>>18 โม่งมึง เพียงแรกพบป่าวววว
เรื่องหย่งเยี่ย กูไม่ได้พรีไปอ่ะ ยิ่งเจอมหาสมุทรในม่านม่านเข้าไป กูก็รู้เลยว่าจะไม่รอซื้อรอบพิมพ์ดเวย กูเข็ด
ในส่วนของเรื่องแลนดิ้งนั้น กูมั่นใจว่าไม่มีเรื่องไหนเหี้ยไปกว่าซิลเวอร์แอเรียอีกแล้ว
แม่มึงง คือแบบ มึงจะจบงี้จริงดิ
กูนี่อ่านไป อ่านไป อ่านไป กูก็ดูแม่งจบยังไง
จนมีหน้านึงที่เปิดพลิกไปปั๊บ หน้าทอล์คคนเขียน อ้าวซัช นี่มึงจบละร๊ออออ มึงจะจบงี้จริงๆร้อออออ
กูจำได้ว่าเป็นนิยายเรื่องเดียวในชีวิตที่กูทำหลุดมือลงพื้นตอนอ่านจบ กูนี่มือสั่น มือลื่นจริงจังมาากกกก