กูชอบหยกยอดปิ่นนะ
คือกูว่านักเขียนเขียนโทนเรื่องดี ไม่ได้เคลียร์จนครบ เน้นให้ถกกัน แต่ที่จริงคือแอบใส่จุดคำใบ้เนียนๆไว้ในประโยคเนื้อเรื่อง
กูว่าจะกลับไปอ่านอีกรอบถ้ามีเวลา เหมือนนิยายต่างประเทศ กูชอบแบบที่ตอนจบต้องมาถกกัน เคลียร์หมดทุกอย่างมันน่าเบื่อ เหมือนนักเขียนต้องคอยป้อนตลอด แบบนั้นมันจะไม่มีความซับซ้อนของเรื่อง