ว่าด้วยเรื่องของหนังสือของ jk ทั้งหมด
Last posted
Total of 1000 posts
ว่าด้วยเรื่องของหนังสือของ jk ทั้งหมด
เจิมกระทู้ด้วยบทความแบบเผา ๆ
http://karlosmadera.tumblr.com/post/83159194102/i-think-i-broke-harry-potter
เราเป็นติ่งแฮร์รี่นะ แต่เห็นด้วยมาก ๆ กับบทความนี้
คงอยู่ได้แค่ในใจแล้วว่ะ หาเรื่องเข็นเอาภาคต่อมาแบบนี้กูว่าแม่งฉิบหายมาก ขอเป็น side story แบบpottermore ก็น่าจะพอแล้ว อีป้าแม่งก็รวยแล้วนา ปล่อยให้มันเป็นตำนานไปไม่ได้รึไงนะ
ที่เหี้ยสุดก็เฮอร์มี่คนดำเนี่ยล่ะ แม่งอะไรกันนักหนาวะ จะ political correctness ก็หัด literature correctness บ้างสิโว้ย
เรื่องแฮรี่นี้กูอยากได้ side story โลกเวทย์มนต์ในสมัยก่อนมากกว่า(แบบที่จะเป็นหนังเร็วๆนี้) หรือเรื่องราวตอนก่อตั้งฮอกวอตส์ก็ได้
กูอยากอ่านประวัติศาสตร์โลกเวทย์มนวะ แต่ดูจากหลายๆ อย่าง ป้าไม่น่าเขียนได้ดี
จากโรงเรียนในเรื่อง ดูยังไงแกก็เป็นพวกwhite supremacistวะ ยุโรปทวีปเดียวมี 3 โรงเรียน โรงเรียนกว่าครึ่งก็เป็นของคนขาว เอเชียมีแต่ญี่ปุ่น แอฟริกามีที่เดียว แถมไม่ใช่ของอียิปต์ด้วย
พอกลับลำเป็นsjwแล้วก็ไม่อินเลย แกดูเสแสร้งมากไป เพราะเนื้อเรื่องที่แกเขียนมันแสดงถึงwhite supremacistมาก หรืออาจจะEuropean supremacistก็ได้ เพราะโลกเวทมนต์ในเรื่องคือยุโรป
กูไม่ชอบป้าแกตรงปูเนื้อเรื่องคู่รอนเฮอร์ไมโอนี่ชัดเจนมาตั้งแต่เล่มสี่ เสือกมาบอกว่าคิดผิดที่ให้สองคนนี้คู่กัน ควย กูทีมแฮร์รี่จินนี่ บอกมาแบบนี้เหมือนตบหน้ากูด้วยหนังสือทั้งเจ็ดเล่ม ถึงเล่มหกกูจะเหวอนิดหน่อยว่าทำไมแฮร์รี่ชอบจินนี่ พอกูลองนึกดีๆ จินนี่ก็ทำตัวเป็นธรรมชาติได้มากขึ้น แถมช่วงนั้นก็มีเวลาอยู่กับแฮร์รี่เยอะ แฮร์รี่ที่แม่งมืดมนมาทั้งชีวิตทำไมจะไม่ชอบคนสดใสร่าเริงแบบนางว่ะ ห่า
ป้าแกแม่ง พออะไรมีกระแสก็โยงไปหมด กูก็อยากรู้ว่าถ้าไม่มีคนพูดเรื่องแฮร์รี่เฮอร์ไมโอนี่เยอะๆ จะพูดแบบนั้นมั้ย อีกเรื่องก็ดัมเบิลดอร์เป็นเกย์ สัส ในเรื่องมีกลิ่นอายเกย์มั้ยยยย บอกซิเรียสเป็นเกย์กูยังจะเชื่อกว่าอีก อะไรๆก็เจมส์
กูทีมแฮเฮอร์ แต่กูไม่ได้อ่านแฮรี่นะ ดูแต่หนัง ที่กูเชียร์เพราะกูเห็นว่สเคมีนักแสดงเข้ากันมากกว่า แล้วกูก็เบิกดูตั้งแต่ภาค5 กูรับไม่ได้ คือถ้าจินนี่สวยกว่ายี้เคมีเข้ากันกว่านี้กูคงโอเค ว่าจะหาหนังสือมาอ่านอยู่เหมือนกันแต่กูลบภาพตัวละครจากหนังไม่ได้
กูชอบเดรเฮอร์ (. .
เดรโกแมร่งมีแนวโน้มคล้ายๆซิเรียสตั้งหลายอย่าง ตระกูลศาสตร์มืดจ๋าๆ แต่เจ้าตัวมีจิตใจออกห่าง(อยากเป็นเพื่อนกับแฮรี่ อ้าวไม่เป็นเพื่อนกับกูเหรอ ฟัคยู/ส่วนซิเรียสได้เจมส์เป็นเพื่อน)
ตอนท้ายที่ชัดเจนว่าจริงๆไม่ได้อยากอยู่กับศาสตร์มืด ถ้าถึงขั้นแหกขนบตระกูลมาคบเลือดสีโคลนอะไรนี่ สำหรับกูมันเจ๋งมากๆเลย แถมเคมีคู่นี้ก็ดีด้วย ตีกันมาตลอด ศัตรูแทบไม่เผาผี แต่หมัดเข้าหน้านี้ตราตรึง แถมตอนหลังเดรโกก็ทำตัวเป็นคนดีควรให้โอกาส ไรงี้ ไรงี้
กูแค่มาบ่นแหละ (. .
ชอบเดรเฮอร์ด้วย ผู้ชายออกแบดๆที่ไม่ถูกกับผู้หญิงมาแต่แรก คอยจิกกันตลอดนี่มันก๊าววววฟฟฟ
>>8 คล้ายซีเรียสตรงไหนวะ
ซีเรียสไม่พอใจตระกูลตัวเอง เดรโกภูมิใจในตระกูล
ซีเรียสพยายามยืนบนลำแข้งของตัวเอง เดรโกไม่ได้ดั่งใจก็ฟ้องพ่อ
ซีเรียสทำทุกอย่างที่แม่ไม่ชอบ เดรโกพยายามทำทุกอย่างให้พ่อยอมรับ
ซีเรียสลุยๆ กล้าทำกล้ารับ เดรโกสำออย ใช้เล่ห์ลวง ใช้มารยาทำร้ายคนอื่น
และเดรโกก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับแฮร์รี่แบบเดียวกับที่ซีเรียสเป็นกับเจมส์ อันที่จริงคือแม่งแค่อยากเป็น "พวก" กับแฮร์รี่ต่างหาก(ในภาคแรก)
และสุดท้าย ที่เดรโกหันออกจากศาสตร์มืด(?) ก็เป็นเพราะจอมมารบีบคั้นแม่งและครอบครัวมากเกินไป ชื่อเสียงตระกูลหมดค่า ถูกผู้วิเศษคนอื่นๆประนามหยามเหยียด
และที่สำคัญเดรโกไม่ได้ชอบเฮอร์มี่ ถึงแม้ว่า "หนัง" จะพยายามทำให้ดูเป็นแบบนั้นก็ตาม
>>12 นั่นคือการตีความเดรโกในแบบของมึง ซึ่งส่วนตัวกูมองว่ามึงแบชชิ่งเดรโกมากๆ รวมถึงแบชชิ่งเดรเฮอร์ด้วย กูจะไม่พูดถึงประเด็นนี้นะ
กูบอกว่าซิเรียสกับเดรโกคล้ายกันหลายอย่าง คล้ายไม่ได้แปลว่าเหมือนมั้ยมึง มันมีสิ่งที่แตกต่างเยอะเลยเป็นได้แค่คล้าย ไม่ใช่เหมือน
ซิเรียสกับเดรโกมาจากตระกูลพ่อมดเลือดบริสุทธิ์สืบทอดมานมนาน หัวโบราณเหยียดมักเกิ้ลเหมือนกัน
ความต่างคือความภาคภูมิใจในสายเลือด ความเย่อหยิ่งในตระกูล
ตระกูลของซิเรียสกับเดรโกเหมือนกัน ฝักใฝ่ศาสตร์มืด รับใช้จอมมาร
ความต่างคือตระกูลแบล็คแม่งภักดีถวายหัวมาก นายท่านชิบหายกูก็ชิบหายด้วย ตระกูลมัลฟอยพลิกลิ้นเอาตัวรอดได้เลยยังเชิดหน้าชูตาในสังคมเชิดๆได้
ซิเรียสอยากเป็นเพื่อนกับเจมส์ ได้เป็นเพื่อน คู่ขนานกับเดรโกที่อยากเป็นเพื่อนกับแฮรี่ แต่ในแฮรี่เมินเดรโก เดรโกเลยตั้งตัวเป็นศัตรูแม่ง
คำว่า"เพื่อน"กับ"พวก"ของเด็กอายุ11มันต่างกันขนาดไหนวะมึง เดรโกมันมีพื้นฐานบ้านรวยเหยียดคนอื่นอยู่แล้ว ลักษณะการหาเพื่อนของมันเลยเป็นแบบนั้น ต่างกับซิเรียสที่บ้านเหยียดชิบหายแต่ซิเรียสหัวขบถแหวกตระกูล เป็นแกะดำ รอยด่างพร้อยตระกูล
เรื่องนิสัย กูไม่ได้บอกสักคำว่านิสัยซิเรียสกับเดรโกเหมือนกัน คำว่าแนวโน้มไม่ได้แปลว่านิสัย
และสุดท้าย เดรโกไม่ได้หันออกจากศาสตร์มืดเพราะจอมมารบีบคั้นเดรโกและครอบครัวมากเกินไปว่ะ ชื่อเสียงตระกูล"ตอนนั้น" ไม่ได้หมดค่าเลย จอมมารเดินเชิด ผู้เสพความตายขวักไขว่ตามท้องถนน ตอนนั้นตระกูลมัลฟอยทรงอิทธิพลเหี้ยๆ แม้ว่าจะเป็นผู้ร้ายตัวเอ้ในสายตาผู้วิเศษทั่วไป
ซึ่งประเด็นนี้ ไม่ได้เกี่ยวเหี้ยอะไรกับซิเรียสเลย เพราะซิเรียสไม่เคยหันเข้าหาศาสตร์มืด ไม่มีมาหันออกให้เปรียบเทียบกัน
และที่สำคัญ เรื่องของกู กูจะชิปเดรเฮอร์ แม้ว่ามันจะหนักหัวพ่อมึงก็ตาม
>>13 เมื่อกี้พิมพ์เสร็จละแม่งหาย
มึงหัวร้อนขนาดนี้เลยเหรอวะ น่าสมเพชชิบหาย มีด่าพ่อด้วยกูล่ะขรรม
เรื่องตระกูลกูก็งงว่ามึงจะเปรียบเทียบทำไม เพราะจริงๆแล้วพวกเลือดบริสุทธิ์ก็ดองกันทั้งนั้นล่ะ อย่างพวกมัลฟอยก็เป็นญาติกับพวกแบล็ก เกี่ยวข้องกับพวกวิสลีย์ด้วยซ้ำ ยังไงๆก็ยืนยันว่าเดรโกไม่คล้ายซีเรียส ถ้าบอกว่าคล้ายเรกูลัสยังจะเข้าท่ากว่า
ส่วนเพื่อนกับพวกนี่ต่างกันแน่นอน หรือมึงจะบอกว่าเดรโกเห็นแครบกับกอยล์เป็นเพื่อน เหมือนกับที่แฮร์รี่เห็นรอนกับเฮอร์มี่เป็นเพื่อนล่ะ?
และตระกูลมัลฟอยก็จบแล้วจริงๆ จอมมารโกรธมากที่ลูเซียสทำงานพลาดแถมพาลูกน้องไปโดนจับตอนภาคห้า ภาคหกถูกอาเธอร์พาพวกไปค้นบ้านตั้งกี่รอบ ผู้คุมวิญญาณทิ้งอัซคาบันไปลูเซียสถึงได้กลับบ้าน แลกกับที่ต้องถูกจอมมารยึดบ้านมาเป็นฐานบัญชาการในภาคเจ็ด ถูกหัวเราะเยาะ ถูกยึดไม้กายสิทธิ์ ขนาดแครบที่เป็นลูกหม้อเดรโกยังบอกเลย "ครอบครัวนายมันจบแล้ว"
อ่านสือบ้างนาจา
>>14 กูไม่ได้หัวร้อน กูตอบในส่วนที่มึงแย้งกู ถ้าไม่เข้าใจว่าการชิปคู่มีความสุขไม่เบียดเบียนใครเป็นยังไงกูก็ไม่ถือ
มึงมองว่าเดรโกไม่คล้ายซิเรียส นั่นคือเรื่องของมึง กูมองว่าเดรโกคล้ายซิเรียส นี่คือเรื่องของกู กูพูดว่าเดรโกคล้ายซิเรียส เพราะกูดูจากเรื่องตระกูล สภาพแวดล้อมคล้ายกันมากๆแต่โตออกมาต่างกันมากๆ กูก็ต้องยกเรื่องตระกูลมา งงก็เรื่องของมึง จะบอกคล้ายเรกูลัสมากกว่า กูก็ไม่ได้ว่าอะไรมึง
ถ้ามึงมองว่าเดรโกอยากได้แฮรี่มาเป็นพวกแบบแครบกับกอยล์ ก็เรื่องของมึงแล้วล่ะ มึงตีความตัวละครเดรโกไปฝังหัวแบบนั้น ไม่มองมุมกู ก็เรื่องของมึง
ในเล่มนั้น ลูเซียสมันกล้ำกลืนความอัปยศอยู่จริง แต่ในสายตาคนนอกล่ะ หรือมึงจะบอกว่าตระกูลมัลฟอยแคร์สายตาผู้เสพความตายจนเสียงหัวเราะพวกนั้นทำให้แค้นกระอักเลือด ปัจจัยที่ทำให้เดรโกกลับใจมีมากกว่านั้น มึงอ่านไม่เจอ ก็เรื่องของมึง
กูไปอ่านหนังสือละ จุ๊บ
เสียศูนย์หรือกลัวตาย? ตอนหลังๆแครบ-กอยล์ไม่ได้ดูโง่ๆแบบภาคแรกๆแล้วด้วย กล้าใช้คาถาต้องห้าม กล้าใช้ศาสตร์มืด
และที่สำคัญ แครบเป็นคนพูดว่า "ใครจะสนว่านายคิดยังไง ฉันไม่รับคำสั่งนายอีกต่อไปแล้ว เดรโก นายกับพ่อของนายน่ะจบไปแล้ว"(เล่ม7หน้า579บรรทัดที่5-6)
เอ้อ แล้วไอ้ที่ตายน่ะแครบ
เสพสื่อแล้วอยากจะตีความแบบที่ตัวเองชอบมันก็เรื่องนึง แต่เอามาลงในที่สาธารณะ แล้วมีคนมาแย้งว่ามันขัดกับเนื้อเรื่อง
มึงเถียงได้แค่กูจะคิดแบบนี้ก็เรื่องของกู กูว่ามึงเงียบๆไปหรือไม่ก็ไม่ต้องเอามาลงแต่แรกดีกว่าว่ะ
ว้าว มีกระทู้แฮร์รี่ด้วย มีใครไปอ่านสปอยละครเวทีมาแล้วมั่ง มาช่วยกูด่าเร้ว
กูติ่งแฮร์รี่นะ แต่ไม่อยากให้ป้าโจเขียนภาคต่อ อยากให้เขียนเป็น side story อื่นๆ มากกว่า(หรือปล่อยก็มโนเองจะดีกว่าป่ะ)เพราะกูว่าป้ายังขาดๆอะไรบางอย่างหว่ะ อ่านประวัติโรงเรียนอื่นแล้วไม่อินอ่ะเหมือนอยากจะชูว่าฮอกวอต์เจ๋งสุดๆ ยาวนานสุดๆ ไม่มีอะไรเทียบได้ เด๋อๆ พิกล
>>15 ตระกูลมัลฟอยแคร์สิวะ ไม่งั้นจะเปลี่ยนข้างกลับไปมาเหรอ สำหรับคนที่ใส่ใจในชื่อเสียงตระกูล/ตัวเองเนี่ยยังไงก็ไม่ยอมเลือกข้างที่ทำให้ตัวเองต้อยต่ำหรอก ตอนจอมมารแพ้ในสงครามครั้งแรก รอนก็พูดว่าตระกูลนี้เป็นตระกูลแรกๆที่กลับมา พอมีสงครามครั้งที่2มันก็เห็นได้ชัดมากเลยนะมึงว่าตระกูลนี้เลือกถือข้างฝ่ายที่คิดว่าจะทำให้ตัวเองมีหน้ามีตาในอนาคต
>>23 สำหรับ side story กูเฉยๆนะ อ่านได้สนุก แต่ที่รับไม่ได้ก็อิเด็กต้องสาปเนี่ย อัลไปอยู่สลิ กูอ่านสปอยล์ถึงตรงนี้แล้วกูกดปิดเลย แล้วที่เล่มเจ็ดอัลมันร้องแทบตายว่าไม่อยากไปสลินี่ใส่มาเพื่อไรรรร ทีพ่อมันแค่พูดไม่เอาสลิธีรินก็ยังไม่ได้ไป อัลต่อต้านขนาดนั้นดันได้ไปนี่นะ ตระกูลแม่ก็โคตรกริฟ ตระกูลพ่อก็โคตรกริฟ ถึงแฮร์จินจะยอมรับได้ แล้วคนอื่นๆละ โผล่สลิมาคนเดียวเนี่ย
>>20 การตีความแตกต่างกันมันเป็นเรื่องธรรมดานะ และคนที่ใช้เหตุผลคุยกันก็จะรู้ว่าการตีความมันขึ้นอยู่กับบุคคล มองต่างกันได้ ไม่มีใครถูกใครผิดตายตัว ขึ้นอยู่กับว่าเอาเหตุผลตรงไหนมาคุยกัน ถ้ามีฝั่งหนึ่งที่เห็นว่าอีกฝั่งไม่ฟังเหตุผลก็เลยเลิกคุย เป็นเรื่องปกติธรรมดามากๆ
มึงจิ้นซีเรียสกับเจมส์ไปได้ไงวะ แม่งไม่มีเหี้ยอะไรสักนิดให้จิ้น คือพวกมึงคงเป็นผู้หญิงกันมั้งถึงไม่ได้มีโมเมนต์แบบเพื่อนสนิทผู้ชายที่เฮฮาไปไหนไปด้วย ทำอะไรก็นึกถึงกัน
คือเพื่อนสนิทมึงตายไง แล้วมึงก็เป็นพ่อทูนหัวของลูกเพื่อนมึงที่หน้าตาเหมือนเพื่อนมึงยังกะแกะ แล้วแฮร์รี่แม่งก็ไม่รู้จักพ่อ แปลกตรงไหนวะที่ซีเรียสจะชอบพูดเรื่องเจมส์ จะคิดถึงวันเก่าๆ แล้วเล่าให้แฮร์รี่ฟัง
แถมซีเรียสแม่งก็ติดคุกอยู่สิบกว่าปี ออกมาก็ต้องอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ แม่งคงว่างหาเมียหรอกเนอะ จะให้เขย่าทินเดอร์รึไงอีฟุหอยหลอด
เถียงได้เลยเรื่องนี้ ใครมีอะไรที่ชวนจิ้นเอามาแปะเลย กูจะทำลายจินตนาการของพวกมึงเอง
เพลาๆความวายลงหน่อยก็ดีนะ
ได้ยินว่าเพราะแคสลูน่าทำให้ป้าไม่กล้าชิบคู่นี้วะ
มึง จะคุยวายก็ไปคุยที่ห้องวายเหอะมึง กูกลัวโทรลจะมาอีก
อะไรที่มันไม่มีก็พยายามให้มันมี ฟุนี่แม่งฟุจริงๆ เดี๋ยวอีป้าแม่งก็ออกมาเอาใจ lgbt อีก น่ามคาน
คือเจมส์กับซีเรียสเนี่ยเป็นเลือดบริสุทธิ์ทั้งคู่ ห่ามๆ เหมือนกัน แถมที่บ้านพอตเตอร์ยังหัวก้าวหน้า ไม่แคร์เรื่องเลือดบริสุทธิ์อีก ได้ใจหัวขบถอย่างซีเรียสไปเต็มๆ สุดท้ายซีเรียสหนีออกจากบ้านไปอยู่บ้านเจมส์ จะไม่ให้สนิทกันเหี้ยๆได้ยังไงวะ
กูรู้สึกเหมือนพอป้าดัง ป้าเลยพยายามดันพวกสีผิว lgbt สลิไม่เลว ฯลฯขึ้นมาทั้งที่ตัวป้าไม่ใช้แบบนั้นจังเลย
ดัมเบิลดอร์มี hint ตรงไหนในเรื่องที่บอกว่าเป็นเกย์ป่ะวะ นอกจากรีบเขียนจดหมายหากรินเดอวัล
มานั่งคิดๆดู ตัวละครในเรื่องนอกจากฝาแฝดพาติลกับแชงแล้ว มีใครที่ถูกอธิบายแบบชัดเจนว่าไม่ใช่คนขาวไหมวะ
คือดีน โทมัสเนี่ยอ่านๆดูก็ไม่ชัวร์นะว่าผิวสีอะไร (ในหนังให้เป็นคนอินเดียใช่ปะ?) ส่วนคิงสลีย์ในหนังเป็นคนดำ แต่ในหนังสือก็ไม่ได้บอกเรื่องสีผิวไว้มั้ง(?) ส่วนเกย์เบี้ยนไบนี่ไม่ได้ปรากฏในเรื่องสักคน
การ์ตูนวายที่สาววายอ่านกันก็เป็นเรื่องมโนทั้งนั้น ไม่ต่างจากเซ็กแฟนตาซีของผู้ชายหรอก พวกNTR Rape Mind break สุดท้ายนางเอกใจแตกติดควยตัวร้าย การ์ตูนวายก็ไม่ต่างกัน โลกจริงเกย์สองคนมันไม่มีโมเม้นมุ้งมิ้งเป็นการ์ตูนตาหวานขนาดนั้นหรอก การ์ตูนวายที่ใกล้เคียงกับโลกจริงมากที่สุดก็สายบาระอะไรประมาณนั้น เกย์ออกสาวอ้อนแอ่นยังโดนรังเกียจจากเกย์คิงที่เป็นเกย์เหมือนกันเลยมึง
โมเม้นมิตรภาพลูกผู้ชายที่สาววายจิ้นกันสุดท้ายมันก็ไม่มีอะไรมากกว่ามิตรภาพหรอก ที่เหลือสาววายแม่งเมากาวล้วนๆ
ปล. อย่าเสือกเถียงว่า วายไม่ใช่เกย์นะมึง กูตบคว่ำจริงๆด้วย
Rule 34—"If it exists, there is porn of it – no exceptions"—
ถ้าอยากรอดในกระแสสังคมก็ต้องดิ้นรนต่อไปเรื่อยๆอ่ะนะ
ไม่ให้ฝั่งตัวเอกตายเลยก็ไงอยู่นะ
>>53 กูเข้าใจความรู้สึกมึงนะ กูเริ่มหงิดตั้งแต่ซิเรียสตายแล้ว แต่ก็พอรับได้แบบ เออ การตายมันทำให้พล็อตเข้มข้นขึ้น แต่ที่กูไม่ชอบคือการบรรยายฉากตาย ล้มไปหลังม่าน จบ ตัดฉาก แบบ ซิเรียสกู ตายทั้งทีแม่งความยาวไม่ถึงหน้า เกรดตัวประกอบมาก พอเล่ม7ตายอีกเป็นใบไม้ร่วง ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าบรรยายว่าเจอศพ ศพ ศพ ศพซึ้งๆสว่ยๆโศกๆ แบบกูไม่ทันอินไม่ทันเศร้าอะไรเลย ขึ้นบทใหม่ อ้าว...
เล่ม5นี่แหละทำกูเริ่มเกลียดแฮรี่ ทำตัวเป็นสาวน้อยเมนส์มารัวๆ
>>55 อันนี้กูเข้าใจนะ เด็กสิบสี่สิบห้าวัยกำลังแรง เพื่อนถูกฆ่าตายต่อหน้าไปคนนึงแต่คนทั้งโลกผู้วิเศษไม่เชื่อ แถมดัมเบิลดอร์ยังตีตัวออกห่างอีก ตีตัวออกห่างยังไม่พอ ให้รอนเป็นพรีเฟ็คอีก + โดนจอมมารเล่นสงครามประสาทอีก
คือมันเป็นความเคว้งคว้างของเด็กวัยรุ่นอะ พูดอะไรไปคนก็ไม่เชื่อ โดนเล็งเป็นเป้าเล่นงาน แถมคนที่ตัวเองหวังพึ่งมากที่สุดกลับตีมึนออกห่าง เป็นใครก็อีโมแตกแบบนี้ล่ะ
แต่ที่กูว่าเฟลมากคือการที่ดัมเบอลดอร์ไม่คุยกับแฮร์รี่นี่ล่ะ อ้างว่ากลัวจอมมารจะรู้ว่ามี คสพ. ลึกซึ้งกัน เลยทำเป็นเหินห่าง บ้าไปละ
สรุป กูมองว่าการที่แฮร์รี่อีโมแตกในสถานการณ์แบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้ามึงอยากให้ตัวละครแบนราบ เริ่มมาเป็นยังไงจบไปก็เป็นแบบนั้น กูแนะนำบารามอส บิบิ
แปลกนะ กูออกจะชอบเล่มห้า ตอนแฮรี่อีโมแดกเนี่ยแหละ คือเข้าใจความวัยรุ่นของมันอ่ะ กำลังเลือดร้อนอะไรแบบนี้ คือความงี่เง่ามันดูเรียล
มันเรียลจนน่ารำคาญไง อีกอย่างคือจากเด็กน้อยน่ารักในสี่ภาคแรก จู่ๆ ก็เปลี่ยนเป็นเด็กอีโมกระทันหัน คนที่ไม่ชอบส่วนหนึ่งกูว่าปรับตัวไม่ทันด้วย จบภาคสี่ไม่มีอะไรบอกเลยว่าจะอีโมแดกขนาดนี้
กูรับได้ที่กลายเป็นกรัมปี้พอตเตอร์ในเล่ม 5 นะ มีเหตุผล แต่ถามว่ารำคาญมั้ยโคตรรำคาญเลยว่ะ โทนเรื่องมันเปลี่ยนด้วย 4 เล่มแรกยังออกแนววรรณกรรมเยาวชน แต่พอเล่ม 5 เปลี่ยนเลย
ไม่ใช่ไม่ดี แต่มันน่ารำคาญนะ คือมึงอ่านแล้วนึกภาพออกเลยว่าแฮรี่เป็นยังไง คนถึงไม่ชอบกัน ฟินิแอส ไนเจลลัสแขวะได้ตรงจุดมากว่าแฮรี่เป็นเหมือนวัยรุ่นทั่วไปที่คิดว่าตัวเองรู้ทุกอย่าง และตัวเองทุกข์ทรามที่สุดอยู่คนเดียว
นานาจิตตังอะเนอะ มีทั้งคนชอบไม่ชอบที่มันเรียล
กูไม่ชอบเล่มห้าเพราะโช 55555 กูรู้สึกว่าถ้านางยังตัดใจจากเซดริกไม่ได้จริงๆ ก็ไม่ควรมาเดทกับแฮร์รี่ เอออ ป้าอัมด้วย ฉากที่มีป้านี่ออกมาแล้วสนุกสุดคือตอนแฝดวีสลีย์ป่วนรร.ก่อนไป
>>56 กูเข้าใจ กูรับได้ที่แฮรี่จะอีโมแตก แต่กูเกลียดความอีโมและลำไยมัน สาวน้อยเมนส์มาเหวี่ยงไปเหวี่ยงมาฮอร์โมนกระจาย คนที่เคยเป็นศูนย์กลางattentionอยู่ดีๆก็เคว้งเหมือนหมาหัวเน่า+วัยรุ่น จะอีโมก็ไม่แปลก กูแค่ไม่ชอบคนแบบนี้เข้าขั้นเกลียด
ที่กูไม่เข้าใจมึงคือกูพิมพ์ว่าเริ่มเกลียดแฮรี่เพราะทำตัวสาวน้อยเมนส์มาบรรทัดนึง มึงสรุปว่ากูอยากได้ตัวละครแบนราบไม่เปลี่ยนแปลงแล้วไปแขวะบารามอส อิตรงสรุปนี่แหละเป็นอะไรมากปะมึง
ตอนอ่านเล่ม 1 ครั้งแรก กุยังเด็กมาก อายุพอๆกับแฮรี่เลย แรกๆก็คิดว่า แฮรี่ต้องคู่กับเฮอร์ ตามประสาตัวเอกชายหญิงที่เด่นสุด
แต่เล่มหลังๆ เราก็โตขึ้นตามไปด้วย แม่งไม่ใช่แล้วว่ะ 2คนนี้มันดูเป็น พี่สาวช่างดูแลกับน้องชายจอมก่อเรื่องมากกว่า
เลยไปจิ้นให้คู่กับลูน่าแทน นักแสดงที่เล่นลูน่าแม่งก็น่ารักสัส ขาวจั๊วะ ผมบลอนด์ซีดนิดๆแบบที่กุชอบ เสือกเรือล่ม!! กุขอบ่นหน่อยนะ อั้นมานาน
>>65 ใช่ กูเป็นแบบเดียวกับมึงเลย คิดว่าแฮร์รี่แม่งต้องได้กับเฮอร์มี่ชัวร์ตามประสาพระเอกนางเอก แต่เล่มสามนี่กูเบนเข็มไปเดรโกเฮอร์ไมโอนี่ ซึ่งป้ายิงเรือกูล่มตั้งแต่เล่มสี่ แต่ไม่เป็นไร กูเชียร์ครัมแทนก็ได้วะ ดูชอบเฮอร์จริงๆ พยายามจีบแบบขี้อายๆด้วย อีรอนนี่ นอกจากเป็นตัวยิงมุกแล้วก็ไม่ได้อยู่ในสายตากูเลย พอมีโชเข้ามากูก็รู้สึกว่าสองคนนี้ไม่เหมาะกันว่ะ กูเลยเชียร์ลูน่าแทน และหวยไปออกที่จินนี่แบบงงๆ กองอวยตายเกลื่อน คู่รอนเฮอร์กูเฉยๆ อยากให้สามหน่อนี่ได้คนนอกกลุ่มเป็นแฟนกันมากกว่ากินกันเอง กูชอบความสัมพันธ์แบบเพื่อนและมิตรภาพอ่ะ
ถ้างงว่าแฮร์รี่ไปชอบจินนี่ตอนไหน แล้วแฮร์รี่ไปชอบลูน่าตอนไหนวะ แทบไม่ได้อยู่ด้วยกันเลย
ความสงสารไม่ใช่บ่อเกิดของความรักนะ
ทำไมจะไม่ใช่ คนที่เข้ามาในจังหวะที่พอดีกลายเป็นความรักเห็นได้ทั่วไป แฮรี่ก็เคยบอกว่าอยู่กับลูน่าแล้วหัวเราะได้ทั้งวันไม่มีเบื่อ ดูแล้วมีบทบาทในใจแฮรี่มากกว่าจินนี่ด้วยซ้ำ
>>69 มโนแจ่มจังวะ หลายต่อหลายตอนก็แสดงให้เห็นว่าแฮร์รี่คิดว่าลูน่าเพี้ยน อย่างตอนที่เห็นเธสตรอล ลูน่าบอกกูก็เห็นนะ แฮร์รี่ก็ยังกลุ้ม ประมาณว่ามีใครที่สติดีกว่าอีนี่มาช่วยรับรองสิ่งที่กูเห็นไหมเนี่ย จนมาถึงท้ายเล่มห้าที่แฮร์รี่ไปเจอลูน่าติดประกาศตามหาของนั่นล่ะถึงได้เริ่มรู้สึกสงสาร
ผิดกับจินนี่ที่แฮร์รี่เจอตั้งแต่ตอนจะไปฮอกวอตส์ครั้งแรก ไปอยู่ด้วยกันตอนปิดเทอมตั้ง 5 ครั้งจากเจ็ดเล่ม ไม่รวมวันหยุดคริสต์มาสอีสเตอร์ห่าอะไรในบางเล่มอีก แถมอยู่ทีมควิดดิชด้วยกันด้วย มันจะแปลกตรงไหนที่แฮร์รี่จะชอบเขาวะ
>>68 มึงอ่านข้ามเหรอ โมเมนต์แฮร์รี่ลูน่าเยอะกว่าจินนี่อีก ทั้งชวนไปงานด้วยกัน มีปัญหาแฮร์รี่ก็คุยกับลูน่าได้ทุกอย่าง รูปวาดบนผนังห้องลูน่า เห็นม้าล่องหนเหมือนกัน อีกเยอะแยะ จินนี่แม่งโผล่มาทียังไม่ถึงสองหน้ากระดาษด้วยซ้ำ
จริงๆจะเลือกจินนี่ก็ไม่มีปัญหานะ แต่ป้าโจทำให้คนอ่านชอบจินนี่จนอยากเชียร์ไม่ได้แค่นั้นแหล่ะ บทอีนี่มีอะไรบ้าง นอกจากเขินแฮร์รี่จนไม่ค่อยได้คุย ผลุบๆโผล่ๆ ไม่มีบทให้จดจำ ถึงเล่มสองเป็นผักนอนนิ่งๆให้แฮร์รี่ช่วย แต่แฮร์รี่มันก็ช่วยทุกคนจนถึงขั้นเสี่ยงชีวิตนั่นล่ะ เซดริก ซิเรียส ดัมเบิลดอร์ สเนป ที่กล่าวมานี่แฮร์รี่อาจจะตายก็ได้ถ้าช่วย แต่มันก็ยังทำ จินนี่ไม่ได้เป็นกรณีพิเศษอะไรเลย
ส่วนที่ชวนลูน่า เพราะว่าอะไรคิดดูนะคะ
คือตอนนั้นโรมิลด้า เวน พยายามจะจับแฮร์รี่ เฮอร์ไมโอนี่เลยแนะนำให้หาคู่ไปงานเลี้ยงซลักฮอร์นสักคน แล้วเฮอร์ไมโอนี่กับจินนี่ก็ได้รับบัตรเชิญโดยตรงอยู่แล้ว จะให้เลือกใครล่ะถ้าไม่ใช่ลูน่า หืม?
จริงๆที่เลือกลูน่านี่ก็เพราะบังเอิญเดินมาเจอด้วยซ้ำ แฮร์รี่ตามเก็บของของเฮอร์ไมโอนี่ที่วิ่งร้องไห้ออกจากห้องเรียนแปลงร่างไงจำไม่ได้หรือ
กูไม่ได้เถียงว่าทำไมถึงชอบจินนี่ กูเถียงมึงว่าแฮรี่ชอบลูน่าตอนไหน อ่านภาษาไทยไม่แตกแล้วยังหัวร้อนอีก
ตอนจบเล่ม 5 มันไม่ใช่ความสงสารอย่างเดียว แต่เป็นความเข้าใจกันและกัน เพราะเคยสูญเสียทั้งคู่ ดังนั้นแฮรี่จึงรู้สึกสบายใจที่อยู่กับลูน่า ความรักหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่อย่างน้อยก็มี elements พอให้ชิบได้
>>73 กูว่าเป็นมึงนะที่หัวร้อน บิบิ
จะบอกว่าเป็นความเข้าอกเข้าใจกันก็ได้ แต่อ่านดูยังไงๆเคมีก็ไม่เข้า จะฝืนชวนจิ้นก็คงพอได้มั้ง แต่แม่งไม่มีอะไรในกอไผ่เหี้ยๆ อย่างมากก็เป็นเพื่อนกัล
อันที่จริงกูเดาออกตั้งแต่เล่มสองแล้วล่ะว่าจินนี่ไม่น่าจบแค่แอบชอบแฮร์รี่ ไม่งั้นแม่งจะปูเรื่องมาทำไมตั้งขนาดนี้วะ ปั๊บปี้เลิฟเหรอ
นั่นก็ความเห็นของมึง คนอื่นเห็นต่างไม่ได้เหรอ ก่อนจินนี่เปิดตัวก็มีแค่เฮอร์กับลูน่าที่พอชิปได้ บทเล่ม 5 ก็ดีและเยอะมาก คนจะนึกว่าเปิดตัวก็ไม่ผิด
>>75 ก็ไม่ได้เชิงว่าจะเห็นต่างไม่ได้นะ แต่เรื่องมันปูมาแบบนี้มันก็เป็นไปแบบนี้ ควรที่จะเคารพวรรณกรรมบ้าง หรือถ้ามึงจะแย้งก็ยกอะไรที่มันชัดเจนขึ้นมา แบบเฮอร์ไมโอนี่ไม่ใช่คนดำเพราะไปฝรั่งเศสแล้วผิวเปลี่ยนเป็นสีมะกอก
ไม่ใช่พอโดนแย้งก็บอกว่ากูจะคิดงี้อะๆ มันดูเอาแต่ใจไปหน่อยนะว่าไหม
ปล. แต่แฮร์กับลูกก็ยังดีกว่าเจมส์กับซีเรียสนะ
กูก็ยกตามหนังสือมานะ กูก็บอกแล้วว่าไม่ได้แย้งจินนี่ มึงนี่อ่านภาษาไทยไม่แตกจริงๆ
กูแย้งแค่ที่มึงบอกว่าไปชิปลูน่าตอนไหน กูก็ชี้ให้ดูว่าบทมันส่ง แลเวมึงบอกว่าความสงสารเป็นความรักไม่ได้กูก็แย้งตรงนั้น เอาง่ายๆ ว่าก่อนเล่ม 6 มันมีจุดไหนบ้างที่ชี้ให้เห็นคู่จินนี่ กูบอกแล้วว่าก่อนเปิดตัวจินนี่มีแค่เฮอร์กับลูน่าที่พอชิปได้ นอกนั้นแทบไม่อยู่ในสายตาคนอ่านเลย อีกทั้งเล่มนึงกว่าจะออก ระยะเวลาระกว่างเล่ม 5-6 มันทำให้ชิปลูน่าโตขึ้นเรื่อยๆ คนจะงงที่จินนี่เปิดตัวก็ไม่แปลก อย่างน้อยเฮอร์ก็ดูเข้าคู่มากกว่าอีก
>>77 ก่อนเล่ม 6 ที่มันไม่ค่อยพูดถึงจินนี่ก็เพราะมีโชอยู่ไง แล้วเรื่องก็เดินด้วยมุมมองของแฮร์รี่เป็นหลัก พอจบเรื่องโชถึงค่อยวกกลับมาเรื่องจินนี่ในเล่มหก
อันที่จริงมีบทส่งอยู่มากมายตั้งแต่เล่มสี่ที่รอนกับแฮร์รี่ยังหาคู่ไปงานเต้นรำไม่ได้ แล้วรอนพยายามจะยัดเยียดจินนี่ให้แฮร์รี่ หรือจากเล่มห้าที่แฮร์รี่ฝันว่าตัวเองเป็นงูไปกับอาเธอร์ ขณะกำลังกลัวว่าตัวเองถูกครอบงำหรือเปล่า จิจินนี่ก็มรเตือนสติ บอกว่าทำไมไม่มาถามคนที่เคยถูกครอบงำอย่างเขาล่ะ แบบนี้ก็เรียกได้ว่าคนทั้งคู่เข้าใจกันไหมวะ
ตอนแรกกูก็มองว่าtvE+LjetQ จะพยายามก่อสงครามคู่ชิปอะไรนักหนาวะ
พอย้อนอ่าน tvE+LjetQ กับ s3KwiCUxU แม่งเหมือนกันเปี๊ยบ ไม่รับความคิดเห็นแตกต่างใครเลย ตะแบงอยู่ได้ ตกใจว่ะ อ่านแฮรี่มาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยเจอคนใจคอคับแคบแบบนี้มาก่อน วู้วเปิดโลก
>>81 น่าสงสารนะ พอไม่มีอะไรจะเถียงก็มาประชดประชันแดกดัน คือมึงต้องหัดยอมรับความจริงบ้าง ไม่ใช่ว่าจะมาเอาอย่างนู้นอย่างนี้ พอกูบอกว่าไม่ใช่ ก็มาหาว่ากูไม่รับฟังคนเห็นต่าง
มึงก็พยายามพูดอะไรให้มันอยู่บนพื้นฐานของวรรณกรรมหน่อยสิ เช่น ทำไมเดรโกถึงเปลี่ยนไป ครุกแชงก์เก่งขนาดไปถอนเงินจากธนาคารได้เลยหรือ ทำไมพ่อมดแม่มดถึงมีงานฉลองคริสมาสต์
ไอ้เรื่องคนนี้ทำไมไม่เลียหีคนนั้น คนนั้นเคยสอยดากคนนี้หรือเปล่าน่ะควรจะพอได้แล้วมั้ง
กูว่าที่ทำให้คนฉุนกันน่าจะ >>67 พอหวยไปออกจินนี่กูโคตรงง แม่งไปชอบกันตอนไหนวะ กูอยากรู้ว่ามีใครไม่งงกับเรื่องนี้บ้าง >> ฟังดูไม่ดีเลยว่ะ ถึงแม้จะมีกระแสเยอะที่ยี้จินนี่ แต่คนชอบก็มีแหละมึง
แต่กูทีมลูน่าว่ะ กูชอบโมเม้นตอนท้ายเล่ม 5 ตอนเล่ม 6 ที่ชวนไปงานเต้นรำก็น่ารักดี
canon nazi is real
ถ้ามึงบอกว่าหนังสือถูกทุกอย่างก็ไม่ควรสงสัยนะ ยอมรับความจริงสิว่าคนเขียนว่ามาแบบนี้
>>83 คิๆๆๆ
>>84 กูอ่านแล้วไม่ฉุนนะ คนอื่นก็ไม่เห็นฉุน เห็นมีอยู่....เดียวที่ฟาดงวงฟาดงา
คู่แฮรี่จินนี่ดูปุบปับมาก ไม่มีโมเม้นท์ที่ทำให้คนอ่านเล็งว่าเหยนี่แหละๆจนประหลาดใจกันไปเยอะ คู่นี้มาได้ไง!? ยอมรับได้ไหมมันก็ยอมรับได้
ถ้าเอาโมเม้นท์ เอาเหตุผลมาชี้ให้ดูดีๆว่า เธอๆ นี่ไง ตรงนี้มันเป็นเหตุนะนี่ไงๆ แค่นี้ก็เรียบร้อยละ คนก็จะได้เห็นเพิ่มว่า เออแฮะ มันก็มีเหตุตรงนี้รองรับ พอมองแบบนี้ก็น่ารักดีแฮะ
ไม่ใช่บอก อุ๊ยมโน มึงผิด กูถูก กูมีหลักฐาน(ที่มาจากความคิดเห็นและการตีความหนังสือของตัวเอง)ถูกต้อง100% มึงอย่าเถียง
>>85 นี่กูพิมพ์ซ้ำครั้งที่สี่ละ ส่งไม่ไปสักที
คือนี่มันเป็นเรื่องแต่งนะ ถ้ามึงจะไม่ยึดตามหนังสือกูก็สงสัยว่ามึงจะไปยึดตามอะไร แฟนฟิคเหรอ? หรือใช้มโนภาพของตัวเอง?
ยอมรับว่านิยายทุกเรื่องมันก็ต้องมีบางจุดที่เป็นช่องโหว่ แต่ก่อนที่มึงจะสรุปว่ามันโหว่จริงเนี่ย มึงก็ต้องเอาตัวเรื่องมาวิเคราะห์กับเหตุการณ์นั้นก่อน ว่ามันมีเหตุผลรองรับเพียงพอหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าเอ๊ะอันนี้ไม่เห็นเขียนบอกไว้ตรงๆเลย มาจากไหนวะ plot hole แน่ๆ ต้องเป็นแบบนี้ๆต่างหาก มันก็ไม่ใช่ปะ
ส่วน>>87 กูอธิบายไว้หมดแล้ว แต่มึงคงไม่ได้อ่าน บิบิ และที่แน่ๆคือกูไม่เคยบอกว่าห้ามเถียง จริงๆคือกูเปิดให้พวกมึงเถียงด้วยซ้ำ แต่ต้องยกเนื้อหาของนิยายขึ้นมาเถียง ไม่ใช่มโนเอาว่าต้องเป็นแบบนี้ หรือดูหนังมาแล้วบอกว่าคนแสดงเป็นลูน่าขาวจั๊วะหน้าเจี๊ยะกว่าเห็นๆ มันไม่เข้าเรื่องว่ะ
>>87 กูแค่จะสื่อมันเป็นคำพูดชวนก่อวอร์ว่ะ ลองเปลี่ยนชื่อเป็นคู่อื่นที่มึงชอบสิ ชอบเข้าไปได้ไง มีคนชอบด้วยเหรอ กูว่าพูดแบบนี้ไม่ดี
ส่วนตัวถ้าจะไม่ชอบจินนี่เพราะเจเคยัดบทอวยรัวๆในเล่มหกว่ะ จากตัวประกอบตามติ่งอยู่ๆกลายเป็นสาวป๊อป เก่งควิดดิช มีผู้ชายมาชอบให้แฮรี่มันหึง คือมันยัดทุกอย่างมาอวยจนไม่อินน่ะนะ กูว่าเจเคบิ้วตรงนี้ให้กูหมั่นจินนี่มากกว่า
ป้าแกเหมือนอยากเซอร์ไพรส์คนอ่านน่ะ แต่ตัวละครนี้เสือกจืดจางมาตั้งแต่เริ่มต้น แถมยังไม่มีบทเด่นที่น่าจดจำไปมากกว่าน้องสาวรอนที่อยู่ในห้องแห่งความลับ เลยต้องมาเร่งยัดเอาในเล่มหกที่แม่งอวยจินนี่ทุกอย่าง สวย ป็อบ ผู้ชายตามจีบเกรียวกราว แต่ขนาดอวยหนักมากแล้วก็ยังโครตจืดจางอยู่ดี แถมเป็นการอวยสามบรรทัดจบด้วย กูว่าแม้แต่คนเชียร์จินนี่เองก็คงงงตามที่ >>67 มันบอกนั่นล่ะ เป็นม้านอกสายตาอยู่ดีๆก็เข้าวินเฉย มีใครไม่งงบ้างล่ะ
>>88 ยึดตามหนังสือก็ถูก แต่คนอ่านก็มีสิทธิ์ตีความได้ต่างๆ กันไปตราบใดที่อิงอยู่กับเนื้อหาหลัก แต่นี่มึงพูดจาเหมือนมึงตีความถูกคนเดียว อ่านเม้นต์มึงแล้วอารมณ์เสียว่ะ เปิดใจกว้างๆ ความรับความเห็นของผู้อื่นบ้าง ไม่มีอะไรถูกผิดทุกอย่าง และมึงไม่ใช่คนที่คิดถูกคนเดียว
ถ้ามึงอยากอยากแย้งมึงต้องบอกว่านี่ความคิดมึงมึงคิดว่าเป็นงี้มากกว่าแล้วอธิบาย ไม่ใช่ด่าคนอื่นว่าอ่านไม่แตก ไปด่าความคิดคนอื่นทั้งที่ตัวมึงเองก็เป็นนักอ่านคนหนึ่งไม่ใช่คนเขียนแบบนี้ ตรองดูดีๆ
>>91 >>92 กูด่าใครวะว่าอ่านไม่แตก? เห็นแต่ฝ่ายอวยลูน่าที่ด่ากูอย่างเดียว
และกูก็ยกตัวอย่างจนปากจะแฉะอยู่แล้วด้วย แล้วถามจริงเรื่องลูน่าน่ะ มันมีฉากอะไรชวนให้จิ้นว่า "รัก" กันวะ เอาแบบเข้าเค้าที่สุดเลยนะคือฉากตามหาของหายที่ท้ายเล่มห้านั่นล่ะ แต่ยังไงก็มองให้เป็นปิ๊งปั๊งไม่ได้อยู่ดี เท่าที่สัมผัสได้คือ แฮร์รี่รู้สึกเห็นใจเธอ และมองเห็นถึงความคล้าย(เพราะต่างก็สูญเสียคนรักไปเช่นกัน) จะบอกว่าเป็นเพื่อนที่เข้าใจกันยังฟังดูดีเสียกว่า
และที่น่าขำอีกประการหนึ่งคือที่บอกว่าจินนี่จู่ๆก็มา คือจินนี่เนี่ยเป็นตัวละครที่โผล่มาตั้งแต่เล่มแรกเลยนะ เป็นตัวละครสำคัญในเล่มสอง แถมยังชัดเจนว่าแอบชอบแฮร์รี่อีกด้วย ส่วนลูน่าเพิ่งจะโผล่มาตอนเล่มห้า อะไรมันปุ๊บปั๊บกว่ากันวะ
ใจคอจะให้ออกมาซั่มกันตั้งแต่อายุ 11-12 เลยหรือ ขนาดเฟอร์สเลิฟของแฮร์รี่อย่างโช ยังโผล่มาตอน 13 เลย
>>93 สำหรับกู กูว่ามันไม่มีฉากแต่เป็นอารมณ์อยากให้คู่กับคนนี้มากกว่า ตอนที่เขาคุยกันท้ายเล่ม 5 ระหว่างกูรอเล่ม 6 รู้สึกถ้ามีโมเม้นสองคนนี้ที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ต่อได้คงจะดี เพราะรู้สึกลูน่ากับแฮร์รี่ก็เหมาะกันดี แต่พอเล่ม 6 มา เจเคก็มาฮาร์ดเซลจินนี่ใส่กู แบบเหมือนป้าเพิ่งนึกได้ตอนนี้ว่าจินนี่เธอคู่กับแฮร์รี่ละกัน กูไม่อินเลยรู้สึกป้าเขียนได้ไม่เนียนว่ะ
อ้อ กูคิดว่ามันแค่จิ้นอยากให้ใครเป็นพระเป็นนาง มีแต่มึงนี่ละโยงมาเรื่องซั่มๆ อะไรของมึงเนี่ย ไม่เคยจิ้นอะไรแบบใสๆ เรอะ
มึงก็คิดซะว่า เจเคไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตคู่ เขาคงเขียนเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ออกมาได้ไม่ดี นึกอยากจะให้ใครคู่กับใครก็ยัดใส่ ไม่มีเหตุผล อาจจะสนองอะไรลึกๆ ในตัวแกก็ได้ ให้ตัวประกอบได้เป็นนางเอก
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.