Last posted
Total of 1000 posts
>>409 ขอบคุณมึง รอบ้านเผือกหลังใหม่นะ ชื่อนึกไม่ออกแล้วว่ะ ว่าแต่นกไฟแม่งชื่อขึ้นก่อนพี่แหนดตี้อีกเหรอ ความยิ่งใหญ่นี้ รู้สึกดีใจกับคุณนกเธอจัง 5555555
>>403 ตัวที่... คือ ยอยักษ์? กูเสียใจซ้ำอีก คนนี้กูก็ตามอยู่ เฮ้อ นางทำไร? กดอีโมให้กำลังใจคูหรืออะไรวะ ขอกระจ่างนิดนึง
>>407 กูกำลังกลับไปอ่านต่อ อ่านแล้วมึนดีว่ะ อยากแจกสไลเดอร์ให้เจ๊แกเลย ลื่นหราเกิน 555
ยามเช้านี่ขอเพิ่ม
ทีมบก.ที่ไม่รู้มีตัวตนจริงรึเปล่า
ด้วยได้มะ ออกงานมาแบบไม่เคยไฟนอลเลย ผิดตลอด
สถานการณ์ตอนนี้ "คู" ล้าง "ศิษย์"
ออกมาเล่นโคลนกันทำไม นักอ่านเททิ้งแทบไม่ทัน
คือเอาจริงๆ นข.ที่เข้าข้างกฉ. นี่เรียกรวมเป็นลูกศิษย์คูมคูเลยก็ได้มะ 555555 ยกเว้นแต่พวกมีตำแหน่งนำหน้างี้
มึงๆ "ลูกเกด" นี่มึงหมายถึง นรก ป่าว? คือถ้ามึงใบ้ว่าลูกเกดวูบแรกกูนึกถึง เรsin ว่ะ
บ้านใหม่สร้างแล้วไปเจิมค่าาาาาาาาาาาา
https://fanboi.ch/netwatch/4613/
ทามไหล
- กฉ โพสต์ว่า มีเพื่อนใช้พลังภายใน คัมภีย์ก๋วยจั๊บ มหาปะลัย จนได้ อ่าน ท่าน 9 ก่อนคัย
- มีนักอ่านไปพบเลยมาโพสต์ถามใน วดด ว่า เห็น นข ดังได้อ่านก่อน แบบนี้จะมีข่าวดีออกก่อนงานไหมคะ?
- บก rain มาตอบว่า ออกตามกำหนด แต่ พอดี กฉ เนี่ยมีสายสัมพันอันดีกับ บก ห บลาๆ
- กฉ ขอโทษ ไม่คิดว่าจะวุ่นวายกัน
- กฉไปขอโทษ ที่หน้าเฟส เสีนใจจีจีโทษนะ ที่ 'ออกนอกหน้านอกตา'
- ลูกหาบ นข นักแปล บก สนพ สารานุศิษย์ ทั่วฟ้า ต่างพากันวิพาร์กวิจารณ์นักอ่านว่า
ขี้อิจฉา ใจร้อน นี่มันโฆษณานะ ดราม่าไม่เข้าเรื่อง ใจน้อย เอาใหญ่เหลือเกิน
- มีนักอ่านพยายามไปอธิบายแล้วโดนยินเฟส จนกู้ไม่ได้
- ดีเลิศ บกกล้วย มาเม้นว่า ค่ายกล้วยส่งให้อ่านฟรีไม่มีมาม่า ค่า
- เริ่มมีกระแสแบน สนพ กล้วย ขอถอน พรีออเดอร์
- มีนักเขียนโนเนม หลายคน โพสต์ หน้าเฟสว่า กะเพรา บ้าง ดราม่าจังบ้าง กระแหนะกระแหน ไปเรื่อย แต่หลายคนตีความว่า
นักอ่านอิจฉา ที่ กฉได้อ่านก่อนเพราะ ระบบ อุปถัม
- มีการลิสท์ รายชื่อ นข นักแปล บก ที่เล่นใหญ่ ในดราม่านี้
- กฉ ปราม หาบ รอบที่ 1 แต่ยังมีคอมเมนท์ 555 อุะอะเป็นระยะ
- สถานการณ์ไม่ดีขึ้น
- กฉ ปราม ครั้งที่ 2 สั่งระงับยิง
- สถานการณ์ไม่ดีขึ้น
- กฉ ลบโพสต์ทั้งหมด
ขอกุเผือกมั่ง ฟาร์มกวางคือไรอะ
ลิ้งไม่ติด เอาใหม่
>>>>>/webnovel/4661/93-97/
ky ใครคะ ใคร สารภาพมาซะ ใครทำร้ายขุ่นแม่สร้อย
'
'
'
สำหรับผู้อ่านที่กำลังติดตามนิยายเรื่องดุจตะวัxแห่งใx สร้อยขอกราบขอโทษค่ะ เนื่องจากสร้อยจะหยุดเขียนนิยายเรื่องนี้และหยุดอัพเดทลงออนไลน์ค่ะ
.
เหตุผล..แม้มีคนถามมา แต่ขอไม่ตอบนะคะ กลัวว่าจะดราม่า แต่ขอบอกว่าไม่ใช่น้อยใจเพราะวิวน้อย เมนต์นัอยหรืออะไรทำนองนั้น เพราะสร้อยเขียนนิยายมานานเกือบสิบปีกว่าแล้วกระมัง ความรักในการเขียนของสร้อยมันไปไกลมากกว่าความอยากที่จะได้รับการยอมรับแล้ว เหตุผลจริงๆไม่ใช่เหตุผลนั้น แต่เป็นคำประนามที่ได้รับจากใครบางคนซึ่งเลวร้ายมาก ซึ่งสร้อยขอไม่พูดถึงเนื่องจากคนคนนั้นพูดในสังคมปิดและไม่รู้ว่าเป็นใคร และสถานที่แห่งนั้นเป็นสังคมของเขา สร้อยไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่งเกี่ยวอยู่แล้ว
.
สร้อยตัดสินใจหยุดเขียนเรื่องนี้ด้วยเหตุผลว่าสร้อยจะไม่เสี่ยงให้งานตัวเองดูเหมือนว่า'ลอก'มาจากที่ไหนอีก (ซึ่งคราวนี้อาจโดนหาว่าลอกพล็อตมาจากมหาภารตะ) สร้อยจึงคิดว่ายุติเลยดีกว่า หยุด ต่อไปจะเขียนอะไรที่พยายามจะอิงข้อเท็จจริงให้น้อยที่สุด (แต่อีกเรื่องคือตำนานกับประวัติศาสตร์อียิปต์ อันนั้นจะเขียนต่อค่ะ ต่อให้มีมาดูถูกว่ากากเพราะลอกประวัติศาสตร์อียิปต์โบราณมาก็เถอะ) เฮ้อ..
'
'
'
ตกลงขุ่นแม่สร้อยไม่รู้จริงๆใช่มั้ยคะว่าขุ่นแม่โดนข้อหาลอกเรื่องอะไร
ยูริ อิชทาร์ รายงาน
ชอบครีษะมายันนะ แต่พอมาเจอสวรรค์ก๊อปเกรดเอถึงกะอึ้งไป
ทุกเรื่องของนางได้รับแรงบันดาลใจอย่างสูง(โคตรๆ)มาจากเรื่องอื่นๆทั้งนั้น ครีษมายันเองยังมีฉากปีนหน้าผาเหมือนท่านราเอลที่เอาลินินขึ้นหลังใช้เถาวัลย์มัดเอวกันตกเลย แค่เพิ่มการตอกทอยที่เอามาจากเพชรพระอุมาใส่เข้าไปเท่านั้นเอ๊งงงงงง
กูเคยพยายามอ่านมาราซันทิยาตอนได้ยินว่ามันลอกสวรรค์ลำน้ำแดง แต่กูอ่านไม่จบ ทนความรำคาญไม่ได้...
นิยายที่โดนกล่าวหาว่าได้แรงบันดาลใจเจ้มจ้นชื่ออะไร นางยังไม่ยอมเอ่ยเลย กลัวโดนขุดป่าววะ
แล้วสรุปคือนางโดนอะไรทำไมต้องหยุดเขียนอ่ะ กูไม่รู้เรื่อง เหลาให้กูฟังด้วย
>>449 ถ้าให้กูเดา ก็คงเรื่องมาราxซันทิxา ที่มีกลิ่นการ์ตูนเรื่องตะวันรักที่ปลายฟ้าอย่างรุนแรงไงคะ
พอมีเสียงกระซิบจากโม่งบอกว่านิยายเหมือนการ์ตูนเรื่องนี้สุดๆ ต่อมนางเอกอ่อนแอก็ทำงานสิคะ หยุดเขียนค่ะ ไม่เขียนแนวอิงปวศ.แล้วคาะ เดี๋ยวมีคนมาแซะว่าลอกอีกค่ะ
อะ กูตีความให้
มีโม่งไปด่านางตอนไหนก่อนหน้านี้รึ กูไม่ยักกะรู้เรื่อง
>>455 https://fanboi.ch/literature/3152/172/ อะ กูไปรื้อมาให้
แล้วลำนำต่างภพของจุฑารัตน์ กับ มังงะญี่ปุ่น จอมคนแดนฝันล่ะ
สำหรับกู กูว่าลอก
พูดตรงๆเลยนะกูผิดหวังมาก สมัยยังละอ่อนกูชอบ มิติมหัศจรรย์ ชอบราเอล-ลินินมาก แม้แต่เล่มต่อมาเรื่องขอบน้องสาวลินินกูก็ยังตามถึงกูจะรู้สึกว่ากูโตขึ้นอ่านพล็อตแนวนี้ไม่รอดแล้ว แต่เจอเรื่องนี้กูผิดหวังกับเขามาก เพราะสำหรับกูมันคือการลอกว่ะ
เอก บก แถว ม ชายทะเล จะปิดแล้วเหรอมึง
คิดยังไงกับโปรเจ๊ค ผีเสื้ออนาคต ที่จะระดมทุนทำหนังสือปกแข็งวะ? ไหนบอกว่าอยากให้ หนังสือเข้าถึงประชาชน ไง
เขาชอบทำหนังสือให้อ่าน หรือไว้ประดับวะ เอาจริงๆ งานแปลที่พิมพ์ขายเป็นชิ้นเป็นอัน โดยเฉพาะพวกงานวรรณกรรมสำหรับเด็ก (ที่ไม่ใช่งานที่หากินกับเด็ก) เนี่ยมีผลิตออกมาบ้างไหม? แบบที่สามารถให้คนเข้าถึงง่ายอย่างที่โม้ไว้ กุเห็นแต่โทษทุกอย่าง รัฐไม่ช่วย สนพผลิตงานไม่ดี บลาๆ แล้วดูสิ่งที่ตัวเองทำ
สนพนี้ก็ไม่ค่อยจะพิมพ์อะไรใหม่ๆอยู่ละ วนเวียนอยู่กะของเดิม ว่าแต่ประกวดบันทึกเด็กไรนั่น มีประกาศผลยัง
Facebook อุทิศ เหมะมูล ปิดไปแล้วเหรอ? Bookmark โพสต์ที่แกรีวิวหนังสือไว้เยอะ แต่หายไปแล้ว
ไส้เดือนตาบอด สนุกไหมเห็นใน Good read ได้ตั้ง 3.96
กูไม่เคยอ่านซีไรต์แล้วรู้สึกสนุกเลย สงสัยกูจะโง่เกินกว่าจะเข้าใจความสนุกในนิยายได้รางวัล
เอาจริงซีไรต์เรื่องสั้นอ่ะ กูอ่านทุกเรื่องเลยนะที่อยู่ในเล่ม บางเรื่องแม่งไม่รู้ผ่านเข้ารอบมาได้ไง เนื้อเรื่องแบบเฉยสัด โคดเชย เหมือนเขียนอยากเอาใจกล่องแต่ว่าเชยมาก เหมือนอยากเรื่องสั้นส่งอาจารย์สมัยมอปลายในหัวข้อ สะท้อนสังคมไทย
แต่บางเรื่องก็ดีดี้แหละ
ซีไรต์นี่กูเคยอ่านแต่ความสุขของกะทิงอ่ะ ซึ่งก็ก็หมั่นไส้แบบที่เพื่อนโม่งบอกกัน คือแม่งเหมือนโฆษณาผัวเมียบ้านดินอีซูสุอะอิดอก ชนชั้นกลางดัดจริตเปนคนจนอะ(แต่ดูจากโปรไฟล์ชีวิตคนเขียนกูก็ไม่แปลกนะ ยิ่งกว่าคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด)
มีเพื่อนโม่งคนไหนแนะนำนิยายซีไรต์ดีๆ แมสๆ บ้างคะ เอาแบบไม่เน้นปรัชญาอ่ะ แบบคำพิพากษาก็ได้
ขอบคุณเพื่อนโม่ง กูว่าหลังๆแม่งซีไรต์ยังกะหนังเมืองคานส์แบบดัดจริตล่ะอะ555
นักเขียนบางคนเขียนเรื่องคนธรรมดาเดินดินยังไงก็ติดกลิ่นไฮโซว่ะ เช่นทมยันตี
กูว่าเขียนให้ดูชาวบ้านนี่ขึ้นอยู่กับสำนวนคนเขียนเป็นส่วนใหญ่เลยนะ แบบเศรษฐีตีนเปล่าอะ รวยฉิบหายแต่ก็เขียนได้ติดดินเป็นชาวบ้านมาก ๆ ช่วงบรรยายชาวบ้านกรูไปเก็บตังค์เหมือนไก่รุมจิกข้าวเปลือกนี่กูแบบเห็นภาพมาก ยังจำได้มาถึงทุกวันนี้แม้จะอ่านมาเป็นสิบปีแล้ว
เฮ้ย B2S เปิดรับนิยายแล้วว่ะ ร้านขายหนังสือมาลุยวงการด้วยตัวเองแบบนี้มึงว่ามันจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างวะ เห็นมีพิจารณาทำซีรี่ส์ด้วย ชงเองกินเองเลยสัส ไม่ใช่ว่าอีกหน่อยพวกช่องทีวีมาเปิดรับนักเขียนส่งบทละครด้วยนะ
เคยมีโม่งเอาบทสัมภาษณ์ของคนเขียนไส้เดือนมาลง ประมาณว่าที่เขียนให้งงๆเพราะอยากให้นักอ่านมีสมาธิกับตัวหนังสือ วอกแว่กไม่ได้ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ส้นตีนมาก กูแบล็คลิสนักเขียนชื่อนี้ตลอดชีวิตอ่ะ ดูถูกตัวเองดูถูกนักอ่าน รางวัลซีไรต์ถึงวันจะเหี้ยยังไงก็ไม่น่าเกลียดเท่ากับอีไส้เดือนเหี้ยนี่ได้รางวัล ความสุขของกะทิที่นักอ่านบอกว่าดัดจริต อย่างน้อยคนทั่วไปหรือนักเรียนมัธยมมันหยิบมาอ่านก็ยังอ่านรู้เรื่อง แต่ไส้เดือนเหี้ยกูว่าเปิดไปไม่เกิน5หน้าก็วาง
ปล.ได้ยินว่ารางวัลซีไรต์จะพิมพ์เยอะเพราะได้ยอดสั่งจากห้องสมุดโรงเรียน/มหาลัย กูโคตรสงสารต้นไม้เลย ถ้ากูเป็นครูบรรณารักษ์แล้วต้องเลือกระหว่าง Fate diary กับไส้เดือนตาบอด กูเลือก Fate diary เข้าห้องสมุดโรงเรียนอ่ะมึง
>>484 แม่งคิดไงเอาหนังสืออ่านไม่รุ้เรื่องมาเปนนอกเวลาวะ5555 เปนกูจะเอาคำพิพากษา ดาร์คดี สอนเด็กให้ไม่รุ้อะไรอย่าไปตัดสินชาวบ้านเค้า
ความสุขของเอนโดสเปิร์มมะพร้าวกูว่ายังโอเคนะ ถึงมันจะโลกสวย มีความผัวเมียอีซูสุ อย่างน้อยกะทิมันก็เป็นเด็กดีอะ เชื่อฟังตายาย มีเจอประสบการณ์แม่ตาย มีเรียนรุ้วิถีชนบท พอไหว ตอนอ่านกุก้ชอบ โตมากุเบ้เลย555
ทำไมบ้านเราไม่มีรางวัลหนังสืออื่นๆบ้าง
>>487 เปล่า หนังสือรางวัลขึ้นอยู่กับว่าจะเป็นรางวัลแบบไหน บางรางวัลก็ให้เฉพาะหนังสือติสๆ บางรางวัลก็ให้หนังสือยอดนิยม ซีไรต์ให้ในแง่วรรณกรรม อ่านรู้เรื่องไม่รู้เรื่องไม่ใช่ประเด็น ขอแค่ด้านวรรณกรรมเด่นก็ใช้ได้ เนื้อเรื่องจะยังไงก็ช่าง ลองสังเกตุดูได้ หนังสือซีไรท์ไม่ว่าจะอ่านไม่รู้เรื่องยังไง ด้านภาษาและวิธีการเขียนจะโดดออกมาจากนิยายทั่วไปในตลาดเสมอ
ถ้าให้เทียบก็เหมือนหนังคานส์ไม่ใช้หนัง Mass Media นั่นละ แต่มันมีจุดเด่นของมัน อย่างหนังเรื่องนึงที่กูดู บอกว่าหนังผี ลึกลับ คนหายตัวไป แต่ทั้งเรื่องแม่ง Anti Climax มาก ฉากที่ผีควรโผล่แน่ๆ แม่งไม่ออกซักที ลุ้นทั้งเรื่องให้ผีออกมา คิดในใจว่าตอนนี้ละออกมาแน่ๆ แม่งไม่ออกจนจบเลย ดูจบแล้วไม่สนุกเหี้ยๆ แต่มันเล่นกับจิตใจคน ทำให้คนดูไปจนจบแล้วตะโกนด่าเหี้ยได้คือผ่าน
>>489 แต่รางวัลที่ถูกพูดถึงจนแม้แต่ชาวบ้านร้านตลาดก็รู้ว่ามีอยู่มันคือซีไรต์ไง
มันน่าจะมีการโปรโมทให้รางวัลอื่นๆดังมั่ง รางวัลหนังสือรักโรแมนติกประจำปีแห่งชาติ รางวัลหนังสือยอดนิยมสามอันดับของปี รางวัลหนังสือสอบสวนลึกลับยอดเยี่ยม
เหมือนเวลา หนังสือแปลจะแปะไว้ว่าเล่มนี้ได้รางวัลเอ็ดการ์ด อลันโปนะ
คือ แนวซีไรต์ก็คือแนวซีไรต์ แต่หนังสืออย่างอื่นที่ไม่ได้เข้าแนวก็ไม่เคยถูกยกย่องเป็นทางการในประเทศเราเลย
สรุปง่ายๆว่าวัฒนธรรมการอ่านบ้านเราไม่เข้มข้นพอ ไม่เหมือนประเทศที่คนรักการอ่าน
ถูก แม่งถึงมีโควตาว่าคนไทยอ่านหนังสือปีล่ะ8บรรทัดไง คือคนไทยไม่ชอบอ่านหนังสือ ชอบอ่านตามแบบบทความโซเชียล ไรงี้มากกว่า อ่านฟรีไง
ความสุขของเอนโดสเปิร์มมะพร้าวกูว่าสำนวนธรรมดามากนะ อ่านง่าย กูอ่านเปนนอกเวลาตอนม.2มั้ง คือมันก้พอสอนเด็กได้อะให้เชื่อฟังผู้ใหญ่แบบอิกะทิ ถ้าจะให้รางวัลมึงก็ควรให้หนังสือเด็กยอดเยี่ยมจากกระทรวงศึกษาพิการไรก้ว่าไป แต่ถ้ามึงบอกให้เพราะคนกันเอง กูก็ไม่แปลกใจจากนามสกุล5555
เรื่องหนังสือเด็กกูเหนด้วยนะ คือมึงทำรูปเล่มไฮโซ แพง เหมือนเอาไว้เกบบนหิ้งอย่างเดียวอะ ราคาสมสภาพแต่นั่นแหละ มึงก้รุ้นิสัยรักของฟรี ของถูก ของคนไทยดี(ซึ่งกูก้เป็น5555)
เห็นในทวิต สนพ.พูนิก้ารับสมัครบก.อีกแล้วเหรอ ทำเอานึกถึงสนพ.1168เลย เห็นสมัครบ่อยจังนะเนี่ยถ้าเทียบกับสนพ.อื่น
กูก็อยากรู้ กลับมาขยายความต่อด้วยสิ
นอกจากบก.ยังมีนี่ด้วยเรอะ
https://twitter.com/comicjobs/status/960170890200666112
เห็นห้องblคุยกันเรื้องสนพ.นึงชื่อสนพ.ไซคี กูก็เลยสงสัยว่าปกติเวลาซื้อลข.หนังสือเขาซื้อทีเดียวแล้วค่อยประกาศใช่มั้ย คือสนพ.บอกมีทั้งจ่ายแล้วกับยังจ่ายไม่ครบแต่เจ้าของเสียก่อน รับภาระไม่ไหวจึงขอปิดสนพ. ยังไม่ทันจะมีผลงานอะไรออกมาซักเล่ม พอเจ้าของตายนี่คือไม่มีคนดูแลต่อเลยเหรอวะเนี่ย
ยังไม่ทันออก สนพก็ล่มแล้ว? กูก็รอนิยายที่เขาได้ LC ไปสิ เอาไปเสนอให้สนพ อื่นพิจารณาจะได้หรือเปล่าวะ เพราะได้ยินว่า LC ซื้อทีหลายปี ถ้าสนพที่ซื้อปิดตัวไป LC นั้นจะหลุดมั้ย
กูเห็นคนพูดว่าตั้งแต่อ่านFBวินเลียว*** ก็ไม่ชอบคนนี้อีกเลย กูงงอ่ะ ทำไมเหรอ มีใครพอจะบอกได้ไหมว่าคนนี้มีวีรกรรมอะไร (ไม่ได้รู้จักกันเลยไม่กล้าถามเหตุผล) กูเคยอ่านงานเขาไปเล่มเดียวคือประชาธิปไตย ก็เขียนดีใช้ได้นะ
กูเคยชื่นชมเขา เคยดีใจที่ได้ลายเซนเขา แล้วกูก็เลิกตามเพจเขา แล้วพวกมึงก็กระทืบความชื้นชมที่กูมีต่อเขา(อันน้อยนิด)จนจมดิน ฮืออออ *สูดน้ำมูก*
ไอ่สัดเอาไปเปรียบกับ ดร.ป็อบ พวกมึงก็เกินไป คนหลังนี่หาข้อดีไม่ได้เลย555 เห็นด้วยว่าเขาไม่ควรเล่นโซเชี่ยลเลยว่ะ อะไรเหี้ยๆนี่คนรู้หมดส่วนตัว งานเก่าๆเขาก็ก็ยังรู้สึกว่ามันดีอยู่ แค่กุไม่ชอบทัศนคติบางอย่างแบบที่โม่งพูดกันนั่นแหละ คือไม่ถึงกับชอบชื่นชมเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ไม่ถึงกับเกลียดแอนตี้ไปเลยเพราะกุยังชอบงานเขาอยู่...
เฮ้ย...เทียบกับปอบนี่เกินไปนะ อย่างน้อยวอก็ยังไม่เคยไล่เด็กไปตายแบบปอบ ปอบสำหรับกูไม่คิดว่าเป็นนักเขียนเลยนักการตลาดมากกว่า
กูเพิ่งได้เข้ามามู้นี้อีกที 55555
>>513 ไม่เกี่ยวกับกับวงนั้นเลยมึง กูได้ยินตั้งแต่2-3ปีที่แล้วละ แต่มันเป็นบทสนทนาที่บังเอิญได้ยินน่ะ แล้วไม่ได้(แอบ)ฟังต่อ
>>514-522 มีต้นตอหรือคียเวิร์ดของเรื่องมั้ย อยากตามไปอ่าน อยากรู้ว่าทัศนคติเค้าเป็นยังไง อ่านที่พวกมึงพูดมาก็พอเข้าใจบ้างละ แต่ก็อยากอ่านสเตตัสพวกนั้นของเขา
พูดถึงเขาแล้วก็ลืมไปละว่าทำไมกูชอบเรื่องประขาธิปไตยบนเส้นขนาน เดี๋ยวขุดมาอ่านอีกรอบดีกว่า
จริงๆก่อนโซเชียลมา ก็มีบอร์ดมีบล็อกในเว็บของเขานะ เป็นนานละแค่มีโซเชียลมาคนเข้าถึงเพจง่ายกว่า 5555
เดี๋ยวพวกมึง รอกูด้วย กูตกขบวน มีเรื่องอะไรเกี่ยวกับ ว ลวร อ่ะ กูอ่านหนังสือเค้าอยู่นะ แต่อยากรู้ด้วย คืออะไรอ่ะ เล่าๆ
อ้อ ส่วนเรื่องงานเขา กูก็อ่านหลายเล่มเหมือนกันนะ แต่เรื่องความคิดเขาบางเรื่องที่ลงเพจนี่กูก็อิคนอร์ไปบ้างอะไรบ้าง หลังๆ มาไม่ค่อยได้ตามละ กูแค่ตลกงานเขานิดหน่อย อย่างปีกแดงงี้ (เล่มแรกที่กูอ่าน) หรือเรื่องอื่น มันจะมีตัวละครหนึ่ง ในสถานการณ์หนึ่งที่แบบ...ว่าไงอ่ะ เหมือนจะรู้หมด จำประวัติศาสตร์แม่น ปี พ.ศ. นั้นเกิดนั่นนี่ขึ้น มาแบบโคตรละเอียด ละเอียดจนบางทีกูก็นึกขำว่า เออ มันต้องมีตัวละครนักประวัติศาสตร์สักคนในเรื่องสินะ แต่เป็นในสถานการณ์หรือคนที่ไม่คิดว่าจะจำได้ด้วยนะ อย่างเรื่องปีกแดงก็จะมีคนที่เป็นเจ้าของโรงแรม เป็นคนพายเรือ เป็นคนในร้านกาแฟตอนเช้า (ที่แบบขายโอเลี้ยง กาแฟ ให้คนแก่ๆ อ่ะ เค้าเรียกว่าอะไรนะ ลืม)
แต่เรื่องที่กูไม่ค่อยชอบคือเรื่องเสี่ยวนักสืบมันอ่ะ ไม่รู้สิ กูรู้สึกว่าเค้าไปเขียนเรื่องแนวอื่นเถอะ แนวสืบสวนฯ นี่มันไม่ใช่จริงๆ ว่ะ
@home นี่เขาเลิกดองเงินนข.รึยังวะ
กูซื้อหนังสือตกปีละ 22,000 บาทเยอะไปไหมวะยังเป็นนักเรียนอยู่อายุ 18 พวกมึงช่วยออกความเห็นหน่อย
เป็นงี้ประมาณ 3 ปีแล้ว ถ้าสมมติซื้อ 30 เล่มก็จะอ่านได้ราวๆ 24 เล่ม
ถ้ายังหาเงินเองไม่ได้มึงต้องคิดเองแล้วล่ะว่าลดซักหมื่นโดยไปเช่าอ่าน และ ยืมห้องสมุดเอา มึงจะมีเงินเหลือไว้ไปซื้อของให้พ่อแม่ หรือลดภาระพ่อแม่มึงได้
แต่ถ้าบ้านมึงมีตังค์ พ่อแม่ไม่ได้ทำงานเหนื่อยขนาด ก็ยินดีด้วย
ที่ว่ามานี่เพราะกูแก่แล้ว ทำงานแล้ว ที่บ้านก็กลางๆไม่ได้จน แต่พอหาเงินเอง เลยรู้สึกเลยว่า พ่อแม่กูคงเหนื่อยสัส ค่าเทอมลูก ค่าใช่จ่ายค่าผ่อนบ้านผ่อนรถ
มีปีนึงกูยืมทีเค ไป100เล่ม ซื้อแต่เรื่องที่ดีจริงๆ ไม่ซื้อมาดองมั่วละ กูคูณว่าเฉลี่ยค่าหนังสือเล่มละ200 บาท=20,000 บาท
กูรู้สึกเหมือนถูกหวยเลย แค่กูต้องอ่านช้ากว่าคนอื่น เพราะเล่มใหม่ฮิตๆแม่งคิวจองยาวมาก
>>532 อายุกับงบซื้อหนังสือเท่ากันเลย แต่กูอ่านทุกเล่ม
รอซื้อเฉพาะเวลามีโปรลดราคา หรือตอนงานหนังสือ
คิดว่าไม่เยอะเกินไปนะ หารดูตกวันละ60กว่าบาท
กูงดกินขนมจุบจิบ ไม่เติมเกม ไม่ซื้อของใช้ฟุ่มเฟือย
เก็บเงินจากค่าขนม+ทำงานพาสไทม์ ไม่ได้ขอจากที่บ้านเพิ่ม
พ่อแม่ไม่ว่าก็okแหละ
อยากให้ประเทศนี้ลดภาษีให้กระดาษ ให้โรงพิมพ์ เพราะการอ่านมันช่วยให้คนมีนิสัยใฝ่รู้ ขี้วิจารณ์ สร้างจินตนาการ ต่อให้มึงเริ่มจากนิยาย การ์ตูน มึงก็ได้ฝึกskill คิด เห็นด้วยไม่เห็นด้วย พอโตๆไป มึงก็จะอ่านของโตตามวัยไปเอง ไม่ว่าจะฟังเพลง อ่านหนังสือ วาดรูป เล่นเกม คนเราก็ต้องติดอะไรสักอย่าง เพียงแต่ จำนวนเงิน เราก็พยายามไม่ให้มันเกินตัว เก็บเงินซื้อยิ่งเพาะนิสัยที่ดีให้ตัวเอง
20,000บาท ปลูกฝังskillดีๆ ถือเป็นการลงทุนให้อนาคต ฮ่าๆ กูเองตะก่อนดั้นด้นไปหามือสองจตุจักร สะพานควาย เพื่อซื้อราคาถูก ประสาจนแต่บ้านิยาย เดี๋ยวนี้สบายขึ้นเยอะนะ มีออนไลน์มีขายมือสองในเน็ต กูประหยัดไปได้เพียบ
พูดถึงเรื่องการอ่าน กูอยากให้ห้องสมุดประจำจังหวัดทุกๆ จังหวัดได้รับการพัฒนาเหมือนต่างประเทศ ห้องสมุดแถวบ้านกู...โบราณมาก
การอ่านมันทำให้คนฉลาด ใฝ่หาความรู้ (ถึงบางอย่างจะไม่รู้ว่าควรเอาไปใช้ตอนไหนก็เหอะ)
เรา >>532 คือมันเงินค่าขนมเราเองแหละ เก็บเอาเองหนังสือทุกเล่มเราใช้เงินตัวเองหมดเลย แต่เรารู้สึกว่าถ้าใช้เงินเยอะๆอย่างงี้เดี๋ยวอนาคตจะไม่มีกินปกติเราก็ไม่ซื้ออะไรมากมายบางวันไม่ได้ใช้เงินเลยได้ตังวันสองร้อยเราหลักๆมีค่ากินนิดหน่อยค่าเดินทางที่เหลือเกี่ยวกับหนังสือหมดปกติเราจะอ่านเกือบทุกเล่มที่ซื้อมา แต่ความสัมพันธ์กับคนที่บ้านเกือบทั้งหมดไม่ค่อยดี เราอ่านหนังสือทั่วไป
>>540 อืม ถ้าไม่ได้เดือดร้อนก็โอเคอยู่นะ ต่อให้เป็นการ์ตูนหรือนิยายที่คนมองว่าไร้สาระแค่ไหน มันก็มีประโยชน์แบบที่ 538 ว่านั่นแหละ อย่างน้อยๆ ก็ต้องได้ทักษะด้านการอ่านมาบ้าง
เรื่องการเงิน พอได้ค่าขนมมาก็เริ่มแบ่งส่วนที่จะเก็บเป็นเงินออมก่อนนั่นแหละ แบ่งไว้เลยแล้วห้ามใช้ เินเหลือจากตรงนี้+ค่าใช้จ่ายที่จำเป็นแล้วค่อยเอาไปซื้อหนังสือ ถ้าที่บ้านเห็นว่าเรามีเงินเก็บ แล้วค่าหนังสือไม่ได้กระทบกับเงินส่วนนี้ก็น่าจะโอเคนะ
ถ้าสะดวกก็ยืมหนังสือจากห้องสมุดแทนก็ได้ เรื่องไหนชอบจริงๆ ค่อยซื้อเก็บ ไม่ก็หาซื้อมือสองตามในเฟส (หรือจะขายต่อก็ได้ ถ้าไม่กลัวขาดทุน)
ky หน่อย คือกูเป็นคนหนึ่งที่อยากเป็นนักเขียนและเขียนนิยายลงเว็บ แต่กูรู้สึกว่านิยายไทย ช-ญ ที่ไม่ใช่แนวโรมานซ์มันขายยาก ขนาดกูเองยังหันไปอ่านแปลจีนเลย กูเลยกะว่าจะหยุดเขียนก่อนแล้วไปทำงานอื่น แต่ก็อยากจะรู้ก่อนลงมือทำจริงว่ามันขายยากอย่างที่กูคิดจริงๆ มั้ย
>>544 น่าจะเป็นไปตามกระแสตลาดแหละ เหมือนเมื่อหลายปีก่อนที่เฮกันเขียนแนวเกมออนไลน์ ก่อนหน้านั้นก็โรงเรียน เวทมนตร์ต่างๆ แต่นิยายรักมันจะว่าแยกเป็น genre นึงเลยก็ได้ หรือจะแทรกอยู่ในเนื้อเรื่องก็ได้ ตลาดมันเลยกว้างกว่าสไตล์อื่นๆ ละมั้ง อีกอย่างคือคนอ่านนิยายหลักๆ น่าจะเป็นผู้หญิง ความสนใจเลยเอียงไปทางนิยายรักมากกว่า
ส่วนนิยายจีน กูไม่แยกมันออกมาเป็นอีก genre นะ เดี๋ยวนี้สนพ แห่กันไปทำจีนซะเยอะ นิยายจีนดังๆ มันก็เยอะ แต่ว่ามันก็มีหลากหลายไง กำลังภายในแบบเก่าก็มี แฟนตาซี นิยายรักต่างๆ พอพูดว่า "นิยายจีน" มันก็ไม่ต่างกับพูดว่า "นิยาย" เฉยๆ จะบอกว่าคนอ่านเยอะก็ไม่แปลกเพราะมันครอบคลุมตลาดในวงกว้าง
>>540 ที่ว่าความสัมพันธ์กับที่บ้านไม่ค่อยดี คือมึงเอาแต่เข้าห้องหลบความจริงไปอ่านหนังสือรึเปล่า อย่างน้อยก็เป็นการหนีที่มีประโยชน์นะ อ่านหนังสือดีๆเยอะ ภาษาก็จะดีตาม
แต่ถ้าเรามัวแต่หลบ เลยไม่ได้พัฒนาความสัมพันธ์กับคนใกล้ตัว ก็ไม่ดีนะ
กูไม่เผือกเรื่องส่วนตัว แค่แนะไว้กว้างๆ เป็นกำลังใจ
>>546 กูก็รู้สึกว่าแค่กูตามอ่าน 'นิยายแปลจีน' ก็ได้ครบทุกแนวแล้ว ไม่จำเป็นต้องหันกลับมามองนิยายไทยอีก งั้นกูไปทำมาหากินด้านอื่นดีกว่า ฮ่าๆ
นิยายรักชายหญิงโดยนักเขียนไทยที่ยังขายได้อยู่บ้าง เห็นจะมีแต่นักเขียนเก่าๆ ที่มีฐานแฟนคลับเยอะ นอกนั้นคิดจะแจ้งเกิดตอนนี้ก็ต้องเขียนแนวจีนไปเลย แต่เอาจริงขนาดนักเขียนชั้นครูยังเขียนนิยายจีนเลย เฮ้อ
วัดที่ตัวกู กูอ่านจีนมานานพอควร และอ่านทุกแนวด้วย จีนเองก็วนๆแล้วนะ แต่มันมีอะไรใหม่ๆในแง่วัฒนธรรม มีการเฉือนปม พลิกแพลง สะใจ มีปรัชญาความคิดให้ค้นหาอยู่
นิยายรัก หลายเรื่องก็ไม่โอเค ตรรกะปนะหลาดและเบาหวิว แต่มันก็ยังมีรสชาติแปลกใหม่ทางภาษา ประเพณี ระดับมาตรฐานเสิ่นเจิ้นก็มีนะจ้ะ
กลับมาที่นิยายไทย รักๆฟินๆกูก็อ่านมาจนพรุนระดับนึงพร้อมๆกับอ่านจีนนี่แหละ แต่นขที่กูรู้สึกโอเค มันน้อยลงทุกที ที่ดังๆกูอ่านแล้วทนสำนวนภาษาไม่ได้ก็เยอะ แล้วความที่แก่แล้วเจอเรื่องที่เอะอะจะแก้ปม ก็แก้แม่งโง่ๆ กูรู้สึกว่ามันมีแต่จินตนาการไม่มีความรู้ งานมโนหนักกว่า การตีแผ่จิตใจของตัวละครบนพื้นฐานของคนจริงๆ บางทีก็คิดว่า หรือคนส่วนใหญ่เค้าคิดแบบนี้จริงๆ กูต่างหากที่หลุดnorm
คือกูรู้สึกกูโตกว่านักเขียนแล้วมั้ง เรื่องในท้องตลาดมันเลยไม่เข้าตาแล้ว กูเลยทนอ่านมันไม่ได้แล้ว กูเลิกตามนิยายไทยมาปีกว่าละ กูอยากอ่านนิยายนักเขียนชายบ้าง ก็มีแต่แนวผีๆ fictionที่สนุกและประเทืทองปัญญา มันหายากพูดเลย
อืม แต่จริงๆอ่านภาษาไหนก็ได้ครบทุกแนวหมดรึเปล่า ขึ้นอยู่กับว่าภาษาไหนถูกจริตมึงแค่นั้นบวกกับรายละเอียดยิบย่อยของแต่ละภาษา
>>549 เห็นด้วย นักเขียนในไทยที่ภาษาดีก็มีอยู่พอสมควรนะกูว่า ส่วนมากจะเป็นรุ่นเก่าๆ หน่อยซะมากกว่า จะออกเรื่องใหม่ไม่ค่อยบ่อย พวกออกบ่อยเนื้อหาก็จะวนๆ หน่อย ถ้าอ่านแบบไม่ต้องเอาตรรกะหรือไม่ต้องคิดมากก็อ่านได้ แต่ถ้าเป็นนิยายออนไลน์เนี่ย เด็กๆ ทั้งนั้น พออายุเกินแล้วกลับไปอ่านไม่สนุกจริงๆ ว่ะ ภาษาก็แย่ คำผิดมหาศาล
ส่วนถ้าเป็นนิยายแปล ไม่ใช่แค่แปลจีน แต่แปลทุกภาษา อย่างน้อยนักแปลก็น่าจะมีความมั่นใจในภาษาของตัวเองพอสมควรถึงจะมาแปลได้ เทียบกันแล้วจะรู้สึกว่าอ่านได้ลื่นไหลกว่า เซ็ตติ้งฉากต่างประเทศก็น่าจะมีส่วนที่ทำให้คนสนใจเหมือนกัน หรือถ้าให้พูดแบบใจร้ายหน่อยกูว่าบางคนมองว่าการอ่านนิยายแปลมันดูมีระดับกว่า (เน้นว่า บางคน) ลองคิดว่าถ้าใช้พล็อตเหมือนกันเป๊ะ แค่เปลี่ยนเป็นทุกอย่างเกิดในไทย นิยายบางเรื่องอาจจะโดนมองว่าเป็นพล็อตละครน้ำเน่าตบตีแล้วก็เทไม่อ่านแต่แรกก็ได้ แต่อันนี้คือความคิดส่วนตัวกูน่ะนะ จริงๆ อาจจะสนใจเพราะวัฒนธรรมต่างกันเป็นหลักก็ได้
>>551 สำหรับกูอ่านนิยายไทยน้อยมาก เรื่องที่ยังเหลืออ่านอยู่ก็เป็นของนักเขียนที่ตามกันมานานซึ่งส่วนมากก็แฟนตาซี
การอ่านนิยายของกูคือการหนีความจริง ไม่ต้องการคิดว่าไม่สมเหตุผล ไม่เอาตรรกะในชีวิตจริงของกูมาจับ ดังนั้นการอ่านนิยายแปลแม้ว่าจะเป็นยุคปัจจุบันก็ทำให้กูรู้สึกว่า เนื่องจากวัฒนธรรมมันต่างกันนะ เอาความคิดคนไทยไปตัดสินไม่ได้นะ แล้วกูก็จะอ่านได้สบายใจ แต่ก็ยังเลือกที่จะอ่าน ไทยโบราณ จีนโบราณ ฝรั่งโบราณ หรือแนวแฟนตาซี หรือแนวต่างโลกไปเลยอยู่ดี
ฝากสับหน่อยครับ นิยายไทยเรื่องสั้นของผมเอง คิดว่าดีพอสมควร แต่ไม่รู้คนอื่นคิดยังไง ขอความเห็นด้วยครับ (ถ้าผิดกระทู้ขออภัยด้วยครับ)
https://writer.dek-d.com/Black_centaur/story/view.php?id=1846595
>>554 ลองอ่านบทนำ มีคำว่า 'อย่าง' เต็มไปหมดเลย เช่น "อย่างน่าประหลาดเสียงบางอย่างกลับดังขึ้น" ประโยคนี้ใช้ไม่ได้ มีความขัดแย้ง ใช้ "กลับ" ไม่ถูกที่ เขียนง่าย ๆ เป็น "เสียงบางอย่างดังขึ้นอย่างน่าประหลาด" ก็ถูกต้องแล้วตามหลักภาษาไทย แต่พอมาอ่านบรรทัดต่อมา เฉลยว่าเป็น "เสียงเด็กหญิงร้องอย่างดูหวาดกลัวและตกใจยิ่ง" มันไม่สอดคล้องกับคำว่าเสียงบางอย่างในบรรทัดก่อน เสียงเด็กหญิงร้อง "กรี๊ด ไม่นะ" มันไม่ใช่เสียงบางอย่าง มีคำพูดชัดเจนอย่างนั้นคนฟังต้องรู้อยู่แล้วว่าเป็นเสียงเด็ก เพราะฉะนั้น รวมสองบรรทัดที่บรรยายถึงเสียงให้มันเป็น "เสียงเด็กหญิงกรีดร้องกลางดึก" หรือ "เสียงเด็กหญิงกรีดร้องอย่างหวาดกลัว" อะไรก็ว่าไป
การบรรยายเหตุการณ์ที่ฉับไว แต่ใช้คำเยอะ หลายประโยค เยิ่นเย้อ มันทำให้กลายเป็นไม่ฉับไว ไม่ตื่นเต้น กว่าพ่อแม่ในเรื่องจะลุกไปดูลูก บรรยายผ่านไปแล้วหลายบรรทัด มันขาดความสมจริง ปกติคนเป็นพ่อแม่ได้ยินลูกกรีดร้องผิดปกติ จะไม่มานั่งถามกันอีกหรอกว่านั่นเสียงลูกเราใช่มั้ย บทนำบทนี้เขียนไม่ผ่าน ช้ามาก ไม่ได้อารมณ์ของนิยายสยองขวัญ
ลองรีไรต์ใหม่นะ เอาให้กระชับ บทพูดต้องเป็นคำพูดที่คนเราพูดกัน ภาษาพูดกับภาษาบรรยายมันต้องต่างกัน ยกตัวอย่าง พ่อพูดว่า "แกไอ้เลวระยำบัดซบ แกพรากชีวิตลูกสาวฉันทำไม แกจะต้องตายที่ฆ่าลูกสาวฉัน" คำแบบนี้ไม่มีใครมาพูดหรอกถ้าเห็นลูกสาวโดนแหวะอกควักปอดออกมา ยังมายืนถามอีกว่าฆ่าลูกทำไม แล้วใช้คำว่า "พรากชีวิต" มันเป็นภาษาบรรยาย ไม่ใช่ภาษาพูด
สับตรง ๆ หวังว่าจะไม่เสียใจจนเลิกเขียน ขอชมที่ตรวจทานคำผิดเป็นอย่างดี (อ่านแค่บทนำนะ) อีกเรื่องคือเครื่องหมาย ! ? มันไม่ควรจะมีเยอะขนาดนั้น ลองแก้ดูนะจ๊ะ
>>554 แอบแข็งนะ อ่านไปแล้วเหมือนไปทีละจังหวะแบบกึกๆอ่ะ ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังบรรยายการ์ตูนทีละช่องด้วยประโยคสั้นๆซึ่งการบรรยายแบบนิยายไม่น่าใช้แบบนี้อ่ะ ติดที่เดียวกับ 555 เลย ประโยคแรกๆแปลกมาก "อย่างน่าประหลาดเสียงบางอย่างกลับดังขึ้น" เหมือนตรงนี้ไม่ใช่ภาษาไทยเลยอ่ะ อารมณ์เหมือนแปลมาจากภาษาอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่ภาษาไทย คล้ายๆกับประโยคตรง "และอย่างน่าหวาดกลัว" ตรงนี้ก็โคดแปลก
คือถ้าเป็นเราเองจะขยี้ตรงสภาพศพเยอะๆเลย แต่ก็แล้วแต่สไตล์คนอ่ะแหละนะ
ปกติอ่านหนังสือแนวไหน แปลญี่ปุ่น/ไลท์โนเวล/การ์ตูน อะไรทำนองนี้มั้ย (ไม่รู้ อันนี้แค่เดาๆว่าน่าจะอ่านอะไรทำนองนี้มา) ลองอ่านหนังสือดูเยอะๆหลายๆแนว ถ้าชอบนิยายแปลก็เลือกที่แปลดีๆ
แค่หัวข้อกับเนื้อหากระทู้ยังไม่อ่าน กูต้องเสียเวลากดเข้าไปอ่านนิยายของคนเขียนแบบนี้เหรอวะ บัยส์
>>564 เอาใจช่วยนะ ถ้าภาษายังไม่ได้ จะให้ไปวิจารณ์พล็อตมันก็ไม่ได้แล้วไง เพราะภาษาไม่ผ่านอย่างแรง มันไม่ใช่แค่ภาษายังไม่ดี แต่นี่คือภาษาไม่ผ่านมาตรฐาน อ่านแล้วต้องช่วยคิด ช่วยมองข้ามมากมาย ถึงได้บอกว่าลองไปหัดเขียนมาใหม่ให้กระชับ ปรับปรุงก่อนแล้วค่อยมาบอกให้ไปอ่าน
อีกอย่างคืออายุคนเขียน ถ้าต่ำกว่าสิบแปด ไม่มีอะไรสาย ลองอ่านหนังสือให้มากๆ เลือกเฉพาะที่เขาบอกว่าดี อ่านให้หลากหลายเข้าไว้ทั้งนิยายแปลนิยายไทย เรื่องสั้นที่แนะนำคือของมนัส จรรยงค์ ชาติ กอบจิตติ ไมตรี ลิมปิชาติ ลองดูลีลาของเขาในเชิงบรรยาย พวกนี้บรรยายง่ายๆ แต่กินใจและเห็นภาพ ไม่จำเป็นต้องมีคำซับซ้อน แล้วประโยคที่เขียนแบบฝรั่งมันไม่ควรมีในนิยายไทย นิดหน่อยพอได้ แต่ถ้ามีแทบทุกประโยค มันจะรกรุงรังมากจ้า
>>554 ไปมู้นี้น่าจะตรงกว่านะ https://fanboi.ch/literature/5724/recent/
การบรรยายเยิ่นเย้อเกินไป เหมือนพยายามจะให้ภาษาสวยแต่พลาดไปไกล อยากให้เข้าใจก่อนว่าภาษาดีหรือสละสลวย ไม่ได้แปลว่าต้องบรรยายยืดยาวเสมอไป ประเด็นสำคัญของการเขียนคือการสื่อสาร ต้องเริ่มจากสื่อสารให้เข้าใจและเห็นภาพก่อน ยิ่งเป็นนิยายสยองขวัญ พยายามใช้คำให้กระชับแต่มีอิมแพคกับความรู้สึกดีกว่า
เห็นบอกว่าอาจจะติดสำนวนนิยายแปลมา ไม่รู้ว่าที่เขียนแบบนี้เป็นความตั้งใจจะเหมือนสำนวนในนิยายแปลรึเปล่า ถ้าใช่ เปลี่ยนเถอะ แบบนี้ไม่ใช่สำนวนนิยายแปลหรอก ไม่ได้ติดสำนวนอะไรมาเพราะการอ่านเลย คือถ้าเป็นนิยายแปลที่ติดกลิ่นนมเนยจริงๆ อ่านแล้วจะรู้ เพราะการเรียงประโยคมันเป็นภาษาอื่น เผลอๆ เดาประโยคต้นทางได้ด้วยซ้ำไป แต่นี่คือการเรียงประโยคผิดหลักภาษาไทยไปไกลมาก เนื้อความก็ขัดแย้งกันเอง แล้วก็ ไม่รู้ว่าเซ็ตติ้งในเรื่องเกิดที่ไหน ถ้าในไทย หลีกเลี่ยงการเขียนแบบสำนวนแปลดีกว่านะ มันไม่เข้ากัน แต่ถ้าเซ็ตติ้งเป็นทางตะวันตกก็โอเค
อีกอย่างคือ เรารู้สึกว่าเว้นบรรทัดกว้างไป ระยะห่างระหว่างแต่ละข้อความมันก็สื่อความหมายได้ในตัวของมันเองนะ ยิ่งถ้าเป็นเรื่องสั้นยิ่งต้องให้ความสำคัญ เพราะจุดเล็กๆ พวกนี้อาจจะส่งผลกระทบกับเนื้อเรื่องหรือความรู้สึกคนอ่านได้ ถ้าใช้ถูกวิธี ทั้งระยะบรรทัด วรรคตอนหรือเครื่องหมายทุกอย่างมันใช้สื่ออารมณ์ได้หมดเลย
>>565 ขอบคุณมากครับ สำหรับคำแนะนำ อันที่จริงตั้งแต่อ่านมาจากหลายความเห็นก็เพิ่งเข้าใจว่าการเขียนแบบซับซ้อน ประดิษฐ์คำมากไปมันไม่โอเคนี่แหละครับ แต่ก่อนก็เคยเขียนคำกระชับอยู่ ทว่าช่วงหลัง ๆ คิดว่าเวลาเขียนให้กระชับแล้วมันดูไม่สมบูรณ์(ในความคิดผม) เลยชอบหาคำมาขยายเพิ่ม กลายเป็นว่าคุณภาพมันตก โชคดีมากครับที่ได้คำแนะนำมาจากพวกคุณ ขอบคุณมากจริง ๆ ครับ
>>566 อย่างที่คุณพูดแหละครับ ผมพยายามจะให้ภาษามันดูสวย แต่พลาดเอามาก ๆ มันกลายเป็นว่ายัดเยีย่ดให้คนอ่านจริง ๆ ตามที่คุณว่า ส่วนเรื่องสำนวนนิยายแปลผมไม่ทราบจริง ๆ ว่าเป็นสำนวนนิยายแปลหรือเปล่า? พอดีผมอ่านแต่นิยายที่แปลมา(เพราะเพิ่งหันมาสนใจนิยายจากพวกอนิเมะ และมังงะประมาณปีที่แล้วครับ เริ่มเขียนมกราคมปีนี้) ยังไงก็ขอบคุณมากจริง ๆ ครับสำหรับคำแนะนำดี ๆ เป็นประโยชน์อย่างยิ่งเลยครับ ผมจะนำไปปรับปรุงเนื้อหาในนิยายแน่นอนครับ ส่วนเรื่องนี้ที่เขียนแล้วคงไม่ได้แก้ไขอะไรเพิ่มเติม เพราะใกล้จะหมดเวลาพักแล้วจึงจะไปเริ่มรีไรต์ที่นิยายหลักอีกเรื่องแทนครับ
หน้าด้านว่ะ ผิดกระทู้แล้วยังคุยต่อ ไม่เคารพกฎกติกา ไร้มารยาท น่ารำคาญ
>>567 ขอโทษนะ เราเองก็เห็นกระทู้นี้มาหลายวันแล้ว เดิมคิดว่ามีคนท้วงแล้วว่าผิดเลยปล่อย แต่เห็นคุณมาไล่ตอบต่อ เลยรู้สึกสะดุดใจนิดหน่อย
คุณขอบคุณเหมือนจะรับคำวิจารณ์ทุกสิ่งดี แต่สุดท้ายทุกข้อคิดเห็นทุกข้อวิจารณ์ คุณก็หาเหตุมาแย้งจนได้ บอกว่าสำนวนไม่สวย คุณก็บอกว่ามันเป็นสำนวนแปล แต่พอคนถามว่าสำนวนแปลไหน คุณก็บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน คนอ่านที่อื่นบอกมา พอท้วงว่าสำนวนแปลบนเน็ตที่มีปัญหาใช่ไหม คุณก็ว่างั้นมั้ง อ้างว่าคุณเพิ่งมาเริ่มอ่านพวกแปลทางเน็ตเพราะเพิ่งสนใจเมื่อปีที่แล้ว แต่ขณะเดียวกันคุณก็บอกว่าคิดคำซับซ้อนประดิษฐ์มันน่าจะสวยกว่า
สรุปคือทุกข้อผิดพลาดของคุณมีเหตุมีผลดีนะ เหมือนคุณจะรู้ แต่คุณไม่ได้แก้ ไม่ได้ฝึก เลือกที่จะใช้มันมาเป็นข้ออ้างในการตอบคนที่คอมเม้นต์งานของคุณแทน
ถ้าคุณรู้อยู่แล้วทำไมคุณไม่ไปปรับปรุง มาวิ่งไล่แก้ตัวมันอยู่ได้ แล้วก็ตบท้ายว่าที่ถูกพูดถึงนี่คุณคงไม่แก้แล้วแหละ ไม่มีเวลา โอเค มันอาจจะไม่ผิด งานคุณ สิทธิ์ของคุณ แต่นอกจากคำว่าขอบคุณตามมารยาทแล้วคุณไม่ได้นึกถึงคนที่คอมเม้นต์งานคุณเลยหรือว่าเขาว่ายังไง เขาอาจจะไม่คิดมาก แต่เราก็ไม่คิดว่าการตอบสนองหลังการโดนวิจารณ์ว่า ไม่แก้แหละนะ ไม่มีเวลา มันไม่น่าเรียกว่ามีมารยาทที่ดีได้นะคุณ
ส่วนเรื่องการใช้พื้นที่กระทู้นี้ เนื่องจากเราเองก็ใช้ในการตอบคุณ เลยไม่มีหน้าจะว่าเรื่องผิดมารยาทในการใช้กระทู้ แต่ผิดมันก็คือนั่นแหละ จบ
ถามผิดกระทู้ คนบอกดีๆก็ไม่สน หน้าด้านหน้าทน เพราะได้ยอดวิว ได้คำแนะนำ แต่ผมไม่แก้ละนะ ผมจะเขียนเรื่องใหม่ ถถถถ
ป.ล. แล้วรู้บ้างไหมว่ามีคนวิจารณ์ให้ในกระทู้ที่ถูกต้อง เขาวางลิงก์ให้ เคยกดเข้าไปดูบ้างไหม ไปขอบคุณบ้างไหม มัวแต่พล่ามอยู่แต่กระทู้นี้ มันรบกวนคนอื่นโว้ย หัดเกรงใจกันบ้าง
คืออย่างนี้ครับ ที่เขียนเรื่อง RISK จุดประสงค์จริง ๆ มันก็มีหลายอย่าง
อย่างแรกก็อยากจะลองเขียนดูว่ามันโอเคไหม เพราะส่วนตัวคิดว่าพล็อตมันน่าสนใจดีเลยเขียนขึ้นมา
อย่างที่สองผมเขียนมาเพื่อดูว่าการเขียนของผมมีปัญหาตรงไหนบ้าง เพราะสำนวนอีกเรื่องมีบางคนบอกว่ามันมีปัญหา บางคนชมก็มี ซึ่งหลายคนก็บอกว่าเหมือนสำนวนแปล (ในเว็บที่ลง) ผมเลยคิดไปแบบนั้น นอกจากนี้เรื่องที่เหมือนสำนวน(แกรมม่า)ตะวันตกก็เพราะผมเรียนภาษาอังกฤษด้วย อย่างเช่นประโยคที่ขึ้นต้นด้วยคำอุทาน Immediately ! ... พอเวลาแปลอ่านเองมันก็ชินกับรูปแบบประโยค อย่างกะทันหัน ! ...
ยอมรับว่าผมไม่ได้แตกฉานในการเขียนจริง ๆ มีอะไรที่ต้องเรียนรู้อีกเยอะ ความสับสนหลายอย่างมันก็ตีกัน เพราะช่วงนี้ก็อ่านนิยายจีนแปลบน Fic อีก ซึ่งในส่วนนี้ก็ต้องยอมรับว่าผมพลาดเอง ผมไม่ได้อ่านนิยายเยอะขนาดนั้น เพราะตอนเริ่มต้นอ่านก็คิดไปว่าถ้าเป็นนักเขียนแล้วสามารถสร้างอาชีพเสริมได้ สร้างรายได้ขณะเรียนได้ก็เลยเขียนครับ
ต่อจากอย่างที่สอง ผมเลยคิดว่าเอาเรื่องนี้(RISK)มาทดลองให้คนอ่านดูว่าสำนวนปัจจุบันมันโอเคไหม มองอะไรพลาดไปตรงไหน ? แล้วจะนำปัญหาที่เกิดขึ้นมาปรับปรุงเนื้อหานิยายหลัก (ผมเขียนเป็นภาค หยุดถึง 24 ส.ค. นี้ ต้องเขียนต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ สัปดาห์ละ 5 ตอนเป็นอย่างน้อย ส่วนตอนเปิดภาคใหม่คิดว่าจะลงหลายตอนรวด เวลาที่จะแก้ไขเลยยังไม่มี นอกจากนี้ต้องเรียนมหา'ลัยปีสองไปด้วย ซึ่งเรียนคณะวิทย์ สาขาฟิสิกส์) และจากการดูผลลัพธ์ก็พบว่ามีการใช้คำซ้อนมากไป ควรแก้ไขให้กระชับ
ดังนั้นที่บอกว่าไม่แก้เรื่อง RISK เพราะผมไม่มีเวลา และยังต้องไปรีไรต์ภาค 1 กับ ภาค 2 ใหม่ พอได้คำแนะนำว่าการใช้คำซ้ำคำซ้อนมากไปก็ไม่ดี ทำให้คนไม่สนใจ ผมเลยคิดว่าจะไปแก้ไขในส่วนนี้
ส่วนที่บอกว่าแก้ตัว จะพูดแบบนั้นก็ได้ครับ เพราะผมก็คิดแบบนั้นจริง ๆ (อย่างในครั้งนี้จะมองว่าผมพูดแก้ตัวอีกก็ได้ครับ) แต่ที่พูดขอบคุณก็เพราะเห็นว่าคนที่แนะนำมาพูดเพราะหวังดี ซึ่งผมก็ไม่ได้มีปัญหาในส่วนนี้ พอคนบอกให้เงียบผมก็พยายามเงียบแล้ว และครั้งนี้ก็จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วครับที่ผมจะแก้ตัว
สุดท้ายนี้เอาเป็นว่าผมขอโทษก็แล้วกันนะครับที่ทำให้ทุกท่านเดือดร้อน ผมไม่ได้เคารพกฎกติกา ไม่ได้อ่านหัวข้อโพสต์ มารยาทผมแย่เองจริง ๆ และผมจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีกแล้วครับ
อย่างไรก็ตามผมก็หวังว่าที่ผมตอบไปจะช่วยคลายข้อสงสัยของทุกท่านไม่มากก็น้อย ขอบคุณที่ช่วยคนหลงทาง และชี้ทางออกให้คนอย่างผมครับ
ขอบคุณมากครับ
>>572 เลิกบอกว่าตัวเองติดสำนวนแปลมาได้แล้ว คุณไม่ได้ติดสำนวนการแปลต่างประเทศ คุณแค่แปลตรงตัวแล้วเอาคำมาต่อๆ กัน ไม่นับเป็นภาษาการแปลด้วยซ้ำไป
Immediately ไม่นับเป็นคำอุทาน และไม่ใช้กับอัศเจรีย์แบบนี้ด้วย ถ้าใช้ขึ้นต้นประโยคจริง ไม่มีนักแปลคนไหนเริ่มแปลด้วยคำว่าอย่างทันทีทันใดแน่นอน ถ้าจะไว้ต้นประโยคควรจะแปลเป็นทันใดนั้นมากกว่า ถ้าเจอหนังสือเรื่องไหนแปลแบบนั้นก็เอาไปเผาทิ้งซะเถอะ
ผิดมู้มาหลายรอบแล้วนะ แจ้งแอดมินให้แบนเลยดีมั้ยเนี่ย
>>574 มึงไปกระทู้รวมพลนักเขียน ตรง >>566 ลงไว้บรรทัดแรกอะ ถึงกระทู้นี้จะเขียนว่าสับแหลก แต่มันไม่ใช่กระทู้วิจารณ์หรือให้ความเห็นนิยาย เป็นกระทู้พูดถึงวงการหนังสือมากกว่า เหมือนมึงไปเว็บพันห้องกีฬาแล้วคุยการเมือง คนอื่นก็บอกว่าไม่ใช่กระทู้นี้ แต่พอเห็นคนตอบบ้างด่าบ้างมึงก็ยังคุยอยู่นั่นแหละ มันไม่โอเคอะ ที่ควรทำคือรู้แล้วก็ไปถามไปคุยอีกกระทู้
เข้าใจกติกามารยาทแล้วก็ดี หวังว่าจะไม่เจออะไรแบบนี้อีก
ส่วนโม่งใหม่คนไหนมาเจอก็ขอพูดหน่อยเหอะ
ถึงมามู้รวมพลนข. ก็ไม่ได้แปลว่ามึงมีสิทธิ์แปะลิงค์นิยายมึงมาเนียนโปรโมตหรือให้สับตามความเป็นจริงอะไรก็ตามแต่ นี่ไม่ใช่ที่ของมึงว่ะ กูว่ามันน่าเกลียด คิดให้ได้หน่อยเหอะ อยากให้วิจารณ์สำนวนจริงก็ตัดมาสักย่อหน้าสองย่อหน้างี้ก็คงชี้จุดถูก
จะสับก็ไปมู้เด็กดีในห้อง webnovel โน่น
ขอบคุณและขออภัยอีกครั้งครับ บอร์ดนี้มีหลายห้องหลายกระทู้ ทำให้ผมสับสนมึนงงอยู่บ้าง อย่างไรต่อไปจะพยายามศึกษาแนวทางที่ถูกต้องของแต่ละกระทู้ก่อนทำการโพสต์ครับ
โตมอนแปลเป็นไงบ้างวะ กูเห็นเขาทั้งเขียน (ซึ่งกูยังไม่เคยอ่าน) ทั้งแปล แต่งานแปลนี่ก็มีทั้งนอนฟิก ฟิกชันเลยอะ เขาแปลแนวไหนออกมาได้ดีกว่ากันวะ กูค่อนข้างไม่ไว้ใจนักแปลที่แปลไปทั่วแบบนี้
ป.ล. ไม่เคยอ่านงานแปลเขาซักเล่มอะ เลยไม่แน่ใจจะสอยเล่มล่าสุดของสนพ.เขาดีหรือเปล่า ฮือ เล่มนี้อ่านต้นฉบับละยอม แต่แปลไทยก็ดันเป็นโตมอน...
ทำไมสำนักพิมพ์ไทยไม่ลงตัวอย่างให้หมดทุกสำนักพิมพ์เลยวะ สายช็อปออนไลน์แบบกูลำบากใจมาก อยากเปย์จนมือสั่น แต่ถ้าไม่เห็นสำนวน เลย์เอาต์กูควักตังค์ไม่ลง ลังเลใจจนสุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อ
>>587 จริงมึง ลงตัวอย่างหน่อยก็ได้ คนอ่านจะได้ตัดสินใจถูก
กูอ่านหนังสือฝรั่งใน amazon 90% มีตัวอย่างให้อ่าน
แล้วที่ร้าน asiabook ส่วนใหญ่ไม่ซีลด้วย ดูตัวอย่างสบาย
ร้านหนังสือ&สนพ ไทยควรปรับปรุง ณ จุดนี้ คือถ้าไม่ให้ดูข้างในหนังสือที่ร้าน ก็ต้องมีให้อ่านในเว็บเป็นน้ำจิ้ม ไม่ใช่มีแต่เรื่องย่อแล้วกูจะรู้มั้ยว่าซื้อมาแล้วอยากเขวี้ยงทิ้งมั้ย บางเรื่องมันไม่ตรงรสนิยมกูอ่ะ กูอ่านสำนวนแบบนี้ไม่ได้ อะไรแบบนี้
หน้าปกสถาบันสถาปนาของแพรวแม่งห่วยแตกมาก แถมคล้ายกันทั้งสามเล่ม
แพรวมันคิดว่าไม่น่าจะขายได้มาก เลยจ้างออกแบบปกถูกๆถูๆไถๆไป? หรือ บก มันชิทเทสจริงๆ?
>>590 คิดเหมือนกุเลย แต่ของแบบนี้กุว่ามันใช้การตลาดช่วยโหมได้อยู่บ้างนะ ดีกรีนิยายไม่ใช่ขี้ๆ แต่ต้องเริ่มจากทัศนคติของ สนพ ก่อนไง ถ้าอยากขาย ปัจจัยเล็กๆน้อยๆอย่างหน้าปกที่ดีมันก็ช่วยได้ แต่แบบนี้คือทำแบบเสียไม่ได้ขอไปที แล้วจะลงทุนซื้อมาทำไม
อีกเรื่องก็เรื่องการแปล กุเป็นนักอ่านรุ่นใหม่อะนะ ไม่เคยอ่านรู้จักแต่ชื่อเลยอยากลอง ไปค้นๆมาเห็นว่าใช้นักแปลเดิม ซึ่ง..กุมีอคติกับนักแปลเก่าๆแก่ๆว่ะ รู้สึกว่าแปลโบราณอ่านไม่รื่่นตารื่นใจรู้สึกเชยไปหมด เป็นของที่ไม่ควรจะมีอยู่ในยุคสมัยนี้
"มโนมัย" นี่คือเหี้ยอะไรวะ? เลยลองไปค้นมา พบว่ามันแปลว่า ม้า แต่ต้นฉบับใช้คำว่า mule เพื่อ ref ถึง ล่อ(mule)
คือแวบแรกเลยรู้สึกว่าศัพท์คำนี้มันดูจูนิเบียวสัสๆ เป็นความพยายามให้ดูหรู กุไม่อยากอ่านวรรณกรรมคลาสสิคของโลกแล้วต้องมาเกิดฟีลลิ่งจูนิเบียว
หน้าปกเห่ยๆ ใช้งานแปลตัวเก่าไม่จ้าฃแปลใหม่ สามเล่มขายพร้อมกล่องราคาแค่ 708 บาท ก็ดูทุนต่ำจริงๆนั่นแหละ
เหมือนแค่ทำไปส่งๆให้ สนพ ได้มี portfolio เก๋ๆไว้ตอนยื่นเจรจากับ ตปท ว่า สนพ กูมีแปลงานของอาซิมอฟด้วยนะเว้ย ยย
เรื่องนี้สนุกเหรอ ไม่เคยอ่าน
เพิ่ม มโนมัย เฉย ๆ ใช้แปลว่า เร็วดังใจ แต่เหมือนเห็นมีเขียนว่า ภายหลังตัดม้าออกเหลือแค่คำหลัง แม่งก็ประมาณเป็นคำไวพจน์ แต่คนเขาไม่ค่อยรู้จักกัน(เทียบกับอาชา อัศว-) ก็ถือว่าคนแปลแม่งเอาศัพท์หรูโดยใช่เหตุ แย่ว่ะ
>>597 https://dictionary.sanook.com/search/dict-th-th-pleang/มโนมัย
เค้าบอกว่าภายหลังมีการตัดคำให้เหลือแค่คำว่ามโนมัย แต่ก็นะ ปกติเราจะคุ้นกับคำว่า อาชา มากกว่า ที่ใช้คำว่า มโนมัย ก็แค่อยากให้ดูหรู เพราะเป็นตัวละครสำคัญของเรื่อง ซึ่งในยุคนี้มันถูกมองว่าดูจูนิเบียวมากกว่า
ที่มาของชื่อของตัวละครนี้มันมาจาก ล่อ เพราะเป็นหมันเหมือนกัน http://asimov.wikia.com/wiki/The_Mule
จะแปลเป็นไทยว่า ตัวล่อ แม่งก็คงดูตลกอยู่ดีละมั้ง
หน้าปกสถาบันโดนสนพ เอาออกจากเฟสไปแล้ว สงสัยโดนคนชื่นชม(?)จนทนไม่ไหว อาจต้องไปหารือกันใหม่ เพราะถ้าปกนี้ออก กูว่ายอดขายไม่ค่อยดี รู้ๆ อยู่ว่าปกคือสิ่งที่ดึงดูดนักอ่านได้ก่อนเนื้อเรื่อง ทำแบบเรียบๆ สวยๆ ก็ยังดี นี่อะไร มีคนบอกว่าเห็นแล้วนึกถึงหนังสือเรียน 55555555
>>600 เห็นยังมีในทวิตอยู่นะ ส่วนตัวกูว่ามันก็เรียบๆ แต่คือไม่ดึงดูดใจจริงๆแหละ ด้วยเรื่องอ่ะ คนก็คงไม่ได้จะอ่านเยอะอยู่แล้วมะ ยิ่งต้องทำหน้าปกสวยๆมาดึงคนซื้อหน่อย
ถ้าพูดถึงนักแปลเก่าๆ กูไม่ชอบหลายคนเลยนะ ท่าน น นี่ก็คนนึง รู้สึกเค้ามีสำนวนเฉพาะตัวมาก แบบอ่านปุ้บรู้ว่านี่ท่าน น
เห็นปกแล้วคิดถูกที่ตอนนั้นซื้อของโปรวิชั่นเอาไว้ มี 10 เล่มแพรวทำแค่ 3 เล่มแรกที่ท็อปสินะ แต่เอาจริงไม่มีคนซื้อหรอกงานยากสำนวนเก่ามาก แนวคิดไซไฟในเรื่องโบราณแล้วด้วย มันหมดยุคไซไฟโลกแตกหนีหาดาวใหม่ พลังจิตเทพกว่าวิทยาศาสตร์ไปแล้ว
เรื่องสถาบันฯกูเคยยืมห้องสมุดอ่านแล้วกูชอบมาก ประทับใจที่เอาเรื่องศาสนามาโปะกับวิทยาศาสตร์และการปกครองได้ อ่านแล้วอย่างฮา สำนวนแปลและการเลือกใช้คำไม่ได้เหี้ยขนาดนั้น บางคนอาจว่าเรื่องเชยแล้ว แต่กูมองว่าเรื่องนี้สร้างหมุดหมายสำคัญกรุยทางให้กับนิยายไซไฟเป็นอย่างดี มึงควรลองอ่านด้วยตัวเองก่อนเท
กูอยากซื้อเก็บมาก กันแบงค์พันให้แล้วตอนสนพ.ประกาศลิขสิทธิ์ พอเห็นปกแล้วกูคิดหนักจริงจัง (มีคนแซะว่าปกเหมือนนิยายลุงคิงสมัยก่อนที่แปลเถื่อนกัน)
ร้านนายอินทร์จะมีโปรฯ ช่วงงานหนังสือมั้ยวะ ทีมอยู่บ้าน แต่อยากได้โปรฯ เท่าบูท...
กูสงสัยว่าน้ำพุนี่เป็นอะไรมากไหม ชอบประกาศรายชื่อหนังสือใหม่แต่ไม่แจ้งราคา เป็นความลับทางการค้ารึไงวะ
วีรพร นิติประภา กับ พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ รางวัลซีไรต์ สมัยที่2 แลเงียบ ๆ ไม่ค่อยโปรโมตเหมือนไส้เดือนผลงานก่อนเลย
ไส้เดือนนี่เขียนแบบมุราคามิวันนาบีจริงป่ะ
ใครคือมุราคามิเมืองไทย ???
มีคนอื่นนอกเหนือจากนิ ที่พยามจะเป็นมูราคามิ ใครบ้าว
สนพ. หนังสือแห่งฝัน นี่เป็น สนพ.เก่าไหนอวตารมาไหม
>>629 สิ้นหวังอีกแล้ว
https://thematter.co/brief/brief-1550660044/71162
ต่อไปคงมีแต่นสพ ออนไลน์ ทำไงได้เพราะเทคโนโลยีกับนิสัยการอ่านของคนเปลี่ยนไป
ใครเคยอ่านเซ็ต เมืองรักหนังสือ ของกมยบ้างอะ เป็นไงวะ ปกน่าเก็บสัส
ต่อไปราคาหนังสือจะแพงขึ้นมั้ย ถ้าคนหันไปอ่านอีบุ้คกันหมด กูไม่ชอบอีบุ้ค กูชอบหนังสือมากกว่า ไม่ปวดตา
ลมตะวัน เขาแปลหนังสือโอเคมั้ย
>>637 ราคาหนังสือแปรผันกับยอดขาย ยิ่งขายได้น้อย ยิ่งแพงขึ้น
ตัวอย่างก็หนังสือการ์ตูนไง ชัดเจน เมื่อก่อนเล่มละ 25-35 บ. ตอนนี้ 70-120 บ.
และเรื่อง ebook ที่บางคนคิดว่าไม่มีต้นทุนอะไร ... เป็นความคิดที่ผิดพลาดมาก
เพราะ ebook จะเกี่ยวกับส่วนแบ่งทางเทคโนโลยี ทุกโหลดที่ซื้อผ่านเครื่องแอปเปิ้ล เท่ากับจ่ายให้ 30% ของราคาหนังสือไปที่ บ. แอปเปิ้ล (นี่แหละทำไม บ. นี้ ถึงรวยเอารวยเอา)
แบ่งให้เว็บ ebook อีก 10 กว่า % นักเขียนได้จริง 50 กว่า % เท่านั้น
ซึ่งเทียบแล้วไปมาก็พอๆ กับที่หนังสือพิมพ์เป็นเล่มนั่นแหละ
กูรักหนังสือมากกว่า หอมกลิ่นกระดาษ และการลูบไล้สัมผัส ยินดีจ่ายแพง แต่ขออย่าหายไป งือออ
เดี๋ยวนี้กูอ่านเป็นเล่มไม่ค่อยได้เลยว่ะ รู้สึกลำบาก ติดอีบุ๊คนอนอ่านโคตรสบาย เป็นเล่มนอนตะแคงอ่านแล้วตาจะเขเอา แต่ก็ไม่อยากให้หนังสือหายไปนะชอบเก็บเป็นเล่มเหมือนกันเฉพาะเล่มที่ขึ้นหิ้ง ย้อนแย้งจังกู
กูเก็บเป็นบางเล่ม ว่าจะเช่าอ่านก่อน เล่มไหนถูกใจจริงๆ ค่อยเก็บ
นี่ก็กำลังโล๊ะหนังสือที่บ้านอยู่ มีในกล่อง 10 กล่อง ตู้ไม้ใหญ่อีกหนึ่งใบ ตอนจะโล๊ะแม่มเสียดายทุกเล่มเลย ทำไงดี T T
กูมองว่าเหมือนวงการธนาคารนะ ที่ทยอยปิดสาขาลงไปเรื่อยๆ
เพราะตอนนี้ คนสมัยใหม่ไม่เข้าไปทำธุรกรรมอะไรในธนาคารเท่าไรนัก ทำอะไรใช้มือถือไปหมด มีแต่คนรุ่นก่อนที่ไม่ถนัดทางเทคโนถึงยังไปธนาคารเพื่อฝากถอนเงินสดอยู่
ส่วนที่เทียบกับหนังสือได้ เพราะ แผงหนังสือเองก็ทยอยปิดตัวลงเรื่อยๆ
คนรุ่นใหม่นิยม ebook หรือ อ่านตามเว็บเอามากกว่า ถึงแม้จะมีกลุ่มนักอ่านที่ชอบหนังสือเล่มที่ชอบจับสัมผัสอยู่มาก
แต่อนาคตกูว่าคนอ่านคงหันมานิยม ebook มากขึ้น ตามเทคโนโลยีที่เป็นแนวทางบังคับให้ทำกิจกรรมในชีวิตประจำวัน
ปล. มองง่ายๆ คือ คนสมัยนี้ ขาดมือถือก็แทบขาดใจกันเลยนั่นแหละ
ช่วงนี้กูอ่านแต่ ebook ไม่ก็พวกไลท์โนเวลเล่มเล็กๆ พอมาอ่านนิยายเล่มใหญ่ๆ แล้วพบว่าหนักมาก นอนตะแคงอ่านก็ไม่สะดวก พกไปข้างนอกก็เกะกะ แต่กูก็ยังชอบกลิ่นหนังสือเป็นเล่มอยู่นะ เพราะงั้นออกมาทั้งสองเวอร์ชั่นเลยเหอะ เผลอๆ กูจะซื้อทั้งสองแบบ
กูชอบเล่มกระดาษ ในแง่ที่ว่าตั้งสมาธิอ่านได้นานกว่า ไม่ชอบก็ขายต่อ ส่งต่อให้คนอื่นได้ และยังเป็นพร็อพได้อีก (กูชอบถ่ายรูปน่ะ 555) แต่ยอมรับละว่ามันเริ่มไม่สะดวกแล้ว บางเล่มกูอ่านตัวอย่างแล้วอยากอ่านต่อมาก ๆ ถ้ารอเล่มกว่าจะมาถึงมือคือหมดอารมณ์ก่อน ก็จะกดซื้อมันเดี๋ยวนั้นเลย แต่ว่างี้ว่างั้นหนังสือภาษาไทย กูซื้อเป็นเล่มเกือบหมดนะ เพราะนอนฟิคไทยไม่มีอีบุ๊กให้เปย์ ภาษาอังกฤษอ่านเอาในลิบบี้กับคินเดิลอะ ลดบ่อยมากกก กูรักอีบุ๊กเพราะแบบนี้ เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ ดีคนละแบบ
ละกูชอบนส.ตปท.ตรงที่มันทำอีบุ๊กเกือบทุกเล่ม แล้วกุก็จะโหลดตัวอย่างมาเซอเวก่อนได้ว่าแนวไม่แนว สนพ.ไทยพวกทำวรรณกรรมอินดี้ คลาสสิค บลา ๆ รวมทั้งนอนฟิคควรทำบ้างนะ ขอหน่อยเถอะตัวอย่างสำนวนแปล เลย์เอาต์ อัพลงเว็บสำนักพิมพ์หรือหน้าเพจก็ได้ กูไม่มั่นใจการสั่งออนไลน์ทุกวันนี้เพราะงี้ละ
ทำไม สนพ.ไม่ค่อยลงทุนกับปกนิยาย อย่ามาอ้างว่าอย่าตัดสินนิยายจากปก ทำไมหนังสือทำมือปกถึงสวยสาดได้ แต่ของ สนพ. เหมือนกับขายเหมา
สงสาร นข สุด ใครๆ ก็คงอยากได้ปกสวยๆ
++++++++++++
มีใครจำได้บ้าง โพสห้องนิยายไทยละ หาห้องนี้ได้ด้วยป้ะ หานิยายเด็กดีตีพิมละเล่มนึง
นางเอกเป็นเด็กไม่พูด เหมือนมีปัญหาทางจิต พระเอกเป็นจิตแพทย์ รับนางเอกมาอยู่ด้วยจะได้พูดได้
จำไม่ได้ว่า ชื่อ จิตร มัทวา หรืออะไรทำนองนั้น ชื่อพระเอกนางเอกรวมกันได้ชื่อจัตวาอะ
เป็นนิยายเด็กดี เก่ามากละ รวมเล่มหนาๆ เขียวๆ เป็นสิบปีละมั้ง มันชื่ออะไรนะ
ขุดมู้ที่มีสาระ
โรงพิมพ์กำลังจะตาย?
พวกโรงพิมพ์มันน่าจะเพิ่มบริการจัดเล่มให้พวกนักเขียนนะ เดี๋ยวนี้คนนิยมออกเล่มเอง ไม่ต้องผ่านสำนักพิมพ์ ถ้าจัดตั้งแผนกที่มาจุดนี้โดยเฉพาะ พิสูจน์อักษร จัดหน้า ทำปก แล้วก็พิมพ์ กูว่าน่าจะได้ลูกค้ามหาศาลว่ะ เพราะเดี๋ยวนี้พวกนักเขียนอยากพิมพ์เองแม่งเกลื่อนกลาด ไอ้ประเภทขี้เกียจ กูเขียนอย่างเดียว จัดหน้าไม่เป็น ก็เยอะแยะ
ไม่รู้จะไปถามที่ไหนวะมีใครอ่าน
Bertrand Russell บ้างไหม
>>663 >>664 ถ้าจะเทียบภาษาก็คงประมาณลอร์ดออฟเดอะริงแหละ แต่มันไปในทางปรัชญาไง เลยค่อนข้างจะวกวน แต่ถือว่าอ่านง่ายนะ กูว่าอ่านง่ายสุดในบรรดานักปรัชญาคนอื่นๆ แล้วแหละ ต้องบอกก่อนว่ากูเรียนมาทางนี้เลยต้องอ่าน ถามว่าอ่านนานมั้ยกว่าจะจบ คือกูยังอ่านไม่จบเลยว่ะ ฮ่าๆ มัวแต่ติดนิยายจีน กูชอบอ่านอะไรๆที่มันเป็นประวัติศาสตร์ตะวันตกน่ะ แล้วของคนเขียนคนนี้เขาเล่าถึงเรื่องประวัติศาสตร์ ศาสนาอะไรตั่งต่างอะมึง มันเลยน่าอ่าน เออ ถ้าอยากอ่านแนวปรัชญา ลองอ่านเรื่อง Sophie’s World ดิ สนุกดีนะ เป็นปรัชญาง่ายๆ เหมือนคนเขียนพยายามย่อยปรัชญาให้คนอ่านทั่วไปสนุกด้วยน่ะมึง ภาษาอังกฤษในเล่มก็ไม่ยากเลย กูแนะนำ
KY ไม่รู้ถามถูกห้องไหม คือกูรอเก็บเล่มนิยายชนะเลิศของงานประกวดblจากสนพ.นึงอยู่ มันประกาศตั้งแต่กลางเดือนมีนาคมปีที่แล้ว จนถึงตอนนี้ยังไม่มีกล่าวถึงอีกเลยคือสนพ.ได้ดองพวกกูแล้วใช่หรือไม่...
สถพ.โดนละเมิดเลยออกมาโวยวาย เห็นแล้วตลก ทีฝั่งตัวเองละเมิดไปหลายหนนี่ทำเงียบ ใครทีกท้วงก็เมินเฉย
+++++
ซื้อหนังสือหลายสำนักพิมพ์ ก็ต้องเสียค่าขึ้นแต่ละสำนักพิมพ์อีก
กูกดนายอินซีเอ็ดเหมือนเดิมว่ะ ง่ายกว่า
แฟลชทำหนังสือกูมีตำหนิว่ะ เซ้ง
คิดถึงสนพ.เอ็นเทอร์ที่เมื่อก่อนชอบเอานิยายแฟนตาซีมาแปลว่ะ เดี๋ยวนี้มีแต่นิยายจีนกำลังภายใน ซึ่งกูไม่อ่าน
คิดถึงยุคของ Nohero, LSK, Knight of darkness, kill no more ไรงี้
>>673 ฮือ เอาจริงกูติ่งสนพนี้มาก แบบ ซื้อครบเซ็ท มีแค่บางเรื่องที่ไม่ได้ซื้อแบบ GOD เงี้ยเพราะไม่ค่อยปลื้มกับพระเอกเท่าไหร่ หรือเพอร์ซี่ย์ก็ไม่ได้อ่านเพราะเป็นนิยายแปลตะวันตก ไม่ค่อยถูกจริตกับพวกนิยายตะวันตกตั้งแต่แฮรี่อยู่แล้ว มันจะมีค่ายไหนที่หยิบมาแปลอีกไหมว้า
ถูกมู้มั้ยนะ เห็นมู้นินทานักวาดมนห้องเนตวอชพูดถึงสนพ. พนก ว่ามีดราม่าเอางานไปใช้กับคนลาออกรัวๆ อะไรนี่อยู่ กูก็ยังตามไม่ค่อยทัน แต่เกิดสงสัยขึ้นมาว่าสนพ.นี้มีดราม่าอะไรมาบ้างมั้ยวะ
ดันมู้
กูมาพูดเรื่องสนพ.พนก หน่อย เมื่อกี้เห็นในเฟสแว้บๆ ว่ามีไลฟ์เรื่องพกนิยาย,การ์ตูนยังไง ไม่ให้โดนครูยึด คือในหัวกูวาบขึ้นมาทันทีแบบ ก็ใส่ไว้เฉยๆ เขาก็ไม่เห็นแล้วป่ะ กับไม่อ่านในเวลาไม่สมควร ก็ไม่โดนยึดแล้วไง อะไรงี้ คือกูเป็นผู้ใหญ่แล้วเลยตงิดกับคอนเท้นท์ไปนิดนึงอ่ะนะ 555
ถามจริงๆนะ หลายเรื่องในพนก.นี่เอาคนอื่นที่ไม่ใช่นข.เดิมมาแต่งใช่ปะวะ แล้วเรื่องก.นี่เนียนเอาคนอื่นมาแต่งต่อแต่นามปากกาเดิมตั้งแต่เล่มจบภาคก่อนใช่ปะ อารมณ์+บรรยากาศ+คาร์ฯ+ความรู้สึกว่าเอาใจใส่ในงานมันเปลี่ยนไปมากเลย เหมือนแฟนฟิคที่เอาเรื่องมาแต่งต่อแบบเสริมฟิลเตอร์ของตัวเองลงไปเลยอะ หรือกูคิดมากไปเองวะ
การินแม่งยังอยู่อีกเหรอเนี่ย อ่านตั้งแต่กุป.5จนตอนนี้ทำงานแล้ว
ก็ออกมาแบบอืดๆเมาๆอะ เน้นแต่การ์ตูน ปจบ.เละเทะแบบกู่ไม่กลับแล้วถ้าเทียบกะของเดิม สนพ.ก็เน้นขายกู้ดขายเด็กไปละ
การ์ตูนการินนี่กูได้ยินว่าความจริงเขาจะให้จบตั้งแต่สวนสนุกล่ะ แต่ไม่ยอมให้จบ ว่าแต่มันไปถึงไหนแล้ว กูทนอ่านไปถึงตอนแมวแล้วก็หยุดเพราะออกทะเลไปไกลเกินล่ะ ส่วนนิยายไม่ได้ตามเลย
สวัสดีพำำ
เออ พูดแล้วอยากรู้ด้วย การินถึงไหนแล้ววะ ถ้าจำไม่ผิด น่าจะมีแตกหน่อตลค.ใหม่ สร้างไลน์ใหม่ แบบเชียรอะไรนี่ด้วยใช่ไหมวะ
>>690 แตกไลน์ไปนานละ เล่นรูทเชียร์แล้วก็ยาวไป ตัวการิิินก็มุกย้อนอดีตมั่ง ไม่ก็วนอยู่กับการรีปริ้นปกใหม่ ๆ จนแบบ มึงทำโปสการ์ดขายก็ได้เถอะ เนื้อหาเดิมแค่เปลี่ยนปกนี่นะ ถ้ายืดแล้วรั่งเหมือนโคนันก็ไม่ว่า นี่ยิ่งยืดแล้วยิ่งออกทะเลจนแบบ จากไสยศาสตร์กลายเป็นแฟนตาซีไปได้ไงวะ โคตรผิดธีม สร้างภาคใหม่เพื่อขยี้ภาคเก่าโดยแท้
>>688 คดีแมวละเป็นบทที่กูชอบที่สุดแฮะ มันปนๆกันระหว่างแฟนฯกับไสยฯได้กลมกล่อมดี เป็นช่วงที่ยังมีความใส่ใจ+สร้างสรรค์ของงานอยู่ มันไทยๆได้แบบที่กูไม่ยี้ แถมยังเอาปมจากเรื่องหลักมาขยายได้ดีด้วย... แต่บทหลังๆนี่อิหยังวะรัวๆเลย
>>692 อันนี้จริง ภาคเก่านี่ความประทับใจในวัยเด็กกูเลย เป็นนิยายไทยขายวัยรุ่นไม่กี่เรื่องที่ตลค.เอกไม่ใช่แค่ตามพิมพ์นิยม ยังพอมีมิติมีความลึกให้ตีความบ้าง แต่ปจบ.แม่งกลิ่นการ์ตูนโชโจแรงมาก การินกูกลายเป็นหนุ่มซึนปากร้ายใจดีทำตัวเอดจี้ไปวันๆไปแล้ว ทั้งแบนทั้งดาดๆอะ หลังๆก็พลังมิตรภาพมาตรึมจนกูยี้เหี้ยๆ ด้วย
>>685 คิดว่าเล่มสุดท้ายน่าจะคนเดิมอยู่นะ ตามความรู้สึกคือเหมือนนักเขียนโดนบังคับให้เพิ่มให้ทอนอะไรที่มันไม่ใช่ของเขาลงไปมากกว่า มันแฟนตาซีเกินกว่าเล่มแรกๆไปโขเลย บางจุดก็เหมือนหลุดคาร์ฯด้วย แต่หลังจากนั้นนักเขียนหมดแพชชั่นไปแล้ว หรือว่าเปลี่ยนคนจริงๆเหมือนมึงว่าก็ไม่รู้
สรุปว่านักเขียนunก็ออกไปทำมือขายเองสวยๆแค่นั้นจบใช่มั้ย ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ
>>694 อ้าว ตกลงนางไปออกหนังสือทำมือเหรอ ไหนสถาพังอุ้มไว้ตอนนั้น นึกว่าจะยังออกกับสถาพังต่อ
ส่วนเคสก็อปนี่ยังไงตกลงว่ายังหน้าด้านขายต่อไม่แบนนักเขียน ไม่สน กูจะขาย งี้เหรอ แต่กูเข้าไปดูทวิตยังมีพวกแฟนคลับมาแถช่วยนักเขียนอยู่ ตกลงว่าจะยังขายให้กลุ่มนี้ต่อไปใช่มะ?
กูขอทำนายว่า นิยายเรื่องต่อไปของ มลร ก็ยังจะได้ป้ายแดงอยู่ดี เหตุผลคือ กูรู้สึกว่านักอ่านสายสวรรค์เบี้ยวอะเยอะมาก แอบซุ่มอ่านเงียบๆ ก็เยอะ ส่วนที่เห็นพฤติกรรมแย่ๆ ของนข. แล้วออกมาตีแผ่จริงๆ อ่านจะเป็นแค่กลุ่มเล็กๆ
กูเลยเริ่มสับสนละว่านักเขียนพฤติกรรมแย่เราไม่ควรสนับสนุน แต่อีกมุมหนึ่งเราก็ควรมองแต่ที่ผลงานมะ เอ๊ะ
-*- หวังว่าเรื่องต่อๆไปเขาคงปรับเปลี่ยนพฤติกรรมไม่มากก็น้อยแหละ ตอนนี้กูเห็นไล่ลบเม้น ก็แปลว่าคงเริ่มรู้สึกบ้างแหละว่าตัวเองทำผิดจริง มั้ง~ บอกไม่ถูก แม่งไม่เคยเจอใครสุดขั้วแบบนี้ 555555 เจอทีวร์ลงมากๆ ต้องอ่อนลงหน่อยละ แต่นี่ไม่
เนี่ย ศรีไม่ได้โม้นะ ถึงจะขี้คุยแต่ก็อยู่ในพื้นฐานความเป็นจริงทั้งนั้น ราคาชุดนับพันนี่อย่างต่ำๆ ต้องขาย 1200-1500 บาทเลยนะ แต่ศรีรู้ว่ามันหลายสตางค์ ถึงคุณภาพ มันสมองที่ใส่ไป ราคานี้ก็คงขายได้ไม่ยาก แต่ศรีก็กดราคาสุดพลังเลย อะไรที่แถมได้ให้ได้ จัดให้จนสุดเพดาน บางทีติดลบบ่อยๆ ด้วย แต่ก็เพราะรัก ถ้าไม่มีคนอ่านก็ไม่มีศรีไง ศรีเลยขายแค่นี้แหละ ขาดทุนก็ช่าง
(ซึ่งไม่ขาดหรอก ศรีพิมพ์เยอะ เลยเอาตรงโน้นมาถัวตรงนี้ ไปเรื่อย) ผลประโยชน์สูงสุดก็เพื่อคนอ่านที่สนับสนุนกัน ดังนั้นเวลาศรีเปิดจอง ก็อย่าลังเลเลย นานทีหลายปีหนด้วย จองหนังสือ ซื้อหนังสือกับศรีไม่ขาดทุนหรอก กับร้านเอง มาร์ก็ให้ส่วนลดชนิดที่เต็มที่เหมือนกัน แต่เวลาศรีช้า เลื่อนออก เลื่อนส่ง ก็ไม่ใช่เพราะนิ่งนอนใจนะคะ แค่อยากทำงานออกมาให้ดี คนอ่าน อ่านแล้วไม่อยากปาหัวหมาทิ้ง ก็ช่วยปรานีศรีบ้าง ทำไวๆ ลวกๆ ออกเร็วๆ ทำได้ค่ะ ประสบการณ์มาร์ผ่านมาทุกรูปแบบ ทั้งทำงานภายใต้ภาวะกดดัน แข่งกับเวลา บลาๆ แต่ไม่ชอบ
(ซึ่งไม่ต้องมาดราม่ากับศรีนะคะ ว่าทำไมนักเขียนคนอื่นทำได้ล่ะ ก็เพราะคนอื่นเก่งไงคะ ศรีไม่มีความสามารถขนาดนั้น เป็นคนคิดเยอะ ย้ำคิดย้ำทำ ถ้าไม่สุดก็มูฟออนไม่ได้)
จาก 1500 อัป กดมาเหลือ 499 (ให้โปรคนจองก่อน ตั้งแต่กพ. โน่น) จนมาถึงราคาขายจริง 599 บางคนชอบก็ชมศรี ดีใจที่ศรีขายราคานี้ ส่วนคนหมั่นไส้ก็หาว่าขายถูกทำไม แบบนี้คนก็เอามาเปรียบเทียบสิ แต่มาร์ไม่ได้คิดถึงขั้นนั้นเลยไงคะ
ส่วนราคาอีบุ๊คก็คิดตามมาตรฐานเลย กดลงมาแล้วก็ถูกสุดได้เท่านี้จริงๆ เห็นนักเขียนหลายคนพูดบ่อยๆ ว่าที่จริงอีบุ๊คมันไม่จำเป็นต้องถูกกว่านี่ ขายเท่ากันก็ไม่ผิด เพราะเอาจริงๆ เปอร์เซ็นต์ที่จ่ายตัวกลางขาย (นั่นก็คือต้นทุนของนักเขียนเช่นกัน ไม่น้อยกว่าทำเล่มนะคะ) แต่แน่นอนว่าข้อดีข้อเสียย่อมมีแตกต่างกันไป มาร์ยินดีที่จะให้เม็บหักมากกว่านี้ยังได้ ดังนั้นราคาขายจึงมโนไม่ได้ ต้องเป็นไปตามมาตรฐาน มาร์ยังยืนยันว่าอีบุ๊คนับพัน เมื่อเทียบกับการตั้งราคาเล่มอื่นของมาร์ ถูกกว่าแน่นอน
เล่าสู่กันฟังนะคะ เพราะคนอ่านมาร์ส่วนมากก็รู้ว่าคุ้ม มาร์ไม่สามารถตั้งราคาเอาใจใครก็แล้วแต่ที่อยากได้ราคาหนังสือไม่เกิน 300 ถ้าทำอย่างนั้นในระดับเนื้อหาขนาดนี้ พี่น้องในวงการนักเขียนคนอื่นๆ จะขายกันต่อยังไง ตั้งราคาถูกแบบให้ชาวบ้านเขาด่า ก็เคยมีกรณีนี้อยู่เนืองๆ ค่ะ
แต่ก็ดั่งที่ใครสักคนเคยบอกไว้นั่นแหละค่ะ ของแบบนี้คนซื้อไม่บ่น คนบ่นไม่ซื้อ อยากให้ลดอัตตากันสักนิด แล้วคิดถึงความควรจะเป็นค่ะ ว่าอะไรทำได้ ทำไม่ได้ เป็นไปได้หรือไม่ได้ค่ะ… รักคนอ่านที่รักกัน ทุกสายเสมอ วันแรกที่เริ่มเป็นนักเขียน คิดถึงประโยชน์ของคนอ่าน ลูกค้า ผู้สนับสนุนยังไง วันนี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้นค่ะ
อ่อ เดี๋ยวใครผ่านไปผ่านมาจะตกใจ อีบุ๊คนับพันราคา 299 บาทนะคะ
>>705 นางมายกหางตัวเองละ
ต่อโพสต์ถัดมา
นี่ศรีสงสัยมากเลยนะคะ ว่าถ้าเกิดศรีบอกว่าปกติแล้วท่านผบ. เม็บจะเอาขนมมาส่งให้ที่บูธมาลีรินทร์ในงานหนังสือ ให้มาร์กับน้องๆ แบบหอบมาเต็มสองมือสองไม้ด้วยตัวเอง แบบเอามาให้แล้วกลับอาณาจักรเม็บเลย ตั้งใจมาหา พี่เขาบินไปทำธุระมาจากไหนก็เหมือนมาร์จะได้กินขนมในจังหวัดนั้นๆ ตลอดนี่ อีนักเขียนขี้แซะ ปากอสรพิษบางตัวจะวิ่งกลับเข้าไปมุดน้ำคร่ำในช่องคลอดแล้วกลั้นใจตายด้วยความหมั่นไส้ ร้อนรน กระสับกระส่ายราวโดนน้ำร้อนลวกขนหรือเปล่า
ไม่ใช่อะไรนะคะ รำคาญเหลือเกิน รู้เลยว่าทำไมไปไม่ถึงไหน ใจก็ต่ำ การกระทำก็ต่ำ แน่นอนว่าดิฉันไม่ได้รู้สึกสูงส่งกว่าใคร นิสัยเสียๆ แย่ๆ เป็นกระบุงโกยเลยค่ะ แต่สิ่งที่จะไม่ทำคือวิ่งเข้าไปหาแสง แซะจิกคนอื่นเพื่อให้มีซีน แค่เขียนสเตตัสความห่างชั้นกันก็เยอะแล้วนะคะ เขียนยังไงให้คนอ่านเข้าใจ ไม่ใช่สักแต่พ่นๆ ความหยาบ วนลูปอยู่ในอ่าง คำผิด ตกหล่นเป็นกะละมัง มิน่า อนาคตในอาชีพถึงไม่เคยไปถึงไหน แน่นอนว่าดิฉันไม่ว่าใคร หรือด่าใครก่อน ถ้าไม่รำคาญความสตอเบอแหลจนเกินเหตุไปมาก และเข้ามายุ่งกับดิฉัน
แต่สิ่งที่ทำให้รู้แจ้งคือ ต่อให้เราไม่ยุ่งหรือว่าร้ายใคร ถ้าไม่มากระทบต่อต่อมความยุติธรรม และความถูกต้องในใจ จนหลายประเด็นก็ต้องพูด แต่คนใจต่ำทรามเขาก็ไม่สำเหนียกหรอกค่ะ เอามันปาก สะใจ สภาพเบ้าหน้าว่าอุบาทว์แล้ว พฤติกรรมยังทุเรศเกินคน บอกอีกทีว่าดิฉันไม่ด่าใครก่อน แต่ถ้าให้ด่ากลับย่อมไม่เกี่ยง กระดูกยังคนละเบอร์กันไกลค่ะ ฟาดมาก็ขอถีบกลับนะคะ เอดอก !
สมองคงไม่เคยได้รับสารอาหารที่เป็นประโยชน์ไปบำรุงประสาทแน่ๆ ถึงคิดไม่ได้ ทนไม่ไหวจนต้องไปร้องแร่แห่กระเฌอว่าขอฉันสำคัญหน่อยนะคะ คุณ ผบ. เม็บ ขอหางตาโปรดเหลือบแลคางคก กิ้งกืออย่างชั้นบ้าง นังมาลีรินทร์มันทำชั้นทนไม่ไหว ความต่ำทรามในใจของชั้นดับได้ด้วยการที่ได้โอ่อ่า อยู่ในขันเล็กๆ ที่เสียงก้องกังวาน แล้วชั้นจะมโนเองค่ะ ว่าคุณ ผบ. ให้ความสำคัญแล้ว
ทั้งที่จริง มาร์ไม่ได้คิดอะไรเลย ก็แค่พี่ชายในวงการที่มีมิตรจิตรมิตรใจดีๆ ให้กันมาตลอด แค่มาร์จับผลัดจับผลูเกิดก่อนการณ์นิดหน่อย อยู่ในช่วงบุกเบิกของนักเขียนรุ่นใหม่ๆ ที่ต้องตะเกียกตะกาย ง้องอนสำนักพิมพ์ที่มีเพียงไม่กี่แห่งในประเทศ ไม่มีทางเลือกอื่น วันหนึ่งธุรกิจเม็บเข้ามาเป็นทางเลือก ได้ทำงานร่วมกันมาก่อน เจอกันในงานหนังสือบ้าง เพราะเราเป็นสมาชิกผู้มีเกียรติของสมาคมด้วยกัน ที่หากอีนักเขียนเวรนั่นฝันไปร้อยชาติ ก็ไม่มีวันได้สัมผัสเข้าถึง ไม่มีปัญญาความสามารถพอ ยิ่งอุปนิสัย สันดาน คือจบเลย
>>714 ต่ออีกนิด
ดิฉันไม่เคยคิดว่าการได้รู้จักคนใหญ่คนโตจะทำให้พิเศษกว่าใคร สุดท้ายชีวิตก็ต้องก้าวเดิน เติบโต ด้วยความพยายาม กำลังสองมือสองเท้า และสมองของตัวเอง แค่ขอบคุณพวกท่านๆ จากหัวใจด้วยความซาบซึ้ง ที่ให้ความกรุณาเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ (หมายถึงพี่ๆ ผู้ใหญ่ ในวงการอีกหลายๆ ท่านเลยนะคะ) ไม่เคยลืมถ้าใครทำดีด้วย และยิ่งไม่มีวันลืม ถ้าใครทำชั่วใส่
ไม่ต้องใช้ความเส้นอะไรหรอกค่ะ พระเจ้าสร้างคนมาให้รู้จัก ทำงานร่วมกันได้ พูดคุยกันได้ แต่แค่ต้องดูนิดนึงว่าสาระบบความคิดพังๆ แบบนั้น พระเจ้าจะเหวี่ยงไปเจอคนประเภทเดียวกันก็ไม่แปลกเนอะ พยายามทำตัวตลก ตีสนิทกับคนอื่นไปทั่ว เอาจริงๆ เขาอยากสนิทหรือเวทนา
เห็นมั้ยล่ะ ด่าคนน่ะง่ายจะตาย ไม่ต้องใช้อะไรมากมาย แค่เราต้องประเมินว่าจะเอาเวลาด่าอันมีค่าของเรา ไปแลกกับตัวอะไรแบบนั้นมั้ย
แต่ถ้าหากยังพอมีรอยหยักจะอ่าน รับรู้ภาษาไทยเข้าใจ แบบที่ตัวเองพิมพ์ไม่ได้ในชาตินี้แน่ๆ ช่วงวันสองวันมานี้ก็มีนักเขียนแชทมาขอเบอร์ติดต่อท่าน ผบ. กับดิฉันอยู่นะคะ ถ้าดิฉันนั่งเทียน โม้เม้าไปเอง ก็คงไม่มีเบอร์ให้นักเขียนท่านอื่นหรอกกระมัง หากนักเขียนท่านนั้นๆ ผ่านมาเห็น ได้อ่าน แสดงตัวได้นะคะ เดี๋ยวอีดอกอุตพิดนั่นจะเอาไปฝันกลางวันอีกว่าดิฉันกุเรื่อง
ทั้งขำทั้งสมเพชเลยนะ เอาจริง
อ่อ ฝากไว้ให้คิดอีกนิด ถ้าพระเจ้าลืมใส่สติปัญญามาให้ อ่านทวนหลายๆ รอบเอาเนอะ เหตุที่ดิฉันก็รู้ว่าโพสไหนทำให้คุณดอกนั่นดิ้นๆ แต่ก็ยังไม่ลบออก ยังตั้งสาธารณะด้วย จนต่อมความริษยาของคุณดอกคางคกเนื้อตัวตะปุ่มตะป่ำทนไม่ไหว เพราะมันไม่ใช่ธุระหรือความผิด ความไม่ควรของดิฉันค่ะ คุณดอกคางคกต้องไปจัดการกับระบบความคิดตัวเองนะ
และหากรับไม่ได้ที่ดิฉันบอกคุยกับพี่ ผบ. ตั้งหลายชั่วโมงแน่ะ แนะนำให้ไปโรงพัก วิ่งเอานมเหี่ยวๆ เข้าไปหาคุณตำหนวด แล้วบอกว่า คุณตำหนวดคะ ช่วยออกหมายจับนังมาลีรินทร์ให้หน่อยค่ะ ข้อหาที่ทำให้ชั้นริษยาจนทนไม่ไหว มันฉุดดึงความโสมมในใจชั้นออกมาจนทะลักความเน่าเฟะออกมาทางปาก ขอหมายให้ดิฉันเอาไปขอดูกล้องวงจรปิดในร้านเอ็มเค ตั้งแต่ที่มันรอคิว และได้คุยกับท่านผบ. คนที่เขาก็ถนอมน้ำใจชั้นนะคะ เวลาชั้นสืบเสาะช่องทางติดต่อแกไป เพื่อให้แกยืนยันว่าชั้นก็สำคัญอยู่ ถึงในใจเขาจะแสนรังเกียจ เอือมระอาชั้นแค่ไหน ชั้นก็ไม่สนค่ะ
ชั้นต้องเห็นให้ได้ ว่าตั้งแต่รอคิว จนกินสุกี้ในร้านชื่อดังเสร็จ นังมาลีรินทร์มันได้คุยยาวถึง 2 ชั่วโมงจริงมั้ย มันได้ทำในสิ่งที่แม้แต่เพ้อ ชั้นยังไม่มีวาสนาจริงหรือเปล่าค่ะ
ถือว่าแนะนำกันไปเนอะ คนวงการเดียวกัน #วงการบันเทิงอ่ะเนอะ
กูว่านขคนอื่นคงด่าอยู่ในใจ แต่แบบตัองปั้นหน้าเข้าหากัน สังคมนขตอแหลกันจะตาย
>>714 สุดว่ะ ทะเลาะกับนักเขียนนี่โคตรน่ากลัวจริงๆ โดยเฉพาะคนนี้ปากแม่ง นิยายเขียนเป็นล้านๆคำได้มันก็ด่าแซะยาวๆได้เป็นตุเป็นตะเล่านู่นเล่านี่ที่ดูไม่เกี่ยวให้ดูมาเกี่ยวได้เหมือนกัน เหยียดหน้าตา ยกหางตัวเอง ครบเลย กูไม่เข้าใจว่าด่าเหยียดคนออกสื่อแรงๆคนแบบนี้มีคนชื่นชมสรรเสริญได้ไงวะ
อห นางควรไปหาหมอก่อนมั้ย มองทุกคนทุกสิ่งชั่วร้ายไปหมด มีนางประเสิฐเลิศมนุษย์อยู่คนเดียวในโลกา ลักษณะสภาพจิตจะกู่ไม่กลับละ เห็นอ้างความยุติธรรมในใจอ้างพระเจ้างั้นงี้ พระเจ้าที่ไหนสอนให้คิดเข้าข้างตัวเอง ยกหางตัวเองตลอดเว แล้วเหยียดคนอื่นตั้งแต่ความสามารถยันกายภาพเค้ายังงี้ ในขณะที่พื้นเพชีวิต+สภาพนางก็ไม่ได้ดีเด่เป็นนางสวรรค์อย่างที่แต่งรูปหลอกตากองอวย เฉพาะสิ่งที่คิดก็แสดงความต่ำตมในใจมากพออยู่แล้ว นี่ยังอุตส่าห์พิมพ์ประจานสันดานตัวเองรัวๆอีก พอเวลา นข มีดราม่าพรีฯ ก็เห็นผสมโรงด่าเป็นคุ้งเป็นแควทุกทีว่าทำให้ นข อื่นต้องเน่าไปด้วย เสื่อมเสียวงการหนังสือมหาศาลงั้นงี้ พอเวลาอิเหนาเป็นเองดันเงียบกริ๊บ ไม่เคยออกมาขอโทษอย่างเป็นทางการสักคำ แถมยังแถกประเด็นไปไปเรื่องกินอยู่บ้าง แดกดันคนที่ไม่เกี่ยวข้องบ้าง ขนาด ทยต ตายยังขุดเขามาสาปแช่งไม่ละเว้น ทั้งที่เค้าไม่เคยมีกรณีด้วยเลย แบบนี้กุว่าไม่แฟร์ ตอนเค้ายังอยู่ทำไมไม่วิจารณ์ กลัวเค้าฟ้องดิ อย่าลืมว่าถึงตายแล้วแต่ทายาทเค้ายังอยู่เช็คบิลนางได้ ว่าแต่เที่ยวนี้แซะ นข คนไหนอีกวะเนี่ย สร้างศัตรูเยอะเกิ๊น
ถ้ากุอยากรู้เรื่องดราม่าร้านหนังสืออิสระนี่ถามในมู้นี้ได้ไหม พวกร้านดังๆในทวิตเคยมีเรื่องอะไรบ้างวะ
วู้ววว ดีใจ มีคนขุดห้องนี้ซะที กูรอเกาะด้วยคน ว่าแต่เคสปกนิยายนักเขียนดังนี่ยังไงวะ ฟาดกันไปมารัวๆ กูมองว่าภาพก็คล้ายกันอยู่นะ กูไม่รู้วงการนักวาดเรียกอะไร แต่กูมองผ่านๆ มันคล้ายแหละ
พวกมึง กรุ๊ป นักเขียนนิยาย มีคนมาตั้งกระทู้ถึงคนเขียนนับ1000 แล้ว รอดราม่าค่ะ ว่าแต่ตั้งแบบนี้จะโดนไหมศัลมั้ยนั่น
>>728 เหมือนจะปลิวแล้วง่ะ แต่กูกัปตันอเมริกาไว้ให้พวกมึงแล้ว https://www.img.in.th/image/QUeZCB
เข้าไปส่องเฟสป้าสี เจอคลิปเข้าคือกุต่อไม่ถูก เขายังโอเคอยู่จริงๆ ใช่มั้ย
>>730
ในเฟซที่ตั้งค่าเฉพาะเพื่อน:
อ้าว เพิ่งรู้ว่ามีแบบนี้ด้วยเขาว่าxโดนอวยจากคนอ่านทุกคนว่ายังไงบ้างคะว่าx xทนได้นะแต่มาก้าวล่วงคนอ่านxนี่ขึ้นเลยแล้วพฤติกรรมxเป็นยังไงเหรอคะทำไมต้องโดนแฉ xออกงานขายช้าคนที่เสียผลประโยชน์ก็เป็นxนะคนอ่านต้องรอxแทบจะกราบขอโทษในความช้าทุกวันน่าจะช้าเดือนกว่ากว่าเองมั้งคะ
ต่อให้อวตารตำรวจก็ดึงข้อมูลได้นะคะทุกคนใครแคปไว้ทันอีกส่งมาได้นะคะ สงสัยจะได้ค่าขนมอีกเคส ถ้าอันไหนใช้เป็นผลได้ในคดีมีค่าแคปให้ค่า
X=ศรี
555
เรื่องปกดอกบัวที่คล้ายกัน ในสเตตัสนักเขียน คอมเม้นท์คือมองบน นักอ่านไม่โง่ซื้อผิดเรื่องเพราะปกหรอก
เริ่มมีคนแชร์ไปกรุปนักเขียนละ นักเขียนเปิดสเตตัสสาธารณะกะประจานคนอื่นเต็มที่ละ แต่กระแสเริ่มพลิก เพราะคนบอกยังไงก็ไม่ก๊อป แล้วกูก็ว่าไม่ก๊อปด้วย ถ้ามันแค่เรื่องบังเอิญนี่มันจะเกินไปแล้ว กะยำเต็มที่แรงมาก กูเป็นฝั่งโดนหาว่าก๊อปจะเก็บหลักฐานเงียบ ถ้าฟ้องน่าจะชนะมากกว่าอีก นักเขียนพี่ควายคลั่งเกินเบอร์ไปแล้ว
เจออะไรแบบนี้บ่อยๆ แล้วกุก้เริ่มไม่อยากรู้จักนักเขียน และก็ไม่อยากให้นักอ่านมารู้จักกุด้วย5555555 เผลอหลงเข้าไปอ่านแล้วถึงจะตามผลงานอย่างเดียวก็กระดากใจจะซื้อว่ะ คงได้เทเงียบๆ
เดี๋ยวนะ นิยายยังไม่แต่ง นักเขียนจะมีปกก่อนไม่ได้เหรอวะ นักเขียนบางคนเห็นปกก่อนก็มีแรงแต่งนะรู้ยัง
กูชักสงสารคนโดนกล่าวหาละ ต้นเรื่องไปกระหน่ำเม้นต์ใส่เขายกใหญ่ ปกตัวเองหลายปกก็ไปเรฟชาวบ้านมาเยอะแยะแท้ๆ
อีกฝั่งมาแถลงแล้ว เป็นกูโดนคงเครียดอะ แล้วนี่คือเสียความรู้สึกกับ ณ. กูเคยชื่นชมพี่ควายมาก
https://www.facebook.xn--42c2d9a/100049236044707/posts/404439307873934
ไปอ่านฝั่งคนถูกกล่าวหามาแหละ เขาทำสามเล่ม ชื่อก็แปลว่าดอกบัว กูว่าไม่ผิดนะที่ปกเขาจะเป็นดอกบัว ส่วนองค์ประกอบอื่น ๆ ถ้าดูทั้งสามภาพที่เขาวาดมันต่อเนื่องกัน แต่ดันเอามาเป็นประเด็นแค่ภาพเดียวที่ไปซ้ำ
ดูในกลุ่มนักเขียนแล้ว เป็นไปทางเดียวกันว่าไม่ลอก แบบนี้คนถูกกล่าวหาฟ้องกลับได้ไหมที่เอาเขามาประจานก่อน
ทางนักเขียนที่ถูกกล่าวหา ก็เปิดแชทแล้วนะ ยังถล่มเขาไม่เลิก สีส่งต่อนัทนรา มีเรื่องให้ต้องเผือกไม่พักเลย
ทำไมกูดูแวบแรกแล้วรู้สึกว่าเหมือนมากเลยวะพวกมึง
อันนี้กูไม่ใช่นักเขียนอวตารมา แล้วก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับเขาด้วยนะ แต่มันเหมือนว่ะ ดอกบัวสองดอก มีดถอดปลอก วางปลอกไว้คู่กัน มีกำไล วางของบนใบไม้เขียวๆเหมือนกัน ตำแหน่งในภาพเหมือนกัน ดอกบัวอยู่บน ของอยู่ล่าง ใจกูว่าเหมือนมาก แต่ทางกฎหมายหรือทางนักวาดเขามีวิธีตัดสินยังไงกูไม่รู้ แต่ถ้าถามว่ามีการวาดรูปแบบนี้เกิดขึ้นมาเหมือนกันเลยได้มั้ย กูว่าน้อย
แต่ก็ใช่ว่ากูจะเชียร์ฝั่งคนบอกว่าลอกทั้งหมด เพราะตอนนี้กูก็ยังนึกไม่ออกว่าจะลอกทำไมวะ ปกแค่นี้ ทำไมจะอยากได้ขนาดนั้น มันปังยังไงวะ
ปกนี้ยังคล้ายปก พลๅยgold เลยนะ ไม่คิดว่ามันก็แค่บังเอิญเหรอวะ
ถ้ามันแค่เรื่องบังเอิญ คุณนักเขียนจะรับผิดชอบอะไรมั้ย กล่าวหาเขาขนาดนั้น
https://www.img.in.th/image/QYOps9
https://www.img.in.th/image/QYlPRB
กูป็นทั้งนักวาดและนักเขียน นั่งนอนดูยังไม่เห็นเหมือนสักนิดเลย แค่มีของเหมือนกัน นอกนั้นก็หาความเชื่อมโยงกันไม่ได้และ
แปลกใจครั้งนี้กลุ่มนักเขียนไม่โง่แล้วเหรอวะ ทีตอนเทรซหลักฐานชัดเจนยังเชียร์ให้คนไปฟ้องคนที่แปะหลักฐานเลย นึกว่าโง่ๆ
โอเอ็มจี ว้าวซ่ามาก แม่เอ๊ยย เค้าคงลืมว่าความบังเอิญมีอยู่จริง และเค้าควรต้องใจเย็น ดึงสติตัวเอง หยุดฟาดอีกฝั่งเปรี้ยงๆ ก่อน นี่ถ้าอีกคนเป็นนักเขียนจิ๋วๆ คงโดนถล่มสิ้นแล้ว กูเห็นหาบเค้าไปเม้นที่เพจนักเขียน จ. คือพวกหาบควรแฮพสติก่อนเลย
เอามาอีกอันจากมู้นักวาด https://www.img.in.th/image/QYyqVw
มูนักวาดคือตรงไหนวะ ปกติสิงแต่ห้องนิยาย
เฮ้ยๆ กูขอเปิดประเด็นเรื่องคำว่ายำงานหน่อยได้ปะวะ คือถ้าจะบอกว่างานไหนคล้ายกันคือการยำงาน แบบนี้เท่ากับว่างานไหนออกทีหลัง = เอางานชาวบ้านมายำหมดเลยเหรอวะ มันไม่ได้ปะความคิดแบบนี้ ถ้าเหมือนกันเยอะพอเข้าใจ แต่ที่เค้าพูดว่ายำงานคือแทบจะหมายความว่างานใครพล๊อตมารูปแบบเดียวกับงานคนอื่น = ยำงานเลย อหหหหห
>>753 https://fanboi.ch/netwatch/13791/recent/
อันนี้เป็นมู้นินทานะ มีตัวแทนหมู่บ้านแล้ว
เอ้อ แล้วอย่างนี้เวลากูไถๆ ดูภาพในพินเทอเรซเรื่อยๆ เพื่อหาไอเดียไปบรีฟนักวาด แล้วก็แปะเรฟให้เขาด้วย แต่อธิบายว่าเอาประมาณนี้ค่ะ แต่ให้ผญ.ก้มลงมาจูบผช. บลาๆ อะไรแบบนี้ กูจะโดนหาว่าลอกใครไหมเนี่ย ซึ่งกูบรีฟแบบนี้ทุกครั้งเลยเพื่อให้นว.เขาเห็นภาพชัดๆ เห็นแบบที่กูเห็น แล้วจะได้ออกมาอย่างที่กูต้องการอะ กูตัวเล็กตัวน้อยด้วย ถ้าเจอแบบนี้ก็คงต้องยอมทิ้งเงิน เปลี่ยนไปจ้างวาดใหม่ ยังไงก็เถียงสู้เขาไม่ได้อยู่แล้ว
มีผู้กล้าหาญเอาไปแหกแล้ว กำลังแถลงอยู่
เอ้อ แล้วปกที่คล้ายแผนลวงคดีรักของติงโม่ ชื่อก็เสือกคล้ายกันไปอี๊ก
คืนนี้กูนอนดึกอีกตามเคย ปกติมีดราม่าก็จะตามเสือกแค่ตอนต้นๆ แต่ม่านี้อยากรู้จริงๆ ว่าตอนจบจะแหกโค้ง ดริฟไปดาวอังคารยังไง
กูว่าท่านผู้กล้าหาญต้องอยู่ในนี้ด้วยแน่นอน ขอคารวะท่านผู้กล้าที่กล้าแหก ไปไม่เป็นเลยมึง ที่ด่า ๆ เขาไว้เข้าตัวหมด
คุณ ณ อ่านงานติงโม่แน่นอน ยังจะตีมึนว่าไม่รู้ไม่เห็น ปกตัวเองออกมาเหมือนเป๊ะขนาดนี้ ไม่เฉลียวใจบ้างเหรอ ไหนบอกตามมารยาทถ้าเห็นปกเหมือนคนอื่นก็ควรจะเปลี่ยน?
https://www.img.in.th/image/QYCTzw
ห้องนักวาดเดือดชิหาย คุยกันใหญ่แล้ว เออจริงทีของคุณเหมือน ยังบอกไม่เคยเห็น ไม่เปลี่ยนเลย มองบนค่ะ
>>754 เออ กูก็บ่นประเด็นนี้ในห้องลิตไปเหมือนกันว่ะ ทำไมคนแต่งทีหลังถึงโดนหาว่ายำ ให้แต่งพล็อตเดิมก็หาว่าลอกอีก กูทำตัวไม่ถูกนะบางที ถ้าเจอนักเขียนหย่ายยยเอาทัวร์มาลง กูคงไม่รอด กูโดดเดี่ยวด้วย ต่อให้กูแต่งเองหมดเลยก็เถอะ หาบนักเขียนหญ่ายยไม่ใช้วิจารณญาณกันหรอ นักเขียนที่รักของมันถูกต้องที่สุดเสมอหรอ
กูตามดราม่ามาจากห้องนวนี่แหละ เห็นนวบอกว่ามันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้นะ ที่การจัดคอมโพสจะคล้ายๆกัน เพราะของมันบิดได้ยากจริงๆ แนวก็มาแนวๆเดียวกัน
>>771 จับมือมึงง นขโนเนมแม่งชีวิตลำบากสัด แต่งนิยายพล๊อตคล้ายโดนหาว่าลอก แต่งพล๊อตเหมือนหลายๆเรื่องโดนหาว่ายำ ถ้าทำจริงจะไม่ว่าอะไรเลย แต่มันไม่ใช่ไงมึ้งง นขที่ลอกอะมีจริงอยู่กูไม่เถียงนะ แต่ใช่ว่าจะมีแต่ตัวเล็กๆตัวใหญ่ก็ทำกับโครมๆถมไป มีแต่ตัวเล็กโดนแหกโดนแขวน เศร้าสัด
ฟค.หาว่าคนแหกแถไปเรื่อย นข.คุณสิแถไม่หยุด บอกว่าตามมารยาทเมื่อรู้ว่าคล้ายควรเปลี่ยน จิบกาแฟรอดูสิ จะเปลี่ยนปกนิยายที่คล้ายนิยายจีนกับปกดอกไม้สีฟ้ามั้ย
ตลกที่ยังแถว่า ก็นข.ที่ถูกล่าวหาไม่ชี้แจ้งในข้อความนางที่ถามไป แต่มาชี้แจงในเฟส เลยไม่โอเค กูละงง ก็คุณไปโพสต์ประจานเขาในเฟซตัวเองก่อน นี่ถ้ากูเป็นนข.ที่ถูกกล่าวหากูฟ้องกลับ
นักเขียนพี่ควายนี่เคยบ้งแบบนี้มาก่อนปะวะ ปกตินางดูเป็นฝ่ายชนะตลอด
มึง ทำไมกูก็ยังรู้สึกว่าภาพมันเหมือนกันนะ แต่ก็เช่นกันที่กูหาเหตุผลที่เขาจะลอกไม่เจอ 5555 สำหรับกูมันธรรมดามาก เขาจะลอกทำห่าอะไรก่อน กูย้อนแย้งสัด
เขาไม่ควรเคลมว่าออริจินัลนะ อย่างน้อยก็คอมโพสที่ลูกหาบว่าทำไมจัดเรียงเหมือนกัน อันนี้ก็คล้ายปะ ดอกบัว ใบบัว วางของไว้บนใบบัว 5555
https://www.img.in.th/image/QhD26w
>>778 ไม่แปลกที่จะมีคนรู้สึกว่าเหมือน แต่แค่เหมือนไม่ได้แปลว่าคนที่ผลิตงานทีหลังผิด มันแค่เรฟอ่ะ ไม่ใช่ลอก เทคนิคการวาด การลงสี เทกซ์เจอร์ไรงี้มันต่างกัน ยิ่งเอาทั้งสามเล่มของนขที่ถูกกล่าวหามาต่อกัน กลิ่นอายก็ยิ่งต่างกัน
นขจะถูกกล่าวหาว่าเคยเห็นงานปกของ ณ แล้วเอามาเป็นอินสไปร์หรือเอามาเรฟ อะไรก็แล้วแต่ มันไม่สำคัญเลยเพราะเอ้าพุตที่ออกมา มันไม่เหมือนกันจนเรียกว่าลอกได้ (ถ้าระดับแบบสตาร์บัง นั่นแหละคือการลอกเลียนแบบ)
เอาจริงๆ ที่กล่าวหาว่าเขาลอก ทั้งๆที่ด้านบนคนฉอดสรุปเองว่ามันคือการเรฟ (จะฮาร์ดจะซอร์ฟเรฟ มันก็ยังอยู่ในขอบเขตของการเรฟ) ก็ออกจะขัดแย้งในตัวเองไปหน่อย เพราะเรฟ=/=ลอก
https://m.facebook.คอม/story.php?story_fbid=10223819526219976&id=1349432719
มีคนเอามาโพส >>778 ในแถลงการณ์ของนข.ที่ถูกกล่าวหา ว่าทำไมเวลามองถึงรู้สึกคล้าย
>>780 กูไม่ค่อยเข้าใจเรื่องเรฟว่าทำไมไม่เท่ากับลอก educate กูได้นะเรื่องนี้ ถ้ามันเรฟมาจริง แล้วให้ฟีลเหมือน กูว่าเขาก็มีสิทธิ์โกรธได้แหละ
แต่ที่พวกมึงเอามาแปะว่าปกเขาก็เหมือนชาวบ้าน กูเห็นด้วยกับที่โม่งบอกว่า ของมันบังเอิญกันได้ว่ะ สรุปคือมันอาจจะไม่ได้ลอกก็ได้ แต่ถ้าคนหลังบอกว่าเรฟมาจริง กูก็คิดว่าควรเรฟให้มันต่างจากนี้หน่อย
ถ้าอีกคนใช้เป็นเรฟจริงๆ มันก็เอาผิดไม่ได้ เพราะบิดไปเยอะ(นีกวาดว่างั้น)แต่ฝั่งโดนกล่าวหานี่เอาผิดเรื่องมาแขวนเขาได้ก่อนมั๊ย
เห็นตอนแรกเกรี้ยกราดเหลือเกิน พอกระแสตีกลับ โดนแหกบ้าง ขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมาเลย
รูปที่มีประเด็นไม่ใช่ปกหนังสือด้วยนะ เป็นภาพทำ box ปกหนังสือคือพื้นดำดอกไม้น้ำเงินที่ดันคล้ายนิยายเมืองนอก ดังนั้นเอาไปวางขายที่ไหนก็ไม่มีใครสับสน ถ้าเจ้าตัวไม่ชี้เป้าคงไม่มีใครมองแล้วเอ๊ะคล้ายๆ นะแน่นอน เก้วกาดเกินเบอร์ เหมือนเขาสะกิดมาแล้วพาพวกไปรุมตบกลับ
>>783 ลองอ่านลิ้งที่ 781 แปะอ่ะ อธิบายได้ดีเลยเคสนี้ก็คล้ายๆภาพชุดเกราะที่ในโพสแปะ เหมือนกันทั้งองค์ประกอบ บรรยากาศ ธีม แต่ไม่ได้ลอก
การเรฟก็คือมีต้นแบบตอนวาดอ่ะ และหยิบจับองค์ประกอบ วัตถุดิบของต้นแบบมาวาดใหม่
แล้วจะรู้ได้ยังไงว่านี่ก็อปนี่เรฟ มันมีตัวเลข%อยู่ว่าต้องมีความเหมือนมากกว่า 30% ถึงจะเรียกว่าก็อป กูเจอแหล่งข้อมูลตัวเลขจากเพจนี้ แต่ถ้าใครมีแหล่งน่าเชื่อถือกว่านี้ก็แปะได้ เลขนี้อาจจะใช้ไม่ได้กับงานบางประเภท บางอันใน781 กูว่าเหมือนเกิน30%ไปแล้ว ยังไม่นับว่าลอกเลย55
https://facebook.c0m/letcomic/photos/a.10158175834740953/10158364579760953/?type=3&d=m
มึงจะลองใช้สายตาคาดคะเนเองก็ได้ว่ามันเหมือนเกิน30% หรือเปล่า แต่สำหรับกู มันไม่เกิน แค่อาจจะทำให้เข้าใจว่าเป็นงานของคนคนเดียวกันไม่ได้แปลว่าคนที่ผลิตงานทีหลังเป็นฝ่ายผิดและต้องรับผิดชอบแก้งาน
ฟ้องเรื่องลอกไอเดีย แบบภาพบนก็ตัดดอกบัวกับการวางของบนดอกบัวออกไปได้น่ะสิ เพราะมีคนทำก่อนอยู่แล้ว เหลือกริชกับกำไล? แล้วแค่นี้จะฟ้องยังไงอะ
สรุปนักเขียน น ถอยทัพกลับตองอูไปแล้วชะ
กลับไปแถที่เพจตัวเองแล้ว ทีตัวเองคล้ายคนอื่น บอกฉันไม่เคยเห็น อ้าวละปกติงโม่คือ? คนที่ไปจ้างทำอะไม่เคยเห็น แต่คุณต่องเห็นสิ พอเขาเอาภาพมาแหกปกบัวของข้า ว่าก็เรฟมา แถมเรฟมาหนักด้วย (แต่อันนี้นว.เป็นคนเรฟ อะคุณไม่เกี่ยว) แต่ที่ชี้หน้าบอกถ้ามีมารยาทต้องเปลี่ยน เปลี่ยนไปพื้นดำ ดอกดาเลียฟ้า ตัวอักษรทองด้วยนะคุคุณณณรร
ขอแก้ตรงนี้
กลับไปแถที่เพจตัวเองแล้ว ทีตัวเองคล้ายคนอื่น บอกฉันไม่เคยเห็น(ปกดอกไม้สีฟ้า) อ้าวละปกติงโม่(ทั้งๆที่เห็นและมีในตู้)คือ
ถอยกลับไปฟาดงวงฟาดงาที่บ้านตัวเองว่ะ ไม่มาตอบเม้นใต้เฟซ นข จ แล้ว แต่คำอธิบายเรื่องปกที่เหมือนงานติงโม่นี่แบบ...นางอ้างว่านางไม่ได้เรฟนิยายเรื่่องไหนเลยย เอออรับส่งกับคนที่ทำปกกันสองคน กูอ่านละกลอกตามองบน ปกงานมึงเหมือนคนอื่น มึงบอกว่าไม่ได้เรฟ คิดเอง แต่ปกคนอื่นใกล้เคียงกับมึง มึงชี้หน้าด่าเค้าทันทีว่าลอกมึง อีห่า...กูเกลียดจนต้องไปค้นในเม็บว่ากูเคยซื้องานนางมั้ย ปรากฏว่าเชี่ย กูเคยหลงผิดซื้อไว้ด้วย กูเลยลบทิ้งทันทีเลย ขยะแขยงนักเขียนสุดๆ อะ
เรื่องปกมันไม่ผิดกฏหมายหรอกมึง แต่แค่ไม่ถูกใจนข.ใหญ่ ปกแนวนี้ต้องมีแต่นิยายข้าเท่านั้น เจอคนมาคล้ายเลยเหวี่ยงกะอัดเขาให้ยับ ถามอยู่นั่นว่าได้แรงบันดาลใจไปจากปกตัวเองใช่มั้ย เขาก็บอกว่าอยู่ในแถลงว่าเขาไม่มีเวลาไปสนใจหรอก และสำหรับกูภาพที่โดนกล่าวหาเสือกสวยกว่าภาพที่บอกว่าเป็นต้นแบบอีก และมันเข้ากับเซตนิยายเขาที่วาดเอาไว้หลายภาพ คนที่มาเถียงแทนแม่งก็แถชิบหาย เถียงจนกูนึกว่ามีส่วนได้ส่วนเสียกับเขาด้วย พอโดนแหกคุณนข.ใหญ่หายจ้อยเลย ทิ้งลูกหาบให้เถียงแทน ประสาทแดกว่ะ
ถถถถถถถถถถถถ หนีกลับตองอูไปละ เจอคนบ้าไล่ตี
ลองปกจับมือ กับดอกสีฟ้าออกทีหลังนางสิ นางคงตามฟ้องชิบหายเลย
ดีนะคุณคนที่ถูกกล่าวหาดูแข็งแกร่ง ตอนนี้เห็นโพสต์ภาพปกเรื่อยๆ คุณนักเขียนใหญ่มาดูงาน เขียนยังไม่จบปกก็มาก่อนได้ ทำไมคนเราจะมโนปกไปก่อนไม่ได้วะ จะว่าไปกูก็ว่าเคยเห็นนางทำปกไว้รอชาติหนึ่ง แต่นิยายยังไม่มาก็มีไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมไปว่าคนอื่นว่า เนื้อเรื่องยังไม่เขียนจะไปมีปกได้ไง
จุดนี้กูชื่นชม นข จ ที่ไม่ออกมาตอบโต้อะไร มีอะไรไปคุยกันที่ศาลจ้า ถ้าจะฟ้องร้องกันจริง ๆ อะนะ กูว่า นข จ น่าจะปล่อยให้ทนายจัดการ ส่วนตัวเองก็ทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป เขียนงาน ขายงาน ปล่อยให้อีก นข ณ มันดิ้นๆ ไป ยิ่งดิ้น ยิ่งสร้างหลักฐานมัดตัว ลูกหาบของนางก็ด้วย กูเข้าไปอ่านคอมเมนท์ลูกหาบนี่ นข จ เอาไปฟ้องหมิ่นได้เลย
ดอกบัวนักเขียนใหญ่เทรซภาพจากกูเกิ้ลด้วยนะ 5555
>>810 มึงเกาะทู้นินทานักวาดอยู่ใช่ปะ กูก็ตามอยู่ พวกนักวาดกะเอาตายเลยจริ๊งงง ขุดกันน่ากลัว แล้วกูขำเรื่องเคลมบัว กริช กำไล คนอื่นห้ามนี่ี่มาก นักวาดมาร้อยคนก็บอกร้อยคนว่าไม่ผิดอะไร แล้วก็ไม่เข้าขั้นฮาร์ดเรฟอะไรก้วยนะกุว่าิ อีกอย่างถามีจริง จะมีใครเข้าใจผิดจริงๆ เหรอวะ งานคนละเกรดขนาดนั้น แถมเวลาขาย ชื่อเรื่อง ชื่อคนแต่งทิ่มตา ใครมันโง่ซื้อผิด ช่างหัวมันเถอะ
มีคนฝากมาค่ะ คนนั้นฝากบอกว่า
รูปเซิร์ชเจอจากเว็บธรรมะกูเกิ้ล
https://www.picz.in.th/image/screenshot-20210928-013459.CpSWsg
พี่คนนั้นเป็นเพื่อนในเฟสหนูค่ะ แกขุดบิทอยู่ยังไม่ว่างพี่ฝากบอกว่า
'อีบัวมึงโชคดีนักวาดมึงเอารูปจากอากู๋ บังเอิญเป็นฟรีโดเมน ครั้งหน้ามึงอาจไม่โชคดีแบบนี้ถ้ายังไม่เลิกทำบาป เกือบแล้วไหมล่ะตอแหลก็ไม่สะกิดพี่บัวเลยแหกตั้งแต่หน้ายันหี'
เค้าว่ามาแบบนี้ค่ะคำพูดไม่ค่อยสุภาพนะคะ กราบขออภัยด้วย
พี่บีฝากบอกว่า
ป้าบัวไม่ลงทุนเลยค่ะ ปกขนมเค้กปีใหม่ใช้รูปฟรีจากอากู๋ แฟนนิยายมึงรู้คงภูมิใจตายเสียเงินซื้อเกือบ700ได้ปกเทรซรูปฟรีมาอีก เล่มแรกบัวแดงยอดขาย1ล้านค่ารูปทำปกจ่ายไป540บาทถ้วนแฟนนิยายภูมิใจค่ะนขงกมากๆ
ต่อไปถ้าเค้าไประรานใครอีก ก็ต้องระวังตัว มีชื่อขึ้นในห้องนักวาดนี่น่ากลัวจิ๊บ
กูอยากให้มีแหกพวกนักเขียนที่แปะรูปแล้วติดเหรียญในตอน หมวดนิยายนักผู้ใหญ่อะ มึงโคตรๆๆๆ ละเมิดลิขสิทธิ์ภาพเลย
>>820 กูเคยเจอเป็นคลิปคนซั ่มกันเลยนะ ส่งเรื่องให้เว็บแบน นขก็เรียกร้องความเห็นใจกับนักอ่าน สรุปมึงจะขายนิยายเสียวเฉยๆ ไม่ได้ ต้องมีรูปมีคลิปด้วยใช่มั้ย พวกทำตามกฎไม่ละเมิดใครแม่มคนอ่านไม่เห็น พวกแปะภาพเสียวแม่งคนอ่านเยอะ ขายดีจัด ป.ล.กูไม่ได้อ่าน แต่เสือกไปสำรวจตลาดนิยายตามเว็บบ่อยๆ เล็งอิพวกที่ชอบอวดยอดได้เงินเยอะๆ นั่นแหละ
>>820 นิยายทุกหมวดที่ใช้รูปดารา ไอดอลติดเหรียญ แปะลิ้งอีบุ๊กด้วย สมควรโดนแหกหมด ละเมิดกันสุด รูปก็เสิร์ชฟรีเอาจากเน็ต เขียนแคป "รูปใช้เพื่อเพิ่มอรรถรส ไม่เกี่ยวกับบุคคลในภาพ ไม่มีเจตนาทำให้เสื่อมเสีย" แต่พล็อตแม่งยั่วเย พระเอกเลวส้นตีน เห๋นโล๋ววว แล้วมึงขายของ ขายอีบุ๊ก ติดเหรียญก็เป็นเชิงพาณิชย์แล้วไม่ใช่เหรอ เจ้าของภาพ ต้นสังกัดไม่ตามเช็กบิลก็ไม่ใช่ไม่ผิด ปลูกฝังจิตสำนึกห้ามละเมิดตัวเองแต่นักเขียนทำซะเองวุ้ย
กูยังอารมณ์ค้างกะดราม่าปกดอกบัว ไปนั่งไล่อ่านเม้นในเฟซ แล้วก็ขอคารวะคนจุดรูปดอกบัว 3 ดอก ของป้า นข ณ อันนี้คือขุดหลุมฝังกลบความมั่นหน้ามั่นโหนกของนางไปเลย
กูก็สมน้ำหน้าป้าสุดๆ แล้ว กูเบื่อความกร่างของนาง มั่นมานานเพราะมีเงินจ้างทะแนะ แต่ไม่ลงทุนกับปกนิยายเลย ขายได้หลักล้านไม่ใช่เหรอ
ทุกดราม่าต้องทำตัวเป็นเจ้าแม่ มีแท็กเรียกกัน แป๊ะเดียวก๊วนนางก็จะมาเต็มโพสต์ดราม่า เหมือนหมาหมู่
กู้รู้สึกเหมือนคอมเม้นหาย แต่อาจเป็นที่เฟซบุ๊คเองก็ได้ที่แสดงค่าไม่ค่อยครบ
กูเพิ่งขุดไปเฟซส่วนตัวของ นข เลยงง time line นิดนึง นางขู่ว่าให้เวลาถึงเที่ยง (เมื่อ 4 วันที่แล้ว) สรุปคือตอนนี้นางฟ้อง นข จ แล้วยังวะ ทำไมเงียบไปเลยล่ะ หรือสุดท้ายก็ดีแต่เห่า พอตัวเองโดนขุดบ้างเลยไปต่อไม่ถูกแล้ว
อีกอย่าง เพิ่งเห็น นข จ มาขึ้แจงเพิ่ม เรื่องดาบ ไม่ใช่กริช กูสะใจว่ะ กล่าวหาว่าลอก object ใช่มั้ย นี่ไง object คือดาบนะเฟ้ย กูอยากรู้ว่าอีทนายฝั่ง นข ณ มันจะพาความลูกความมันไปทางไหนต่อ
ป้าบัวมูฟออนไปแล้วค่ะ
นิสัยไงไม่รีบมูฟเดี๋ยวโดนแหกยันหี
>>825 กูเคยรีพอร์ทนิยายที่เอารูปพอร์นแปะในตอน แต่นิยายที่ใช้รูปคนหล่อๆสวยๆยังไม่เคย เพราะแม่งทำกันเกลื่อน กูคนเดียวเสียงไม่ดังว่ะมึง ออกไปแหกคงโดนหาบเหยียบ นักเขียนมองว่าเป็นเรื่องปรกติ ทำได้ไม่ผิด แม่เจ้า ลองมีประเด็นดังๆ กับนักเขียนขึ้นมาซักคนเถอะ จะลบกันแทบไม่ทัน นิยายดีจริงไม่ต้องพึ่งรูปเมจเรียกแขกก็ได้ สภาพพพ
กูอยากเปิดประเด็นเรื่องยืมเมจดาราเหมือนกันนะ แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไงไม่ให้โดนเหม็นอะ (ถ้าให้เดาคงโดนรุมจวกว่าอย่าเยอะ ใคร ๆ ก็ทำปะ แค่เอารูปมาใช้เป็นเรฟ ศิลปินไม่ได้เสียหายสักหน่อย) 🙄
มีอีกก็พวกดูดปกนิยายเกาหลี/ขโมยรูปวาดคนอื่นมาใช้ดื้อ ๆ เนี่ย โตเป็นอะไรกันแล้วยังคิดไม่ได้เหรอว่ามันผิด
เออ บางคนเขาอาจจะไม่รู้จริง ๆ ก็ได้ ก็แก้ไขปรับตัวกันไป แต่ประเด็นคือไม่มีใครมาชี้ให้เห็นปัญหาอะดิ เห้อ จะให้เปิดก็เสียงไม่ดังพออย่าง >>835 ว่า แล้วก็ทำตาม ๆ กันมาอีก
กูขอลายแทงห้องนักวาดที่เขาเม้าท์ ๆ กันหน่อยดิ
พวกกลุ่ม รว-นส-สน-ยบต เม้ามอยว่านักเขียนคนนึงจะรีไรท์นิยาย เพิ่มบทเรื่องเก่าแล้วพิมพ์ขายเป็นเล่มใหม่ เพิ่งประกาศไม่กี่วันนี้เอง พวกมึงรู้ปะว่าใคร?
งานใหม่ๆ ส้ม ขายไม่ออก หรือเพราะนักเขียนเก่าๆ หนีไปหมดแล้ว เลยไปเอาของเก่ามารีขายวะ New Edition คือเอาตอนพิเศษมาล่อ ไม่มีคนบ่นไปถึงหูเหรอว่ะ เอาล่ะตอนนี้ได้กระแสแล้วล่ะ
กูว่านักเขียนเก่าๆหายไปเยอะ แต่ไม่รู้หายไปด้วยเหตุผลอะไร แม้แต่ อชร ตัวแม่ของส้ม ยังมีมาออกอีบุ๊คเองไม่ส่งส้ม จะเพราะคิววางแผงของส้มมันช้าไม่ทันกินหรือเปล่าวะ
กุสงสัย ถ้าเรื่องเราได้ลงกับสนพ. แต่เราออก ebook แยกเองก็ได้เหรอวะ กูก้นึกว่าสิทธิ์เป็นของสนพ.หมดเลย
>>858 ถ้าเป็นนโยบาย สนพ.ก็น่าจะยาก แจ่มที่เดียวเองมั้งที่ให้นักเขียนออกอีบุ๊คเอง ได้ แต่ก็ช้ามากกว่าจะได้มาลง คงกำหนดกฎเกณฑ์ไว้ หรือมันมีที่อื่นอีก? ก็นั่นล่ะฮะ ถ้า สนพ.เขาเคยทำมาแบบไหน มึงไปแหกได้ แล้วเขาจะตอบ นักเขียนคนอื่นว่าไงล่ะ ทุกคนคงอยากมาออกอีบุ๊คเองหมด สนพ.คงเสียรายได้ เจ๊ง ทีนี้อาจจะปลิวไปทั้ง สนพ. เล่มมึงก็ต้องออกเองละ
น่าจะเป็นแบบนี้ นข ไม่อยากส่งสนพแล้ว อยากออกอีบุ๊คเองเพราะได้สัดส่วนเงินมากกว่า
แต่ส้มอยากได้เลยไปเจรจาต้นฉบับมา เอาแค่เล่มก็ยังดี
ในมุม นข อีบุ๊คขายเรื่อยๆ ได้เงินก้อนจากสนพด้วย ก็ดูไม่เลว เลยดีล
รพ ออกมาบ่นอะไรไม่รู้ บอกให้นึกถึงวิญญาณข้างในมากกว่ารูปร่างภายนอก? มันก็จริงที่คนจะฉอด ลูกมีเมียหน้าเหมือนแม่ ดูไปดูมาจะเป็นละคร incest ซะอีก ช่องน้อยสีก็หากินกับชุดเดิม กะเอาใจแฟนคลับเว่อร์ ไม่ใช่ ปบล ไม่ดู ช่องไม่ดูความเหมาะสมเลย อย่างว่าละครกี่เรื่องก็ไม่ปัง กะเอาภาค 2 มากู้กระแส
>>863 ก็ต้องยอมรับความจริงอะ มันทะแม่งๆ จริงๆ กุมองว่าถ้าจะหากินกับเซ็ตเดิมก็ควรเลือกเอาว่าจะให้ ป.บล. เล่นรุ่นพ่อหรือรุ่นลูก นี่เอามาทั้งหมด กุไม่รู้จะโฟกัสคู่ลูกหรือคู่พ่อ แล้วมันตลกอ่ะมึง เหมือนหานักแสดงไม่ได้ เหมือนทั้งวงการมีแค่นี้ ทั้งๆ ที่นักแสดงในช่องจะเดินชนกันตายอยู่แล้ว แต่ก็เข้าใจที่เขาจะบ่นนะ เขาเป็นคนเขียน ก็เขียนตามโจทย์ของผู้จัดด้วย
กูเห็นภาพนิ่งของ บล แล้วมีคำบรรยายว่ารับบทเป็น พุดตาน ญาติห่างๆ ของ การะเกด เออ ก็พยายามเข้าใจว่าคนเขียนต้องหาทางไปยังไงก็ได้เพื่อให้การที่นางเอกรุ่นลูกหน้าเหมือนรุ่นแม่มันพอจะมีเหตุผล (แต่สมเหตุสมผลมั้ยอีกเรื่องนะ) แต่การที่ใช้มุขนางเอกย้อนกลับไปในยุคอดีตอีกนี่กูแบบ...นิยายเขียนแบบนี้เพราะนักเขียนคิดเอง หรือเพราะได้ใบสั่งวะ แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร กูก็ขอมองบนใส่ แค่ดูหน้างานก็ไม่ค่อยน่าสนใจแล้วอะ กูก็หวังว่าฐานแฟนคลับจะช่วยให้ภาคต่อมันไปได้ดีนะ แม้กูจะรู้สึกว่าเห็นแววแป๊กๆ มาแต่ไกล
>>866 ถ้าให้สปอยเลยคือนางเอกภาคใหม่คือการะเกดตัวจริงที่ไปเกิดอะ หน้ามันเลยเหมือนเดิม แต่ตอนอ่านนิยายเขาแล้วกุแหยงแปลกๆเรื่องที่ได้ลงเอยกับลูกพระเอกนางเอกภาคแรก ถ้าจำไม่ผิดคือพุดตานท้ายที่สุดแล้วก็จำชาติที่แล้วของตัวเองได้มั้งกับน่าจะรู้ว่าการะเกดคือใคร แบบอห นั่นร่างเก่ากุ นั่นคนที่กุเคยอยากได้แต่สุดท้ายเป็นพ่อผัว กุว่ามันแปลกมาก (ถ้ากุจำถูกจริงๆอะนะ เพราะซื้อมาอ่านนานแล้ว อ่านรอบเดียวแล้วอยากขายทิ้งมาก)
>>869 มา กุไปรื้อเล่มผ่านๆมาอีกรอบแล้ว5555 ข้องใจเหมือนกัน สรุปคือจำชาติแรกที่มีปมกันโน่นนนนเลยได้ แล้วก็รู้ว่าตัวเองเคยเป็นการะเกด ชาติแรกที่มีปมคือรักสี่เส้า พระเอกภาคแรกมีเมียสองคน คือการะเกดตัวจิง(1)กับนางเอกภาคแรก(2) แล้วพระเอกภาคสองเกิดเป็นองครักษ์ของ(1)และแอบรัก(1)อยู่ พอตายไปก็วนๆเวียนๆเกิดใหม่ จนถึงชาติของพระเอกนางเอกภาคแรกที่ได้รักกัน ส่วนพระเอกภาคสองมาเกิดเป็นลูกของทั้งคู่ แล้ว(1)กลายเป็นนางเอกภาคสอง อีห่า งงมากคสพนี้ กุว่าแม่งก็แหยงแปลกๆอยู่ดี55555555 แบบพุดตานจำมั้งหมดนี้ได้ มันไม่แปลกหรอวะ
มึงกูก็เป็นคนนึงที่อ่านบุพแล้วรู้สึกว่าภาษาเค้าไม่ตรึงกูเลยอ่ะ มันรวบรัดตัดตอน ปุบปับไปหมด มีช๊อตจึ้งๆตรงบทสรุปพระนารายณ์กับฟอลคอนที่กระแทกใจกุตรงนั้นกุว่าเขาทำได้ดีนะ แต่ส่วนอื่นคือกุขัดใจมาก พอได้รับการยกย่องว่าเป็นวรรณกรรมชิ้นเอกอะไรงี้กูเหม่อ มันสนุกแหละ แต่ยังไม่ขนาดนั้น ไปๆมาๆมันจะกลายเป็นมึนงงเอาที่ไทยเราหาดีเลิศได้เท่านี้ ทั้งๆที่งานเขาก็ดีในระดับสนุกสนานอ่ะ
>>874 +1 เรื่องภาษา กูผู้ดูละครแล้วคลั่ง ต้องอ่านนิยายเก็บรายละเอียดโว้ย หาซื้อเล่มไม่ได้ กูจัดอีบุ๊คก็ได้วะ มึงนี่เรื่องแรกเปิดโลกกูสู่อีบุ๊ค5555 อาจจะหวังมากไปด้วยมั้ง สรุปกูขำแห้ง ไม่ถูกจริตกับมุกในนิยาย แล้วภาษาที่กูหวังว่าจะลื่นไหล มันไม่ใช่อย่างที่คิดเลย
กูอ่านนิยายไม่จบ อ่านแล้วหลับ และไม่รู้สึกสนุกเลย ก่อนอ่านบพ. กูอ่านนิยายจีนทะลุมาหลายปีมากเลยเฉยชาสุด ๆ เกลียดพระเอก คือใจโลเล กูเป็นงง บอกบพ. แต่คุณชอบกับอีกคน พอนางเอกมา อยู่ด้วยกันหวั่นไหว เหรอวะคะ อ่านยังไงก็ไม่อิน กูไม่อ่านต่อ ไม่ชอบพระเอกในเรื่อง
>>876 กูก็ไม่ขำกับมุขตลกของบุพเพฯ หรือฉากพระนางกูก็ไม่อิน บางฉากกูรำคาญนางเอกด้วย กูว่ามันล้นจนน่ารำคาญ กูไม่ได้ว่าเบลล่าแสดงไม่ดีนะ แต่กูหมายถึงตัวนิยายที่เขียนให้นางเอกมีบุคลิกแบบนี้น่ะ กูไม่ชอบ แต่กูชอบทุกฉากที่มีหลุยส์ กับบิ๊ก กูว่า 2 คนนี้แสดงดีมาก
พูดไปพูดมาจะกลายเป็นวิจารณ์ละคร กลับมาที่นิยาย กูไม่เคยอ่านงานรอมแพงหรอกนะ แต่อ่านจากคำโปรยก็รู้ว่าไม่ใช่แนว ขอผ่าน
>>879 กูว่านิยายบุพเพห่วยอะ พวกแฟนฟิคชั่นหรือนิยายทะลุมิติไปป่วนปวศ.หลายเรื่องเขียนได้สมูธและจังหวะดีกว่านี้ อันนี้ดึงอารมณ์ไม่ได้เลย บรรยายห้วนๆตัดฉับ ยังไม่ทันซึ้งหรือเศร้าตามตัวละคร มึงข้ามไปฉากอื่นแล้ว แถมมุกตลกโคตรฝืด จำได้ว่าการะเกดมันไปเจออีเวนท์ซักอันในเรื่อง แม่งก็มาบ่น อูย คนสวยเครียด.... มันตลกตรงไหนวะนั่น ข้อมูลก็จับยัดสุดๆแบบที่ลอกมาจากแบบเรียนด้วยการให้การะเกดพูดออกมาแบบคนจำท่องตำรามาพูดอะ คนเป็นกีคหรือสนใจด้านนี้มันจะมีความตื่นเต้นที่ไม่ใช่แบบนี้ พวกอวยๆนี่แม่งไม่ค่อยอ่านหนังสือกันแน่ๆ พล็อตทะลุมิติแบบนี้มีเกลื่อน เห็นนิยายแบบที่ไม่ค่อยเจอในละครไทยก็อวยซะเลิศเลอ
กูคือ>>877 กูอ่านนิยายก่อนที่ละครจะได้เอาไปทำ ที่ตอนแรกว่าจะเอาชมพู่มา กูแบบ นางเอกล้นเหมือนเด็ก ๆ อย่างนั้น ชมพู่ไม่น่าไหวนะ ส่วนตัวกูไม่ใช้คนดูละคร บุพเพก็ไม่ได้ดูละครด้วย ดูแค่ช็อตสั้น ๆ ที่ตัดมาทำคลิปกันแค่นั้นแหละ เพราะกูอคติกับตัวนิยาย (จริง ๆ กูสายไม่ดูละครหรือซีรี่ย์ ขนาดปรมาจารย์กูก็สายอ่าน ไม่ไปทางตัวนักแสดงเลย)
กลับเข้าตัวนิยายต่อ มีคอมเมนต์บอกว่าอินกับความรักพระนาง กูแบบ หา…เหรอวะ ทำไมกูไม่อิน ที่พระเอกชอบนางก็เพราะนางแปลก ทั้งที่ก่อนหน้านี้ชอบผู้หญิงอีกคน
ไม่ใช่ว่ากูอคติว่านิยายต้องรักเดียว พระเอกต้องบริสุทธิ์ แต่อยู่ ๆ พระเอกไม่ชอบผู้หญิงอีกคนซะงั้น กูก็หาว่ากูอ่านอะไรพลาดไปวะ ผู้หญิงคนนั้นทำอะไรเป็นดอกบัวขาวอย่างนี้หรือเปล่า ก็ไม่นะ ดูเข้าใจได้ว่าทำไมพระเอกถึงชอบ ก็คือถ้าเป็นกู กูก็ชอบ แล้วคนที่พระเอกชอบคนละสไตล์กับนางเอก กูมีมึนงง
แต่งานรพ. จะพระเอกนางเอกแนวนี้เยอะนะ นางเอกบ๊องๆล้นๆ พระเอกเย็นชา
กุว่างานขึ้นหิ้งเค้าจริงๆคือคีตโลกา ละครก็ดีมาก กรีนเล่นดีมากๆ
แต่ไม่ดังเท่าบพ.
กูว่าละครนี่ บล กับ ป คือนางแบกนิยายชัดๆ ในฐานะคนอ่านที่ดูละครก่อนไปอ่าน ฉบับนิยายน่าเบื่อ รีแอคนางเอกเวอร์เกินจริงจนเอียน ยัดข้อมูลใส่เป๊ะๆๆ ดูถูกคนอ่านฉิบหาย พระเอกก็ท่อแข่งกับขอนไม้ อ่านจบแล้วมาเทียบกับละครที่รายละเอียดปรับสมดุลขึ้นแล้ว ต่อให้ที่มาคือนิยาย ละครแม่งขึ้นหิ้งกว่าและควรเอานิยายโยนทิ้งถึงขยะอะ
เมื่อไหร่นักเขียนไทยจะเลิกขโมยภาพ/เทรซภาพมาใช้โดยไม่ขอแล้วอ้างว่าไม่รู้อะคะ
>>886 ก็เพราะมักง่ายด้วยมึง แล้วพอโดนจับได้ก็เลิ่กลั่ก ไม่รู้ ไม่รู้ค่ะ เป็นอีป้อมเลย เราไม่เคยเห็นภาพนั้นมาก่อนเลยค่ะ บลาๆๆ หรือบางคนไม่รู้จริง มัวแต่มุดไหเขียนนิยาย เรื่องภาพ เรื่องปกก็โยนนักวาด ก็คงไม่ได้เช็กเองเพราะไว้ใจด้วยไรด้วย แบบเคสนักเขียน ส พอขายนิยายไปแล้ว มีคนทักว่าปกเรฟภาพร้านเสริมสวยก็ต้องตามล้างตามเช็ด
กูอยากให้ Meb มีโหมดให้เลือกแสดงเฉพาะรีวิวของคนที่ซื้อหนังสือแล้วว่ะ
พอดีไปเจอเล่มหนึ่ง คนกดรีวิวเกือบสามสิบ แต่ให้คนที่มีหนังสือแล้วกูนับได้ไม่ถึงห้า
เหี้ยอะไรของแม่งวะ 5555555555555
เดี๋ยวนี้ถึงจุดที่นักเขียนแลกกดหัวใจ เข้าชั้นและให้รีวิวกันแล้ว ภูมิใจมากเนอะ 55
อารมณ์ประมาณว่ากูเข้าไปละกูติ๊กเลือกได้ว่ากูจะเอาแค่คอมเม้นท์จากคนซื้อ
พูดทู้นี้หรือมู้ตู้ดีวะเนี่ย นักเขียนเป็นอะไรกับเกย์นัก จะให้เขามาเอาผู้หญิงให้ได้เลยว่ะ เขาไปเจอเมื่อกี้ ป่วน❤️2nineเกย์เถื่อน กุมขมับ 🙀
>>890 เออคิดเหมือนมึงเลยอะ ขอรีวิว 3 บรรทัด แล้วก็หัวใจ 5 ดวง จะแจก....
แล้วมันจะได้อะไร อย่างนี้ก็อาศัยแจกของอย่างเดียว ไม่พัฒนาฝีมือตัวเองเลยดิ
อีกอย่างที่น่าเบื่อคืองานตัวเองไม่ค่อยแมส เลยมาอาศัยฝีมือคนอื่นออกงาน SET เหมือนบังคับซื้ออะ
ชุดนี้มี 4 เล่ม 4 นักเขียนนะคะ ไม่แน่อาจจะทำ BOX น้าา คืออะไรวะ
นักเขียนหน้าใหม่ทำแบบนี้หลายคนเลย อยากได้ยอดจนลืมมองงานตัวเองไป ว่ามันดีหรือยัง สนุกหรือยัง
ปล. กูซื้อหนังสืออยากได้ผลงานดีๆ อ่านสนุก มีคุณภาพ คำผิดน้อย ไม่ได้อยากได้พรีเมี่ยม 108 อย่าง
>>897 กู 890 จริงมึงงงงง อย่างในกลุ่มแชทนักเขียนช่วงนี้มีคนหานักเขียนธีมเรื่องโทนเดียวกันรวมเป็นกลุ่มมีจุดหมายขายบ็อกร่วม กูแบบ ฮะ?? ที่พีคคือมีคนเสนอพล็อตทางเดียวกันแต่ไม่เลือก เสือกคว้านักเขียนคนดังยอดอ่านสามล้านที่งานเก่าๆ เขาเขียนคนละแนวกันเลย ขนาดกูไม่ได้แจมด้วยยังสยองแทนตอนนึกถึงเวลาขาย มันต้องมีคนอ่านขอซื้อแยกแน่ๆ จากงานไม่ดีเกาะคนอื่นแล้วยังกลายสภาพมาเป็นปลิงเกาะคนอื่นกินให้คนอ่านฉอดอีก น่าสมเพชฉิบ
นักเขียนตราติดจดหมายผลไม้เอาอีกแล้วเหรอ กูเพิ่งรู้นิยายเรื่องนึงจะเปลี่ยนสาวยูริให้ชอบผู้ชายเลยให้อยู่ร่วมบ้านกับผู้ชาย เอิ่ม ถ้ากูเป็นแม่นางเอกกูให้อิสระลูกกู คงไม่บังคับเปลี่ยนลูกด้วยวิธีทำร้ายจิตใจแบบนี้ พล็อตอะไรวะนั่น
>>900 ทวิตฉอดนิยายเขาจนน้ำลายแห้งไปหลายคนละ5555 เอาจริงๆมันมีเซ้ต 2 เล่มที่แต่งเรตคู่กับนักเขียนอีกคนเป็นผช.ให้เช่าที่หาเหตุผลนอกใจได้อี๋มากด้วยนะ ไม่รู้ในซีรี่ย์เป็นไงเพราะกูไม่ดู รักวัยรุ่นที่เคยแต่งเมื่อก่อนก็มีแนวรู้ว่ารุ่นพี่มีแฟนแล้วแต่ก็ยังกระแซะเข้าไปใกล้ๆไปจีบไปอ่อย แล้วตอนจบก็ต้องเฉลยว่า not แฟน ja ผู้หยิงคนนั้นเปนน้องสาวเฉยๆ ที่นางเอกกระทำการอ่อยมาตลอดมันไม่ผิดดดด แต่เรื่องมันก็นานมาละ55555
แอบตกใจ แฟนนิยายนางมีเด็ก9ขวบด้วย orz
มีเหตุให้ต้องมุงดราม่า เพราะนิยายเรื่อง ให้ hair love you นะ อาจลอกนิยายจีนมา
ในกรุ๊ปมีการยกเหตุการณ์ที่คล้ายกันของทั้งสองเรื่องมาหลายเหตุการณ์
นักเขียนเขาว่าไม่ได้ลอก https://www.img.in.th/image/QJPPoi
แต่ตอบมาแบบนี้ คือได้แรงบันดาลใจมาสิ?
กูว่าเขาคงอ่านแล้วทับใจ นิยายจีนแม่งยาว กุเอามาสรุปละกัน เหมือนจับๆ เหตุการณ์พีคๆ ในเรื่องมาเขียนใหม่บรรยายใหม่ บทสนทนาใหม่ แบบนี้ได้เหรอวะเนี่ย แล้วกลิ่นจีนมาเต็ม เจ้าก้อนแป้งว่าซั่นนน
คิดว่าคนอ่านนิยายชาติไหนก็อ่านแต่ชาตินั้นเหรอวะ คนอ่านทั้งไทยทั้งจีนก็มี กล้าหาทำจัง ทำแบบนี้ยังภูมิใจกับยอดเหรียญยอดโหลดที่ได้จริงเหรอ
นข.บอกว่ายืมเหตุการณ์มาใช้ = ได้เหรอพวกมึง
กูเข้าใจอะไรผิดไปปะวะ หรือมันก็เหมือนนิยายพล็อตซ้ำ พวกนิยายจีนที่ตายเข้าร่างคุณหนูไร้ค่าพวกนั้น???
พลอตซ้ำกันได้นะเว้ย ไม่ผิดไม่งั้นพวกตายเข้าร่างตกหน้าผาตกสระน้ำก็ลอกกันมายกแผงดิวะ
แผนรักลวงใจจับนางแบบแก้ผ้าถ่ายรูปกลางตลาดแม่งก็ไปซ้ำกับ ฉันกลายเป็นภรรยาที่ถูกหย่า 穿成暴发户的前妻
ของเฉว่เยีย 雪耶 จงหยวนเอามาแปล เมียหลวงมาจับชู้รักผัวแก้ผ้าประจานกลางตลาดนักข่าวถ่ายรูปเอาไปประจานไงมึง
พลอตซ้ำได้แต่การเล่าเรื่องต้องไม่เหมือนดิวะ
>>915 เหมือนตรงไหนมึงต้องเอามากางเว้ย ถ้าแค่พลอตซ้ำแต่การบรรยาไม่ซ้ำ การดำเนินเรื่องไม่ซ้ำก็ไม่ผิด
พลอตซ้ำกันได้ถ้าไม่ยูนีคจริงๆ ไม่งั้นตายย้อนเข้าร่าง ตายสวมร่างคนอื่น ถูกผลักตกสระบัว ถูกผลักตกหน้าผาแม่งก็ลอกกันดิวะ
นิยายจีนบางเรื่องยังกะแฝด นิติเวชต้าถังกับตุลาการราชวงศ์ถังแม่ก็ลอกกันมาดิ่วะ นางเอกหมอนิติเวชเหมือนกันทะลุมิติเวลาเข้าร่างคุณหนูลูกเมียเอกเหมือนกัน อยู่บ้านชนบทเหมือนกัน ทำงานหาเงินเหมือนกันคนนึงทำวัคซีนเพนิซิลีนให้คณิกา อีกคนวาดรูปโครงกระดูกเก่งอนาโตมี่ ได้ชันตสูตรศพเหมือนกัน นิติเวชต้าถังผ่าศพไขคดีช่วยพระเอก ตุลาการราชวงศ์ถังสืบศพจากกระดูกไขคดีให้พระเอก แม่งยังกับแฝดดำเนินเรื่องก็คล้ายกันแต่มันเล่าเรื่องต่างกันเวย คลิเช่เฉยๆไม่ได้ลอกกันมา
แล้วนักเขียนแม่งก็บอกเอง เหมือนสองเหตุการณ์ แสดงว่ามันก็อ่านแล้วเอามา แต่คนที่เขาเทียบแม่งเจอเยอะกว่านั้นไง เป็นเหตุการณ์แบบฉากสวีทกันของพระนางก็คล้าย มึงจะให้คิดไปทางไหน อย่างมากก็แถไปแรงบันดาลใจ ไม่ลอกหรอกถ้างั้นแบบที่พูด อย่างมากก็ยำใหญ่ แต่มึงจะสนับสนุนพวกนี้เหรอ อ่านมาแล้วยำ ไม่มีปัญญาคิดเอง
>>917 ตามแล้วในกรุปไม่มีอะไรนอกจากบอกว่าพลอตเหมือน ก็ตามที่กูพิมพ์ข้างบนไวมึงพลอตนิยายซ้ำได้ไม่ผิดยกเว้นพลอตยูนีคมากเช่นเรื่องเต้ามู่
บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน กับนิยายชันสูตรพิสูจน์รักของแจ่มใสที่แม่งลอกประโยคพูดจากเต้ามู้มาใส่ในนิยายตัวเองเต็มๆ บทนึงเลยพาร์ทไขคดีซึ่งตรงนี้มันคือการลอกนิยาย ไม่ใช่ลอกพลอตอย่างเดียวเพราะฉากฆาตกรรมในเต้ามู่ไม่โหลว่ะมึงมันยูนีคมาก
มึงอ่านโพสต์เดียวกะกูมั้ยวะ พล็อตคล้ายและเหตุการณ์คล้าย เหมือนสรุปจากเรื่องอีแผนloveลวง❤️เนี่ยนะ !??? งั้นกูอ่านสักเรื่องแม่งเอาเหตุการณ์ในเรื่องมาประกอบกันใหม่ ได้นิยาย 1 เรื่องก็ไม่ผิดอะดิ
เขียนบรรยายใหม่ด้วยสำนวนกุเองก็ด้ายงี้!?
fictionlog ลงนิติเวชต้าถังจบไปแล้ว แต่ตุลาการสองภพกูยังอ่านไม่จบแม่งยาวเกิน
สองเรื่องนี้การดำเนินเรื่องก็เหมือน พลอตก็เหมือนแต่มันเล่าเรื่องกันคนละแบบ
นิยายจีนเหมือนกันด้วยทำไมไม่มีคนบ่นว่าใครลอกใครวะ
555555 เป็นนักเขียนมาแถหรือไงวะ แล้วมึงไปคล้ายอะไรเรื่องนั้นขนาดนั้น ไม่เอาเรื่องโน้นเรื่องนี้มาแปะมายำ คราวหลังคนจะได้จับไม่ได้
เออไม่ผิดหรอก แรงบันดาลใจ อีเหี้ย ได้แนวการเขียนใหม่ละสัส
กูยกตัวอย่างให้มึงดูเทียบกันชัดๆเลยนะ
นิติเวชหญิงแห่งต้าถัง ตัวเอกหมอนิติเวชยุคใหม่ทะลุมิติเข้าร่างคุณหนูยุคโบราณ
ตุลาการสองภพ ดำเนินเรื่องโดยตัวเองหมอนิติเวชเชี่ยวชาญอนาโตมีชอบสะสมกระดูกคน สัตว์ ทะลุมิติเข้าร่างคุณหนูยุคโบราณ
คาแรคเตอร์นางเอกสองเรื่องนี้ เย็นชา พูดน้อย ปากกล้า นิ่ง เก่งพิสูจน์ศพทั้งคู่
การดำเนินเรื่องก็คล้ายคนนึงผ่าศพ อีกคนไขคดีจากร่องรอยกระดูก โคนันยังอายอ่ะมึง
พระเอกเป็นขุนนางทั้งคู่ ร้ายๆเหมือนกัน
กูว่าแบบนี้ยังเหมือนมากกว่าอีกไหมวะ
โดนถอดจาก meb ไปแล้ว
https://www.img.in.th/image/QJks5v
>>928 เธอๆๆๆ นักเขียนเขาว่ามางี้ว่ะค่ะ
https://www.img.in.th/image/QJkGYq
>>927 กูพูดผิดตรงไหน ในแง่กฏหมายลิขสิทธิ์ไม่ผิดไงมึงจะเอาผิดอะไรล่ะก็พลอตมันซ้ำกันได้ แต่มึงกล่าวหาว่านักเขียนสอกนิยายตรงนี้มึงต้องพิสูจน์ให้ดูว่าลอกมายังไง กูย้ำหลายรีพลายแล้วว่าพลอตเหมือนไม่ถือว่าลอก
ยกเว้นมึงจะเปิดนิยายชาวบ้าน ลอกมาหมดทั้งการดำเนินเรื่องมาทั้งหมด 1234567 ซึ่งพลอตมันก็จะว้ำกับนิยายแบบนี้เอาผิดได้เพราะลอกแน่นอน
ไปส่องเพจมา นักเขียนสันดานเสียนะ เอาภาพละเมิด lc มาใช้ แล้วคนไปเตือนหรือไง ถึงได้ยกตัวอย่างภาพมาอันหนึ่ง แล้วเสิชไปเจอว่าคนมีเยอะเลย แบบใครๆ เขาก็ทำกันไง
ยกตัวอย่างลอกพลอตและการดำเนินเรื่อง
สนมใบ้ของฮ่องเต้ นิยายนอลมอล
ญ.ทะลุมิติสวมร่างคุณหนูเป็นใบ้ ฮ่องเต้เกลียดมากรักเมียน้อยคนอื่นมากกว่า
สนมใบ้เรียกร้องความสนใจจากผัว แต่งหน้าแต่งตัว เต้นระบำโชว์ทักษะเขียนพู่กัน สนมอื่นวางแผนผลักตกน้ำ ผัวอายมากเรียกมาด่าหนักลงโทษกักบริเวณโทษฐานทำให้ขายขี้หน้า
อีกเรื่อง
ชายาใบ้ของอ๋อง ของกอปปี้เป็นนิยายวาย
ผู้ชายตายเข้าร่างนายเอกเป็นใบ้เป็นชายาเอกอ๋องผัวไม่รักแต่รักเมียรองมากกว่า
เปลี่ยนแปลงตัวเอง โชว์ทักษะเขียนพู่กัน เล่นฉิน ตรงนี้บิดหน่อยเพราะผู้ชายรำไม่ได้ไงมึง สนมชายคนอื่นในฮาเร็มวางแผนแกล้งขัดขาให้ล้มวิ่งหนีตกน้ำ ผัวอับอายมากด่าอย่างหนัก
แบบนี้ถ้าเป็นนิยายจีนทั้งคู่คนอ่านแม่งจะบอกว่าแรงบันดาลใจข่ะพลอตคล้าย
แต่ถ้าคนไทยแต่ง อีนี่คือลอกนะจ๊ะนายจ๋า ซ้ำแม้กระทั่งการดำเนินเรื่อง
เห็นถึงความสองมาตราฐานของพวกมึงชัดเจนไหม
นอกจากยืมเหตุการณ์ในนิยายจีนมาใช้ ปกก็ยืมมาใช้จ้า ไปให้สุดเลยค่ะ
เคสตัวอย่าง นิยายไทยลอกการ์ตูนญี่ปุ่น
https://2g.pantip.com/cafe/writer/topic/W12872898/W12872898.html
https://2g.pantip.com/cafe/library/topic/K13016152/K13016152.html
ว่าแต่เจ้าของเขาอนุญาตให้ยืมหรือยัง
>>933 รูปที่ประกอบในนิยายแต่ละบทอีก นิยายอีกเรื่องที่ยังอยู่เอารูปคนอื่นมาใช้ ถ้ารูปยังหยิบมาใช้แล้วพล็อตจะเอามาบิดมายำไม่ได้? คนที่เค้าเช็กเจอก็เจอตั้ง 8 เหตุการณ์แต่สลับการดำเนินเรื่องกับต้นฉบับ เค้าบอกจะขุดมากกว่านี้ก็ยังได้ แสดงว่ามันก็ต้องมีอีกสิ นิยายอะไรจะยืมพล็อตเยอะขนาดนั้น
ไม่รู้ว่าหอหมื่นจะเล่นด้วยมั้ย ขอสักทีเหอะ จะได้เลิกยำใหญ่ เพราะดูท่าว่าจะได้ไปเยอะนะ
>>937ความเห็นของนักเขียนในลิงก์
ก่อนจะงงไปมากกว่านี้ ขอสรุปสั้นๆอย่างนี้นะคะ
- ถ้าธีมเหมือน เนื้อเรื่องไม่เหมือน = ไม่ลอก
- ถ้าพล็อตใหญ่ๆเหมือน (เช่น ย้อนอดีตได้สามีฟาโรห์) แต่เนื้อเรื่องไม่เหมือน = ไม่ลอก
- ถ้าเนื้อเรื่องโดยละเอียดเหมือนกันเป๊ะตั้งแต่ต้นยันจบ แต่สำนวนในการบรรยายไม่เหมือน = ลอก
- ถ้าฉากใดฉากหนึ่งเหมือนกันทุกประการ = ลอกในส่วนของฉากนั้น (ผิดเท่าลอกทั้งเรื่องนั่นแหละ)
ที่กล่าวมาทั้งหมดเป็นเรื่องของทฤษฏีความเหมือนกันอย่างสำคัญ (Substantially Similar) แต่ไม่ได้
นิยายเรื่องที่มีปัญหาต้องตีความว่า ฉากที่เหมือนน่ะ เหมือนทุกประการไหมถ้าเหมือนทุกประการ=ลอก แต่ถ้าบิดก็ไม่ลอกนะ เมียหลวงจับแก้ผ้ากลางตลาด ในนิยายจีนเรื่องอื่นก็มีฉากที่
ขนาดเรื่องฉลามคนเขียนออกมาพูดเองว่าได้รับแรงบันดาลใจ ทั้งที่ฉากเหมือนในหนังขนาดนั้น งานนางยังขายได้ดี เรื่องแบบนี้อาศัยกฎหมายมาตีความไม่ได้อะ ใครจะโง่ลอกโต้งๆ แต่คนว่าเหมือนต้องมีสติหน่อย อย่าไปพูดตรงๆว่าก็อปๆมึงจะโดนเขาฟ้องเอา เรื่องแบบนี้ต้องใช้ความคิดคนคน ซึ่งลูกหาบมีส่วนสำคัญ ถ้านักเขียนดังๆแม่งลอกมายังไงแฟนคลับก็ปกป้อง ทำไรไม่ได้หรอก นอกจากจากจะตราหน้ามันไว้
โรเซเนียของมนกกบแรงบันดาลใจจากการ์ตูนเต็มๆ ยังขายดิบขายดี มึงกล่าวหานักเขียนว่าลอก มึงต้องตอบไห้ได้ว่าลอกตรงไหนไม่งั้นถูกฟ้องหมิ่นประมาทไม่คุ้มนะมึง
>>951 เอาจริงๆ กม.ไทยเรื่องลอกนิยายมันอ่อน ยิ่งลอกข้ามประเทศยิ่งยากที่จะเอาผิดทางกม.ไม่ได้ มันมีหลายเคสมากที่เอาผิดทางกม.ไม่ได้ สมัยก่อน (สิบกว่าปี) มีนิยายคล้ายซีรี่ส์ฟูลเฮ้าส์ก็เอาผิดทางกม.ไม่ได้แต่สนพ.กับนักเขียนก็ยุติการขายเพื่อความเหมาะสมและแสดงจุดยืนทางจรรยาบรรณ เคสนี้ฟังที่เขาคุยกันมันก็กลิ่นแรงเกินไป นักเขียนก็ออกมายอมรับว่ายืมมาใช้ มึงคิดว่าควรจะอยู่กันไปแบบนี้จริงๆ เหรอ ลอกพล็อตแต่ไม่ได้บอกทั้งหมดเป๊ะๆ ไม่เป็นไร หึ ก็เจริญเถอะ
ผู้ใหญ่ลีกับนางมาแม่งก็ลอกพลอตนิยายโรมานซ์ฝรั่งเก๋ากึ้กของD.H.Lawarnceอย่าให้กูบอกเลยว่าเรื่องไหนอับอายขายขี้หน้าป่าวๆ
นิยายฝรั่งได้ทำหนังปี 1996 นางแบบตกอับกับเชฟทำอาหารรับจ้างนะมึงเชฟเมียตายส่วนอีนางแบบงานหดหันมาเอาดีทางพิธีกรทำอาหาร พลอตเหมือนไหม ธีมเรื่องเหมือนไหมแต่รายละเอียดปลีกย่อยแม่งไม่เหมือนนะเพรมะแม่งได้แรงบันดาลใจมาก
>>959 กูบอกแล้วไงลอกพลอตเอาผิดไม่ได้พลอตนิยายธีมเรื่องมันซ้ำกันได้ สูตรเสน่หากับ เชฟอินเลิกธีมนิยายเหมือนกันเด๊ะ แต่ป้ากิ่งเอามาเล่าในแบบของตัวเอง มันก็ไม่ได้ลอกไงแค่แรงบันดาลใจ ของป้าเป็นดาราตกอับ แต่ของฝรั่งเป็นนางแบบตกกระป๋อง ยกเว้นมึงจะลอกมาทั้งเรื่องแบบนั้นโดนแน่
>>963 มึงเลิกประสาทกับคำว่ารัฐบาลก่อน กูก็ไม่เห็นมันบอกปกติ มันพยายามอธิบายว่าเอาผิดอะไรไม่ได้ กูก็บอกนอกจากเอาคนไปรุมด่าโดนฟ้องกลับมาก็ทำไรนักเขียนไม่ได้ในเรื่องกฎหมาย แต่ในเรื่องคนอะได้แต่ระวังฟ้องกลับ ลอกพล็อตมาแค่ไหนถ้าเรียบเรียงใหม่ ไม่โง่ยกมาทั้งย่อหน้าก็รอดแล้ว มันบอกแบบนี้ไม่ได้บอกว่าใช่เรื่องที่ควรทำ เตือนสติตัวเองก่อนเหอะ
เพราะนักเขียนบางคนมีแนวความคิดว่าเอาพล็อต เอาธีม เอาแนวเรื่องคนอื่น และบางเหตุการณ์มาเขียนใหม่ในนิยายตัวเองก็ไม่ผิดสินะ นิยายมันถึงมีแนวคบ้ายกันออกมาเกลื่อน เรื่องไหนคนเขียนเก่งหน่อยก็กลบกลิ่นต้นฉบับได้ ไม่ดูตะหงิดๆ อันนี้กูไม่ว่านะ แต่เรื่องไหนไม่เนียนก็กลิ่นต้นฉบับหึงจนคนจับได้ เคสหลังมันอาจจะเอาผิดทางกฏหมายไม่ได้แต่ก็มีป้ายห้อยคอไว้แล้วล่ะว่าสร้างสรรค์งานแบบไหน ฝีมือไม่มีต้องเอาเรื่องคนอื่นมาหากิน
คราวป้านี่กูอยู่ข้างมึงนะ อีตัวแทนหมู่บ้าน แต่อันนี้มันไม่ใช่แล้วโว้ย อ่านมาแล้วก็เอาพล็อต เอาหลายสิ่งในนั้นมา มันไม่ใช่อะมึง กฎหมายอาจเอาผิดไม่ได้ แต่จิตสำนึกต้องมี
คราวป้ามีใครเอาผิดมันได้มะก็ไม่ได้ มีใครขอคืนกล่องคืนปกนิยายมันบ้างเงียบกริบ
นิยายป้ากิ่งกูไม่ได้กล่าวหาว่าลอกนะ แค่กลิ่นนิยายเหมือนกัน เชฟอินเลิฟ ตีพิมพ์เมื่อ27ที่แล้ว สูตรอาหารของป้าตีพิมพ์17ปีที่แล้ว ตัวเอกเป็นดารา นางแบบตกกระป๋อง กุ๊กกิ๊กกับเชฟทำอาหาร มีรายการฌชว์ทำกับข้าวเหมือนกัน มึงเอาปากกามาวงตรงไหนไม่คล้าย พลอตคล้ายจะตายห่าแต่ไม่ได้ลอกเพราะเรียบเรียงคนละแบบ
นี่แหละตอบคำถามพวกมึงว่าทำกันมานานยัง
มากูเล่าเรื่องย่อเชฟอินเลิฟ
พระเอกเมียตายตัวมันลาออกจากอาชีพเชฟโรงแรมห้าดาวกลับบ้านเกิด นางเอกเป็นนางแบบงานหดเพราะแก่เริ่มไม่มีคนจ้างมันเลยหันมาเอาดีด้านเกมโชว์ มันทำเรียลลิตี้รายการอาหาร แล้วไปตามตื๊อพระเอกมาเป็นผู้ร่วมรายการ มีสูตรอาหารของพระเอกเป็นเดิมพัน สุดท้ายแม่งก็รักกันไปเปิดร้านอาหารด้วยกันจบ.
การเอาพล็อตเรื่องที่คิดว่าสนุกมาดัดแปลงให้เป็นนิยายของตัวเองมีมาตั้งนานแล้ว
สมัยก่อนเราชอบกิ่งฉัตรมากๆ อ่านทุกเรื่อง ตอนหลังพออรุณเอานิยายของแซนดรา บราวน์มาแปล ชื่อเรื่อง Mirror Image
เห็นได้ชัดเลยเอามีการเอาจุดหลัก ประเด็นของเรื่อง จุดหักเห ปมสำคัญ ที่ทำให้เรื่องสนุก น่าติดตาม มาจากนิยายฝรั่ง แล้วมาดัดแปลงบางจุดให้เรื่องกลมกลืนกับสังคมไทย แต่ถามว่ากิ่งฉัตรเขียนสนุกมั๊ย ก็ยังชอบ อ่านซ้ำได้หลายรอบ
ก็ไม่อยากให้ถึงกับตำหนินักเขียนไทย เพียงแต่ เอามาแล้วก็ช่วยคิดต่อให้เยอะ
ให้มันเป็นเรื่องที่สนุก ในเวอร์ชั่นไทยๆ พล็อตทุกวันนี้ ก็เขียนซ้ำไปซ้ำมาจนคนเขียนก็คงหาทางไปยาก บางครั้งการ์ตูนอาจเป็นแรงบันดาลใจที่ดี เพียงแต่อย่าเอามาหมดจน จขกท.สรุปมาได้ละเอียด เห็นภาพเลยว่าเหมือนจนแทบไม่ได้คิดเพิ่มนะ
เอาไปอ่านซะนะพวกมึงทั้งหลาย
เหม็นเบื่อพวกนข.ที่ไปกดอวยใจให้กันว่ะ อย่ามาสตอว่าให้กำลังใจเพื่อนเลย กุดูอออกว่าแหลลลลลอิสัด
กูลากมาตอบจากมู้ตู้ แองเจิ้ลนี่ดัง ? กูรู้จักนามปากกานี้เพราะเป็นสายตีซี้กับเรื่องช่วยกดใจมากกว่าตัวผลงานอีก
แต่มันก็ตลกนะมึง เกือบ30 รีวิวหัวใจมาจากนักเขียนด้วยกันทั้งนั้น
>>971 เออกูขอโทษว่ะเอาลอคอันใหม่เข้าไปดูละ อีนักเขียนเหี้ยแม่งก็น่าด่าจริงกอปนิยายมาทั้งเรื่องเลยนี่หว่า การดำเนินเรื่องก็เหมือนไม่ได้กอปปี้พอลตอย่างเดียว ถ้างี้นะแม่งก้อลอกชัดเจน แม่งมีรูปละเมิดลิขสิทธิ์อีก กูอยากช่วยแหกนะแต่แอดมินมันแบนกูแล้วขี้เกียจสมัครลอกอินใหม่ว่ะ
แอดมินกลุ่มนักเขียนแม่งเวรมาก ดีแล้วที่คนแยกไปตั้งกลุ่มใหม่ ปล่อยให้คนเก่าๆอยู่กลุ่มเดิมไป อวยคนเทรซเข้าข้างคนเทรซภาพ ลบโพสหลักฐานอะจ้าาาให้ความรู้เรื่องภาพละเมิดลิขสิทธิ์จ้าาา ตามสบาย กูกดออกจากลุ่มละ ปล่อยให้ดักดานอยู่ในกลุ่มเดี๋ยวก็ตายละ
นักเขียนที่อยู่ในนี้ช่วยตอบกูหน่อย มึงจะเรตนิยายตัวเองกันยังไง กูเข้าไปซื้อหมวดนิยายรักในเมพ แม่งเน้นNC กระจาย ทำไมมึงไม่ย้ายไปอยู่หมวดโรมาซน์วะ
>>993 ถ้ามีตอนท้ายแค่นั้นกูก็ถือว่ายังนิยายรัก กูเคยเห็นของ ผบ. มีฉากเลิฟซีนอยู่สองสามฉาก เขาจัดลงโรมานซ์ นักอ่านบ่นจ้า ว่ามีแค่นี้เอามาลงหมวดนี้ทำไม นิยายรักมันก็มีได้ฉากสองฉาก บางทีกูลังเล จะลงรักก็เอ๊ะ มีฉากเลิฟซีนยาวๆ แต่แม่งฉากเดียวจะลงโรมานซ์ก็กลัวโดนด่า
>>991 กุเคยเจอเลิฟซีนแซ่บ2-3บทในโหมดนิยายรักแล้วไปถามเมบว่าแบบนี้ทำไมเรื่องนี้ไม่อยู่โหมดโรมานซ์คะ /เมบเลยไปย้ายอยู่โหมดโรมานซ์ให้เสร็จสรรพ สักพักเมบก็โทรมาว่าคุณนักเขียนไม่ยอม นิยายฉันเป็นนิยายรักไม่ใช่โรมานซ์ ทางเมบเลยมาบอกกล่าวว่าขอไปอยู่โหมดนิยายรักตามเดิม และดูจากสัดส่วนแล้วก็ก้ำกึ่ง ทางกุก็โอเค ตามนั้นค่ะ แค่บอก
สรุปก็คือ จากนั้นกุก็ไม่แน่ใจว่าแบบไหนเป็นนิยายรัก แบบไหนเป็นโรมานซ์ละ แล้วแต่เลยจ้ะ 5555555
กูสับสนทุกครั้งเวลาเลือกหมวด ทั้ง ม. ทั้ง ร.ไม่น่าแยกนิยายด้วยระดับความหื่น กูอยากให้วางหมวดหลักเป็นนิยายรักก่อน แล้วค่อยใส่หมวดย่อยอีกทีแบบของเด็กดอยก็ได้ เป็นซึ้งกินใจ ดราม่า วัยรุ่น อีโรติก ผู้ใหญ่ แล้วนักเขียนใส่เรทเอา 18+ 20+ สำหรับกูถ้าเปิดมาซั่มเลย ทั้งเรื่องมันซั่มอย่างเดียว ไม่มีพล็อตรอง สักแต่เย เอาดุ ใช้คำดิบๆ ค-ห-ย ไปหมวดผู้ใหญ่ ถ้ามีรักนำหน้า เมคเลิฟแค่ 1-2 ซีนไม่บรรยายละเอียดมากแบบเม็ดตุ่มปมไตก็รักธรรมดา ถ้ายังมีบท มีพล็อตรัก แล้วบรรยายเมคเลิฟซีน แลกลิ้น ดูดปาก สอดใส่ บอดี้แลงเกวจ ขนาด ลักษณะ ความยาวแต่บรรยายสวยๆ ก็ไปโรมานซ์เถอะ ยสตน.
มันควรมีหมวดอย่างนี้ปะ หมวดรักใส ๆ ไร้วับแวม ถ้ามีจูบกอดไรงี้ได้แล้วปิดเข้าโคมไฟ
บางทีกูอยากอ่านไม่เอ็นซี
รักวัยรุ่นนี่ก็อีกตัว เพิ่มหมวดด้วยว่า รักวัยรุ่นว้าวุ่นในห้องกับ
กูเขียนนิยายที่บทรักอ่อนด้อยกว่ารักวัยรุ่นอี๊ก ไปเจอรักรั้วมหาลัยแบบเอะอะเข้าผับแล้วตื่นมาอยู่ในห้องมีอะไรดันแล้วงี้ ช่วยแยกทีเถอะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.