กูชอบเวอร์ชั่นละครอยู่นะ ซานซานกะเฟิงเถิง เลยรอลุ้นหนังสืออยู่เนี่ยว่าจะเป็นไง ว่าจะแวะเข้านายอินทร์ไปสอยวันนี้
(ขอพวกมึงเรียกนางเอกว่า ซานซานได้มั้ย กูกำลังงงว่าชานชานมันแพร่หลายมาจากไหนวะคนเรียกเยอะมาก เรื่อง Sh การออกเสียงให้ห่อลิ้นก็จริงแต่เวลาออกเสียงจริงก็ไม่ช. นะ แบบ shan ซานที่แปลว่า ภูเขา กะ shui สุ่ย ที่แปลว่าน้ำอ่ะ Ch ถอดเสียงใกล้ ช. มากกว่า)
ศิลาหลอมรักกูอ่านจบเรื่องแล้ว ยังไม่ได้ตอนพิเศษของมู่หยว่นกะองค์หญิงว่าจะอ่านคืนนี้
เรื่องหลักนับว่าโอเค มียืดตอนท้ายๆ อ่ะ กูว่าคนเขียนคนนี้ควรหยุดยืดเรื่องให้ได้ตัวอักษรเยอะๆ นะ เพราะเค้าเขียนเรื่องที่สั้นๆ มันดีกว่ามากๆ
พอยืดๆ ตอนหลังนี่กูเพลียมาก เล่มแรกมาดีมาก กูยังว่าเล่มนี้ไม่ยืดไม่น้ำเหมือนสองเรื่องแรก
แต่โดยรวมทั้งหมดกูให้ ศิลาหลอมรัก> หงส์ฟ้อน > สามครา โดยรวมที่กูให้หงส์ฟ้อนมากกว่าเพราะกูว่าเรื่องมันน่าลุ้น น่าค้นหามากกว่า เรื่องตัวปลอมตัวจริง ความดราม่าช่วงเป่าเอ๋อร์งี้ก็ได้อยู่ แต่สามครากูอ่านแล้วจะหลับ แม้จะชอบหลงเอ้อร์ก็ตาม