กูฝืนอ่าน ชายาคุณธรรมไปครึ่งเล่ม จริงๆแล้วมันอ่านสนุกอยู่นะเว้ย เหมาะสมกับชื่อว่าด้วยการแปลที่ผิดพลาดมากคร่ะ กูเป็นคนอ่านอะไรก็ได้นะแต่เรื่องนี้สะดุดเยอะมาก ขอบ่นหน่อยเถอะ ถึงโม่งจะเบื่อกันแล้ว แต่กูไม่ไหวจริงๆ
ผลซิ่ง ในเชิงอรรถของเมพเจิ้นบอกว่าคือผลไม้จีนชนิดหนึ่งมีเปลือกแข็ง เมื่อสุกแล้วจะมีสีแดงและเหลือง ตอบกูหน่อย ลูกอะไรไม่เข้าข่ายบ้าง อิบร้า เชิงอรรถแบบนี้โปรดอย่ามี
หงส์เทพ ต่างกับหงส์ไม่เทพยังไง มันคือฟินิกส์รึป่าว กุไม่เข้าใจ
"แล้วค่อยจับตาดูสกุลชวี ว่าต่อไปจะเป็นยังไง" กูนึกว่าอ๋องมันวางแผนจับสกุลชวี อ้าวไม่ใช่แม่งพูดถึงเมีย จร๊ะ
ชวีและเฮ่อ ทั้งสองคนนั่นอยู่ภายใน -- เดี่ยวมึงคนจีนเค้าเรียกกันแบบนี้จริงๆหรอวะ
คำว่าเจ๊ ไหนใครบอกว่าคือเจ้า แต่โดนแก้เป็นเจ๊ มึงควรอ่านใหม่นะคะ นางสบถในใจเรียกตัวเองว่าเจ๊เว้ยยยยยยย
รุ่ยอ๋องกับรุ่ยหวาง บรรทัดติดกันเลยค่ะ เอาที่สบายใจ
และศัพท์แปลกประหลาดจำนวนมากที่บรรยัติขึ้นมาเอง ใช้ผิดๆถูกๆมั่วไปหมด บริบทการวางคำผิดไปหมด -- เห็นเราเป็นตัวตลก กับคนอื่นกลายเป็นตัวตลก มันผิดความหมายเลยนะ และตั้งแต่อ่านมาจนเกือบจบเล่มแรก กูเห็นพยุงถูกคนแค่ 2 ครั้ง!!
งานมันแย่จริงๆว่ะ กูบอกเลยนางไม่ควรได้เงินจากการทำงานแบบนี้ กูเป็นคนอ่านอะไรก็ได้นะ แต่เรื่องนี้กูเสียดายตังมาก
ใครยังไม่ได้อ่านสมควรหามือ 2 อ่านมาก มันต้องเป็นนิยายที่ทรงคุณค่า ว่าด้วยการผิดพลาดแน่มึง เมพเจิ้นของกูช่างท็อปฟอร์ม เก่งเหี้ยๆที่ทำให้กูอ่านไปด่าไป และเพราะซื้อแล้วกูเลยด่าได้