>>689 >>687 เห็นด้วยว่าชอบแนวทางนักเขียนคนนี้ ชอบที่มันค่อนข้างกึ่งๆไดอารี่เล็กๆ กับความที่เออ "อยู่ตรงนั้น" แต่ไม่ต้องไปทำอะไรมาก ไม่ต้องไปเดือดไปร้อนตบตีแย่งชิงกันเบอร์นั้น แค่จัดการไปตามควร อย่างว่าด้วยฯ อ่านจบรอบแรกกูต่อสองเลย อาจจะเพราะกูเป็นคนเนือยและเหนื่อยอ่อน เวลาอ่านนิยายสนมตบตีชอบรู้สึกลำไย (เหมือนที่ลำไยนิยายจอมยุทธเจ้าฆ่าพ่อฆ่า ข้าฆ่าน้องเจ้า วนๆลูปๆ)
พอเป็นคนเขียนคนนี้ละเขาไม่ได้ทำเรื่อฝให้มันพุ่งมาหาให้นางเอกต้องเครียดหัวงอกหาทางเอาตัวรอดพลิกเกมกลับคืนตัวร้ายตลอดเวลา
ตอนจบที่เหมือนรักแต่ไม่รักกูก็ชอบ ชอบมากๆด้วยรู้สึกมันหวานๆซึมๆดีว่ะ