เอาจริงๆงานอวี๋ฉิงก็ใช่ว่าจะไม่เคยพูดถึงชายชายซะหน่อยด้วยน่ะนะ แต่สำหรับกู กูอ่านงานของอวี๋ฉิงไม่รอดเลยซักงาน แต่ปกแม่งสวยว่ะ
Last posted
Total of 1000 posts
เอาจริงๆงานอวี๋ฉิงก็ใช่ว่าจะไม่เคยพูดถึงชายชายซะหน่อยด้วยน่ะนะ แต่สำหรับกู กูอ่านงานของอวี๋ฉิงไม่รอดเลยซักงาน แต่ปกแม่งสวยว่ะ
กูว่ายังไงก็ชายหญิงว่ะ เล่มสองที่จีนมันชื่อน้องหญิงนิ้วด้วนไม่ใช่เหรอ (หรือว่าไอ้ที่ด้วนนี่...)
ชายหญิงอยู่แล้วแหละมึง ถ้าชายชายก็ต้องไปออกกับเอเอวร์วายดิ
อวี๋ฉิงตดใส่กระดาษกูก็ซื้อ
*ประกาศขายไต นัดรับหน้างานหนังสือ สุขภาพดี แข็งแรง มีไขมันนิดหน่อย เลือดดี แต่ทรัพย์จาง *
เพื่อนโม่ง มีใครอ่านหรือรู้เรื่องย่อGreat Han's Female General Wei Qiqiบ้างไหม กูอ่านเรื่องย่อแล้วสนใจ แต่พล็อตดูกึ่งๆเกร่อๆเลยอยากรู้ว่าควรลองอ่านไหม
Wei Qiqi is the only successor of Wei Corps inheriting a hefty fortune. However, her stepmother bribed a witch from Thailand, harming her with two ancient witchcraft curses.
กูสนใจตรงคำว่าจากไทย55555
พล็อตย้อนอดีตมีร่างอัปลักษณ์อะมึง
หสมนี่เลือกเรื่องไม่เก่งหรือแปลไม่เก่ง บุปผาออกจะดีงามไม่เลือก หรือส้มแปลดีเกิน นี่ชอบบุปผามากกก ตั้งแต่อ่านของหสมมายังไม่มีเรื่องที่ขึ้นหิ้งควรค่าแก่การเก็บสักเรื่อง(คือสนพอื่นก็ไม่ได้สนุกทุกเรื่อง แต่มันก็ยังพอมีเรื่องที่ดีงามควรค่าแก่การเก็บไง) นี่รอช่างร้ายเหลืออยู่เรื่องเดียว ถ้ายังไม่พีคคงบายจริงๆ บางคนบอกชอบเพียงแรกพบสุดแล้วของค่ายนี้ เพื่อนโม่งว่าควรอ่านดีมั้ย?
>>955 เรื่องทิ้งลูกกุเฉยๆมาก กุดูแล้วนางเอกทั้งสองเรื่องเลี้ยงลูกไม่เก่งแน่นอน เมิงดูเฟิ่งจิ่วเลี้ยงลูกสิ แล้วป๋ายเฉี่ยนนี่หนักกว่าอีกนะ ถ้าเอามาเลี้ยงกุว่ากุุสงสารอาหลีกว่า ปู่ตงกุก็ด่านะไม่เข้าข้างเพราะหมั่นไส้ กุสงสารเฟิ่งจิ่ว
>>968 อิสัสกุขำแรงมาก กุนี่เวลาคนบ่นอ่านอวี๋ฉิงแล้วไม่ชอบนี่แบบ พวกเมิงเข้าไม่ถึงความติสของคนเขียนยังไงล่าาา
>>970 เพียงแรกพบเบาๆไม่มีไรมาก หลายคนบอกขำๆตลก กุอ่านแล้วก็ไม่ขำนะ แต่เป็นเรื่องที่ไม่มีตำหนิที่สุดของจงหยวนละมั้ง เนื้อหาก็นางเอกโดนลากไปมาจนกุเหนื่อยแทน อ่านแล้วงงๆบางจุดด้วยกุว่าเป็นที่คนแปลมั้ง พระเอกจะว่าด้านก็ดูไม่สุด เป็นเรื่องที่ไม่มีจุดพีคให้พูดถึงเท่าไหร่ แต่ไม่มีฉากปรุงแต่งมั้งกุคาดเดา เพราะไม่มีฉาก18+แปลกๆหลุดมา
เห็นข้างบนบ่นเรื่องสามชาติ กูขอบ้าง อัดอั้นเหลือเกินแถมพูดไม่ได้เดี๋ยวFC นิยายไล่ตบ
.
.
ในสายตากู ป่าท้อ+เหนือเขนย เหมือนสไตล์นิยายไทยว่ะ ไม่แปลกใจเลยที่ละครไทยดังในจีนได้เพราะรสนิยมแม่มคล้ายกันจริงๆ กูรู้สึกเหมือนถังชีพยายามมากกกก พยายามสร้างดราม่าให้นางเอกดูน่าสงสาร เป็นผู้ถูกกระทำ แล้วหลังๆมาก็ให้พระเอกเจอเคราะห์กรรมปางตายและให้มีคนเฉลยว่าแม่งทำเพื่อนางเอกมากมายแต่ไม่เคยบอก กะให้คนอ่านซาบซึ้ง แล้วลบความผิดพระเอกไปเนียนๆ สุดท้ายจบกันแฮปปี้เอนดิ้ง มุกเดิมทั้งสองเรื่องซะด้วย กูอ่านป่าท้อพอทำเนา แต่อ่านเหนือเขนยแล้วเบื่อมากกกก เพราะคนเขียนมาด้วยมุกนี้อีกแล้ว กูเกลียดมากตอนที่มีคนมาชี้หน้าด่านางเอกแล้วสาธยายเรื่องที่พระเอกทำเพื่อนาง ทั้งบทแม่เยี่ยหัว และบทเซียนรับใช้ของตงหัวนั่นน่ะ มาเจอหน้าก็ด่าพรวดๆไม่หยุด กูนี่อยากให้นางเอกตะโกนใส่หน้ามากว่ากูไม่รู้อิห่า เป็นคนรักกันแต่มีอะไรไม่บอกกันเลยนี่กูว่าไม่ไหว แถมนางเอกก็มีสกิลมโนสูงอีก แบบนี้ชีวิตอาจดราม่ารายวันด้วยซ้ำ
อ่านทวนเล่มเหนือเขนยแล้วกูนึกขึ้นได้ บนเริ่มนี่บรรยายว่าผ่านการเตะถ่วงของสองครอบครัวไปสองสามร้อยปีกว่าป๋ายเฉียนกับเยี่ยหัวถึงจะได้แต่งกัน กูว่ามีเรื่องกันแหงๆ เพราะอย่างเยี่ยหัวที่ฟื้นมาก็ถลาไปหาเมียจะรอฤกษ์อะไรได้นานถึงขนาดนั้น และเท่าที่ดูในเล่มเหนือเขนยก็ยังไม่ได้ขึ้นเป็นเทียนจวิน ไม่เห็นต้องรักษาตัวรอรับสายฟ้าแปดสิบเอ็ดสายอะไรนั่น อนุมานได้ว่าหลังเหตุการณ์นั้นตระกูลเทียนจวินกับตระกูลป๋ายต้องไม่ถูกกันแล้วแหงๆ แถมแม่สามีไม่ชอบหน้าอีก เฉี่ยนเฉี่ยนกูซวยแท้
กูหยิบป่าท้อมาอ่านบ่อยนะ
แต่เขนยนี่กูแทบเข็น กูรู้สึกคนเขียนหมดมุก
ขนาดว่ากูFC ปู่ตงเฟิ่งจิ่วตั้งกะป่าท้อนะ
แต่กูไม่ประทับใจเท่าไหร่เลย ภาคอาหรันเล่อ(ชื่อนี้ป่ะวะ) กูงงว่าใส่มายังไง สามชาติให้ครบว่างี้?
กูนี่ความจริงนึกว่าจะเขียนภาคที่เป็นมนุษย์จากป่าท้อละเอียดๆ กูอยากรู้รายละเอียดตรงนี้มาก พอละครเอามาขยายกูกรี๊ดหนักมาก
ไม่แปลกใจนะที่ข้ามเหลียนซ่งไปเพราะกูว่าเค้าหมดมุก เอาเหลียนซ่งมาออกเขนยเยอะ จนไม่รู้จะตบพล็อต คิดไดอะล็อคให้ฮาหน้าตายยังไงแล้ว
แต่ยังไงกูก็รอพาร์ทม่อเหยวียนอยู่ดี
>>975 >>977 คิดเหมือนกุ เขนยมันพล๊อตเดียวป่าท้อเลยเป๊ะๆ สเตปเดียวกัน อิบทอาหร่านเหร่อก็ยืดชิบหาย ตัดออกกุว่าเหลือ 3 เล่ม จบ กุงงเหมือนกันเตะท่วงห่าไรไปสองร้อยกว่าปีกว่าจะได้แต่ง บทดราม่ากุไม่อินเท่าไหร่สงสารแต่ก็เฉยๆ ทั้งที่ปูมาเยอะสัสๆ แต่กลายเป็นรำคานแทน ฉากบู๊ก็ไม่ค่อยดีเหมือนเขียนไม่เก่งฟันๆอยู่สองทีจบฉากตลอด ที่กุชอบเพราะฉากสวีทกับตัวละครล้วนๆ 555+ กุว่าต้องชมคนเขียนบทละครด้วยมั้ง ฉากในนิยายกระจึ๋งนึงยืดออกมาใส่รายละเอียดได้ จีนเค้าชอบพล๊อตน้ำเน่าอยู่ละนะ ละครไทยแต่ละเรื่องที่ไปดังๆที่จีนนี่แบบอย่างเน่า
>>970 เพียวแรกพบ กูซื้อเพราะคำโปรย แต่กว่ากูจะเข็นตัวเองให้อ่านจบได้คือหลับแล้วหลับอีก เรื่องมันเนือย ออกนอกทะเล(ทราย) ไม่ขำอย่างที่คนอื่นบอกเลย กูอ่านไปแล้วติดจะรำซะทุกอย่างว่ะ แล้วเรื่องมันชวนแปลกๆหลายอย่างอยู่ ที่ทำให้ตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องดราม่าไรเลยนะ ยังรู้สึกแปลกๆ พอมาคลุกคลีวงดราม่า มันยิ่งทำให้กูรู้สึกว่า บางฉากนี่ผงชูรสเปล่าวะ กูอ่านจบขายทิ้งโดยไม่ต้องคิดเลย เหนื่อยกับการอ่านมาก รู้สึกเสียดายเวลาพอควรเลยว่ะ
>>979 สงสัยกูจะเป็นส่วนน้อยที่ชอบภาคอาหรานเล่อ มันให้ฟีลนิยายซ้อนในนิยานดีอ่ะ จบแบบที่มาทีไปชัดเจน เหมือนตอนอ่านเต้ามู่กูชอบเล่มที่เป็นต้นไม้สำริดนั่นทั้งๆที่มันก้อไมาเกี่ยวกะพล๊อตใหญ่ซักเท่าไหร่ ลิขิตตอรที่กูไม่ชอบคือเล่มสุดท้ายหลังภาคอาหรานเล่อ ที่อยู่ๆจิ่วน้อยของกูก้อโดนเท มีท้องหอบลูกหนีอีกคือจะน้ำเน่าไปไหน แต่พอตอนจะดีกันกลับมางุบงิบสามหน้าตัดจบ กูขัดใจ
กู >>981 ขอเพิ่มอีกหน่อย ทั้งนี้ทั้งนั้นกูชอบนิยายน้ำเน่านะ ชีวิตกูเครียดพอแล้วจะให้กูมานั่งอ่าน War and Peace หรือ Hundred Years Solitude ก้อคงไม่ไหว ดังนั้นกูไม่เคยว่าใครเรื่องนิยมหนังสือน้ำเน่าหรอกนะ เพราะทุกวันนี้กูก้อยังชอบอ่านนิยายรักน้ำเน่าไม่ได้นั่งอ่านวรรณกรรมโนเบล ยังฟังเพลงป๊อบกากๆ ไม่ได้นั่งฟัง Bartok
>>982 กูเองก็ชอบนิยายน้ำเน่านะ ทุกวันนี้ก็อ่านแนวนี้ล่ะวะ แต่กูไม่ชอบตรงนิยายมันใช้มุกเดียวกันสองรอบ แล้วยังเป็นซีรี่ย์ต่อกันอีก พอมาอ่านต่อกันเลยรู้สึกเบื่อเพราะมันเป็นมุกซ้ำๆที่ไม่มีอะไรใหม่ เหมือนคนเขียนหมดมุก มาสไตล์เดิมๆซะอย่างนั้น น่าเสียดายคาร์แรกเตอร์ตัวละครที่ออกมาดีมากๆ พอเข้าใจเลยว่าทำไมในซีรี่ย์ถึงเอาคู่ตงหัว+เฟิ่งจิ่วมาใส่ด้วย เพราะดูไทม์ไลน์เรื่องแล้วมันก็ไม่ค่อยมีอะไรจริงๆ
ชอบเจ๋อเหยียนในซีรีส์นะ
แต่หลีจิ้งแม่งดูง่อยๆอ่ะ
กุลำไยหลีจิ้งมาตั้งแต่นิยายยันซีรี่ย์ เเม่งเป็นตัวละครที่ไม่รู้สึกว่าตัวเองทำความผิดห่าอะไรเลย //แบะปากเป็นรูปฝ่าตรีนพระยูไล
กูชอบเหนือเขนยมากกว่าป่าท้อนะ รู้สึกมันมีความรักชัดดี ในขณะที่เฉียนเฉี่ยนกูไปรักเยี่ยหัวจริงๆจังๆตอนไหนก็ยังงง จะว่าตอนซู่ซู่รัก แต่กูกูช่างเฉยไม่แคร์โลกซะจนแบบ คู่หมั้นแล้วไง ปรงแก่ดอกแฝดแล้วไง จนกูรู้สึกเหมือนเยี่ยหัวรักเขาข้างเดียว
อีกอย่างกูก็ชอบอาหลานเหร่อ มันผูกเรื่องนิยายซ้อนนิยายแล้วมีผลกับเรื่องหลัก กูยิ่งชอบแนวแหกลิขิตอยู่ เหนือเขนยเลยตรงจริตกูมากๆ แต่ไม่ได้แปลว่ากูไม่ชอบป่าท้อหรอกนะ
>>987 กุชอบตอนกวนกันไปมาตอนต้นๆอะเขนย ฮาเฟิ่งจิ่วดี แต่ถ้านับถึงเนื้อถึงตัวเยี่ยหัวเห็นเงียบๆกินเรียบ 555+ เฉียนเฉี่ยนนางช้าาาเรื่องความรัก อ่านแล้วรู้สึกว่ารักนะ แต่ด้วยประสบการณ์แย่ๆจากหลีจิ้งมาด้วย ก็เลยนั่นแหละ เกิดเรื่องค่อยรู้สึกตัว คือทั้งสองเรื่องมีทั้งส่วนชอบไม่ชอบทั้งคู่
ลิขิตกูชอบตอนต้นๆ ว่ะ พอเข้าภาคอาหลานเร่อแล้วยืดมากกกก คือแม่งก็ซึ้งแหละ แต่ถ้ามันแยกไปเป็นเรื่องของอาหลานเร่อจริงๆ เลยจะดีกว่า เพราะกูลำไยที่มันปูทางมากยืดยาว แต่สุดท้ายแค่จะบอกว่าอิปู่ตงกับเฟิ่งจิ่วแม่งไร้วาสนาสัสๆ ขนาดส่งเงามาเกิดคู่กันยังนก...แค่นี้? กูนี่แบบ จ้ะ เอาที่นข. สบายใจเลย แต่ภาคนี้ดีตรงที่มีความ Inception ฝันซ้อนฝัน กูชอบที่ไอเดีย แต่เสียที่ความยืด กูว่าเอาเรื่องตอนตงหัวกับเฟิ่งจิ่วมาเกิดเป็นฮ่องเต้กับสนมมาขยายยังดีกว่า มีเยี่ยชิงถีอีกที่กูอยากให้มีบทอีกหน่อย
นี่คือตำหนักอะไรอ่ะ หลงมา
ป.ล. มีสปอยหมอหญิงอีกไหม? หรือลิ้งไปดำน้ำก็ได้
กูอยากอ่านสามชาติผูกผัน แม่น้ำ... กูหามาอาทิตย์กว่าๆ หมดแม่งทุกร้านเลย
มึงว่าในชีวิตจริง ถ้ารักใครแทบตายแบบซานเสิงกับเฟิ่งจิ่ว มึงจะยังยอมลงเอยกับผู้ชายแบบนี้หรอวะ
จะแน่ใจได้ไงว่าคนที่ทุ่มเทให้มีค่าพอจริงๆ
ตั้งตำหนักใหม่กันยังพวกมึง ให้ว่องๆ
ขุดๆๆๆๆ
ปิดจ้า ไปมุงๆๆๆ >>>> https://fanboi.ch/literature/3528/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.