จูจู กูอ่านแล้วชอบนะ ให้อารมณ์เหมือนอ่านการ์ตูน + ไลท์โนเวล น่ะ กูชอบอ่านแนวผจญภัย ผู้กล้าของญี่ปุ่นอยู่ละ มาเจอจูจูเลยถูกจริตและติดบ่วงได้ง่ายเลย ส่วนตัวกูรู้สึกว่า จูจูมันเหมือนเป็นพลอตที่ไหลไปได้เรื่อยๆไม่มีแก่น แต่พออ่านลึกๆแล้วจริงๆมันมีแก่นสำคัญของมันอยู่ ไม่ได้ไหลไปเรื่อยน่ะ ถ้ามันมาเป็นแนวคนท่องยุทธ์นี่กูอ่านไม่รอดเลย ไหลไปเรื่อยๆแล้วแต่คนเขียนจะพาไปแบบนั้น ก็หลับคาหนังสือ แต่จูจูกูรู้สึกว่ามันไม่ใช่ ยิ่งอ่านกูยิ่งตื่นเต้นแทน แต่บางทีก็เบื่อแก๊งค์เทพนะ ไปทีไหนก็เกรียนมีแต่คนเขม่น และศิษย์พี่ใหญ่ช่างถ่อยหยาบเหลือเกิน แถมกลุ่มเทพนี่ก็ตบเกรียน ตบตัวร้ายได้ตลอดอีก (กูอ่านถึงแค่เล่มสาม ไม่ได้ตามอ่านในธวล) กูเลยแบบ เมื่อไหร่แก๊งค์เทพจะแพ้บ้าง กูรู้สึกว่ามันควรจะต้องมีแพ้บ้าง และไปเก็บตัวฝึกกลับมาสุ้ใหม่ไรงี้ เหมือนการ์ตูนแอคชั่นไรทำนองนี้น่ะ แต่ลูกหมูกับจูจูนางน่ารัก มันเลยทำให้กูพอจะหลับตาข้าง ลืมตาข้างไม่สนใจพวกแก๊งค์เทพศิษย์พี่พวกนางไปได้บ้าง