Fanboi Channel

เพิ่งเริ่มอ่านแปลจีนจริงๆปีนี้แหละ อ่านไปเยอะมากๆๆ จนสับสนเลย ถ้าเล่มไหนผิดปีขออำภัย 555

ห้าเรื่องที่ชอบของปีนี้

ลิขิตรักด้ายแดง
เจ็ดชาติภพ
ซ่อนรักวิวาห์ลวง
คนล่าผี
เรื่องเล่าปีศาจเหลาสุรา
ปราชญ์กู้บัลลังก์ด้วยได้มะ อ่านหลายรอบมาก 55+

ห้าเรื่อง

พราวพร่าง
ปราชญกู้บัลลังก์
ลิขิตรักด้ายแดง
ท่านยาย
อ๋องซึน

อ่านดราม่าพรีออเดอร์น.อ.ละ มีพรีรอบไหนที่มันไม่ดราม่ามั่งวะ 5555

พับเพียบรอรีวิวจอมเวท

จ่ายเงินก่อนได้อ่านทีหลัง แล้วจะเปิดพรีทำเหี้ยอะไร

วรั้ย ไปส่องหน้าร้านนอแปบ เผื่อของมาแล้วกูถ่ายไปอวดในเพจ //ที่ไหนมีไฟกูจะไปสาดน้ำมัน ถถถถ

ประกาศ!!

สำหรับแฟนๆ ที่สั่งจองหนังสือเรื่อง "จอมเวทแสนร้าย จอมใจแสนรัก" พิมพ์ครั้งที่ 1 (มีโปสเตอร์) ทางทีมงานกำลังพยามอย่างเต็มที่ที่จะจัดส่งหนังสือให้ทุกท่านอย่างเร็วที่สุด โดยหนังสือจะถึงมือลูกค้าภายในวันที่ 23 ธ.ค.60 นะคะ

::สำหรับกำหนดหนังสือวางจำหน่ายที่หน้าร้านนั้น จะเริ่มวางจำหน่ายตั้งแต่วันที่ 24 ธ.ค.60 เป็นต้นไป (เฉพาะในกทม. ต่างจังหวัดจะล่าช้ากว่า 3-5 วัน)::

ขอบคุณทุกความไว้วางใจและต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

สำนักพิมพ์อรุณ

เลื่อนวันละ เห็นมั้ย คนพรียังไงก็ต้องได้ของก่อน ถถถ

>>970 ได้ก่อนตั้งวันนึง นั้มตาจะไหลย์ ถถถถ

>>969 และกูก็จะรู้ว่ามึงเป็นโม่ง

ตำนานเผาตำหนัก จะเกิดกะอรุณอีกครั้งหรือไม่

จอมเวท มาส่งให้กูเมื่อวาน / สยบฟ้าถ้าพร้อมเมื่อไรค่อยอ่าน คราวนี้กูจะผ่านมดไปให้ได้ พอจะอ่านก็ไปจอดตรงมดทุกที ซ้ำหลายรอบล่ะ เลยดองเรื่อยมา

>>974 พวกมึงข้ามบทนำไปเลยก้อได้นะ ถ้ามีปัญหากะมดมากอ่ะ ข้ามไปเลยก้ออ่านได้

>>970 เด๋ว 24 กูจะรีบไปถ่ายรูปที่ร้าน กูเชื่อว่าต้องมีคนที่พรีแล้วยังไม่ได้ 5555

เอาบ้างๆ
พี่เยี่ย
สยบฟ้า
อาเจ๋อ
น้องฟู
ชะตาแค้น

>>974 มดไม่สำคัญหรอกมึง อ่านมาจนบัดนี้ก็ไม่เข้าใจว่าบทนำคืออะไรอะ ลึกซึ้งเกิน 55555555

ถ้าที่ออกแค่ปีนี้ ที่ชอบมากกูมีแค่บันทึกปิ่นจริง ๆ ว่ะ แจ่มออกไรไม่โดนกูเลย ส่วนยามเช้ากูเข็ดตั้งแต่เวยเวย จงหยวนก็นะ

ดสวียนจีถู มึง กูแนะนำจากใจจริง โปรดอ่าน

>>980 กูไปทดลองอ่าน ไม่เร้าให้กูอ่านต่อเลย

>>977 อาเจ๋อคือนิยายเรื่องอะไรหรอเพื่อนโม่ง รีวิวหน่อย

>>982 ลิขิตรักด้ายแดง รีวิวมึงลองหาๆ ดู เรื่องนี้รีวิวกันเยอะ โม่งต่อคิวเป็นเมียอาเจ๋อยาวล้นตำหนัก

บันทึกปิ่น เน้นรักมั้ยเพื่อนโม่ง ชอบแบบหวานๆหน่อยอ่ะ

>>984 กูว่าแล้วแต่คน บางคนบอกไม่หวาน แต่สำหรับกู ถ้าใจมึงถือว่าทุกอย่างคือโมเมนต์ มึงจะรู้สึกน้ำตาลขึ้นตา สปอยล์นิสนุง
.
.
.
.
.
อิพี่แม่งแป๊บ ๆ ก็มองน้อง จูงมือน้อง แกล้งน้อง ไม่ซึนทำไม่ได้นะคะเนี่ย ซึนแตกเมื่อไรนะมึ้งงงงง กูจะตั้งกล้องแชะ ๆๆๆๆๆ ทุกองศา แม่งเง้ย พูดละใจซู่ซ่า
.
.
.
.
.

กูขำพวกมึงที่บ่นเรื่องมด คือแม่งจริงเชี่ยๆ
กูหยิบวางๆ ตอนมดบ่อยมาก เว้นช่วงหยิบด้วย แต่ก็ไม่พ้นบทนำ
กูก็งงช่วงนึงที่คนดราม่ามากๆ ว่าลงแดงแบบจะเอาๆ เล่มใหม่//ท่านพ่อกูก็เช่นกัน แต่กูตอนนั้นไปไม่พ้นมดไง งงฉิบ พูดถึงไรวะ ไรงี้ สนุกตรงไหน ทีนี้พอทำใจปล่อยมันช่างมดแม่งก่อน หลังจากพ้นปุ๊ปบอกเลยอ่านยาว 10 เล่มรวด

ขอเป็นกำลังใจให้เข็นพ้นมดสำหรับคนที่ดองอยู่ อ่านไปจะค่อยๆ มีคำตอบเฉลยเองว่าใครเป็นใครกันแน่

สยบฟ้านี่แนะนำเลยว่าข้ามบทมดไปอ่านตอนต่อไปดีกว่า ขนาดกูอ่านจนถึงเล่มล่าสุดแล้วกูยังเข้าไม่ถึงบทมด 55555

>>981 ปริศนาต้าถัง (หลันถิงซวี่+เสวียนจีถู)
กูเป็นหนึ่งในคนที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับราชวงศ์นี้เท่าไหร่ แต่ก็อ่านได้นะ
.
.
.
.
.
กูจะถือว่ามึงสามารถผ่านหลังถิงซวี่มาได้แล้วนะ ในเล่มนี้ กูยอมรับว่าอ่านยากกว่าปิ่นมาก แต่เนื่องจากเป็นการปูพื้นฐานตัวละคร ที่มา แนวความคิดต่างๆ เพราะว่าเป็นคนที่มีตัวตนจริงในปวศซะส่วนมาก แล้วก็นในตำนาน
ยกเว้นพระนาง (ปริศนานี้นับว่าเป็นจุดเริ่มต้นในการสั่นคลอนอำนาจของจักรพรรดิองค์ปจบ )
แทนที่จะได้เพลิดเพลินกับการตีควมบทกลอนอาจประสาทกินก่อน 55 แต่ถ้ารู้ปวศ คงสนุก
.
มาถึงเล่มสองในแง่ภาษาสวย การตีความปริศนา ผู้คนในยุคต้าถัง ทั้งตัวจักรพรรดิเอง กับกลุ่มคนที่พยายามจะต่อต้านอำนาจราชวงศ์ อำนาจที่แท้จริงอยู่ในมือใครกันแน่
ตามปวศ จริงๆ นับจากในเรื่องปริศนาต้าถัง อีกไม่ถึงร้อยปี ราชวงศ์ถังก็ล่มสลายใช่มั้ยละ ก่อนเกือบจะล่มสลาย อะไรเป็นปัจจัยบ้าง ทางหลี่ฉุน(จักรพรรดิ พยายามอย่างมากที่จะรักษาราชวงศ์ แต่ก็เหมือนมีคนคอยชักใย
คอยเปิดโปง ให้เกิดการแตกแยก หลี่ฉุนก็เลยดึงตัวนางเอกมาเป็นตัวช่วย ไม่ใช่เพราะนางเอกฉลาดที่สุด แต่เพราะเขาไม่ไว้ใจใครเลยต่างหาก ) ตัวนางเอกเนี่ยใช้ไหวพริบกับอาศัยตัวช่วยรอบด้าน ไขคดีไขปริศนา แต่ยิ่งเปิดเผยมากเท่าไหร่ กลับกลายเป็นว่าเปิดเผยเรื่องโสมมของราชวงศ์ถัง ที่เผยมาไม่น้อยก็รุ่นพ่อของหลี่ฉุน แต่ละเรื่องที่ถูกเปิดโปงก็ทำเอาหลี่ฉุนอยากจะอาเจียน
.
ตัวพระเอก เป็นหนึ่งในปัจจัยที่ทำให้ราชวงศ์ล่มสลาย(ยังไม่เฉลยหรอก กูเดาว่าต้องมีส่วนเป็นอย่างมาก)
ปณิธาน ความทะเยอทะยานตรงข้ามกับนางเอก แต่เวลานางเอกมีภัยก็โผล่มาช่วยได้ทันเวลา
ยังไม่เน้นเรื่องรักใคร่มากนัก แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะความรู้สึกพระเอกชัดเจนดี
ยังมีตัวละครอื่นที่โผล่มาสร้างสีสัน สร้างความน่าสนใจ ลุ้นไปกับเหตุการณ์
และนักเขียนถ่ายทอดให้รู้สึกว่าตลคนี้ฉลาด ไม่ใช่เพราะเขาเขียนว่านี่คือคนฉลาด
.
มันต่างจากปิ่นที่คดีมันเกี่ยวเนื่องกับความรู้สึกคน ทุกคนดูจะเป็นสีเทา ไม่มีดีทั้งหมด ชั่วทั้งหมด
มีโมโมนต์พระ-นางที่ทำให้ปลื้ม
แต่เรื่องนี้คือการไขคดีปวศ ทำไมของชิ้นเดียวถึงทำให้คนไล่ล่า ทำไมกลอนแผ่นเดียวถึงทำให้จักรพรรดิร้อนรน
.
มาถึงเรื่องการแปล เล่มหนึ่งสอง ค่อนข้างอ่านยากอย่างที่บอก แต่มันไม่ใช่ทั้งสองเล่ม มันแค่เป็นบางส่วนเท่านั้น แต่พอเล่มสามสี่ ทุกอย่างมันจะไหลลื่น อ่านแล้วเห็นเป็นภาพเคลื่อนไหว คำผิดไม่เจอให้หงุดหงิด กูอ่านเรื่องนี้แล้วไปอ่านเรื่องอื่นแล้วรู้สึกการแปลที่เคยคิดว่าดี ยังไม่สู้ ไม่รู้ว่ากูคิดไปเองคนเดียวรึเปล่าเหมือนกัน
.
รีวิวไม่เป็น หวังว่าพอจะมำให้มีคนอยากอ่าน ไม่ใช่อยากตัดออกจากลิสนะ 555
.
.
.
.
.

>>984 สำหรับกูบันทึกปิ่นหวานกว่าที่คิด ตอนแรกนึกว่าไม่เน้นรักๆผิดคาดเลย ไม่แปลกใจละที่อยู่หมวดบุปผาแห่งรัก

>>988 โหหหห กูแทบอยากวิ่งออกไปซื้อตอนนี้ 5555555555

>>984 หวาน ถ้าเป็นคนชอบอ่านแบบเก็บโมเม้นท์เล็กๆน้อยๆ ที่ไม่มีคำพูด แต่แสดงออกถึงความห่วงใย ใส่ใจดูแลห่างๆ แบบห่วงๆ แต่ปากแข็ง ไม่พูดไม่บอกตรงๆ เรียกว่า อย่าหวังคำหวานจากปาก สำหรับกู ชอบนิยายหวานแนวนี้มาก

>>988 ถ้ากูไม่อ่านหลัน แต่ข้ามมาอ่านเสวียนเลยจะรู้เรื่องไหมวะ
เชี่ย หนาวฉิบหาย นี่กูต้องใส่ถุงมือพิมพ์

>>992 กูใช้ว้อยส์ช่วยพิมพ์แล้วตอนนี้ มือชา

>>917
5 เรื่องที่ชอบของปีนี้
- ลิขิตรักด้ายแดง
- สยบฟ้าพิชิตปฐพี
- สามชาติผูกพันแม่น้ำลืมเลือน
- เจาเหยา ใครว่าโลกนี้ไม่มีผี
- เจ็ดชาติภพหนึ่งปรารถนา

ตลาดวายรึยัง ห้าเรื่องปีนี้ของกู
1. ท่านยาย
2. ซือมิ่ง
3. พราวพร่าง
4. หมอเทวดา ถึงเล่มเจ็ดจะไม่ดี แต่โดยรวมๆแล้วถือว่าโอเคเลย
5. เจาเหยา มองข้ามกะปิน้ำปลาไป มันซึน มันตลกกกกก

ที่ไม่รอด...
1. อาเจ๋อ อย่าตบกู!!!! กูชอบอาเจ๋อ แต่กูไม่ค่อยชอบเรื่องแนวสืบคดี กูง่วงงงงงง
2. ฉู่ อ่านแล้วงง ไปรักกันตอนไหน พลาดมาก
3. เมียคุนนะทำ ใครอ่านรอดกูนับถือเลย
4. ปราชญ์ กูยังก้าวผ่านเล่ม 1 ไม่ได้สักที

ปีนี้กุนึกไม่ออกเลย ทีชอบ ๆ น่าจะปีที่แล้วหมด
ขอจัดอันดับที่เฟล ๆ แทนละกัน อันดับยิ่งสูงยิ่งเฟลนะ
**อาจจะมีสปอยโดยไม่รู้ตัวขอจุดไว้ละกัน
.
.
.
.
.
1.ปราชญ์ รีวิวนี่มีแต่คนชม แต่ถ้าอ่านแปลจีนมาเยอะ อ่านแล้วจะผิดหวัง คือพล๊อคมันโอเคนะ แตกต่างจากที่เคยอ่าน ๆ มาดี แต่ส่วนที่ควรจะเน้นดันสั้นยังไม่ทันจะอินก็ตัดฉากละ แต่ไอส่วนที่ควรสั้นเสือกยาว (ไม่ได้บ่นถึงNCนะ) ยกตัวอย่างก็พวกฉากพีค ๆ คือควรจะยืดนิดนึงพอให้กุอินเศร้า ๆ ก่อนนี่แบบรีบสรุปเกินไปหน่อย แต่ดันไปยืดพวกชีวิตวัน ๆ ของนายเอก กับพวกคำสอนปรัชญามาเต็ม ประหนึ่งคนแต่งหาข้อมูลมาเยอะต้องเอามาใส่ให้หมด ฉากสงครามน้อย อาศัยดวงดี คนรอบข้างดี เจอแต่คนดี ๆ เลยชีวิตดี๊ดี มีคนช่วยทันตลอดเวลา เหมือนจะลำบากก็ลำบากไม่สุด ลำบากแปบ ๆ แค่นั้น เทียบกับตัวประกอบอื่น ๆ ที่ชีวิตบัดซบ
2.คนท่องยุทธฯ อันนี้พรีแบบไม่คิด พออ่านจริงจะร้องมาก ปัจจุบันยังอ่านไม่พ้นครึ่งเล่ม 1 กุหาความฮาไม่เจอ ใครบอกฮามาชี้จุดให้กุที
3.ฉู่ อันนี้คาดหวังไว้ก่อนหน้านี้เยอะมากเกินไปมั้ง อ่านจบเล่ม 1 ก็ไม่คิดจะหยิบมาอ่านต่อ พระนางซูเกินไป กลายเป็นสนใจชีวิตของตัวประกอบมากกว่าอีก
4.หมอญ อ่านคาอยู่ที่เล่ม 5 ด้วยระดับความซูที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนกุทนไม่ไหวเอง
5.เทียบท้าปฐพี คาดหวังว่าจะสู้กันบู๊หนักมาก อ่านแล้วเจอแต่กลอน ภาษาแปลสวยจริง แต่กุต้องทำความเข้าใจหนักเกินไปหน่อย ตอนใกล้จบก็จบแบบอะไรของเมิงเกินไป ที่สำคัญตัวละครที่ชอบบทหาย TT เอ้อแล้วก็ไม่ค่อยชอบนิสัยนางเอกใจง่ายเกิ๊น

ปล.พวกเมียคุณธรรม พบพาน ไรพวกนี้กุไม่อ่านอยู่ละนะ เพราะกระแสก็ทางเดียวกันหมด 555+ พวกยาว ๆ ก็ไม่ได้อ่านด้วย สยบฟ้า กลอรี่ บลา ๆ
.
.
.
.
.

อาเจ๋อ ของกู จ้ะ
บัตรคง บัตรคิวอะไร พวกเมิง

คนท่องยุทธ กูชอบนะ กูอ่านไปหัวเราะคนเดียว ที่บ้านเริ่มมองว่ากูบ้า
อารมณ์เหมือนอ่านการ์ตูนน่ะ
แปลกใจที่โม่งหลายคนไม่ชอบ แต่กูชอบนะ

จอมเวทแสนร้าย เล่ม 1
.
.
.
.
.
ครึ่งเล่มแรก ปูความสัมพันธ์ระหว่างพระนาง นางเอก 7 ขวบ พระเอก 13-14 นางเอกเป็นวิญาณมาจากอีกภพหนึ่ง
มีความสามารถด้านเขียนยันต์ ประทับทรง ส่วนพระเอกมีความสามารถด้านปรุงยา ทั้งสองมีความรู้สึกดีต่อกันง่ายไปหน่อย ลักษณะความสัมพันธ์เป็นแบบพึ่งพาอาศัย สิ่งที่ดึงดูดกันคือส่วนที่ขาดในชีวิต คือขาดคนที่จริงใจต่อตัวเอง พระเอกดูอ่อนโยนใจดีบริสุทธิ์ นางเอกจึงรักใคร่เอ็นดู ส่วนนางเอกมีใจอยากดูแลพระเอกไม่คิดทอดทิ้ง ไม่เหมือนคนอื่นที่รังเกียจตน (พระเอกมีปราณชั่วร้ายในร่าง ทำให้ร่างกายอ่อนแอ คนที่อยู่ใกล้จะอายุสั้น ยกเว้นนางเอก) จึงทำให้พระเอกชอบนางเอกมากถึงขั้นคิดว่าขาดนางไม่ได้ แต่เขายังไม่เข้าใจว่านั่นคือความรักเพราะตัวเองยังเด็ก นางเอกรับปากว่าจะรักษาพระเอกให้หาย

นางเอกกับพระเอกไม่ใช่คนดีถึงขั้นโหดเหี้ยมสุด ๆ นางเอกมักใช้ใบหน้าใสซื่อบริสุทธิ์ของเด็กและกิริยาไร้เดียงสาหลอกผู้อื่นเพื่อให้ตายใจและกอบโกยผลประโยชน์ ยกเว้นกับพระเอกที่นางมีความจริงใจให้อย่างไร้ข้อแม้

ครึ่งแรกดำเนินเรื่องแนวแก้แค้น พระเอกสายเปย์แบบทุ่มสุดๆ ที่ไม่ค่อยเรื่งคือเรื่องอุ้มนางเอก ป้อนข้าว แต่ก็เข้าใจแหละว่าเอ็นดู ทั้งสองนอนกอดกันแล้ว อาบน้ำด้วบกันแล้ว จูบกันแล้ว (ครั้งแรกคืออยู่ในน้ำ จำเป็นต้องแบ่งลมหายใจให้ ครั้งต่อมาเป็นแบบขบเม้ม เพราะชอบในรสสัมผัส) ระหว่างพระนางที่ทำแบบนี้ไม่มีความคิดในเชิงชู้สาว เป็นเพียงรักใส ๆ คิดแค่ว่าอยากทำและเอ็นดูมาก ๆ

ครึ่งเล่มหลัง นางเอกแยกจากพระเอกเข้าไปในแดนลับเพราะคิดว่าจะมีสิ่งใดในนั้นที่ช่วยรักษาพระเอกได้ จากไปนานอยู่ เป็นการปูเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกและมิตรภาพ นางเอกได้เพื่อนคนหนึ่งเป็นหญิงงดงามมาก วรยุทธ์เก่งกาจ มีสายเลือดปีศาจ เรือนผมสีเงินผิวขาวจัด ชื่อฉินชือ ได้พ่อบุญธรรม ได่สัตว์ในพันธสัญญา (หมีแพนด้า)

ตอนแรกชอบนะที่นางเอกมีเพื่อนหญิงสายเปย์ตามใจนางไม่คิดอิจฉาริษยา ทั้งหลอกง่ายและน่ารัก แต่อ่านไปอ่านมาไหงมีลางสังหรณ์ว่าฉินชือจะเป็นผู้ชายเลยรู้สึกเฟลนิดหน่อย

โดยรวมถือว่าสนุกดีถ้าไม่คิดถึงความสมเหตุสมผลเพราะนางเอกซูโคตร 7 ขวบก็เทพขนาดนี้แล้วไม่อยากคิดว่าตอนโตจะขนาดไหน อ่านได้เรื่อย ๆ เพลิน ๆ ไม่ถึงกับติดจนวางไม่ลง สำหรับกูคือสนุก กูชอบนางเอกซู

.
.
.
.
.
ลืมจุดปิด ซอรี่