ช่วงนี้รู้สึกนิยายจีนเสิ่นเจิ้นในเด็กดี มีแต่สนุกๆทั้งนั้น ทั้งคุณหนูใหญ่ฯที่เพิ่งจบไป ชายาขี้เกียจ คู่มือนางกำนัลฯ ชายาก้นครัว ตื้อรักวังหลวง
ถ้าตัดความไม่สมจริงทางภาษาและวัฒนธรรมออกไป (เพราะกูก็ไม่รู้จริงเหมือนกันเลยไม่สะดุด) รู้สึกว่านักเขียนไทยเก่งมาก หรือคนไทยจะเก่งเรื่องเลียนแบบจริงๆ?
ขอแสดงความนับถือมาณ.ที่นี้
ใครไม่อ่านเพราะคิดว่าเสิ่นเจิ้นนี่พลาดของดี