เรื่องฮาเรม ไม่ว่าจะฮาเรมช หรือฮาเรมญ กูอ่านได้หมดนะ ขอแค่ไม่ได้เน้นเรื่องฮาเรม หรือปักธงมั่วซั่วแบบงานขันทีหรือลำนำจันทรากูก็รับได้ งานเยี่ยกวน ตอนอ่านพี่เสือกูไม่ได้รู้สึกแย่นะ เลยอ่านย้อนอ๋องได้ไม่มีปัญหา คือกูไม่ได้รู้สึกถึงความดูถูก กดขี่ทางเพศ กูอาจจะแปลกๆไปเองก็ได้นะที่อ่านเรื่องพวกนี้ได้ (แต่ถ้าให้กูต้องมีผัวหรือเมียแบบฮาเรมก็ไม่เอานะ ขอผัวเดียวพอ แล้วขอให้ผัวมีแค่เมียคนเดียวพอ)
คือกูมองในแง่ว่า เมื่อสมัยก่อนยุคโบราณ ไม่ว่าชาติไหน เพศหญิงก็ถูกกดขี่ทั้งนั้น (แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ากูโอเคกับมันนะ) กูอ่านนิยาย เลยต้องทำความเข้าใจกับสภาพแวดล้อม และประเพณี ธรรมเนียมในสมัยนั้นว่ะ มันเลยทำให้อ่านนิยายไปได้ แต่ไม่ได้หมายความว่า คนที่อ่านไม่ได้รับไม่ได้คือคนเลว หรือคนที่อ่านได้=ยอมรับเรื่องกดขี่ทางเพศนะ อีกอย่างเรื่องฮาเรมมันอยู่ที่รสนิยมด้วย บางคนไม่ชอบความโลเลหลากหลายใจ บางคนโอเครับได้งี้ นักเขียนเขียนนิยายออกมาได้ ขายได้ แสดงว่ามันก็ยังมีคนอ่านได้อยู่น่ะ ถ้ามันไม่มีความต้องการ เดี๋ยวมันก็ขายไม่ได้แล้วหายไปเอง เป็นไปตามกฎธรรมชาติ