กูว่าเสน่ห์อีกอย่างของงานเจ๊เฮยคือ เขียนเรื่องราวอาชีพของพระ-นางออกมาได้ดี คืออ่านแล้วเห็นภาพ เหมือนเข้าไปอยู่ในโรงกระดาษร้านขายน้ำเต้าหู้ เหมือนเข้าไปอยู่ในกระโจมสนามรบอะไรแบบนี้ รู้สึกว่านางเขียนเหมือนนางเคยทำอาชีพนั้นจริงๆ อะ ทำให้อ่านแล้วเชื่อ กูชอบๆ ...แค่กๆ