>>243 คนตัวเล็กตัวโตนี่มันสำนวนทมยันตี ป้าทมแกใช้ได้ตรงบริบท ใช้แล้วดูน่าเอ็นดู คนอื่นเอามาใช้ตามจนเกร่อ ถ้าใช้ให้มันถูกที่ถูกทางมันก็ดูดีว่ะ แต่นี่ใช้แม่งทุกประโยค ถ้ากล่าวถึงนางเอกก็ตัวเล็ก มือบาง เอวบาง ร่างบาง ร่างน้อย ริมฝีปากก็บาง ห่าอะไรบางหมด นางเอกจะทำอะไรจะต้องบรรยายด้วยร่างบางทุกประโยค ร่างบางหันไปมอง ร่างบางเดินไปเปิดหน้าต่าง บางทีร่างบางร่างเล็กยังถอนใจได้ด้วยโว้ย แต่ที่ตลกที่สุดจนกูสะอื้นคือ พอนางเอกกลายเป็นร่างบาง พระเอกแม่งเลยต้องกลายเป็นร่างหนา ร่างหนายังไม่พอ ปากหนาอีก (กูนึกถึงเจชนาธิป) กูเพิ่งอ่านติดท็อปบทแรกอันนึงที่พระเอกใช้ปากหนาจูบปากบางของนางเอก ปิดเลยว่ะ หมดจินตนาการทันที ปากของพระเอกนางเอกมันเป็นแบบธรรมดามั่งก็ได้นะ คนเราร่างไม่ต้องบางก็ได้ ยัดเยียดร่างบางร่างหนามาทุกประโยคอย่างกับพระเอกแม่งต้องเล่นกล้ามทุกคน กูรับไม่ได้