กระทู้คุยเรื่องนิยายแฟนตาซีจินตนาการล้ำเลิศ ทั้งไทยและเทศ
กระทู้ 1 >>>/literature/2419
Last posted
Total of 1000 posts
กระทู้คุยเรื่องนิยายแฟนตาซีจินตนาการล้ำเลิศ ทั้งไทยและเทศ
กระทู้ 1 >>>/literature/2419
คนหายไปไหนหมด
เพื่อนโม่ง เรื่อง bucket l(ist)ove ของ กัลฐิดานี่อยู่ในหมวดแฟนตาซีไหมวะ
Cinderella ของเจ๊กัล ควรค่าการสอยไหมวะ
>>5 มันเป็นนิยายเรทๆ เยกันเกือบทั้งเรื่อง สามเล่มสามคู่ เยรัวๆ เป็นนิยายเยที่มีเซ็ตติ้งเป็นโลกอนาคตอ่ะ เนื้อหาไม่ได้มีไรมากมายเลย กูเคยอ่านตอนเจ๊แกโพสให้อ่านฟรีในดด. แบบต้องตามไปอ่านฉาก nc ในอีกเว็บนึง ตอนนั้นกูยังใสๆอยู่เลย นึกว่านิยายแฟนตาซีสไตล์เจ๊กัลที่ไหนได้ ไอสัส นิยายเยชัดๆ
อ่อ กู6นะ ลืมตอบคำถามว่าควรสอยมั้ย ถ้ามึงชอบอ่านแนวเยๆ ก็สอยได้ ฉากเยเร้าร้อนในระดับนึง แต่ถ้ามึงคาดหวังความแฟนตาซี เรื่องราวสนุกซับซ้อน น่าสนใจ มึงผ่านได้เลย ขนาดว่ากูนี่ติ่งเดนตายของเจ๊กัลมาตั้งแต่เซวีน่า เรื่องนี้กูลายเลยจ่ะ
เดี๋ยวนี้เขาแต่งอนวนี้แล้วเหรอ กูนึกว่าเขาแต่งแต่แนววรรณกรรมเยาวชนซะอีก
เพื่อนโม่ง กูอยากอ่านนิยายเเฟนตาซีเเบบกลับชาติมาเกิดว่ะมีเรื่องอะใรเเนะนำมั้ย
สรุปเมจิคนี่จะเจ๊งปะวะ กูเห็นในเมพเอาอีบุ๊คออก หมดสัญญา แล้วเห็นนขก็พิมพ์ต่อเองแล้ว?
เห็นในเฟซบอกกำลังคืน ลข. ebook ให้นักเขียนอยู่ ตามที่ 16 บอก เห็นว่านิยายรัก ขายดีกว่า นิยายแฟนตาซี
มีออกจบ 2 เรื่อง ที่เหลือปล่อยนข ไปทำมือเองต่อเอาเองก็มีออกจบในเมพ
อาจมาลองช่วงแรก คือสายแฟน แล้วกระแสไม่ดีเท่าสายรัก เห็นบอกว่าไปทุ่มออกสายนั้นมากกว่า
กระแสไปทางสายจีนแปลกันหมด ปกติสายแฟนตาซีได้ตีพิมพ์ก็ยากอยู่แล้ว
สังเกตจากสนพต่างๆแทบไม่ออกเรื่องใหม่กันเลยในสายนี้ ไม่ว่าจะใหญ่จะเล็ก นานๆถึงมีออกมาเรื่องหนึ่ง
คงต้องรอกระแสแนวแฟนตาซีใหม่ๆออกมา เปลี่ยนแนวกันอีกที
แต่พักนี้เห็นหลายคนเปลี่ยนใจไปวายก็มี เพิ่งเห็นโลกลัลลาที่เขียนสายแฟน ก็เขียนเรื่องใหม่แนวนั้นด้วย กลุ่มนั้นกระแสตอบรับดีกว่าสายแฟนเยอะ
กูว่ายังมีคนอ่านพอควร แต่ค่อนข้างซบเซาในแง่การจำหน่าย อาจมีปัจจัยจากจำนวนเล่ม แนวทางเรื่องแฟนตาซี
ของเรามันครึ่งๆกลางๆตามแบบฝรั่งมั้ง ญี่ปุ่นมั้ง ตอนนี้ก็มาจีนแนวเซียน
เมื่อก่อนกูติดอ่านนิยายแฟนตาซีมากเลยนะ อ่านมันหมดว่าจะขอไทย ฝรั่ง ญี่ปุ่น จีน ไต้หวัน แต่แล้วกูมักจะพบว่าหลายๆเรืองที่กูชอบมักจะเป็นลักษณะต้นดีแผ่วปลายจบไม่ลงซะเยอะ กูเลยผิดหวัง โดยเฉพาะของคนไทยที่แม้จะได้รับกาารตีพิมพ์แล้ว แต่แม่งก็ลอยแพ เททิ้งกูไว้กลางทาง ไม่ออกมาต่อให้จนจบ ที่กูแค้นฝั่งหุ่นมากที่สุดเห็นทีจะเป็น another history คือกูชอบเรื่องนี้มาก แต่ดอกเหอะ เหลือเล่มสุดท้ายไม่ยอมเข็นออกมาให้จบๆไป กูถามสนพ.บ่อยมากก็เบี้ยวกูมาเรื่อยๆอีก
แล้วล่าสุดก็อ่าน KOD ภาค2 แม่ง เนื้อเรื่องโคตรไม่สนุกเลยว่ะ ดูอะไรก็ไม่รู็มั่วไปหมด ภาคแรกกูชอบมาก ชอบมากกว่า lsk อีก แต่พอมาเจอภาคสองที่กูรอคอยมานานแสนนาน ดันทำเอากูผิดหวัง อ่านแบบเบื่อหน่ายมาก
เพื่อนโม่ง แนะนำนิยายแฟน แนวแบบตัวเอกเข้าโรงเรียน ย้ายโรงเรียนหรือไปเริ่มต้นในสภาพแวดล้อมใหม่หน่อย
ยกตย. ประมาณ Twilight เล่มแรกที่ตัวเอกย้ายไปแล้วเจอเรื่องใหม่ๆ อะไรแปลกๆ ทำนองนั้นน่ะ
ย้วยแบบทไวไล้ท์ก็ได้ กำลังอยากอ่านแนวนี้อะ
แต๊งกิ้วล่วงหน้า
มี Vampire Academy อีกเรื่องอ่ะ เป็นหนังด้วย
มีแปลไทยของเพิร์ลนะ แต่จำไม่ได้ถึงไหนแล้ว รู้สึกกูอ่านถึงเล่มสองน่ะ
Draker's story นี่มีเรื่องของ ฟายน์เยอะไหม
>>43 สำหรับกูก็ถือว่าเป็นตลค.สมทบคนนึง ไม่ถึงขั้นกลบนางเอก แต่คนเขียนมักอวยว่าเป็นเด็กสาวปริศนา เด่นสุดในกลุ่ม เป็นกุลสตรีอะไรทำนองนี้
แต่ตอนเล่ม5กูว่าบทไม่ได้เยอะอะไร แต่แอบเอียนตรงที่ในเนื้อเรื่องช่วงนั้นมีเรื่องอื่นที่ต้องโฟกัส แต่ดันมาโฟกัสคู่นี้ เล่มก็หนาจะตายห่า เหมือนจะเป็นตัวละครลับ แต่โผล่มากูไม่ว้าวเลย
พูดถึงLSKกุเฟลมาก ออกภาคสองมาอยู่เล่มเดียว นี่ทิ้งช่วงไป5ปี ถ้าจะเทก็ไม่ต้องให้ความหวังกุแต่แรกก็ล่ายยย
>>33 ใช่ นักเขียนไม่ยอมเขียนต่อ กูเคยไปถามเฮีย เฮียก็บอกว่านักเขียนพูดว่าภายในปีนี้ๆๆๆ ซึ่งกูถามมาหลายปีต่อเนื่องละ แต่สุดท้ายก็นั่นแหละ แม่งแพ แล้วกูไปตามส่องในเพจนักเขียน ก็อัพงานตัวเอง เปิดคอร์สสอน ที่กูแค้นคือ มีปั้นมายา AJ ออกมานี่ดิ แต่ไม่ยอมเขียนหนังสือต่อให้จนจบ จนกูเกลียดนักเขียนไปเลย
>>46 อวี่หว่อชอบเขียนทีหลายๆเรื่องพร้อมกัน เพราะงั้นมึงทำใจเหอะ อีกนานเป็นชาติกว่ามึงจะได้อ่านจนจบ ดูอย่าง NH หรือ BF เป็นตัวอย่างได้เลย จนตอนนี้กูเทอวี้หว่อไปแล้ว กูอ่านงานอวี้หว่อไม่รอด ต้นดีแผ่วปลาย จบไม่ลง ปิดไม่ได้ ไม่ก็ยืดซธเนือยเหมือน NH กูอ่านไม่ไหวแล้วเลยโบกมือลาบ๊ายบาย
>>24 กูเห็นด้วย KOD2 นี่ทำเอากูเฟลมาก กูเข็นเท่าไหร่ก็ไม่จบซะที โคตรน่าเบื่อผิดกับภาคแรกเลยว่ะ ภาคแรกอ่านสนุก อ่านมันส์มาก ภาคสองนี่เนือยโคตรๆ หรือเป็นเพราะแม่งทิ้งช่วงนานเกินไปจนกูหมดอารมณ์ที่จะอ่านแล้วก็ไม่รู้ว่ะ
รุ่นหนึ่งกูอ่านอิ้งมา มี 2 เล่มนะ ณ ปัจจุบัน(ซึ่งก็ดองมาหลายปีแล้วแหละ) น่าจะแต่งพร้อม ๆ กับรุ่น 39 มั้ง แล้วก็ดองทั้งคู่ แต่ไม่รู้ว่าตีพิมพ์รึเปล่า
เคยมีใครอ่านงานของ finch ไหมว่ะที่พิมพ์กับ 1168 แฟนตาซี อ่ะ บอกเล่ากูหน่อย
>>55 เคยอ่านแต่เรื่อง dying area อ่านแล้วชวนกูหลับว่ะ กูไม่ค่อยชอบเลย เลยผ่านบาวๆไม่อ่านของคนนี้อีกเลย
>>53 >>52 >>54 อวี้หว่อเป็นสไตล์ชอบแต่งหลายๆเรื่องพร้อมกัน เหมือนออกแนวว่านอนๆอยู่ฝันมาไดัพลอตนึงก็เขียนทันที เพราะงั้นไหดองเจ๊จะเยอะมาก แล้วเขัยนๆไปเหมือนะเป็นพวกถ้าจบไม่ลงก็ตัดจบหรือโคตรยืด กูเลจเทงานเจ๊ไปละ นักเขียรแฟนตาซีจีนที่กูชอบตอนนี้ที่สุดคือหูเสี้ยนว่ะ แ้ unique legend แม่งจะเนือยไปหน่อยก็ตาม
ky ใครอ่าน H.A.C.K บ้าง ตอนนี้จบยัง ถ้ายังไม่จบนักเขียนยังเขียนอยู่ป่าว กูไม่ได้ตามมา5ปีกว่าแล้ว
>>55 ก็สนุกดีนะ เมื่อก่อนเป็นนักเขียนเดียวของสนพ.นี้ที่กูตาม ปัจจุบันแม้แต่ finch กูก็เทละ เขียนแต่แนวแฟนตาซีทุกเรื่องคล้ายๆกันอ่ะ เรื่องที่ดังสุดคือซีรี่แซงทิตี้ไนท์ แต่กูชอบโซลเพลอิ้งที่เป็นงานเก่ามากกว่า แม้ว่าเรื่องนี้พี่อิศสุดที่รักกูจะคาร์แรกเตอร์กลับลำกลางอากาศก็ตาม....
โซลเพลอิ้งนี่สนุกจริงๆ นะ กูอ่านซ้ำสองรอบละ /สมัยม.ต้น
ตอนนี้ไม่รู้ว่าถ้าอ่านอีกรอบมันจะสนุกเหมือนเดิมรึเปล่า ฮา
ใครอ่านนิยายของกัลฐิดาที่สถาพรออกมาใหม่บางยัง รอรีวิวตัดสินใจ
>>55 เป็นหนึ่งในนักเขียนไทยไม่กี่คนที่ยังตาม มีครบทุกเล่ม แต่ถ้าถามถึงคุณค่าของงาน กุว่านิยายนางอยู่ในระดับอ่านแก้เบื่อได้หรืออ่านแบบอย่าคิดมากโดยเด็ดขาด พล็อตโฮลเยอะและแนวเขียนคงเส้นคงวามาก
>>65 คงเป็นเพราะยิ่งผ่านไปก็ยิ่งมีประสบการณ์สะสมเยอะก็ได้ เมื่อก่อนได้ปลดปล่อยตัวเองไปกับฝันเฟื่องของคนอื่น เวลาผ่านไปเจอความเป็นจริงมากเข้าก็เลยตื่นจากฝันง่าย
>>67 ของมิสเคนี่ อย่าว่ากุหาเรื่องที่สวนกระแสเลยนะ กุรู็สึกตั้งแต่อ่านเซฯ แล้วว่าดังได้เพราะแรงอวยชัดๆ ยิ่งงานช่วงหลังๆ ยิ่งพิสูจน์ฝีมือนางได้อย่างดี อาศัยบุญเก่าจนต้องขุดเรื่องราวในเซฯ มาเขียนขยายความ อาจมีกุคนเดียวมั้งที่รู้สึกอย่างนั้น บารามอสก็เหมือนกัน คนอวยกันเยอะแยะแต่กุกลับอ่านไม่รอด หรืออาจเป็นเพราะแนวเขียนไม่ตรงใจมั้ง (me: แอบไปนั่งในมุมมืด) กุเก็บชุดเซฯ กับมังกร ให้ตามเก็บชุดเซฯ ที่เพิ่งออกมาใหม่นี่คงไม่เอาด้วย เรารู้สึกว่านอกจากสำนวนการเขียนแล้ว งานเขาก็ดูซ้ำซาก อ่อ ขายฉากหวานเพิ่มเรตติ้งแค่นั้น
ขออภัยอย่างยิ่งที่เห็นต่างแต่กุอัดอั้นมานาน ขอระบายหน่อยเถอะ
>>71 บารามอสมันต้องอ่านเมื่อสิบกว่าปีก่อนมั้งเมิง สมัยนั้นแต่สำนวนดีๆในเด็กดีมันน้อยมาก พล็อตถึงจะเรียกว่ายำๆมาหลายเรื่องแต่บางคนไม่เคยอ่านต้นฉบับมาเจอบารามอสก็ตื่นตาตื่นใจ+กระแสปากต่อปาก+อ่านฟรีในเด็กดีได้
อย่าลืมว่าสมัยนั้นการ์ตูนเถื่อนนิยายเถื่อนมันไม่ได้แพร่หลายแบบนี้คนที่ได้อ่านต้นฉบับไม่ได้เยอะหรอก
ถ้าคิดจะมาอ่านสมัยนี้เมิงเอาเวลาไปอ่านแฮร์รี่ พ็อตเตอร์ดีกว่า
>>72 ใช่ เมื่อก่อนบารามอสกูอ่านตอนเด็กๆรู้สึกมันสนุกมากเพราะกูเป็นเด็ก พึ่งเคยอ่านนิยายแฟนตาซีเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ยังไม่มีอะไรให้เปรียบเทียบพอกูโตขึ้นอ่านนิยายมากขึ้น กูรู้เลยว่าถ้ากลับไปรื้ออ่านอีกทุกอย่างคงเปลี่ยนไป อย่างเรื่อง hack เคยไปย้อนอ่านเล่มแรกดูกูอ่านแล้วแบบ wtf
>>68 อาจเป็นเหมือนที่มึงว่าก็ได้เพราะกูโตขึ้น ผ่านประสบการณ์มาหลายๆอย่าง ทำให้กูเฉยกับนิยายบางเรื่องมากถึงขั้นไม่อาจอ่านจนจบได้ แต่กูยังรู้สึกอยู่ดีว่าแฟนตาซีในยุคนี้นักเขียนหลายคนอ้างเรื่องเก่าที่เคยดังในอดีต กินบุญเก่าอย่างที่พวกมึงว่ากันนั่นล่ะ บางเรื่องก็เอาเนื้อเรื่องนิยายดังๆมายำๆรวมกัน หรือดัดแปลงจากงานต่างชาติมา ชั้นหนังสือกูที่เคยมีแฟนตาซียึดครองก็ยังคงเท่าเดิม จากเมื่อก่อนกูเดินงานหนังสือนี่หมดไปกับแฟนตาซีมากกว่าครึ่งเพราะกูรู้สึกปลื้มปริ่มที่ได้อ่านจิตนาการใหม่ๆ แปลกๆ
บารามอสอ่านตอนเป็นเด็กนั่นล่ะดี 555 กูซื้อเก็บตั้งแต่ปกแรกอ่ะ ตอนนั้นตามงานแรบบิทหลายเรื่อง นาคราชา ดิเอมเมอเรด ส่วนเซฯ กูว่าควรจบตั้งแต่เล่มสามอ่ะ มันลงตัวดีอยู่แล้วนะสำหรับกู เรื่องลูกๆนี่กูปล่อยผ่านล่ะ เยอะไปไหนลองดูนะมึง (เซฯ 5 เล่ม+ ลูกนางอีก 2 + บาเรีย 2 + บรรพบุรุษ 2) รวมๆแล้ว 11 เล่ม แม่เจ้า!! งานนางกูชอบเดรกเกอร์ที่สุด นี่ได้ข่าวว่ากำลังจะมีเล่มใหม่ของเดรกเกอร์อีก...อืม...
กูยังเสียดายนิยายแฟนตาซีที่นักเขียนไม่มาต่อหลายๆเรื่อง ถึงบางเรื่องจะพออ่านได้ พล็อตทั่วๆไป แต่กูรู้สึกว่ากูโตมากับนิยายพวกนี้นะโว้ย ยังเคยเอาไปแอบอ่านในห้องให้อาจารย์ขู่ยึด เอาตังค์ค่าขนมไปซื้อ รับจ้างทำการบ้านเพื่อนเพื่อซื้อนิยาย 55 อาทิเช่น..มาฮาเดล ซาเทียร่า ปริ๊นซ์ออฟคิลเลอร์ ลาเซนตรา ชั้นหนังสือกูยังรอเล่มต่ออยู่นะ ฮือออออออออออ
เออ พูดถึงซาเทียร่า ตกลงมันจบยังวะ กูดองเรื่องนี้ไปตั้งแต่เล่มสามแล้วก็ไม่ได้ตามข่าวคราวอีกเลย แถมเพิ่งมารู้ด้วยว่าโดนลอยแพ
บารามอสกูชอบคาโลนะ คาร์แบบเจ้าชายเย็นชา แต่เงี่ยนเงียบ
กูอ่านทั้งบารามอสทั้งแฮคตอนม.ปลายได้มั้ง กูชอบทั้งสองเรื่องนะ แต่เทไปทางแฮคมากกกว่า
ตอนอ่านบารามอสกูก็ว่ามันสนุกดีแหละ แต่กูไม่ชอบที่นักเขียนเปิดปมไว้เยอะแยะแล้วเสือกไม่แก้สักปม รู้สึกตั้งแต่ตอนอ่านครั้งแรกแล้ว เลยไม่ค่อยหยิบมาอ่านอีกเพราะหงุดหงิด
ส่วนแฮค กูสงสัยตั้งแต่เล่มแรกว่านังหนูพระเอกมันไม่มีชื่อเล่นหรือไง ขนาดแม่ยังเรียกด้วยชื่อจริงเต็มยศ มันผิดวิสัยไปหน่อย หลังๆ มา คนเขียนหายไปไหนไม่รู้ ที่ตามต่อนี่กูแค่อยากรู้ว่าจะจบยังไงแค่นั้นเอง เซ็ง
เฮ้ย แฮคยังไม่จบอีกเหรอวะ กูอ่านตั้งแต่ประถม ตอนนี้กูจะจบมหาลัยแล้วไม่ได้ตามมาเจ็ดปีแล้วมั้ง สรุปจบยังไงวะ
เออ ตอนนี้กูไปอ่านนิยายแปลส่วนใหญ่ แต่ก็อยากลองกลับไปอ่านแฟนตาซีคนไทยดู ตอนนี้ของเอนเทอร์รุ่นใหม่ๆเป็นยังไงบ้างวะ กูยืม FIENDS กับ Dear Noir ของเพื่อนมาอ่านก็รู้สึกว่าFIENDSเขียนดีนะ เเบบเห็นภาพชัดมากถึงเรื่องจะไม่ได้ซับซ้อนอะไร แต่กูไม่ไหวจะเคลียร์กับ Dear Noir รู้สึกเหมือนคนเขียนดูหนังเยอะๆแล้วจดคำพูดเท่ๆแล้วยัดใส่ลงไปว่ะ มันฝืนๆ กูเลยไม่รู้ว่าตอนนี้เอนเธอร์มีมาตรฐานดีแค่ไหน สองเรื่องที่อ่านมาคุณภาพมันขัดกันมาก
กูกำลังคิดว่าจะซื้อ INCOGNITO มาลองอ่านดีมั้ย เห็นเพื่อนบอกว่าชนะงานประกวดอะไรสักอย่าง แต่พอเป็นแบบนี้เลยไม่รู้ว่าไง
แฟนตาซีไทยตอนนี้กูตามอ่านเเค่งานของลวิตร์ ส่วนของฝรั่งมันก็มีงานดีงานแย่มาเรื่อยๆล่ะนะ
เออ กุมีเรื่องสงสัยมานานแล้ว ชื่อ "เฟริน" เนี่ย ตกลงอ่าน เฟริน หรือ เฟ-ริน อะ? กุเจอคนอ่านทั้งสองแบบ และเคยโดนคนที่อ่านทั้งสองแบบลากไปปรับทัศนคติด้วย ||OTL
งานตะวันตกของเอ็นเธอร์กูแนะนำสมรภูมิล่าเมืองว่ะ มี 4 เล่มจบ กูชอบนะ แต่ไม่ค่อยเห็นมีคนพูดถึงเท่าไหร่
>>86 กูอ่าน เฟ-รินว่ะ เฟริน นี่ออกเสียงยังไงวะ เฟินเหมือนใบเฟิร์นงี้รึเปล่า? ซึ่งถ้าอ่านงั้นมันควรจะเขียนว่าเฟิร์นว่ะ แล้วอีกอย่างชื่อนี้ดูชื่อเล่นแบบไท้ยไทยอะ สาวด้วย ไปอยู่ท่ามกลางตัวละครชื่อฝรั่งกูว่าประหลาดว่ะ ยิ่งเป็นชื่อตัวละครที่ตอนแรกเป็นผู้ชายอีก
>>79 ฟินด์สกูว่าก็โอเค สนุกดี ดีกว่าหลายๆ เรื่องแต่ก็ไม่ได้พีคมาก ลงแดงไรงี้ ตอนนี้หลักๆ กูก็ตามแค่ลวิตร์ แต่หลังๆ เหมือนเค้าจะทำมือเพิ่มขึ้นป่าว ไม่ได้พิมพ์กะเอนเทอร์ อย่างนิทานอินเดีย กับแดนริมๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องเตเตที่อยู่จักรวาลดราก้อนกะเดม่อนก็อาจจะพิมพ์กะเอนเทอร์เหมือนเดิม
>>88 เฟริน อ่านคำเดียวได้ถ้าอ่านแบบ (ฝืนใจ) ควบกล้ำ
นิยายคนไทย กุตามแค่ลวิตร์เหมือนกัน ตามตั้งแต่เขายังใช้ชื่อจริงเป็นนามปากกาเลย ติดใจไมรอน เป็นนิยายเรื่องแรกที่อ่านแล้วน้ำตาไหลพรากๆ แนวเขียนนางถ้าอ่านแบบไม่คิดอะไรนี่น่าเบื่อมาก เผลอแล้วหลับได้สบายยันอีกวัน แต่กุอ่านแล้วติดลมว่ะ อย่างเรื่องร้านขนมหวานปิศาจ เหมือนจะไม่สนุก อ่านไปอ่านมากุอ่านจบเล่มแล่ว โปรดส่งเล่มถัดไปมา ณ บัดนาว พลีสสสส พอเล่มจบแล้วสบายใจ โฮยยยย~
แต่ตอนนี้อยากถาม (ทวง) เรื่องเดียว "มาโอ" กุละครัช!? น้องแมวพ่อมดกุละ เอามาโอเล่มต่อไปมาเตออออะ
แล้วคาโล วาเนบลี ล่ะพวกมึงอ่านยังไง
กูอ่าน คา-โล-วา-เน-บลี
กูอ่านถูกป่ะวะ
กูจำได้ ในบารามอสเล่มไกด์อ่านนามสกุลคาโลว่าวา-เน-บลี แต่กูก็เหมือนหลายคน อ่านว่าวา-เนบ-ลีมาตลอด เพิ่งมารู้เพราะเล่มนี้นี่แหละ แต่เฟริน ตอนเล่มแรกๆก็อ่านว่าเฟิร์นอยู่ แต่เล่มหลังๆก็อ่านเฟริรไปเองตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้แฮะ
มีเรื่องนึงพระเอกชื่อ วฤกษ์ กูอ่าน วะ-เริก มาตลอดจนจบเล่ม พอทบทวนไปสักพัก อดีตชาติพระเอกมันชื่อ พฤกษ์ กูเลยนึกได้ว่าน่าจะอ่าน วรึก
แม่งงชื่อแต่ละชื่ออ กูนี่แบบ
อีกเรื่อง นางเอกชื่อกานดาวสี กูอ่าน กาน-ดาว-สี พอเจอชื่อน้อง กานดามณี กูเลยบางอ้อว่า มันอ่าน กาน-ดา-วะ-สี
จำเลยรักด้วย ที่กูนึกออก พระเอกชื่อ หฤษฎ์ กูอ่าน
หะ-รึด พอมาเจอน้องพระเอกชื่อ หริณ กูเลยรู้ว่าพระเอกชื่อ หะ-ริด
นี่กุไม่ควรเปิดประเด็นเรื่องชื่อเลยใช่มั้ย ถถถถ
จากเฟริน มาถึงหฤษฎ์ (พิมพ์ยากชิบ ไม่มีพิมพ์ผิดบ้างเรอะ) ทำลิสต์ชื่ออ่านยาก (และไม่รู้ว่าอ่านยังไง) ได้เลยนะ
นักเขียนเอ๋ย จงเลือกชื่อที่อ่านง่ายๆ จำง่ายๆ หน่อยก็ดี
พวกมึงควรเปิดกระทู้ใหม่ว่าด้วยเรื่องชื่ออ่านยาก 555+
แต่นามสกุลคาโลนี่กูก็อ่าน วา-เน-บลี นะ
อ่านไง กูไม่รู้ แต่กูชอบคาโลมาก ตอนเด็กกๆกูเพ้อเลยล่ะมึง
ถามหน่อยเรื่องบารามอสกูคาใจมานานสัส
สปอย
.
.
.
ตกลงอีโร เซวาเรสนี่มันคือเจ้าชายชาเบียนแห่งเวนอลปะ กูเหมือนจะเคลียร์แต่ก็ไม่555
.
.
.
กูจำได้ว่าอ่านไม่จบเล่ม 1 ทั้งบารามอน ทั้งเซวีมอน คือพยายามอ่านแล้วแต่ไม่ไหว
แต่อาจเป็นเพราะกูชอบแนวยุทธภพ ที่มันต้องเกรียนมั้ง เทพมั้ง ฮาเรมมั้ง สไตล์ผู้ชายอะนะ
พอเรื่องที่ผู้หญิงแต่งแล้ว มันรู้สึกมุ้งมิ้ง เน้นนางเอกลำไยมาก เลยไม่ใช่สไตล์อ่านได้ด้วยมั้ง
ky เพื่อนโม่ง ช่วงนี้มึงตามแฟนตาซีฝรั่งไรบ้างวะ แนะนำหน่อย
มึงจะบอกว่าเรื่อง Enders สนุกมากๆ ไม่ใช่ Enders Game นะ ชื่อ Enders เฉยๆ เป็นแนวดิสโทเปียที่ถ้าโรคเกิดโรคระบาดแล้วผู้ใหญ่ตายหมดเหลือแค่เด็กกับคนแก่ แล้วจะเป็นยังไง มีบริษัทเอาร่างเด็กมาให้คนเเก่เช่าเพื่อวาร์ปวิญญาณไปอยู่ในร่างวัยรุ่นไรงี้ แต่พล็อตมันดีมาก ยิ่งอ่านยิ่งลึกลับ เล่มสองพลิกล็อคสุดๆ กูแนะนำเลย
งาน สนพ ใหม่ ใครอ่านแล้วรีวิวที ดาร์กแฟนตาซีเลยนะ มึง
นิยายแฟนตาซีที่กูรอมานานจนเท แต่จำได้ว่า เด็กๆประทับใจปนกลัว คืออะบารัต ที่คิดว่า นักเขียนเทงานตัวเองไปแล้ว มีใครเคยตามมั่งไหม
ถามเรืองlast fantasy หน่อยมีใครอ่านมั่งสนุกไหม
เครแต็งเพื่อนโม่งทั้งหลาย
มีใครเคยอ่านลำนำหกพิภพมะ
ช่วงนี้มีแฟนตาซีแปลไทยออกมาใหม่ๆแล้วน่าสนใจบ้างไหม
โซลเพลอิ้งกำลังจะมีเล่มใหม่ใช่ไหมว่ะ? กูชอบเรื่องนี้นะแม้หลังๆจะออกทะเล แต่แบบกูเก็บทุกเล่มก็ต้องเก็บต่อปายยย
เพิ่มเติมจาก >>140 กุเพิ่งไปอ่านวิธีพรีมา ขนาดเล่มเท่าโซลเล่มก่อนๆ แต่แพงบัดซบ แพงขึ้นเกือบ 2 เท่าเลยนะถ้าเทียบกับนิยายที่มีจำนวนหน้าเท่ากัน กุคิดหนักมาก วิธีห่อก็น่ากลัวชิบหาย ใส่แค่ซองบับเบิ้ลสำเร็จรูป มึงงงง หนังสือแพง วิธีห่อก็สร้างความมั่นใจได้ดีฉิบหาย โคตรดูถูกไปรษณีย์ กุจะไม่มายด์กับการใช้ซองส่งไปรฯ เลยถ้าห่อบับเบิ้ลให้ดีๆ แล้วค่อยใส่ซองบับเบิ้ล แต่ถ้าไม่รับรองเลย ต้องขุดโชคและภาวนาให้หนังสือถึงมืออย่างปลอดภัย โดยเฉพาะมุมหนังสือ ไม่เหลือแน่ บับเบิ้ลแม่มไม่ได้แพงเลยเหอะ กุซื้อของกุ 30 บาท ห่อหนังสือได้อย่างน้อยๆ สี่ห้าเล่มแล้ว
ยังมี ปกดูวายขนาดนั้น กุกลัวจากฟินช์จะเบนเข็มทั้งโซลเอยทั้งดีดีเอยและนิยายเล่มใหม่ๆ ไปหาวาย เข้าใจนะว่าตลาดมันดี แต่ก็ไม่ต่างกับการทรยศ FC ไม่อ่านวายที่ตามทั้งแต่โซลเล่มแรกอย่างกุเลย (แต่แฟนๆ อ่านวายคงชอบละ ;w;)
นี่กุควรทำใจแล้วเทแต่เนิ่นๆ มั้ย... ||OTL
ปล.แล้วนี่หมายความว่า สนพ.หนึ่ง เทแล้วรึเปล่า ถึงไม่ยอมออกเล่มต่อจนนักเขียนต้องมาทำเอง? หรือตัวนักเขียนเองที่เทสนพ.?
FINCHนี่เมื่อก่อนเคยออกงานกับสนพ.หมายเลข สนพ.นึงรัวๆใช่ไหม เกิดสงสัยขึ้นมาว่าตัวขายของสนพ.เทแล้ว ทางนั้นจะเอาไงต่อว่ะ 555
>>149 สายแฟน เพื่อนโม่งสังเกตดีๆ สนพ.ใหญ่ทุกที่แทบจะประกาศว่าไม่รับพิจารณาแนวนี้แล้ว
เหลือแต่จะรับแฟนตาซี แบบเน้นรักผู้ใหญ่
กรณีนักเขียนเขียนไม่ออกเองก็เรื่องหนึ่ง แต่ถ้ายอดขายไม่ดีก็เททันทีสำหรับสายนี้ ดูตัวอย่างจากสถาก็ได้ หรือสนพใหม่ๆก็ได้ ยอดไม่ดีก็เททันทีนั่นแหละ
แล้วผลงานในอดีต ไม่ได้การันตียอดขาย
เท่าที่รู้มา ร้านหนังสือใหญ่ที่เอาไปวางยังกดดันสนพ.ซ้ำอีก ว่าเรื่องไหนขายไม่ดีก็ไม่ต้องเอาเล่มต่อไปวางให้เกะกะเนื้อที่อีก
สรุป นักเขียนหนีไปแนวจีนหรือแนววาย กันแทบหมดวะ ยุคนี้ ถึงจะได้ตังอยู่รอด
กูเคยรู้มาว่าสนพ.หมายเลข คือค่อนข้างงกเรื่องทุนมากๆ แล้วจะไม่เอาเรื่องยาว เอาแค่สองสามเล่มจบเป็นพอ แต่ถ้าเรื่องไหนดัง นักเขียนดังหน่อยก็พยายามตื๊อให้ต่อ
ช่วงนี้มีแฟนอะไรน่าอ่านบ้างมั๊ยวะ ล่าสุดกูอ่าน kod2 ไปแล้วผิดหวังเชี่ยๆ ไม่สนุกเท่าภาคแรกเลย แล้วกูก็รอ another history แบบไร้ความหวังอีก ทำไมกูหมดเรี่ยวแรงอ่านแฟนตาซีเลยว่ะ
the unique legend ตำนานจอมเวทย์พิทักษ์โลก สนุกไหมอะ
ขายหนังสือTHE LAST FANTASY THE ORIGIN 1ชุด/6เล่มค่ะ
ขอกรี้ดไซไฟในนี้ได้มั้ย แพรวจะแปล The Foundation ด้วย เรื่องนี้คลาสสิคมาก แพรวอย่าทำเสียของนะ ช่วงหลังรู้สึกว่างานแปลอิ๊งของแพรวดรอปลงไปเยอะพอสมควรเลย
ผ่านมาเว็บนี้ เห็นมีเเนะนำนิยายดีๆ กันเยอะ เลยอยากเเนะนำบ้าง
ไม่เชิงเป็นเเฟนตาซี ออนเเนวผจญภัย เเต่สนุกโครต
Ranger's apprentice
มีประมาณ 12 เล่มจบ เเนะนำให้อ่านต้นฉบับภาษาอังกฤษไปเลย ศัพท์ง่าย อ่านคล่อง
จำได้ว่าสั่งเด็กต้องสาปไปกับนานมี รอนานมากกกกกก จนเราซื้อคินเดิลอ่านจบไปแล้วหลายเดือนถึงค่อยส่งมาบ้าน แถมแพงกว่าคิโนะกับเอเชียบุ๊คตั้ง 300 ช้ำไปจนวันตายเลย อะไรที่เป็นแฮร์รี่เราหนีไปเก็บเล่มอิ๊งหมดแล้ว ไม่ง้อสนพ นี้แล้ว
กูเพิ่งรู้ว่า lc หนังสือมันซื้อเล่มต่อเล่ม กลัวเรื่องที่กูตามโดนลอยแพจังแล้วถ้าโดนลอยแพน้อยเรื่องมากที่จะมี สนพ ใหม่หยิบมาทำต่อ รู้สึกเศร้า กูเห็นบางคนโพสถามเรื่องที่กูตามว่าเล่ม…เมื่อไหร่จะออก แอดมินตอบว่าพิจารณาอยู่ กูนี่ใจเสียเลย
แนวสืบสวนของนานมีหลายเรื่องก็มีคนพูดถึงอยู่นะ ในเพจนี่กริบมากๆ ขายหนังสือเด็กอย่างเดียว
>>179 นิยายเด็กดีมันออกแนวๆการ์ตูนญี่ปุ่นซะมาก ส่วนที่ว่าเด็กๆก็ไม่ได้หมายถึงมันไม่สมเหตุสมผลหรือไม่ดี เเค่ด้วยบรรยากาศ การดำเนินเรื่อง อายุตัวละคร การบรรยาย มันทำให้คิดแบบนั้น อารมณ์มันประมาณวรรณกรรมเยาวชน ยิ่งถ้าเทียบกับพวก the black company, mazalan, asoiaf ด้วยเเล้ว มันเลยดูไม่ดิบเท่า ปล.ผมก็อ่านภาษาอังกฤษเนี่ยแหละ ไม่ได้อ่านแปลไทยมานานล่ะ(ยกเว้นพวกต้นฉบับภาษาจีน)
สถาพรเปลี่ยนเป็น สนพ กัลฐิดาแล้วใช่ป่ะ มีแต่งานนางออก
กัลนี่ดังกี่เรื่อง กูไม่ได้ตามนักเขียนคนนี้นะ แต่ส่วนใหญ่ที่เห็นพูดถึงก็เซวีน่า เดรกเกอร์
ที่เหลืออย่างลอส แล้วก็เรื่องใหม่ที่เป็นน้ำชา เหมือนกระแสเงียบๆ
>>190 ดังหลายเรื่องนะ ตำนานของนางเลยก็ตระกูลเซวีน่านี่ล่ะรวมๆ แล้วจะสิบเล่มล่ะมั้ง เยอะเชี่ยย ต่อมาก็เดรกเกอร์ 5 เล่ม ตามด้วยแนวรักหวานๆอย่างมนตร์อธิษฐานแล้วก็นิยายเรท NC ฉากจ้ำจี้ทั้งเรื่องอย่างซินเดอเรลล่า ตามมาด้วยคาเลนดาร์อีกห้าเล่ม Lost อีกห้าเล่ม แม่เจ้า!! นี่ล่าสุดปล่อยร้านน้ำชากับเดรกเกอร์เสริมอีก เอาเข้าไป
โดยส่วนตัวกูเทงานนางแล้ว เพราะกูรู้สึกว่างานนางไม่โต รูปแบบเดิม คอนเซปเดิม กูชอบเซวีน่าเพราะเป็นแฟนตาซีเรื่องแรกๆ ที่กูหยิบมาอ่าน แต่กูเบื่อที่มันมีภาคต่อเยอะเหลือเกิน จบสามเล่มแรกนี่คืองดงามสุดแล้วนะกูว่า เดรกเกอร์คือเรื่องที่กูชอบที่สุด แต่ภาคต่อที่ออกมากูไม่ซื้อ เท!! คงไม่ใช่ขายแกลรีสกับเกลแล้วเดี๋ยวงานหนังสือปีหน้ามีลูกเอมมี่กับท่านดัสนะ เหอะๆ
นอกจากกัลแล้วกูว่า สถพ. ก็หากินกับ masalan เหมือนกันนี่จะมีการ์เดี้ยนรุ่นลูกอีก ?? นักเขียนเก่าทั้งน้านนนน
ป.ล. กูบ่นเยอะกูอันอั้นกับ สถพ. กูอยากอ่านมาฮาเดล ปริ๊นคิลเลอร์ สกรีมแมร่งงงงงง ฮืออออ
ไปทางพูนิก้า เหมือนว่า มังงะหลายเรื่องจะตัดจบไปเยอะเลยวะ นิยายก็เงียบ ๆ เหมือนกัน เข้าสู่ยุคแฟนตาซีตายแล้วเหรอวะ
กูว่าปั้นเชียรขึ้นมาแทนที่การินได้แล้ว เขียรน่าสนใจกว่าตั้งเยอะ
พูนิก้านี่สนพ.แนวดาร์คแฟนตาซีที่มีที่เดียว ไม่มีคู่แข่งเท่าไหร่ใช่มั้ยวะ เทียบกับสนพ.อื่นที่ไม่แนวรักก็แฟนตาซีไปเลย ตอนแรกสบายๆ ไม่มีคนแข่ง แต่นี่ก็ชักเงียบๆแล้ว หรือจะดับวะ 555
ดาร์กแฟนตาซี เมื่อก่อนสถาพรกับ1168ก็เคยเปิดไลน์นะ แต่เหมือนจะไม่รุ่ง ล่มไปนานละ
พวกมึงอ่านเรื่องก๊วนปีศาจอลเวงของสถพ.กันไหมว่ะ? กูถามห้องนี้ได้นะ? แบบกูข้องใจอยากหาคนเม้าท์ ฮืออออ
มีใครซื้อร้านน้ำชาเรื่องใหม่เจ๊กัลมั่ง มารีวิวหน่อยดิ
>>208 ทุกเรื่องเลยมึง ความชอบเพอร์เฟ็คแบบ ทุกสิ่งต้องเพอร์เฟ็คไปหมด แบบทฤษฎีสร้างโลกเซวีน่าอะ แล้วก็โครงเรื่องที่สร้างมายิ่งใหญ่ พยายามให้ซับซ้อนแต่จริงๆ แล้วไม่มีอะไรเลย และก็ปมที่ถูกยัดเข้ามาเต็มไปหมดจนหาที่ลงไม่เจอ ทำให้เนื้อเรื่องไม่กระชับ อย่างตอนอ่านเดรกเกอร์ กว่ากูจะอ่านจบแต่ละเล่ม ก็ก็ลืมไปละว่าประเด็นเริ่มต้นของเล่มนั้นๆ คืออะไร
>>208 เสริมจาก 209 นะ
ตัวละครสมบูรณ์แบบ ค่อนข้างแมรี่ซูแกรี่สตูไปหมด ต้องมีเรื่องความรักของทุกคู่ แถมบางช่วงก็แทรกเนื้อเรื่องจนเนื้อเรื่องหายไปหมด ปมที่พยายามใส่เข้ามาดูพยายามใส่มาเยอะ ๆ แต่หลายปมมันไม่มีอิมแพคกับเนื้อเรื่อง หลายปมอ่านแล้วเหมือนแก้นั่งอ่านหนังสือพัซเซิลหรือเล่นเกมพัซเซิลมากกว่าที่จะเป็น conflict จริง ๆ น่ะ
>>208 มึงตอบกลับไป สิ่งที่ไม่พัฒนาก็มีแต่สิ่งที่ตายแล้วเท่านั้น
กุโล่งใจที่มีคนเห็นเหมือนกุ นึกว่าจะมีกุคนเดียวที่เซ็งงานเจ๊แก ตั้งแต่เซฯยันปัจจุบัน กุไม่เห็นความก้าวหน้าหรือพัฒนาการด้านงานเขียนนางเลยสักนิด หลายเรื่องดูมีความพยายามดีนะ แต่น่าเสียดายที่ความพยายามไม่เห็นผล เหมือนๆ กันไปหมดทุกเรื่องตั้งแต่นางเอกยันตัวประกอบ ABC
จะเรียกได้ว่าเจ๊แกโชคดีมั้ง เกาะกระแสแฮรี่ดังขึ้นมาได้ เลยไม่เห็นว่าตัวเองต้องพัฒนาอะไร
บอกตรง กูเข้าใจเจ้นะ
คนซื้อแนวแฟนตาซี ถ้ามาโทนต่อสู้ มาแนวมิตรภาพ หรือดราม่า ยอดแทบไม่ไป เพราะเน้นขายแนวเด็กเกรียนชอบเป็นส่วนใหญ่
แต่แฟนตาซีที่ขายได้จริงๆ ต้องแนวแฟนตาซีรัก กลุ่มคนซื้อเป้าหมายจริงๆ คือพวกวัยทำงานที่สนเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มากกว่า
คือพอรู้มาจากกลุ่มคนเขียนสายแฟนบ้าง
เขียนสายแฟนตาซีจ้า ยอดไม่เดิน คนเขียนแฟนตาซีจึงเปลี่ยนไปเน้น แนววาย แนวรักจีน กันมากกว่า
สายแฟนยุคนี้ ยอดขายไม่มากเหมือนเก่าแล้วมั้ง
กระแสไปอยู่ แนวจีนเกิดใหม่ นั่นแหละ ในเด็กดีพวกท็อปหมวดนี่ ประกาศตีพิมพ์กันเป็นว่าเล่น
ส่วนท็อปสายแฟนตาซี แทบไม่เหลือเรื่องที่ได้ประกาศตีพิมพ์อีกแล้ว นอกจากเรื่องเดิมๆ
กูเห็นของสนพ. หนึ่งกว่าจะตีพิมพ์ซ้ำเล่มแรกใหม่ได้ ก็นานเกือบสองปี แต่ก็ทำให้รู้ว่าก็ยังพอมีคนอ่านซื้อ หนังสือสายแฟนตาซีอยู่บ้าง
ตอนนี้ได้แต่รอคนเขียนออกเล่มภาคเสริมมา ดูแล้วกว่าจะได้รวมเล่มใหม่อีกคงปีหน้า เพราะคนเขียนเขียนตามอารมณ์อินดี้ของแกไปเรื่อย
อย่าลืมว่า สายเปย์หนังสือ อยู่ส่วนนั้นเป็นใหญ่
แนวจีนเกิดใหม่ เน้นความรักล้วนๆ เหมือนนิยายรักบ้านเรา
แต่เปลี่ยนธีมแบล็คกราวไปเป็นจีนเท่านั้น
มองจริงๆ จัดอยู่ในกลุ่มนิยายรัก อาจมีการทำนุ๊นทำนี่นิดหน่อย แต่หลักๆคือ สายรัก นั่นเอง
เพื่อนโม่งคิดว่าจะซ่าได้ง่ายๆ หรือ?
กูเดาว่ายังอีกหลายปี ตราบใดที่บ้านเรา กลุ่มคนซื้อเน้นสายรัก มากกว่าเรื่องอื่นๆ
เหมือนที่เจ้กัล ทำไมต้องเดินเน้นแฟนตาซีรัก เพราะเรื่องรักๆใคร่ๆ ยังไงก็ขายได้มากกว่าเน้นเรื่องอื่น (ตามคนซื้อ)
เอาจริง ปัญหาของบ้านเราคือฐานคนอ่านหนังสือไม่พอตะหาก ถ้าไปดูฐานนิยายเมืองนอก นิยายแนวที่คนอ่านมากที่สุดคือนิยายรักเหมือนกับบ้านเรานี่แหละ แต่นิยายแนวอื่นเค้าขายได้เพราะฐานคนอ่านมากพอ พอมีฐานคนอ่านมากพอ ต่อให้เปอร์เซ็นต์คนที่อ่านแนวแฟน ไซไฟ หรืออื่น ๆ จะน้อยกว่านิยายรัก แต่ก็ยังมีจำนวนคนอ่านมากพอที่จะซัพพอร์ตอุตสาหกรรมได้น่ะ
ky สอบถามเพื่อนโม่งนิดนึง จอมโจรยูเจนิดิสนี่สนุกมากไหม แล้วจบเท่าที่เเปลไว้ไหมเหมือนเคยเห็นเพื่อนโม่งบอกว่าพึ่งออกเล่มห้าฉบับอิ้ง เลยกลัวที่เเปลมาจบค้าง เเพรวมีโอกาสรีปริ้นเล่ม1-4 ใหม่ไหม ขอบคุณเพื่อนโม่งมาก
พวกมึง เรื่องใหม่สถาพรที่จะออกงานหนังสือทีเดียวยกเซ็ต (ตำนานอะไรสักอย่าง) สนุกมั๊ยใครรู้มั่ง กูมีความหลังฝังใจกับนิยายสถาพรที่ออกทีเดียวยกเซ็ต เจ็บหนักตลอด ยิ่งเห็นสำนักพิมพ์กระเหี้ยนกระหือรือจะขายกูยิ่งกลัว 555555555
>>231 เทพอภินิหาร ตำนานอลเวง อ่ะมึง เห็นออกทีเดียวหกเจ็ดเล่ม (พร้อมบ๊อกมั๊ยไม่รู้) เห็นจำนวนเล่มแล้วกูนี่สะพรึงแรง แล้วแอบไปแว้บๆดูในเว็บแต่ไม่กล้าอ่านเพราะคนแต่งเลย ประมาณว่านางลงเนื้อเรื่องปกติ แล้วก็มีเหมือนตอนพิเศษที่แต่งวาย แต่เนื้อเรื่องปกติไม่วาย กูงงๆเลยไม่ได้จิ้มอ่าน ปกติไม่ชอบอ่านแบบออนไลน์ด้วยอ่ะถ้าตัวเล่มมันออกจะรอซื้อเล่มไรงี้ คืองงว่าแยกวายกับปกติทำไม แยกแล้วตัวนิยายที่ออกวางขายเป็นเล่มมันจะเป็นยังไง อย่างคราวโรเซเนี- มันก็มีประเด็นก๊อปโน่นนี่นั่นมาแล้ว พอมาเรื่องนี้เลยงงอีกว่าสนพ.นี้มันมีเทสต์เลือกนิยายแปลกๆไงไม่รู้ 555555
i'm the ex-demon king เพิ่งจบในเด็กดี อย่างนี้คงปิดตัวไลน์lnของสถาแล้วมั้ง
หลังจากนี้คงออกภาคเสริมมาให้ครบๆ จากเดิมที่โดนสถาตัดเล่ม
คุณวีกลับมาเขียนนางเงือกภาคสองต่อ กูอยากให้เค้าพิมพ์มือเองจังแล้วทำให้มันคุณภาพดีๆหน่อย จ้างเฝอมาวาดปกไรงี้
กูเบื่อสถาเต็มทนแล้ว อยากจะตัดขาดให้ได้ซักที กัลกูก็ตัดขาดไปแล้ว เหลือแค่คุณวีนี่แหละ
>>233 ขอบคุณมึง สงสัยกูจะระแวงเกินไป คือก็เห็นคำโปรยแล้วแหละ แต่พอไถๆลงมาเจอแยกส่วนกันเลยชะงักนิดหน่อย เจ็บหนักกับสถาพรบ่อยด้วยอ่ะ แต่งานหนังสือคราวนี้กูคงเทสถาพรละ ไปเป็นทาสสนพ. WW กับหาพรีออเดอร์หนังสือทำมือดีก่า
จะว่าไป ช่วงนี้มีนิยายแฟนตาซี/ผจญภัยของใครให้พรีออเดอร์มั่งมั๊ย ที่ไม่วายนะ แนววายหาง่าย แต่ที่ไม่ใช่แนววายหาโคตรยาก กูเห็นผลาญราพณ์แล้วเรื่องนึง กับ Book Revival ที่น่าจะเปิดเร็วๆนี้ หรือกูควรเปิดมู้ใหม่ถามดี?
>>231 กูไม่ค่อยมีปัญหากับการออกมาตูมเดียวจบนะ ดีซะอีกทั้งนักเขียนและสนพ. แล้วก็คนอ่านอย่างกูจะได้ไม่ต้องกังวลว่าจะโดนเทซึ่งกันและกัน จะออกมากี่เล่มก็ออก คนอ่านจะซื้อทีละเล่มหรือเก็บหมดก็เลือกเอา บางทีกูก็เบื่อที่ต้องรอลุ้น เผลอๆ แม่งลุ้นไม่ขึ้น โดน สนพ. เทบ้าง นข. เทบ้าง เจ็บปวดมานักต่อนัก
>>232 กูตามเรื่องนี้มาตลอด เรื่องจริงๆมันไม่วายหรอก มีผู้หญิงที่พระเอกชอบด้วย แต่นก 555
เลยไม่มีนางเอก แล้วตัวละครชายมันเยอะอ่ะ กูเลยจิ้น ไปไซโคให้คนแต่งแต่งภาคพิเศษวายให้หน่อย ภาคพิเศษนั้นไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง บางเรื่องเป็น au ด้วย แค่เขียนมาตามรีเควสอ่ะ
กูว่าเรื่องนี้ผูกปมได้ดีเลยนะ มีหลายภาค ภาคนึงไปยุคนึง แล้วก็คลายปมไปเรื่อยๆ ตอนที่กูเริ่มอ่านเค้าเพิ่งเขียนไป 4 ภาคมั้ง อ่านรวดเดียวไม่ได้นอนเลย
>>239 เรื่องมันยาวมาก จะเอาละเอียดขนาดไหนอ่ะ 5555
เรื่องย่อๆคือพระเอกคือเทพเอ้อหลาง เป็นเทพของจีนอ่ะ เทพคนนี้ชีวิตดราม่าอาภัพ แม่เป็นน้องเง็กเซียน แต่ทำผิดกฏสวรรค์ไปรักกับมนุษย์ เลยโดนตามล่า ชีวิตตอนเด็กเลยหนีหัวซุกหัวซุน แต่ตอนโตได้เป็นแม่ทัพสวรรค์นะ พระเอกมีน้องสาวอยู่คนนึง แล้วน้องสาวดันทำผิดกฏสวรรค์ไปรักกับมนุษย์เหมือนแม่ พระเอกกลัวซ้ำรอยเดิม เลยขัดขวาง แต่ก็ขวางไม่ได้ น้องสาวก็มีลูกชายคนนึงชื่อเฉินเซียง พระเอกกลัวหลานจะโดนตามล่าเหมือนตัวเอง เลยช่วยไว้โดยแกล้งทำเป็นตามล่าซะเอง แต่ความจริงแอบช่วย แอบฝึกวิชาให้ แต่หลานคิดว่าพระเอกจะมาฆ่า เลยเกลียดพระเอกมาก แล้วก็มีเรื่องให้เข้าใจผิดกัน เลยฆ่าพระเอกตาย
หลังจากพระเอกตาย เซียนนักกษัตร 12 คนที่เป็นบริวาร รักพระเอกมากก็แยกกันออกตามหาวิญญาณพระเอกที่ไปเกิดใหม่ในยุคต่างๆ แต่ปรากฏว่าหายสาบสูญไป พอไม่มีทั้งพระเอกและเซียนนักกษัตรสวรรค์ก็ปั่นป่วน เง็กเซียนเลยสั่งให้เฉินเซียงที่เป็นคนฆ่าพระเอกแล้วก็ลูกน้องคนสนิทของพระเอกอีก 2 คนตามหาพระเอกที่ไปเกิดใหม่ให้เจอ
พระเอกไปเกิดใหม่ที่ไทย ชื่อเนตรตรัย พอเฉินเซียงตามหาเจอ ก็พาพระเอกกลับสวรรค์เพื่อทำภารกิจตามหา 12 เซียนตามยุคสมัยต่างๆ แต่พระเอกไม่มีความทรงจำกับพลังของเทพเอ้อหลางอยู่เลย
1 ภาคก็คือ 1 ภารกิจที่พระเอกไป 1 ยุคสมัย พอไปยุคต่างๆก็ต้องเข้าไปพัวพันกับคนสำคัญในประวัติศาสตร์ เช่นไซซี จิ๋นซีฮ่องเต้ หรือมาร ปมของเรื่องจะค่อยๆคลายออกมา ว่าทำไมเซียนนักกษัตรถึงหายไป ใครเป็นคนบงการเบื้องหลัง แล้วคนที่บงการนี่มีความแค้นกับพระเอกมาก่อน แต่พระเอกดันจำไม่ได้ เลยแก้ปัญหาหรือจัดการไม่ได้ซักที ความทรงจำและพลังของพระเอกก็ค่อยๆกลับคืนมา แล้วก็ค่อยๆปรับความเข้าใจกับหลานของตัวเอง
ประมาณนี้มั้ง อ่านนานมากแล้ว ลืมๆไปหมดละ
กล้วยก็พอกัน ลดทีหลังหักชิบหาย กูเคยได้ยินมาว่าจากหลักร้อยเหลือหลักสิบ ถ้าจำไม่ผิดนะ 555
เซวีน่าชัด ๆ ไอ้มุกแบบตัวเอกไม่รู้อะไรแล้วค่อย ๆ มานั่งตามหาเนี่ย การแข่งอีก
มึงมีใครอ่าน เรื่อง เรเชล ของสถาบ้างวะ ไปอ่านตัวอย่างใน ดด เท่าที่เปิดให้อ่านตอนนี้อยากรู้ว่าช่วงท้าย ๆ โอเคไหม อ่านตอนแรกแล้วชอบตลกดี
สนพ.พะโล้นี่ มี บ.ก.ชื่อลิลินป่าววะ ที่เคยเขียนนิยายเองด้วยน่ะ คือกูเข้าใจว่าใช่ เลยทำใจซื้อไม่ลงว่ะ สีรกรรมเขาสมัยขายงานตัวเองมันฝังใจว่ะ
เขาเคยเป็นนักเขียนใช่ไหมมึง แล้วคราวนี้เขาเอาหนังสือตัวเองมาขาย สมมุติ 200 บาท แล้วคนซื้ออยากได้ลายเซ็น แม่งบอกเพิ่มราคา 50 บาทค่าลายเซ็น คนแม่งก็ถามว่าลายเซ็นรอบไปรษณ์คิดเงินด้วย? เขาตอบกลับว่า เขาต้องเซ็น ต้องไปส่ง มีค่าใช้จ่าย (กูงง ไม่เอาลายเซ็นก็ต้องส่งไม่ใช่รึงัย) สรุป โอนค่าลายเซ็นด้วยครับ แล้วมึงจะให้กูซื้อของพวกหน้าเงินขน่ดนี้ กูก็ไม่ไหวว่ะ อันนี้แค่อันเดียวนะมึง วีกรรมเขาเยอะ สมัยเป็นนักเขียน สมัยมาทำสนพ.เองก่อนมาเป็นพะโล้น่ะ มึงต้องลองหาดู
ตกลงไอ้ที่เขาเล่ากันว่า บก บางคนนำพล๊อตเรื่องนิยายของนักเขียนโนเนมที่เอามาเสนอไปให้นักเขียนดังใช้เนี่ยมันจริงปะวะ
>>268 สำหรับกู การที่คนเราตั้งสนพจนสามารถขายได้จนมาถึงตอนนี้ เขาไม่เรียกโม้ เขาเรียกทำได้จริง สถานการณ์สิ่งพิมพ์ประเทศนี้ สนพ ออกแต่งานกัลฐิดา งานมาซาลัน ล้าสมัยไปว้น ๆ สำหรับกู มันน่านับถือกว่าเยอะ มึงเห็นแบบนั้น แม่งเขียน 5 เล่มแล้วนะเว้ยสำหรับสนพ เขาน่ะ เยอะกว่า นักเขียนหลายคนอีก
>>270 กูออกตัวเลยนะว่ากูไม่ชอบงานมาซาลันกัลฐิดา แต่กูบอกเลยว่างานลิลินเนี่ย ยังเทียบสองคนนั้นไม่ได้เลย (จะว่าไป อย่าไปเทียบกับสองคนนั้นเลย ไปเทียบกับเด็กเขียนใหม่ๆ ดีไม่ดียังแย่กว่าอีก เน้นขายนม เน้นขายเยส ไม่ไหวว่ะ)
ส่วนที่ 168 พูดกูเคยอ่านเจอเหมือนกัน เขาชอบตั้งกระทู้อวดว่าตัวเองคิดดีกว่า บ.ก. ความคิดการตลาดเก่งกว่าสนพ. ซึ่งสุดท้ายก็ไม่ได้ทำได้อย่างที่พูด เหมือนจะมีปัญหาทะเลาะกับนักวาดที่วาดให้ด้วยซ้ำ เพราะรายได้มันไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง
ส่วนมึงจะบอกว่าออกหนังสือมา 5 เล่มแล้ว น่านับถือเนี่ย กูว่ามึงดูเนื้องานไหม รึถ้าจะเอาแค่จำนวนเล่ม ไอ้สองคนที่มึงว่ามาแม่งคนนึง 30 เล่ม+ ฟอ่านที่มึงพิมพ์กูก็งงดีว่ะ
ก็หวังแค่ว่า มึงคงไม่ใช่นักเขียนคนที่ว่าองค์ลงมาพิมพ์เองอ่ะนะ
>>268 เรื่องโม้เหม็นยังพอทนมึง กูจำได้ว่าตอนมันออกหนังสือที่ทำเองแล้วเอาไปฝากขายงานหนังสือแบบพิมพ์มาเยอะมาก แล้วขายได้เท่าแมวดมพี่แกตั้งโพสต์ด่านักอ่านไทย บอกว่าไม่ให้โอกาสนักเขียนไทยด้วยกันเห่อแต่นักเขียนนอก แค่เห็นว่าคนไทยเขียนก็ไม่ซื้อแล้ว คนแบบนี้เนี่ยที่ทำอะไรผิดทำอะไรไม่ได้อย่างหวังแล้วโทษคนอื่นน่ะ กูเห็นด้วยกับมึงที่ใช้คำว่าโม้เหม็นว่ะ
งานของลิลินน่ะเหรอ... โดยส่วนตัวแล้วกุเห็นว่ามันเน้นขายคนล่ะกลุ่มว่ะ
ถ้าเทียบกับกัลฐิดา ขานั้นจะเน้นขายกลุ่มลูกค้าหลากหลาย แต่ส่วนใหญ่ก็ยังเน้นผู้หญิงอยู่สังเกตได้จากแนวงานที่เน้นความรักเข้ามาซะเยอะ
ส่วนของลิลิน... งานของพี่แกเน้นขายวัยรุ่นชาย ไม่ก็พวกคุว่ะ ซึ่งตลาดเล็กกว่าแถมพวกนี้เปย์ไม่หนักเท่าพวกแรกด้วย
แต่ถ้าว่าตามตรงกุก็แอบเบื่อสถาพรว่ะ หมู่นี้ออกมาแต่แนวเดิมๆ คนเดิมๆ เมื่อเทียบกับประมาณสิบปีก่อนนี่มันคนละเรื่องเลย ช่วยหาแนววัยรุ่นชายมั่งสิวะ~ กุขี้เกียจมาอ่านแนวหญิงจ๋ากับความรักแล้ว
กูจิ้มผิดคห. ขออำภัย
>>273 สภาพรเค้าก็เน้น อะไรที่พอขายได้ด้วย
เพราะคนอ่านที่ซื้อมากที่สุด คือกลุ่มผู้หญิงที่ชอบแนวรักแฟนตาซี
แนวผู้ชายผจญภัย ยุคนี้ยอดขายแทบไปไม่ได้อีกแล้ว คนอ่านที่ซื้อกลุ่มนี้มีไม่มาก
จะดูเปรียบเทียบ ก็ไปส่อง top of year 2016 ของ meb เพื่อสังเกตุแนว
เป็นแนวเกมออนไลน์ 2 เรื่อง
เป็นแนวเด็กผู้ชายผจญภัย 1 เรื่อง
เป็นแนวเกิดเป็นผู้หญิง 2 เรื่อง
เป็นแนวแฟนตาซีไทยแท้ 2 เรื่อง
เป็นแนวแฟนตาซีรักจีนแปล 2 เรื่อง
ของเจ้กัลอีก 1 เรื่อง
สรุปใน 10 เรื่อง เป็นแนวผู้ชาย 3 เรื่อง เป็นแนวผู้หญิง 7 เรื่อง คือมันบอกให้เห็นชัดเจนว่า คนอ่านที่ซื้อจริงๆ เป็นกลุ่มแฟนตาซีรักหรือผู้หญิงเดินเรื่อง
นอกจากค่าย พะโล้ ยังมีค่ายนี้สินะที่เป็นความหวังของแฟนตาซียุคนี้
>>277 พอเข้าใจสไตล์เขียนของแต่ละคน
สมัยนี้กลุ่มลูกค้ามีส่วนสำคัญที่คนเขียนจะไปทางไหน เช่นกระแสจีนย้อนยุคมา คนเขียนก็ไปทางนั้นมากมาย
ที่กูสังเกตุตามกลุ่มนักเขียน คนเขียนขาย ebook ได้หลายแสนถึงล้าน ล้วนมาจากแนวรัก แนวรักโรมานซ์ หรือไม่ก็เน้นเรื่องNCของตัวเอกไปเลย
ส่วนแนวแฟนตาซีจ้า
สังเกตุแล้ว เรื่องใหม่ๆที่ได้ตีพิมพ์น้อยลงมาก ประเภทขายดีได้พิมพ์ซ้ำยิ่งน้อยลงไปอีก
คนอ่านพอควร แต่ยอดขายจริงไม่ไป คนเขียนที่เคยเขียนสายนี้ได้ตีพิมพ์ จึงย้ายแนวไป จีน วาย รัก กันเยอะ
http://www.satapornbooks.co.th/SPBcommunity/spb_knowledge/1/149/เล่าเรื่อง-The-Draker/
เห็นสถาพรโปรโมทกัลฐิดาที่เอางานเก่าหากินเรื่อย ๆ แล้วอยากพูดว่า พอเถอะเจ๊ขึ้นมาเลยวะ กูรู้สึกว่า เจ๊แกคงเขียนอะไรวน ๆ อยู่แถวนี้ไปอีกนานวะ
>>281 เคยเห็นมีคนถามในเพจ สถพ. ประมาณว่าเจ๊แกเป็นญาติหรือเด็กเส้นอะไรของ สนพ. ป่าวเห็นออกถี่ๆ โปรโมทดีเกินหน้านักเขียนคนอื่นเหลือเกิน หวังว่ายอดขายจะดีจริงไม่ได้เอาเงินจากเรื่องอื่นมาอุดอะไรประมาณนี้ คือถามตรงจนกูอึ้งและทึ่ง แอดมินเพจตอบว่า ไม่มีสิทธิพิเศษอะไรแต่ เพราะมีนักอ่านอุดหนุนด้วยดีตลอดเลยได้ออกบ่อยอะไรงี้ ก็สรุปได้ว่ามีคนซื้องานเจ๊แก ต่อให้ซ้ำซากจำเจยังไงก็ยังขายได้ ซึ่งกูก็เห็นเพื่อนๆ ในเฟสกูดูกรี๊ดกร๊าดกับยี่ห้อ กฐด ตลอดจนบางทีกูแอบมองบน มันก็คงตามนั้น ซึ่งส่วนตัวกูเคยอ่านเรื่องเดียวคือเซวีน่าและกูเฉยมากกก งานแกคงไม่ใช่แนวกูด้วยแหละ ทั้งที่เสพแฟนตาซีเป็นหลักอะนะ งงตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมไม่หลงไปกับอุปาทานหมู่ของคนรอบข้าง
>>282 คนถามก็ถามแรงไปป่ะวะ นักเขียนขายดีของสนพ.จะออกบ่อยและได้รับการช่วยโปรโมทเยอะก็ไม่แปลกป่ะ เขาจะเขียนเยอะเขียนน้อยเขียนภาคต่อกี่สิบภาคมันก็เรื่องของเขากับแฟนๆ ของเขา ไม่น่าจะเกี่ยวข้องอะไรกับคนถามไหมอะ
ไม่ใช่เขาออกเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวกับเซวีน่าออกมาแล้วเหรอ หรือกูเข้าใจผิด พอดีกูเลิกตามเพราะตามไม่ไหว เลยได้แค่เมียงๆ มองๆ
>>283 เท่าที่ตามเพจ สถพ. ออกเรื่องอื่นๆ หลายเรื่องมว้ากกก แต่อาจไม่พีคเท่าเซวีน่ามั้งเลยวนเวียนอยู่กับเรื่องนี้ ส่วนเรื่องอื่นเพราะไม่เคยอ่านเลยไม่รู้ว่าจำเจจริงมั้ย ก็อ่านจากรีวิวทั่วไปและในโม่งนี่แหละ แต่ไม่ใช่แนวอยู่แล้วจะออกถี่ออกห่างยังไงก็ไม่เดือดร้อนเพราะไม่มีทางแงะเงินให้กระเด็นจากเป๋ากูได้ อาจมีรำคาญบ้างเล็กๆ เวลาเห็นคนอื่นอวยเวิ่นเว้อประหนึ่งงานระดับโลกแค่นั้น
>>283 เจ๊แกวนอยู่กับ เซวีน่า แดร็กเกอร์น่ะจนแทบว่า ทุกเรื่องแม่งจะเกี่ยวเรื่องพวกนี้ ขนาดโรงน้ำชา คนยังรู้สึกเลยว่า มันต้องเป็นภาคแยกหรือไซด์สตอรี่ของเรื่องเจ๊สักเรื่อง เพราะมีแววบางอย่างวะ (เหมือนเจ๊แกเอาเซวีน่ามาเขียนใหม่ด้วยซ้ำ แต่เปลี่ยนอีนางเอกเป็นผู้ชาย)
เอาแต่กินบุญเก่าจากแฟรนไชส์รัวๆทั้งสนพ.ทั้งนักเขียนแบบนี้ระยะยาวจะไปรอดหรอ
กุสงสัยว่าเดี๋ยวนี้กอง บก. ฝั่งแฟนตาซีของสถาไม่ค่อยเก่งหรือไงเนี่ย ปั้นเรื่องใหม่ไม่ค่อยจะปังจนต้องมาอาศัยเจ้กัลแกทำยอดไปเรื่อยๆ
กูว่ามันก็วนอยู่แค่นี้แหละ แฟนตาซีไทยตอนนี้ แต่กูเข้าใจ สนพ อย่างหนึ่งคือจะให้ตีพิมพ์อะไรที่นอกกรอบ และไม่ใช่กระแสมันก็เสี่ยง แล้วสนพไม่กล้าเสี่ยงไงมึง มันก็ซ้ำๆ อยู่แบบนี้ล่ะมึง คงทำใจว่ะ จนกว่าจะมีเหี้ยอะไรบูมขึ้นมาจนเป็นกระแสแล้ว สนพ ก็จะแห่ไปตีพิมพ์แนวนั้น
มึงลองคิดดูนะ ถ้าหากไลท์โนเวล อย่าง Durarara ไม่รู้พวกมึงรู้จักมั้ย .. เอาเดทโน้ตก็ได้งี้มึง ... ถ้ามันเป็นนิยาย แล้วคนเขียนเสือกเกิดที่ไทย ส่ง ต้นฉบับให้ สนพไทย.. มึงคิดว่ามันจะมีชื่อเสียงโด่งดัง จนต้องเอาไปทำเป็นหนัง เป็นอนิเมะ มั้ย??? กูว่าแม่งก็โดน บก โยนกลับมาแล้วอาจะบอกว่าไม่มีกลุ่มเป้าหมายอ่าน ไม่กล้าตีพิมพ์ให้ไงมึง ....
>>294 กูไม่รู้เรื่องยอดขายในสนพว่ะ มันอาจจะยังทำกำไรได้ หรืออาจจะจริงอย่างที่มึงว่า คือกูคงไม่หวังอะไรกับสนพในตอนนี้ เท่าที่ยังซื้อนิยายแนวแฟนตาซีอ่าน กูค่อนไปในทางเฟล ไม่ใช่นิยายไม่ดี บางเรื่องสนุกดี ภาษาก็อ่านสบาย แต่พลอตมันไม่หลุดจากนี้แล้วล่ะ บางทีกูก็อยากหาอะไรใหม่ๆอ่านมันก็หายากฉิบหาย พอคิดแบบนี้กูก็หันไปอ่านนิยายแปลแทน
>>297 กูว่ากูก็บอกชัดนะ ว่ามันมีคนเสพหลากหลาย แต่จำนวนมันไม่มากพอ (อาจจะมากแหละ แต่เสียงไม่ดังพอ หรือไม่ก็มีกำลังซื้อไม่พอ) สำนักพิมพ์เค้าถึงได้กลัวขาดทุน เลยไม่กล้าลงทุนกับหนังสือพวกนี้ไง
สมมติว่าถ้าคนกลุ่มนี้เค้ามีเยอะหรือมีกำลังซื้อสูงมากๆ สำนักพิมพ์เค้าก็กล้าตีพิมพ์หนังสือแบบนี้ออกมาทำกำไรเองแหละ
>>299 ที่จริงไอ้ของแบบนี้มันต้องปั้นเว้ย ลำพังนักเขียนคนเดียวมันไม่มีทางทำให้ดังได้หรอก
กฐด เอง สนพ. ก็ปั้นจนดัง จนทุกวันนี้ก็เอาแค่ประเคนโฆษณา ไม่ว่าจะนักเขียนหรือดารา ถ้าขาดคนปั้นคนปลุกกระแสยังไงมันก็ไม่ดังหรอก
หรือเอาที่ชัดๆ ถนนสีขาว นั่นล่ะ... ใช้เส้นทางบ้านให้ สนพ. ปั้นจนดังในระดับหนึ่ง ก่อนจะเละเพราะทำตัวเอง
>>300 เรื่องปั้นนี่กูเห็นด้วยว่าเป็นความจริง คือกูสังเกตหลายครั้งแล้วว่า สนพ เวลาดันใคร ดันอยู่ไม่กี่คนหรอกมึง ที่เหลือก็ปล่อยไปตามยถากรรม พอปั้นจนดัง นิยายแนวนั้นจะเป็นนิยายแนวหลักที่นักอ่านเสพ อันนี้ไม่ใช่แค่วงการนักเขียนล่ะ กูยกตัวอย่าง Zbing z. ซึ่งไม่รู้ว่าพวกมึงดูแคสเกมกันมั้ย กูตามนางตั้งแต่นางยังไม่ดังเว้ย ตอนแรกนางมีคนตามน้อยเหี้ยๆแบบหลักร้อยอ่ะมึง จนมาเจอ Lanna Jr. ที่ทำงานกับ OS แล้วตอนนั้นนักแคสหญิงมีที่ดังไม่กี่คน แป้งก็สวยสุดในนั้นแหละมึง OS เลยจัดการโปรโมต+ดัน+ทำสินค้าออกมาอีก ติดต่อโฆษณาให้ด้วย มึงดูดิว่าตอนนี้แป้งเค้าคนติดตามกี่ล้านแล้ว สรุปแล้วนอกจากนักเขียน สนพเองก็ต้องมีโปรเจคดีๆที่จะดันนักเขียนว่ะ ไม่งั้นก็ไส้แห้งกันต่อไปล่ะมึง
>>301 พอปั้นแนวนี้จนดัง สนพ มันก็จะดันแต่งานแบบนี้ไง พอมีงานที่มันแปลกก็ไม่เอาแล้วบอกว่า ไม่ตรงแนวสนพ ผลคือ มันมีแนวซ้ำเหมือนก๊อบไปหมด กัลฐิดากับคนเขียนถนนสีขาวก็เหมือนกัน สุดท้ายก็วนเวียนกับเรื่องเก่าของตัวเองเหมือนหาทางออกไม่ได้ ไม่แปลกหรอก สุดท้าย แฟนตาซีไม่มีใครขึ้น ใครจะอยากเขียนงานต่างจากแนวทางสนพวะ เพราะเป้าประสงค์ได้่ตีพิมพ์ เขาเอาอะไรก็เฮโลกันเขียน
ออนไลน์ดังมึงแห่ไปเขียนจนล้น
โรงเรียนดังแห่ไปเขียนจนล้น
จีนเกิดใหม่ คนไทยก๋็ไปเขียนกันเพียบจนมันล้นเหมือนกัน
กูไปเวริ์คช๊อบงานนักเขียนคนหนึ่งมา เขาพูดยังงี้ว่า "เวลาเขียนนิยายอย่าเขียนที่เราชอบให้เขียนตามสนพชอบ เราจะได้ตีพิมพ์ง่ายไปเขียนงานที่ไม่มีกระแสตอนนั้น มิน่าละ งานมึงซ้ำได้ชิบหาย)
เรื่องความชอบส่วนตัวและแนวเรื่อง กูไม่ปฏิเสธแนวกระแสนะ แต่จะพยายามหาอ่านเรื่องที่มันถูกจริตมากกว่าในแนวนั้น
อย่างแนวเกิดใหม่ที่ดาษดื่นมาหลายปี กูยังเลือกที่ชอบได้อยู่ไม่กี่เรื่อง
บางเรื่องได้พิมพ์ในสนพ.เล็กๆหรือเปิดใหม่ แต่ไม่ได้โฆษณาอะไรมากมาย แถมดูแล้วคนเขียนไม่ค่อยสนใจสร้างแฟนคลับอะไรเท่าไร
แต่กูกลับสามารถวนหยิบมาอ่านได้หลายเที่ยวมาก
>>303 กูเสริมแล้วกัน ผลคือ ยอดตกแล้วมันมองว่า เฮ้ย ไม่รับแนวนี้ละ แต่เน้นนักเขียนเก่าใช้ฐานเดิมตีไปเรื่อย ๆ คนอ่านไม่เกิดคนอ่านเก่าก็เบื่อ ยอดตกหมด
>>304 พวก สนพ เล็ก ไม่น่าแปลกใจ เพราะ พวกนี้มันตีพิมพ์งานก็เต็มกลืนแล้ว โปรโมทเพิ่มก็ทำเท่าที่ได้ แต่อีกละ กูซื้องาน สนพ เล็กมากกว่า สนพใหญ่นะ เวลาเห็นของสนพเล็กตามร้านหนังสือ หรือ งานกูหยิิบเลย แล้วสนุกกว่างาน สนพ ใหญ่เยอะ อ่านได้เรื่อย ๆ กูขอภาวนาให้สนพพวกนั้นไปรอดแล้วอยู่ให้กูอ่านงานไปนาน ๆ แล้วกัน
กุเองก็อยากเขียนตามกระแสนะ เนื้อหามี พล็อตมี แต่ขาดอย่างเดียว...
กุไม่อินกับแนวจีน Orz ทำไมต้องจีนด้วยว้า
>>309 กุไม่ได้อวดนะ เดิมทีกุถนัดยุโรปยุคกลางที่สุดเพราะกุอยู่เยอรมันมาหลายปี เพิ่งกลับไทยมาไม่กี่ปีนี้เอง
ทว่าพอเขียนแนวนั้นมันขายไม่ได้ในไทยไง แล้วธีมงานกุก็แนวยุโรปเป็นหลักซะด้วย แต่มาช่วงนี้ที่ขายได้มันมีแต่จีน ถ้ากุไม่ปรับตัวกุก็ไส้แห้งสิจริงปะ?
เอาตามจริงนะ กุไม่อยากจะเขียนหรอกแนวจีนอะ แต่กุไส้แห้ง!
>>312 กูเข้าใจแหละ แต่สุดท้ายยอดตก สนพ มันก็โทษนักเขียนไง มันไม่ได้มองว่า มึงไปสอนกันยังงี้ มิน่าละ ออกมาแต่ละคนก๊อบปี้กันหมดจนคิดว่า คนเดียวกันเขียนทั้งนั้นเลยวะ เข้าใจว่า มึงต้องทำมาหากิน แต่การที่นักเขียนต้องผลิตตามที่สนพต้องการ สุดท้ายดีมานด์มันก็มากกว่าซับพลาย เหมือนช่ววสถาทำวงการป่วนด้วยแฟนตาซีไง สุดท้ายก็ซบไปหมดเพราะ มันอิ่มตัวไวไป เรื่องดีน้อยกว่าเรื่องที่คนแห่มาเขียน
มันก็มีสองด้านนะมึง
สนพ.จำเป็นต้องเลือกแนวที่ขายได้ เพราะคนอ่านเป็นคนชี้นำ ไม่ใช่สนพ.ต้องการทั้งหมด
เหมือนยุคนี้ที่คนอ่านเลือกกระแสจีน จนท็อปทุกหมวดในเด็กดีครึ่งหนึ่งมาจากสายนี้ล้วนๆ
แล้วผลที่เกิดคือคนเขียนต้องแห่มาเขียนสายนี้เกือบหมด ถ้าอยากได้เงินจากคนอ่าน
บ้านเราคนอ่านเป็นปัจจัยหลักที่เลือกงาน ต่อให้ได้รางวัลหรือเป็นเรื่องที่ดีจากต่างประเทศเอามาแปลไทย (หมายถึงแฟนตาซีฝรั่ง)
นอกจากแฮรรี่แล้ว จะเรื่องชิงแหวน จะเรื่องชิงบัลลังก์ ก็ไม่อาจสร้างกระแสในไทยได้
เพราะคนอ่านที่ซื้อส่วนใหญ่ของบ้าน คือแนวที่เน้นความรักและอารมณ์ความรู้สึก กำลังซื้อหลักอยู่ที่แนวนั้น ถ้าไม่มีองค์ประกอบนี้ ยากเกิดในไทยวะ
สนพ. กูว่าทำไมจะไม่รู้ แต่ต่อให้พยายามเลือกเรื่องที่เพื่อนโม่งคิดว่าดี แต่ยอดขายไม่ไป มันก็เกม
เหมือนวงการอนิเมทแผ่นนั่นแหละ แบบเรื่องหนึ่งที่มีข่าวไป คือมีแต่เหล่าสาวกเชียร์ว่าเป็นเรื่องดีเด่นประจำปี
แต่ยอดจองจริงมีหลักสิบ ทำเอาต้องหยุดโครงการก่อนพิมพ์แผ่นออกมาขายอีก
สรุป มันก็เกมนั่นแหละ ถ้าไม่มีคนอุคหนุนจริงๆ
>>318 กูเชื่ออย่างหนึ่งคือเรื่องกระแส ไม่ว่าอะไรถ้าทำให้ดัง มันก็เรียกให้นักอ่านหันไปอ่านได้มึง กูนี่ชอบอ่านนิยายวาย ก่อนหน้าฮอร์โมนส์เอาไปทำเป็นละคร เป็นไงล่ะมึง ก็หลบๆซ่อนๆอ่านกันแบบในหลืบอ่ะ นักเขียนก็ต้องไปติดต่อหานักวาดปกเอง ตีพิมพ์เองงี้ ส่วนสนพที่ออกตีพิมพ์แนววายก็ไม่ใช่ สนพใหญ่ จำได้ว่าแจ่มมีโครงการจะทำแนววาย แต่ก็เงียบไปช่วงนึงเพราะคงหารู้ค้าหลักไม่ได้ หลังจาก Hormones หยิบประเด็นสาววายไปใส่ เป็นไงล่ะมึง รู้จักกันทั้งบ้านทั้งเมือง กลายเป็นแนววายก็เป็นแนวหลักอีกแนวที่เลือกอ่านได้ง่าย ไม่เหมือนแต่ก่อน สุดท้ายไม่ว่าแนวอะไรมันก็ต้องมีกระแสมาก่อน ต้องมีการพูดถึงในวงกว้างก่อน คนถึงจะสนใจ
พูดถึงกระแสกูว่ามันก็สำคัญจริงๆ ถึงนิยายจะเขียนไม่ดีหรือเนื้อหาไม่มีอะไร แต่ถ้ามีคนรู้จัก มีคนพูดถึงมันก็ขายได้อะ
กูนึกถึง 50 shades of gray มีคนด่า+เกลียดหลายคนมาก แต่มันขายได้เป็นหลายล้านเล่มก็เพราะคนพูดถึงมากนี่แหละ ถึงหลายคนจะอ่านแล้วไม่ถูกใจ แต่ยังไงก็เสียเงินให้นักเขียนกับนสพ.ไปแล้ว
นึกถึงสมัยเอรากอน ที่มีข่าวว่าใช้เส้นสายกับเงินไปเยอะจนได้สร้างหนังเลยอะนะ
เอรากอนกูไม่เคยอ่าน เคยแต่ดูหนังผ่านๆ ก็ไม่รู้ว่าแย่อะไรตรงไหนแต่ก็ไม่หนุกแหละ จำได้แต่ว่าเขาหาว่าเป็นสตาร์วอร์ยุคโบราณ 555
>>324 ดีนะกูเป็นพวกเบื่อง่ายหน่อย แนวไหนซื้อแล้วก็มักจะหาแนวอื่นมาอ่านแทน อย่างแนวรร.เวท กูก็มีแค่บารามอสเรื่องเดียวเอง แต่จะหาแบบพลอตไม่ซ้ำก็ยากจริงแฮะ ถึงพลอตไม่ซ้ำก็จะมีตัวละครซ้ำกันแทนอีก โดยเฉพาะนางเอกแก่นแก้วกับพระเอกเย็นชาเนี่ย ช่วงนึงล่ะโคตรฮิตเล้ย
จะงานหนังสือละ สายแฟนมีเรืาองใหม่ๆที่น่าสนใจบ้างมะ...
มึง KY ใครเคยอ่านมงกุฏแห่งคาร์เทียมั่ง สนุกปะวะ
>>327 กุเคยอ่านแต่ฉบับอิ้งนะ พลอตแม่งก็ซ้ำๆง่ายๆ เด็กๆหน่อย สำหรับกุคือสนุก แต่สนุกแบบอ่านเอาเพลินอ่ะมึง ไม่ได้อ่านจบแล้วอินไรมากมาย เล่มแรกสนุกสุดสำหรับกุ เล่มหลังๆมันจะมีจุดที่แม่งไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่ แต่กุอ่านนานมากละ แนะนำว่าถ้ามึงอยากได้ไรเบาๆไม่ต้องคิดไรมาก เล่มนี้ก็โอเค
กูเพิ่งเห็นว่าเรื่อง อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย พิมพ์ใหม่เปลี่ยนปก บ๊อกและที่คั่นสวยมาก แต่กูมีแบบปกเก่าแล้ว เสียดายยย
ห้าสหายจะมีพิมพ์ใหม่ปกใหม่นะ เห็นนานมีเคยให้โหวตสีปกในเว็บเด็xดีอยู่
ky มีใครมีนิยายแฟนตาซีแนวดาร์กแนะนำบ้าง
ขำพวกมึงงง 5555555555
แฟนตาซีน่าสนใจงานหนังสือตุลาคม 2560 กูลงเป็น สนพ ให้แล้วกัน
สำนักพิมพ์สถาพร
- Rachael เรเชล 1-4 (คนเขียนโรเซเนียที่มีคดีลอกชาวบ้านมา)
- I am the Ex-Demon King ผมน่ะหรือคืออดีตจอมมาร เล่ม 8 (จบ)
- เกมนี้ข้าขอเป็นพระเอก เล่ม 1 ตอน เทพอาถรรพ์ฉางซา
- Element Online มหาเวทออนไลน์อลเวง Phase 5.2 (จบ)
- Witchoar (วิชชอร์) เล่ม 2 เปลวไฟแห่งเนโคร (ของกัลฐิดา เซวีน่ารีเมค)
สำนักพิมพ์ 1168
- Desta lafions ศาสตร์สยบฟ้า ลาฟินอส (งานใหม่ซีซั่นคราวน์)
- เส้นทางนางร้ายไม่ง่ายเลยครับ
สำนักพิมพ์ Artena
- หลุยส์ เลตเทรย์ เล่ม 1 ตอน สมุดบันทึกความทรงจำโลก
https://www.facebook.com/Athenapublishinghouse/photos/a.1813883145563497.1073741828.1646544768964003/1983680111917132/?type=3 (กูแถมลิงค์ให้สั่งซื้อ เพราะของเพื่อนกูเอง)
- โลกเวทมนตร์ของคาออส เล่ม 1 การตื่นขึ้นของพลังเวท
สำนักพิมพ์ มิวส์ (Muse Publishing)
- His Fair Assassin (ยอดหญิงมือสังหาร) เล่ม 2 (เรื่องนี้ดีกูแนะนำ เป็นงานแปลที่ดี)
สำนักพิมพ์ Nida Publishing
- อลิซในแดนมหัศจรรย์ เล่ม 1 (คนเขียน ปฏิบัติการต่อต้านเทพ ของ 1168)
https://www.facebook.com/nidapublishing/photos/a.1467734883510950.1073741828.1395457700738669/2007920819492351/?type=3
- "Evon" นักล่าพันธุ์อมตะ เล่ม (คนเขียน ตำนานเมือง คำสาปมรณะ ของ Palo)
https://www.facebook.com/nidapublishing/photos/a.1467734883510950.1073741828.1395457700738669/2010734345877665/?type=3
สำนักพิมพ์ Palo publishing
-"Once Upon a Time in Rattanakosin "กาลครั้งหนึ่ง ใน รัตนโกสินทร์ เล่ม 1
-"Monster Park Chronicle" "บัณทึกของฉันกับมอนเตอร์พาร์ก เล่ม 1
ประมาณนี้ละมั้งที่กูจด ๆ เอาไว้
ใครเคยอ่าน across the unuverse ของนานมีบ้าง มันจะออกเล่มต่ออีกมั้ยเนี่ย ทำไมหนังสือชุดที่กูตามนี่ล้วนถูกเท ตั้งแต่สมัยเพิร์ล ผีจริง
345นะ พิมพ์ผิดๆ across the universe
แฟนตาซีน่าสนใจงานหนังสือตุลาคม 2560 กูลงเป็น สนพ ให้แล้วกัน (อัพเดทลิสต์)
สำนักพิมพ์สถาพร
- Rachael เรเชล 1-4 (คนเขียนโรเซเนียที่มีคดีลอกชาวบ้านมา)
- I am the Ex-Demon King ผมน่ะหรือคืออดีตจอมมาร เล่ม 8 (จบ)
- เกมนี้ข้าขอเป็นพระเอก เล่ม 1 ตอน เทพอาถรรพ์ฉางซา
- Element Online มหาเวทออนไลน์อลเวง Phase 5.2 (จบ)
- Witchoar (วิชชอร์) เล่ม 2 เปลวไฟแห่งเนโคร (ของกัลฐิดา เซวีน่ารีเมค)
- เทพอภินิหาร ตำนานอลเวง เล่ม 7 อวสาน
สำนักพิมพ์ 1168
- Desta lafions ศาสตร์สยบฟ้า ลาฟินอส (งานใหม่ซีซั่นคราวน์)
- เส้นทางนางร้ายไม่ง่ายเลยครับ
สำนักพิมพ์ Enter
- เทพพยากรณ์ผู้ซ่อนเร้น : อะพอลโล’
สำนักพิมพ์ Artena
- หลุยส์ เลตเทรย์ เล่ม 1 ตอน สมุดบันทึกความทรงจำโลก
https://www.facebook.com/Athenapublishinghouse/photos/a.1813883145563497.1073741828.1646544768964003/1983680111917132/?type=3 (กูแถมลิงค์ให้สั่งซื้อ เพราะของเพื่อนกูเอง)
- โลกเวทมนตร์ของคาออส เล่ม 1 การตื่นขึ้นของพลังเวท
สำนักพิมพ์ มิวส์ (Muse Publishing)
- His Fair Assassin (ยอดหญิงมือสังหาร) เล่ม 2 (เรื่องนี้ดีกูแนะนำ เป็นงานแปลที่ดี)
สำนักพิมพ์ Nida Publishing
- อลิซในแดนมหัศจรรย์ เล่ม 1 (คนเขียน ปฏิบัติการต่อต้านเทพ ของ 1168)
https://www.facebook.com/nidapublishing/photos/a.1467734883510950.1073741828.1395457700738669/2007920819492351/?type=3
- "Evon" นักล่าพันธุ์อมตะ เล่ม (คนเขียน ตำนานเมือง คำสาปมรณะ ของ Palo)
https://www.facebook.com/nidapublishing/photos/a.1467734883510950.1073741828.1395457700738669/2010734345877665/?type=3
สำนักพิมพ์ Palo publishing
-"Once Upon a Time in Rattanakosin "กาลครั้งหนึ่ง ใน รัตนโกสินทร์ เล่ม 1
-"Monster Park Chronicle" "บัณทึกของฉันกับมอนเตอร์พาร์ก เล่ม 1
ใครมีเรื่องไหนอีกเพิ่มเติมได้นะมึง
>>354 มึงถามกูที่เป็นเพื่อนคนเขียนจะดีเหรอ 555 โอเค ก็สนุกใช้ได้นะ คนเขียนพยายามทดลองอะไรอยู่น่าจะดี
https://fictionlog.co/b/59a68c6414e098281a23e187
อ่ะ ตัวอย่างในเน็ต
กูได้
สถาเทนักเขียนแฟนตาซีมั้ง ก่อนหน้านี้ก็ลดจำนวนเล่มจอมมาร นักเขียนบางคนเริ่มไม่ออกหนังสือกับสถา เหมือนเรื่องนี้คุยอยู่ในมู้นิยายเด็กดี
เคยคุยกับพวกหน้าร้าน นิยายปากกาแดงดำขายแทบไม่ได้ ไม่รู้สภาผีเข้ารึเปล่า ภาคแรกเล่ม 10 กว่ามานี่ขายแทบไม่ได้ ยังจะต่อภาคสองให้อีก กูงง
มีใครเคยอ่านเรื่อง Time to tale ของ Zerzes ไหม โอเคป่ะ เห็นลด 35 เปอ ว่าจะสอย
ตอนนี้ยังมี สนพ. ไหนรับพิจารณานิยายแฟนตาซีอยู่บ้างวะ?
แนะนำนิยายแฟนตาซีสนุกๆทีสิเพื่อน ห่างหายไปนาน หาเรื่องน่าอ่านไม่ค่อยได้เลย
สถาถ้าจะได้ตีพิมพ์นี่ต้องติดท็อปใช่ไหมวะ ไม่ก็ต้องเป็นนักเขียนเก่า ช่วงนี้กูเหมือนไม่ค่อยเห็นเรื่องที่ส่งเมลแล้วผ่านพิจารณา
>>387 ติดท็อปบวกกับแต่งใกล้จบด้วยมั้งมึง ดูอย่างเทพอภินิหารตำนานซัมติง 7 เล่มนั่นน่ะ ก็ลงไปเยอะฉห.บวกกับติดท็อป(?) ด้วย เขาคงไม่กล้าฝากความหวังไว้กับเรื่องที่แต่งยังไม่จบแล้วมั้งมึง ยกเว้นแต่เป็นนักเขียนเก่างี้
>>385 แนะนำเทพอภินิหารที่ออกกับสถาอ่ะ 7 เล่ม ถ้ายังอยากลองอ่านก็เข้าเด็กดีก่อนก็ได้ คนอ่านยังลงให้อ่านอยู่นะ ชื่อเรื่อง เทพอภินิหาร ตำนาน... อะไรวะ กูลืม แม่งชื่อคล้ายๆ หนังจีนละกูงงหมดเลยแม่ม
นานมีเลิกไปแล้ว เพราะ คนคนนั้นแหละ (คงเดาได้) สถา 1168 อาเธน่า นี่รับแน่นอน แต่ผ่านยากขึ้นเยอะมึง
>>385 แฟนตาซีน่าสนใจงานหนังสือตุลาคม 2560 กูลงเป็น สนพ ให้แล้วกัน (อัพเดทลิสต์)
สำนักพิมพ์สถาพร
- Rachael เรเชล 1-4 (คนเขียนโรเซเนียที่มีคดีลอกชาวบ้านมา)
- I am the Ex-Demon King ผมน่ะหรือคืออดีตจอมมาร เล่ม 8 (จบ)
- เกมนี้ข้าขอเป็นพระเอก เล่ม 1 ตอน เทพอาถรรพ์ฉางซา
- Element Online มหาเวทออนไลน์อลเวง Phase 5.2 (จบ)
- Witchoar (วิชชอร์) เล่ม 2 เปลวไฟแห่งเนโคร (ของกัลฐิดา เซวีน่ารีเมค)
- เทพอภินิหาร ตำนานอลเวง เล่ม 7 อวสาน
สำนักพิมพ์ 1168
- Desta lafions ศาสตร์สยบฟ้า ลาฟินอส (งานใหม่ซีซั่นคราวน์)
- เส้นทางนางร้ายไม่ง่ายเลยครับ
สำนักพิมพ์ Enter
- เทพพยากรณ์ผู้ซ่อนเร้น : อะพอลโล’
สำนักพิมพ์ Artena
- หลุยส์ เลตเทรย์ เล่ม 1 ตอน สมุดบันทึกความทรงจำโลก
https://www.facebook.com/Athenapublishinghouse/photos/a.1813883145563497.1073741828.1646544768964003/1983680111917132/?type=3 (กูแถมลิงค์ให้สั่งซื้อ เพราะของเพื่อนกูเอง)
- โลกเวทมนตร์ของคาออส เล่ม 1 การตื่นขึ้นของพลังเวท
สำนักพิมพ์ มิวส์ (Muse Publishing)
- His Fair Assassin (ยอดหญิงมือสังหาร) เล่ม 2 (เรื่องนี้ดีกูแนะนำ เป็นงานแปลที่ดี)
สำนักพิมพ์ Nida Publishing
- อลิซในแดนมหัศจรรย์ เล่ม 1 (คนเขียน ปฏิบัติการต่อต้านเทพ ของ 1168)
https://www.facebook.com/nidapublishing/photos/a.1467734883510950.1073741828.1395457700738669/2007920819492351/?type=3
- "Evon" นักล่าพันธุ์อมตะ เล่ม (คนเขียน ตำนานเมือง คำสาปมรณะ ของ Palo)
https://www.facebook.com/nidapublishing/photos/a.1467734883510950.1073741828.1395457700738669/2010734345877665/?type=3
สำนักพิมพ์ Palo publishing
-"Once Upon a Time in Rattanakosin "กาลครั้งหนึ่ง ใน รัตนโกสินทร์ เล่ม 1
-"Monster Park Chronicle" "บัณทึกของฉันกับมอนเตอร์พาร์ก เล่ม 1
ของใหม่ในงาน ส่วนตัวกูแนะนำ หลุยส์ เลตเทรย์ เล่ม 1 ตอน สมุดบันทึกความทรงจำโลก กับ "Evon" นักล่าพันธุ์อมตะ เล่ม 1 (คนเขียน ตำนานเมือง คำสาปมรณะ ของ Palo) มันดูแปลกที่สุดละ และก็เรื่องนี้ His Fair Assassin (ยอดหญิงมือสังหาร) เล่ม 2 (เรื่องนี้ดีกูแนะนำ เป็นงานแปลที่ดี)
เห็นปากกาแดงดำออกเล่มใหม่อีกแล้วก็เศร้าใจนะ คือยอมรับว่างานมันเขียนสนุก อ่านเพลินนั่นแหละ สนพ. ถึงรับ แต่นอกเหนือจากเรื่องนี้แล้ว กูยังหาข้อดีอะไรให้งานมันไม่ได้เลย
เอาง่ายๆว่าเรื่องใหม่ "เกมส์นี้ข้าขอเป็นพระเอก" ในเด็กดีแม่งสะกด เกมส์ แบบนี้ ทั้งที่อันที่ถูก (เกม) แม่งก็เขียนอยู่ทนโท่ เป็นชื่อหมวดเกมออนไลน์ แต่ก็ไม่นำพา ยังคงเขียนผิดๆ ต่อไป นี่ถ้าไม่ได้ตีพิมพ์ สงสัยคงจะเป็น เกมส์ อยู่อย่างนั้น
วีรกรรมทำฝ่าพิสูจน์อักษรสถาพรหัวปั่นตอนพิมพ์ยุทธภพเล่มหนึ่ง ยังตรึงใจกูอยู่เสมอ
>>392 ไม่ใช่ไม่ยอมให้แก้ แต่ต้นฉบับแม่งผิดเยอะมาก เยอะมากขนาดที่ว่าต้องย้อนกลับไปถามว่าเฮ้ย มึงจบประถมมาได้ยังไงวะไอ้สัส เยอะขนาดไหนก็ต้องบอกให้ลองไปเปิดดูยุทธภพออนไลน์เล่ม 1 ฉบับพิมพ์ครั้งแรกมาดู คือขนาดปรู้ฟกันจนหัวแทบแตกแล้ว ยังมีคำผิดหลุดมาได้หลายจุดเลยอะ
พูดตามตรงคือนักเขียนคนนี้แม่งภาษาไทยวิบัติสัส ตัวละครก็แบนๆ ซูๆ แต่มีดีที่เขียนสนุกไง ผูกเรื่องเก่งนะ เลยทำให้มีที่ยืนอยู่ในวงการจวบจนทุกวันนี้
>>393 เห็นเขาบอกว่าเรื่องนี้คนแต่งสามคนมะ กูเคยเห็นผ่านๆ จากโม่งสักห้อง
แต่กูเคยลองอ่านละเว้ย แย่จริง แย่แบบแย่มาก กูงงมากทำไมคนอ่านถึงรู้สึกสนุกวะ ความจริงคือแม่งเหมือนไม่มีพล็อต ดำเนินเรื่องเหมือนไดอารี่ของตัวละครอะ เหมือนมาเล่าเหตุการณ์ประจำวันเฉยๆ มันฮิตยังไงกูยังงงใจอยู่ทุกวันนี้
>>395 กูว่ามันสนุกนะ คือสนุกแบบซูๆ อะ ตัวเอกหล่อโคตร เก่งเทพ พูดได้ 9 ภาษา รู้ทุกเรื่อง self insert ง่ายสุดๆ ทำอะไรก็เพอร์เฟค สาวติดตรึม ใครคิดร้ายกับพระเอกท้ายที่สุดก็ต้องถูกตบเจ็บๆ ให้คนอ่านสะใจเล่นไปทุกราย
แต่ข้อเสียก็ตามที่บอกไปแล้ว เขียนผิดได้ระยำหมามาก คำว่าระยำนี่ไม่ได้พูดเกินจริงเลยนะ คือโคตรของโคตรแย่อะ แร่เนื้อ-แล่เนื้อ ไรงี้ เกร็ดปลา-เกล็ดปลา และคำอื่นๆ อีกเต็มไปหมด แถมทัศนคติก็แย่ พอมีคนไปท้วงว่าเขียนผิด แม่งเสือกทำมาเป็นน้อยใจ จำได้เลยว่าแม่งบอกว่าตอนเรียนประถมไม่เคยได้ภาษาไทยเกรดสี่เลย ถ้าไม่พอใจจะเลิกเขียนแล้ว บลาๆ ลูกหาบแม่งก็มาตามอวยเหมือนเดิม หงุดหงิดสัส
>>396 ทำไมอ่านแล้วกูถึงไม่รู้สึกแบบมึงเลยวะ แง้ ไม่รู้ดิ ภาษามันทื่อมะลื่อด้วยมั้งเลยไม่ถูกจริตกู ตัวละครก็แบน ไม่มีความพีค ความอีปิกอะไรเลย
ป.ล. บ่นน้อยใจเรื่องเกรดภาษาไทยนี่โคตรเด็กน้อย ริอ่านจะเป็นนักเขียน แถมตีพิมพ์มาตั้งกี่เล่มแล้ว หาความรู้ประดับสมองไม่ให้โดนแซะหน่อยก็ยังดี เขียนผิดเพราะไม่รู้ กับเขียนผิดทั้งๆ ที่รู้แต่มักง่ายนี่มันต่างกันนะคะคุณนักเขียนนนนน
กูว่าเค้าแต่งสนุกอ่ะ สนุกในแบบที่ไม่ต้องคิดอะไรมาก
เค้าเขียนไปเรื่อยๆ แล้วพล็อตก็ไปเรื่อยๆ เหมือนคนบางคนพออ้าปากพูดแล้วอะไรก็ฟังดูลื่นไหลไปหมดทั้งๆที่ไม่มีสาระอะไรเลย
ถ้าพวกมึงอ่านยุทธภพในเว็บแล้วจะหนาว ผิดแบบใช้ผิดยังไงก็ผิดอย่างนั้น ผิดแบบที่ไม่รู้ว่าตัวเองผิดอ่ะ มีคนแก้ให้ในเม้นตลอดแต่เหมือนจะมิได้นำพา
ว่าไปก็นับถือตัวเองที่อ่านไปเป็นร้อยตอน เพราะช่วงนั้นแล้งนิยายอ่านมากจนต้องมาอ่านอิเรื่องนี่
สถพมีคนพิสูจน์อักษรจริงอะ เห็นมีคำผิดตั้งแต่แฟนตาซียันนิยายรัก
มีใครอ่านแดนริมๆ มาก่อนมั้ย เทียบกับงานเก่าๆ แล้วอารมณ์คล้ายเล่มไหน
ปล.เมื่อไหร่กุจะได้อ่านเล่มต่อไปของแมวน้อยฟ่ะ ฮือ
>>395 ในฐานะอดีตแฟนเดนตายของเขา กูจะบอกเลยว่ายุคนั้นเขาเป็นคนเดียวที่อัพนิยายทุกวันเว้ย ความถี่นี้ที่ทำให้กูติดตามเขา! แต่เรื่องมันก็สนุกอยู่นะซูๆ อ่านเพลินๆ อ่ะ แม้ว่าแม่งจะโดนแซะเรื่องมีแต่น้ำหาเนื้อไม่เจอจนน้อยใจมาตั้งแต่สมัยนู้น 5555 กูยังเคยเฮโลไปนั่งอวยนั่งปลอบอยู่เลยว่านิยายเขามันก็เหมือนก๋วยเตี๋ยวมีเส้นมีลูกชิ้นแล้วก็ต้องมีน้ำหน่อยถึงกลมกล่อม แต่มึงจะเห็นได้ว่าพวกกูไม่ได้ปฎิเสธคำที่กล่าวหาว่าเรื่องนี้แม่งน้ำท่วมทุ่งชิบหายเลย 555555
ky หน่อยเพื่อนโม่ง มีใครเคยอ่าน Daemon Bakery ของ ลวิตร์ ไหม อยากถามว่าเป็นไงบ้าง ดราม่ามากไหม เห็น เอ็นเทอร์ลดอยู่เลยว่าจะสอย
เออ พูดถึงลวิตต์ กูไม่เคยอ่านนะ แค่เคยผ่านตามาบ้าง กูเข้าใจว่าเขาแนวเดียวกับกัลฐิดามาตลอด แบบภาษาดีแต่เนื้อเรื่ิองซ้ำๆ ได้ข่าวว่าพล้อตออกแนวบลอึเดียวกันตลอดด้วย ขอความเห็นเพื่อนโม่งหน่อยสิว่างานเขาเป็นไงมั่ง
กูชอบนะ
มอร์เท็ม องค์ชายปีศาจที่ชอบทำขนม กับผู้กล้าที่ตั้งใจจะมาปราบปีศาจแต่ดันติดรสขนมทีีปีศาจทำ กินไปร้องไห้ไป.....
เป็นเรื่องราวที่ขยายจักรวาลขึ้นเรื่อยๆ
ตอนแรกก็แค่เจ้าชายปีศาจที่หนีออกจากบ้านมาเปิดร้านขนม เพราะปีศาจรับรสหวานไม่ได้ แล้วก็ขยายสเกลมาเรื่อยๆ จนไปถึงเรื่องราวตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ.....ซึ่งมีความดราม่ามากมาย
ส่วนใหญ่จะออกแนวเล่าเรื่องผ่านจดหมายที่มอร์เท็มเขียนถึงบ้านนะ
ถ้าไม่ชอบสไตล์เล่าเรื่องแบบนี้ก็ผ่าน
>>408 กูให้ค่าและราคาลวิตร์มากกว่านะ แต่กูเป็นติ่งเขามาตั้งแต่สมัยลงเรื่องชวาลาโน่นแน่ะ ชอบงานเขาสมัยก่อนที่หนักๆมากกว่าน่ะ
แต่พูดแบบพยายามไม่ติ่งที่สุด ก็ยังให้เครดิตเขามากกว่านะ ตัวละครของลวิตร์ลึกกว่ากัฐเยอะค่ะมึง ตอนเริ่มเรื่องกับตอนจบเรื่อง ตัวละครจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปอ่ะมึง คือเป็นคนเดียวกัน แต่มึงก็จะรู้ว่าพวกเขาผ่านอะไรมาเยอะกันจริงๆ บางทีก็อ่านไปก็รู้สึกแบบ...เออ รอดได้ซะทีนะลูกนะ ราวๆนี้อ่ะมึง
อนึ่งเรื่องพล็อต ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องแดนสมมติ เรื่องที่ตัวละครต้องเติบโต มีแฟนตาซีเวทมนตร์ต่างๆนาๆ แต่กูว่าอย่างน้อยเขาก็ยังเซตติ้งอะไรหลายอย่างได้ต่างกันอีกมากนะมึง แนะนำให้ลองๆนะ
อันที่จริงกูก็ให้เครดอตลวิตต์ดีกว่ากัลในระดับนึงอยู่แล้ว แต่รู้สึกว่าไม่ค่อยใช่แนวทุกทีเลยผ่านตลอด เดี๋ยวตอนว่างๆ อยากหาอะไรอ่านก็จะไปขอยืมเพื่อนที่เป็นแฟนเขาดูละกัน 555
ลวิตร์ ยอดเขา ก ตีนเขา ในสายตากู =__= คือ ลวิตร์ ง่วงไหมก็ง่วง แต่ไอ้ง่วงๆ ทำกูร้องไห้ตามได้ แต่ ก มีแต่ความรู้สึกที่ว่า เนินนาบ ยืดยาด ไร้จุดพีค น้ำล้วนๆ
อ่านไม่รอดเล่ม 1 สักเรื่อง ในชื่อที่พูดกันมา
แต่กูอ่านแนวผู้ชาย ฮาเร็ม อะไรพวกนี้ส่วนใหญ่ด้วย เลยอ่านฝั่งที่ผู้หญิงเขียนไม่เคยจบสักคน ยกเว้นแฮรรี่
กูเคยง่วงลวิตร์นะ แต่กูชอบพลอตและตัวละครมาก มันลึกดี คือกูรู้สึกว่าเขาเป็นคนคิดเยอะอะ แล้วเขาพยายามจะถ่ายทอดที่คิดออกมา แล้วมันอาจทำให้ง่วงได้ เดี๋ยวนี้กูอ่านเขาไม่ง่วงแล้ว กูว่าเรื่องที่เป็นผลงานชิ้นเอกเขาเลยคือผู้เสกทรายอะมึง มันเล่นประเด็นของความแตกต่างจนไม่เห็นว่าคนอื่นเป็นคน world building, Conflictมันจับต้องได้มาก ประเด็นme and the OTHER อะไรเงี้ย ที่ชอบอีกอันคือเมอร์ลิน ที่เหลืออ่านได้เพลิน ๆ ง่วงบ้างไรบ้าง
กุเป็นแฟนลวิตร์ และเคยติ่งกัลนะ สำหรับกุเรื่องของลวิตร์มันลึกกว่ามากๆถ้าเทียบกับกัล กุรักตัวละครเกือบทุกตัวของเค้าเพราะแม่งมีที่มาที่ไป แบบเหมือนกูเข้าใจความคิด ความรู้สึกของตัวละครอ่ะ อย่างที่ >>411 บอก คือพอจบเรื่องมึงจะรู้สึกว่าตัวละครผ่านจุดเปลี่ยนมาเยอะมากๆ เล่มแรกของเขาทุกเรื่องมันจะเนือยๆหน่อย ถ้ามึงไม่ชินภาษาก็จะง่วงๆ แต่ของกัลคือเหมือนเค้าเน้นพลอตยิ่งใหญ่ เซตติ้งโลกใหญ่ แล้วเน้นที่แอคชั่นของตัวละครมากกว่าอ่ะ ว่าแบบใครทำอะไรที่ไหน แต่ไม่ทำให้กุเข้าใจว่าทำไมตัวละครทำแบบนี้ หรือทำไมคิดแบบนี้ ยิ่งหลังๆงานเค้าซ้ำๆด้วย กุก็บ๊ายบายคุณพี่กัลแล้ว ปล.ความเห็นกุค่อนข้างลำเอียง เพราะกุติ่งลวิตร์ อิอิ
Ky มึงเรื่องวุ่นจริงเจ้าหญิงหรือเจ้าชายโอเคมั้ยว่ะกูไปเคยที่ร้านมือสองมากเคยสนใจ แต่ได้ข่าวว่ามันโดนลอยแพไปแล้ว
ลวิตร์พล็อตดีทุกเรื่องนะเว้ย แม้กูจะอ่านรอดไม่กี่เรื่องก็เถอะ กูว่าเขาปูเรื่องนานกว่าจะขมวดปมกูแทบหลับคาหนังสือ ถ้าเรื่องไหนอ่านจบได้กูจะประทับใจกับพล็อตมาก แต่ที่จริงกูเป็นผู้เสพความแมสว่ะ งานเบาๆ อ่านชิลๆ ดังนั้นเราเลยไปกันไม่ค่อยได้ แต่กูก็ยังยืนยันว่าพล็อตเขาดี แค่เวลาอ่านงานเขากูจะรู้สึกว่ามันหนักไปทุกเรื่องเลย มีมอเทมอ่ะที่รู้สึกต้นเรื่องดูคอมเมดี้อ่านได้ยาวหน่อย พอเริ่มเผยปมมาถึงตานี่กูว่าชักหนักละ ตายกลางทางอ่านไม่จบ งานเขาที่กูอ่านจบได้จะเป็นพวกเรื่องที่ไม่ยาวมากกว่า
แต่ขณะเดียวกันเจ๊กัลนี่กูอ่านไม่จบสักเรื่อง ที่อ่านได้ยาวสุดคือเซวีน่าสองเล่มครึ่ง
>>408 มึงดูถูกลวิตร์มากอ่ะ เอาไปเทียบกับกัล 555 ทั้งภาษา พล้อตความนัยที่แฝงในเรื่อง มิติตัวละคร คนและชั้นเทียบไม่ได้เลยอ่ะมึงงงงง
เพียงแต่ งานเขาอ่านแล้วง่วงฉิบหาย ถถถ ขอยืมประโยคจากโม่งห้องอื่นมาหน่อย #ใครอ่านนิยายลวิตร์แล้วไม่หลับ มึงไม่ใช่คน 555
แต่ว่า...เมื่อไรกุจะได้อ่านมาโอต่อ //เหม่อมองท้องฟ้ากลางทุ่งหิมะสุดสายตา
จากใจติ่งลวิตร์ตัวน้อยๆ
เพิ่มจาก >>425 ไมรอน ผู้เสกทราย ร้านขนมปิศาจ เป็น 3 เรื่องที่ทำให้คนที่ไม่ค่อยอินกับนิยายอย่างกุต้องร้องไห้จนตาบวม อายสลัด -////-
คิดว่างานสามชิ้นนี้ของเขาพีคสุดละ งานที่เหลือก็ยังมีความละมุนละไมเอาใจใส่เป็น Signature ทุกเรื่อง ลองตามอ่านงานเก่า(ที่ตีพิมพ์ใหม่)ของเขาแล้วรู้สึกถึงการพัฒนาฝีมือได้ชัดเจนดี(ยกเว้นเรื่องง่วง ถถถ) ผิดกับกัล รายนั้นคงเส้นคงวา ไม่มีอะไรพัฒนาขึ้นเลยสักอย่าง
ลวิต เคยอ่านผู้เสกทราย พล็อตดี ตัวละครดี แบบอ่านแล้วเกลียดใครไม่ลงเลย แต่ละคนมีเหตุผลที่สมเหตุสมผลของตัวเอง
แต่กูอ่านแค่เล่มแรกนะ หลับไปหลายที เลยยังดองภาคสองไว้อยู่เลย... ตอนนี้ก็ลืมเรื่องเล่มแรกไปละ จะย้อนอ่านก็แอบขยาดกะึวามง่วงจริงจัง...
ทำไมอ่านลวิตร์แล้วหลับกัน 555 กูไม่เคยอ่านกัลเลยตอบไม่ได้ แต่กูว่าพล็อตลวิตร์หลากหลายดีออก แต่กูจะชอบอันที่เบาๆหน่อยอย่างมาโอ เดม่อนเบเกอรี่ ดราก้อนเดลิเวอรี่ ชอบตัวละครเค้า มันดูเหมือนคนทั่วๆไปดี มีดีมีร้าย เหตุผลการกระทำไรงี้มันน่าเชื่อเพราะเค้าปูมาดี ชอบสำนวนเค้าด้วย อ่านลื่นดี บางทีอ่านไปก็หลุดขำมาออกบ่อย ยิ่งนิทานอินเดียนะ ฮาสำนวนมาก รอนิทานเวตาลอยู่เลย
ปล ทุ่งหิมะสุดสายตากูจะมีหวังมั้ยวะ เมื่อก่อนตอนเริ่มอ่านมาโอใหม่ๆ กูเคยเห็นเค้าลงบล็อกเรื่องนี้ไว้ไม่กี่ตอน แล้วมันก็หายไปกะสายลมแล้ว
ลว กูชอบผู้เสกทรายนะกับไมรอนนะ มาโอยังดองไว้อยู่ แต่กูอ่านเซรีญาแล้วหลับสบายเลย เคยพยายามอ่านหลายรอบมาก สุดท้ายอ่านได้พ้นเล่มหนึ่งก็มาตายที่ต้นเล่มสอง ทำเอากูขยาดไม่อ่านอีกแล้ว
ในฐานะอดีตแฟนเดนตายของเจ้ก (ตอนนี้กูพอละ เวนเน้ย วนอยู่แค่จักรวาลเดียวนั่นแหละ กะขายยันโคตรลูกโคตรหลานตระกูลซวน ไปเลยสินะ) กูยังมองว่าลว พลอตดีกว่าเย้ออออะเลย
จุดเด่นของก ไม่ใช่พลอตอะมึง เอามากองเรียงกันนี่คือสไตล์เดียวกันหมด นางเอกมีปมอะไรซักอย่าง ส่วนมากต้องเกี่ยวกับครอบครัว มีภาระหน้าที่ยิ่งใหญ่แต่ช่วงแรกๆ จะไม่รู้ว่าตัวเองเมพ พอผ่านไปซักพักจะซูชิบหาย ส่วนพระเอกจะซูตั้งแต่ต้น เมพไม่ปิดบัง ปากแข็งหน่อยๆ แอบช่วยอยู่ห่างๆ พอรักกันแล้วจะหื่นเป็นคนละคน เอะอะจับจูบตลอด พูดอะไรเลี่ยนๆ เหมือนมีเมียแล้วปลดล็อคร่างสอง อิสัสเอ้ย กูก็ทนอ่านไปสิ เออ แต่นั่นแหละ เขาจับทางวัยรุ่นได้ดีอะมึง เขียนลื่น อ่านง่าย สนุกแบบไท่ต้องคิดมาก แต่ชอบวางพลอตใหญ่แล้วจบไปง่ายๆ
ส่วนลว กูอ่านแค่ไม่กี่เล่ม ชอบพลอตอะ ยูนีคดี ตัวละครลึก มีมิติ ทำอะไรมีที่มาที่ไปตลอด ไม่เจอเรื่องคาร์ตัวละครซ้ำนะ ปัญหาสำหรับกูเวลาอ่านคือความเนือยมากกว่า บางทีกูเลือกแฟนตาซีมาอ่านเพราะกูแค่อยากสนุก อ่านชิลๆ ขำๆ อะ แต่พอเป็นของลว เหมือนกูต้องค่อยๆ ปล่อยให้ตัวเองจมไปกับเรื่อง กว่าจะจบเล่มนึงก็อ่านๆ วางๆ หลายรอบอยู่ แล้วเพราะมันค่อนข้างเรียบเรื่อย พอหยุดอ่านทีกูก็จะไม่ได้รู้สึกว่าต้องอ่านต่ออะ แบบ เออ สนุกดีนะ แต่ไม่อ่านต่อแล้วก็ได้ ไม่ได้อยากรู้ขนาดนั้น มันเลยกลายเป็นว่าถ้ามีตัวเลือก กูจะเลือกอ่านของคนอื่นก่อนของเขาว่ะ
>>430 นิยายของ ก ทำให้รู้ว่า ผู้ใหญ่ทำห่านอะไรไม่เป็นเลย ถถถ
ส่วน ลว จะอ่านทีกุต้องเคลียร์คิวในปฏิทิน ห้ามไปไหน ห้ามมีธุระ ทำเช็กลิสต์ น้ำพร้อม อาหารพร้อม แอร์พร้อม เตียงพร้อม โย้ชชช! ตื่นเช้า ออกกำลังกาย อาบน้ำทำใจให้สะอาดแล้วล้มตัวลงนอนอ่านบนเตียง... หลังจากสามบทผ่านไปกุหลับ ตื่นมาอ่านแล้วหลับต่อ อ่านจบจะรู้สึกโล่งสบายเนื้อสบายใจ หลับสนิทยันเช้า.......||OTL
กูชอบ daemon bakery กับ dragon delivery มากกกกกกกก อ่านแล้วโคตรอบอุ่นหัวใจเลย
กูอ่านเดมอนเบเกอรี่เล่มหนึ่งแล้วไม่รอด 555 ตัวละครลวิตร์จะมีอยู่แนวนึงที่น่ารำคาญอะ อย่างเรนาเงี้ย แมวหิมะเงี้ย เจ้ากี้เจ้าการเหมือนนางเอกของคาโอริยูกิ เซรีญาก็อ่านได้รอบเดียว
>>430 พอมึงพูดแล้วกูเลยคิดได้ สมัยก่อนแฟนตาซีจะออกแนว ลว เยอะนะ ยุคนั้นอ่ะ จะเน้นค่อยๆปูเรื่องก่อนแล้วค่อยพีค
พอมาตอนที่บารามอสออก มันเลยเหมือนฉีกแนวอ่ะมึง เพราะเป็นเรื่องที่ภาษาง่าย (พูดแบบไม่ค่อยดีก็คือห้วนนิดๆ แต่ก็ยังอ่านได้)
แถมการกระทำตัวละครก็แอ็กชั่นการ์ตูนสุดๆเลย
แต่อ่านทีพ่วกมึงพูดกันบนๆแล้ว กูว่าเรารวมตัวไปทวงมาโอ@ทุ่งน้ำแข็งกันได้แล้วนะมึง กูนึกว่ามีแต่กูที่รอมาตลอดนะเนี่ย
ลวิตร์ก่อนนี้ ชอบทุกเรื่อง แต่มาถึงเดม่อนอ่านไม่รอดง่ะ ไม่ชอบแนวอนุทินเล่าเรื่อง จบเล่ม1 ละดอง แต่ซื้อบ็อก มาล่ะ ชอบสุด ไมรอน เซรีญา ดราก้อนดิลิเวอรี่
มาโอสั้นไปปป ผู้เสกทรายเล่ม1 มีหลับจรืง แต่เป็นเรื่องที่ชอบตัวประกอบเท่ากับตัวเอก side story ดีงาม
ถึงจะดองเดม่อน แต่ออกอีกก็ซื้อ หนุกไม่หนุกว่ากัน
ลวิตร์ตอนนี้กูรออ่านรีกัลที่เชื่อมจักรวาลเดม่อนกับดราก้อนเพราะกูชอบ 2 เรื่องนี้ กับนิทานเวตาล แดนริมๆ กูไปรับมาละ เดี๋ยวอ่านวันหยุด
ลว กูชอบนิทานจักรวาล The Storyteller แต่เหมือนเรื่องนี้แม่งไม่ค่อยดัง เสียดาย ชอบมากเลยยยยยจริงๆ ชอบสุดในงานเค้าเลย ชอบสุดในบรรดาแนวจักรวาลของเมืองไทย (ซึ่งกูอ่านมาไม่มาก ไม่รู้มีไม่เยอะหรือกูหาไม่เจอเอง เหมือนสมัยก่อนก็มีคนเขียน แต่รู้สึกไม่ค่อยถึง)
ปกใหม่โคดการ์ตูน ชอบปกเก่ามากกว่า แบบแค่รู้สึกว่าแนวเรื่องแม่งจริงจัง ปกฟรุ้งฟริ้งมากเว่อ
กูรอทั้งมาโอ ทั้งเซรีญา.... กับรวมเล่มพี่รีกัล เตเต
ส่วนแดนริมๆนี่จากบทแก้เครียด สั้นๆกลับขยายสเกลได้แบบ....อลังการงานสร้างมาก
Blood redemtion อีกเรื่องนึงมึง เล่มเดียวจบ แต่ตอนอ่านเรื่องนี้กูอึนๆไงไม่รู้ เลยไม่ค่อยเอามาอ่านซ้ำ
ลาก่อนดาร์คแฟนของโซฟา โละซะถูก
>>425 ต...แต่กูอ่านงานลวิตร์แล้วไม่หลับ 5555
ลวิตร์เรื่องที่กูชอบสุดคือนามแห่งนิรันด์นะ เอามาพิมพ์เล่มสักทีเหอะ ; _ ;
รองลงมากก็ Blood redemtion/นิทานจักรวาล/ไมรอน เหมือนหลังๆแกไม่ค่อยผลิตงานแบบนี้มากูก็เซงนิดๆ(ก็ได้แต่รอมิวส์เขาประทานลงมา)
งานแกกูว่าไม่ซ้ำนะ แต่งานแกกูว่ามันยังมีกรอบบางอย่างอยู่(กูก็อธิบายไม่ถูก)ซึ่งเป็นกรอบเดิมๆ แล้วเป็นกรอบที่เห็นได้ง่ายในงานแบบเดม่อน/ดราก้อน/แดนริมๆ มีบางจุดที่กูก็ขัดใจแต่ถ้าพูดถึงแล้วกูชอบงานเขาจริงๆมีจุดที่ทริคให้กูชอบงานเขามากๆพอจะหยิบมาอ่านซ้ำไปมา(จนปกเยิน)
>>453 กูมายกมือเป็นติ่งลวิตร์ที่อ่านงานเค้าแล้วไม่หลับอีกคน งานเค้าถูกจริตกูมากๆ กูชอบแฟนตาซีเนื้อหนักๆแบบนี้แหละ แต่กูจะชอบพวกแฟนตาซีซีรี่ส์ที่หลายๆเล่มมากกว่า เช่น เดมอน ดราก้อน เซรีญา ผู้เสกทราย
กูอยากได้อัลเซลมา ที่เป็นภาคก่อนของเซรีญามากแต่หาไม่ได้เลย พิมพ์ซ้ำทีเหอะ ;-;
แดนริมๆกูไม่ได้อ่านเลย ตั้งใจรอจนเค้าพิมพ์กำลังจะไปรับในงานเนี่ย ไมรอนอ่านไปครึ่งนึงยังดองอยู่เพราะอ่านแล้วกูปวดใจ+กำลังอยู่ในสภาวะใจบางเลยยังทนอ่านให้จบไม่ไหว
พล็อตกูก็ไม่ถือว่าซ้ำนะ ยิ่งเทียบกับงานกัลนี่คือดูถูกมากอ่ะ กูเรียกว่างานเค้ามักอยู่ในโทนเดียวกันมากกว่า ไม่อยากจะพูดว่ากรอบ แต่ก็คงความหมายเดียวกันแหละมั้ง
กูอาจจะเขียนอวยลวไปหน่อยเพราะกูติ่งเค้า อิ-อิ แต่กูก็เคยเป็นแฟนเดนตายของกัลนะ แต่เริ่มเอือมตั้งแต่ออกเซวีน่าเล่ม4-5 กูว่าจบที่เล่ม3คือสวยสุดละ งานสุดท้ายของเค้าที่กูอ่าน(แล้วไม่จบด้วย)คือเดรกเกอร์เล่มแรก
>>455 เหมือนกูเลย อ่านถึงตอนมอร์แกนแยกตัวไปใจกูก็พังแล้ว กูชอบมอร์กาน่าในตำนานโต๊ะกลมด้วย ยังเคยชิพเมอร์ลิน*มอร์กาน่าในซีรี่ส์เมอร์ลินอยู่เลย (รายนั้นก็พังพอกัน) กูเลยยังดองไว้ก่อนรอฮีลแล้วค่อยมาอ่านต่อ (พอดีกูเพิ่งได้ไมรอนมาเมื่อไม่นาน)
แดนริมๆกูก็ดองไว้เพื่อเอามาอ่านทีเดียวเหมือนกันเนี่ย
พูดถึงลว.วันศุกร์กูไปเอาแดนริมๆเจอคนไปเอาเหมือนกัน อยากชวนคุยแต่กูหน้าบางเลยไม่ได้คุย เสียใจ
จะว่าไป แฟนตาซีรุ่นเก่าแบบลว. จะเรียกว่าอะไรดี? ถ้าแฟนตาซีรุ่นใหม่แบบเซหรือบารามอสเป็นนิยายใกล้เคียงกับ LN ที่ยิ่งนานภาษายิ่งห้วนจนไม่เหลือพื้นที่ให้ซึมซาบอรรถรสของแฟนตาซีเลย. แถมแต่ละเรื่องก็แทบโขลกพิมพ์เดียวกันออกมาเลย
แฟนตาซีปาฏิหาริย์? แฟนตาซีคลาสสิค?
แฟนตาซี คือ แฟนตาซี นิยามคือเหนือธรรมชาติ จะเขียนยังไงก็ได้ ไม่มีการผูกมัด ว่าคำต้องสวยอย่างเดียวนะ
เน้นขายได้ ได้พิมพ์หลายครั้ง คนอ่านทั่วไปชอบดีกว่า
สรุป จะเขียนเพื่อประกวดคำสลวย หรือ เขียนเพื่อคนอ่านเข้าใจง่าย ?
สละสลวย is not อ่านยาก
สละสลวยกูก็ว่าอ่านไม่ยากหรอก แต่อย่ามากไปจนมีแต่น้ำ ยืดเยื้อน่ารำคาญละกัน แต่ห้วนไปก็ไม่ดีอีกนั่นแหละ 555
พูดถึงความเยิ่นเย้อ กูนึกถึงหนังสือของโทลคีน 555 บรรยายทุกอย่างจริงๆ ตอนขึ้นลอร์ดออฟเดอะริงส์นี่พูดเรื่องยาสูบปาไปเป็นสิบหน้ามั้ง 555
ถึงชอบมีคนบอกว่าหนังลอร์ดสนุกกว่าหนังสือ เพราะเค้าคัดแต่ตอนสำคัญๆมาให้แล้ว
แต่กูก็ชอบสำนวนแบบนี้นะ อ่านได้เพลินๆ 5555
มะกี๊ดูหน้าเฟซลวิตร์แล้วเค้ารำพึงว่าอยากเขียนเซรีต่อ หรือจริงๆ มาส่องโม่งแล้วเจอคนอยากอ่าน 5555
มีแฟนตาซีดีๆมั้ยแนะนำกูหน่อย จะไปสอยที่งานหนังสือ
พอเจอมู้นี้แล้วกูเพิ่งรุ้ว่าไมรอนก็ดัง5555 คือกูอ่านซักตอนป.5ได้มั้ง อ่านหลังกูอ่านบารามอสจบได้ไม่นาน รู้สึกโคตรเปิดโลกเลยว่ะ นี่ว่าว่างจะกลับไปอ่านใหม่ เพราะกูรู้สึกว่ากูเก็บได้ไม่หมด แต่ตอนเด็กกูก็รู้สึกชอบเมอร์ลินมากกว่านะ5555
บารามอสทุกวันนี้กูยังหวีด นังตามอ่านฟิคอยู่นะ ความเบียวหนึ่งเดียวในชีวิตกู ทุกวันนี้กูก็คล้ายๆเฟริน ซึ่งได้ผลสรุปคือ มีแต่เพื่อนผู้ชาย ส่วนผัวนั้นไร้วี่แวว555555
>>478 ตอนนี้จำได้แต่เพลงชวาลา แต่พอย้อนกลับไปก็รู้สึกว่าตัวละครมันมีเหตุผลกันนะ ทั้งเมอร์ลิน(ถึงจะแอบหมั่นไส้) มอร์แกน วิเวียน เบลด ไมรอนดูเป็นคนที่มองอย่างขาวดำหมดตอนหลังก็เติบโตขึ้นเยอะ ชอบที่มันผูกกับตำนานคิงอาเธอร์ ทริสแทน-อิโซลด์ เมอร์ลิน,มอร์แกน่า ตอนนั้นกุเด็กๆไง พอเสิชชื่อปุ๊ปแม่งรุ้เลยว่าคนเขียนโหดมากที่เอาไมรอนมาผูกกับพวกนี้ได้เยอะมาก
นี่ตอนแรกกูงงว่าลวิตร์ใครวะ พอบอกคนเขียนไมรอนรู้เบย555(รุ้จักแต่ชื่อ พันนิดา)
กูเห็นคนชมไมรอนเยอะมากเลยว่ะ อยากอ่านบ้างแต่ตอนนี้ไปหาซื้อได้ที่ไหนมั้งวะ
ไมรอนกูก็ชอบนะ อ่านตอนมอปลาย ตอนแรกนึกว่าแฟนตาซีเฉยๆ แม่งดราม่าพ่วงมาด้วย ครึ่งเล่มแรกดีมาก สว่างสดใส พอกลางๆใจพังมากอ่านจบแล้วอึนเลย แต่เป็นเรื่องที่เอามาอ่านซ้ำบ่อยมาก..และอ่านแค่ครึ่งเล่มแรก
>>481 อย่าคาดหวังมากนะมึง ถ้ามึงอ่านแนวเก่าๆ สมัยสิบยี่สิบปีก่อนรอดก็อาจจะอ่านไมรอนรอด แต่ถ้าแนวมึงเป็นยุครร.เวท/แฮร์รี่/บารามอส/เซฯ หรือยุคเกมออนไลน์ มึงอาจจะไม่ชอบก็ได้ เพราะสำนวนลว.เขาค่อนข้างยืด เก็บรายละเอียดและเจาะลึกถึงอุปนิสัยของตัวละครแต่ละตัว อารมณ์เหมือนอ่านนิทานเลยทำให้ง่วง แต่การันตีได้ถึงความสะเทือนจัยยยย ตับไตไส้พุงพังงงง ระวังหัวใจไว้ด้วยอ่านแล้วจะมีอาการเจ็บหัวใจมาเป็นระลอก และสุดท้าย กลอนชวาลาห้ามอ่านข้าม
>>484 จริง กลอนชวาลานี่หลังจบกูมานั่งไล่อ่านใหม่หมดแล้วแบบ เฮ้ออออออออออ ไม่รู้จะร้องไห้หรือจะอะไรดีอ่ะมึง ยิ่งอ่านรู้ตำนานอาเธอร์ด้วย ก็จะเข้าใจจุดจบมัน มันไม่เหมือนผู้เสกทรายที่สุดท้ายก็ยังยิ้มให้คาซีร์ได้
เออ พูดไปโม่งคนไหนไปแอบหวีดใส่คนเขียนหรือเปล่ามึง เห็นวันก่อนเขาบอกว่าอยากเขียนเซรีญาอยู่
เออ กูพลาดริมๆ ว่ะ ไม่ได้เข้าเฟซเขานาน มาอีกทีเห้ยยยย หมดแระ แต่ก็เข้าใจว่าพิมพ์น้อย ปีนี้ของในงานที่กระแสๆ หมดกันเร็วชิบหาย เดี๋ยวนี้แม่งต้องแย่งกันไปวันสองวันแรก เซงงงง
ไมรอนนี่พอตอนแรกๆกูว่าสนุกนะ พอตอนแตกกับเมอร์ลินกูว่ายิ่งดาร์ค เจอซินค่อยสว่างหน่อย ท้ายๆรุ้สึกหดหู่เรื่องมอร์แกนว่ะ น่าสงสารชิบหาย ส่วนเพลงชวาลานี่กูลืมล่ะ จำได้แค่ข้าให้ชวาลาของข้าแก่ท่าน ส่องแสงแทนจันทร์ ให้ฝันของท่านสำเร็จดังใจ แผ่นดินเป็นไทยิ่งใหญ่รุ่งเรือง ไรซะอย่าง แต่เยอะกว่านี้อะ กูอ่านตอนป.4ก็งงๆว่าแม่งเกี่ยวกันไงวะ65555 จนตอนนี้กูก็ยังไม่ไดเกลับไปอ่านใหม่ว่ะ พูดแล้วนึกถึงความหลัง
ตอนกูอ่านไมรอนกูก็ชอบนะ ถึงกูจะติ่งบารามอสมากๆก็ตาม แฮรี่กูก็ชอบ ชอบแนวแฟนตาซี แต่เดรกเกอร์นี่กูอ่านเล่ม1จบอย่างเดียว แต่ไม่ค่อยชอบว่ะ กูรู้สึกว่ามันแนวผู้หญิ้งผู้หญิง แบบทุกคนต้องมีคู่ไรงี้
เอาจริง ของลวิตร์บางเรื่องก็ครบคู่นะ (เดม่อนเบเกอรี่ ดราก้อนเดลิเวอรี่ก็เหมือนจะเกือบครบ) แต่อ่านแล้วไม่ค่อยเลี่ยนเท่าไหร่ ขณะที่ของเจ๊ก้ลอ่านแล้วรู้สึกแอนตี้แปลก ๆ แบบไม่รู้ว่าทำไม หรือเพราะเราลำเอียงเข้าข้างนักเขียนโปรดนะ 5555
เออ ลืมไปแล้วว่าเมื่อก่อนชื่อพัณณิดา 555
เรื่องไมรอนนี่มันหน่วงแค่ไหนเหรอ คือก็อยากอ่านอ่ะแต่ก็กลัวจะเจ็บหัวใจจนทนอ่านไม่ไหวว่ะ เพื่อนโม่งช่วยบอกความหน่วงให้กูเตรียมใจที เพราะยังไงก็จะรอมันรีปริ้นและซื้อแหละ
>>492 สปอยล์หนักมาก
กุอ่านนานมากแล้วจำไม่ค่อยแม่น ผิดตรงไหนคนที่เคยอ่านช่วยแก้ด้วย กลับไปอ่านตอนนี้กุไม่สตรองพอ
.
.
.
.
.
.
.
- ลูกของผู้มีพระคุณรู้ความจริงว่าพ่อถูกฆ่า แม่ตัวเองถูก rape (กึ่งๆ) โดยฝาแฝดของคนที่เลี้ยงตัวเองมาเป็นคนจัดการ เกิดความแค้นจนหนีหายไปกับแฟร์รี่แห่งความมืด ไมรอนสนิทกับเด็กคนนี้มากเกือบจะเรียกเป็นความรัก
- เสียศูนย์ สิ้นหวัง แทบจะตกลงไปในความมืด จนเผลอทำให้คนตาย ยอมแต่งงานทางวิญญาณเพื่อต่อชีวิตให้
- พี่ชายตัวเองไม่ต้อนรับ เชิงรังเกียจ เพราะถูกแม่ตัวเองรังเกียจ และแม่ก็ถูกชาวบ้านรังเกียจว่าท้องกับปิศาจ คลอดปิศาจออกมา (แต่ตอนหลังพี่ชายค่อยๆ วางทิฐิลง)
- ชีวิตไมรอนโคตรบัดซบ ไปที่นู่นก็ไม่มีคนต้อนรับ ไปที่นั่นก็ถูกขับไล่ ทั้งชีวิตอยู่ไม่เป็นที่
- ธีมเรื่องเป็นสีเทาเข้มเกินครึ่งเรื่อง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ที่สปอยล์ไปนี่ยังไม่ได้ถึงเสี้ยวของความหน่วง... มึงเตรียมใจอาจไม่พอ ต้องเตรียมตับไตไส้พุงให้พร้อมด้วย ท้องแตกแน่มึง
พูดถึงการบรรยายแบบเยอะๆแล้วไม่มีเนื้อนี่นึกถึงโรงเรียนเสนาธิการแห่งอานาธีเซีย จนวันนี้ก็ยุงอ่านค้างไว้ที่ต้นเล่ม 3 บรรยายเยอะชิบหาย พูด 1 ประโยค บรรยาย 3 ย่อหน้า กว่าจะพูดต่อ กูก็ลืมไปแล้วว่ามันพูดเรื่องอะไรกัน 555555555555555
>>498 เออ คือมองจากมุมมองไมีอนนี่ชีวิตแม่งบัดซบชิบหาย แก้เหี้ยไรไม่ได้เลย คนในโลกแม่งกลมสัสอีก คือไมรอนมาถูกแยกออกมาจากอิเมอร์ลินด้วยไง เลยเหมือนต้องคอยรับความเหี้ยทุกอย่าง สงสารสัส แต่ทำไมตอนนั้นกุป.5ได้อ่านแล้วไม่ได้เศร้ามากนะ คือหน่วงอะ เจ็บอะ แต่ไม่ได้รุ้สึกว่ามันดาร์คตับพังขนาดนั้น หรือกูต้องอ่านใหม่5555
แนะนำเรื่องอื่นของเขาให้หน่อยนะเพื่อนโม่ง กูชอบงานเค้า ก็เนื้อเรื่องโดยสังเขปด้วยก็ดี
>>489 นี่มันทำให้กูไม่กล้าอ่านเซวีน่ากับเสนาธิการจนถึงตอนนี้ เรื่องแรกกูกลัวกูอ้วกคาหนังสือกับความแมรี่ซู ส่วนเรื่องหลังกูกลัวว่าอ่านเรื่อยๆล่ะกูจะพาลไปเทียบกะบารามอส แต่นี่ตกใจว่ะที่รู้ว่าตัวจริงกัลฐิดาเป็นหมอฟันแล้วก็ตัวจริงCherry Blossom เป็นพยาบาล5555
>>499 >>499 ชีวิตไมรอนถึงขั้นเรียกฉิบหายได้เลยอ่ะมึง ถูกกำหนดกะเกณฑ์และถูกสังคมบังคับให้เป็นสิ่งที่ไม่ต้องการ ชีวิตเหมือนจะกำลังดีขึ้นกลับกลายเป็นถูกกระชากกลับลงมาเหยียบย้ำซ้ำเติม จะหันหน้าไปหาใครก็ไม่ได้เลยสักคน แม่ไม่ต้องการ พี่น้องไม่ต้องการ สังคมไม่ต้องการ โลกไม่ต้องการ ที่ผ่านมาได้คืออาศัยลูกฮึดและคนอื่นช่วยดึงๆ ไว้ เป็นความรู้สึกแบบเกิดมาไม่มีอะไรดีสักอย่าง อยู่ไปเพื่อรองตีนต่อชะตาคนอื่นทั้งนั้น และสุดท้ายของสุดท้ายอีก ชีวิตที่ดีขึ้น (อีกครั้ง) แล้วก็มาพบเจอจุดจบของคนใกล้ชิดแบบนั้นซ้ำอีก และซ้ำอีกจากมอร์แกน แบบนี้คนอ่านจะไม่ช้ำได้ไงอ่ะมึง
ส่วนเรื่องสปอยล์ของเรื่องอื่น ไว้กุกลับไปอ่านอีกรอบแล้วกัน ผู้เสกทรายกุอยากอ่านมาก แต่หนังสือหายไปตอนย้ายบ้าน กุพยายามตามเก็บใหม่อยู่ แต่ถ้าให้แนะนำคนที่อยากลองแตะงานลว. แนะนำมาโอ อ่านง่าย อ่านสบาย อ่านแล้วไม่ทันหลับเพราะอ่านจบเล่มก่อนแน่นอน!
และใครอยากตามว่าลว.มีงานเขียนอะไรบ้าง เสิร์ชหาในวิกิ พิมพ์ว่า "พัณณิดา ภูมิวัตร"
พูดถึงงานลวิตร์ ชูป้ายครอบครัวแพนด้า(ชิ่อเรื่อง นามแห่งนิรันด์)
ตอนนี้แดนริมๆรีบไปลงชื่อก็น่าจะเก็บได้แหละกูว่าถึง 200 ชื่อแน่นอน
ยิ่งอ่านยิ่งรักราบัตเอ็นดูวววว
กุหยิบแดนริมๆ มาอ่านดู แบบว่า...เปลี่ยนไปแหะ สำนวนลว.เปลี่ยนไปว่ะ! เกรียนขึ้นอ่ะ กระชับและดูทันสมัยขึ้นอ่ะ อย่าว่าเพราะกุเป็นติ่งอะไรๆ ก็เข้าข้างไปหมดเลยนะ สำนวนนางเกรียนขึ้นจริงๆ อ่ะ ถถถ+
พึ่งอ่านไปไม่เยอะ แต่ขอมาเอ็นดูราบัตด้วยคนนะ❤️
กูว่านิยายลวิตร์หลังๆ ตัวละครซูมากขึ้นนะ คือยังดาร์คหรือหน่วงแหละ แต่ไม่ขีดชะตาตัวละครจนอ่านแล้วแทบเป็นโรคซึมเศร้าแบบไมรอน กูชอบไมรอนนะ แต่แม่งไม่ใช่นิยายที่กูจะหยิบมาอ่านซ้ำบ่อยๆแน่
เซรีญากูเฉยๆว่ะ เหมือนไม่เอ็นดูนาง ทั้งที่เป็นตัวเอกเพศเดียวกันน่าจะเรียกคะแนนได้ง่ายกว่า ปรากฎว่ากูเอ็นดูแต่ไมรอน ราบัตแฮะ #บ้าผช.
ว่ากันไปไมรอนนี่โทนมันทะมึนแทบทั้งเรื่องด้วยแหละ พออ่านจบแล้วมันเลยรู้สึแบบ เออ ตอนท้ายชีวิตไมรอนมีแค่นั้นมันก็แฮปปี้ เราเข้าใจฮีนะเว้ย
แต่เรื่องที่อ่านแล้วจะร้องไห้อย่างจริงจังมากสำหรับเราเป็นผู้เสกทรายล่ะเพื่อนโม่ง นึกถึงชีวิตของคาซีร์แล้วสงสารน้องแก ดีที่ว่าน้องยังมีสาวน้อยมาเยียวยาหัวใจเติมความสดใสให้ชีวิต ไม่งั้นมีหวังชีวิตน้องได้ดิ่งไม่แพ้ไมรอนแน่ๆ
ทีนี้ขอพาดพิงหน่อยนะเพื่อนโม่งนะ คืออ่านชีวิตไมรอน อ่านชีวิตคาซีร์ เสร็จแล้วไปเปิดอ่านเซวีน่า ที่บรรยายซ้ำๆว่านางเอกเป็น "เด็กสาวที่น่าสงสารที่สุดในเซวีน่า" อยู่ตลอดเวลา
เออ น่าสงสารนะ
แนวแฟนสายสุขนิยม สายซู ยังขายได้ยากเลย
แล้วสายดาร์ก สายหน่วง แถมเย้อเยิ่น คิดว่ายอดจะขายดีหรือวะ
กูอ่านได้ไม่ไม่กี่บทก็วางแล้ว ยิ่งรุ่นใหม่ๆสมัย สายดาร์กสายหน่วง ไม่ต้องหวังว่าจะนิยมได้มากนัก เหมือนเป็นลูกของเมียน้อยในสายนั้นๆ
>>505 ตัวละครน่าสงสาร ไม่ต้องบรรยายตรง ๆ แม้แต่ครั้งเดียวคนอ่านก็รู้สึกแล้วว่าน่าสงสาร
>>506 ของเรา ดาร์กคืออ่านแล้วมองเห็นแต่ด้านบิดเบี้ยวของโลก โลกทั้งโลกเลวร้ายไปซะหมดน่ะ
เราว่าของลวิตร์ไม่ดาร์กนะ มันแค่ดราม่าหนักมาก (ๆๆๆๆๆๆๆๆ) เท่านั้นเอง คือ สำหรับเรามุมมองที่มองโลกของคนเขียนยังดูปกติอยู่นะ ตัวละครทุกคนก็เป็นมนุษย์ปกติ แค่ต่างคนต่างเหตุผลทำให้ขัดแย้งกันก่อตัวเป็นอภิมหาดราม่าเท่านั้นเอง
>>508 โทษๆ ตรงที่กุบอกว่า "..มึงเข้าใจว่า.." กุหมายถึงคนทั่วๆ ไป ไม่ได้หมายถึงมึงคนเดียวนะ ขอโทษที่ไม่ชัดเจน
แต่ดาร์กมึงกับดาร์กกุใกล้เคียงกัน ดาร์กของกุหมายถึงธีมเรื่องเป็นสีเทาๆ ดำๆ เล่นกับจิตวิทยาของมนุษย์ ไม่มีใครดี ไม่มีใครร้าย มีแต่ต่างคนต่างเหตุผล พล็อคสิ้นหวังหรือจะโศกนาฏกรรมก็ดี จบยังไงก็ช่างแต่ระหว่างดำเนินเรื่องสามารถลากไส้สัญชาตญาณดิบที่แท้ทรูของแต่ละตัวละครออกมาได้ก็นับเป็นดาร์กที่ใช้ได้
ว่าแต่นิยายของลว. นอกจากเรื่องอ่านแล้วง่วงหรือธีมไม่ตลาดแล้ว มีข้อติอะไรอีกมะ กุเป็นติ่งเขาบางทีกุก็เลือนๆ เบลอๆ ทำตัวเหมือนคนแดนริมๆ อยู่เหมือนกัน อยากฟังความเห็นหลายๆ ด้านนะ เอามาถกกันเปิดโลกกุดี
ร้อยเม้นต์ (ถึงมั้ยวะ..) ที่ผ่านมาเหมือนคุยแต่นิยายลว. ถถถ ถ้าใครมีนข.เจ๋งๆ แฟนตาซีดีก็แนะนำมานะมึง แต่ตอนแนะนำแนบรีวิว/สรุปย่อ/สปอยล์มาให้ด้วยก็ดีนะมึง
สายดาร์กที่สนุกในตอนนี้
ลองหา Goblin Slayer จะนิยายหรือการ์ตูนมาลองอ่านดูก็ได้
ต้องแบบนี้ถึงสมคำว่าดาร์กหน่อย
>>507 สำหรับเรามันคือนิยายที่โทนหม่นๆ อึมครึม อาจมีความดิบหรือความรุนแรงบ้างมากหรือน้อยก็ได้ ตามแต่โทนเรื่องจะอำนวย ถ้ามือถึงจริงๆเขียนมาฉากเดียวแล้วเปลี่ยนโทนเรื่องก็นับนะ แต่นิยายหาอย่างนั้นยาก ถ้าเป็นการ์ตูนนี่น่าจะพอมีบ้าง
เออ อีกอย่างคือสายดาร์กไม่จำเป็นต้องจบไม่สวยนะ จบแฮปปี้ให้มีความสุขหลังจากบัดซบมาทั้งเรื่องก็นับนะ ถ้าอะไรหลายอย่างในเรื่องมันจดจำถึงความมืดหม่นของชีวิตได้น่ะ
>>511 เคยลองอ่านงานของน้องชายเขาคุณเชษฐายัง เขาเขียนเรื่องลำนำหกพิภพ เป็นแฟนตาซีไทยไซไฟ เขียนเรื่องแนวเทพอสูรครุฑนาคอะไรพวกนี้แหละ แต่เขียนโดยมีความเป็นไซไฟอยู่ เล่าลำบากแฮะ แนะนำให้ลองหาอ่านดู แต่มีข้อควรระวังคือ ช่วงแรกที่ปูเรื่องมีความเนิบกว่าของลวิตร์อีกนะ
>>512 อ่าน No game no life หรือยังสหายโม่ง เล่มหลังๆมาโดยเฉพาะเล่มล่าสุดในงานหนังสือที่ออกเป็นภาคอดีตนี่ ใช้ได้เลยนะ เรื่องนี้เราถือว่ามันมีความดาร์กในแต่ละคนอยู่ ถึงเขากลบด้วยหลายๆอย่าง แต่มันก็ยังมีโผล่มาให้เห็นเรื่อยๆดีนะ
ดาร์กของกูคือฟิมล์นัวร์ว่ะ (แต่ต้องไม่ใช่แบบพูนิก้า) คือเรื่องที่พูดถึงจิตใจมนุษย์แบบไม่จูนิเบียว มีปรัชญา/หลักจิตวิทยา/ทฤษฏีอิงไม่ใช่พูดๆอย่างเดียว (ไม่ต้องแนบมาในเรื่องก็ได้แต่มันจะดูออกว่าอันไหนเต้าอันไหนมีหลัก)
พูดถึงสังคมโลกมืดของมนุษย์(ที่ไม่เต้า) จิตใจส่วนลึก ส่วนมืด
หรือไม่ก็เซตติ้งใหม่ไปเลยใช้มนุษย์เหมือนเดิม โลกมืด (ย้ำต้องมีเซตติ้งของตัวเองให้รู้สึกสมเหตุไม่เต้าโลกจริง)
พวกฆ่าๆกันดิบๆเลือดสาดเนื้อเละอย่างเดียวกุไม่รู้สึกว่าดาร์กเพราะเป็นตัวหนังสือไม่ใช่ของจริงเลยเฉยๆ แต่ต่อให้เป็นภาพยนตร์เห็นเนื้อเละๆสาดๆก็ยังเฉยๆอยู่ดี
ดาร์กสำหรับเราก็ประมาณ ทำดีไม่ได้ดี , โดนคนที่ทุ่มเทช่วยเหลือทุกอย่างทรยศหักหลัง , หรือศรัทธางมงายจนลึมจิตสำนึกความเป็นมนุษย์ , เด็กน้อยไร้เดียงสาที่ถูกพ่อแม่เลี้ยงดูด้วยคติอันบิดเบี้ยวจนกลายเป็นฆาตกรโรคจิต
>>511 บางเรื่องก็ไม่สนุกมั้ง แต่แล้วแต่คนอีกแหละความไม่สนุกอะ ของกูก็นิทานจักรวาล(รู้สึกดรอปจากเรื่องอื่น)
อ่านแล้วไม่ค่อยตื่นเต้นมั้ง? ในความรู้สึกกู (ตื่นเต้นที่ว่าคือไม่ใช่ตื่นเต้นที่จะรู้ว่าเนื้อเรื่องเป็นไงต่อนะ) คืออ่านแล้วไม่ค่อยรู้สึกว่ามีอะไรร้ายแรง
มันเหมือนนิทานอะ อยากรู้ตอนต่อแต่ไม่เดือดเนื้อร้อนใจในเหตุการณ์เท่าไหร่ (เพราะเล่าอย่างนิทาน)
มองว่าเป็นจุดบอดได้เหมือนกัน แต่กูชอบตรงนี้นะ ใจกูบาง กูอินง่ายโมโหตัวละครง่าย เลยโยนหนังสือทิ้งบ่อยๆ(ซีรี่ย์นี่ดูไม่ได้เลยหงุดหงิด)
ตัวร้ายร้ายไม่สุด ขนาดตัวร้ายจริงของเรื่องยังรู้สึกไม่สุด เพราะมันคนอะ เป็นคนที่บิดเบี้ยวให้ความรู้สึกอาทร... เยียวยาไม่ได้ก็จริงแต่ก็ยังแอบรู้สึกอาทรในใจมัน (อันนี้สำหรับคนชอบตัวร้ายที่ร้ายสุดๆ ที่มีอนูความตัวร้ายในตัว ชนิดแค่เห็นก็โกรธจุกอก)
โม่งห้องนี้แอบมองโม่ง Web Novel อยู่รึเปล่าวะ เสือกคุยเรื่องเดียวกันอีก (ฮา)
Dark ของกุนะ... กุชอบแนวผ้าขาวโดนย้อมเป็นสีดำอะ ตัวเอกใสบริสุทธิ์แต่โดนสภาพแวดล้อมกล่อมตะลอมให้กลายเป็นสีดำอย่างช้าๆ และสุดท้ายก็กลายเป็นตัวหายนะที่เลวร้ายที่สุดเลย
>>512 อ่านๆ กุตามตั้งแต่ยังไม่ lc แต่ตามตอนออกแปลมังงะ
>>513 NGNL มันยังมีภาคที่ดาร์กดราม่ายิ่งกว่าภาคซีโร่อีกเรอะ!? กุว่าภาคซีโร่นี่สุดๆ แล้วอ่ะ รอหนังโรงเข้าพย. (ใช่มั้ยวะ? หรือธค.?) ส่วนลำนำที่แนะนำมาจะลองหาอ่านดู
>>514 ส่วนใหญ่จะติเรื่องที่เขาเขียนแล้วง่วงอย่างที่กุบอกไปนั่นแหละมึง งานเขียนเขากุรู้สึกว่าเซ็ตติ้งค่อนข้างสมบูรณ์มาก ตัวละครมีมิติโตเองได้
>>518 ตัวร้ายโคตรๆ แบบไม่น่าเห็นใจเลยคือเห็ดราของร้านขนมปิศาจ อันนี้เพราะมันโลภเองล้วนๆ
>>519 ไม่ได้ส่องมาชาตินึงแล้วอ่ะ ท่านเรย์กะของกูหามคานไปสร้างหมู่บ้านบนดาวไหนแล้วว่ะเนี่ย
ส่วนใหญ่กุอ่าน LN/มังงะ อยู่นะ overlord, Maginal operation, เจ้าสาวผมแดงจอมเวทอสูร (ชอบเรื่องนี้มาก ธีมเวทมนต์ที่ให้ความรู้สึกเหมือนไมรอน), ซีรีย์โมโนกาตาริ, เฟท, oregairu, magdala, อันเดรามิน, owari no seraph (เฉพาะ LN), ฯลฯ
เออ กุว่าดาร์กแฟนตาซีสุดที่กุรู้จัก คือหกผู้กล้าบุปผาว่ะ แค่อ่านสปอยล์และดูเมะกูก็ตับแตกไปแล้ว คนเขียนแม่มมมมม
แฟนตาซีไทย กุยังอ่านของ finch อยู่ แต่ก็แค่ตามอ่านไม่ได้ติ่งถึงขนาดลว. เคยตามมาซาลันแต่หลังๆ เริ่มรำคาญเลยเท ส่วนนข.ไทยอื่น... เดี๋ยวดินี่นข.ไทยกุเหลือ 2 คนเองหรอว่ะ?!
>>524 ของกุแนะ เรื่อง Dark แนวผ้าขาวขึ้นหิ้งกุุเลยคือ The Witch's house อะ
นางเอกเป็นเด็กอายุ 12 ป่วยเป็นโรคประหลาดออกจากบ้านไม่ได้ อาศัยอยู่กับพ่อแม่ มีแม่คอยดูแล แต่พ่อไม่เคยสนใจใยดี นางเอกรักแม่มาก แต่เธอกลับโดนแม่ทิ้งไปหาผู้ชายอื่น ทิ้งเธอเอาไว้อยู่กับพ่อ นางเอกพยายามทำตัวเป็นเด็กดี แต่ชีวิตก็ไม่ดีขึ้น จิตใจเธอเริ่มบิดเบี้ยวและในที่สุดก็ก่อเหตุฆ่าพ่อแม่ตัวเองแล้วหนีไป ซ้ำร้ายกว่านั้น เพื่อให้มีชีวิตรอดคุณเธอก็ดันทำสัญญากับปิศาจกลายเป็นแม่มดอีก จากเด็กสาวบริสุทธิ์เหมือนผ้าขาว กลายเป็นแม่มดสุดชั่วร้ายกันเลย
แต่ความดาร์กไม่ได้จบแค่นั้น... จุดพีคของเรื่องมันอยู่ตอนท้าย ส่วนเป็นยังไงกุแนะนำไปหาอ่านเอง ...เดิมทีไอ้เรื่องนี้มันเป็นเกม free มาก่อน แต่พอดังเขาเลยเขียนนิยายความเป็นมาก่อนจะกลายเป็นเกม ถ้ากุพูดต่อมันจะกลายเป็นการสปอย์ เพราะงั้นหาอ่านเองโลด ปัจจุบัน LC โดย Dex
แต่ถ้าว่าตามตรงแนว Dark ปัจจุบันกุไม่ได้อ่านอะ แต่กุอาศัย "ฟัง"
ปัจจุบันญี่ปุ่นเขาแต่งเพลงอัลบั้มละ 5-7 เพลง โดยใส่เนื้อหาให้กลายเป็นเรื่องสั้นอะ กุพอฟังญี่ปุ่นออกเลยไปหาฟังและก็ต้องพบกับโลกใหม่เลย
แนว Dark เยอะมาก... ยกตัวอย่าง อัลบั้ม 鮮血に捧ぐ三度目の黒鏡 ของวง Symholic เนี่ย มี 5 เพลงแต่เล่าเรื่องได้ชวนขนลุกสุดๆ ฟังจบ 5 เพลง 30 นาทีนี่กุอินถึงกับนั่งร้องไห้กันเลย อย่างกับอ่านนิยายจบไปเล่มนึง
NGNL น่าจะไปคุยห้อง LN นะ
จะว่าไปเป็นเรื่องที่เราดูเมะแล้วชอบ แต่อ่านไม่รอดแหะ อารมณ์มันประมาณว่าดูเมะมาก่อน แล้วค่อยมาอ่านนิยาย พบว่าบรรยากาศในนิยายมันไม่เห็นสีสันสดใสจัดจ้านเหมือนในเมะเลย
>>516 เฮ้ย กูเพิ่งรุ้ว่าเค้าเป็นพี่น้องกัน555 คือกูรู้แค่เค้าชื่อพงศธร บ้าหมาคอร์กี้ เมพประวัติศาสตร์ ก็แบบนามสกุลคุ้นๆ พอกูนึกชื้อคนเขียนไมรอนได้ เชี่ย บ้านนี้โหดมากอ่ะมึง ของน้องเค้ากูตามแต่ในเฟซที่เป็นประวัติศาสตร์ เพิ่งรุ้ว่าแต่งนิยายด้วย
ตัดมาที่ไมรอรแปป กูว่าชีวิตมอร์แกนก็ดาร์กนะสำหรับกู คืออายุ5ขวบจากเด็กที่ดูจะเป็นเลดี้อนาคตสดใสกลายเป็นแม่มดดำได้ขนาดนั้น หนักพอๆกะไมรอนเลยมั้ง แต่ก็โชคดีที่นางได้เริ่มใหม่อีกครั้ง
พึ่งอ่านแดนริมๆจบ
กูเคยตามสมัยยังลงในเฟสถึงอดีตเครสตา และดีใจที่มารอเล่มอ่านทีเดียว(ว่าไปตอนแรกกูคิดว่าที่อ่านจะสั้นกว่านี้ซะอีก ล่อไป1เล่มเลยแฮะ)
กูชอบความราบัตเป็นตัวละครที่โคตรน่าเอ็นดูและมีวงจรความคิดที่กูชอบ เรื่องนี้กูชอบแนวความคิดเรืองเทพแต่ละองค์การแทนรูปแบบต่างๆเป็นพิเศษ เป็นแนวแบบที่กูไม่ค่อยเห็นแทนเทพมาแบบนี้บ่อยนักส่วนใหญ่ชอบแทนเป็นบุคคลไปเลยมากกว่า
ปล.ไม่รู้กูดูแลไม่ดีหรือยังไงแต่เล่ม 2 ปกเคลือบพลาสติกตรงๆขอบๆเริ่มลอกแล้ว กูหลอนมาก
>>531 กุก็เพิ่งอ่านจบเลย อ่านยาวตั้งแต่สองสามทุ่มเพื่งจบ ถถถ อ่านจบแล้วในหัวมีแต่ ริมๆ มลังเมลืองยิ่งนัก แมว เสือ กระต่าย ต้นไม้ อยากไปกินกาแฟในร้านขายผ้า อยากไปซื้อยาในร้านขายถ่าน
ฉากเด็ดในเรื่อง คงเป็นฉากองก์ท้ายๆ ที่สหายขอความรักจากเครสตา ขอให้เครสตามอบความรักให้บ้าง อย่าทิ้งกันไปง่ายๆ แบบนั้นอีก กุอ่านแล้วน้ำตาคลอ จุกชิบหาย เป็นการบรรยายที่ตรงไปตรงมาแต่สะเทือนใจที่สุดในบรรดางานของเขาแล้วมั้ง
ยังมี ตอนอ่านใกล้ๆ จบช่วงที่คลายปม กุคิดถึงเซฯ ขึ้นมาเลย ถ้าของเซฯ คือเด็กสาวที่น่าสงสารที่สุด แดนริมๆ คงเป็นตาลุงที่น่าสงสารและน่าอนาถยิ่งกว่า
แล้วก็ ราบัตนี่ซูได้ซูดีจริมๆ ซูเพราะเส้นก๊วยจั๊บชัดๆ ! น่าสนุก เอ้ย น่าเอ็นดูเกินไปแล่วววววว
ปล. เทพเรื่องนี้ติดสินบนง่ายดีจริงๆ
ปล2. ตัวละครเรื่องนี้ถึกดีจริงๆ
ปล3. ภาษาสำนวนในเรื่องเกรียนดีจริงๆ
ของกุไม่ลอกนะ
ได้มาห่อปกก่อนเลย ไม่ลอก
อ่านแดนริม ๆ จบแล้ว ชอบมาก เสียน้ำตาไปเยอะเลย เข้าใจเลยที่เลือกตั้งชื่อนี้ มันเป็นเรื่องของตัวละครที่ริม ๆ เกือบทุกตัวเลย ราบัตน่ารักชะมัด สมกับเป็นลูกรักเทพเจ้า
เราอ่านต่อจาก norse mythology รู้สึกว่าเรื่องนี้มีกลิ่นของ mythology เยอะมาก แบบว่า ถ้าเอามาเขียนเรียบเรียงใหม่นี่พล็อตเป็น mythology ได้เลย คนเขียนยังไม่เคยเขียนอะไรแบบนี้แต่เขียนได้ลื่นมาก แบบ ไม่น่าเชื่อว่าเริ่มมาจากนิยายเขียนเล่นลงเฟส
อ่านจบเลยไปอ่านเจ้าเสือต่อ พบว่าอิทธิพลนิยายจีน/เสิ่นเจิ้นก็แผ่มาถึงแดนริม ๆ แห่งนี้แล้วเช่นกัน มีราชอาณาจักรตะวันตกที่เซ็ตติ้งเป็นกลิ่นอายจีนอยู่ด้วย ปกติไม่เคยเห็นคนเขียนใช้เซ็ตติ้งแบบนี้กับตัวละคร แต่เอามาใส่โลกที่ตัวเองแล้วตีความใหม่จนเนียนไปกับโลกของตัวเองได้นี่ก็ไม่เลวอยู่นะ
เพื่อนโม่ง แดนริมนี่เรื่องอะไรเหรอ อ่านชื่อแล้วยังงงๆ อยู่
เรื่องใหม่แฟนคาซีของคุณกัลฐิดานี่เป็นไงมั่งเพื่อนโม่ง
มันอยู่ริมๆ ไม่ได้อยู่ตรงกลาง เลยเรียกว่าริมๆ
เสียดายกูไมาได่พรีไว้ ไม่รุ้หน้างานจะหมดรึยัง
ชื่อแดนริมๆ เพราะคนในแดนทำตัวริมๆ และพัฒนาวัฒนธรรมแบบริมๆ ขึ้นมา อ้างอิงจากคำบ่นของราบัตผู้น่าเอ็นดู ถถถ
แดนริมเขามีกฎสำคัญว่าห้ามทำตัวโดดเด่น เหมือนคนที่ถูกกีดกันอยู่วงนอกรอบนอกขณะที่คนโดดเด่นคือคนที่เป็นศูนย์กลางของทุกอย่าง ดินแดนนั้นเลยได้ชื่อว่าแดนริมๆ มีวิหารแห่งความมลังเมลืองคอยคัดเลือกคนที่จะเข้ามาอยู่
ปล. จะมีภาคต่อมั้ย? แบบ Marginal: the friend of life หรือ mother of birth หรือ father of death อะไรแบบเนี่ย เห็นชื่อแล้วอดคิดไม่ได้ ถถถ
>>552 ตอนกูได้หนังสือกูยังตกใจ แบบ มีชื่อภาค twin of change แสดงว่าอาจมีภาคอื่นต่อ แล้วก็จริง
วี้นอกจากโอคราจ์ที่เขาเขียนอยู่จะมี mother กับ friend ด้วยมั้ยเนี่ย เรื่องของเขาซาก้าตลอด กูละเหนื่อยเวลาอ่าน(และรอ) แต่ก็เปย์ทุกเรื่องที่เขาเขียน 555
เห็นโม่งบนๆพูดถึงนิทานจักรวาล กูมายกมือ กูก็ชอบเรื่องนี้!
เพื่อนโม่ง กุเพิ่งอ่านแดนริมๆจบ เอ็นดูราบัตสัสๆ อ่านไปได้แต่อุทานว่าโอ้ยพ่อหนุ่ม บิดากุก็ชอบ อ่านแล้วนึกถึงท่านพ่อในร้านขนมปีศาจ เรื่องนี้แม่งhurt but healตัวกุมาก แต่หลังๆกุอ่านแล้วเนือยๆไงไม่รู้ ชอบเล่มแรกกับครึ่งเล่มหลังมากกว่า
ถึงขั้นขึ้น wiki ได้ทั้งพี่ทั้งน้อง กุคงพลาดลำนำหกพิภพไม่ได้แล้วจริงๆ แต่....ได้ข่าวเล่มหนามาก ขอกุขายไตก่อน ตอนนี้ทรัพย์หมดตัว
ทำไมโม่งเมินคำถามถึงกัลฐิดาผู้หากินกับเซวีน่าไม่จบสิ้นวะ คุยแต่เรื่องลวิตร์ เดี๋ยวแฟนเจ้กัลแกโกรธนะมึง
เจ้กัลนี่กูเอียนตั้งแต่แกเขียนแต่ฉากเย้กันไม่เลิกละ แกดูหมกมุ่นกับการให้ตัวละครเย้กันในนิยายแฟนตาซีของแกจัง
อยากคุยเรื่องอื่นก็เปิดหัวข้อสนทนาเลย แฟนลวิตร์ส่วนใหญ่ไม่กัดหรอก 555
โม่งส่วนใหญ่ที่คุย สายแฟนตาซี จะอยู่ในกระทู้ห้องเด็กดีเยอะ
ที่ห้องนี้คล้ายเป็น เรื่องที่ได้ตีพิมพ์แล้ว และเรื่องที่ตีพิมพ์สายแฟนเอง ก็มีไม่มากเท่าไรอยู่แล้วโดยปกติ
Mistborn นี่สนพ.ไหนไดิลิขสิทธิ์ไปอะ
ใครยังไม่สอยแดนริมๆ มีเหลือหน้างานประมาณสิบชุดนะจ๊ะ
(ตอนบ่ายสอง)
>>563 >>564 กุเคยพยายามดึงมาคุยเรื่องอื่นแล้ว แต่คุยไปคุยมาไหงกลับเข้าลว.ซาก้าอีกรอบก็ไม่รู้ 555 //หรือมันคือ..คำสาป!!!
ถ้าติ่งเจ๊ก.จะวีนก็คงวีนไปนานแล้วมั้ง เพราะเม้นต์ก่อนๆ สับเละเป็นเศษธุบีไปเรียบร้อยรร.เซวีน่า
ส่วนใหญ่สายแฟนตาซีในบ้านเรามันไปฝั่งนิยายแปลซะส่วนใหญ่ เกินครึ่งก็เป็น LN ไปละ คุย LN เดี๋ยวก็โดนหาว่าคุยผิดห้องอีก สุดท้ายมันก็ไม่เหลือเรื่องคุยนอกจากลว. วนลูปไปก่ะวนไปอินฟินิตี้
แฟนตาซีมีอีกเยอะแยะนะ ใครอ่าน tale of the other world บ้าง
กูชอบเซวีน่านะ เป็นความทรงจำที่สวยงาม
แต่เรื่องอื่นๆที่ตามมากูไม่อินเท่าไรแล้ว
รู้สึกจะเกิด dead air นานหลังจากพยายามหาเรื่องมาคุยแล้วไม่มี ถถถ ขอวกกลับมาคุยนิยายลว. แปบละกัน
ไปอ่านตอนเสริมมา กุอยากให้มีภาคของวิเอริสว่ะ เหมาะให้เป็นภาคของสหายมาก ท่าทางจะดราม่ามัน
ky นิยายแฟนตาซีขึ้นหิ้งในใจมึงคือเรื่องไรกันมั่งวะ ไทยหรือเทศก็ได้
แฮรี่ยังไงล่ะ
ขออนุญาตนะมึง ตามหานิยายน่าจะแปลหมวดรักแฟนตาซีในเด็กดี กูลืมชื่อเรื่อง ตามหามาซักพักละแต่ไม่เจอ อยากอ่านอีกอะ
นางเอกเป็นมังกร กินใครแล้วกลายร่างเป็นคนนั้นได้ นางเอกกินสาวใช้คนนึงแล้วไปทำงานเป็นเมดดูแลพวกหน่วยอัศวินอะไรซักอย่าง พระเอกผมน่าเขียวเป็นหัวหน้าหน่วย โดนนางเอกร่างมังกรกินแขนไป เหมือนจะอร่อยมาก นางเอกใช้เวทสร้างแขนให้ใหม่ พระเอกมีนิสัยเสียตื่นยากต้องให้นางเอกปลุกด้วยคีย์เวิร์ดอะไรซักอย่าง นางเอกมีเพื่อนเมดน่ารักๆ หลายคน มีคุณหนูคนนึงอยากมาเป็นเมดในหน่วยที่นางเอกดูแลเพราะอยากอ่อยคนในหน่วย
จำได้ประมาณนี้อ่า ใครรู้ชี้ที อยากอ่านต่อมากๆ ขอบคุณล่วงหน้า
>>587 http://www.novelupdates.com/series/dragon-life/
กูเคยอ่านแต่ของอิ้ง ไม่รู้ชื่อไทยอะไร แต่น่าจะอันนี้มั้งงง
ขึ้นหิ้งไหมไม่รู้แต่ของไทยที่ชอบคือ v.rondell (ทุกเรื่อง พิเศษที่นางเงือกกับจอมมาร) ลวิตร์ (ไมรอนนำโด่ง ตามมาห่าง ๆ ด้วยร้านมังกร)
อังกฤษ
นางเอกที่ชอบที่สุด mara of acoma แห่ง empire series
พระเอกที่ชอบที่สุด laurance (ไม่แน่ใจสะกด) จาก termaire
นักเขียนที่ชอบ sherwood smith
ซีรี่ย์น้ำตานอง sevenwaters
ซีรีย์อื่นที่ชอบ (ไม่เรียงตามลำดับ)
black magician
seven realms
Chicklit มี
avalon high
1800 where r u
mediator
enchanted inc.
ตอนนี้นึกออกแค่นี้
บอกข่าว ebook แดนริมๆ เล่มแรกมาแล้วนะมึง เผื่อมีใครสอยเล่มไม่ทัน
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTc1MDg1IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiNjU3ODUiO30
ปกติส่วนใหญ่กูดูแต่หนังอ่ะ พวกหนังแฟนตาซีที่ทำจากหนังสือ หนังสือไม่ค่อยได้อ่าน5555
เทศมี The Queen's Thief อีกอัน ลืมไป
Neil Gaiman นี่ก็น่าอ่านหลายเล่มอยู่นะ อย่างแดนใต้พิภพ (Neverwhere) ผจญภัยในสุสาน (The graveyard book) เรื่องจะซับซ้อนน้อยกว่า แล้วก็อ่านง่ายกว่า american gods อยู่ ถ้าชอบบรรยากาศแบบ american gods ก็เเนะนำอ่ะ
เรา #599 นะ เทพเจ้านอร์สเราไม่เคยอ่านอ่ะ เดี๋ยวลองไปหาดู สองเล่มที่เราแนะนำเราอ่านแล้วรู้สึกโอเค บางเรื่องของ Neil เราก็อ่านไม่ไหวเหมือนกันนะ แบบมหาสมุทรที่ปลายถนนงี้ 55555555 Americans gods นี่เราอ่านสองสามรอบอ่ะ อ่านรอบแรกอ่านแล้วทิ้งเพราะไม่ไหว แล้วค่อยมาอ่านอีกรอบดูเหมือนจะโอเคขึ้น คือบางอย่างที่มัน Neil มากๆ ถ้าชอบก็จะชอบ ถ้าไม่ชอบก็จะไม่ชอบไปเลยน่ะ
หลายอย่างมันจะสัญลักษ์มากๆ ไม่ดิ สัญลักษณ์เต็มไปหมดน่ะ อย่าง Graveyard book นี่สัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับความตายมาเต็ม Neverwhere ก็มีเยอะ เราเป็นพวกชอบตีความอ่ะ เลยชอบ แต่ก็นั่นแหละ บางเล่มเราก็ยังอ่านไม่ไหวเหมือนกัน 55555
เกแมนเราชอบเรื่องสตาร์ดัสท์ น่ารักดี
งานหนังสือโคราชทั้งที่เจอหน้าคนนี้เด่นมาเลย มึงไม่ต้องเอาไปขายถึงที่นู่นก็ได้นะ
ตอนแรกกูว่าจะรอโอคราจ์เป็นหนังสือก่อนค่อยอ่านแต่ก็ทนไม่ไหววันนี้ไล่อ่านจนถึงตอนล่าสุด และตอนนี้กูลงแดง 555 กูจะร้องไห้กับโทลัน ฉากอดีตโทลันเป็นอะไรที่กูชอบสุดๆตั้งแต่ความรักยันไปถึงตอนหนีถ้าหากอะไรๆเป็นไปตามแผนมันจะดีกว่านี้มั้ยนะ แล้วยิ่งอ่านไปกูชอบความพัฒนาโอคราจ์เฮียแกเริ่ม make peace กับความตายขึ้นเรื่อยๆ
กูสังหรณ์ว่าเฮียจะได้ตายสังเวยวิญญาณก่อนสักรอบอยู่นี่แหละ
https://www.dek-d.com/writer/47534/
คนเขียนยังเคลียร์คดีลอกเรื่องชาวบ้านไม่ได้เลย (เรื่องที่แล้วน่ะ) อ่านแล้วกูนั่งขำ
กูเพิ่งอ่านแดนริมๆ จบ เพิ่งเห็นว่ามีภาคโอคราจ์ต่อด้วย ใจนึงก็อยากอ่านเลย อีกใจนึงก็อยากรออ่านรวดเดียวยาวๆ เอาไงดีวุ้ย ที่จริงอยากอ่านภาควิเอริสด้วย ถ้ามีก็ดีนะ ถึงในเล่มจะดูเฟรนด์โซน? แต่พอตามไปอ่านตอนพิเศษในเพจนักเขียนแล้วดูท่าก็ยังพอมีหวังแฮะ อยู่ที่ว่าคนเขียนจะเขียนต่อมั้ยเท่านั้นแหละ
นี่ยังโชคดีนะที่ออกรวดเดียวจบ ขืนออกทีละเล่มนี่คงแย่กว่านี้ แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะเรื่องลอกนี่ด้วยรึเปล่าถึงออกแบบนี้ 555
แล้วมีใครอ่าน เรเชลบ้าง (หรือราเชล) สนุกป่ะ มันเกี่ยวกับอะไรอ่ะ
เห็นน้องในเฟซติ่งกันเยอะมาก
ชัดแค่ไหน สนพ ก็ยังให้ท้ายว่ะ สนพ ที่ดี
ปัญหาจริงๆ คืองานแฟนตาซีไทยตอนนี้คนซื้อน้อย ถ้ามันขายดี ดีมากๆ ต่อให้คนเขียนยังเขียนไม่จบก็ดันมาขายอยู่ดี กูว่านักเขียนเขียนไม่จบมีส่วนไหม มี แต่ไม่คิดว่ามีมากอย่างที่คิดๆ กัน คนซื้อน้อยเพราะไปหันซื้อนิยายแปลกันมากกว่า แล้วพวกนิยายแปลพวกไลต์โนเวลของญี่ปุ่นที่ออกกันตูมตามมันก็มีจบแค่ไม่กี่เรื่อง แล้วขายดีไหมถ้าดูจากข้อมูลงานหนังสือที่ผ่านมาก็ขายดีมาก กูว่าจริงๆ ตอนนี้งานที่เขียนออกมาดีแล้วก็สนุกมันไม่ค่อยมีแค่นั้นแหละ
พวกมึงว่าท๊อปแฟนตาซีในเด็กดีตอนนี้เรื่องไหนมันน่าอ่านบ้างวะ
>>645 แต่หลักๆ คือผู้อ่านมันเปลี่ยน Gen เว้ย
พวก Gen X Gen Y ก็โตทำงานกันหมดแล้ว เด็กสุดก็คือกำลังจะจบ ป.ตรี ซึ่งมันไม่ใช่วัยที่จะมานั่งอ่านอะไรแนวแฟนตาซีกู้โลกแล้วไง ต่อให้ยังอ่านก็มีจำนวนน้อยจนน่าใจหาย
กลับกันพวกเด็ก Gen Z ซึ่งเป็นเด็กยุคนี้ ดันมีรสนิยมชอบเรื่องที่ตัวเอกเทพๆ แต่ก็อย่างที่รู้ละนะว่าไอ้เรื่องตัวเอกเทพนั้นมันเอาแน่เอานอนไม่ได้ เผลอๆ อาจจะเขียนไม่จบ ซึ่งกุว่าทาง สนพ. เองก็ไม่อยากจะเสี่ยงทำอะ เลยหันไปทำนิยายแปลแทนซะเลย
พูดถึงเกมออฟโทรนนี่ก็แฟนตาซีป่ะวะ
มึง พอดีวันนี้ค้นเจอเรื่องพ่อมดออซ แต่ลืมไปหมดแล้ว มันต้องอ่านเรียงเล่มยังไงนะ
มีใครหลงเจมี แลนนิสเตอร์แบบกุบ้าง แม่งทั้งในหนังสือและซีรีย์ถูกใจกูทั้งคู่
>>656 กูชอบมากกกกกกกกก พ่อปริ้นซ์ชาร์มมิ่งของกู กูรักเค้าาา แต่ในซีรีย์เค้าดูเป็นคนดีกว่าในหนังสือนิดนึงมะ ในหนังสือเค้าดูแบบไม่ใส่ใจโลกไปนิดนึงอ่ะ แบบเป็นคนไม่จริงจังสัดๆ
แต่กูชอบตรงที่เค้ารักครอบครัว และเนื้อแท้แล้วเค้าเป็นคนดี และเค้าเก่ง และเค้ากล้าหาญ และเค้าหล่อออออออออออออ ٩(♡ε♡ )۶
กูเพิ่งนึกออก งานกัลฐิดานี่แม่งจะข่มขืนกันตั้งแต่สมัยเขียนเซวีน่าแล้วนะ ตอนที่ไปเมืองแห่งแสงละใช้เพลงกล่อมอะ บรรยายประมาณว่าคนเมืองนี้ไม่ใช้กำลังแต่ใช้เสียงเพลงกล่อมแทน แม่ง สรุปก็คือมึงตั้งใจข่มขืนโดยใช้เพลงกล่อม ไม่ต่างกับวางยาข่มขืนเลยเหอะ หมกมุ่นมาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ
>>661 ตอนที่ไปเมืองธาตุแสงอ่ะ เล่มสามมั้ง ที่ต้องไปแสดงเพลงอะไรซักอย่าง
แล้วมีคนของตระกูลผู้ครองรัฐมาหม้อนางเอก แต่ไม่ใช้กำลังฉุดคร่า แต่ใช้ดนตรีสะกดจิตแทน
ถึงขั้นลวงไปข่มขืนแบบที่>>660 ว่ามาอาจจะเว่อร์ไปหน่อย แต่ประเด็นที่ใช้ดนตรีกล่อมแทนการใช้กำลังนี่แปลกจริงๆ ถึงไม่ใช้กำลังแต่ถ้าเจ้าตัวไม่ยินยอมมันก็คือการฉุดนั่นแหละ
ที่จริงซินเดอเรลล่าของกัลฐิดานี่ก็เข้าข่ายนั้นอยู่นะมึง มีการสะกดจิต มีการใช้เช็กส์แก้อาการจากพลังจิต และก็มีฉากบนเตียงเยอะมาก คือมึงจะคุยกันแค่สองสามประโยคแล้วต้องเลื้อยตลอดเลยเหรอว่ะ เอาจริงๆ ก็ว่ามันยิ่งกว่านิยายอีโรติกแบบขึ้นเรทเสียอีกอ่ะ เพราะอย่างน้อยนั่นก็มีการบอกที่หน้าปก แต่กูสอยมาสามเล่มสมัยเป็นติ่งกัลฐิดา พอน้องหยิบมาอ่านเพราะคิดว่าเป็นแฟนตาซีโนแมนติกนี่กูต้องรีบห้ามก่อนเลย
กูยังคงรอมาฮาเดลและซาเทียร่า รวมถึงปริ๊นซ์คิลเลอร์อยู่ ฮรือออออออ
มาฮาเดล ซาเทียร่า ลาเซนตรา......
ทำไมรอเหมือนกันหมดเลย
้ลาเซนตรา กูคิดว่าคนเขียนป่วยเป็นโรคร้ายแรงอะ ใช่ปะวะ ไม่ได้ตามข่าวเลย ไม่รู้เปนไงมั่ง
แฟนตาซีไทยของสถา ทำไมมันซบเซางี้วะ...ทีงานกัลแหละออกเอาออกเอา ทั้งที่แม่งก็เดิมๆ...
แฟนตาซีไทยเดี๋ยวนี้มีอะไรดีๆแนะนำบ้างมั้ย
ตอนนี้ตามอยู่เหลือแค่คุณลวิตร์แล้ว
อ้าวมึง เมื่อกี้กูเข้ามาตอบพวกมึง สักพักแวบไปเข้าเฟซ เพจกัลเด้งมานิวฟีดกูเลย กลัวแล้วจ้า 5555 เออ แต่ที่เด้งมาคือเจ๊กัลแกเปิดพรีออเดอร์ภาคต่อของเดรกเกอร์ว่ะ อ้าวพีค สถาไม่ต่องานเจ๊เหรอวะ?
อื้อหือไอ้เชี่ย ปกหนังสือทำมือเล่มใหม่กัลฐิดา มาแนวเดียวกับปกลวิตร์เลยว่ะถ้ามึงทำฟอยล์ด้วยนี่กูว่่าลอกแล้วละ
กู 684 โทดๆพูดเกินไป กูว่าได้แรงบรรดาลใจแล้วละ
แต่นางคือตัวทำเงินของสนพ.นะ หรือจะไม่ใช่แล้ววะ
ไปดูปกแล้ว โคตรเหมือน คือมันไม่ใช่แค่ลายเส้นเหมือนอะมึง
มันมีความกรอบสี่เหลี่ยม ความสีทอง ความสองเล่มเล่มนึงเขียว เล่มนึงแดง (แถมเขียว แดง เดียวกันด้วยนะ)
เอาเป็นว่าถ้าฝากคนซื้อแล้วบอกเขาว่า เล่มเขียว กับ แดงตุ่น ๆ ปกเป็นลายทอง ๆ นี่มีสิทธิ์หยิบผิดอะมึง
หรือตั้งติดกันมีสิทธิ์คิดว่าเป็นนิยายเซ็ตเดียวกันเลยกวาดมาทั้ง 4 เล่มแม่ม ง่ายมาก ๆ
>>691 พูดถึงคำว่าทำเงิน กูว่าก็พูดยากนะ เพราะเราไม่รู้รายรับจริงๆ ที่สนพ.ได้ไงว่ามันทำเงินให้เขาจริงไหม แต่ปัญหามันอยู่ที่พล็อตหรือเปล่า บางทีนักเขียนเก่าๆ ที่อยู่กันมานานก็เสนอพล็อตไม่ผ่าน โดนกองสั่งแก้เหมือนกันนะมึง หรือถ้าบางทีสนพ.เขาคิดว่าขายไม่ได้ เขาก็ไม่เอาว่ะ
>>692 ถ้ามันเหมือนกันขนาดนั้นแล้วมันทำให้เข้าใจผิด บางทีก็ต้องดูอะมึง ว่ามันเหมือนเพราะใคร นี่ไม่ได้เข้าข้างเจ๊กัลนะ แต่ก็เคยใช้บริการอะไรเถือกนี้อยู่เหมือนกัน (พวกจัดปกวาดปก) ตอนนั้นกูออกรวมเล่มฟิคเวลาไล่เลี่ยกับคนที่รู้จักกันอะ แล้วแม่งใช้บริการคนวาดปกจัดปกเจ้าเดียวกัน อิเวรเอ๊ย ออกมาประหนึ่งฝาแฝด
กัลทำเองตั้งแต่ ฟาย เดอะ เวย์ แล้วมึง ตอนนั้นก็ไม่ให้สนพ. เมื่อปีก่อน
>>697 กรณีกูคือไม่เห็นปกของคนรู้จักนะ มันเลยออกมาแบบ อ้าวอิเหี้ย เหมือนจังวะ แต่ของกัลนี่ไม่รู้ หรือเขาอยากได้ลายเส้นแบบนั้นเพราระมันเป็นเทรนด์วะ แต่กูไปส่องๆ เพจคนวาดมา เหมือนว่าช่วงนี้เขาทำลายเส้นแนวนั้นบ่อยๆ ว่ะ แล้วของกัลกับคุณลว.ดันออกมาไล่ๆ กัน มันก็เลยคล้าย
กูว่าเรื่องความเหมือนอยู่ที่วิจารณญาณนักวาดมากกว่าที่ออกแบบปกไม่หลากหลายเอง
สำหรับกูกูรู้สึกเฉยๆกับกรณีนี้เพราะมันเป็นสไตล์คนวาดอยู่แล้ว ถ้าบอกว่าคนเขียนคนนึงพึ่งออกปกไปยังใช้คนวาดคนเดียวกันอีกเหรอ กูแอบสงสารคนวาดว่ะ ให้คนวาดมีงานหน่อยไม่ใช่เขียนปกให้เจ้าเดียวแล้วโดนผูกขาด
กูว่าเรื่องนี้จากที่ไปส่องในเพจคนเขียน น่าจ้างคนวาดให้ออกแบบปกด้วยเป็นคนเดียวกันไปเลย
กูว่านักเขียนควรทำปกให้แตกต่างกันนะ เพราะงานออกติดๆกันด้วย ส่วนนักเขียนเองก็น่าจะบลีฟให้ต่างกันบ้างหรือไม่พอเห็นภาพก็ควรสั่งปรับเปลี่ยนบ้าง คนวาดคนเดียวกันนี่กผ้วาดให้คุณวี ไม่เห็นจะเหมือนเล่มคุณลวิตร์เลย
โทษๆจะบอกว่า นักวาด ตวรทำให้ผิดกับเล่มก่อนๆหน้า
ไล่อ่านพวกมึง คุยกันแต่เรื่องลวิตร์ ซักพักหันไปด่าเจ๊กัลแล้ววกกลับมาลวิตร์
โอ๊ย มึง มีใครเคยอ่านเรื่อง blood wars สงครามอสูรมั่ง
น่าจะรุ่นๆเดียวกับพวกลาเซนตรา วุ่นจริงเจ้าหญิงหรือเจ้าชาย เซวีน่าเล่มแรก
กูอ่านตอนนั้น โคตรชอบอ่ะ
นี่ว่าจะเอาออกมาอ่านใหม่ ดูซิจะเป็นไง เมื่อเวลาผ่านไปเป็น 10 ปี
ถ้าเส้นกับทอง ๆ อย่างเดียวกูอาจเฉย ๆ นะ แต่สีเขียวแดงแบบนี้มันไม่ได้ฮอตฮิตอะไรเลยยังเหมือนกันได้ กูว่าไม่โอว่ะ
อีกอย่าง นี่ภาคต่อเดรกเกอร์ไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่ทำปกให้เหมือนเพื่อนๆ หน่อยวะ ออกมาคนละสปีชี่ย์เลย
>>705 กู >>703 เองนะ ถ้าฟังคห.กู ที่ยังไม่ได้อ่านอีกรอบ
ก็จะได้ความเห็นที่เป็นกูตอนสมัย10ปีที่แล้วว่ะ
กูจำได้ว่าพระเอกแม่งโคตรเท่ เหมือนมีพลังมาก แต่พลังนั้นมีไว้เพื่อปกป้องเพื่อนเท่านั้น ฉากสงครามคือมันมาก
แล้วก็มีเปลี่ยนเพศนิดหน่อยมั้ง ถ้าจำไม่ผิด ตามสไตล์นิยายสมัยนั้น ที่ตัวเอกแม่งต้องโดนสลับเพศ
พระเอกเงียบขรึม แต่งตัวด้วยชุดสีดำ
คุ้นสัดๆ สมัยนั้นคาแรกเตอร์มันก็จะคลุกเคล้าแล้วเหมือนกันหมดแบบนี้แหละ
เชี่ยยยย หรือว่ากูไม่ควรหยิบมันมาอ่านอีกรอบวะ
ความรู้สึกดีๆกูอาจจะเสียไปเลย เหมือนตอนอ่านบารามอส / เซวีน่า ในวัยเติบใหญ่
ปล.ก่อนหน้านี้กูหยิบเซรีญ่ามาอ่าน อ่านมาปีนึงแล้ว ยังได้ไม่จบเล่มแรกเลย
แล้วกูก็นึกสงสัย ตอนม.ต้น กูอ่านมันจนจบได้ไงวะ
เรื่องมันก็สนุกดีหรอก แต่กูก็หลับไง 55555
นี่เลยมึง ลวิตร์ วีรอนเดล กัล รวมกัน 1 แพค 4 เล่ม ปกแบบเดียวกัน
เอาเก่าๆ ที่เคยดังมาอ่านใหม่แล้วความรู้สึกมึงจะเปลี่ยนไปโคตรๆ แบบกุ เมื่อก่อน เรื่องดรปอบ
ตอนนี้แม่ง แทบปาทิ้ง ความรู้สึกตอนนั้นหายไปไหน...
>>703 โอ้ย มึง คือกูก็อ่านน
เห็นเม้าท์นิยายสมัยหลายปีก่อนแล้วแบบ ขอกรี๊ดหน่อย
*คำเตือนน นี่คือฟิลเตอร์สิบปีที่แล้วและยังไม่เคยกลับไปอ่านซ้ำ…*
blood wars คือเรื่องที่นางเอกเป็นนักล่า?แบบฮันเตอร์ปะวะชื่อตัวอออ่าง แล้วพระเอกเป็นแวมไพร์ชื่อวินเซนต์//เรื่องนี้มั้ยวะ ถ้าไม่ใช่กราบเพื่อนโม่งบอกกูทีว่านี่เรื่องอะไร เล่มแรกจำไม่ได้ว่าทำไมแต่นางเอกต้องไปอยู่ที่ปราสาทพระเอกกับแก๊งแวมไพร์เพื่อนพระเอกอีกฝูง ซักพักอ้าวแวมไพร์ก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดนี่นา แล้วก็เกิดซัมติงๆได้กลับบ้าน ไปที่เล่มสอง พี่นางเอกโดนกัด?แต่คุ้นๆว่าเป็นลูกครึ่งอยู่แล้ว(คนละแม่กะนางเอกปล้วแม่เดียวกันกะพระเอกปะวะ อีชห ลืมหมดแล้ว)ไปรักกับเจ้าหญิง(?)ของฝั่งหมาป่า มั้ง เล่มสามก็สงคราม จบแบบ วดฟ นิดหน่อย แบบง่ายไปป้ะ ปูมาซะยาวเลยอห
ลาเซนตรา คือแนวโรงเรียนเวทย์มนต์…เล่มแรกจำไม่ค่อยได้เพราะยืมห้องสมุดอ่านละที่บ้านมีแต่เล่มสอง แต่คือเรียนรร. แบ่งตามหอ มีงานชิงธง นางเอกต้องปลอมเป็นผู้ชายโดยที่จะคืนร่างผู้หญิงทุกคืนวันเพ็ญ(มนต์เสื่อม?)ตามสมัยนิยม เพราะว่ามีเลือดในตัวนางเอกคือ- -คนสุดท้ายต้องถูกตามล่าอะไรทำนองนี้ สุดท้ายคือจบเล่มแรกเหมือนมีสัญญาณว่าจะเกิดสงครามทำให้ทุกคนต้องเดินทางไปเมืองลับแลบ้านเกิดนางเอก เจอพ่อนางเอกที่หวงลูกสาวมากก็ความลับแตกโพล๊ะนางเอกเป็นผู้หญิง มีงานเลือกคู่เต้นเปิดงานกะนางเอกโดยการประลอง เล่มนี้ก็มีแคนดิเดตพระเอกชัดๆเลยสองคนคือ ลูซิเฟอร์ เพื่อนสมัยเด็กที่เฉลยท้ายเล่มว่าเป็นกึ่งๆปีศาจไม่ก็มีพันธะสัญญากับปีศาจที่เฉลยท้ายเล่มเป็นคนทรยศไปเข้ากับอีกฝ่ายตามคำทำนาย อีกคนคือเจ้าชายคู่หมั้นสมัยเด็กที่โดนคลุมถุงชนเพราะพ่อแข่งหมากรุกแพ้ ที่ตอนจบเล่มสองแล้วก็คิดว่าเจ้าชายน่าจะนกเพราะนางเอกโดนเพื่อนสมัยเด็กจูบไปซักสามสี่รอบอยู่ในตอนท้ายแบบไม่ขัดขืนอะไร แล้วเจ้าชายก็ดูออกตัวแรงไม่เท่าเพื่อนสมัยเด็กด้วย เจ้าชายเหมือนความประทับใจสมัยห้าหกขวบ+นางเอกร่างญสวย เล่มสามถูกสถาลอยแพด้วยเหตุผลที่ตัวกูไม่ทราบเพราะตอนนั้นยังค่อนข้างจะเด็กไม่ค่อยได้ตามเรื่องพวกนี้ รู้อีกทีคือเสือกยากเว่อตลาดวายหมดแล้ว
มีเรื่องนั่นด้วย The omen นางเอกชื่อเอลไลย่า เอิร์ธ เซตติ้งอยู่ต่างดาวเหมือนจะชื่อเออร์เนสต์ถ้าจำไม่ผิด แต่ละคนจะมีอารมณ์แบบพลังจิต elemental หน่อยๆ แบบคุมดิน เหล็ก ไม้ ลม น้ำ ไฟ สายฟ้า แต่บางคนก็สามารถได้ยินเสียงสัตว์คุยกันรู้เรื่องอะไรงี้ ก็แนวรร.ทดสอบหามีดละหยิบเข้าหอที่แบ่งตามสี นางเอกอยู่หอสีน้ำเงิน กับเพื่อนอีกหกคน เมอลินด้า, เจมิไน แอชเชอร์, จูปิไต, นาธาน, แอมเบอร์,เคอัส นิคโคลัส แฟลมเมล? ละครูประจำหอชื่อฮานน์มั้ง ทีนี้มันก็มีตำนานเรื่องคัมภีร์ชื่อดิโอเมนที่เชื่อว่าจะนำพาอำนาจมาให้และก็ถ้ามีอันตรายสัญลักษณ์รูปไม้กางเขนจะปรากฎบนข้อมือด้านขวาของผู้พิทักษ์เจ็ดคน ทีนี้ก็ตามนั้นเพื่อนนางเอกหกคนบวกหมาหนึ่งตัวเป็นผู้พิทักษ์ ส่วนนางเอกไม่ได้เป็นอะไรมีเฉลยหน่อยๆว่านางเอกอ่านภาษาเทพที่ใช้เขียนคัมภีร์ออก แต่เฉลยจริงๆตอนท้ายเล่ม ทุกคนเลยไปลาไปตามเมืองต่างๆ?เพื่ออะไรไม่รู้ นั่นแหละ สุดท้ายเฉลยว่าหมามีวิญญาณพ่อของนางเอกอยู่ แล้วตา|ปู่นางเอกพยายามจะครอบครองพลัง สุดท้ายก็รอดมาได้แฮปปี้ เทพเอาคัมภีร์ไปไว้ดาวอื่น(ทำไมไม่ทำแต่แรกวะ-)และให้พลังจิตเพิ่ม คุม/ทำได้มาก+ดีขึ้น ไม่เฉลยพระเอก/เหมือนจะไม่มีโรแมนซ์ละแต่มีคนจองชัดๆเลยคือเจมิไน กับตำแหน่งพระรองที่น่าจะรักเค้าข้างเดียวจะเป็นอออ่างซัมติงจากต่างรร.เป็นคูลปริ้นซ์ของรร.นู้น เล่มสองก็มีของวิเศษต้องสาปตามชื่อภาคไข่มุกแห่งอันดราฯ อันนี้เกี่ยวพันครอบครัวเจมิไน แก้ๆ แฮปปี้ เล่มสามเหมือนจะจำไม่ได้ ช่วงนั้นทิ้งช่วงนานละสักแต่ว่าอ่าน
เล่มเก่าๆอีกเล่มเลยที่กูจำไม่ได้ว่ามันจบยังไงและจำชื่อไม่ได้ด้วย น่าจะประมาณพันธะสัญญาดาบซักอย่าง ที่พระเอกชื่อจินไนน์(มั้ง)เป็นคล้ายๆทายาทสืบทอดเมืองๆนึง มีอะไรเกี่ยวกับสีน้ำเงินซักอย่าง?ตา? ส่วนนางเอกเป็นนักฆ่าผมดำตาเขียวผิวสีน้ำนม เป็นนักฆ่าอันดับสองไม่ก็สามของตัวท็อปในองค์กร แต่ละคนจะความสามารถแปลกๆต่างกันไป ตอนนั้นจำว่าเท่มาก ที่มีซักเล่มเคยพูดว่าเพลงดาบอันดับหนึ่งเว้นไว้ให้ประมาณเทพธิดาเพลงดาบอะไรซักอย่าง//เชี่ย ทำไมจำแต่ดีเทลอะไรแปลกๆแบบนี้วะ เล่มแรกคิดว่าน่าจะเจอกันตอนงานประลองแย่งของรางวัลกันและนางเอกเคยได้ใบสั่งฆ่าพระเอกมั้ง อ่อ พิมมาถึงตรงนี้ละจำได้ว่าฉายานางเอกคือเทพมายาเป็นอันดับสอง อันดับแรกเทพศาสตราที่คนเก่าชื่อราล์ฟนางเอกฆ่าไปแล้วต่อพระเอกได้เป็น/////มันชื่ออะไรวะเพื่อนโม่งงงง
เหมือนจะยาวไป…ฮื่ออ
>>719 จำได้ว่าเจ้าชายนี่บุคลิกคาโลมาก แบบเงียบๆเย็นชา กูทีมลูฟอย่างแรงงงงงง
The Omen ภาษาแย่อ่ะสำหรับกูนะ แบบเล่นมุกแป้กสัดๆ จำได้ว่ามีเล่นมุกเลโกลัสด้วย
Blood wars กูไม่เคยอ่าน
นอกนั้นก็มี Princess of the king, killer... , ... academy อะไรวะเนี่ยยย ทำไมจำได้เป็นท่อนๆ
อ้อ Last Fantasy ไอเหี้ย ขนาดตอนนั้นยังเด็กยังรับรู้ได้ถึงความคุกกรุ่นของดราม่า คนเขียน vs สนพ ตอนนั้นคิดว่าแม่งหนุกมาก คิดๆดูแล้วอีเซโร่ (ซีโร่ สักอย่าง) แม่งไม่ใช่พระเอกสไตล์กูเลยย แถมเนื้อเรื่องยังผู้ช้ายยยผู้ชายยย ตัวละครแบบดูก็รู้ว่าผู้ชายเขียน
แล้วก็ที่ดังๆตอนนั้นมี dark moon stamina มะ ที่เป็นเรื่องผีๆญี่ปุ่นๆ นักเขียนเซเลปบอร์ด นางบอกมีคนมากระซิบนางเขียน
กูเคยหยิบผมคือ...มาอ่านใหม่นะ บ้าเอ๊ย ไม่น่าเลย สนุกไหมก็สนุกหรอก แต่มันไม่เท่าเดิมแล้วอ่ะ สมัยนั้นอ่านแล้วกรี๊ด โคตรชอบเลย สมัยนี้อ่านแล้วแบบไหงรู้สึกติงต๊อง ออกแนวเบียวๆจังวะ 555
กูไม่กล้าหยิบเล่มไหนมาอ่าใหม่ทั้งนั้นแหล่ะ*กุมหัว* นิยายใหม่ๆนี่มีอะไรโอเคบ้างวะ กูแบบอ่านแต่ของตปทละตอนนี้._.
>>721 ใช่ๆ ตำนานผู้พิทักษ์ดาบศักดิ์สิทธิ์มีสองภาคมึง ภาคละสองเล่ม สมัยกูใสใสนี่อ่านได้ แม้เล่มจะหนาไปหน่อย บทเยอะไปนิด แล้วคนเขียนก็เขียนอะไรนะซาจิทาเรียสป่ะวะ? เล่มบางๆอีกสองเล่ม แฟนตาซีโรแมนติกอ่ะ
>>725 มันเป็นความคลาสสิคของสมัยนั้นมึง ต้องเก็บมันไว้เป็นความทรงจำอันแสนสวยงาม(?) 555 นิยายที่จบไปแล้วก็ควรจบตรงนั้นอ่ะ ไม่ควรมีภาคต่อรุ่นลูก เพื่อนลูกอะไรแบบนี้
สมัยที่แฟนตาซีเฟื่องฟูมีเรื่องพ่อมดแห่งราชสำนักที่กูค่อนข้างชอบ หยิบมาอ่านตอนนี้ก็ยังโอเคอยู่
>>730 กูก็ชอบ อ่านไม่จบซีรี่ส์กูเลยซื้อแบบอีบุคมาอ่านเอา 555
แล้วเล่มอื่นๆ ที่เพื่อนโม่งร่ายมานั้นกูมีหมดทุกเล่ม อีกเรื่องที่สมัยสิบปีที่แล้วที่ดังอ่ะกูว่าเรื่องเฟอร์เซียนัท อ่ะ ขี้เกียจร่ายเรื่องย่อ คือภาคต้นๆ ของเรื่องนี้กูว่าสนุกนะ โอเค แพทเทิร์น รร เวทมนต์ต่างดาวด้วยอ่ะมึง แฟนตาซีล้ำ 555 แต่แม่งกูว่าตายตอนจบ แป๊บๆ หน่อยๆ พระเอกตอนท้ายโคตรจะไบโพลาร์ผิดกับภาคแรกๆ ที่ดูมีสติ เหมือนอารมณ์ความรักทำให้คนขาดสติงี้ 5555
เห็นสหายโม่งพูดถึงหนังสือแฟนตาซีเก่าๆแล้วรู้สึกเศร้าพิลึก สมัยนี้มันมีนิยายแฟนตาซีดีๆให้ตามอ่านบ้างมั้ยวะนอกจากลวิตร์ ดูซบเซาแท้ทรู เปิดๆเด็กดีแม่มก็มีแต่พวกนางร้าย แนวเกิดใหม่กันละลานตา พวกเป็นเล่มๆก็หาที่น่าสนใจไม่ค่อยมีพิกล รึกุพลาดอะไรไปปะวะ
มีใครแนะนำแฟนตาซีคนไทยเขียนเด็ดๆ แบบ นอกจาก กัลฐิดา และ V.Rondell (ลวิตร์รี่ขึ้นหิ้งสำหรับเรา มีทุกเล่มแล้ว)
ปล เราว่า Fiend ของเอ็นเทอร์ก็ไม่เลวนะ
ช่วยแนะนำนิยายแนวแฟนตาซี ไทยหรือตะวันตกก็ได้ ที่ตัวเอกเป็นสัตว์ หมา แมว ให้ที (แบบเป็นสัตว์จริงๆ ไม่เอาลูกครึ่งคนกับสัตว์ แปลงกลับไปกลับมา)
>>746 mistborn ไม่เน้นรัก ๆ นะ ถึงจะพยายามชงนางเอกกับตัวละครชายตัวนึงก็เถอะ แต่เรายังไม่ค่อยอิน เรื่องนี้สนุกตรงคิวบู๊ อ่านจะเหมือนดูหนังแอ็คชั่น คนเขียนวางเส้นเรื่องเก่ง วางพล็อตแน่น กราฟอารมณ์ของเรื่องพุ่งแรงขึ้นเรื่อย ๆ แบบหยุดอ่านไม่ได้ ทุกเล่มในซีรีส์ชุดแรกคือเราอ่านทะลุตีสองทั้งสามเล่มเลย
mistborn ก็สนุกดี เเต่มันอ่านแล้วแปลกๆไม่ค่อยอิน อาจจะเป็นแค่ที่กูก็ได้มั้งที่คาดหวังมากไป เหมือนมันพยายามใส่แนวทางกับพล็อตมามากเกินไป จะดราม่าก็ไม่สุด จะใส่เรื่องรักๆมานิดนึงก็ไม่ค่อยเข้า จะepicไปเลยเเบบลอร์ดออฟเดอะริงก็ไม่เชิง ส่วนบทแอกชั่นมันก็โอเค เเต่รู้สึกถึงความเป็นการ์ตูนหน่อยๆ ที่ชอบมากหน่อยของเรื่องนี้คือเรื่องหักมุม แต่มันก็ทำให้พออ่านจบไปเเล้วขี้เกียจจะอ่านซ้ำ
สรุป ก็สนุก มีเงินก็ซื้อได้ ไม่เสียดายตังค์แหละ
พวกมึงแนะนำนิยายรักแฟนตาซีให้กูที ขอแบบที่ไม่ใช่โลกปัจจุบันอะ มีเรื่องไหนหนุกๆบ้าง
ในDekdมีนิยายแฟนตาซีอะไรน่าสนมั่งอ่ะ เอาแบบไม้เน้นรัก สไลด์ท็อป100แม่งนิยายกะหรั่วเกือบหมด
เจ๊กัลเอาเดรกเกอร์มาทำอีบุ๊คใหม่เอง เห็นว่าหมดสัญญากับสนพ. แบบนี้จะปิดจ๊อบกับสถาเป็นการถาวรเลยมะ หรือว่าสถาตั้งใจจะยุบสายแฟนตาซีจริงๆ เพราะตอนนี้ก็เหลือนักเขียนแค่ไม่กี่คน
ถ้าสถายุบแฟนตาซีจริง สายนี้ก็จะแบบร่อยหรอมาก เพราะจริงๆก็ถือว่าสถาก็ตัวหลักที่ขายอยู่มะ
กูไปเสือกโดยละเอียดมาแล้ว เจ๊กัลบอกว่า ตอนนี้อีบุ๊กนิยายแฟนตาซีของเจ๊ที่หมดสัญญากับสถา มีเรื่องเซวีน่า ลินคอร์น บาเรีย คาเลนดาร์ เดรกเกอร์ ซึ่งเจ๊กัลเอามาจัดทำรูปเล่มใหม่หมด เลย์เอาท์ใหม่ วาดรูปประกอบใหม่ และขายเฉพาะฉบับอีบุ๊ก
ซึ่งกูก็ได้เสือกอ่านทุกคอมเมนต์ที่เขาตอบโต้กับแฟนเพจ มีแต่คนบ่นว่าอยากได้แบบรูปเล่มด้วย และในเมนต์หนึ่งนั้นก็ถามเจ๊แกกลับว่า ถ้าฉบับรูปเล่มหมดสัญญากับสถา ก็จะทำมือใช่ไหม เจ๊กัลตอบว่า ถ้าเขา "ไม่ต่อสัญญา" เจ๊แกก็จะทำแบบเป็นเล่มหนังสือขายเหมือนกัน
แสดงว่าสถาไม่เอาเจ๊แก หรือเจ๊แกไม่เอาสถากันแน่วะ งงๆ แล้ว ปกติเรื่องต่อสัญญานิยายกับสนพ.เนี่ย มันเป็นยังไงวะ ใครรู้มาเล่าหน่อย
เห็นพวกมึงพูดถึงนิยายแฟนตาซีเก่าๆ แล้วกูนึกถึงเรื่องวุ่นจริงเจ้าหญิงหรือเจ้าชาย มึงว่ากูมีโอกาสจะได้อ้านเล่มจบมะ กูว้อนท์มาก กูค้างคาใจ เล่ม 3 แม่งตัดจบแบบ cliffhanger กูก็รอร๊อรอความพีคในเล่ม 4 นี่กูรอมาจะ 10 ปีได้ละมั้ง ลืมเนื้อเรื่องไปจะหมดละ แต่กูยังอยากได้เล่มจบอยู่นะ กูชอบพระเอก ถ้าคนเขียนผ่านมาเห็นก็ช่วยสงเคราะห์นักอ่านผู้หิวโหยคนนี้ด้วยเถิด ฮือออออ
อ่านมู้นี้แล้วเศร้าชิบหาย กูเพิ่งเข้ามาขอบ่นหน่อยนะ กูแบบเด็กแฟนตาซียุคซวน. บารามอสอ่ะแหละ ความทรงจำสวยงามวัยเด็กสัสๆ ไม่รู้ทำไมกูโตมาแล้วตลาดมันดิ่งสุดอะไรสุด ไม่รู้เพราะตลาดหรือเพราะกูโต อยากย้อนวัยไปสมัยอินนิยายเหี้ยๆ นี่เพิ่งอ่านLostกัลฐิดาไป กูแบบ อ่านแล้วหงุดหงิด กูเข้าใจความตรรกะพังของเจ้เค้านะ แต่กุว่าเรื่องนี้เหมือนจะพัฒนาสุดแต่ตรรกะแม่งก็แปลกที่สุดเหมือนกันอ่ะ อ่านแล้วก็เหมือนจะดีกว่าปราสาทปฏิธินหน่อยแต่ก็หงุดหงิดชิบหายเหี้ยๆ ไม่รู้คิดไปเองมั้ยแต่รู้สึกถึงความSexistแบบไม่ใช่แค่การวางเซตติ้งแล้วอ่ะ เหมือนมันเป็นความคิดเจ้เค้าที่ออกมาทางตัวอักษรมากกว่า นางชอบวางตัวร้ายผู้หญิงที่ทำเรื่องโง่ๆด้วยเหตุผลโง่ๆ กับตลค.ชายที่ฉลาดชิบหาย แก้ปัญหาได้ทุกอย่างโดยเฉพาะปัญหาที่มาจากอิพวกผู้หญิงโง่ๆกลุ่มแรกนั้นอ่ะ กุเลยแบบ รู้สึกว่าแม่งSexistเอาเรื่องกับการวางบทตลค.หญิงแบบนั้น แถมเหมือนโม่งบนๆอ่ะ ฉากเย้แบบหมิ่นๆจะขืนใจนี่เยอะโคตร เป็นรสนิยมอย่างนึงป่ะที่ทำออกมาให้ฝ่ายชายเป็นคนมีอำนาจในความสัมพันธ์งี้ ขนาดตัวละครหญิงซูๆเหมือนจะเก่ง สุดท้ายก็ต้องไปรักกับช.ซักคนแล้วอิชายคนนั้นก็มีอำนาจมากกว่าในคสพ.อ่ะ มีคนรู้สึกแบบกุป้ะวะ หรือกุคิดมากไปเอง
อีกเรื่อง นี่เรื่องส่วนตัวกุละ กุแบบอยากลองเขียนนิยายแฟนตาซีดูอ่ะ แล้วปจบ.กุเป็นนักเรียนนิติ ถ้ากุเอาเรื่องรัฐ เรื่องอำนาจอธิปไตย เรื่องการปกครอง ศาล บลาๆ งี้ไปใส่ในนิยายแฟนตาซี คิดว่ามันจะเครียดไปป่ะวะ มึงว่าคนอ่านเค้าจะอินกันมั้ยอ่ะ
>>763 แต่เจ๊กัลดันทิ้งระเบิดไว้อะดิ ว่า ถ้า "เขา" ไม่ต่อสัญญา
ประโยคนี้กูตีความได้อย่างเดียวว่าถ้าสนพ.ไม่มีท่าทีว่าจะยอมต่อสัญญาว่ะ ถ้าสิทธิ์การเลือกว่าจะต่อไม่ต่ออยู่กับสนพ. งั้นแสดงว่าในอนาคต กูว่ามีสิทธิ์ที่จะหลุดแล้วเจ๊กัลก็เอามาทำขายเองว่ะ
อย่าหาว่างั้นงี้เลย เล่มอีบุ๊กที่เจ๊แกทำขาย กูว่าถ้าตีพิมพ์เป็นเล่มขาย แม่งน่าซื้อกว่าที่ออกกับสนพ.อีก
>>762 กูอยากอ่านนะ เดี๋ยวนี้มีแต่แฟนตาซีแล้วตัวเอกซูเก่งเทพแหกกฎรัวๆ เปลี่ยนเป็นแฟนตาซีทำตามกฎหมาย เป็นพลเมืองดีก็ไม่เลว555
ส่วนกัล...ตอนซวน.ยังไม่หนักนะ พอมองได้ว่าเป็นแฟนตาซีของสาวน้อยอยากได้ปริ้นซ์ชาร์มมิ่ง แต่หลังๆนี่เหมือนวิวัฒนาการเป็นแม่ยกละครน้ำเน่า มีแนวโน้มว่าอีกซักพักแกจะไปเขียนนิยายโรแม้งเอง
กูไม่แปลกใจ
สายที่ทำเงินได้ดีสุดคือ สายรัก สายโรมานช์
สายที่ สนพ.แทบไม่ออกงานใหม่เลยคือ สายแฟนตาซี
สมัยนี้ คนอ่านกำหนดแนวทางตลาด
>>770 ถ้านิยายอังกฤษมันจะไม่แพง (เล่มละ 400-500) ไม่ออกปกใหม่ บางเรื่องปกอ่อนดันสวยกว่าปกแข็ง ซื้อไปน้ำตาตกไป ผสมการเพิ่มเนื้อหาในครั้งหลังๆ กูคงไม่คร่ำครวญขนาดนี้ แพ้ปกสวยยยย
พยายามซื้อมือสองแต่มันไม่มีทุกเรื่อง แถมอ่านเองเข้าใจเนื้อหาประมาณ 80% กูนี่ภาวนาชาติหน้าขอเกิดในอังกฤษเลยทีเดียว
>>768 กูรู้สึกว่าคนอ่านรุ่นใหม่น้อยลงเรื่อยๆ
นิยายแฟนตาซี เช่นยุคบารามอส ดึงเด็กวัยรุ่นมาอ่านแฟนตาซีได้เยอะ
แต่พอเด็กวัยรุ่นเริ่มโต เข้ามหาลัย เทคโนโลยีใหม่ๆเข้ามา มีความบันเทิงสายอื่น มันทำให้ความชอบเด็กพวกนี้เปลี่ยนไป ไม่อ่านหนังสือแล้ว ไปตามอย่างอื่นแทน หรือเปลี่ยนไปอ่านนิยายสายอื่น
ปกติตลาดจะไม่เป็นอะไร เพราะขณะที่ความชอบเด็กวัยรุ่นข้างบนเปลี่ยน ก็จะมีเด็กวัยรุ่นรุ่นใหม่เข้ามาเป็นลูกค้า แต่ด้วยหลายๆปัจจัย เช่น เทคโนโลยี ราคา คุณภาพหนังสือ ทำให้เด็กรุ่นใหม่ไม่อ่าน/เข้าไม่ถึง เท่ากับว่าในตลาดนิยายมีลูกค้าออกมากกว่าเข้า แล้วก็ตกอยู่ในสภาพนี้นี่แหละ
>>772 กูว่าเท่าเดิม แต่เทคโน พัฒนาจนหาสามารถอ่าน pdf ได้ง่ายๆ
สายแฟนตาซี ปกติจะมีหลายเล่ม ราคารวมเรื่องจะค่อนข้างแพงขึ้นไปอีก ทำให้หาคนซื้อจริงๆ นั่นยาก
รออ่านฟรีกันเป็นส่วนใหญ่
ไม่เหมือน สายอื่นที่เล่มเดียวจบ คนอ่านเลยซื้ออ่านได้ง่ายกว่ากันเยอะ
ถ้ามึงไปสังเกตุในเด็กดีจะรู้ สายแฟนมีคนเยอะ แต่คนที่ยอมซื้อจริงน้อย
เอาแค่เรื่องที่ขายดีที่สุดในเด็กดี ยังมาจากนิยายกำลังภายในเลย ทั้งๆที่มีกลุ่มคนอ่านน้อยกว่าสายแฟนมาก
>>772 เห็นด้วยนะ เมื่อก่อนเริ่มอ่านนิยายแฟนตาซีจากหสม.รร.นี่แหละ เลิกเรียนแล้วไม่มีเรียนพิเศษ ไม่มีมือถือ ไม่รู้ทำไรก็วิ่งเข้าหสม.อ่ะ คิดถึงชิบหายตอนต้องยืมคืนทีละเล่ม แล้วเห็นเดรกเกอร์อยูาติดยาวๆกับซวน. มีบารามอสแล้วก็นิยายหลายๆเรื่องที่สถาเท 5555แต่ตอนนี้นิยายแนวใหม่ๆ(อย่างวายงี้)มาแย่งความสนใจบ้าง ไปหาไรทำจากมือถือบ้างอ่ะ กูเป็นเด็กสมัยนี้กูก็ไม่รู้จะหาแรงบัลดาลใจอ่านนิยายแฟนเล่มหนาร้อยๆหน้ายังไงนะ
กูรู้สึกว่าพอโตขึ้นนสแฟนตาซีไทยที่มันอ่านแล้วสนุกน้อยลงไปเรื่อยๆ
สุดท้ายเลยไปซบแฟนตาซีฝรั่งแทน
พวกมึงรู้จักคนเขียน hestia มนตรามายารัติกาลปะวะ กูเคยซื้อตั้งแต่ออกกับสถา แล้วเขาก็ดอง แล้วเขาก็มาบอกว่าจะมา แต่ก็ไม่มา แล้วก็ลบตอนทิ้งทั้งหมด แล้วก็มาเมื่อต้นปีก่อน แล้วหายยาวไปอีก
ถามห้องนี้ละกัน
ใครพอรู้บ้างว่า จิตาวตาร children of the mind ยังหาได้ที่ไหน กูพึ่งมาตาม Ender's Series แล้วอยากอ่านต่อวะ แต่มันหายากมาก เห็นว่าขนาดพิมพ์แรกยังแค่ 200 เล่มเอง
เงียบจังวะช่วงนี้ อ่ะกูขุดให้หน่อย สุ่ยเฉียนไม่เห็นมีใครพูดถึงเลยวะ กูชอบงานนางนะเว้ย ต่อให้พล็อตเรื่องจะมั่วๆเหมือนคิดไปเขียนไป แต่กูชอบ 5555
>>794 กูก็อ่านทุกเรื่องนะ ชอบสุดก็ซันเคนมูน คือกูว่างานนางเริ่มมามันจะมึนๆหน่อย อ่านไปเรื่อยๆก็โอเค แต่strange hopeนี่ไม่ไหวจริงๆว่ะ กูจบเล่ม1แล้วดรอปเลย อ่านไม่รู้เรื่องอย่างแรง555
เออ จะว่าไปเดี๋ยวนี้ไม่มีกระแสนิยายแฟนตาซีไลท์โนเวลไต้หวันเลย ทำไมสนพ.เค้าไม่ค่อยเอาเข้ามาแล้ววะ เมื่อก่อนก็เห็นตั้งเยอะ
>>795 Strange hopeนี่กุแทบจะทนอ่านอ่ะสัสเอ้ย กุเลยเข้าใจที่มึงเทเลย 555555 แต่ถ้ามึงอ่านทั้งเรื่องจะเห็นความพยามในการสร้างจักรวาลตัวเองนะ จากเรื่องก่อนๆที่เซตติ้งเละชิบหาย อยากเขียนไรก็เขียน ตอนนี้แม่งเริ่มเห็นเค้าโครง แต่เนื้อเรื่องSHแม่งโคตรไม่สมเหตุสมผล สเกลพลังพังพินาศ ฟีลลิ่งมึนๆทั้งเรื่อง แต่พูดแบบนี้กุก็อ่านจนจบ ซื้อเก็บแม่งทุกเล่มแหละ
ชอบtsmที่สุดเหมือนกัน แต่Silver areaลูกรักกุไม่รู้ทำไม ส่วนเละสุดน่าจะต้องนี่เลย WWV
โทลคีนต้องไปคุยมู้ไหน สนใจฮอบบิทปก80ปี
ทำไมไม่เห็นมีใครพูดถึงผจญภัยในแดนเงือกเลยวะ เห็นว่าจะได้แปลไปต่างประเทศด้วย กูสนใจนะ แต่ไม่กล้าควักกระเป๋าว่ะ เพราะแม่งพิมพ์ที่เดียวกับท่านมาสเตอร์ กลัวล้างลูกตาแทบไม่ทันแบบตอนอ่านเด็กหญิงกะตุ๊กตาว่ะ ใครซื้อมาอ่านแล้วโปรดช่วยรีวิวให้กูด้วย พลีสสสสส
>>803 ปกติเขาให้เขียนหลายเรื่อง แต่มึงใช้เล่มเดียวใช่ป่ะ เยี่ยม
กูก็เคยมีการบ้านแบบนี้ตอนมัธยม วิชาเกี่ยวกับห้องสมุด ต้องเขียนเรื่องย่อและข้อคิดที่ได้จากเรื่องที่อ่าน กูเปิดกูเกิลแล้วลอกเอาเลยจ้า 555 ครูคงไม่ตรวจทุกเล่มทุกคนหรอก
พูดแล้วก็คิดถึง สมัยนั้นกูเข้าห้องสมุดทุกพักกลางวัน ยืมหนังสือเต็มโควตา แต่อ่านวันสองวันจบมาเปลี่ยนตลอด บัตรยืมในนิยายหรือหนังสืออ่านเล่นในห้องสมุดมีชื่อกูเกือบทุกเล่มอาะ แถมทิ้งท้ายตอนเรียนจบ กูเขียนรายชื่อหนังสือที่อยากให้ห้องสมุดเอาเข้ากว่า 50 เรื่อง ไม่รู้ห้องสมุดได้ซื้อมามั่งมั้ย ส่วนตอนนี้ กูเกิดอาการ Reader Block ว่ะ แง
แต่ก็จริงนะ เรื่องนางเงือกฝึกหัดนี่ ดูมีแต่สื่อที่อวยที่รีวิว กูอยากหารีวิวจากคนอ่านกลุ่มเป้าหมายจริงๆยังหาไม่เจอซักทีเลยว่ะ ข่าวความเคลื่อนไหวก็ดูเฉพาะกลุ่มไงๆชอบกล 555
>>808 ดีแล้วที่มึงหนี 555 กูซื้อมาอ่านเล่ม1-2 แล้วอยากขายทิ้ง... พูดตรงๆว่าพลอตมันดาษๆ น่าเบื่อ ไม่น่าจดจำ ปมดูง่อยแถมบางจุดบรรยายแล้วทำกูงง อ่านจบแล้วกูไม่มีความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ที่อ่านจบหรือความประทับใจอะไรเลย ตั้งแต่อ่านจบจนตอนนี้กูยังจำไม่ค่อยได้ว่าเกิดไรขึ้นกันแน่... กูว่าคนเขียนก็ภาษาพอถูไถแต่พลอตมันเป็นเส้นตรงไปว่ะ
ทำเอาอยากลองอ่านต้นฉบับแบบอิ้งดูจัง แบบที่แปลไทยก็ได้สุมาลีมาเกลาให้นี่นะ
เออ แต่เล่มหลังๆอาจจะมีพัฒนาการก็ได้มั้ง กูเดา 555
ถ้าถึงขนาดว่าฝรั่งสนใจอยากเอาไปทำหนัง มันต้องระดับแฮร์รี่ เพอร์ซี่ ประมาณนั้นแล้วป่าววะ กูถึงได้อยากรู้ไงว่างานเป็นไงมั่ง อ่านแล้วว้าวไหม แต่ไม่กล้าซื้อ 55555 กูเข็ดกับสำนักพิมพ์นี้อะ เมื่อก่อนกูชอบมากเลยนะ ซื้องานสำนักพิมพ์นี้เยอะเลยแหละ พอปล่อยงานท่านมาสเตอร์ออกมาได้ กูเสียศรัทธาเลย สัส กลับมาที่งานนางกูนั่งไล่หารีวิวหรือคนอ่านพูดถึงแทบไม่มีเลยว่ะ เห็นบางคนบอกว่านางดัง??? แต่กูเพิ่งรู้จักเมื่อวานนี้ (ที่ผ่านมากูเคยได้ยินแต่ แรบบิท กัลฐิดา การิน แล้วก็ท่านมาสเตอร์......ขวัญใจชาวโม่ง) อยู่ๆโพสนางก็โผล่มาหน้าฟีดในเฟสกูทั้งๆที่กูก็ไม่เคยกดไลค์เพจนาง เลยเข้าไปส่องน่ะ เห็นว่ามีปลงมีแปลไปต่างประเทศอะไรนั่นแหละ กูเลยรู้จักนางและอยากรู้ว่างานนางเป็นไง มันแปลกๆตรงที่มีแต่สื่อพูดถึง ทำไมกับคนอ่านปกติไม่มีกระแสวะ นักเขียนไทยได้แปลงานไปต่างประเทศเลยนะพวกมึง มันควรเป็นท็อคออฟเดอะทาวน์ป่าววะ สื่ออวยจริง แต่กระแสจากคนอ่านดูเงียบบบเกิ๊น
>>816 กูจำได้ช่วงนาง15 มีไปออกรายการvip(สัส ดักแก่ชิบหาย5555) แล้วก้แบบ โปรโมทสแตนดี้ตามซีเอ็ด นายอินทร์ แต่รอบตัวเงียบมาก กูก็งง แต่เรื่องมีคนสนใจไปทำซีรีย์กูรู้สึกว่ามีหนังสือหลายเล่มที่มันเคลมแบบนี้ สุดท้ายแม่งก็ไม่ได้เอาไปต่อยอดไรนะ555 แบบตอนนั้นมันมีหนังสือชื่อ ไขปริศนาสมบัติกะโหลกอัจฉริยะ ไรซะอย่าง บอกว่าสปีลเบิร์กจะเอาไปทำป่านนี้เด็จพ่อกูทำหนังเปนสิบเรื่องยังไม่มีข่าวอิโปรเจคนี้เลยว่ะ
หน้าฟี้ดกูก็โผล่เหมือนกัน บู๊สโพสแหละ แต่นางไม่ได้มีออร่าขวัญใจชาวโม่งแบบมาสเตอร์มั้งเลยเงียบ
>>816 สำหรับกู นางดังสมัยกูประมาณม.ปลายมั้ง 555 คงเห็นว่าเขียนนิยายอิ้งตอน13หรือ15นี่แหละแล้วได้ตีพิมพ์ ก็แบบแปลกใหม่ไง แต่กูว่าช่วงนี้ก็งั้นๆแหละ เด็กสมัยใหม่คงไม่ค่อยรู้จักกันแล้วล่ะมั้ง
ปล. ต่อให้ทำหนังจริงก็คงได้มากสุดแค่ในเน็ตฟลิกซ์ แล้วก็อาจเป็นซีรี่ย์แค่นั้นแหละ ก็จริงที่ตลาดมันกว้าง มันง่ายขึ้น แต่กูก็ไม่คิดว่ามันจะน่าเอามาทำขนาดนั้นนะ (ไม่ได้อ่านหรอก แค่ความรู้สึกเฉยๆ)
เออ ที่บอกตีพิมพ์ตปท.น่ะ กูหาเจอแค่เล่มเดียวจากผลงานทั้งหมดของนางอ่ะ ไอ้นางเงือกอะไรนั่นแหละ แต่ก็ไม่เห็นมีต่อเลย หรือเพราะช่วงนั้นกำลังดังวะ เอาจริงๆกูก็ว่าเขาเขียนช้านะ มีผลงานทั้งหมด3เล่มในซีรี่ย์เขากับเรื่องสั้นอีกสองเรื่องเองแฮะ
พูดถึงที่โฆษณาว่าจะมีเป็นหนังๆ ก็นึกถึงเรื่องเกมร้อยวิญญาณ...
ว่าแต่ชักนอกเรื่องหนังสือแฟนตาซีแล้วนะ
กูนึกถึงมาสเตอร์ ดังเพราะช่วยกันดันๆๆ แต่มาสเตอร์ดันไปไกลกว่าเพราะตอนนั้นโซเชียลไม่บูม ช่องทางรับสื่อน้อย
มาสเตอร์นี่คนอ่านเยอะแล้วมารีวิว(ด่า)นะ แต่อันนี้คนรีวิวยังไม่มีเลย
อืม กูไปดูใน goodread ที่รีวิวเป็นชิ้นเป็นอันเป็นภาษาอิตาเลียนหมดเลย มี 3 อัน เขียนไปทางเดียวกันเลย (เล่ม2-3 ไม่มีคอมเม้น)
สรุปได้คร่าว ๆ ว่า setting เรื่องน่าสนใจมีความแปลกใหม่
POV ห่วย สลับเดี๋ยว 1 เดี๋ยว 3 สลับคนมั่ว ๆ ไม่มีหลักการณ์ (เห็นตรงนี้เราก็ขอไม่อ่านแล้ว เกลียดมากพวกเรื่องที่สลับตามใจฉัน)
บทสนทนาไม่เป็นธรรมชาติ
สไตล์การเขียนไม่คงที่
plot hole ประปราย
เขียนให้เด็กประถมอ่าน
มี คห.นึงบอกว่า พวกนางไปเรียนโรงเรียนใหญ่มีคนหลายพัน แต่ทำไมไม่มีคุยกับเพื่อนคนอื่นเลย มีคุยกับครูแค่ไม่กี่คน
มีใครเคยอ่าน เทียบกับนิยายมาสเตอร์ได้ปะวะ
>>825 สรุปคือไม่น่าซื้อเท่าไรสินะ อุตส่าห์หามาได้นับถือในความพยายามเลยว่ะ 555 ขอบใจมากเพื่อนโม่ง ช่วยให้กูประหยัดได้ขึ้นเยอะ แสดงว่าไม่มีอะไรว้าวสมราคาตามที่สื่ออวยๆกันเลยสินะ ฟังดูคล้ายๆท่านมาสเตอร์เลยว่ะ แต่รายนี้เงียบๆไม่มีใครมาแซ่ซ้องสรรเสริญจนเปรี้ยงปร้างแบบท่านมาสเตอร์
ยอมรับตรงๆนะว่ากูอิจนาง (ส่วนมาสเตอร์นั่นปล่อยตายไปตามธรรมชาติเถอะ)
คือแบ็คกราวด์ดี มีโอกาสเยอะ ทุนหนา ไอ้การทำงานที่ฮอลลีวูดนี่ก็ใช่จะไปง่ายๆ (มันเป็นอาชีพที่กูอยากทำ แต่ไม่รู้จะหาลู่ทางไปยังไง กูมืดแปดด้าน)
พอเห็นนางพูดมางี้ กูก็แบบ เออ กูอิจฉา อิจฉาที่กูไม่มีโอกาสเท่า พออ่านงานนางแบบผ่านๆ กูก็รู้สึกเหมือนตอนอ่านงานมาสเตอร์อะ
คืองานแบบนี้อะนะ? มีโอกาสขนาดนี้เลย??? อห งานดีๆกว่านี้ยังไม่ได้โปรโมทเท่านี้เลยนะ?
คืออันนี้ไม่ได้พูดในฐานะนักเขียน (เพราะกูก็เขียนไม่จบซะที) แต่พูดในฐานะที่อ่านนิยายดีๆผ่านตามาหลายเรื่อง ซึ่งมันมีงานที่เจ๋งกว่านี้ แต่เสือกถูกหลบไว้ในซอกหลืบ ส่วนนิยายพวกนี้ดันได้โปรโมทเอาโครมๆ
ปวดใจ รู้สึกถึงความแตกต่างทางสังคมชิบหาย สรุป กูก็อิจฉากับโอกาสที่กูไม่มี เห้อ
>>837 นางชื่อปอเปี๊ยะ อ่ะ ย่อเป็น ปป แม่งก้ซ้ำกะโทรลที่มันชอบมันลง ปป ขายตัวใน nw อีก
Hi Young Writers, are you working on your Neilson Hays Young Writers Awards 2018 entries? Because our judge Pieretta Dawn wants to tell you something!
"For me, it's always been about stories. The pen is mightier than the sword, and stories have a way of affecting thought, lighting up hearts, and provoking change in the world. The Neilson Hays Young Writers Awards is a terrific way to showcase your creativity and love for storytelling, and I can't wait to read this year's entries!"
Image credit: Khaosod.co.th
ล่าสุดเป็นjudgeล่ะ ได้เป็นambassadorโครงการสนับสนุนการอ่านUnesco
บางทีกูก็สงสัยว่าเกณฑ์การพิจารณาของสำนักพิมพ์นี้นี่คือยังไงวะ นามสกุล? เส้น? สงสัยตั้งแต่ตอนไอดร.ยังไม่อัพขั้นเป็นมาสเตอร์แล้ว ยิ่งไอตอนมีเรื่องปกไอบันทึกอะไรนั่นน่ะ บ.ก.แม่งหัวกระแทกไรมาวะถึงปล่อยออกมาได้ นอกจาก 2 คนนี้สำนักพิมพ์แม่งมีนักเขียนไทยคนอื่นอีกไหมวะ ที่กูพอจะนึกออกคือพวกแว่นแก้วปะ แต่จืดจางสัสๆ
ปล.ควรตั้งห้องคุยเรื่องนางโดยเฉพาะได้รึยัง 5555 รู้สึกชักยาวแล้วว่ะ
>>843 นางบอกว่านิยายเค้าตีพิมพ์300,000เล่มเลยนะเว้ย ส่วนนิยายไทยของนานมี กูไปBig Bad Wolf นอกจากแว่นแก้ว เคยเห็นงานของคนเขียน ลอดลายมังกือหลายเล่ม นะ แต่ไม่รุ้ตอนนี้นานมียังได้ลิขสิทธ์มั้ย
เรียกขนมไหว้พระจันทร์(ขนมเปี๊ยะ)มั้ย ตั้งแบบน่ารักๆ เด่วไปขอตั้งห้องเนตวอช ทายาทคนต่อไปของมาสเตอร์
>>842 กูเกลียดน้ำข้นขาวๆมาก นี่กูพยายามไม่คิดลึกแล้วนะ55555 กูรู้สึกผิดที่กูเคยอ่านตอนม.1เพราะเปนหนังสือนอกเวลา แล้วกุรุ้สึกว่ามันก็ดี แต่พอหาเล่มอื่นก้รุ้สึกว่ามันเริ่มแย่ลง แล้วพอโตมาแล้วเจอโฆษณาผัวเมียบ้านดินอีซูสุ ทำให้กูเกตเลยว่าความสุขของเอนโดสเปิร์มมะพร้าวแม่งคือความพอเพียงในอุดมคติของชนชั้นอีลิทจริมๆ
เอาจริงๆกูก็ว่าไม่มีอะไรให้นินทาจนต้องตั้งกระทู้นะ แบบคุยกันช่วงนึงไรงี้ ส่วนฉายา...คิดไม่ออกจริงๆว่ะ 555
กูไปตั้งให้ล่ะ คุยแบบบ่นๆไปถึงเด็กปั้นในวงการไรงี้ก็ได้555
คุยเรื่องเขาทั้งที่ไม่มีใครเคยอ่านงานเขาสักคนเนี่ยนะมึง 😥
หนังสือดีไม่สนับสนุน เน้นคนกันเอง กูกลัวแทนเด็กยุคใหม่เลยว่ะ กลัวไม่มีอะไรดีๆ อ่าน
>>852 ถ้าจำไม่ผิด กูเห็นข้างบนๆมั้ง มีคนนึงบอกว่าเพื่อนเคยอ่านป.ห้า แล้วบอกว่าน่าเบื่อ เขียนให้เด็กอ่าน แต่ก็แค่นั้นแหละ 555 เอาจริงๆกูว่าส่วนใหญ่คุยกันเรื่องความเป็นเด็กเส้น ความดันของสนพ. ความมีโอกาสเยอะอะไรพวกนี้นะ ก็ว่ายังค่อนข้างซอฟท์อยู่ ถ้าเทียบกับหลายคนที่เคยคุยกัน
แต่ทิ้งช่วงนานไปเหมือนกันนะ ระหว่างแต่ละเล่มน่ะ ถ้าออกต่อเนื่องอาจดังกว่านี้ก็ได้
ช่วงหนังสือออกใหม่ๆนี่คือกำลังรุ่งนะ ถ้าออกได้เร็วก็น่าจะดีกว่าแหละ พอทิ้งช่วงห่างกันนานๆ คนก็อาจจะลืมๆกันไปบ้างแหละ แต่เขียนช้าแต่จบก็ยังล่ะวะ 5555
กูจะเข้ามาพิมพ์ว่า กูเคยอ่านเรื่องผจญภัยในแดนเงือกอยู่ ตอนนั้นน่าจะช่วงประถมอ่านผ่านๆไม่ค่อยมีอะไรที่น่าจดจำ ตอนนี้ไม่กล้าย้อนกลับไปอ่าน
ky กูขอเปลี่ยนหัวข้อนะ มีใครเคยอ่าน kingkiller มั้ย เห็นว่ากันว่าสนุกมาก แต่กูไม่ว่างจะอ่านแบบ ENG มีข่าวว่าสนพ หนึ่งซื้อ LC ไป แต่ 3+ ปีแล้วยังออก ถามอีกสนพ บอกว่า LC ยังไม่หลุด ซื้อไปทำอะร้ายยยยย
สวัสดีค่ะ โม่งใหม่นะคะ คือสมัยก่อนอ่านแต่แฟนตาซีสถาพรอะค่ะ พวกบารามอส ไมรอน ไรงี้ ตอนนี้มีแฟนตาซีไทยของสำนักพิมพ์ไหนแนะนำบบ้างคะ เอาแบบไม่เกมออนไลน์ ไม่จีน อะค่ะ
>>868 คือเด่วนี้รุ้สึกสถาพรมันไม่พีคเหมือนช่วงบารามอส เซวีน่า ไรงี้ล่ะอะ(หรือว่าสมัยนั้นมันพีคเพราะวงการนิยายไทยมีคู่แข่งคือนิยายในตำนานแบบถนนสีขาวของมาสเตอร์)
เอนเทอร์นี่เห็นคนพูดถึงเยอะ มีเรื่องไหนน่าสนบ้างงับ ชอบแนวโลกสมมติหน่อย ซูได้แตาอย่าซูแบบเซวีน่า,แนวออนไลน์พอ555
ขอบคุนชาวโม่งค่ะ บิบิ
โปร 35% ของสถานี่กูอยากซื้อจอมมารน้อย แต่กลัวจะเจอโปรบุพเฟ่อีกว่ะ เจ็บปวดกับนางเงือกมาทีแล้ว พวกมึงว่าราคานี้มันสุดยังวะ
ky พวกมึงใช้แอพอะไรเกี่ยวกับหนังสือบ้าง ตอนนี้ที่กูใช้มี
- goodread อ่านรีวิวและบันทึกว่าปีนี้อ่านไปกี่เล่ม บันทึกเรื่องที่อยากอ่าน
- ibook เปลี่ยนประเทศแล้วโหลดตัวอย่างนิยาย ENG มาอ่านได้ (มีสองสามตอน)
-MEB หาอ่านตัวอย่าง
-Wattad บอร์ดลงนิยายชื่อดัง คล้ายๆ บอร์ดดังบ้านเรา
ดาวซานถี่เป็นอย่างไรบ้าง
อห. เพื่อนกูแคปเพจ season cloud มาให้ดู เขาประกาศว่าจะมีบูธในงานหนังสือว่าแต่อันนั้นเฉยๆแต่ที่แท็กมึง ที่แท๊กก!! มีชื่อลวิตร์ วีรอนเดล เจ้กัล มาซาลัน ฮายาชิคิซาระ นี่นักเขียนจะเปิดบูธเองใช่มั๊ยยย
เขาเป็นกลุ่มเพื่อนเปล่า เคยมีทำสติเกอี์ขายด้วยนะ กูก็ซื้อมา แต่ตอนนั้นไม่มีลวิตร์
สนพ.ก็คงไม่เอาอยู่แล้ว+มีฐานแฟนแล้ว จับกลุ่มพิมพ์เองเลย คงขายแล้วได้เงินดีแหละ(อย่างน้อยก็กูคนหนึ่งที่เสียตังให้)
ปล.ว่าแต่ลวิตร์อายุน้อบกว่า season cloud............
สรุปคือยุคนี้นักเขียนควรเขียนลงเว็บ แล้วทำมือขายเองเลยช่ะ ส่งสนพก็ไม่ค่อยโปรโมทไรงี้
สมัยนี้ไม่เกี่ยวกับแนวกระแสด้วย
แต่เป็นเพราะสายแฟน ยอดขายมันเงียบ ขายได้เฉพาะกลุ่ม ไม่คุ้มค่าที่ สนพ. จะลงทุนอีกแล้ว
บวกปัจจัย นิยายมักจะเป็นเรื่องยาวหลายเล่มด้วย
มันก็เลยเซมๆ กันทั้งสองฝ่าย ถ้านักเขียนเลือกมาขายเอง
แม้จะขายได้จำนวนเล่มน้อยหลักไม่กี่ร้อยเล่ม แต่ยอดเงินที่ได้บางทีมากกว่าที่ได้จากสนพ. อีก
สมัยนี้
แนวรัก แนวรักจีนเซินเจิ้น แนววาย เป็นแนวที่สนพ. ยังพอขายมีกำไร
กูว่าสนพมีส่วนทำให้แฟนตาซีซบเซาวะ ดูเรื่องที่พิมพ์แต่ละเรื่องสิ เห็นแล้วกูปวดหัว กูว่ามันไม่ได้มาตรฐานยกตัวอย่าง ลอกเซเนีย ที่สถาพิมดิ ทั้งลอกทั้งแย่แจ่บก สนพอยากดันก็เอามาตีพิมพ์
แค่เรื่องเดียวไม่น่าส่งผลกระทบต่อตลาดในสายนั้นๆได้หรอก
มันเป็นเพราะแนวแฟนตาซี ไม่ใช่กระแสหลักในไทย มาแต่แรก
คนไทยชอบแนวรักมากกว่า
มึงลองสังเกตดูค่ายอื่นๆ ทั้งเล็กทั้งใหญ่ ช่วงนี้ก็ไม่มีใครอยากตีพิมพ์แนวแฟนตาซีเหมือนกัน
แต่ลองดูแนวจีนเซินเจิ้นสิ มีแต่ สนพ. แย่งกันออกเรื่องใหม่
ความต่างเห็นได้อย่างชัดเจน
แฟนตาซีเคยบูมเมื่อสิบปีที่แล้วได้ปะ(มึงจะรวมถนนขาวของมาสเตอร์ก้ได้) แล้วพัฒนามาเปนออนไลน์ แล้วแม่งก้กลายเปนแนวเสิ่นเจิ่นเฉยเลย555
ง่ายสุดไม่ต้องเดามึงรอดูว่าพวกนักเขียนพวกนี้ทำเองแล้วจบแบบไหน ขายดีหรือขายไม่ได้งานหนังสือกูรอดู (พูดถึงเรื่องเน่าๆวงวารสนพEที่พิมพ์แฟนตาซีมีข่าวว่าบก.ใช้เส้นเอาเด็กที่สนิทกันไปพิมพ์ถึงขั้นโดนย้ายเลยนะมึง เด็กแม่งออกมาแหกเองๆว่าไปไหนมาไหนกับบกแล้วได้ตีพิมพ์)
นึกว่าen มีแต่นิยายแปลซะอีก
ของEnterคนไทยเขียนกูชอบงานเซอเซสนะ รอVC After storyโดนสนพ. ดองเฉ้ยเลย
กูได้ข่าวว่างานแฟนตาซีไทย ขายยังไงก็วิ่งได้แค่หลักร้อย คนไม่ค่อยซื้อ สนพเลยเทกันไป เพราะแบกรับไม่ไหว นักเขียนเลยออกมาจับมือกันทำเอง ซึ่งถ้าแม่งจริง กลุ่มนักเขียนนั้นก็ได้แค่รอวันล่มป่าววะ
สายแฟนสมัยนี้หวังให้ สนพ. มาตีพิมพ์คงยากกว่าเดิมเยอะ
การทำมือเอง เท่าที่กูส่องมาก็คงระดับสิบไปถึงหลักร้อย รายได้มีตั้งแต่ได้นิดน้อยจนถึงสูสีหรือมากกว่าที่ได้จากสนพ
ตามแต่มีฐานแฟนคลับเท่าไร
ถ้าทำมือขายได้สัก 300-500 เล่ม บวก ebook 100-200 โหลด ก็ได้มากกว่าแล้ว
อยากรู้ว่าปกติสายแฟนตาซีที่ให้สนพพิมพ์นี่ แบบเค้าได้เงินสุทธิจากสนพกันประมาณเท่าไหร่วะ (หมายถึงสมัยนี้นะ) คือกูเดาจำนวนเล่มที่ขายได้ไม่ถูกเลย
เท่าที่รู้
8-10 % ราคาหน้าปก คูณจำนวนเล่มที่ตีพิมพ์
สมัยก่อน สนพ.ใหญ่ให้ขั้นต่ำ 3000 เล่ม พอยอดขายซบเซาลง ก็ลดจำนวนลงเหลือ 1000-2000
นข.เลยเลือกออกมาทำมือเองมากกว่า
ส่วนสนพ.ก็เน้นไปขายแนวสายอื่นที่ขายได้มากกว่า และไม่ต้องมายุ่งยากในการออกเรื่องยาวจำนวนเป็น 10 เล่มอีก เพราะพอยอดไม่ดีก็จำเป็นต้องเลือกการเท ตัดจบ
พอสมัยนี้ ต่างคนต่างมีวิถีทางกันไป กูว่าสายแฟนยังไม่ตาย เพียงแต่ไม่โต เน้นขายเฉพาะกลุ่มเล็กๆ ไม่เหมือนก่อน
ยุทธภพออนไลน์มันจบยังวะ กูอ่านตอนเด็กๆไปซักเล่ม8เริ่มไม่ไหว นักเขียนแม่งดูเขียนไปเรื่อยๆ อิพระเอกก็เพอร์เฟกต์ชิบ แม่งเหมือนเปิดฮาเรม มันโดนสำนักพิมพ์ตัดจบยังวะมึง
พูดถึงกลุ่มนักเขียนที่จับมือกันเอง ต่อให้มีฐานแฟนแต่ถ้าไม่พัฒนางานเขียนตัวเอง สำนวนถอยหลังลงคลอง ซักวันแม่งก็ต้องล่มล่ะวะ
กุเปล๊าพาดพิงใครนะ 55555 แต่อ่านงานล่าสุดของนางละสำนวนเหี้ยมากจนไม่อยากเชื่อว่าเขียนนิยายมาเป็นสิบปีแล้ว เออ แต่กุก็บ่นไปงั้นแหละ เงินก็โอนไปแล้ว
พูดถึงนางกูก็คิดถึงสถา เพื่อนกูเข้าไปทำงานที่กองแฟนตาซี ไม่ถึงสองอาทิตย์ออกเลยจ้ามันคงเป็นอะไรที่ดีมากๆ
ของฮายาชิกูอ่านนิยายรักเขาด้วยสองเรื่องกูชอบที่กลิ่นมันไม่ไทยจ๋าแบบละครหลังข่าว
ส่วนกูในกลุ่มนักเขียนทำมือ อ่านแต่ของลวิตร์คนเดียว แบบว่าเหมือนยุคสมัยเปลี่ยน กูอ่านแฟนตาซีไทยไม่รอด เล่นอ่านของนอก (Eng) สนุกกว่าว่ะ กูรู้สึกว่าแฟนตาซีของไทยเหมือนเอาเกมมาทำเป็นนิยายให้อ่าน
ดูมึงหัวร้อนนะ
มันเป็นลูปนะเรื่องพวกวรรณกรรมน่ะ อย่างถ้าโตหน่อยก็ไม้อยากอ่านงานคนอายุน้อยกว่า หรืออ่านก็น้อย ส่วนใหญ่ก็อ่านงานที่คนเขียนแก่กว่า พวกเขียนแฟนตาซีกลุ่มที่เราไม่อ่านก็ไปนำเสนอกับเด็กที่อายุน้อยกว่าที่คิดว่าคนนี้เก่งคนนี้คูล อย่างให้กูไปอ่านงานเขียนเด็กๆเขียนกูก็รำคาญแต่กูไม่คิดจะด่าแบบสาดเสียเทเสียไงเพราะมันเป็นยุคเป็นสมัย เหมือนตอนนี้มีทั้งคนชอบทั้งคนเกลียดวงอย่าง bnk เอาจริงๆก๋ไม่มีฝั่งไหนผิด ถามว่าเพลงดีไหมก็ไม่มีใครตอบได้ชัดหรอกว่าดีรึไม่ดี มีแต่ตอบว่าชอบไม่ชอบ มันเป็นจริตเป็นรสนิยมการบริโภคซึ่งไอ้ที่เหี้ยจริงแบบชัดเลยก็มี อย่างดอกปอบนั่นละ
ลอกการ์ตูนที่พูดๆถึงกันนี่เรื่องไรอ่ะ
>>932 นิยายสุดที่รักของชาวโม่ง กระทู้นี้แหละมึงหาคำว่าลอกก็เจอแล้ว
มีวิเคราะห์แบบเจาะลึกด้วยว่ายำใหญ่มาจากเรื่องไหนมั่ง แต่กูจำไม่ได้ว่าที่ไหนพันทิพย์มั้ง คร่าว ๆ ก็พล็อตเป็นการ์ตูนญี่ปุ่น cheeky angel มีตลค.เป็นแวมไพร์หนุ่ม 4 คนจากเกมจีบหนุ่ม (ลอกหน้า นิสัย แบคกราวน์ตลค. มาทั้งดุ้น) และอื่น ๆ
>>928 ไม่ดอกแล้ว หมาปอปแทน
มาถึงมู้นี้แล้วกูทำไมกูนึกถึงอดีตว่ะ ตอนประถมปลายนี่กูบ้าแฟนตาซีสถาพรมาก แล้วอยุ่ดีๆไม่รุ้ว่ากุขี้เกียจอ่านหรือกุเริ่มโต กุก็มองว่าแฟนตาซีเปนไรที่ไกลตัวไปซะแล้ว แต่พอตอนนี้กูโตขึ้น อ่านหนังสือพวกnon-fiction ไม่ก็นิยายชีวิตมากขึ้น กูก็เริ่มโหยหาแนวแฟนตาซีเหมือนเดกๆล่ะ
แต่กูก้รุ้สึกว่าพลอตแฟนตาซีมันซ้ำจริงๆนะ แบบ ยากมากด้วยที่จะใส่อะไรให้แตกต่าง นอกจากสร้างคาแรกเตอร์ หรืออาจต้องเอาพวก ประวัติศาสตร์ การเมืองจริงๆ มาผสมเนียนๆ แบบGOT
พล็อตซ้ำนี่ไม่ว่ากัน เพราะพล็อตหลักจริงๆ มันไม่กว้างมาก ส่วนใหญ่จะเป็นตัวเอกหาชาติกำเนิด ต่อสู้ มีคนรัก อะไรทำนองนี้ ชีวิตมนุษย์อ่ะมึง แต่ต้องไม่ซ้ำในฉาก การบรรยาย ตัวละคร และองค์ประกอบโดยรวม
กูอ่านซวน.ไม่รอด คือเขาบรรยายเยอะมาก ละเอียดจนกูเบื่อ คือมึงไม่ต้องบรรยายทุกอย่างก็ได้นะ
ระหว่าง เซวีนา ไวท์โรด ลาสเเฟนตาซี เหล่าโม่งชื่นชอบเรื่องไหนมากกว่ากัน...
กูอ่านไม่จบเล่มแรกสักเรื่อง
>>942 เซวีนาดีสุด ถ้า "จำเป็น" ต้องเทียบนะ 555555
พูดถึงแนวเขียนซ้ำๆ กูนึกถึง f*nch เลยว่ะ กูชอบนิยายเค้านะซื้อตลอด แต่ก็รู้สึกเหมือนกันว่านิยายแต่ละเรื่องเหมือนเปลี่ยนคนเปลี่ยนสถานที่ แต่การดำเนินเรื่อง นิสัยตัวละคร พล็อตมันเหมือนเดิมตลอดเลย ทุกอย่างสมองหวาน อะไรๆก็จบด้วยดีตลอดจนกูตะหงิดว่าจะไม่โตขึ้นหน่อยหรอ 5555 แต่มันคงขายได้ กูยังซื้อเล้ยเอาไว้อ่านฮีลเล่นๆ ฆ่าเวลา คงไม่อยากเสี่ยงลองอะไรใหม่ๆ
>>942 แต่กูขอโหวตลาสต์แฟนตาซี เป็นจุดเริ่มต้นแห่งความอดทนของกู ยิ่งตามก็พบว่า คนเขียนพัฒนาตนไปเรื่อยๆ มีทุกรูปแบบให้ลอง ความเมาไร้สิ้นสุดเอย การออกนอกทะ— ออกโลก มหัศจรรย์พันลึกอีกมากมาย อะไรงงๆเอย
ปล. เซวีน่า ลาสต์แฟนตาซี บารามอส ผลงานมาซาลัน และอื่นๆ แฟนคลับเยอะกูเข้าใจ แต่กูยังไม่บรรลุว่าทำไมยุทธภพออนไลน์แฟนคลับเยอะ หรือกูยังไม่เข้าใจเนื้อหาของเรื่อง
เอาจริงๆ บารามอสนี่ดีกว่าไอ้สามเรื่องนั่นจริงๆนั่รแหละ ถึงไม่ดีที่สุดก็เถอะ
เหรอ แต่กูชอบเซวีน่ากว่าบารามอสว่ะ
>>946 ไม่มีบารามอสในตัวเลือก แต่ถ้าให้กูเลือกกูก็เลือกบารามอส กูเริ่มอ่านตอนป.4 ค่ดเปิดโลกอ่ะเป็นการโฮกหนุ่ม2Dครั้งแรก แม่งเหหมือนเป็นรักแรกอะมึง คือถ้าไม่ได้เหี้ยมาก ดีด้วยซ้ำ มึงก็ยังรักเสมอแหละ ทุกวันนี้กูยังอ่านฟิคอยุ่เลย(และกูรุ้สึกว่าบางฟิคแม่งไปไกลมาก เพราะตัวละครในบารามอสมันน่าสนใจหมด มึงแต่ต่อยอดได้แทบทุกตัว)
เซวีน่ากูไม่เคยอ่านว่ะ เพราะมีคนมาหมิ่นว่าบารามอสกุไม่หนุกเท่าเซวีน่าเพราะไม่โรแมนติค เหี้ยไรเนี่ย5555 ส่วนของ กฐด กูอ่านแค่เดรคเกอร์เล่มแรก แล้วเปิดสปอยเล่มอื่นๆเอา ซึ่งไม่น่าใช่แนวกู แบบทุกคนต้องมีผัวไรงี้ มึงปล่อยให้คนอ่านจิ้นเองก้ได้โนะ
กูเริ่มเหนด้วยที่แรบบิททำบารามอสเปนตำนาน แล้วไปทำอย่างอื่นต่อ ไม่งั้นอาจเปนแบบเจ๊กัลกับหมาปอป
กูไม่เคยตามงานกัล สำนวนเขาแย่ลงยังไงวะ
>>952 จริงดิยุทธภพกูเกลียดรองจากดอกปอบเลยนะ
กู >>949
ถนนสีขาว ไม่ต้องคิดมาก กากสัดที่สุดแล้วเกลียดพระเอก เกลียดนางเอก เกลียดตัวร้าย เกลียดตัวประกอบทุกตัว เกลียดเซตติ้งรูพรุน เกลียดซาวเอฟเฟค
ยุทธภพ กูอ่านกี่พันตอนไม่รู้ ถึงจบทะเลแดงแล้วเลยไปหน่อย ๆ อะ เรื่องแม่งไม่เรื่อยแล้ว เรียกออกทะเลตามใจดีกว่า เชื่อไหมกูอ่านมาเป็นพันตอนสี่สาวกูยังแยกไม่ออกเลยว่าใครเป็นใคร คาร์หญิงแบนเป็นกระดาษแถมเหมือนกันไปหมดอีกต่างหาก โดยเฉพาะตอนแรก ๆ ตอนหลัง ๆ ดีหน่อยเพราะเริ่มมีคนมีสัตว์เลี้ยงไม่เหมือนกันเลยเริ่มแยกตัวได้มั่ง แต่ก็นั่นแหละ เพื่อนสนิทกัน กินนอนที่เดียวกัน นิสัยเหมือนกัน รวยเหมือนกันต่างแค่บ้านทำธุรกิจอะไรแค่นั้นถึงแต่ละคนจะมีอีเวนต์กับพระเอกต่างหากบ้าง แต่เหมือนไม่ได้มีอิมแพคอะไรเลย พระเอกทำได้ทุกอย่าง เป็นแฮกเกอร์ พูด 8 ภาษา ต่อสู้เก่งเทพ หล่อ รวย ฯลฯ ว่าง ๆ ก็ช่วยองค์กรตำรวจจับแฮกเกอร์ ถูกตามตัวไปเป็นบอดี้การ์ดให้ดาราเกาหลี อะไรไม่รู้ แต่เกลียดสุดพีคสุดคือพาร์ทอาหมอที่สมควรถูกยึดใบประกอบวิชาชีพที่สุดในโลก
ลาสแฟนตาซีอ่านไปเล่มสองเล่มเอง สนใจดราม่าของนข.มากกว่าเนื้อเรื่องว่ะ พูดตรง ๆ
บารามอสไม่ชอบแค่ช่วงเทศนากับหมากรุกที่ไร้ความเป็นหมากรุกโดยสิ้นเชิง ในฐานะคนที่เล่นหมากรุกเป็นมันหงุดหงิดมากกกก
เซวีน่า จุดบอดมีแค่ความซูของทุกตัวละคร กับทุกคนมีคู่ โลกสวยฟรุ้งฟริ้ง แต่จะว่าไปที่พูดมาก่อนนี้แม่งก็ซูทุกเรื่องไม่รู้จะว่าเรื่องซูได้ไงว่ะ เซตติ้งโลกเป็นยูโทเปียสุด ๆ conflict ทั้งหลายมันเลยไม่สมจริงหน่อย ๆ คือเซตมาว่าโลกนี้สมบูรณ์แบบมาก ๆ ดีทุกอย่าง ผู้นำประเสริฐ ไม่มีตีกัน ถึงจะมีตัวร้ายที่มีสเกลประมาณทำลายโลกได้ แต่ทุกคนก็เหมือนทำเป็นเรื่องขำ ๆ ยังเอาเรื่องจริงจังแบบกู้โลกมาเป็นบททดสอบให้เด็กนักเรียนได้อีก ทั้งที่ผู้ใหญ่ทุกคนแม่งเก่งหมดรู้เรื่องหมดอะนะแต่ต้องมาพึ่งเด็กกลุ่มนี้เพราะพวกเขาเป็นผู้ถูกเลือก ซึ่งก็บังเอิญเหลือเกินที่ผู้ถูกเลือกที่เป็นอนาคตผู้นำทั้งหลายแทบจะมาเกิดกองอยู่ปีเดียวกัน มาเป็นเพื่อนสนิทซี้ปึ้กกัน แถมยังกินกันเองจนครบคู่กันถ้วนหน้า
>>957 กูสายอ่านได้ทุกอย่างตั้งแต่ ยุทธภพ แฮรรี่ GOT(อ่านได้ช้าสุดแต่จบเล่มล่าสุด) เพรชพระอุมา มังกรหยก ฤทธิ์มีดสั้น ฟงอวิ๋น นิยายแปลจีนมากกว่ารักเล่มเดียวจบยังหลายเล่มจบ
นิยายรักไทยเล่มละ99 ไปถึงนามปากกากิ่งฉัตร ดวงตะวัน ป้าทมที่มีหลายนามปากกา หรือรางวัลซีไรท์ของบางท่าน
กูว่ากูเป็นสายอ่านที่ไม่เลือกแนวเท่าไร
แต่ยอมรับว่าอ่าน บารามอส เซวีน่า ไวท์โลด อะไรแนวนี้ไม่จบเล่มแรก อ่านแล้วหลับ ไปไม่รอด เพราะไม่ใช่แนวที่ชอบละมั้ง
KY
เฮ้ยแต่เอาจริงๆ แฟนตาซีส่วนใหญ่แม่งก็ให้ตัวละครหลักเป็นวัยรุ่นไรงี้หมดนะ อาจเพราะส่วนนึงแม่งเปนวัยฮอร์โมนพุ่งพล่าน มึงแต่งให้มันทำไรงี่เง่าได้ ค่ดฟรีสไตล์ แต่ถ้ามึงเซตในโลกปัจจุบันจริงๆมันก้จะแปลกก้เลยต้องเซตในโลกสมมติแทน ตัวละครแม่งจะได้ไม่ดูแบบเวอร์ที่มึงสามารถแก้ปัญหาที่ระดับผู้นำ ราชา แก้ไม่ออกไรงี้
นี่กูเคยคิดจะแต่งแฟนตาซีแบบอิงโลกจริงนะ(อาจประมาณแฮร์รี่คือซ่อนไว้) แต่กูก็ตันตรงที่กูไม่สามารถหาความสมเหตุสมผลให้อิพวกตัวละครวัยรุ่นมันเมพโดยไม่ซูได้ เพราะตามหลักจริงๆคือคนที่แม่งต้องแก้ปัญหาคือผู้นำ แล้วอิพวกวัยรุ่นตัวเอกคือเข้าไปอยุ่ในเหตุการณ์ หรือไม่ก็หัวร้อนเลยแหกกฎไปลุยเองปะวะ ไม่ก็ต้องหงายการ์ดผู้ถูกเลือกแนวแฮร์รี่ ที่เปนคนเดียวที่จัดการตัวร้ายได้
พูดถึงนิยายที่ผู้ใหญ่ดี ๆ กูชอบ wren to the rescue นะ เซตติ้งคือมีอดีตนานมาแล้วมีเจ้าหญิงคนนี้ (ที่กลายเป็นตำนานให้คนยุดปจบ.พูดถึงเรื่อย ๆ) รวมแผ่นดิน (โลกมันมีภัยธรรมชาติครั้งใหญ่มั้ง แล้วนางมาช่วยแก้ คนเลยยกนางเป็นควีนเลยจ้า) มีลูก 4 ก็แยกย้ายเป็น 4 ประเทศ แล้วก็แม่งดีกัน ตีกันจนเหลือ 2 ที่เหลือมีประเทศนึงโดนพ่อมดผู้ชั่วร้ายยึด อีกที่เป็นเมืองเถื่อนไปเลย
เมืองที่เหลือก็ดองกัน คิงประเทศนึงแต่งกับลูกสาวควีนอีกประเทศ อีคิงนี่ตอนเด็กก็ซ่า แอบเข้าเมืองพ่อมดไปก่อกวน อีพ่อมดแม่งเลยขู่ว่ามีลูกเมื่อไหร่กรูจะมาแฮบลูกเมิง (พ่อมดมนตร์ดำอมตะ ดูดพลังแผ่นดินมาเสริมตัวเอง+สร้างกำแพงเวทให้คนในประเทศหนีไม่ได้ คนนอกเข้าไม่ได้ ป่วนอากาศให้ฝนตกฟ้าร้องตามใจชอบ เมืองมันเลยแห้งแล้งโคตร ๆ ปลุกอะไรไม่ได้ น้ำเป็นพิษ ฯลฯ แม่งก็ต้องไปตีเมืองอื่นมาเสริมพลังเรื่อย ๆ ประมาณทำไร่เลื่อนลอย) เริ่มมาที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเมืองควีน นางเอกเวน เด็กธรรมดาเป็นเพื่อนซี้เทส เจ้าหญิงที่โดนย้ายมากันอีพ่อมดขโมย นางก็บอกเพื่อน ฉันเป็นเจ้าหญิงอีกเมืองนะ จะกลับเมืองแล้ว ไปด้วยกันไหม เวนก็โอเคไปกัน (อาหญิงน้องแม่มาเป็นครูพี่เลี้ยงที่นี่ด้วย เป็นนักเวท) ไปแปบเดียว เจ้าหญิงโดนลักพาตัว ผู้ใหญ่ปั่นป่วนประชุมกันให้วุ่น บอกเวน เธออยู่เฉย ๆ นะ เวนก็อะไรยังไง ว่าง ๆ ลองใช้เวทเคลื่อนย้ายที่เห็นอาหญิงพูดตอนย้ายนางมาจากบ้านเด็กกำพร้า มาโผล่ที่โรงเรียนเวท ทุกคนก็แตกตื่นโผล่มา (เวทเคลื่อนย้ายเหมือนสถานีรถไฟ มันมีเป็นจุด ๆ จะย้ายไปที่ที่ไม่ได้ตั้งจุดไว้ยากมาก อันตรายมาก จุดที่ลงเวทไว้มีคาถากำกับให้คนรู้ได้ว่ามีใครย้ายมาตรงนี้) นางเลยโดนจับไว้โรงเรียนเวทนั่นแหละ เด็กผู้ชายนักเรียนเวท (ลูกศิษย์พ่อมดประจำราชสำนัก) ก็มาหาบอกไปช่วยเจ้าหญิงกันไหม ก็ไปกัน 2 คน แวะไปที่แหล่งกบดานนักเวท (ที่ ๆ นักเวทที่ไม่อยากยุ่งกับโลกภายนอกมารวมกัน คนจะมาอยู่ต้องไม่มีเรื่องกับคนที่เป็นสมาชิกที่นี่ก่อนแล้ว) เจอสองตายาย (เป็นพี่น้องกัน) ให้ไอเทมบางอย่างแล้วก็ส่งพวกนางไปต่อ ระหว่างทางก็มีเพื่อนพ่อมดตามมา (อาคนเล็กของเทส อายุเท่ากัน ควีนยายของเทสแม่งโคตรแซ่บ ลูก 9 คน จากสามี 2-3 คนมั้ง) อีพวกเด็ก ๆ เดินทางก็ไม่รู้หรอกนะ แต่พวกผู้ใหญ่อะรู้กันหมด คอยดูเด็ก ๆ ให้เดินทางปลอดภัย อีตายยายที่เจอตอนแรกอะ นั่งทางในส่องพวกนางตลอดเวย์ แถมตอนพวกนางจะผ่านกำแพงเวทเมืองพ่อมดก็มาช่วยสลายทำแพงให้อีก (ไม่งั้นอีพวกนี้ก็ไม่ได้รู้เลยว่ามีกำแพง เดินชนปุ๊บตายยั่งเขียด) พ่อแม่นางก็ระดมพลทหาร ดึงความสนใจพ่อมดให้เด็ก ๆ ลอดไปได้ จบเรื่องถึงมาเฉลยกัน พอเวนถามว่า แล้วทำไมพวกท่านไม่ไปช่วยเทสเองวะคะ (คาดว่าเป็นคำถามที่อยู่ในใจคนเขียนที่อ่านนิยายแฟนตาซีมามากที่ปล่อยเด็กไปกู้โลกเช่นเดียวกับกู) ก็โดนคำตอบมึน ๆ ประมาณว่า เพราะมันไม่ใช่เควสของพวกเราไงจ๊ะ (แต่ถ้าให้กูเดาคือถ้าพวกตัวท๊อปออกโรงเอง พ่อมดจะระวังมากขึ้นจนเควสช่วยตัวประกันล่มได้ เลยมาเป็นแบ๊กดึงความสนใจเฉยๆ)
อันนี้เล่มแรก มี 4 เล่มจบ พ่อมดเป็นลาสบอสที่มาปราบกันตอนจบ ตัวเอกเป็นเด็กทั้ง 4 คน ที่มากู้โลก แต่พวกผู้ใหญ่ก็ไม่ได้ตายห่านกันหมด พวกนางก็มีหน้าที่ของพวกนางเหมือนกัน
>>961 จริงๆมันเล่นได้หลายทางนะ เรื่องตัวหลักอายุน้อยใน low fantasy เช่น
1.ให้ตัวละครอายุน้อยเป็นตัวดำเนินเรื่องก็จริงเเต่คนเเก้ปัญหาหลักจริงๆคือผู้นำ เเล้วปล่อยเควสรองที่ส่งผลต่อเควสหลักให้ตัวละครอายุน้อยไปจัดการ
2.เพิ่มอายุตัวละคร โผล่มาเป็นเด็ก เเต่จบเรื่องเเม่งแก่แล้ว
3.เกิดมาโชคดี เช่น ลูกผู้นำตระกูล มันมีเหตุจำเป็นที่ต้องไปแบกเหตุการณ์ระดับโลก
4.ก็ไม่จำเป็นต้องหาปัญหาโลกแตกให้เด็กน้อยไปทำเลย เอาเรื่องไม่ยากให้มันเเก้ๆไป
5.มุกย้อนอดีต เกิดใหม่ มันก็คือเข้าเครือข่ายให้ตัวละครเมพเวอร์มั้ง
ุุ6.มีผู้ใหญ่คอยช่วย
ึ7.บังเอิญโชคช่วย
>>966 กูด้วย กูติ่งบารามอสมาจนทุกวันนี้เพราะคาโลแท้ๆ ยกให้เป็นพระเอกในดวงใจอันดับหนึ่งตลอดกาล ชอบเล่มแรกน้อยสุดเพราะอารมณ์เหมือนแฮร์รี่ ตอนแรกกูเกือบจะอ่านไม่จบเพราะหมากรุกแท้ๆ คือกูอ่านไม่เข้าใจกฏ ทุกวันนี้ก็ยังไม่เข้าใจ 555 นี่ยังเสียดายที่อีกเรื่องของแรบบิทที่ลงในบอร์ดเขาไม่รวมเป็นเล่ม ต่อให้ออกตอนนี้กูว่ายังไงก็ขายได้
กูขอถามหน่อย ในความคิดพวกมึง นิยายที่เป็นแนว เคยรักกันมาก่อนแล้วแยกจากกันมานาน
มึงชอบให้เน้นอดีต (ตอนรักกัน) หรือเน้นปจบ.มากกว่าวะ
คือกูกำลังเลือกวิธีดำเนินเรื่องอยู่ คือ1ไล่แต่แรกมาเลย เป็นทล. 2 เริ่มที่ปจบ.แล้วย้อนสลับๆไป
คห.กู ถ้าให้เน้นอดีตมันก็ดีอะ แต่ถ้าดำเนินแบบเส้นตรงทื่อๆคนอาจจะเบื่อ
ถ้าเน้นปจบ. คือมีฉากย้อนแค่เหตุการณ์สำคัญๆมันก็ได้ลุ้นดี แต่อัดพาร์ทอดีตมากไม่ได้ อาจจะไม่อินกัน คิดไงเพื่อนโม่ง
เอ้า เวร ผิดมู้ โทษๆๆๆๆ
>>969 หวัดดีร่างแยกของกู555 อะไรจะเหมือนกันปานนั้นวะ
คาโลนี่พอกูยิ่งโตก็ยิ่งชอบน้อยลงในเชิงว่า ถ้ากูเจอคนแบบนี้ในชีวิตจริงคงเหี้ยมาก แบบดีกับเมียคนเดียวงี้ อยู่กะคนอื่นนี่เย็นชาชิบ(ถ้าไม่นับที่มันก้เปนคนรักเพื่อน ใจอ่อนระ) แต่พอมาเป็นพระเอกแล้วก็ดูดี โรแมนติค แทน5555
>>963 กูชอบที่มึงเขียนตอนจบว่ะ เออ ดูสมเหตุสมผลดี ว่าทำไมต้องให้เด็กมากู้โลก5555
>>964 ขอบใจมากค่ะมึง พอมีแนวนี้ที่สนุกๆปะ เอาแบบที่มันurban fantasyเกิน จนกลายเป็นเน้นรัก ไร้ซึ่งความคลาสสิค น้ำเน่า แบบอิ ทไวไลท์และหลายเรื่องที่ทำเปนหนังแล้วเจ๊ง55555
KYคิดเล่นๆว่าถ้ากูแต่งให้อิพวกตัวเอกตอนแรกวัยรุ่น คลั่งอุดมการณ์ พอพวกนี้แม่งแก่ก็เปลี่ยนไป บางคนบ้าอุดมการณ์ บางคนแม่งก้บ้าอำนาจ บางคนมิสน4สน8 ไรงี้ แม่งน่าจะแปลกดี แล้วเอาพวกตัววัยรุ่นที่กำลังไฟแรงมาเจอไรแบบนี้ให้แม่งเข้าใจโลกแล้วหาทางสายกลางเอา5555 น่าจะแปลกดี
>>973 *ไม่เน้นรักเกินไป อยากให้มีความคลาสสิคประมาณ อัศวิน เจ้าหญิง สัสประหลาด ไรงี้
มันมีเล่มไหนที่ตัวเอกนิยายแฟนตาซีดำเนินโดยผู้ใหญ่ปะวะ ประมาณฮอบบิท เดอะลอร์ดก็ได้ เพราะว่าอายุโฟรโด้ บิลโบ้ มันก็เลยวัยรุ่นของฮอบยิทแล้วมั้ง(บิลโบ้เปิดฮอบบิทน่าจะ50 ถือว่าเพิ่งเป็นผู้ใหญ่)
ทุกวันนี้กูยังงงเรื่องหมากรุก แม้ว่าเพื่อนกูสอนแล้ว กูจำได้แค่แนว ม้าเฉียงได้ อินี่เดินแนวตรงได้ อินี่เดินได้ทีล่ะช่อง แต่ของบารามอสนี่ถ้ามึงเดินไปแล้วปกติกินได้นี่ก้ใช่ว่าจะกินได้ อิหมากกระดานเกียรติยศอะ555 แต่ครีเอทดี แม่งกีฬาประจำโรงเรียนเป็นหมากรุก สงครามแม่งยังจบด้วยหมากรุกอีก555
นอกเรื่องแปปนะ
พูดล่ะนึกถึง รร ม.ปลาย กู แม่งมีแบ่งแผนการเรียนเป็น4สายใหญ่ๆ ล่ะคือคาแรกเตอร์แม่งคล้ายๆอิ4อันของบารามอส&แฮร์รี่อะ อันนึงเนิร์ดๆเรียนเก่งรวยสุด อำนาจเยอะ(คือมันคนเยอะสุดด้วยอะ) อันนึงเรียบร้อย เนิร์ดๆ สาวสวยเยอะ เรียนเก่งเหมือนกัน อันนึง ก็แนวเรียนกากสุด แต่เด็กกิจกรรมสุด เด็กแม่งจะแบบเฟรนด์ลี่เฮฮาสุด(แต่ที่ต่างจากฮัฟเฟิลพัฟ,แผ่นดินประชาชนคือ มันรวยสุด) และสุดท้าย ของกูเองจนสุด จนชิบหาย จนจงงานปัจฉิมแม่งแทบไม่มีเงินจัด5555 ผู้ชายเยอะ เลยเป็นสายที่แม่งซนสุด ป่วนสุด เถื่อนสุด ผู้หญิงมึงหาสวยหวานๆแม่งเหมือนช้างเผือกกลางป่า แต่สายกูแม่งก็เต็มที่กะทุกเรื่อง(ยกเว้นการเรียน5555555) แล้วก็สนิทกันง่ายชิบหาย สามัคคีกันมากด้วย ศิษย์เก่าคงเดาได้ว่าเป็นโรงเรียนไหนแน่ พอกูเข้ามาแม่งเหมือนความเบียวบารามอสแฮร์รี่กูกลับมาอีกครั้งเลย
>>973 urban fantasy ที่นึกออกก็มี
American gods ของ neil gaiman เรื่องนี้สนุก ไม่รู้จะติอะไรนะ กูอวย
the magicians ของ Lev Grossman เรื่องนี้ชอบอยู่หลายจุด อารมณ์ประมาณนาเนีย แฮรี่ เเบบวัยมหาลัยหน่อย แต่ตัวละครโคตรน่ารำคาญ เเบบไม่ค่อยชอบตัวละครซักตัว รอไปภาค3กว่าพระเอกจะเป็นผู้เป็นคนขึ้นมา
rivers of london ของ Ben Aaronovitch แนวตำรวจ สืบสวน สนุก ความสนุกก็เป็นเล่มๆไปตามเเต่คดีที่เกิด
พวกนิยายที่ว่ามา ถ้าเคยติดเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เป็นสิ่งที่อนาคตจะทำให้เป็นนักอ่านเทสได้หลากหลายแบบ เพราะผ่านและเติบโตในการอ่านจากบรรดาหนังสือที่มีจุดบกพร่องมา. เป็นตัวช่วยในการพัฒนาการอ่านวรรณกรรมไทยที่ดีขึ้นๆไป ทำให้เจอนิยายปัจจุบันที่หลากหลายทั้งฝีมือ สำนวน การเขียน และเนื้อเรื่องยังไงก็อ่านได้ ยกเว้นประเภทที่ให้ตายก็แดกไม่ได้กับไม่ใช่แนว
>>974 นิยายแฟนตาซีที่ดำเนินโดยผู้ใหญ่นี่ก็เยอะอยู่นะ
riyria relavation อ่านเพลินๆดี ตัวหลักเป็นคู่หูรับจ้างงานสองคน อายุพอควรเเล้วทั้งคู่ เรื่องเหมือนจะจบเป็นตอนๆ เเต่มีเรื่องหลักอยู่ วางโครงเรื่องดี 6ตอนจบ ไม่รวมภาคต้น
greatcoats ของSebastien De Castell อารมณ์ประมาณ 3ทหารเสือ บู๊มันส์ดี เนื่อเรื่องบางช่วงนี่ก็โคตรรันทดหดหู่
The First Law ของ Joe Abercrombie ชอบมาก กูอวย รวมทั้งเรื่องในจักรวาลเดียวกันอย่าง best served cold, heroes ด้วย
ยูเจนิดิส อันนี้พระเอกไม่ค่อยเเก่ แต่อยากแนะนำ
powder mage มีเรื่องทหาร การเมืองนิดนึง บทบู๊ใช้ได้ โดยรวมๆดี ตัวละครหลักมีเเก่เเล้ว และมีบางตัวอายุไม่มาก เเต่ก็20กว่าเเล้วล่ะ
The Red Queen's War ของ Mark Lawrence ก็ดี มีเรื่องฮาๆมาเป็นระยะๆ
>>973 กูคือ นะ 969 บอกตรงๆ ตอนนั้นกูชอบพระเอกเย็นชาปากแข็งใจดีมาก นิยายที่กูอ่านช่วงนั้นพระเอกเป็นงี้หมด รวมถึงคนที่กูแอบปิ๊งในชีวิตจริงด้วย จริงๆ กูอ่านเพราะเพื่อนแนะนำ เหมือนชะตาลิขิต (เป็นเอามาก) ตอนนั้นเพิ่งออกเล่มสองไม่นาน กูได้สมุดแถมตอนเล่มสี่ออกด้วย ในขณะที่แฮร์รี่กูไปหาเอง แต่ความบ้าสองเรื่องนี้หนักพอๆ กัน
Ky มีใครอ่านมูมินมั่ง กูได้ยินข่าวว่า the moominvalley (ไกด์บุ๊ค) กำลังจะแปลไทย กูรู้สึกเหมือนตัวเองบ้าหนังสือแนวไกด์บุ๊คว่ะ เรื่องหลักไม่ซื้อ (บางทียังไม่เคยอ่านด้วย) ซื้อแต่เล่มเสริม
กูชอบยูเจนิดิสมาก หาอ่านยากมากนะ หาตามร้านมือสองกุยังได้ไม่ครบเลย
ส่วน american gods กูขอลาในความเนิบนาบของพี่แกค่ะ
>>977 >>980 >>979 ขอบคุณค่ะ โดยเฉพาะโม่ง980 urban fantasy น่าจะเปนจุดสมดุลของความเบียวแฟนตาซีตอนเด็กกับการชอบอ่านแนวชีวิต ไม่ก็non-fiction ของตัวกูเองได้อะ เด่วถ้าว่างแต่งจะเอามาให้โม่งมาด่าเอ้ยมาอ่านนะ บิบิ
>>981 คนแนวนี้กูเคยเจอแล้วกูก็หัวร้อนทุกครั้งที่ต้องอยุ่กะมัน555 แต่ก้ยอมรับความเปนคนดีและรับผิดชอบของคนแนวนี้อ่ะ นอกเรื่อง สรุปมึงกะคนที่แอบปิ๊งเปนไงแล้ววะ555
ถามถูกมู้ไหมหว่า เรื่องแอสซาซินครีดที่เขียนจากเกม ที่แพรวพิมพ์อะ มันดีไหมวะ
>>984 อ่อเออ มันน่าจะถึง Conspiracy ป่ะ แต่น่าจะไม่มี Thick as Thieves ตอนกูตามหาชุดนี้อ่ะ คือกูไปงอแงไปสตาฟนายอินทร์มา แบบขอเล่มเหลือก็ได้ มีเล่มสตอกมั้ยไรงี้ กูเดินทางไปซื้อก็ได้ เชี่ยกูอยากได้เบอร์นั้นเลย เค้าบอกว่า มันขายไม่ดีเลยข่าาาา มันไม่มีมานานแล้วข่าา ตอนออกเล่มสี่มากูยังเซอร์ไพรซ์เลยอ่ะ ว่าเออเค้าก็แปลต่อว่ะ ทั้งที่ไม่พิมพ์เล่มแรกๆแล้ว
คนแต่งเขาแต่งช้าด้วยแหละ ยูเจนิดิส กว่าจะมาเล่มนึงนี่สี่ห้าปีได้มั้ง เนื้อเรื่องก็ไม่ค่อยเเนวกระเเส มันเลยเงียบ...
กุคือ 988 มาอวยยว่ามันซาหนุกกกมากจริงๆๆ ถ้าไม่อยากซื้อ ไปยืมได้ทีหอกลางจุฬา แต่มีไม่ครบ มึงต้องลงแดงมาซื้ออยู่ดี 5555555555555555
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.