กูว่า แจ่ม ไม่ถึงกับแปลบล็อกเดียวกัน แต่แจ่มมีมาตรฐานการแปลแบบเดียวกัน ทำให้สำนวนแปลเลยออกมาโทนเดียวกัน
เช่น สรรพนาม ชื่อตำแหน่ง และรูปประโยคแบบสำนวนจีนจ๋า(เหมือนกูกู) แจ่มจะไม่ใช้
และเมื่อก่อน เล่มมันบางๆ ไม่ได้มีบทบรรยายเลิศหรู เลยออกมาไม่ต่างกันมาก
แต่งานช่วงหลัง ที่เริ่มมาจับนิยายที่มีมีเนื้อหาหนักๆ บทบรรยาย กลอน กวี มากขึ้น
และหลังดราม่านางสนม แจ่มเริ่มให้ใช้ทับศัพท์จีน ถึงบก.จะคอยตรวจ ก็เริ่มมีความต่าง
งานช่วงหลังของแจ่ม ก็ชอบงานแปลเทียบท้าปฐพี-กระบี่หลงทิศ มากสุด
หมอหญิง-เม่นน้อย ก็ดี แต่ฉู่-เฉินซี ยังใช้คำแปลกๆ อ่านสะดุดอยู่ เช่น ฉู่อ๋องทำหน้าพิเรนทร์ ???
แต่ถึงจะมีความต่าง ก็ก็ยังไม่ถึงกับซื้อนิยายตามคนแปล ยิ่งของแจ่มกับสยาม ดูเรื่องกับคนเขียนเป็นหลัก
ต่อให้หลักกิโลแปล แต่ถ้าเป็นแจ่ม กูก็ซื้อ เพราะกูชอบคดีร้ายฯ
แต่ถ้ายามเช้า กูต้องดูหมด เรื่อง คนแต่ง คนแปล รีวิว ไปจนถึงยืนอ่านที่ร้านก่อนเลย