>>680 คำว่า "กระนั้น" กูมองว่ามันถูกใช้ในความหมายของ "ถึงกระนั้น" เพราะในภาษาปาก คำว่า "ถึงอย่างนั้น" จะถูกตัดคำว่า "ถึง" ออกไป แล้วพูดแค่ "อย่างนั้น" เช่น ประโยคที่มึงยกมา "เขาหิวมาก กระนั้นกลับไม่ลุกไปหาของกิน" ถ้าพูดด้วยภาษาปาก เราจะพูดว่า "ไอ้ต๊อบหิวจนน้ำลายหยดติ๋ง ๆ อย่างนั้นแม่งยังไม่ลุกไปหาอะไรกิน"
ตัวอย่างอื่น
พี่โป๊ปเตี้ย (ถึง) อย่างนั้นกูยังรัก
เป่าเปาน่าเอ็นดู (ถึง) อย่างนั้นยังโดนด่าว่าหมวย
เสิ่นเจิ้นเรื่อง "กุ้ยเฟยอภินิหารระดับพลังโคตรเพชร" เขียนดีมาก (ถึง) อย่างนั้นกลับขายไม่ออก
มึงจะเห็นว่ามันถูกนำมาใช้โดยตัดคำว่า "ถึง" ออก ใช้อย่างนี้จนชินปาก โดยไม่ได้หมายความแค่ "อย่างนั้น" เพราะถ้าใช้ในความหมายแค่ "อย่างนั้น" จะไม่จำเป็นต้องมีประโยคย่อยมาแสดงความขัดแย้ง เช่น ฉันชอบกระโปรงอย่างนั้น ผมอ่านหนังสืออย่างนั้น แม่กูชอบพูดอย่างนั้น แต่ถ้าใช้ในความหมาย "ถึงอย่างนั้น" มันต้องมีอะไรมาเพิ่มให้รู้ว่าทำไม โดยที่ตัดคำว่า "ถึง" ออกไป แทบไม่มีใครพูด "ถึง" เลยมั้งกูว่า