แล้วจะอ้วก บางครั้งก็เน้นเกิน เบาลงนิดเถอะค่ะ
ขนาดนั่นพระเอกนางเอกนะ
>>508 พูดกันในนี้บ้างก็็็ดีนะ เพราะนักเขียน น่าจะอยู่ในนี้เยอะกว่าไหม หรือไง
เกี่ยวกับฉากเรต อยากให้ลองคุยกันว่า ฉากเรตมันควรมีแค่ไหนดี
สำหรับกูนี่เอาพอประมาณ อย่าถึงกับต้องบรรยายมังกือน้อยว่ายาวใหญ่เลย
ส่วนในข่าว >>504 นี่ก็เกินไป แต่ก็นะ ฝั่งเราไม่รู้เนื้อหา บางทีเนื้อหาอาจจะรุนแรงหรือวิตถารสุดไปเลยก็ได้
>>509 อ้าว งั้นจะโพสอีกรอบเพื่อสื่อไรอะ สื่อว่าบ้านเขาคุมเข้มเรื่องฉากเรต ทำมือโดนไม่ผ่านสนพผิดกม?
อยากให้บ้านเราเหมือนจีน? แค่นี้กูก็อึกอัดจะตายอยู่บะ สั่งวายจากตปทยังต้องกังวลจะโดนยึด รู้สึกโดนควบคุมจนหืดขึ้นคอ
จะนิยายประเทศไทย การระบุว่ามีฉากรุนแนงทางภาษาและเพศ ระบุอายุ มันก็เป็นสิ่งที่ควรทำอยู่ละ คนที่เขียนแนวนี้หรือเสพแนวนี้ก็ไม่ใช่ฆาตกรมันคือรสนิยม อ่า เว้นแต่บางเคสอะนะ
>>512 จริง กูรู้สึกเหมือน >>511 ไปโกรธใครมาอะ 55555
>>510 สำหรับกูนะ ในฐานะนักเขียนคือกูไม่คล่องหรอก ข้ามไป พูดในฐานะนักอ่านกูไม่อยากอ่านหรอกว่ามังกรแหวกพงหญ้ามุดถ้ำหงส์ ถ้ำหงส์ตอดรับมังกรที่ขยายตัวใหญ่ อู้ว อ้าว อ๊า
ฮือ...อิสัสเอ๊ย อารมณ์กูดับหมด นั่งขำเป็นวรรคเป็นเวร แล้วในสายตากูคือดูแบบ อ่อม ไม่มีศิลป์ แม้นักเขียนจะใช้คำเลี่ยงก็ดูไม่มีศิลป์
NC เสิ่นเจิ้นที่กูเจอก็จะแบบ
1. รสชาติกล้อมแกล้มเป็นเสิ่นเจิ้นมาทั้งเรื่อง พอ NC ปุ๊บ อ้าว นิยายไทย คำบรรยายก็คือ NC ไทยดี ๆ นี่เอง
2. พยายามใช้คำให้สวย ปทุมถันบ้าง ถ้ำหงส์บ้าง มังกรบ้าง พงหญ้าบ้าง ไปเรื่อยแล้วมึง มันมากไป แล้วพอเอามาใช้ไม่ดีมันก็กลายเป็นตลก กลายเป็นฝืน แม่ง ติดตากูมาก มังกรมุดถ้ำหงส์ ฮึก
NC ภาษาสวยมันคนละเรื่องกับการพยายามเอาคำมาใช้ให้สวยนะมึง มึงสามารถทำให้มันสวยได้ด้วยฟีลลิ่งและการบรรยายที่ลื่นไหล ไม่ใช่เอาคำไวพจน์มายำแล้วกลายเป็นเหี้ยอาไร้
โดยส่วนตัว ถึงแม้ว่ากูจะหื่นและชอบอ่าน NC แต่มากไปก็เกร่อว่ะ เลี่ยนด้วย บางเรื่องก็นะ จะขาย NC อะไรขนาดนั้น เนื้อเรื่องอยู่ไหนเอ่ย แล้วบางเรื่องถ้าภาษาไม่ถึงก็น่ารำคาญ
NC เสิ่นเจิ้นที่กูชอบยังหาไม่เจอ แต่ถ้า NC จีนแปลกูชอบแบบคู่แค้นสงครามรัก ละเมียดมาก ร้อนฉ่ามาก ไม่มีคำหยาบโลนเลย แต่กำเดากูพราก
>>511 บางที ตำหนักนี้ก็ร้างไป เขาก็หาประเด็นมาคุย มึงนี่ก็555
เอ้างั้นมาแชร์นิยายฟินที่ไม่มีฉากเรทรุนแรง แบบสนุกได้ไร้ฉากเรต
กับ ติดเรทอย่างมีระดับ อ่านแล้วสยิวกิ้วมากกว่าจะสยองหนอนน้อยกับหอยน้อย
และฝากถึงนักเขียน หนูไม่อินสาวไทยทะลุมิติไปได้ผัวอ๋อง อยากได้เวิ่นเวิ่นเจิ่นระดับ A+++ เอาแบบโบราณไปเลย หยุดทะลุเถิด
โดนเพื่อนติงเรื่องใช้คำผิดบริบทว่ะ ถามหน่อย พอดีในนิยาย มีชายคนหนึ่งอยากมีพละกำลังแข็งแกร่งขึ้น เลยไปขอให้ผู้เฒ่าท่านหนึ่งช่วยปรุงโอสถให้มัน ทีนี้ไอ้เฒ่านี่เจ้าเล่ห์ บอกจะปรุงให้แต่ต้องออกไปเก็บวัตถุดิบบนยอดเขานี้ ๆ ทุกเช้า เย็นต้องไปผ่าฟืน เตรียมมาให้มันต้มน้ำปรุงยา แต่สุดท้ายแล้ว ไอ้เฒ่านี่ก็ให้เม็ดยาธรรมดาที่ไม่ได้มีสรรพคุณอะไรไปแล้วบอกกินไปจะรู้สึกว่ามีกำลังมากขึ้น (มันหลอกให้ไอ้นี่ออกกำลังกาย) แล้วก็เรียกเก็บเงินไอ้นี่ราคาอย่างแพง ทีนี้กูเลยใช้คำว่า กลอุบาย เพราะไอ้เฒ่านี่มันหลอกเพื่อผลประโยชน์ของมันเอง แต่เพื่อกูบอกว่า ต้องใช้กุศโลบาย ตกลงคำไหนถูกวะ
++++++++++++กล, กล-
(๑) [กน, กนละ-] น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง (กฎหมาย).
(๒) น. เรียกการเล่นที่ลวงตาให้เห็นเป็นจริง ว่า เล่นกล (กฎหมาย).
ฯลฯ
+++++++++++++++อุบาย
(๑) น. วิธีการอันแยบคาย (ป., ส. อุปาย).
(๒) น. เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม. (ป., ส. อุปาย).
++++++++++++กุศโลบาย
[กุสะ-, กุดสะ-] น. อุบายอันแยบคาย. (ส. กุศล + อุปาย).
เอาจริง กลอุบายก็มาจาก กล+อุบาย ส่วนกุศโลบายก็มาจาก กุศล(สิ่งที่ดี)+อุบาย นั่นแหละ มันก็ออกมาความหมายใกล้ ๆ กัน แต่ที่ต่างคือความรู้สึกที่ได้จากทั้งสองคำนี้ จากการเปิดชีตเรียนพบว่ามันน่าจะเป็นเรื่องของการให้ความหมายเชิงอารมณ์ว่ะ ก็คือเป็นคำที่ความหมายคล้าย ๆ กันแต่ให้ฟีลลิ่งต่างกัน ซึ่งกูมองว่ากุศโลบายให้แง่บวก เป็นอุบายแนวบวกอะ ส่วนกลอุบายฟังแล้วออกแนวเชิงลบ ประมาณล่อหลอกในทางลบ ทีนี้มึงก็คงต้องชั่งน้ำหนักละว่าไอ้เฒ่าของมึงมันอุบายบวกหรือลบ ดีหรือเหี้ยมากกว่ากัน
หรือให้ง่ายสุด ตัดปัญหา ใช้อุบายเฉย ๆ ไปเลยจ้า
>>517 พออ่านที่มึงพิมพ์มา คาแรกเตอร์ผู้เฒ่าของมึง มันมีความย้อนแย้งกันอยู่เบาๆ นะ เลยทำให้เลือกใช้คำได้ยาก คืองี้ มึงปูมาว่าตาเฒ่าเนี่ยเป็นคนเจ้าเล่ห์ กะจะฟันเอาเงินจากไอ้หนุ่มนี่อยู่แล้วใช่ไหม ก็เลยหลอกให้ไปหาวัตถุดิบมาทำยาไปงั้นแหละ แต่ประเด็นคือสิ่งที่ไอ้หนุ่มนี่ต้องการคือร่างกายที่แข็งแรง ดังนั้น การที่ตาเฒ่าหลอกให้ไอ้หนุ่มนี่ออกกำลังกาย (มึงระบุมาเองนะ ว่าตาเฒ่ามันหลอกให้ทำเรื่องตรงนี้ด้วย) มันก็ดันส่งผลดีกับไอ้หนุ่มนี่ด้วยไง ประมาณว่าไอ้ตาเฒ่านี่มองขาด ว่ายาวิเศษอะไรก็ไม่ช่วยให้คนแข็งแรงขึ้นมาได้ นอกจากต้องออกกำลังกายเอง ดังนั้นยาธรรมดาที่ให้ไอ้หนุ่มนี่ไปตอนสุดท้าย ผลก็ไม่ต่างกับยาวิเศษจริงๆ ไหมล่ะ
การกระทำของตาเฒ่าครั้งนี้ มันเลยตีเป็นสีขาวหรือสีดำไปเลยไม่ได้ไง ใช้กลอุบายก็รู้สึกแปลกใจกับในวงเล็บของมึงที่บอกว่าตาเฒ่าหลอกให้ไอ้หนุ่มออกกำลังกาย (ไอ้หนุ่มที่มาด้วยความต้องการร่างกายแข็งแรง ออกกำลังกาย=แข็งแรง) จะใช้กุศโลบาย ก็ตงิดใจกับความกะฟันเงินของตาเฒ่าที่มึงกำกับไว้ไปอีก
กูเลยรู้สึกว่ามึงใช่คำว่า ‘อุบาย’ น่าจะกลางๆ สุดแล้ว แบบไม่ผิดบริบทไปแบบชัดเจนน่ะนะ เพราะการกระทำของตาเฒ่ามันก็ก้ำกึ่งอยู่
ป.ล.ที่กูเจอในนิยายจีน มันจะมีพวกตาเฒ่านิสัยประมาณนี้เยอะนะ แบบที่ชอบหลอกให้ตัวละครทำซัมติงที่ไม่เกี่ยวกับสิ่งที่มาร้องขอในตอนแรกเลย แถมทำตัวเจ้าเล่ห์ขี้แกล้งหัวเราะฮิฮะตลอดเวลา หาผลประโยชน์กับอิตัวละครที่มาขอนู่นนี่ก็เยอะ แต่สุดท้าย สิ่งที่พวกตาเฒ่านี่ให้ทำกลับเกิดผลดีกับตัวละครซะงั้น
กู 520 มาเพิ่มนิดหน่อย กูถามมึงหน่อยว่า สรุปแล้ว ตาเฒ่านี่มันมีเจตนาดีหรือร้ายต่อไอ้หนุ่มนี่กันแน่ ถ้าเกิดว่าแนวคิดของตาเฒ่านี่ คือการที่ว่ายาวิเศษอะไรก็ช่วยให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นไม่ได้ ถ้าไม่ออกกำลังกาย ดังนั้น คนที่มาขอแบบนี้กับตาเฒ่า ตาเฒ่าก็เลยหาเรื่องให้ไปหาวัตถุดิบแบบเหนื่อยเหี้ยๆ อย่างนี้ทุกรายเพื่อให้เกิดกระบวนการออกกำลังกายนั้น แล้วมาจบปิ๊งที่ให้ยาธรรมดาไป ในวันที่ร่างกายบึกบึนเพราะการออกกำลังกายแล้ว ส่วนเงินก็เรียกเก็บแพงๆ ด้วยความเจ้าเล่ห์แสนกล อยากเก็บเอาสนุก หรือมีนิสัยขี้งกส่วนตัว (ในมุมนี้ก็มองว่าเป็นค่าวิชาก็ได้ป่าววะ) อันนี้กูว่าใช้กุศโลบายได้นะ เพราะผลสุดท้ายของการใช้อุบายมันออกมาเกิดผลดีว่ะ
ใช้กุศโลบายแล้วแปลกๆ ว่ะ เหมือนเป็นคำทางการ อีกอย่างที่เรียกกุศโลบายคือไม่หาประโยชน์ส่วนตน ถ้าตอนสุดท้ายคืนเงินก็พอไหว แต่นี่เอาเงินเอาของไปเรียกกุศโลบายได้เหรอ
กู >>517 นะ เข้าสายเลยตื่นสายหน่อย โห คนมาตอบเยอะเลย แต่ละคนตั้งใจทั้งนั้น ขอบคุณมาก
>>521 คือตาเฒ่ามันเป็นเฒ่าเจ้าเล่ห์ จุดประสงค์คือกะกินตังค์ไอ้คนนี้แหละ ทีแรกมันจะไม่ช่วย เพราะไม่รู้จะทำยังไง มันปรุงโอสถแบบนั้นไม่ได้ แต่ดันนึกวิธีนี้ขึ้นมาได้ เลยตกลง (อยากได้ตังค์)
เจตนาไม่ดี แต่ไอ้คนนั้นทำแล้วดันได้ผลดี ในขณะเดียวกันก็เสียตังค์ตามเป้าหมายของตาเฒ่า ซึ่งหวังได้ตังค์แบบเนียนๆ แต่แรก
พิมพ์งงๆขอโทษด้วย นั่งรถอยู่ ขอบคุณพวกมึงมากนะ
>>522 ตรงไหนที่บ่งว่าคำว่ากุศโลบายคืออุบายที่ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนวะ? คืองี้ คำว่ากุศลมันไม่ได้แปลว่า good อย่างเดียวนะ ในพจนานุกรมไทย เก็บความหมายที่แปลว่า clever, skilful ไว้ด้วยเด้อ ให้ความรู้สึกเหมือนคำว่ากรรมอ่ะ ที่คนชอบตีความหมายของมันไปทางลบ ทั้งๆ ทีความจริง มันแปลว่าการกระทำเท่านั้นเอง
ถ้ามึงบอกว่ากุศโลบายคือไม่หาประโยชน์ส่วนตน มึงเคยอ่าน ‘กุศโลบายสร้างความยิ่งใหญ่’ ของหลวงวิจิตรวาทการไหม มันเป็นหนังสือที่สอนอุบายอันแยบคายในการเป็นผู้นำที่ยิ่งใหญ่โดยรีเฟอร์มาจากวิธีของคนดังคนอื่นอ่ะ
กูเลยคิดตรงกับ quote นี้ที่กู quote มานะ ‘“กุศโลบาย” นั้น หมายถึง อุบายอันฉลาด หรือ อุบายที่ดี หาใช่“กลอุบาย”ที่หมายถึง เล่ห์เหลี่ยมที่ใช้หลอกลวงผู้อื่น ดังนั้น กุศโลบายจึงเป็นคุณประโยชน์ต่อตัวผู้กระทำและผู้อื่นส่วนกลอุบายนั้นเป็นคุณต่อตัวผู้กระทำก็จริงแต่เป็นโทษต่อผู้อื่นและท้ายที่สุดโทษนั้นก็มักจะกลับมาสนองตัวผู้กระทำในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งเสมอ’
เท่าที่เข้าใจ กุศโลบายคืออุบายที่ก่อผลดีทางอ้อม เช่นถือเป็นกุศโลบายที่เอื้อประโยชน์ให้ผู้ใดผู้หนึ่ง
>>513 กูก็ชอบคู่แค้นสงครามรัก ชอบทั้งเรื่องความรักและบท nc อะแฮ่มๆ
>>515 เรื่องที่ไม่มีฉากเรต -- ซื่อจื่อ เท่าที่จำได้มีแต่จูบนะ แต่นั่นกูอ่านในเด็กดี ไม่รู้ว่าตอนเป็นหนังสือเค้าจะเพิ่มฉากเรตเข้าไปรึเปล่า
เสริม >>524
กุศล
(๑) [-สน] น. สิ่งที่ดีที่ชอบ, บุญ. (ส.; ป. กุสล).
(๒) [-สน] ว. ฉลาด. (ส.; ป. กุสล).
กุศโลบาย มาจาก กุศล+อุบาย
ดูจากความหมายที่ให้มาว่า อุบายอันแยบคาย แสดงว่าเอาความหมายที่สองของกุศลมาใช้ ก็คือ ฉลาด
>>523 สรุปง่ายๆ นะ
กุศโลบาย - เจตนาดี
กลอุบาย / อุบาย - เจตนาไม่ดี
ไม่ต้องสนใจผลที่พระเอกมันได้ ดูที่เจตนาของตาเฒ่ามึงก็พอ
อีกอย่างคือ กูว่าคำว่ากุศโลบายแม่งดูราชการมาก ดูมีความ propaganda แฝงอยู่แบบแปลกๆ ด้วย เดี๋ยวนี้ชอบเห็นคนใช้พูดโยงเกี่วกับคำสอนพระพุทธเจ้า ศาสนาอะไรพวกนี้ ไม่เหมาะจะใช้ในนิยายเท่าไหร่ ยิ่งไม่เหมาะกับจะใช้ในนิยายจีนด้วย
มึง ช่วยกูคิดแบบดูมีหลักการ มีทฤษฎีหน่อยว่าทำไมในนิยายเซินเจิ้นคนไทยต้องย้อนเวลาไปในจีนวะ ถ้าตัดประเด็นคนเขียนเป็นคนไทยออกอะ พอจะมีคำอธิบายอื่นมะ ว่าจะเอาไปเขียนงานหน่อย 55555555
ก็มันเป็นแฟนตาซีที่สตรีโหยหาในส่วนลึก กูว่าในจีนเก่าบทบาทของชายหญิงมันชัดเจน ในขณะที่ตอนนี้ บทบาทสตรีไทยมันสับสน จะนำก็ทำได้แต่ก็ยังอยากมีที่พึ่งพิงที่ดี ทุกวันนี้สาวไทยเหนื่อยสัส ทำงานเหนื่อยเท่าผัว แต่มึงเป็นแม่เป็นเมีย มึงก็ต้องดูแลบ้านเหมือนยุคก่อนด้วย คือ ผู้ชายเหนื่อยเท่าเดิม ผู้หญิงเหนื่อยคูณสอง ซึ่งตอนนี้ชายดีๆที่พร้อมรับผิดชอบเป็นผู้นำ เลี้ยงเมียลูกเต็มที่มันน้อยลงทุกวัน กูว่าหลายคนพอมีลูกก็อยากให้ผัวเลี้ยงแล้วแต่ทำไม่ได้มันไม่พอแดก
บทบาทสามียุคเก่าในส่วนที่ดี เลยถูกนำมาใช้สนองนีด ส่วนที่สตรีโดนกดขี่ ก็จะถูกสาวย้อนยุคปฏิวัติ เพื่อหาความพอดีให้สตรีหัวสมัยใหม่พอใจด้วย
ทำไมเป็นสาวไทยไปจีนแทนที่จะย้อนไปหาพี่ขุนล่ะ
กูว่าจีนมันไกลตัวหน่อย ทำให้มโนแฟนตาไซท์ได้มากกว่า ของไทยจะให้พระเอกกูมีวิชาตัวเบา กระบี่สยบมารด้วยก็ไม่สมจริง เพราะรู้จักแต่ มวยไทย ฟันดาบ ท่องอาคม
แถมขุนศึกหล่อๆในประวัตืศาสตร์ให้จินตนาการก็ไม่ค่อยมีตัวอย่าง จะเล่นเจ้าชายหล่อก็ไม่ได้อีก
>>529 มันไม่มีหลักการในการย้อนอดีตอยู่แล้วมั้ยวะ ยกเว้นมึงอยากเล่นประเด็นที่ดูเหมือนจะมีหลักการหน่อย แบบ บรรยากาศแปรปรวนแล้วเกิดหลุมดำที่บิดห้วงเวลา แต่ถ้าเขียนไม่ดีก็อย่าพูดถึงเลย พลอตโฮลเยอะชิบหาย
ไม่ก็พวก ได้รับสืบทอดของโบราณมาจากบรรพบุรุษชาวจีน หรือซื้อจากร้านของเก่า แล้วมันดันผูกวิญญาณอยู่กับใครซักคนสมัยก่อนงี้
>>530 กูไม่เข้าใจประเด็นมึง
สรุป529 ถามไม่เคลียร์ค่ะ555
ขอโทษที่ทำให้สับสนจ้ะ โม่งแตกแน่กู คืองี้ กูจะเอาไปเขียนงานประวัติศาสตร์ส่งอาจารย์ เขาให้แต่งปวศเอง กาวได้ แต่ควรมีหลักฐานนิดหน่อย
กูอะจะเขียนหัวข้อ “คนไทยย้อนเวลาไปสมัยจีนโบราณเป็นจำนวนมาก เป็นที่มาว่าคนไทยมาจากตอนใต้ของจีน” ไรงี้ คือไอเดียมาจากนิยายเซินเจิ้นที่ผญ.ไทยมักจะย้อนไปจีนอะ กูจะกาวว่าพอมันย้อนไปมันก็มีลูกหลาน แล้วก็ค่อย ๆ ย้ายถิ่นฐานมาเป็นไทยในปัจจุบัน กูเลยอยากได้ไอเดียหน่อยว่าควรอธิบายอะไรดีให้ดูมีสาระ น่าเชื่อถือในกาวถุงนี้
สัสเอ๊ย ปวดหัว 555555555555 แต่ก็ขอบคุณมาก จุ๊บ
>>538 แงแอ กูยังไม่เก้ทอยู่ คือกูก็ยังเข้าใจว่ามึงอยากหาทฤษฎีย้อนอดีตที่ดูมีเหตุผล ถูกแมะ
ถ้ายังเป็นงี้อยู่ กูก็ยังคิดตาม >>533 นะ มันไม่ค่อยมีเหตุผลดีๆ อะ เป็นกูถ้าจะกาวก็โยงเข้าพวกความเชื่อเรื่องกรรม เรื่องเหนือธรรมชาติแบบไทยๆ หน่อย มันก็จะยังเข้าองค์ประกอบความเป็นไทยได้ ฟีลทวิภพแล้วเปลี่ยนจากกระจกเป็นยันต์แปดทิศของจีนไรก็ได้
>>538 ก็บอกไปว่าลูกหลานได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับบ้านเกิดของแม่(ซึ่งตอนนั้นยังไม่มี) พอตอนหลังราชวงศ์ล่มหรือห่าเหวไรก็ได้ก็ออกมาตามหา เจอที่นี่แล้วตั้งเมืองแม่งเลย พระเอกชื่อขนมสาคูก็ตั้งชื่อเมืองตามนั้นผ่านไปหลายพันปีเลยกลายเป็น สยาม เมียที่มาด้วยชื่อชวีปินปิง ตอนหลังก็กลายเป็นชื่อของฟิลิปปินส์และต้นกำเนิดชื่อแม่น้ำปิง (ปิง วัง ยม นาท มาจากชื่อสนม) ตั้งจีนจีนเหนือใต้ ตอนหลังมีนางคนหนึ่งย้อนเวลากลับไปขอมจามปา รู้ว่าเมืองไทยถูกจีนยึดจึงร่วมกำลังคนปลดแอกที่บ้านบางระจัน และตอนหลังก็วางยาพระรอง(คิงขอม) ให้พระเอกตั้งสุโขทัย
/ไปกินยาแป๊ป
มีใครอ่าน สัประยุทธ์ทะลุฟ้าจบแล้วไหมคะ พอดีสงสัยเรื่องนางเอก แบบ มีกี่คน?
>>545 ผิดตำหนักค่ะ ตัวเธอ
https://fanboi.ch/literature/6316/
แต่จะสปอยล์ให้ เขาว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พระเอกมีเมียสอง
.
.
.
.
.
พวกมึงมีเสิ่นเจิ้นที่ไม่ย้อนยุค ไม่วังหลัง เนื้อเรื่องดีๆ แนะนำบ้างไหมวะ
มีแบบไม่เครียดบ้างมั้ยวะ ไม่ชิงดีชิงเด่น เอาแบบเน้นฮา คอมเมดี้ เนื้อเรื่องไม่ต้องยาวก็ได้ กูขอแบบไม่เครียดอะ ช่วงนี้กูขก.อ่านแนวดราม่า ตบตีกันในจวนแล้ววว (ไม่เอาแบบฮาๆกันอยู่ในวังหลังวังหลวงนะ กูไม่อินกับพี่น้องๆสนม)
จิ่นเสวี่ยนหวางกูคนเขียนไปแล้วไปลับเลยอ่ะ ฮรืออ กูอยากอ่านต่อ ที่เจ็ดของกูจะค้างเติ่งอยู่ตรงนี้เหรอ เสียดาย กูชอบเรื่องนี้มาก Orz
มีแบบไม่เครียดบ้างมั้ยวะ ไม่ชิงดีชิงเด่น เอาแบบเน้นฮา คอมเมดี้ เนื้อเรื่องไม่ต้องยาวก็ได้ กูขอแบบไม่เครียดอะ ช่วงนี้กูขก.อ่านแนวดราม่า ตบตีกันในจวนแล้ววว (ไม่เอาแบบฮาๆกันอยู่ในวังหลังวังหลวงนะ กูไม่อินกับพี่น้องๆสนม)
กูไม่ค่อยชอบสายฮาตรงๆ ชอบแบบฮาลึกๆอะ แต่มันจะหายาก นานๆจะมีหลุดมาให้เห็นซักเรื่อง
ฮาลึกๆต้องคนเขียนฝ่าบาทนกฮูก
กูชอบคุณหนูใหญ่แต่งงานสุด สาวจอมป่วนทะลุมิตินี่ยังมีลำไยนางเอก แล้วคนเขียนชอบผูกเงื่อนที่บางทีย้อนไปมาเหนื่อยไปสำหรับกู
นกฮูกกูชอบนะพอดีๆ ไม่ออกทะเล อิงประวัติศาสตร์ผสมกาวที่มีเหตุผล มีตอนพิเศษรุ่นลูกที่กูไม่ชอบส่วนลูกชาย แต่อยากอ่านส่วนลูกสาวมากกว่านี้
มึง ใครซื้อเรื่อง.“เมารัก แม่ทัพร้าย” มาอ่านเต็มๆ บ้าง กูคุ้นๆ เหมือนเคยอ่านจากนิยายมกร.แจ่มใส แต่จำชื่อเรื่องไม่ได้
ลองอ่านแล้วน่าสนใจดี แต่ติดมี่มันคุ้นๆ นี่แหละถึงไม่กล้าซื้อสักที
คตค ปิดกิจการแล้วอ่อ
พวกมึง กูไม่รู้จะไปถามที่ไหน
อ่านนิยายเสิ่นเจิ้นวาย (แนวปัจจุบัน) พอถึงเลิฟซีนมันไม่ต้องมีขั้นตอนไรก่อนเหรอ
เพราะทางเดียวที่ไปได้คือเบญจมาศน้อย ซึ่งก็คือการสวนทวารป่าววะ
มันจะไม่มีอะไรตามออกมาเหรอ
ในนิยายนี่ถ้าอารมณ์ได้ก็จัดเลย จะว่าคนเขียนละไว้มันก็ไม่ใช่ เพราะบรรยายต่อเนื่อง
จำชื่อเรื่องไม่ได้ จำได้แต่ว่าเป็นระบบ เดินทางไปทำภารกิจในโลกต่างๆ
แต่ชื่อเป็นคนจีน กูเลยมาถามห้องนี้
นิยายวายมันก็ไม่เคยเจาะลึกเรื่องสวนก้นอยู่แล้วป่ะ? กูอ่านมาไม่มากแต่ไม่ทีเรื่องไหนพูดถึงอึเลย มันไม่เรียลอย่างนี้อ่ะดีแล้วมั้งถ้าเอาแบบเรียลๆขั้นตอนการเตรียมตัวก่อนทะลวงก้นนี่มันจะหมดอารมณ์เอานะ
วายแปลก็มีน้อยเรื่องอะที่พูดถึงการสวนก่อน ถ้าจำไม่ผิดที่เคยอ่านมีสองสามเรื่องที่ประมาณว่าส่งตัวให้ฮ่องเต้ เลยต้องมีการล้างก่อน จำชื่อเรื่องไม่ได้ละ มันเป็นนิยายอะมึง มีรายละเอียดตรงนี้ถ้าไม่จำเป็นอารมณ์มันน่าจะสะดุดนะถ้าใส่มาไม่ดี 55
ขอบคุณพวกมึงทั้งหลาย กูเข้าสู่วงการวายไม่นาน เลยเกิดสงสัยว่าหรือจริงๆ มันไม่จำเป็นวะ เพราะไม่เห็นในนิยายพูดถึง ฮ่าๆๆ
สงสัยกูต้องวางนิยายออกไปสู่โลกจริงบ้าง เดี๋ยวจะหลงกับโลกนิยายมากไป
ทุกวันนี้มองผู้ชายก็เห็นเป็นเคะเป็นเมะไปหมดแร้วววว
หลายๆเรื่องก็มีพูดถึงนะ แบบอาจจะพูดกว้างๆว่าทำความสะอาด อาบน้ำ เตรียมตัว ประมาณนี้ก็พอถัวๆไปได้ว่าทำละ
เรื่องที่พูดเรื่องสวนชัดๆกูก็เคยเจอ แต่ไม่ใช่แนวจีนนะ แบบขั้นตอนวิธีการ
พวกมึงมีแนวโคแก่หญ้าอ่อนไหม นอกจากหลันเออร์อ่ะ
ถามความเห็น นิยายกูนางเอกกำลังท้องอยู่ ละคือแพลนว่าจะให้นางแท้ง (แต่เดี๋ยวมีหักมุม) ซึ่งกูจะตัดจบไปตอนที่หมอบอกว่านางแท้งพอดี แต่กูก็กลัวว่าคนอ่านมันจะรับไม่ได้แล้วหายหมดหรือเปล่าวะ นิยายกูก็ไม่ได้ดาร์กมากด้วย แต่มีหักมุมอยู่เรื่อย ๆ
กูมาหวีดบรรณาการแสนรัก อ่านอย่างมันส์ กูชอบที่นางเอกตกต่ำสุดขีดแล้วดิ้นรนจนเข้าวังไปล้างแค้นได้ เอาคืนแบบสะใจ สนุกมากกูเชียร์ๆๆ
กูล่ะชอบเรื่องระบบภรรยาเจรงๆ สงสัยช่วงนี้เจอแต่พวกเอะอะหย่า บลาๆ
มึงมีเรื่องฮาๆที่เขียนได้ละเอียดแน่นๆแนะนำบ้างมั้ย อย่างระบบภรรยา กูอ่านได้สนุกนะ สำนวนไม่เลวแต่ยังเบา เรื่องฮาส่วนใหญ่ คนเขียนไม่ค่อยพยายามผลักมันไปเป็นงานเขียนมาตรฐานดีๆ หรือพอทำอย่างนั้นมันไม่ฮาวะ กูแค่เสียดาย เพราะคนไทยเขียนพล๊อตบ้าๆบอๆตลกดีออก แต่ภาษาสำนวนเหมือนเขียนเล่นๆไปหมด
ถ้าพวกมึงมีแนะนำช่วยบอกด้วย
>>599 สามชาติภพ ลูกแก้วอะไรซักอย่าง ลองอ่านดูมะ แต่ก็ไม่รู้ว่าแน่นพอไหมสำหรับมึง
>>594 ของคนเขียนนกฮูก เรื่องเค้าไม่ใช่แนวฮาเป็นหลักอะ มีฮาเป็นบางช่วงก็ขำๆ เฉพาะตรงนั้นแหละ กูอ่านคุณหนูใหญ่ตอนที่ฮองเฮา (หรือไทเฮาหว่า) มาเยี่ยมที่บ้าน อันนี้อย่างฮา
แต่โดยรวมคนที่ชอบอ่านของคนนี้คงเพราะชอบที่หยิบเรื่องราวในประวัติศาสตร์มาผูกเป็นนิยาย และสำนวนภาษาก็ดี
>>601 ขอบใจมึง กูเลยนึกได้ว่าไม่ได้อ่านเรื่องนี้นานละ กาวสัส เออ เรื่องนี้สำนวนใช้ได้ อ่านไม่หงุดหงิด กูต้องกลับไปอ่านว่าฮองเฮาไปหาสามีใหม่ได้รึยัง เรื่องนี้กูชอบฮองเฮากับจอมยุทธหลายวิญญาณ
กูจะคอยแหละว่าวันไหนเราจะตลกด้วยเนื้อเรื่องและบทพูดของคาร์ได้จริงๆ โดยไม่เป็นตลกที่นางเอกคิดในใจด่าผู้อื่นด้วยภาษาปัจจุบัน มันเลยตลก เดี๋ยวคนเขียนเขาเบื่อแนวๆนี้เขาก็คงเขียนวิธีใหม่ๆเอง
สามชาติลูกแก้วมังกร กูชอบนะแต่คนเขียนออกจะดองหน่อยๆ ด้านเนื้อเนื่องกูว่าไม่แน่น แต่ความกาวความเพ้อควมมบ้อบอคอแตกกูให้เต็มอ่ะถถถถ
ขอถามหน่อยจ้า ถ้าคนเป็นแม่ทัพจะมีเมียมาก่อนมีเมียเอกได้ไหมอะ ไม่ใช่สาวใช้ด้วยนะ เหมือนผู้หญิงชาวบ้านที่เจอทั่ว ๆ ไปแล้วถูกใจเอามาเป็นเมียอะ ใช้คำเรียกว่าอะไรเหรอ อนุ? สาวใช้อุ่นเตียง? นางบำเรอ? เวลาเรียกชื่อก็เป็น อนุ+นามสกุลงี้ไหม แล้วผู้หญิงแบบนี้จะมีสิทธิ์ทำอะไรบ้าง เทียบเท่าอนุทั่วไปหรือเหมือนสาวใช้ ไม่ควรออกจากจวน ไม่ควรตีตนเสมอ หรือยังไง พอจะมีใครรู้บ้างจ๊ะแม่ กราบล่วงหน้าจ้า
ชาวบ้านทั่วไป ได้เป็นเมียแต่ไม่ให้ฐานะอะไรเลยก็ได้ เพราะไม่มีฐานะคู่ควร ถ้าให้เข้ามาอยู่ในจวน จะให้ตำแหน่งไหน เมียบ่าว สาวใช้อุ่นเตียง อนุ ก็แล้วแต่ความกรุณา ได้เป็นอนุนี่ถือว่ายกย่องมาก เพราะนับเป็นเมียที่มีตำแหน่ง มีเรือน มีสาวใช้
>>606 ตำแหน่งแม่ทัพ เมียเอกจริงๆ คือเมียพระราชทาน นอกนั้นต่อให้เป็นเมียแต่งยกน้ำชาก่อนก็ต้องโดนลดเป็นเมียรองหมด แต่ไม่ใช่แม่ทัพทุกคนที่จะได้พระราชทานเมียหลวง
ถ้าแม่ทัพที่ขึ้นมาจากชนชั้นสามัญชนจากชาวนาชาวบ้านเลยส่วนใหญ่ก็มักจะมีเมียแต่งขึ้นเกี้ยว-ไหว้ฟ้าดิน-ยกน้ำชา, คู่หมั้นที่มีฐานะสามัญชนแบบเดียวกัน หรืออาจจะดีกว่าเป็นคุณหนูพ่อค้าได้ถ้าพ่อตาเห็นแววแล้วยกให้ลูกเขย แต่ก็จะมีข้ามชนชั้นขอคุณหนูตระกูลขุนนางได้เหมือนกันแต่ยศต้องเป็นขุนศึกไปแล้วมีตำแหน่งเบี้ยหวัดแล้วไม่งั้นข้ามวรรณะยากพ่อไม่ยกลูกสาวให้ทหารจนๆ หรอกเพราะลูกสาวก็เป็นเครื่องมือการเมืองเหมือนกัน
ส่วนเมียสาวบ้านตำแหน่งจะเป็นอะไรก็เมียหลวงนี่แหล่ะ ฮูหยินใหญ่, แม่ใหญ่ ฐานะก็เมีย ดูแลจัดการในบ้าน ผัวให้หน้าที่ทำอะไรคนรับใช้ก็ฟังตาม อย่างถ้ายกน้ำชาหลายคนก็เมียเอก-เมียรอง เมียเอกจะได้คุมการเงินใหญ่สุด เมียรองก็แบ่งหน้าที่จัดการโรงครัว เสื้อผ้า ฯลฯ ตามแต่แม่สามีหรือผัวจะแบ่งงาน
ส่วนพวกนางเล็กนางน้อยไม่นับเป็นเมีย จะใช้งานเป็นต้นห้อง สาวใช้ นางบำเรอ นักเล่นพิณ จะเรียกอะไรก็แล้วแต่เป็นคนงานในบ้าน การที่คนรับใช้จะให้เกียรติพวกนางเล็กนางน้อยหรือเปล่าขึ้นกับเจ้าบ้านเป็นหลักเลย ถ้าเจ้าบ้านให้อำนาจถึงไม่เป็นเมียคนรับใช้ก็ฟัง
วัฒนธรรมจีนมักลักลั่น บางทีก็ยกผู้หญิงที่ลำบากด้วยกันมาตั้งแต่แรกเป็นเมียเอกให้ความสำคัญยกย่องคุณธรรมกตัญญู แต่บางทีก็ยกผู้หญิงที่มาทีหลังแต่ฐานะทางบ้านดีกว่าเป็นเมียเอกเพราะต้องการเชื้อสายตระกูลสูงมีเส้นสายคหบดี อย่างการพระราชทานเมียของฮ่องเต้กับแม่ทัพทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าฝ่ายแม่ทัพมีเมียแต่งไหว้ฟ้าดินแล้วก็จะให้เพราะกูจะให้ไม่สนคำครหา สังคมที่ผู้ชายเป็นใหญ่จะมองผู้หญิงเป็นทรัพย์สินยกให้กันได้ แย่งชิงกันได้
บทบาทของเมียในบ้านจะเขียนยังไงก็ได้ทั้งนั้น ผัวชอบผัวให้ท้ายจะทำอะไรก็ได้ ผัวไม่ชอบจะดีแค่ไหนก็หมาหัวเน่า
>>606 มีได้ๆ ท่านแม่ทัพหรือขุนนางนั่นนี่จะมีกี่สิบกี่ร้อยเมียมาก่อนก็ช่าง ถ้าฮ่องเต้ยกใครให้แต่งด้วย คนนั้นคือเมียเอกทันที คนมาก่อนถึงจะอยู่กินกันมานานออกหน้าออกตาแค่ไหนก็ต้องโดนลดขั้นลงไป
>>609 จริงๆในวัฒนธรรมญี่ปุ่นก็คล้ายๆกันในเรื่องนี้นะ แบบเรื่องเก็นจิโมโนกาตาริที่ตอนท้ายๆจักรพรรดิประทานเจ้าหญิงมาให้แต่งด้วย ทั้งๆที่รู้ว่าเก็นจิมีเมียเป็นโขยง แถมยังมีมุราซากิเป็นเมียหลวงที่ใครๆรู้กันทั่ว แต่ด้วยความที่กูจะให้ใครจะทำไมบวกกับความมักมากของอีเก็นจิ นางเลยได้เข้ามาเป็นนายหญิงใหญ่ของบ้าน มุราซากิก็ต้องโดนลดขั้นไปเป็นเมียรองเพราะต่ำศักดิ์กว่า สร้างความชอกช้ำระกำใจให้มุราซากิฝุดๆ
>>611 ฮิคารุเก็นจิอ่านแล้วไม่อินมากๆ ระบบสังคมมันเหี้ยมาก ผู้หญิงต้องยอมโดนปล้ำอย่างเดียวขัดขืนก็ไม่ได้ผู้ชายปีนเข้าห้องร้องเรียกบ่าวช่วยบ่าวแม่งก็ไม่ช่วยกลัวโดนฝ่ายชายทำโทษ ผู้หญิงในบ้านจะรอดปลอดภัยต้องสร้างข่าวว่าอัปลักษณ์ขี้เหร่ ผู้หญิงฐานะสูงโดนปล้ำด่าผู้หญิงอีกผู้ชายแม่งไม่เคยผิด
>>606 กูเอาลิงค์ของคนเขียนนกฮูกมาให้ เกร็ดท้ายบทพูดเรื่องที่มึงถามพอดี
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1823869&chapter=11
>>611 กูสะใจมากตอนมุราซากิตัดสินใจปล่อยอีเก็นจิซักทืแล้วตรอมใจป่วย >>613
แต่จะตายเจือกกลับตัดไม่ขาดอยู่ดี
พอมุราซากิเมียรักตายก็นึกได้ว่ารักที่สุด เลยตรอมใจไปอีกราย แล้วไปบวช
เก็นจิมันยังดีหน่อยมันรักมั่วและทั่วถึง ละพยายามเก็บมาเลี้ยงหมด แม้แต่ใครนะที่ไม่สวยจมูกแดง๕๕๕๕
ผู้ชายบางคนทิ้งขว้างไม่สนใจไยดีได้แล้วได้เลย
แต่ภาคลูกนี่กูอินมาก แอบเข้าห้องหญิงอยู่ได้จนเจ้าตัวไปโดดน้ำตาย ถึงหยุด
เรื่องนี้เลยทำให้ได้ไอเดียแต่งแนวถ้าเออผู้หญิงตรอมใจตายจริงๆ แล้วมาหลอกเมียทั้งหลายจะเป็นยังไง๕๕๕๕ กูโมโห กูไม่ปล่อยมันสบายหรอก
มีนิยายไรแนะนำกูไหม ขอจบไม่ดี ไม่สมหวัง
ใครอ่านลำนำขนนกสปอยล์หน่อยจิ สรุปตอนจบมีคนตายใช่ปะ กูจะอ่านหลายทีแล้วเสียว เปิดอ่านเม้นบทอวสานแบบผ่านๆเห็นเม้นกันว่ามาม่ามั่งรันทดมั่ง ถ้าถึงขนาดพระเอกหรือนางเอกตายกูคงรับไม่ได้อะ พระรองยังพอทน
อ่านเรื่องลวงของคนแต่งลู่เอินแล้วรู้สึกผิดหวังหน่อยๆ คงเพราะนิยายเรื่องแรกชอบมากเลยตั้งความหวังไว้สูง แต่มาเรื่องนี้ไม่พัฒนาเลย อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเหมือนเดิม และเซ็งสุดที่เล่นมุกเดิมอีกแล้ว
>>627 ตัวเอกหญิงเขาคาร์แรกเตอร์เหมือนเรื่องเก่า ลอยๆไม่สนใจใคร พ่อก็ไม่รัก ตัวนางเอกมีแต่พระเอก ส่วนพระเอกคือพ่อไม่รักอีก เหมือนตั้งเป็นรัชทายาทไปงั้นแล้วสนับสนุนลูกอีกคน จนพระเอกในอนาคตก็ทำท่าจะก่อกบฏ..คือมันซ้ำๆมึง ตัวละคร ครต.ซ้ำกับเรื่องลู่เอินมาก กูเลยเบื่อ
>>628 มันเป็นพล็อทที่ขายได้ไง แล้วอันเก่าดัง เขาเลยเขียนแบบเดิม ๆ อีก บางคนเป็นนักเขียนอาชีพแล้วยังเขียนแบบเดิมตลอดเลยมึง กูว่าต้องดูหลายเรื่องถึงจะว่าได้ เบื่อก็เลิกอ่านไปก่อน ไม่ได้เข้าข้างนะเพราะกูไม่อ่านลู่เอิน เห็นในนี้ว่าดี กูก็ไปลองอ่านสองบทแรก ไม่ชอบภาษา จีนโบราณแบบมีวินาที ยกยิ้ม ร่างบาง เปิ่นหวาง
สนุกไหมเรื่องนี้ ใครอ่านแล้วพอสรุป สับๆเฉาะๆให้หน่อยได้ไหม ส่วนตัวเห็นชื่อเรื่องแล้วรู้สึกไม่น่าอ่าน
https://writer.dek-d.com/mimasopu/story/view.php?id=1822709
มึงช่วยกูด้วย กูเดินเจอนิยายจีนในร้านหนังสือ(น่าจะคนไทยแต่ง) เรื่องย่อประมาณนางเอกเป็นคนยุคปัจจุบันกำลังไล่ล่าพวกคนชั่ว แล้วเหมือนพลาดเลยลากคนชั่วมาด้วยคนนึง ละนางก็ฟื้นมาเป็นฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่สนใจ แล้วนางก็พบว่าคนที่นางลากมาด้วยกลายเป็นฮ่องเต้ ปกแบบหันหลังทั้งคู่อะจับมือกันมั้ง ช่วยกูหน่อยกูจะหาอ่านเพิ่มเผื่อสนุก ชื่อเรื่องแนวๆชีวิตอะไรสักอย่าง
มึงคะ กูกูเลื่อนอีกแล้วค่ะ ซื้อหวยทำไมไม่ถูก ถถถถถถ
จิ่นเสวี่ยนหวาง กูเห็นโม่งถามหา กูเห็นทวิตเค้ายังแอคทีฟอยู่นะ กูก็รอเค้าอยู่เหมือนกัน
มึง ไหน ๆ ก็สิ้นปีแล้วมาทำที่สุดแห่งเสิ่นเจิ้นกันปะ เช่น ตำแหน่ง
1. ยอดเยี่ยมในทุกด้าน(ในใจมึง)
2. กาวสุด
3. แย่สุด
4. ตลกสุด
5. ดราม่าสุด
6. คนเขียนข้อมูลแน่นสุด
ฯลฯ เล่นปะ ๆ เสนอรางวัลกันมาเร้ว
ตลกสุดของกูตอนนี้คือ สามชาติภพอภินิหารลูกแก้วมังกร
เอาเป็น ยอดขายดีกว่าไหม ว่าปีนี้ซื้อเล่มไหนบ้าง อยากรู้วะ
จะให้โหวตที่สุดในแต่ละด้าน กูว่านิยายเสิ่นเจิ่น คนอ่านน้อยกว่าจีนแปลเยอะ น่าจะโหวตไม่มัน
ว่าแต่พอจะมีใครรีวิว 7 ชาติภพ ประสบรัก ได้บ้าง
เคยอ่านเรื่องฮูหยินรองกันป่ะ
ถ้าไม่เคยก็อย่าเลย มันไม่หนุก มึนๆ คำผิดเยอะ วันๆนางเอกคิดแต่แบบจะทำกระจกแล้วเอาหัวกระแทกจะได้กลับยุคปัจจุบัน
อย่าทะเลาะกานนนนนน เล่นกันใช่มะ เสนอรางวัลที่สุดกันมาเลย เดะกูรวบรวมละก็โหวตเล่น ๆ กันนน
>>664 >>666 อันนี้ว่ะ ถึงจะไม่ได้อยู่หมวด อดีตฯ แต่แนวเรื่องแบบนี้ก็เสิ่นเจิ้นนี่ (รึเปล่าวะ) อ่านไปตอนแรกแหม่งๆจะปิดอยู่ละ เหี้ยไรไม่รู้ดลใจให้อ่านต่อ เจอไปเต็มๆ
https://writer.dek-d.com/fai6462/story/view.php?id=1848027
อะ มาค่ะ
+++++++ โหวตที่สุดแห่งเสิ่นเจิ้นประจำปี 2561 (แต่นิยายที่เอามาโหวตจะเขียน/ตีพิมพ์ในปีไหนก็ได้) +++++++
วิธีโหวตก็คือ ก็อปรางวัลตั้งแต่ 1-15 ต่อไปนี้ไปเติมชื่อเรื่องหลัง :
เช่น 1. ดีสุด : ฟ้าสั่งโม่งมาลุย 2. กาวสุด : โม่งเสิ่นเจิ้น ฯลฯ หากไม่มีหรือคิดไม่ออกหรือไม่อยากออกเสียงโหวตให้ - เอาไว้ หรือลบข้อนั้นทิ้งไปเลยก็ได้
ใน 1 รางวัลควรโหวตที่สุดเพียงเรื่องเดียว แต่ถ้าทำใจโหวตเรื่องเดียวไม่ได้ก็สามารถโหวตได้มากสุดไม่เกิน 3 เรื่องเท่านั้น (เยอะกว่านี้มันจะไม่ใช่ที่สุดแร้วไงมึง) เช่น 1. ดีสุด : ฟ้าสั่งโม่งมาลุย, โม่งแพ้ใจ, จอมจักรพรรดิโม่ง
อ้อ โหวตแล้วก็สามารถแสดงความเห็นได้ว่าทำไมโหวตเรื่องนี้ เพื่อเป็นวิทยาทานให้กับเพื่อนโม่งคนอื่น
รางวัลมีดังต่อไปนี้!
1. ดีสุด :
2. กาวสุด :
3. แย่สุด :
4. เสียดายเงินสุด :
5. ดราม่าสุด :
6. ตลกสุด :
7. ข้อมูลแน่นสุด :
8. ภาษาดีสุด :
9. แพงสุด :
10. ถูกสุด :
11. ยำสุด :
12. ชอบสุด :
13. ไม่ชอบสุด :
14. นักเขียนที่ชอบสุด :
15. สุดอื่น ๆ ใครอยากสุดอะไรอีกก็เชิญเลยมุง
ระยะเวลาไม่จำกัด มาเล่นได้เรื่อย ๆ นับคะแนนเรื่อย ๆ ใครใคร่เล่นเล่น ใครไม่ใคร่เล่นก็ไม่บังคับ
>>668 กูว่ามันจะมั่วนะ ถ้าเอานิยายที่เขียนหรือตีพิมพ์ปีไหนก็ได้มาเนี่ย มันจะเยอะไป แล้วตกลงจะเอาแต่นิยายตีพิมพ์ใช่มะ พวกทำมือ ขายในเม็บ ทำขายเอง ปิดตอนขายในเว็บ นับด้วยปะ เอาตรงนี้ให้แน่ก่อน
กูเสนอว่าควรเป็นนิยายที่ออกวางขายหรือผลิตขึ้นมาในปี 61 เท่านั้น แล้วถ้าใครอยากลงคะแนนให้นิยายอื่นที่ตีพิมพ์ก่อนปีที่แล้วก็เปิดหัวข้อ นิยายในดวงใจตลอดกาลไปเลยต่างหาก
กูโหวตให้ตามเรื่องที่นึกได้ละกันนะ ไม่รู้ปีผลิต
2. กาวสุด : พระสนมขย่มวัง กาวจนกูอ่านไม่ไหว
6. ตลกสุด : สามชาติสามภพ อภินิหารลูกแก้วมังกร (ถ้านับรวมเรื่องที่ยังไม่พิมพ์/ยังไม่จบได้ก็ขอโหวตให้เรื่องนี้)
7. ข้อมูลแน่นสุด : ฝ่าบาท หม่อมฉันเป็นนกฮูก
8. ภาษาดีสุด : หญิงสาวเฝ้าสุสาน
12. ชอบสุด : ซื่อจื่อ ข้ามาเกิดเป็นท่านเสียแล้ว
14. นักเขียนที่ชอบสุด : คนเขียนฝ่าบาทนกฮูก
1. ดีสุด :ลู่เอิน
2. กาวสุด :พระสนมขย่มวัง//อ่านแล้วจิเป็นลม
6. ตลกสุด : พระสนมขย่มวังอีกเช่นเคย หยุดขำไม่ได้
8. ภาษาดีสุด :ให้ลู่เอินนะ ถ้าไม่นับพวกงื้องื่ออ่ะ
11.ยำสุด :สามชาติสามภพ อภินิหารลูกแก้วมังกร ช่างครบเครื่อง ครบรส ยำสารพัดพล็อต
12. ชอบสุด : ลู่เอิน คหสต.คือมันดูแบบโลกจริงดี
13. ไม่ชอบสุด : ไม่เคยจำอ่ะ 555
14. นักเขียนที่ชอบสุด : ชอบคุณ a.the.na
1. ดีสุด : ยกให้ลู่เอิน หญิงสาวเฝ้าสุสาน ฮูหยินใหญ่ที่กำลังจะตีพิมพ์
2 กาวสุด : พระสนมฮาเขย่าวัง เกิดเป็นองค์ชายฯ
3 แย่สุด : เท่าที่เคยยกให้จักรพรรดิมังกร กับตุ๊ดทะลุมิติ
4 เสียดายเงินสุด : เยอะมาก
5 ดราม่าสุด : ไม่มีเรื่องไหนทำให้น้ำตาตกในเลยไม่มี
6 ตลกสุด : นิยายที่เพื่อนโม่งแต่ง จำชื่อไม่ได้แล้ว
7 ข้อมูลแน่นสุด : นางใน ฝ่าบาท หม่อมฉันเป็นนกฮูก
8 ภาษาดีสุด : ลู่เอิน หญิงสาวเฝ้าสุสาน ตราบชั่วฟ้าดินสลาย
9 แพงสุด : -
10 ถูกสุด :-
11 ยำสุด : จอมนางเคียงฯ ชะตะพ่ายฯ
12 ชอบสุด : หญิงสาวเฝ้าสุสาน ตราบชั่วฟ้าดินสลาย
13 ไม่ชอบสุด : ตุ๊ดทะลุมิติ
14 นักเขียนที่ชอบสุด : หลายคนอยู่
เดี๋ยวๆ ข้อมูลแน่นสุดนี่ใช้อะไรวัด ตรวจสอบข้อมูลแล้วว่าถูกต้องจริง หรือแค่ใช้ความรู้สึก
กูกลัวเหมือน ชลต ที่ใครๆก็อวยว่าข้อมูลแน่น สุดท้ายก็หน้าแตกยับเยิน
ลืมไปว่านี่ตำหนักเซินเจิ้น งั้นพูดถึงเซินเจิ้นของ ชลต ละกัน เปิดมาก็ถอดเสียงจีนผิด ประเพณีวัฒนธรรมผิดยุคผิดสมัยผิดเผ่าพันธุ์ เวลากูเห็นคนบอกว่าข้อมูลแน่นทีไรขำทุกที
คำว่าจีนนิยายจีนเสิ่นเจิ้น มีเรียกกันแต่ในนี้เหรอวะ เมื่อกี้เพิ่งไปเห็นกระทู้ถามว่า นิยายจีนเสิ่นเจิ้นคืออะไร คำตอบคือ ประมาณว่าเป็นคำหยาบ มิควรใช้
2. กาวสุด : พระสนมขย่มวัง ไม่ไหวว่ะ กาวจนเหนื่อยอะ กูท้อ 55555
3. แย่สุด : - (กูจำเป็นชื่อเรื่องไม่ได้อะ หลายเรื่องที่กูอ่านแล้วแบบ อิหยังวะ ติดท็อปได้ไง คนอ่านเยอะได้ไง ภาษาก็ไม่ได้ ข้อมูลพื้นฐานสุด ๆ บางอย่างก็เละเทะชิบหาย อิเหี้ย รางวัลนี้ยกให้หลายเรื่องในเวลาเดียวกันแม่ง)
4. เสียดายเงินสุด : เฟยมี่อิง (คือกูค่อนข้างคาดหวังกับสนพ. คตคส่วนใหญ่มีเซินเจิ้นที่ค่อนข้างใช้ได้ เช่นพวกเสี่ยวหวางเฟย เสี่ยวมาวมาวไรงี้ นึกออกมะ แล้วพอกูอ่านเฟยมี่อิงมันกลับแบบ ทำให้กูรู้สึกผิดคาดอะ พล็อตไม่มีอะไรที่กูว้าวเลย ภาษาก็กลาง ๆ ผอดหวัง)
6. ตลกสุด : พระสนมขย่มวัง 5555
8. ภาษาดีสุด : บันทึกลับมหาดเล็กเฉินเฉา (ไม่ได้อ่านจนจบ อ่านแค่เอามาตอดในโม่ง แต่ก็เป็นเซินเจิ้นที่กูประทับใจภาษาที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา)
11. ยำสุด : จอมนางเคียงฯ อ่านได้ประมาณสิบบทก็ชอบนะ แต่มันก็ยำมาจากหลายเรื่องเกินจนกูทนอ่านต่อไม่ได้
15. สุดอื่น ๆ --> ภาพจำสุด แบบลืมไม่ลง : เรื่องที่ใช้ว่าตอดคมสันต์ ใช่เรื่องเมียนอกกำแพงปะวะ แล้วก็เรื่องแพรขาวสามศอกที่เอามาห่มผ้าอะ คือไม่ไหวปะ 55555
กาวสุดกูอยากโหวตสามชาติลูกแก้วมังกรจัง ติดแต่มันยังไม่จบถถถถ
>>683 กูว่าแล้วแต่เถอะ จะตีพิมพ์แล้วหรือยังไม่ตีพิมพ์
ตอดคมสันต์ตีพิมพ์จ้า wife นอกกำแพง สนพ.love you ในฐานะภาพจำกูก็เอาลิงก์ไป https://writer.dek-d.com/kangorawan/story/viewlongc.php?id=1703669&chapter=1 มึงเสิร์ชว่าตอดคมสันต์เดี๋ยวก็เจอ 555555555555
ขอเติมข้ออื่นๆ ละกัน
15. สุดอื่นๆ - ละมุนสุด - ชะตาฝันมั่นรัก - ภาษาก็ดีด้วยนะ นางเอกไม่ต้องทะลุมิติหรือย้อนเวลาด้วย / เลือดกระฉูดสุด - ท่านพ่อบ้าน ใจเย็นๆ นะเจ้าคะ - ทันอ่านก่อนโดนแบน โอ้โห... / หวานสุด - ชายาบัญชารัก - เรื่องของหนุ่มสาวที่โตมาด้วยกัน หวานแล้วหวานอีก
เพื่อนโม่งๆ ออกมาคุยกันเถอะ ช่วงนี้เงียบๆเนอะ
ถามหน่อยๆ คือสงสัยว่าคนที่เขียนลู่เอินอ่ะ เดิมเค้า คือ a.the.na ตอนนี้เปลี่ยนเป็นพะยูนน้อยของลยล. คือ สรุปเค้าเป็นร่างแยกของลยล.ป่ะ?
สำหรับกู นิยายที่มา ตายแบบ แบบนี้ไม่ซึ้งวะ
แต่ถ้าอย่างหมอหญิง ถ้าตายจริงจะซึ้ง
หรืออิแบบขุนศึกตระกูลหยางอะ มันซึ้ง
แต่ถ้าแบบอย่างนี้ไม่ซึ้ง สาปส่งด้วย
กราบ ผิดมู้
นข ที่ไม่เคยอ่านจีนสักเรื่อง แต่ดันเขียนจีน แล้วขออภัยไว้หน้านิยายว่า ถ้ามีสำนวนแปลกๆ ก็อย่าว่ากัน มึงงงงง งี้ก็ได้เหรอ
>>692 ทำไมกูนึกภาพตามมึงไป 555
>>693 เออ กูก็งงใจนักเขียน ม้นไม่รู้ หรือมันมึนอะไรของมันกันแน่ แต่งงสุดเลยต้องนี่ว่ะ กูเข้าไปดูตอนที่เกี่ยวกับประกาศเรื่องอีบุ๊ค เห็นภาพปกถึงกับผงะ อีแมวสีฟ้ากับประตูสีชมพูนั่น มันมาได้ไงวะ
https://writer.dek-d.com/fai6462/story/viewlongc.php?id=1848027&chapter=40
เข้าข่ายก๊อปแล้วไหมวะ
พวกมึงกูขอถามไรหน่อย พวกมึงมีคนทำ e-book ขายอยู่ใช่มั้ย เวลามึงตั้งราคากันตั้งยังไงกันหรอ
แล้วส่วนแบ่งการลงขายในแต่ละแอพ meb tunwalai ookbee apple hytext ais google amazon มันแบ่งอัตราส่วนยังไงบ้างอะ อันไหนดีสุด ใครรู้สงเคราะห์บอกกูหน่อย
แล้วพวกมึงขายได้ตกประมาณกี่โหลดต่อเดือนอะ
>>715 ตั้งราคาอีบุ๊ก มึงควรตั้งราคาตามจำนวนลูกค้าที่มึงคาดว่าจะมี นิยายมึงดังมั้ย คนอ่านเยอะมั้ย คนติดมากมั้ย ถ้ามีคนติดมาก มึงตั้งราคา 300+ ได้ เพราะมึงจะได้เงินยอดขายเดือนแรกๆเยอะ แต่จะได้ขาจรน้อยหน่อย นิยายที่ขายง่ายคือราคาไม่เกิน 250 กูเคยตั้งราคาสูง ขายได้เดือนละสามร้อยเล่มสามเดือนเต็ม กูได้แสนกว่า คุ้ม ขึ้นอยู่กับคนตามนิยายมึง บอกเลย ไม่ใช่จำนวนนะ แต่ต้องเป็นแฟนคลับเหนียวแน่น
>>715 ตั้งตามใจตัวเอง ประมาณหน้าละบาท e-book อาจจะลด 10-15 % จากราคาเล่ม
ลงขายแต่ละเจ้าแบ่งไม่เท่ากัน meb น่าจะได้เยอะสุด แต่ต้องดูวิธีการชำระเงินของคนซื้อด้วย คนซื้อด้วย apple จะโดนหักมากสุด (เงินถึงมือเราน้อยสุด) ซื้อแบบอื่นเราได้ % มากกว่า ปกติก็ได้มากกว่า 50% อะนะ มากไปถึง 60 กว่า % ของราคาขาย ส่วนเจ้าอื่นบางเจ้าก็ได้ 50% อเมซอนกับกูเกิ้ลไม่รู้ ไม่เคยเอาไปขาย apple มันเป็นตัวกลางชำระเงินไม่เห็นแอป ebook ของแอปเปิ้ล แต่คนซื้อถ้าใช้โทรศัพท์ของแอปเปิ้ลซื้อผ่านแอปเปิ้ลส่วนใหญ่จะราคาแพงกว่าซื้อผ่านระบบอื่น คนขายก็โดนหักโหดกว่าระบบอื่นเป็น 10% เลย ได้เงินช้ากว่าด้วย ดีเลย์หนึ่งเดือน
ส่วนกี่โหลดมันแล้วแต่เรื่องแต่คนแล้วแต่ความดัง ช่วงออกใหม่ก็ขายได้เยอะกว่า ผ่านไปนานๆ ยอดก็ตก เดือนแรกอาจจะเยอะมาก เดือนต่อมาก็อาจจะโอเค แต่ผ่านไปสักหกเดือนอาจจะน้อยแล้วก็ได้
ละอิธวล ที่มันเปิดขายอีบุ๊กเร็วๆนี้มันได้เท่าไหร่วะ มีใครลองไปลงขายยัง
>>722 แนวรักสืบสวน มีฆาตกรรม แต่เน้นรักมากกว่า
>>723 กูมีคนเฟ้บแปดร้อย คนอ่านตอนละพัน ไม่เคยติดท็อป 20 แต่แนวรักสืบสวนมีน้อยกว่าไง มันตอบโจทย์คนอยากอ่าน แต่ต้องไม่เอานิยายไปไว้หมวดสืบสวนนะ คนเห็นน้อย ต้องเอาไว้หมวดรัก กัดฟันทนเอา กว่าคนจะเห็น ซอยตอนย่อย แล้วพอมึงลงถึงตอนพีคก็เริ่มขายใน Meb ตอนนี้จะมีคนอ่านทนไม่ไหวไปซื้อก่อน มึงก็ลงให้อ่านฟรีต่อไปเรื่อยๆแต่ช้าหน่อย กูบอกเลยว่าถ้าอยากได้เงินจากอีบุ๊กไวๆ ให้เขียนแนวรัก แต่ต้องแตกต่างจากกระแส ไม่งั้นต้องไปหมวดวายไปเลย
กูเสริมอีกนิดเผื่อพวกมึงจะเอาไปใช้ อย่าเอานิยายไปไว้หมวดที่คนอ่านน้อยเพราะหวังจะติดท็อป คนจะเห็นนิยายมึงน้อยกว่า มึงต้องเสี่ยงไปเลย เอาไว้หมวดที่คนอ่านเยอะ แล้วเขียนตอนแรกที่มันน่าตามอ่าน ตั้งชื่อเรื่องให้ดี ซอยตอนลงช่วงแรกสม่ำเสมอ อย่าเพิ่งท้อ ส่วนใหญ่ต้องสิบห้าตอนขึ้นไปถึงจะเริ่มมองออก บางทียี่สิบตอนแม่งมีคนอ่านพุ่งพรวด บางคนแม่งชอบอ่านแบบไม่ค้างไง ถ้าคนอ่านติดแล้วมึงสบาย เน้นคนอ่านอายุ 20+ แม่งถึงมีเงินซื้อ ไม่ได้บอกว่าติดเรทนะเว้ย นิยายกูไม่มีฉากเอากัน แต่มันมีเงื่อนงำให้สงสัยว่าพระเอกแม่งดีหรือเลว แค่เนี้ย กูบอกเลย เทคนิคให้คนสงสัยจะทำให้คนตามไปซื้อ แม่งคาใจ นิยายติดท็อปที่เนื้อเรื่องเหมือนคนอื่นน่ะ กูทำมาแล้ว แค่มียอดคนอ่านเยอะ เมนท์แม่งเป็นร้อยเป็นพัน แต่ไม่มีคนตามไปซื้อหรอก มันไม่มีอะไรล่อให้อยากซื้อ อ่านฟรีเยอะแยะไป
>>726 ไม่ดีขนาดน้าน กูแค่ไม่เขียนให้มันเหมือนคนอื่นในโครงเรื่อง แต่เรื่องรักก็นะ จัดเต็มปาย คนชอบนิยายลึกลับซ่อนเงื่อนมีเยอะนะมึง สายเปย์ด้วย แต่อย่านำเรื่องด้วยความลึกลับ อย่าเล่นยากเกิน ต้องให้คนอ่านเข้าใจตลอด เพราะสายคนอ่านนิยายรักไม่ต้องการย่อยเรื่องซับซ้อน พลิกไปพลิกมา มันจะเหนื่อย นั่นมันสายสืบสวนของแท้ อย่าเอามาปนกัน แบบมึงอ่านบันทึกปิ่นมะ ประมาณนั้น อย่างดีก็มีคนด่าว่าเดาได้ แก้คดีง่ายไป แต่ว่าถ้ามึงเขียนเดายาก มีคนชมเยอะ บอกเลยว่าคนซื้อน้อย เพราะคนอ่านนิยายรักไม่ชอบเนื้อเรื่องหนัก
>>727 กูเขียนตอนนึงสิบห้า A4 กูลงสามตอน ถ้าวันไหนเมนท์มาเยอะก็จะเอาใจ ลงเพิ่มให้อีกตอน แต่บางทีกูก็แอบซอยแม่งสี่ตอนเลย ต่อสู้ขึ้นหน้าหนึ่ง มึงดูยอดวิวได้เลย เวลาอยู่หน้าหนึ่งจะมีคนกดเข้ามาดู พอยอดวิวซา แปลว่าตกหน้าแล้ว มึงก็พยายามลงตอนใหม่ กูหมายถึงช่วงโปรโมทนิยายมึงนะ ใครจะด่าว่ามึงลงทีละนิดก็อย่าไปสน เวลาขายแม่งไม่ได้มาซื้อของมึงหรอก พวกด่าน่ะ ปล่อยไปเลย
>>730 มึงจะเอาเงินหรือจะเอารางวัลผู้เขียนดีเด่น มึงต้องแยกให้ได้ ถ้าจะเอาเงิน ใช้เทคนิคกู ต่อให้มึงขายได้แค่เดือนละห้าสิบเล่มใน meb สามเดือนมึงก็ได้แล้วประมาณสามถึงสี่หมื่น เป็นค่าขนมไป Meb มันจะแจ้งมาตามไตรมาส เดือนแรกได้กี่เล่ม เดือนที่สองได้กี่เล่ม ของกูต่ำสุดก็เจ็ดสิบเล่ม นั่นก็เป็นเงินหมื่นบวกๆแล้วนะมึง ตั้งราคาสูงไว้หน่อยก็ได้ถ้ามั่นใจ เสี่ยงเอาว่ะ มันอาจจะแป้กก็ได้ แต่ถ้าแป้กก็แปลว่าคนอ่านของมึงมีแต่อีพวกปากหวาน ชมแม่งทุกตอนแต่ไม่ซื้อ
สรุปตำหนักนี้มันค่อนข้างเหงา เพราะ นข เยอะกว่าคนอ่านปะวะ5554
Ky กูถามหน่อย พวกมึงคิดยังไงกับนิยายที่นางเอกไม่ซิงแล้ววะ ไม่ได้ได้กับพระเอกคนแรก แต่ไม่ใช่ผ่านมาเยอะนะ ผ่านมาแค่2-3ซึ่งเป็นคนสำคัญในชีวิตนางเอกไรงี้อ่ะ ไม่ได้ใช่แนวฮาเร็มด้วย คาแร็คเตอร์นางเอกคือห้าวๆ จ้าวสำราญไรงี้(บอกแค่นี้ กูกลัวโม่งแตก) ผูกมัดอนุไว้แค่คนเดียว ส่วนพระเอกเป็นสามี
คือกูเจอคอมเมนท์ถามประมาณว่า นางเอกไม่ซิงแล้วสินะอะไรแบบนี้อ่ะ กูก็กลัวว่าเขาจะเลิกตามกกันหรือเปล่า เพราะกูก็ตอบไปตรงๆว่าไม่ซิง แต่ก็ไม่ได้เอาไปทั่ว
>>732 กูนักอ่าน นี่เพิ่งอ่านคุณหนูเหล่านั้นเป็นตัวประหอบกูว่าใช้ได้เลย สนุก สำนวนลื่น แต่หลังๆกูเจออีกละ คนตัวโต เจ้าตัวเล็ก แน่งน้อย
แม่งกูโคตรรำคาญคำพวกนี้ คือกูไม่ชอบอ่านแนวคุงคูกฉ เพราะคำเฝือพวกนี้เลย
แล้วพระเอกจากเท่ๆ พอชอบนางเอกกลายเป็นหมาน้อย อีกละ กูไม่ฟินด้วยแต่กูเสียดายคาร์ดีๆที่มักจะหลุดคาร์
ไหนๆแถวนี้นักเขียนก็สิงเยอะ กูขอนะ อย่าทำ ยึดตัวละครมั่นๆ กูเข้าใจว่าพระเอกหมาน้อยมันน่ารัก แต่อ่านหลายเรื่องมันจะวนมาทีบุคลิกนี้ทุกที กูขอพระเอกแมนๆจริงๆบ้าง มันก็ฟินได้นะ
>>740 งั้นกูขอต่อหน่อยได้ปะ คือกูอ่านนิยายไทยแต่งจีนไม่ค่อยรอด เพราะสำนวนไทยจ๋า กับความคิดบางอย่างที่มันไทยอะ ถ้าจะเขียนจีน เอาให้กลิ่นจีนมันฟุ้งดิ เรายินดีเปย์ไม่อั้น แต่คือทุกวันนี้ แค่ชื่อจีน มันไม่อิน หลายคนคงเขียนตามกระแสใช่ไหม ล่าสุดที่เห็นนี่บอกไม่เคยอ่านจีน แต่แต่ดันเขียนจีน เงิบหงายหลัง
>>741 กูเห็นด้วยสุดๆ คือ คนไหนออกตัวว่าไม่อิงอะไรทั้งนั้น เขียนสนองนี้ด กูก็เข้าใจนะเพราะอีกสักพักเขาจะหลุดโหว่มากและกูก็เลิกอ่านเอง แต่กูยอมรับเลยว่าหลังๆคนเขียนเรื่องจีนพัฒนาขึ้นมาก สำนวนดีขึ้น หลายเรื่องสนุกไม่อ่อนเหลวละ ศึกษาธรรมเนียมดี แต่การอินเข้าไปในประโยคแบบจีนๆคิดแบบจีนๆมันคงต้องใช้เวลา ต้องอ่านจีนแปลจริงๆจังๆ วิธีคิดคุณธรรมน้ำมิตรหลายๆอย่าง จะมาแทนที่แนวคิดนิยายไทยมันยาก ถึงได้หลุดคาร์บ่อยๆ
จอมยุทธ แม่ทัพ ราชนิกูล คุณชาย บัณฑิตในเรื่องมีแค่ตำแหน่ง รวย จน อำนาจ แต่ไม่มีความลึก งานหน้าที่ไม่มีบทบาทอะไรกับเรื่อง เดี๋ยวเจอนางเอกย้อนมิติก็จะแปลกใจและหลงรักและเปย์สุดๆ หวานด้วยสุดๆ ที่โหดๆมานี่หายเกลี้ยง
ว่าแต่ทำไมไม่มีใครย้อนยุคไทยบ้างอะ
กูนึกว่าบุพเพจะสร้างกระแสนี้สะอีก
พระเอกไทยแล่นเรือไปจิ้มก้องเมืองจีนเจอจอมยุทธสาวพรรคมารก็ได้555
พวกมึเคยอ่านเรื่องอนุคนที่สี่มั้ย ตอนแรกนางเอกอายุแค่สิบขวบ หลังๆนี่เปลี่ยนอายุเป็น14ละ ตอนแรกกุก็ตงิดๆ นางเอกอายุ10
เรื่องนั้นกูไม่เคย แต่มีครั้งนึงกูก็เคยเจอตอนแรกบอกนางเอกอายุ10ไปๆมาตามเวลาในเรื่องประมาณเดือนนึง นางเอก13ละ
นิยายไม่ได้วาป แต่ถูกคนอ่านด่าก็เลยแก้ นักเขียนคนนีี้ไงที่เมื่อก่อนถังแตกไม่มีที่อยู่ที่กินจนต้องมารับขอบริจาก กุตามมาตั้งแต่สตั้นไปเถอะบลาๆๆ
มี ถ้าใครตามยุคนั้นจะรู้ ปีสองปีนี้เองมั้ง ชอบเขียนพวกสามัญชน เรียกงั้นปะวะ พวกพ่อบ้าน ตัวประกอบ สนุกดี แต่ภาษาแซมสมัยใหม่เพียบ มีขัดๆอารมณ์มั่ง ตอนนั้นที่ขอบริจากคงเดือดร้อนมั้ง กุอ่านอย่างเดียว แต่โง่นะ ลงจนจบทุกเรื่อง เสือกไม่ยอมตัดฉับแล้วขาย คนอ่านแล้วใครมันจะไปซื้อต่อวะ ยกเว้นพวกชอบอ่านเลิฟซี
เลิฟซีนนี่พวกมึงได้ถึงระดับไหนกันบ้าง ลองยกตัวอย่างเรื่องที่แบบโอเคร กับแบบอี๊ๆ ให้กูดูหน่อย
ล่าสุดกูชอบข้างบน หลานเหอ กับเมื่อก่อนกูชอบรั่วซีเฉย ตอนนั้นใสๆ อาบน้ำด้วยกันก็ฟินแล้ว กินเห็นหลินจือเสืออะไรนั่น กับมากกว่ารักของแจ่มใสที่พระเอกเป็นหมาฮัสกี้ ต้าบๆกันทั้งเรื่องเลย เย่55
ชาววงเขี้ยวเดือน! ใช่ป่ะวะ ที่ปล่อยกลิ่นออกมาล่อลวงตัวเมียให้ตั่บๆ!
แต่ที่เกลียดเลยคือพวก อู้วววววซ ซี๊ดดดดดดดดดส์ มันช่าง........ ไยเค้าไม่บรรยายให้มันดีกว่านี้วะ เอาแต่ อู้ๆๆๆ อู้วววววววว อยู่ได้
อยากอ่านเลิฟซีนที่ผู้ชายเป็นคนเขียนจังว่ะ มีของใครแนะนำมั่งมั้ย ผู้หญิงกับผู้ชายแม่งเขียนไม่เหมือนกัน เวลาผช.เขียนเหมือนมันเอากันตั่บๆ เอามันส์ทำนองนั้น แต่พอผญ.เขียน มันต้องมีความรักเข้ามมาเวิ่นทุกทีสิน่า
ถ้างั้น มีแนะนำncเด็ดๆมั่งมั้ย แฮ่กๆๆ
เพชรพระอุมาไหม แต่มันปนอังกฤษเยอะหน่อยนะ
เพชรพระอุมาสนุกเหรอ
นี่ชอบthecore แต่บรรยาย ตั่บๆไม่ไหว อ่านหลายบทเข้าก็เหมือนก๊อบของบทที่แล้วมาแต่แค่เปลี่ยนตัวผู้
ชอบ ยูอันด้วย ไอ้แท่งพู่กันอะไรนั่น แต่เลอะเทอะ อ่านncอย่างเดียวพอ
The core แม่งเป็นผญ.คนเดียวที่อยู่ท่ามกลางดงผู้ที่หล่อระเบิด ชอบบบบบ ฟรินนนนนนส์
(โม่งนี่มันโลกมืดจริงๆ)
>>750 กูได้ทุกระดับจะมากจะน้อย ทั้งเรื่องมีตอนเดียว หรือแม่งมาทุกตอนก็ได้ เพราะ nc หนักๆกูก็ถือว่าอ่านจีนอิโรติก ถ้า nc ไม่หนักมากกูก็คิดซะว่าอ่านจีนโรแมนซ์
แต่ nc ที่รับไม่ได้เลยคือ nc ข่มขืน , nc ที่บรรยายแต่อู๊ยอ๊ะอ๊าโอว้ซู๊ดซี๊ดซ๊าด , หลาย p พวกนี้กูไม่เอาเลย และภาษาหยาบได้นะ แต่อย่าให้ถึง hee kuy yed รู เสียว ล่อ อะไรพวกนี้ หยาบไป
ที่กูชอบนะ ถ้าจีนแท้ก็
-งานเจ๊เฮย
-โมเหยียนนี่ชอบบางเรื่อง
-ประมูลหัวใจ
-แม่สื่ออะสักอย่างของแจ่ม
-ฮองเฮาคุณธรรม
ถ้าเสินเจิ้น จะชอบ
-จอมนางเคียงหทัย
-บุปผาร่ายรัก
-สวาทรักจอมทัพ
-พี่สะใภ้ข้าของข้าคือแม่ทัพคนงาม
ประมาณนี้ๆ
สิงโม่งนานๆแล้วรู้สึกจิตใจต่ำตมชิบหาย! เหมือนทุกคนพร้อมจะขยี้กันตลอดเวลา และทุกคนทรามเหมือนกุหมด หาคนดีๆม่ายยยยยมีเรยยยยยยง่ะคร่ะ ครุคริๆ55
กูจะดูต่ำทรามไปมั้ย ถ้าบอกว่าเข้ามาจดลิสต์ไปหาอ่านตามเนี่ย 55555555
พวกมึงอ่ะทะลึ่งงงงง (แอบไปอ่านเงียบๆ หึๆ)
nc ผู้ชายเขียน มันดิบๆตรงๆ เน้นความใคร่มากกว่ารัก ซึ่งเป็นนิสัยสัญชาตญาณเพศ
nc ผู้หญิงเขียน บรรยายความรู็สึกและการเล้าโลม เน้นรักมากกว่าใคร่
แต่สมัยนี้ กูอ่านการบรรยาย นักเขียนผู้หญิงบางคน เขียนให้เห็นถึงกลิ่น รส น้ำพลั่งพรู เหมือนหนังเอ็กซ์มาก
จนกูคิดว่าผู้หญิงเขียนฉาก nc ได้รุนแรงกว่าผู้ชายไปแล้ว
ส่วนใหญ่ผู้ชายเน้นกระชับ เอาตรงๆ ตัดฉับให้รู้กันเลยว่า กินตับกันเรียบร้อยแล้ว อะไรประมาณนี้ ต่างจากผู้หญิงเขียนบรรยาย
เดี๋ยวๆ พอเรื่องหื่นมู้ไหลเป็นน้ำเลยนะพวกมึง 5555555
เออ เรื่องนั้นน่ะ เจาะเวลาหาฉิมพลีอะไรนั่น อ่านแต่ฉากตั๊บตุ๊บอย่างเดียสเลย ยิ่งคุณหนูเจ็ดนะยิ่งแจ่ม555
เออๆมีเรื่องไหนบ้างวะ ที่แบบใช้ภาษาบรรยายncเพราะๆอ่ะ ไม่ได้อยากเห็นภาพ แต่กูชอบเสพวรรณศิลป์ว่ะ เอาภาษาสูงๆหน่อย ไม่ต้องบรรยายละเอียดมากก็ได้ แต่กูไม่เอาแบบมังกรแหวกหญ้ามุดถ้ำไรงี้นะ
คุณพระ กูคือคนมาเปิดเรื่องแล้วก็จากไป ตั้งใจไว้แล้วว่าทำงานเสร็จค่อยมาเปิดดู เพราะไม่คิดว่าจะตอบเร็วกันแบบเน้!!!!
เรื่องหื่นๆเนี่ยตอบเร็วกว่าปกตินะพวกมึงหนิ555 ไหนๆก็ไหนๆละ ถามอีกเรื่องนะ เวลาพวกมึงเข้าไปอ่านนิยายแบบที่มีฉาก ncงี้ เคยเข้าไปอ่านซ้ำแต่ฉากncกันอีกมะ หรือว่าตั้งแต่แรกก็คืออ่านแต่ncเลย กูเห็นปกติตอนไหนncยอดคนอ่านนำตอนอื่นทุกที ถ้าเป็นอย่างแรกอะไม่แปลกใจ แต่อย่างหลังนี่อ่านกันรู้เรื่องหรออ่านข้ามๆอะ
เปิดความหื่นในตัวคุ๊นนนน
เฮ่ย กูเป็มโม่งที่777 เลขสวยชิบ
เชี่ย 777 นี่ดิ่เลขสวยจริง 9เกิ้วอะไรไม่สน5555
เมื่อไหร่โม่งแม่งจะมีระบบแจ้งเตือนแบบเฟซบ้างวะ ขี้เกียจเปิดหน้านี้ค้างไว้
ไม่มีใครคุยไรกันแล้วเรอะ
จากนิยายแปลเรื่องหนึ่ง แนวเทพเซียน...
คนเขียนบรรยายว่า
หากกิจกรรมยามค่ำคืนนี้ไม่สามารถดำเนินไปถึงจุดสุดยอดทั้งสองฝ่าย มันอาจจะก่อให้เกิดความเครียดสะสมที่ร่างกายไม่สามารถระบายออกมาได้
เมื่อเวลาผ่านไปอาการเช่นนี้ที่ในโลกเก่าของเขาเรียกว่าอารมณ์ค้าง มันจะก่อใหเกิดปัญหาเลวร้ายมากนัก...มันจะก่อให้เกิดภาวะซึมเศรานั่นเอง
ใครก็ได้สับนิยายสักเรื่องหน่อย กูอยากอ่านเล่นว่ะ กลับมาคุยอะไรๆที่ลดความหื่นลงกันหน่อย
เนี่ยที่คุยกันไปด้านบนไง ใครไปเอามาสับดิ่ กูจะได้ไม่ต้องไปตามอ่านทุกเรื่อง 555555
กุชอบประมูลหัวใจจจจจจ
ชอบโม่เหยียน เตี่ยนซินนนนนนน
มีชุดนึงของแจ่ม ชุดสาวทอผ้า โครตชอบเลย
อ้าวเชี่ย! นี่มู้เซินเจิ้น!!WTF!
>>793กูเอง มาๆ กูจะสับนิยายเรื่องนึงจากเว็บดด. ชื่อ yingงามล่มเมืojกับท่าuอ๋ojไร้ใจ คำโปรยก็พอได้ ขึ้นแนะนำให้กูอ่าน กูอ่านไปได้12บทกูเลิก ที่ตอนขึ้นหัวว่าแก้คำผิดแล้ว แต่ดูสิ่งที่ไรท์ทำ คือ
บทที่1 วิญาณ อิธิพล เอาของออกจามิติ ครั้งล่ะ
บทที่2 ความจำเสื่อ กัดกลุ้ม
บทที่3 ซอฟแวร์ ดิสนี่ย์
ฯลฯ กูไม่ไหวละ แม่งมีบทอื่นอีกแบบเขิลไรงี้ กูขี้เกียจอ่านซ้ำแล้วว่ะ เสียเวลา แบบเอาภาษาเก่าปนใหม่มึนๆ ไล่เรื่องฉากบรรยายสลับตัวละครไปมาแบบงงๆ แนะนำว่าอย่าหลงเข้าไปอ่านแบบกู
เวลาสับมึงสับข้อดีมั่งดิ่ อีห่า คนรอทางนี้ก็ไม่ได้อยากให้มึงด่าเค้าอย่างเดียวมะ กูอยากรู้ด้านดีๆด้วย!
ทำไมทุกคนคุยกันเหมือนรู้จักกันมานานแรมปี*_*? กูรู้สึกได้ถึงพลังงานลึกลับบางอย่างของfanboi เหมือนพอมึงปิดหน้าปุ๊บ ทุกคนก็พร้อมจะกอดคอกัน55555
เออ! จากที่กูเดินเล่นในนี้มา กูว่าในนี้ต้องมีลยาลีอยู่คนนึงแน่ พวกมึงว่าในนี้จะมีใครโม่งอยู่บ้างวะ แนวจีนเซินเจิ้นนี่
อยากอ่าน เซินเจิ้นรักหวานฉ่ำ คลายทุกข์จรุมมม
เครียดชิบหาย เครียดจนแท
มีเรื่องไหนควรอ่านบำบัดทุกข์บำรุงสุขมั่งว๊าาาาา?
ที่ฟิคตั้งแต่ชื่อเรื่องนี่ หมายความว่าไงอ่ะ บอกเคร้าส์ทรี ไม่ไหวแล้ววววว จะบ้า
อ้าวทำไมid ไม่เหมือนเดิม? มันเปลี่ยนนทุกเที่ยงคืนสินะ
>>805 กูอ่านละ ถ้าไม่คิดมากเรื่องกาวแล้วก็ยำก็อ่านได้ แต่เท่าที่กูอ่านอ่านะ ถึงตอน28 มันเหมือนมิกซ์ฟิคชั่น เอาที่โดนมายำเยอะๆ ก็เรื่องแมวสีฟ้ากับของวิเศษของเขา เรื่องเกี่ยวกับโจรสลัดแล้วก็เรื่องอะไรสักอย่างเทพมรณxอ่ะ ที่พาดพิงก็เรื่องที่หาลูกแก้วมังกร เรื่องที่ของกินเยอะๆมีหมัดตะปู เรื่องที่มีสมุดที่เขียนชื่อแล้วตายอ่ะนะ มันยำมากๆๆๆ แต่ถ้าไม่ซีเรียสอ่านเอาฮาก็อ่านไป
>>807 ไม่ได้แค่จะนะ ขายละจ้า แปะลิ้งค์หรา หน้านิยายเลยทีเดียวเชียว
https://writer.dek-d.com/fai6462/story/view.php?id=1848027
ฟิกไอดอลกูยังไม่กล้าขายเลย
ในอีบุ๊ค เปลี่ยนแมวฟ้าเป็นแมวชมพูด้วยจ้าหลีกเลี่ยวเรื่อง ลข รึ?
ไรวะ คนเค้าหลังขดหลังแข็งเขียนขึ้นมาก็ต้องขายป่ะวะ=_=? นักเขียนเป็นคนนี่หว่าจะได้แดกข้าวไม่ต้องแดกหญ้า555
อีพวกไม่ซื้อก็ด่ากันจัง พวกมึงดีแต่ด่า ไม่เห็นจ่ายสักบาท5555
ดีแต่ขัดแข้งขัดขาคนโน้นคนนี้ บลัฟกันไปมา ถ่มน้ำลายใส่กัน5555
>>812-814 เดี๋ยวๆๆๆ มึงแยกแยะนิดนึง หลังขดหลังเเข็งเขียนจบแล้วขายนี่โอเคนะ แต่ต้องไม่ใช่มิกซ์แฟนฟิคแบบนี้เปล่า ที่เขาว่านี่เรื่องลิขสิทธิ์กันนะ หรือนอกจากนักเขียนแล้วมึงเป็นอีกคนที่ไม่เข้าใจเรื่องนี้
จะอีบุ๊คหรือหนังสือกูก็ซื้อหมดแหละถ้างานดี ถูกใจ ไม่ใช่เอาของคนอื่นเขามายำแบบนี้
ว่าแต่มึงดูหัวร้อนมากเลยนะ มาถึงสาดรัวๆ ลองกลับไปศึกษาเรื่องลิขสิทธิ์ดูนะ
หัวร้อนมาจากไหนรูก เกือบจะคิดว่าคนสันหลังหวะมาเอง
กูว่านิยายเรื่องนั้นควรจัดอยู่โหมดแฟนฟิค-พาโรดี้ เป็นสีเทาๆ ที่ไม่เชิงผิดไม่เชิงถูกอ่ะ ถ้าใครอยู่วงการโดจินจะรู้ว่ามันคือของผิดลิขสิทธิน่ะ แต่เรื่องขายก็ขายได้ แต่ไม่สีขาวเท่านิยายที่แต่งมาจากจินตนาการของตัวเอง
ถ่าง่ายอย่างนั้น กูเขียนฟิคขายไปนานแล้ว
คำว่าฟิคกับโดจินถือว่าผิดลข นะแต่เจ้าตัวไม่เอาเรื่อง กับ ไม่รู้ ส่วนใหญ่หลบๆ ขายกันทั้งนั้น คนเขียนเขามีลข ในตัวละครที่เขาสร้างสรรค์ มึงจะเอามายำแล้วหาเงินไม่ได้
ID:zV+g3b1tnj กับ E0kCx35WL9 คนเดียวกันป้ะ
ถ้าเป็นเข้าของเรื่องคนติงคำผิดก็ควรจะแก้ไข เรื่องละเมิดลขอีก
ถ้าไม่ใช่แล้วเป็นแค่แฟนขับก็ขออภัย
เชี่ย! ที่อย่างงี้พร้อมใจกันถล่มเชียวนะ5555 อีห่า กูก็นึกว่าพวกมึงเป็นเพื่อนรักกันจริงๆ555
ช่ายยยย เราคือคนๆเดียวกันนนนนน ไม่เห็นมีอะไรเลย แต่ชอบนะ มู้ดูไหลลื่นดี5555
ว่าแต่ meb มีหมวดแฟนฟิคขายด้วยเหรอ? แล้วเค้าก็เอามาเปิดขายหาเงินจากตัวละครคนอื่นงี้อ่ะเหรอ เชี่ย! หาเงินง่ายดีหว่ะพวกนี้
ในนี้ไม่ใครสักคนไปแจ้งเจ้าของลิขสิทธ์เค้าวะ ถ้ามันยำจริงก็ลงดาบไปเลย
เพื่อนโม่ง กูว่าปล่อยเบลอมันไปเหอะ ถ้ามันจะไม่สนห่าเหวอะไรขนาดนี้ ยังจะเข้าข้าง นข ที่ละเมิด ลข เขาแบบตาใสๆ อะ
มึง จิ้มแล้วตอบเม้นท์เดียวพออิสัส //// แม่งว่าจะปล่อยเบลอ ขอเมนท์นี้เม้นท์ท้าย กูจะไปจากมู้สักพักละ รำคาญอินี่สัสๆ
ใครก็ได้เอาอินี่ไปเก็บที ปสด
นี่มันยุทธการเบี่ยงเบนความสนใจปะวะ
>>854 เชี่ย! เม้นนี้แม่งมองการณ์ไกล!55 ยังไงพอว่างปุ๊บเดี่ยวกุก็เข้ามาใหม่ ไม่ได้ปิดไม่ได้ซ่อนอะไรนี่หว่า โม่งมันก็โม่งอยู่แล้ว มันปิดหน้าปิดตาในตัวมันเองอยู่แล้วอีกอย่างกุก็นักอ่านธรรมดามะ ไม่ใช่พวกนักเขียนหน้าบางไปจนถึงหนาแอ๊บแบ๊วโปรโมตนิยายตัวเองเนียนๆเหมือนใครบางคน สัสกุรู้นะว่ามึงอยู่ในนี้ ไม่เนียนเว่ย-_- เกลียดแม่งตั้งแต่อยู่ในดดละ
เหมือนเด็กปญอ.เข้ามาเรียกร้องความสนใจยังไงไม่รู้ว่ะ โทษนะที่ต้องด่าอย่างงี้ แต่หาคำอื่นไม่ได้
ทีแรกก็ตะหงิดๆว่านักเขียนมาเองมั้ย ดูหัวร้อนชอบกล ไล่ตอบทุกเมนท์ ละยังตีมึนคุยคนเดียวในบอร์ดอีก อะไรของมึงอ่ะ เป็นนักอ่านธรรมดาจริงดิ
และโม่งไม่ใช่ที่งอแงของเด็กน้อยไอ้สัส กูเข้ามาจะอ่านเรื่องของนิยายเซิ่นเจิ้น ไม่ใช่เรื่องของมึง
>>856 คนอื่นเห็นเขาด่าแบบมีอารยะกัน มึมึงเนี่ยบ้าบอขึ้นปัญญาอ่อนคนแรก อย่าขอโทษที่ต้องด่าอย่างนี้เลยมึงบ้แล่วด่าคนขนาดนี้จะขอโทดทำไม! ไอ้ที่ตอบทุกเม้นก็บอกไปแล้วว่าทุกท่านพิมมากันคนละบรรทัดสองบรรทัดจะไม่ให้พูดไรหน่อยเหรอ ตอบทีเดียวมันก็เยอะงี้แหล่ะ แล้วกูก็ไม่ได้คุยคนเดียว เห็นเลขหน้าคอมเม้นนั่นป่ะ กูตอบเม้น กูไม่ได้คุยคนเดียว มีอะไรอีกนะ ที่งอแงของเด็กน้อนใช่มั้ย เชี่ย ใครเขางอแงมีแต่มึงเนี่ยงอแงอยู่ที่856 หัวร้อนจนไม่คิดอะไรดิ่ท่า แล้วก็สุดท้ายใช่มั้ยที่บอกว่าเข้ามาอ่านเรื่องจีนเซิ่นเจิ้นไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องของกุ 555 เว็บใต้ดินงี้เนี่ยนะ มันก็เหมือนคนแอบเม้ากัน
กูว่ามันโทรล ใช้บอร์ดเป็นแชทเลย เบลอมันไปเหอะ
หรือไม่ใครสักคนก็เปิดประเด็นใหม่ก็ได้
พูดถึงเสิ่นเจิ้นวายได้ป่าววะ
ปกติกูอ่านช-ญ แต่บังเอิญไปเจอเรื่องนึงสนุกดี ข้าอยากเป็นแค่ตัวประกอบ
ภาษาใช้ได้เลย มีผิดบ้าง แต่รวมๆ ลื่นไหลดี อ่านสนุก
หรือใครมีเรื่องอื่นก็แนะนำกันได้นะ
พอพูดถึงตัวประกอบแล้วนึกถึงเสิ่นชิงชิวเลย--- ทั้งที่มันไม่ใช่เซฺนเจิ้น
อืมกูขอเม้นท์สุดท้ายเกี่ยวกับเรื่องด้านบนนะ กูก็งง กูคือ>>794 >>806 >>811 ใน784กูโดนด่า เออกูเข้าใจว่ากูด่าไร้สติไปนิด กูขอโทษ ครั้งหน้ากูจะพยายามรีวิวให้ดีกว่านี้ กูก็เลยพยายามเขียน806ใหม่ให้ดีขึ้น พอมีคนพูดถึงลิขสิทธิ์กูก็เลยคุยด้วยใน811แล้วกูก็โดนด่าอีก กูก็งง กูพูดเรื่องลิขสิทธิ์คือกูผิด? กูไม่รู้หรอกนะว่าคนที่ด่ากูตัวจริงคือใคร แต่กูอารมณ์เสียว่ะ เรื่อง794กูไม่ว่าเพราะกูมีส่วนผิดแต่กูขอเหอะเรื่อง811อ่ะ เรื่องลิขสิทธิ์มึงช่วยทำความเข้าใจนิดนึงนะ ว่ามันผิดกฎหมาย ถึงจะขายได้แต่สนับสนุนโจ่งแจ้งเกินมันก็ไม่โอเคนะ เข้าใจป่าว ID:E0kCx35WL9 แค่นี้พอ กูสบายใจละ
มันจะขายก็ขาย ปล่อยมัน กูไปส่งรายงานลิขสิทให้เมพ ก็พอ อิอิ
กูนอกเรื่องนิดนึง คืออยู่ดีๆหน้าเว็บเครื่องกูมันก็เป็นสีสันสดใสว่ะ คือเว็บมันอัพเดตหรือเครื่องกูเอ๋อเองวะ
เข้ามาเจอโทรลล์คือกูทั้งขำทั้งปวดหัว 5555
กูยังไม่ได้เข้าไปอ่านเรื่องใหม่ของดีบุ๊กส์ แต่แค่ตัดมาโปรยพวกอะไรนะ พุงนำนมเท่านั้นเสด็จพ่อ สักอย่างอะ คือกูรู้สึกว่ามันไทยแบบไทยมาก กูก็พอดูออกว่าอยากให้มันคอเมดี้ แต่จะเปลี่ยนภาษาให้มันดูจีนลื่นไหลกว่านี้ไม่ได้เหรอวะ จัดให้อยู่หมวดเดียวกับพระสนมขย่มวังแม่ง
เออ วันก่อนไปเจอเซินเจิ้นมาเรื่องหนึ่ง เหมือนแม่งผสมเซินเจิ้นหลายเรื่องไว้ในนิยายตัวเองอีกทีหนึ่งอะ อ่านแค่ตอนแรกกลิ่นก็คลุ้งแล้ว เจอเซินเจิ้นก็อปจีนแปลกูก็ว่าน่าปวดหัวพอแล้ว เจอเซินเจิ้นก็อปเซินเจิ้นนี่โคตรจะอินเซ็ปต์ชัน
หนึ่งในรีวิวคนอ่านที่น่าจะกลายเป็นคนซื้อ "ชอบการจับใส่มายำกันเละมากๆ"
โปรดหลั่งน้ำตาให้วงการนักเขียนและนักอ่านไทยด้วยเถิด T T
มึงยันทึกจอมโจรแห่งสุสานของสยามเขาไม่lcภาคอื่นแล้วหรอวะกุอยากอ่าน หนานไพ่กุเหนแต่โปรโมทซีรีคนแสดงรัวๆเลยฮือ ปล.ถ้าถามผิดมู้ขอโทษด้วย
มึงว่าถ้ากูเอากฏแฟนฟิคไปปะในคอมเม้นดด นักเขียนจะตอบมั้ย แล้วคนอ่านมันจะรุมกูมั้ย
>>890 ผิดมู้ อันนี้จ้า https://fanboi.ch/literature/6457/
ไปคุยแล้วว่าไงมั่ง ระวังโดนฟ้องหมิ่นประมาทนะ ฝั่งโน้นถ้าเจ้าของเค้าไม่เอาเรื่องแม่งก็แค่หยุดขาย แต่พวกเรานี่สิจะ กว่าศาลจะตัดสินว่าพวกเราไม่ผิดจะหมดเงินไปเท่าไหร่
ตกลงนามปากกา ลยาลี,พะยูนน้อยของลยาลี,จางเพ่ยเพ่ย,ภรรยาของตัวร้าย,a.the.na,หนูชื่อวิฬาร์ คือคนเดียวกันหมดเลยใช่ม่ะ เห็นเปิดกลุ่มncในเฟซก็เปิดพร้อมกัน นามปากกากับชื่อนิยายเกี่ยวพันกันเป็นเชือกเงื่อนเลย นิยายติดท็อปคือของนางหมดเลยป่าววะ555 ตอนแรกเคยอ่านเจอว่าลู่เอินเด็กม.ปลายแต่งยังว่าเก่ง สรุปกูงงตกลงเป็นคนเดียวกันป่ะ ทำไมภาษาต่างกันคนละโลกเลย ถ้าใช่ก็เก่งดี
>>903 กูจะบอกให้ ลยาลีกับลู่เอินเป็นคนละคนกัน! มึงอย่าเอาลยาลีห่าเหวอะไรนั่นไปเทียบกับลู่เอินเว้ย ฝีไม้ลายมือแม่งคนละชนชั้นเลย ลยาโครตกาก อารมณ์ก็ร้อนขึ้นง่ายเหวี่ยงง่ายชิบหาย น้องม.ปลายคนนั้นนะโครตสุภาพชนคนมีของ55 มารยาทโครตดี และเย็นชา555 คนดีน่าคบกว่าอิลยาอะไรนั่นเยอะมากกกกก! กุเจอมาแล้วเว่ย แต่ว่าอิลยาอะไรนั่นแม่งเป็นคนดึงน้องเข้าวงการนักเขียนเป็นคนสอนเทคนิค แต่ตัวเองชอบเขียนนิยายกากๆออกมาแพ้น้องเขาสะงั้นแล้วยังปากยื่นปากยาวชอบเหยียดนักเขียนคนอื่นอีก ชอบยกตัวลอยเหนือคนอื่น ใช่แรกๆมึงอาจจะไม่เชื่อกุมึงต้องลองคุยแล้วซึมซับกับอนี่นานๆมึงถึงจะรู้สึก ของงี้ต้องเจอกับตัว จากที่แรกๆกุก็อ่านนะของนข.คนนี้พอเจอสันดนเข้าไปปุ้บกุเข็ดเลย เชี่ย นี่กุก็ยังงงกะตัวเองเมื่อก่อนกุก็อ่านไปได้ห่ารา
แต่งเก่งอะ
ช่วยที อันไหนของลยาบ้างกุจะได้หลบหลีกหนีทัน แต่เอ้อ มันก็คงอยู่ในนี้แหล่ะ เห็นชอบออกมาอวยน้องลู่กุบ่อยๆ
ทำไมพวกเรามาคุยกันเรื่องนข.คนนี้วะ หรือว่าเจ้าตัวแอบเอาชื่อตัวเองมาโปรโมทตัวเองอีกแล้ว-_-ชักเบื่อแล้วนา
เปลี่ยนเรื่องดีฟ่า 5555 ถามหน่อย นิยายกู 800-900 หน้าควรขายกี่บาท
กูคือ 917 ebook นะ ขายmeb เออแต่ถ้าใจดีคิดราคา นสทำมือเผื่อให้กูด้วยก็ได้
ละถ้า 700 หน้าล่ะ ควรขายเท่าไหร่
มีแฟนคลับประมาณนึงไม่เยอะมาก แต่ก็ไม่น้อยจนน่าเกลียด
ตอนมีคนแหกน้องคนนี้ในเน็ตวอชก็มีคนปกป้องบานเลย แล้วทำไมถึงกลับมาแหกเขาต่ออีกล่ะ
แต่กูว่าปล่อยเบลอนขคนนี้ดีกว่า
กูดูแล้ว แต่คือเห็นพวกมึงหลายครเคยขายก็อยากได้ความคิดเห็นว่าแบบจำนวนหน้าแบบนี้ ราคาประมาณเท่าไหร่ถึงจะไม่แพงเกินหรือถูกเกิน ไปดูในเมพกูดูไปก็เท่านั้นอะ คือกูก็ไม่รู้ว่าไอ่ลงๆไปขายดีมั้ย ในแต่ละราคากับจำนวนหน้าแต่ละจำนวน
>>924 ลองดูอันนี้ละกัน https://www.dek-d.com/board/view/3860007/
กูไม่เคยทำก็เลยให้ความเห็นไม่ได้
>>924 ถ้ามึงยังไม่เคยขายมาก่อน ไม่ต้องดูจำนวนหน้า เพราะหนังสือมึงคงไม่ใช่วิชาการ มึงต้องขายไม่เกิน 300 จะมีคนเต็มใจซื้อมากหน่อย มึงก็ตั้งราคา 295 หรือ 285 แต่ถ้ามึงมั่นใจว่าหนังสือของมึงดี คนอ่านติดมาก หาอ่านสไตล์นี้ยาก มึงจะตั้งให้สูงก็ได้ แต่ถ้าสูงเกิน 400 มึงก็อาจจะกินได้แค่หนเดียว คิดเอาเอง การตั้งราคาสูงทำให้คนอ่านมุ่งจับผิดหนังสือมึงด้วย ถ้ามีอะไรไม่ดี คำผิด ข้อมูลผิด มึงตายแน่
อย่าดูราคาหนังสือจากสำนักพิมพ์เป็นหลัก เพราะสำนักพิมพ์มันมีแบบเล่มด้วย มีช่องทางโฆษณากว้างกว่าของมึง
พอเป็นเล่มจริงซื้อได้ถึง450
นี่ๆ ระบบห้ามฆ่าตัวตายนี่เหมือน เสิ่นชิงชิวมั้ย? เห็นติดชื่อสนพ. ได้ตีพิมพ์ด้วย
เพราะไรรู้มะ อีบุกขายต่อไม่ได้ สือขายต่อได้
แต่ก็มีซื้อเอามันส์ื รักนข.
เห็นแล้วยังตกใจ ทำไมคนเราถึงได้กล้าทรามในหน้าความคิดเห็นวะ เออ ถ้าเป็นในโม่งแล้วทรามกุยังว่าปกติ
อยากรู้ด้วย
>>917 นิยายมึงกี่คำ มึงเทียบจำนวนคำจะดีกว่า ไปดูนขคนอื่นๆ หรือสนพเขาตั้งเป็นแนวก็ได้ นขบางคนแม่มโวเจ็ดแปดร้อยหน้า เมบนับคำได้เจ็ดหมื่นคำ จัดหน้าแบบนี้ขายหน้าละบาท เอาเปรียบคนอ่านเกินไปนะ แต่บางทีคนซื้อเขาก็ไม่คิดมากหรอก ชอบเขาก็ซื้อ คำผิดบรรลัยเขาก็ไม่สน นิยายไม่ถึงแสนคำ ขายสี่ร้อยกว่าบาทกูยังเห็นติดเบสขายดี
ถามหน่อยดิ มีใครเคยอ่านprincessฟ้าปs=ทาuมั่ง รีวิวหน่อยๆ
ตั้งๆไปเถอะ กูตั้งแค่ 179 249 ยังโดนก๊อป แม่งเอ้ย พูดละขึ้นอีเชี่ย
เพื่อนโม่งช่วยรีวิวนิยายให้หน่อยดิ เรื่องไหนก็ได้
นิยายคนไทยแต่งนี่ ด่านิดด่าหน่อยเดี๋ยวก็มีคนมาปกป้อง หาว่าโม่งรังแก กูนี่แบบบบ อืมมมมม หมายถึงข้างบนๆ โน่นน่ะ
>>944 มันจะไม่มีมาม่าเลย ถ้านักเขียนหรือฟคคิดว่าเขาติด้วยความบริสุทธิ์ใจ ย้อนกลับไปดูนิยายตัวเองว่าเป็นจริงป่ะ คำผิด ยำ ลอก วนลูป แต่ถ้าคิดว่าคนอื่นมาสกัดดาวรุ่งก็นะ ยากอธิบายว่ะ เท่าที่กูสิงโม่งมา ถ้าโม่งติมั่วๆแบบใช้อารมณ์ จะไม่มีคนติต่อ แต่ถ้าโม่งติข้อเสียจะมีคนมาเห็นด้วยแล้วคุยยาว แต่เรื่องยำหรือเอาฟิคไปขายยังไงก็ผิด ดิ้นไม่ได้
ติกูก็ติแบบสร้างสรรค์ แบบมีมารยาท ติก็เพื่อให้ นข รู้ว่าตรงไหนเป็นจุดบกพร่อง แต่ถ้าคิดว่ามันดีแล้วจะแก้หรือไม่แก้ก็เรื่องของมึง เพราะการที่มึงโวยวาย ต่อให้มีฟค ส่วนหนึ่งออกมาปกป้องแบบไม่ลืมหูลืมตา แต่เชื่อมั้ยว่าจะมีแฟนคลับอีกส่วนหนึ่งที่หายไป เพราะสันดานมึงเองนี่แหละ อาชีพอะไรก็โดนคอมเม้นต์ทั้งนั้น จะ ดารา นักร้อง แม่ครัว แม่ค้า ceo มันถูกผู้บริโภคคอมเม้นท์ตลอดเวลายุแล้ว
สุดท้ายผลงานมา ถ้าคำผิดบาน เนื้อเรื่องโหว่งๆ ข้อมูลผิดๆ ละเมิดลิขสิทธิ์มา กูก็แค่ไม่ซื้อเงียบๆเท่านั้นเอง และคิดว่าหลายๆคนคงเป็นแบบนี้ บอกด้วยความหวังดี ไม่ใช่อิจฉา กูเป็นนักอ่าน ไม่ใช่นักเขียนจะมาอิจฉามึงหาอะไร ถ้ามึงขายได้เยอะกว่าเดิมเพราะไม่เสียกลุ่มลูกค้าที่มึงไปฉอดๆใส่เขาจะดีกว่าปะวะ
เพราะฉะนั้นถ้ามีฟค หรือ นักเขียนคนไหนแหลมมาด่ากูเวลากูติ กูด่าคืนจริงๆ ไว้ถ้ากูติแบบทำไมลงช้า ทำไมไม่ให้อ่านฟรีจนจบ ไม่สนุกพอที่จะซื้อ เลิกเขียนไปเถอะเขียนได้แค่นี้ ไม่สนุกเลย บลาๆ ที่มันดูไร้มารยาทค่อยมาด่ากู ไม่ใช่นิยายมึงแม่งดียุคนเดียว ใครติไม่ได้ มึงก็เก็บไว้อ่านคนเดียวเถอะ
อ้อละอิเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่เพียงแค่ไม่ซื้อเงียบ กูจะนั่งรีพอร์ตมึงเงียบๆเช่นกัน
>>949 จริง ที่ผ่านมากูก็ติแบบถึงจะมีคำหยาบ แต่กูก็ติจากในนิยาย เอาเท่าที่กูเห็น ไม่ได้อคติอะไรขนาดนั้น นักเขียนบางคนปลอบกันเองว่าโม่งอคติ อิจฉา หรือไม่ก็โม่งไม่ซื้องานหรอก แค่ติไปอย่างนั้น
1. กูดูเนื้องานมึง
2. อิจฉาเหรอ มองงานตัวเองแล้วให้คิดใหม่ ถ้ามึงเปิดใจกว้าง ๆ ลดอีโก้ลง บางทีมึงอาจจะเห็นข้อเสียในงานมึงก็ได้
3. โม่งไม่ซื้องานเหรอ เอ่อมึง โม่งบางคนเป็นนักอ่าน โม่งบางคนซื้องานมึงจริง ๆ แต่มึงนี่แหละที่เหมารวมและอคติ
คือเข้าใจนะ ว่าตอนนี้น่าจะมีนักเขียนมาโม่งอยู่เยอะ แต่ยังไงนักเขียนก็คงเป็นนักอ่านคนนึง ช่วยรีวิวพวกนิยายให้หน่อย อ่านหมดไม่ไหวว่ะ
มาๆกูจะรีวิว
ไหนมาให้กูตบสิ อิไหนมันแนะนำให้กูไปอ่านพี่สะใภ้ข้าคือแม่ทัพคนงาม ภาษาดีนะมึง ถ้าถามกูคือเป็นภาษาทึ่อยู่ในระดับเอาไปทำเล่มได้ เผลอๆดีกว่าหลายเรื่องที่ออกเล่มอีก แต!!!!!!!! พล๊อตแบบกูมองบนแปป อีเหี้ยหลอกฮ่องเต้กันเป็นว่าเล่นเชียว ได้พระราชทานสมรสหลอกว่าลูกสาวตาย เอาพระเอกซึ่งเป็นน้องชายไปแต่งหญิงให้แต่งแทน แล้วอิลูกสาวจริงไปอยู่ที่หอคณิกา เฮ้ๆๆๆฮ่องเต้นั้นเพื่อนเล่นมึงหรออิสกุลจาง ละตอนล่าสุดกูเพิ่งอ่านไปจบสักครู่ อิสกุลจางเจ้าเก่าแค้นสกุลนางเอกว่าทำให้รทย ถอนกำลังทหาร จนครอบครัวตัวเองเกือบตายในสนามรบ พอพี่ชายนางเอกถามแม่งว่ารู้ได้ไงใครปล่อยข่าวมั่วๆนี้ บอกพวกข้าคิดเอง วอท!!!? มึงคิดเองละก็ไปเกลียดเขาอะนะ อิหยังวะ อิคนบอกว่าดี คือมึงหมายถึงแต่ nc ใช่มั้ยหนิ หมายถึงเป็น nc แบบที่มึงชอบอะไรแบบนั้นใช่มะ กูเข้าใจผิดไปเอง แม่งเห็นมีคนบอกให้รีวิวที่มึงแนะนำ กูอุตส่าไปนั่งอ่านตามว่าจะมารีวิวให้ แม่งเอ้ย กูว่าจะอ่านอีก 3 เรื่องมารีวิวให้ด้วยคิดหนักเลยกู
สรุปเรื่อง เรื่องภาษาดี ncไม่น่าเกลียด แต่ก็พอเลือดลมสูบฉีด แต่พล๊อตไม่ไหว เหมือนเด็กเล่นขายของ
>>952 กูตามไปอ่านมาบทแรก เห็นด้วยกับมึงว่าภาษาดี บรรยายไปเรื่อยๆไม่ประดิษฐ์คำ มองคร่าวๆไม่เห็นคำผิด ขอมอบเหรียญทองให้หนึ่งเหรียญไปตุนไว้ก่อน แต่ทีนี้กูไม่ได้อ่านต่อ ดูจากพล็อทที่มึงเล่า กูว่าไม่เลว แต่มันควรเป็นนิยายตลก ทำไมมีการล้างแค้นกันวะ แปลว่ามันไม่ใช่นิยายตลกเหรอ คือในความคิดกู นิยายถ้าเป็นดราม่าควรมีเหตุผลมากกว่านิยายตลก ไม่ต้องถึงกับอิงประวัติศาสตร์ธรรมเนียมอะไรมากหรอก แต่ถ้าพล็อทไม่สมเหตุสมผลแล้วดราม่า มันก็จะดูหลอก
กูเห็นแว้บๆข้างบนมีโม่งเมนท์ว่าอยากให้เสิ่นเจิ้นเขียนเป็นจีนๆมากขึ้น อย่าใช้สำนวนไทย อันนี้กูเห็นด้วยนะแต่ถ้ามึงมองในตลาดหนังสือ คนซื้อเสิ่นเจิ้นคือคนที่ไม่แคร์ว่านักเขียนจะเป็นไทยหรือจีน นักอ่านพวกนั้นชอบแต่เนื้อเรื่อง ชอบความรักละมุน ชอบความดราม่า อะไรแค่นั้น เขาไม่มาสนใจหรอกว่าสำนวนไท้ยไทย ธรรมเนียมไท้ยไทย ลูกค้าเสิ่นเจิ้นอยู่รวมในพวกนิยายรักว่ะ นักเขียนเสิ่นเจิ้นเลยไม่จำเป็นต้องมาเขียนให้เป็นจีน เพราะถ้ามึงเขียนให้เป็นจีนแล้วมึงไม่รู้ภาษาจีน ไม่รู้ธรรมเนียมจีน มันก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ กูเคยเห็นเสิ่นเจิ้นเรื่องนึงไม่เอ่ยนามแล้วกัน ให้ฮ่องเต้เรียกลุงพี่ชายพ่อว่าอากู๋ แบบกูมองบนเลย ถ้าไม่รู้ก็อย่าได้ริอ่านไปใช้ เอาจริงกูว่าเสิ่นเจิ้นมีสองแบบนะ เสิ่นเจิ้นแบบเซ็ตติ้งไทยๆแต่มีชื่อจีน แบบนี้ได้รับความนิยมสูง กูเห็นติดท็อปส่วนใหญ่ก็แบบนี้ อีกแบบก็คือเสิ่นเจิ้นแบบเซ็ตติ้งจีน ศึกษาธรรมเนียมมา แต่แบบหลังเนี่ยมีน้อยว่ะ
ไม่แปลกที่มึงจะบอกว่าพี่สะใภ้ข้าคือแม่ทัพคนงามภาษาดี เขาเขียนมาหลายเรื่อง ออกหนังสือมาหลายเล่มแล้ว ถ้าไม่พัฒนาเลยก็แปลกมาก งานวายก็มี
มาต่อจร้า กูเลิกงานแล้ว มารีวิวกันต่อเรื่อง สวาทรักจอมทัพ เริ่มต้นด้วยเรื่องภาษา ก็โอเคอยู่นะ ไม่ได้มองไปละภาษาดีอะ แต่ก็ไม่ได้มองไปละภาษาแย่ กูก็พูดไม่ถูก คำพูดต่างๆดึงความรู้สึกให้อินไปกับตัวละครได้ บรรยายละเข้าใจความรู้สึกตัวละครเลย แต่ภาษายังไม่ลื่นประมาณนั้น ส่วนอิ ... เนี่ยมึงใส่เยอะไปไหนวะ กูอึดอัด ไม่รู้เป็นคนเดียวมั้ย เพราะในชีวิตจริงชอบพูดให้กระชับ เจอแบบนี้กูเลยอึดอัดแทน แบบมึงจะพูดก็พูดสิโว้ย คหสต. และอีกอย่างนึงคือยังมีการใช้คำซ้ำบ่อยเกินไป ถ้าจะออกเล่มควรเกาภาษาใหม่ให้ดีๆ ส่วนพลอต ณ ตอนนี้ถือว่าดีกูค่อนข้างชอบมากๆอะ มันดูมีเหตุผลมารองรับการกระทำต่างๆของตัวละคร แต่มันพึ่งมี 9 ตอนไง ไม่รู้เขียนๆไปนักเขียนจะหลุดมั้ย กูค่อนข้างชอบนางเอกนะนิสัยแบบเข้มแข็งแต่อ่อนโยนไม่งี่เง่า อีพระเอกนี่สิ ไม่ได้เกลียดนะ แต่เหมือนคนพูดไม่คิดอะอีเหี้ย พูดไปเอาความสะใจ ในชีวิตจริงกูเจอคนงี้กูด่าเช็ด อิสัส เหมือนคนควบคุมอารมตัวเองไม่ได้ กลัวถูกทิ้ง ถ้าในสมัยเราอะ กูว่ามันคือคนที่เป็นโรคจิตในระยะเริ่มแรก แต่นักเขียนอธิบายในตอนนึงว่ามันจะค่อยๆดีขึ้นก็รอดูถ้ากูไม่เลิกอ่านซะก่อนและเรื่อง nc. ซึ่งเป็นสิ่งที่อิคนแนะนำมันเคลมว่าดี แม่งอธิบายยากจริงๆส่วนนี้ จะว่าแย่มั้ย มันก็ไม่ได้หยาบคาย ไม่มีซาวเอฟเฟ็ก อ่าๆๆๆไรงี้ และก็ไม่ใช่งูเหลือมแหวกหญ้ามุดถ้ำ แต่บรรยายแบบโจ่งแจ้งเลยแหละ และค่อนข้างบ่อยไปนิด สำหรับกูมันแรงอะไปอะมึง กูชอบแบบตัดฉับเข้าโคมไฟ คหสต.นะ ถ้าคนชอบก็อาจจะชอบเลยก็ได้
สรุปนิยายเรื่องสำหรับกูเป็นนิยายที่พูดยาก จะว่าดีก็ไม่สุด จะว่าแย่ก็ไม่ถึงขนาดนั้น มันมีจุดที่กูชอบมากๆและไม่ชอบมากๆอยู่ จะอ่านก็ดี ไม่อ่านก็ได้งี้มั้ง แต่คือกูฟันธงไม่ได้แบบเรื่องก่อน เพราะเรื่องก่อนคือเขาเขียนไปไกลแล้ว เรื่องนี้มันพึ่ง 9 ตอนเอง
ฉสด=ฉาก
เรื่องนี้ใช่เรื่องที่เคยมีโม่งเคยเอามาพูดว่าเนื้อเรื่องดีแต่NCเยอะไป ควรเตือนนักเขียนมั้ย รึป่าว ตำหนักที่แล้วหรือตำหนักก่อนๆอะ คุ้นๆ
NC เซินเจิ้นกูมีภาพจำแค่เรื่องเดียว lหaี่ยมla่x์มัjกsxjส์ เฮ้อ มังกรใหญ่มุดพงหญ้า ถ้ำหงส์ตอดรัด ซี้ด อ่า กูลืมไม่ลงจริงๆ
>>957 >>958 ไปตามมาแล้ว แต่กูชอบนะ พลอตเรื่องจริงๆแหละ แต่เรื่องเรท กูว่ามันดูแรงเพราะมันเป็นอิโรติกจีนหรือเปล่า ถ้าไปอยู่ในนิยายอิโรติกฝรั่งจะปกติมาก อันนี้เหมือนเปลี่ยนบรรยากาศมาสมัยราชวงศ์ ก็ได้อีกฟิลดี แต่นิยายมันก็แล้วแต่เทสคนจริงๆแหละ แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน อย่างกูถ้าเทียบระหว่างสองเรื่องที่มึงรีวิวมา กูชอบเรื่องนี้มากกว่าเรื่องแรกนะ เรื่องแรกเรทกำลังดี แต่พลอตแบบนั้น กูไม่ไหวจริงๆ
เรื่องที่ 3 บุปผาร่ายรัก กูออกตัวก่อนว่าอ่านแค่ตอนที่ให้อ่านฟรี 5 ตอน กะใช้เหรียญซื้อ ตอน nc มาลองอ่านดู อีก 2 ตอน
เนื้อเรื่องไม่ถูกจริตกูเท่าไหร่ เพราะกูไม่ชอบพวกเนื้อเรื่องของวิเศษพลังพลังยุทธที่มันเหนือธรรมชาติ ฝึกวิชา สำนักบลาๆๆน่ะ ก็เรยจะไม่ชอบเท่าไหร่ มันเป็นความถูกจริตส่วนตัว แต่ถ้าคนชอบแนวนี้อาจจะถูกจริตก็ได้ เพราะภาษาที่ใช้ดีอยู่ อาจมีคำที่ใช้ผิดความหมายบ้างแต่ไม่น่าเกลียด อ่านแล้วลื่น ดีกว่าเรื่องสอง แต่น้อยกว่าเรื่องแรก อยู่ในระดับทำหนังสือได้
อย่างไรก็แล้วแต่ที่กูไม่ชอบสุดคือนิสัยนางเอกมันเขียนได้ไม่นิ่งเท่าไหร่น่ะ เหมือนจะเป็นสาวมั่นนะ แต่ก็ดูเพ้อฝันในความรัก พ่อตายก็ไม่ร้องไห้ เอาตามความเป็นจริงนะเด็กอายุ 14 ที่เหลือตัวคนเดียวมันควรจะเป็นเสียใจแบบฟูมฟายเลยกูว่า ละใส่มุกเรื่องตะกละมาตอนที่พ่อเพิ่งตาย มันทำให้ไม่ตลกอะ หรือมีใครห่วงกินได้ในเวลาแบบนั้นหรอวะ นี่เป็นเหตุผลนึงที่กูไปไม่ซื้อตอนต่อๆไป แต่ไหนๆเรื่องอื่นก็รีวิว nc ละ กูก็เลยตัดสินใจซื้อ nc มาอีก 2 ตอน กูถือว่าดีเลยนะ ไม่หยาบ ไม่อ่า ไม่มุดถ้ำ บรรยายอยู่แต่ไม่โจ่งแจ้งแบบเรื่องสอง กูชอบนะ อยู่ในระดับที่อ่านละไม่รุนแรงเกินไป แต่กูย้ำนะว่าอ่านไม่จบเพราะไม่ได้ซื้อทุกตอน ถ้าอ่านจบอาจจะมีปมมีพล๊อตอะไรที่สนุกก็ได้ ใครอยากลองก็ไปลองเองนะ 55555
ส่วนอิเรื่องจอมนางเคียงหทัย กูไม่รู้ว่ามึงหมายถึงภาคไหนอะ ไม่รีวิวละกัน และถ้าใครอยากให้กูรีวิวเรื่องไรอีกพิมพ์ๆไว้ กูว่างจะมารีวิวให้ 55555
>>969 กูเข้าใจมึงนะ กูเบื่อมากเลย หลายเรื่องจะแบบมีผู้มาหลงนางเอกเยอะๆ แต่แม่งแทบไม่มีเหตุผลมารองรับว่าทำไมชอบนางเอกมาก หรือนางเอกหลงพระเอกหัวปักหัวปำเร็วไป ไร้เหตุผลกูก็ไม่ชอบ
เคยเจอเรื่องนึง(ไม่ใช่นิยายจีนนะ) เป็นรักแฟนตาซี คนเขียนเขียนดีมาก ตามอ่านงานเขาหลายเรื่อง แต่ทุกเรื่องแม่ง ผู้ที่มาชอบนางเอกจะหัวปักหัวปำแบบไม่มีเหตุผล คือสไตล์เขานางเอกจะผู้มาชอบเยอะทุกเรื่อง มีเรื่องนึงนางเอกอายุประมาณ 9-10 ขวบ พวกผู้เป็นกลุ่มโจร จะจับตัวนางเอกไปส่งพระราชาตามคำสั่ง ระหว่างเดินทางไปด้วยกันไม่กี่วันเอง รู้สึกสงสาร เลยหาเรื่องปล่อยนางเอกไป ยอมขัดคำสั่งพระราชาที่ได้ชื่อว่าโหดร้ายที่สุด สุดท้ายก็ตายห่าหมู่ ก่อนตายก็นึกยินดีว่าได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง คือการปล่อยนางเอกไป ทุกคนเลยนะที่ตาย ไม่มีใครนึกเสียใจที่จะต้องจบชีวิต
กูเลิกอ่านแม่ง ทุกเรื่องเลย555
โม่งเงียบจัง ไม่ครึกครื้นเหมือนหลายวันที่ผ่านมาเบย พวกมึงสับนิยายกันอีกสิ ชอบอ่านเวลาพวกมึงคุยกัน ตลกดี 555
อยากอ่านแนวซาดิสแบบ ข่มขืนไรงี้ แล้วจบแฮ๊ปปี้ว่ะ พระเอกนางเอกรักกันมีลูกงี้ กูหาไม่เจออ่ะ แนะนำหน่อยใครเคยเจอ กูต้องการ เอาแบบแม่เลี้ยงขายนางเอกให้พระเอกข่มขืนไรงี้เลยนะ จะมีปะวะ คือชอบแนวนี้แต่ไม่อยากได้แบบจบพระเอกตายนางเอกตายไรงี้ว่ะ มีดราม่าหนักๆได้แต่จบดีอ่ะ5555555
ไม่ได้เข้าหลายวันมู้ไหลเร็วจังวะ 555555
เรื่องใหม่ดีบุ๊คนี่กาวใช่มั้ย
กูอ่านเรื่องไรจำไม่ได้ นักเขียนขอกำลังใจขอเมนต์อยู่ท้ายตอน
เห็นคนเมนต์สิบกว่าคน แต่นักเขียนไม่ตอบใครเลยว่ะ
บางเรื่องนักเขียนพยายามตอบนะ บางคนไม่รู้จะตอบไรก็ ขอบคุณค่ะๆ ไปเรื่อยๆ
บางเรื่องเมนต์หลายสิบหลายร้อย นักเขียนตอบไม่ไหว (กูเข้าใจ) เค้าจะตอบแค่คนมีปัญหาหรือคำถาม
คือกูงงกับเมนต์สิบยี่สิบ นักเขียนต้องการเมนต์ แต่ไม่ตอบไม่คุยกับคนเมนต์เลย
ตอนต่อๆ ไป คนเมนต์ก็น้อยลงๆ
สวัสดี โทรล์ผู้นี้กลับมาแล้ววววววว 55555 แวะไปอ่าน the core ต้นไม้ชีวิตมา เห็นว่ามีเซทหนุ่มจีนขึ้นมามั่วๆดด้วย แซ่บจนแทบสำลักคุกๆๆๆ
อยากอ่านเซินเจิ้นหวานๆ
>>987 แม่ง เซินเจิ้นนี่ล่ะตัวดี รู้ว่าตัวเองมือไม่ถึงแต่ก็ยังดิ้นรนยัดฉากแก่งแย่งลงไปแบบแน่นๆ เขียนดีมันน่าติดตาม แต่เขียนไม่ดีแม่งน่ารำคาญ เมื่อไหร่จะถึงตาพระเอกนางเอก ตัวอิจฉามัวแต่พล่ามคนเดียวคิดอาฆาตคนเดียว ประโยคแต่ละอย่างงแม่งโครตตัวร้ายเกรดบี "ฝากไว้ก่อนเถอะ" งี้ คำพูดงี่เง่า
>>986 เออ กูเข้าใจ เพราะกูเองบางทีก็ไม่รู้จะเมนต์ไรเหมือนกัน คิดไม่ออก ได้แต่ส่งหัวใจ
จริงๆ ตอบขอบคุณก็โอเคแล้วนะ อย่างน้อยคนเมนต์ก็รู้สึกว่าคนเขียนเค้าใส่ใจเมนต์เรา
ที่เห็นตอบๆ กันก็พวก ขอบคุณค่ะ ดีใจที่ชอบ ขอบคุณที่อ่านที่ตาม ฯลฯ อะไรประมาณเนี้ย ไม่ต้องคิดมุกมาตอบก็ได้ ตอบธรรมดาๆ
กูเคยเป็นเมนต์เดียวด้วยนะ นักเขียนไม่พูดไรเลย กูก็เลยเลิกเมนต์ และสังเกตว่าตอนต่อๆ ไปก็ไม่มีใครเมนต์เลยว่ะ มีแต่หัวใจ
มันน่าจะมีให้นักเขียนกดไลค์เมนต์ได้
มีคนเปิดตำหนักใหม่ยังนิ อย่าลืมนะ กูเปิดไม่เป็น
ตั้งเสาตำหนักใหม่
https://fanboi.ch/literature/6523/
...ปิด...
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.