รวมๆ กูเลยว่ามันเหมือนแฟนฟิคที่คนเขียนเป็นแฟนคลับบ้านสลิธีรินเนี่ยแหละ คือชอบนะสกอเปียสน่ารัก ความสัมพันธ์ของอัลบัสกับสกอเปียสก็น่ารักชิบ เดรก็คุณพ่อรักลูกสุดใจ แต่ก็แหม่งๆ ที่พยายามกดตัวละครอีกฝั่งดูไม่ดี ทุกคนต้องปฏิบัติกับอัลบัสแบบดราม่าเนาะ คืออ่านแล้วรู้สึกแฮร์รี่เป็นพ่อที่ดีสู้เดรไม่ได้เลย ตอนจบที่พูดถึงเจมส์ให้อัลบัสฟังฟังกูยังว่าเลยจะพูดเพื่ออะไรแว้
อ้อ ในส่วนของตัวร้ายด้วยที่ทำให้กูว่าเหมือนอ่านฟิคว่ะ มีดีคือเซตติ้งของเรื่องที่ทำให้คิดถึง หลายๆ อย่างว่ะ