กูแอบสงสารโม่ซีนะที่ดันไปรับปากซานเซิง เพราะเรื่องมันเล่าผ่านมุมมองซานเซิงมันเลยดูตลก เพราะนางไม่ได้รู้สึกอะไร นางเจ็บจริงๆก็ตอนชาติสุดท้ายที่โมซีตายก่อน กูคิดว่าทั้งสามชาติถ้าเล่าผ่านมุมมองโม่ซี มันจะกลายเป็นโศกนาฏกรรมความรักนะ
ชาติแรกโม่ซี โดดเดี่ยวจนตาย ผ่านด่านรักมายังไงกูยัง งงๆ ไม่ได้ปล่อยวางจนนาทีสุดท้าย
ชาติที่ 2 ก็พอกัน เมาเหล้านอนเฝ้าป้ายวิญญาณที่ไม่มีแม้แต่ชื่อ น่าสงสารชิบหาย
ชาติสุดท้าย ก็เลือกซานเซิงแทนเป้าหมาย
ที่พอกลับมาอาละวาดในยมโลกทุกครั้งมันเพราะว่าฮี้เจ็บจริงไม่มีแสตนอินไม่ใช่รึไง
>>110 >>115 มึงอย่าว่าซือฟุของกู อ่านฮวาเชียนกู่ทีไร กูมีความรู้สึกทุกทีว่านางเอกพยายามจะสึกพระ 555