กูอ่านหมอหญิงเล่ม 1 ละ อึดอึด ขอเม้าท์หน่อย
ลากไปยาวๆ เลยนะ กูจะสปอยล์เนื้อเรื่องเล่ม 1
สปอยล์หมอหญิง เล่ม 1
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กูอึดอัด รำคาญอีพระเอกมากกกกก คือมันเป็นคนไม่เด็ดขาดเลยว่ะ มันทำให้น่ารำคาญอ่ะ ทั้งแม่มันที่ประสาทมาก โง่แล้วยังอวดฉลาด โดนทุกคนในเรื่องปั่นหัวแต่ก็ยังคิดว่าตัวเองฉลาด แต่แม่มันยังไม่โง่ที่สุดในเรื่อง คนโง่ที่สุดคืออีพระเอก เล่มแรกจบไปแบบไม่ประทับใจอีพระเอกที่สุดอ่ะ คือเมียน้อยบีบน้ำตานิดหน่อยก็เข้าไปโอ๋ เป็นผู้ชายที่โคตรผู้ชาย แต่คือที่ว่ามาทั้งหมดทำให้มันเป็นมนุษย์มากเลยนะ แต่กูก็ยังเกลียดแม่งอยู่ดี ไอ้ที่เมียน้อยบีบน้ำตาหรือทำเสียงอ่อนหน่อยก็โอ๋แล้วนี่กูแบบ โอ๊ย มึง ไม่รู้จักมารยาหญิงเหรอวะ ไอ้ควาย!!! แล้วสืบเรื่องนั้นเรื่องนี้ เป็นแม่ทัพซะเปล่า มึงเสียเวลาให้คนสืบเรื่องเมียน้อยตัวเองก็ยังได้นะ คือหลายๆ อย่างแม่งหละหลวมมากอ่ะ อ่านๆ ไปก็ไม่ค่อยเชื่อว่าถ้ามันโง่ขนาดนี้มันจะวางแผนการรบอะไรในสนามรบได้วะ กะอีแค่มารยาหญิงโง่ๆ แม่งก็หลงกล กูโมโห!
แล้วนังอนุห้าแม่งก็เข้าหาพระเอกเพราะวางแผนไว้แต่แรกกะทางบ้านตัวเองนี่หว่า สรุปว่าอีพระเอกแม่งโง่โดนหลอกมาหลายปีแล้ว อนุห้าก็ไม่ได้รักอีพระเอกจริงๆ ด้วย จับพระเอกเพราะหวังผลล้วนๆ
เรื่องนี้นางเอกเด่นจริง แต่ไม่ได้เด่นแบบน่าหมั่นไส้แบบกู้อวิ๋นนะ เจินสือเหนียงเด่นแบบอยากเอาใจช่วยอ่ะ คือรู้สึกว่าฉลาดจริง เอาตัวรอดไปทีละเรื่อง แก้ปัญหาไปทีละเปลาะ อ่านแล้วลุ้นเอาใจช่วยนางเอกไปเรื่อยๆ ไม่ใช่อะไรๆ ในโลกแม่งก็แก้ได้ไปหมด ที่เพื่อนโม่ง >>641 >>642 สปอยล์มาเหมือนนังอนุห้ามันไม่ได้รับผลตอบแทนความชั่วอะไรเลยว่ะ แค่อีพระเอกสั่งห้ามไม่ให้ยุ่งเรื่องอะไรอีก ให้อยู่สงบๆ เฮ้อ
แต่เรื่องนี้มีการเมืองในราชสำนักเข้ามาเกี่ยวพอสมควรเลยนะ ถึงจะไม่ลงรายละเอียด แต่กูว่าโอเคเลย ไม่ใช่มีแค่เรื่องเมียน้อยเมียหลวงตบตีกัน แต่ทุกอย่างเป็นหมากของการเมือง นักเขียนผูกเรื่องได้น่าติดตามมาก
หมอหญิงเป็นนิยายเรื่องเดียวที่กูยอมแหกกฎตัวเองอ่านเล่ม 1 ก่อน ปกติกูรอจนออกครบหรือรอซัก 3-4 เล่มค่อยอ่านนะ ดันเผลอไปอ่านตัวอย่างที่แจ่มให้ทดลองอ่าน ติดงอมแงมเลย
เพื่อนโม่งคนไหนอ่านแล้วมาเม้าท์เหอะ กูอยากจะถีบอีแม่ทัพจะแย่ แม่ง
กูไปนอนก่อน เผลออ่านจนตี 3 กูบ้าไปแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จบสปอยล์จ้ะ