เวิ่นเว้อต่อ เมื่อกี้มันยาวไป โพสไม่ได้
.
.
.
.
.
.
.
.
.มีอีกเหตุการณ์ที่แม่ทัพแม่งได้ใจมาก คืออีแม่สามีในเรื่องเนี่ยจะน่าตบมาก กูบอกเลยว่าใครไม่ชอบแนวจีนโบราณที่ยึดคติเก่าแก่โง่ๆ นี่จะรำตรงนี้มาก อีแม่นี่จะเกลียดนางเอกฉิบหายวายป่วง แล้วเอาคำว่า "กตัญญู" มาบีบพระเอกให้หย่านางเอก พระเอกก็ไม่ยอม บอกว่านางอยู่อีกไม่ถึงสองปีหย่าไปก็ผิดหลักคุณธรรมในใจ (ตอนหลังแม่ทัพมารู้ด้วยว่าที่ครอบครัวนางเอกถูกประหารหมด เป็นแผนส่วนนึงของฮ่องเต้ที่ต้องการใช้แม่ทัพเป็นเบี้ย จำพวกมีอำนาจแต่ไม่มากจนอาจกบฎได้ ดังนั้น ชะตาของพระเอกคือได้แต่งกับนางเอกเพื่อดีดตัวขึ้นมา แต่ห้ามมีแบ็ค--เท่าที่กูดำน้ำมานะ) อีแม่ก็ไม่ย๊อมไม่ยอม แล้วก็จะมีฉากแม่ตัดพ้อลูกอีกมากมาย รำวนไปค่ะ
แต่ที่เด็ดสุดคือฉากที่ฮองเฮา (มั้ง ต้นฉบับใชqueen) รู้เรื่องที่นางเอกคือหมอเจี่ยงคนดัง เลยเรียกสองผัวเมียมางานในวังแล้วเปิดโปง เพราะต้องการฆ่านางเอก (เรื่องนี้มีที่มาจากเหตุการณ์กบฎที่เกิดก่อนหน้านี้) ตรงนี้ต้องอธิบายหน่อยว่าสถานะฮูหยินแม่ทัพของนางเอกปลอมไปเป็นหมอตามท้องเรื่องนี้เป็นอะไรที่เสื่อมเสียมาก ผิดจารีตธรรมเนียมบลาๆๆ
อีแม่พอฟังว่าลูกสะใภ้เคยปลอมเป็นหมอชาวบ้านก็ช็อค นั่งมึน คิดไปว่าตระกูลเสียหน้ามากมายเพราะอีสะใภ้คนนี้ ฯลฯ นางเอกพยายามพูดเอาตัวรอด พระเอกแม่งได้ใจกูสุดๆ ฉากนี้แหละ (ก่อนหน้านี้กูก็ชอบความเปย์ของฮีอยุ่แล้ว) พอฮองเฮาสั่งประหาร ฮีแม่งออกมาประกาศเลยว่าข้ามศพกูไปก่อน คือแบบไม่มีเล่ห์การเมืองเหี้ยอะไรสำหรับพระเอกเรื่องนี้ นิสัยแม่มโคถึกจริงๆ ในเรื่องบอกเลยว่า he is woman and political idiot ตามเล่ห์ผญ.กับการเมืองไม่ทันหรอก สุดท้ายพระเอกอ้างว่าเรื่องคนในครอบครัวข้าก็ต้องใช้กฎครอบครัวข้า เรื่องเลยโบ้ยมาที่แม่สามีที่อยู่ในงานด้วยให้ตัดสินในฐานะผู้อาวุโสในบ้าน อีแม่ก็โคตรเลว มึนๆ บอกว่าให้ฮองเฮาจัดการเถอะ อีห่าน! สรุปคือมึงจะให้นางเอกตายด่วนให้ได้ ทั้งที่เขาป่วยอยู่ได้อีกนิดเดียวก็ยังจองเวรอยู่นั่น
กลับมาเวิ่นเว้อความดีของแม่ทัพต่อ กูอ่านตอน 166 จบแล้วต้องมาพิมพ์เนี่ย นางเอกมันเห็นความดีของผัว หลังจากหลอกเอาเงินเขามาหลายฉากก็เลยยอมพูดตรงๆ จากใจจริงกับสามีว่าตอนนี้นางได้เป็นลูกสาวบุญธรรมของฮูหยินอีกคนแล้ว (แม่ของเซียวหยู) ยังไงก็ไม่ลำบาก แม่ทัพไม่ต้องห่วงว่าหย่าแล้วข้าจะไร้บ้านไร้ที่พึ่ง หย่าเถอะเพื่อให้แม่สามีจบเรื่องไป แม่ทัพก็บอกว่าเจ็ดปีก่อน ข้าได้ดีเพราะเจ้าลดตัวมาแต่งด้วย เคยคุกเข่าขอชีวิตให้ข้าอยู่ครั้งหนึ่ง ห้าปีที่ผ่านมาเพราะข้าทอดทิ้งทำให้เจ้าลำบากเป็นแบบนี้ ตอนนี้ข้าทิ้งเจ้าก็เหมือนเนรคุณ เจ้าคือชีวิตของข้า ข้าจะดูแลเจ้าตลอดไป ฯลฯ .. เชี่ย นี่มันฉากสารภาพรักแล้ว! คนแต่งแม่มใส่น้ำตาลมาเนียนๆ
.
เออ เพิ่มเติมย้อนหลังหน่อย ห้าปีที่ผ่านมาเนี่ย พระเอกไม่ได้มาดูดำดูดีเมียเลยเพราะนึกว่านางสบายดีนะ อย่างทีคห.บนมีบอกไว้ นางขนสินสอดสมบัติในจวนออกมาเพียบ แม่ทัพเลยขี้เกียจมายุ่งกับนางอีก ยอมยากจนช่วงแรกๆ เพื่อไล่นางไป
กูพิมพ์แล้วก็เริ่มงง ตอนแรกกูมาโพสทำไมวะ?