อ่านอาเจ๋อจบแบบไม่อยากให้จบ รู้สึกผูกพัน
.
.
.
.
.
ไม่ชอบตอนกลับยุคปัจจุบันแล้ว นิสัยอาเจ๋อเหมือนเปลี่ยนไปนิดหน่อย และก็น่าจะให้คนยุคโบราณลืมพระ+นางไปเลย อ่านจบแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรที่ยังมีพระ+นาง อยู่ในความทรงจำแต่ไม่มีวันได้พบกันอีก คนห่างไกลว่าไปอย่างไม่คิดอะไร แต่สหายสนิทอย่างไป๋เหล่าซื่อกับจี้สือปานี่สิ ผ่านอะไรมาด้วยกันตั้งเยอะ พอถึงวันจากลากลับไม่ได้พบหน้ากันอีกมีแค่จดหมายทิ้งไว้ฉบับเดียว