Fanboi Channel

>>992 กูใช้ว้อยส์ช่วยพิมพ์แล้วตอนนี้ มือชา

>>917
5 เรื่องที่ชอบของปีนี้
- ลิขิตรักด้ายแดง
- สยบฟ้าพิชิตปฐพี
- สามชาติผูกพันแม่น้ำลืมเลือน
- เจาเหยา ใครว่าโลกนี้ไม่มีผี
- เจ็ดชาติภพหนึ่งปรารถนา

ตลาดวายรึยัง ห้าเรื่องปีนี้ของกู
1. ท่านยาย
2. ซือมิ่ง
3. พราวพร่าง
4. หมอเทวดา ถึงเล่มเจ็ดจะไม่ดี แต่โดยรวมๆแล้วถือว่าโอเคเลย
5. เจาเหยา มองข้ามกะปิน้ำปลาไป มันซึน มันตลกกกกก

ที่ไม่รอด...
1. อาเจ๋อ อย่าตบกู!!!! กูชอบอาเจ๋อ แต่กูไม่ค่อยชอบเรื่องแนวสืบคดี กูง่วงงงงงง
2. ฉู่ อ่านแล้วงง ไปรักกันตอนไหน พลาดมาก
3. เมียคุนนะทำ ใครอ่านรอดกูนับถือเลย
4. ปราชญ์ กูยังก้าวผ่านเล่ม 1 ไม่ได้สักที

ปีนี้กุนึกไม่ออกเลย ทีชอบ ๆ น่าจะปีที่แล้วหมด
ขอจัดอันดับที่เฟล ๆ แทนละกัน อันดับยิ่งสูงยิ่งเฟลนะ
**อาจจะมีสปอยโดยไม่รู้ตัวขอจุดไว้ละกัน
.
.
.
.
.
1.ปราชญ์ รีวิวนี่มีแต่คนชม แต่ถ้าอ่านแปลจีนมาเยอะ อ่านแล้วจะผิดหวัง คือพล๊อคมันโอเคนะ แตกต่างจากที่เคยอ่าน ๆ มาดี แต่ส่วนที่ควรจะเน้นดันสั้นยังไม่ทันจะอินก็ตัดฉากละ แต่ไอส่วนที่ควรสั้นเสือกยาว (ไม่ได้บ่นถึงNCนะ) ยกตัวอย่างก็พวกฉากพีค ๆ คือควรจะยืดนิดนึงพอให้กุอินเศร้า ๆ ก่อนนี่แบบรีบสรุปเกินไปหน่อย แต่ดันไปยืดพวกชีวิตวัน ๆ ของนายเอก กับพวกคำสอนปรัชญามาเต็ม ประหนึ่งคนแต่งหาข้อมูลมาเยอะต้องเอามาใส่ให้หมด ฉากสงครามน้อย อาศัยดวงดี คนรอบข้างดี เจอแต่คนดี ๆ เลยชีวิตดี๊ดี มีคนช่วยทันตลอดเวลา เหมือนจะลำบากก็ลำบากไม่สุด ลำบากแปบ ๆ แค่นั้น เทียบกับตัวประกอบอื่น ๆ ที่ชีวิตบัดซบ
2.คนท่องยุทธฯ อันนี้พรีแบบไม่คิด พออ่านจริงจะร้องมาก ปัจจุบันยังอ่านไม่พ้นครึ่งเล่ม 1 กุหาความฮาไม่เจอ ใครบอกฮามาชี้จุดให้กุที
3.ฉู่ อันนี้คาดหวังไว้ก่อนหน้านี้เยอะมากเกินไปมั้ง อ่านจบเล่ม 1 ก็ไม่คิดจะหยิบมาอ่านต่อ พระนางซูเกินไป กลายเป็นสนใจชีวิตของตัวประกอบมากกว่าอีก
4.หมอญ อ่านคาอยู่ที่เล่ม 5 ด้วยระดับความซูที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนกุทนไม่ไหวเอง
5.เทียบท้าปฐพี คาดหวังว่าจะสู้กันบู๊หนักมาก อ่านแล้วเจอแต่กลอน ภาษาแปลสวยจริง แต่กุต้องทำความเข้าใจหนักเกินไปหน่อย ตอนใกล้จบก็จบแบบอะไรของเมิงเกินไป ที่สำคัญตัวละครที่ชอบบทหาย TT เอ้อแล้วก็ไม่ค่อยชอบนิสัยนางเอกใจง่ายเกิ๊น

ปล.พวกเมียคุณธรรม พบพาน ไรพวกนี้กุไม่อ่านอยู่ละนะ เพราะกระแสก็ทางเดียวกันหมด 555+ พวกยาว ๆ ก็ไม่ได้อ่านด้วย สยบฟ้า กลอรี่ บลา ๆ
.
.
.
.
.

อาเจ๋อ ของกู จ้ะ
บัตรคง บัตรคิวอะไร พวกเมิง

คนท่องยุทธ กูชอบนะ กูอ่านไปหัวเราะคนเดียว ที่บ้านเริ่มมองว่ากูบ้า
อารมณ์เหมือนอ่านการ์ตูนน่ะ
แปลกใจที่โม่งหลายคนไม่ชอบ แต่กูชอบนะ

จอมเวทแสนร้าย เล่ม 1
.
.
.
.
.
ครึ่งเล่มแรก ปูความสัมพันธ์ระหว่างพระนาง นางเอก 7 ขวบ พระเอก 13-14 นางเอกเป็นวิญาณมาจากอีกภพหนึ่ง
มีความสามารถด้านเขียนยันต์ ประทับทรง ส่วนพระเอกมีความสามารถด้านปรุงยา ทั้งสองมีความรู้สึกดีต่อกันง่ายไปหน่อย ลักษณะความสัมพันธ์เป็นแบบพึ่งพาอาศัย สิ่งที่ดึงดูดกันคือส่วนที่ขาดในชีวิต คือขาดคนที่จริงใจต่อตัวเอง พระเอกดูอ่อนโยนใจดีบริสุทธิ์ นางเอกจึงรักใคร่เอ็นดู ส่วนนางเอกมีใจอยากดูแลพระเอกไม่คิดทอดทิ้ง ไม่เหมือนคนอื่นที่รังเกียจตน (พระเอกมีปราณชั่วร้ายในร่าง ทำให้ร่างกายอ่อนแอ คนที่อยู่ใกล้จะอายุสั้น ยกเว้นนางเอก) จึงทำให้พระเอกชอบนางเอกมากถึงขั้นคิดว่าขาดนางไม่ได้ แต่เขายังไม่เข้าใจว่านั่นคือความรักเพราะตัวเองยังเด็ก นางเอกรับปากว่าจะรักษาพระเอกให้หาย

นางเอกกับพระเอกไม่ใช่คนดีถึงขั้นโหดเหี้ยมสุด ๆ นางเอกมักใช้ใบหน้าใสซื่อบริสุทธิ์ของเด็กและกิริยาไร้เดียงสาหลอกผู้อื่นเพื่อให้ตายใจและกอบโกยผลประโยชน์ ยกเว้นกับพระเอกที่นางมีความจริงใจให้อย่างไร้ข้อแม้

ครึ่งแรกดำเนินเรื่องแนวแก้แค้น พระเอกสายเปย์แบบทุ่มสุดๆ ที่ไม่ค่อยเรื่งคือเรื่องอุ้มนางเอก ป้อนข้าว แต่ก็เข้าใจแหละว่าเอ็นดู ทั้งสองนอนกอดกันแล้ว อาบน้ำด้วบกันแล้ว จูบกันแล้ว (ครั้งแรกคืออยู่ในน้ำ จำเป็นต้องแบ่งลมหายใจให้ ครั้งต่อมาเป็นแบบขบเม้ม เพราะชอบในรสสัมผัส) ระหว่างพระนางที่ทำแบบนี้ไม่มีความคิดในเชิงชู้สาว เป็นเพียงรักใส ๆ คิดแค่ว่าอยากทำและเอ็นดูมาก ๆ

ครึ่งเล่มหลัง นางเอกแยกจากพระเอกเข้าไปในแดนลับเพราะคิดว่าจะมีสิ่งใดในนั้นที่ช่วยรักษาพระเอกได้ จากไปนานอยู่ เป็นการปูเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกและมิตรภาพ นางเอกได้เพื่อนคนหนึ่งเป็นหญิงงดงามมาก วรยุทธ์เก่งกาจ มีสายเลือดปีศาจ เรือนผมสีเงินผิวขาวจัด ชื่อฉินชือ ได้พ่อบุญธรรม ได่สัตว์ในพันธสัญญา (หมีแพนด้า)

ตอนแรกชอบนะที่นางเอกมีเพื่อนหญิงสายเปย์ตามใจนางไม่คิดอิจฉาริษยา ทั้งหลอกง่ายและน่ารัก แต่อ่านไปอ่านมาไหงมีลางสังหรณ์ว่าฉินชือจะเป็นผู้ชายเลยรู้สึกเฟลนิดหน่อย

โดยรวมถือว่าสนุกดีถ้าไม่คิดถึงความสมเหตุสมผลเพราะนางเอกซูโคตร 7 ขวบก็เทพขนาดนี้แล้วไม่อยากคิดว่าตอนโตจะขนาดไหน อ่านได้เรื่อย ๆ เพลิน ๆ ไม่ถึงกับติดจนวางไม่ลง สำหรับกูคือสนุก กูชอบนางเอกซู

.
.
.
.
.
ลืมจุดปิด ซอรี่