>>972 >>973 มังกรหยก-คนบ้านเพ เป็นมังกรหยกฉบับแรกที่อ่าน และได้มาแบบถูกมากๆ แบบโล๊ะสต็อก
สำนวนไม่เก่า ออกทีหลังสุดเลย อาจเพราะกูได้อ่านเป็นฉบับแรก กูเลยชอบฉบับนี้มากกว่าฉบับอื่นเหมือนกัน
ส่วนงานกิมย้งเรื่องอื่น สำนวนท่านน. อ่านแล้วสนุก ไม่เบื่อ กูมาเก็บงานกิมย้งทีหลังโกวเล้ง เพราะเรื่องมันยาว และแพง
โกวเล้ง งานท่านว. ลึกซึ้ง และคงเอกลักษณ์ประโยคแบบคล้ายจะซ้ำแต่ไม่ซ้ำของโกวเล้ง (อันนี้ขุดมาจากความทรงจำในหนังสือวิจารณ์)
ขับอารมณ์เหงา เศร้า ลึกของตัวละครได้ดี โกวเล้งเน้นอารมณ์ ชีวิตของตัวละครแบบปัจเจก แต่กิมย้งเน้นภาพใหญ่ ประวัติศาสตร์
ขนบธรรมเนียม ปณิธานระดับชาติ พูดแล้วอยากอ่านใหม่ (เหลือบไปมองกองดอง กูจะเอาเวลาที่ไหนไปอ่าน)