สปอย+เม้าทพราวพร่างต่อ ข้างล่างนี่กูแบบสปอยมากๆ ใครยังไม่อ่านข้ามไปเลยสหาย
.
.
.
.
.
กูอ่านจบแล้วเรียบร้อย แม่งจบแบบกูตั้งตัวไม่ทันเลยทีเดียว เอ๋อหน่อยๆเลยกู นี่ถ้ามีต่ออีกนิดกูจะอิ่มมาก แต่ไม่เป็ยไรกูมโนต่อเองก็ได้
ตอนจบนี่จะว่าสะใจก็สะใจ แต่เหมือนรวบรัดไปหน่อย กูยังอยากรู้มุมมองพวกสกุลอวี๋อยู่นะว่าจะอาลัยตายอยากขนาดไหน ฟั่นซื่อทำไง แม่ผัวจะยังโทษแต่คนอื่นไม่โทษตัวเองอยู่มั้ย แล้วเฟ่ยกับหมิ่นล่ะไงต่อ ส่วนอิตัวต้นเหตุนี่ยิ่งอยากให้มีบทมุมมองของมันสักหน่อย ฉลาดมาอยู่ดีๆแม่งกลายมาตกม้าตายเพราะเรื่องผู้หญิง สมกับเป็นพ่อแม่รังแกฉันอย่างที่เพื่อนโม่งว่า อวี๋ฮูหยินหนิตัวดีสปอยลูกชิบหาย ลูกชายกูไม่ผิดใดๆ เวลาโกรธจะลงโทษแต่พอลูกอ้อนหน่อยแม่งใจอ่อนยวบเลยสมน้ำหน้า บอกเลยว่าเรื่องนี้ถ้ามีตอนพิเศษ 'วันๆของอวี๋จิ้งซิวก็งี้แหละ' งอกออกมากูจะเป็นสุขมาก
จบเรื่องบ้านอวี๋ ต่อที่บ้านน้องฟู่ครอบครัวมุ้งมิ้งอบอุ่น เรื่องท่านเก้ากับหนูฟู่ลูกแม่งงอกเงย3-4คนขนาดนี้กูคงไม่หวังอะไรอีกแล้ว แฮปปี้แล้ว ลุ้นโยวโยวนี่แหละ อิหนู13ตอนแรกนึกว่าจะมาชิงตำแหน่งว่าที่ลูกเขยที่ไหนได้มานิดเดียวหายแว๊บแถมโผล่มาแต่ละทียังลดคะแนนตัวเองฮวบๆ สาวก็ไม่สนแถมหนูฟู่ยังเอือมระอา แค่นี้ก็ลาก่อยยย ส่วนหนูชุ่นปิง(ลูกรักกู)บทปูทางมาขนาดนี้ คุณพ่อคุณแม่เอาใจช่วย ด้านว่าที่แม่ยายก็ลุ้นส่งถุงเท้าบอกเป็นนัยๆอีก สะดวกจนไม่รู้จะสะดวกยังไง อนาคตยังไงกูก็จักขอมโนว่าได้กันแน่ๆ (แต่ถ้าจะมีอุปสรรคจริงๆก็คงเป็นฮ่องเต้เอ่ยปากเองว่าอยากจะเกี่ยวดองด้วย องค์ชายนู่นนี่นั่นก็ว่าไปถ้าฮ่องเต้มาเองกูว่า อ.จ้าวก็คงช่วยลำบาก แต่เรื่องมันจบแล้วและคนเขียนคงไม่แต่ง กับหนูชุนปิ่งแหละดีสุดล้าววตอนจบพ่อสามลุงเก้าเดินคู่พูดคุยสองบ้านสนิทกันขนาดนี้ ราบรื่นค่ะลูกก)
ไม่รู้จะหวีดไรต่อดี แต่เอาเป็นว่ากูประทับใจในวันๆของหนูฟู่กับความขี้เผือกของทุกตัวละครในเรื่องนี้มาก สุดท้ายนี้อันซินกับอวี่เว่ยอย่าคิดว่ามีประเด็นแค่ไม่กี่บรรทัดแล้วกูจะมองข้ามนะเว้ยยย มีคงมีขอภาวนาไม่ให้หนูฟู่เอาผิดอันซิน ง่อววว แถมตอนหลังหนูฟู่บอกว่าในอนาคตจะมีแผนยังไงก็ตอบแบบขอไปทีนัยหน่อยๆ ในอนาคตกูนี่มโนเลยว่าขอให้คู่กัน
.
.
.
.
.