ว่าด้วยเรื่องของหนังสือของ jk ทั้งหมด
Last posted
Total of 1000 posts
ว่าด้วยเรื่องของหนังสือของ jk ทั้งหมด
เจิมกระทู้ด้วยบทความแบบเผา ๆ
http://karlosmadera.tumblr.com/post/83159194102/i-think-i-broke-harry-potter
เราเป็นติ่งแฮร์รี่นะ แต่เห็นด้วยมาก ๆ กับบทความนี้
คงอยู่ได้แค่ในใจแล้วว่ะ หาเรื่องเข็นเอาภาคต่อมาแบบนี้กูว่าแม่งฉิบหายมาก ขอเป็น side story แบบpottermore ก็น่าจะพอแล้ว อีป้าแม่งก็รวยแล้วนา ปล่อยให้มันเป็นตำนานไปไม่ได้รึไงนะ
ที่เหี้ยสุดก็เฮอร์มี่คนดำเนี่ยล่ะ แม่งอะไรกันนักหนาวะ จะ political correctness ก็หัด literature correctness บ้างสิโว้ย
เรื่องแฮรี่นี้กูอยากได้ side story โลกเวทย์มนต์ในสมัยก่อนมากกว่า(แบบที่จะเป็นหนังเร็วๆนี้) หรือเรื่องราวตอนก่อตั้งฮอกวอตส์ก็ได้
กูอยากอ่านประวัติศาสตร์โลกเวทย์มนวะ แต่ดูจากหลายๆ อย่าง ป้าไม่น่าเขียนได้ดี
จากโรงเรียนในเรื่อง ดูยังไงแกก็เป็นพวกwhite supremacistวะ ยุโรปทวีปเดียวมี 3 โรงเรียน โรงเรียนกว่าครึ่งก็เป็นของคนขาว เอเชียมีแต่ญี่ปุ่น แอฟริกามีที่เดียว แถมไม่ใช่ของอียิปต์ด้วย
พอกลับลำเป็นsjwแล้วก็ไม่อินเลย แกดูเสแสร้งมากไป เพราะเนื้อเรื่องที่แกเขียนมันแสดงถึงwhite supremacistมาก หรืออาจจะEuropean supremacistก็ได้ เพราะโลกเวทมนต์ในเรื่องคือยุโรป
กูไม่ชอบป้าแกตรงปูเนื้อเรื่องคู่รอนเฮอร์ไมโอนี่ชัดเจนมาตั้งแต่เล่มสี่ เสือกมาบอกว่าคิดผิดที่ให้สองคนนี้คู่กัน ควย กูทีมแฮร์รี่จินนี่ บอกมาแบบนี้เหมือนตบหน้ากูด้วยหนังสือทั้งเจ็ดเล่ม ถึงเล่มหกกูจะเหวอนิดหน่อยว่าทำไมแฮร์รี่ชอบจินนี่ พอกูลองนึกดีๆ จินนี่ก็ทำตัวเป็นธรรมชาติได้มากขึ้น แถมช่วงนั้นก็มีเวลาอยู่กับแฮร์รี่เยอะ แฮร์รี่ที่แม่งมืดมนมาทั้งชีวิตทำไมจะไม่ชอบคนสดใสร่าเริงแบบนางว่ะ ห่า
ป้าแกแม่ง พออะไรมีกระแสก็โยงไปหมด กูก็อยากรู้ว่าถ้าไม่มีคนพูดเรื่องแฮร์รี่เฮอร์ไมโอนี่เยอะๆ จะพูดแบบนั้นมั้ย อีกเรื่องก็ดัมเบิลดอร์เป็นเกย์ สัส ในเรื่องมีกลิ่นอายเกย์มั้ยยยย บอกซิเรียสเป็นเกย์กูยังจะเชื่อกว่าอีก อะไรๆก็เจมส์
กูทีมแฮเฮอร์ แต่กูไม่ได้อ่านแฮรี่นะ ดูแต่หนัง ที่กูเชียร์เพราะกูเห็นว่สเคมีนักแสดงเข้ากันมากกว่า แล้วกูก็เบิกดูตั้งแต่ภาค5 กูรับไม่ได้ คือถ้าจินนี่สวยกว่ายี้เคมีเข้ากันกว่านี้กูคงโอเค ว่าจะหาหนังสือมาอ่านอยู่เหมือนกันแต่กูลบภาพตัวละครจากหนังไม่ได้
กูชอบเดรเฮอร์ (. .
เดรโกแมร่งมีแนวโน้มคล้ายๆซิเรียสตั้งหลายอย่าง ตระกูลศาสตร์มืดจ๋าๆ แต่เจ้าตัวมีจิตใจออกห่าง(อยากเป็นเพื่อนกับแฮรี่ อ้าวไม่เป็นเพื่อนกับกูเหรอ ฟัคยู/ส่วนซิเรียสได้เจมส์เป็นเพื่อน)
ตอนท้ายที่ชัดเจนว่าจริงๆไม่ได้อยากอยู่กับศาสตร์มืด ถ้าถึงขั้นแหกขนบตระกูลมาคบเลือดสีโคลนอะไรนี่ สำหรับกูมันเจ๋งมากๆเลย แถมเคมีคู่นี้ก็ดีด้วย ตีกันมาตลอด ศัตรูแทบไม่เผาผี แต่หมัดเข้าหน้านี้ตราตรึง แถมตอนหลังเดรโกก็ทำตัวเป็นคนดีควรให้โอกาส ไรงี้ ไรงี้
กูแค่มาบ่นแหละ (. .
ชอบเดรเฮอร์ด้วย ผู้ชายออกแบดๆที่ไม่ถูกกับผู้หญิงมาแต่แรก คอยจิกกันตลอดนี่มันก๊าววววฟฟฟ
>>8 คล้ายซีเรียสตรงไหนวะ
ซีเรียสไม่พอใจตระกูลตัวเอง เดรโกภูมิใจในตระกูล
ซีเรียสพยายามยืนบนลำแข้งของตัวเอง เดรโกไม่ได้ดั่งใจก็ฟ้องพ่อ
ซีเรียสทำทุกอย่างที่แม่ไม่ชอบ เดรโกพยายามทำทุกอย่างให้พ่อยอมรับ
ซีเรียสลุยๆ กล้าทำกล้ารับ เดรโกสำออย ใช้เล่ห์ลวง ใช้มารยาทำร้ายคนอื่น
และเดรโกก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับแฮร์รี่แบบเดียวกับที่ซีเรียสเป็นกับเจมส์ อันที่จริงคือแม่งแค่อยากเป็น "พวก" กับแฮร์รี่ต่างหาก(ในภาคแรก)
และสุดท้าย ที่เดรโกหันออกจากศาสตร์มืด(?) ก็เป็นเพราะจอมมารบีบคั้นแม่งและครอบครัวมากเกินไป ชื่อเสียงตระกูลหมดค่า ถูกผู้วิเศษคนอื่นๆประนามหยามเหยียด
และที่สำคัญเดรโกไม่ได้ชอบเฮอร์มี่ ถึงแม้ว่า "หนัง" จะพยายามทำให้ดูเป็นแบบนั้นก็ตาม
>>12 นั่นคือการตีความเดรโกในแบบของมึง ซึ่งส่วนตัวกูมองว่ามึงแบชชิ่งเดรโกมากๆ รวมถึงแบชชิ่งเดรเฮอร์ด้วย กูจะไม่พูดถึงประเด็นนี้นะ
กูบอกว่าซิเรียสกับเดรโกคล้ายกันหลายอย่าง คล้ายไม่ได้แปลว่าเหมือนมั้ยมึง มันมีสิ่งที่แตกต่างเยอะเลยเป็นได้แค่คล้าย ไม่ใช่เหมือน
ซิเรียสกับเดรโกมาจากตระกูลพ่อมดเลือดบริสุทธิ์สืบทอดมานมนาน หัวโบราณเหยียดมักเกิ้ลเหมือนกัน
ความต่างคือความภาคภูมิใจในสายเลือด ความเย่อหยิ่งในตระกูล
ตระกูลของซิเรียสกับเดรโกเหมือนกัน ฝักใฝ่ศาสตร์มืด รับใช้จอมมาร
ความต่างคือตระกูลแบล็คแม่งภักดีถวายหัวมาก นายท่านชิบหายกูก็ชิบหายด้วย ตระกูลมัลฟอยพลิกลิ้นเอาตัวรอดได้เลยยังเชิดหน้าชูตาในสังคมเชิดๆได้
ซิเรียสอยากเป็นเพื่อนกับเจมส์ ได้เป็นเพื่อน คู่ขนานกับเดรโกที่อยากเป็นเพื่อนกับแฮรี่ แต่ในแฮรี่เมินเดรโก เดรโกเลยตั้งตัวเป็นศัตรูแม่ง
คำว่า"เพื่อน"กับ"พวก"ของเด็กอายุ11มันต่างกันขนาดไหนวะมึง เดรโกมันมีพื้นฐานบ้านรวยเหยียดคนอื่นอยู่แล้ว ลักษณะการหาเพื่อนของมันเลยเป็นแบบนั้น ต่างกับซิเรียสที่บ้านเหยียดชิบหายแต่ซิเรียสหัวขบถแหวกตระกูล เป็นแกะดำ รอยด่างพร้อยตระกูล
เรื่องนิสัย กูไม่ได้บอกสักคำว่านิสัยซิเรียสกับเดรโกเหมือนกัน คำว่าแนวโน้มไม่ได้แปลว่านิสัย
และสุดท้าย เดรโกไม่ได้หันออกจากศาสตร์มืดเพราะจอมมารบีบคั้นเดรโกและครอบครัวมากเกินไปว่ะ ชื่อเสียงตระกูล"ตอนนั้น" ไม่ได้หมดค่าเลย จอมมารเดินเชิด ผู้เสพความตายขวักไขว่ตามท้องถนน ตอนนั้นตระกูลมัลฟอยทรงอิทธิพลเหี้ยๆ แม้ว่าจะเป็นผู้ร้ายตัวเอ้ในสายตาผู้วิเศษทั่วไป
ซึ่งประเด็นนี้ ไม่ได้เกี่ยวเหี้ยอะไรกับซิเรียสเลย เพราะซิเรียสไม่เคยหันเข้าหาศาสตร์มืด ไม่มีมาหันออกให้เปรียบเทียบกัน
และที่สำคัญ เรื่องของกู กูจะชิปเดรเฮอร์ แม้ว่ามันจะหนักหัวพ่อมึงก็ตาม
>>13 เมื่อกี้พิมพ์เสร็จละแม่งหาย
มึงหัวร้อนขนาดนี้เลยเหรอวะ น่าสมเพชชิบหาย มีด่าพ่อด้วยกูล่ะขรรม
เรื่องตระกูลกูก็งงว่ามึงจะเปรียบเทียบทำไม เพราะจริงๆแล้วพวกเลือดบริสุทธิ์ก็ดองกันทั้งนั้นล่ะ อย่างพวกมัลฟอยก็เป็นญาติกับพวกแบล็ก เกี่ยวข้องกับพวกวิสลีย์ด้วยซ้ำ ยังไงๆก็ยืนยันว่าเดรโกไม่คล้ายซีเรียส ถ้าบอกว่าคล้ายเรกูลัสยังจะเข้าท่ากว่า
ส่วนเพื่อนกับพวกนี่ต่างกันแน่นอน หรือมึงจะบอกว่าเดรโกเห็นแครบกับกอยล์เป็นเพื่อน เหมือนกับที่แฮร์รี่เห็นรอนกับเฮอร์มี่เป็นเพื่อนล่ะ?
และตระกูลมัลฟอยก็จบแล้วจริงๆ จอมมารโกรธมากที่ลูเซียสทำงานพลาดแถมพาลูกน้องไปโดนจับตอนภาคห้า ภาคหกถูกอาเธอร์พาพวกไปค้นบ้านตั้งกี่รอบ ผู้คุมวิญญาณทิ้งอัซคาบันไปลูเซียสถึงได้กลับบ้าน แลกกับที่ต้องถูกจอมมารยึดบ้านมาเป็นฐานบัญชาการในภาคเจ็ด ถูกหัวเราะเยาะ ถูกยึดไม้กายสิทธิ์ ขนาดแครบที่เป็นลูกหม้อเดรโกยังบอกเลย "ครอบครัวนายมันจบแล้ว"
อ่านสือบ้างนาจา
>>14 กูไม่ได้หัวร้อน กูตอบในส่วนที่มึงแย้งกู ถ้าไม่เข้าใจว่าการชิปคู่มีความสุขไม่เบียดเบียนใครเป็นยังไงกูก็ไม่ถือ
มึงมองว่าเดรโกไม่คล้ายซิเรียส นั่นคือเรื่องของมึง กูมองว่าเดรโกคล้ายซิเรียส นี่คือเรื่องของกู กูพูดว่าเดรโกคล้ายซิเรียส เพราะกูดูจากเรื่องตระกูล สภาพแวดล้อมคล้ายกันมากๆแต่โตออกมาต่างกันมากๆ กูก็ต้องยกเรื่องตระกูลมา งงก็เรื่องของมึง จะบอกคล้ายเรกูลัสมากกว่า กูก็ไม่ได้ว่าอะไรมึง
ถ้ามึงมองว่าเดรโกอยากได้แฮรี่มาเป็นพวกแบบแครบกับกอยล์ ก็เรื่องของมึงแล้วล่ะ มึงตีความตัวละครเดรโกไปฝังหัวแบบนั้น ไม่มองมุมกู ก็เรื่องของมึง
ในเล่มนั้น ลูเซียสมันกล้ำกลืนความอัปยศอยู่จริง แต่ในสายตาคนนอกล่ะ หรือมึงจะบอกว่าตระกูลมัลฟอยแคร์สายตาผู้เสพความตายจนเสียงหัวเราะพวกนั้นทำให้แค้นกระอักเลือด ปัจจัยที่ทำให้เดรโกกลับใจมีมากกว่านั้น มึงอ่านไม่เจอ ก็เรื่องของมึง
กูไปอ่านหนังสือละ จุ๊บ
เสียศูนย์หรือกลัวตาย? ตอนหลังๆแครบ-กอยล์ไม่ได้ดูโง่ๆแบบภาคแรกๆแล้วด้วย กล้าใช้คาถาต้องห้าม กล้าใช้ศาสตร์มืด
และที่สำคัญ แครบเป็นคนพูดว่า "ใครจะสนว่านายคิดยังไง ฉันไม่รับคำสั่งนายอีกต่อไปแล้ว เดรโก นายกับพ่อของนายน่ะจบไปแล้ว"(เล่ม7หน้า579บรรทัดที่5-6)
เอ้อ แล้วไอ้ที่ตายน่ะแครบ
เสพสื่อแล้วอยากจะตีความแบบที่ตัวเองชอบมันก็เรื่องนึง แต่เอามาลงในที่สาธารณะ แล้วมีคนมาแย้งว่ามันขัดกับเนื้อเรื่อง
มึงเถียงได้แค่กูจะคิดแบบนี้ก็เรื่องของกู กูว่ามึงเงียบๆไปหรือไม่ก็ไม่ต้องเอามาลงแต่แรกดีกว่าว่ะ
ว้าว มีกระทู้แฮร์รี่ด้วย มีใครไปอ่านสปอยละครเวทีมาแล้วมั่ง มาช่วยกูด่าเร้ว
กูติ่งแฮร์รี่นะ แต่ไม่อยากให้ป้าโจเขียนภาคต่อ อยากให้เขียนเป็น side story อื่นๆ มากกว่า(หรือปล่อยก็มโนเองจะดีกว่าป่ะ)เพราะกูว่าป้ายังขาดๆอะไรบางอย่างหว่ะ อ่านประวัติโรงเรียนอื่นแล้วไม่อินอ่ะเหมือนอยากจะชูว่าฮอกวอต์เจ๋งสุดๆ ยาวนานสุดๆ ไม่มีอะไรเทียบได้ เด๋อๆ พิกล
>>15 ตระกูลมัลฟอยแคร์สิวะ ไม่งั้นจะเปลี่ยนข้างกลับไปมาเหรอ สำหรับคนที่ใส่ใจในชื่อเสียงตระกูล/ตัวเองเนี่ยยังไงก็ไม่ยอมเลือกข้างที่ทำให้ตัวเองต้อยต่ำหรอก ตอนจอมมารแพ้ในสงครามครั้งแรก รอนก็พูดว่าตระกูลนี้เป็นตระกูลแรกๆที่กลับมา พอมีสงครามครั้งที่2มันก็เห็นได้ชัดมากเลยนะมึงว่าตระกูลนี้เลือกถือข้างฝ่ายที่คิดว่าจะทำให้ตัวเองมีหน้ามีตาในอนาคต
>>23 สำหรับ side story กูเฉยๆนะ อ่านได้สนุก แต่ที่รับไม่ได้ก็อิเด็กต้องสาปเนี่ย อัลไปอยู่สลิ กูอ่านสปอยล์ถึงตรงนี้แล้วกูกดปิดเลย แล้วที่เล่มเจ็ดอัลมันร้องแทบตายว่าไม่อยากไปสลินี่ใส่มาเพื่อไรรรร ทีพ่อมันแค่พูดไม่เอาสลิธีรินก็ยังไม่ได้ไป อัลต่อต้านขนาดนั้นดันได้ไปนี่นะ ตระกูลแม่ก็โคตรกริฟ ตระกูลพ่อก็โคตรกริฟ ถึงแฮร์จินจะยอมรับได้ แล้วคนอื่นๆละ โผล่สลิมาคนเดียวเนี่ย
>>20 การตีความแตกต่างกันมันเป็นเรื่องธรรมดานะ และคนที่ใช้เหตุผลคุยกันก็จะรู้ว่าการตีความมันขึ้นอยู่กับบุคคล มองต่างกันได้ ไม่มีใครถูกใครผิดตายตัว ขึ้นอยู่กับว่าเอาเหตุผลตรงไหนมาคุยกัน ถ้ามีฝั่งหนึ่งที่เห็นว่าอีกฝั่งไม่ฟังเหตุผลก็เลยเลิกคุย เป็นเรื่องปกติธรรมดามากๆ
มึงจิ้นซีเรียสกับเจมส์ไปได้ไงวะ แม่งไม่มีเหี้ยอะไรสักนิดให้จิ้น คือพวกมึงคงเป็นผู้หญิงกันมั้งถึงไม่ได้มีโมเมนต์แบบเพื่อนสนิทผู้ชายที่เฮฮาไปไหนไปด้วย ทำอะไรก็นึกถึงกัน
คือเพื่อนสนิทมึงตายไง แล้วมึงก็เป็นพ่อทูนหัวของลูกเพื่อนมึงที่หน้าตาเหมือนเพื่อนมึงยังกะแกะ แล้วแฮร์รี่แม่งก็ไม่รู้จักพ่อ แปลกตรงไหนวะที่ซีเรียสจะชอบพูดเรื่องเจมส์ จะคิดถึงวันเก่าๆ แล้วเล่าให้แฮร์รี่ฟัง
แถมซีเรียสแม่งก็ติดคุกอยู่สิบกว่าปี ออกมาก็ต้องอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ แม่งคงว่างหาเมียหรอกเนอะ จะให้เขย่าทินเดอร์รึไงอีฟุหอยหลอด
เถียงได้เลยเรื่องนี้ ใครมีอะไรที่ชวนจิ้นเอามาแปะเลย กูจะทำลายจินตนาการของพวกมึงเอง
เพลาๆความวายลงหน่อยก็ดีนะ
ได้ยินว่าเพราะแคสลูน่าทำให้ป้าไม่กล้าชิบคู่นี้วะ
มึง จะคุยวายก็ไปคุยที่ห้องวายเหอะมึง กูกลัวโทรลจะมาอีก
อะไรที่มันไม่มีก็พยายามให้มันมี ฟุนี่แม่งฟุจริงๆ เดี๋ยวอีป้าแม่งก็ออกมาเอาใจ lgbt อีก น่ามคาน
คือเจมส์กับซีเรียสเนี่ยเป็นเลือดบริสุทธิ์ทั้งคู่ ห่ามๆ เหมือนกัน แถมที่บ้านพอตเตอร์ยังหัวก้าวหน้า ไม่แคร์เรื่องเลือดบริสุทธิ์อีก ได้ใจหัวขบถอย่างซีเรียสไปเต็มๆ สุดท้ายซีเรียสหนีออกจากบ้านไปอยู่บ้านเจมส์ จะไม่ให้สนิทกันเหี้ยๆได้ยังไงวะ
กูรู้สึกเหมือนพอป้าดัง ป้าเลยพยายามดันพวกสีผิว lgbt สลิไม่เลว ฯลฯขึ้นมาทั้งที่ตัวป้าไม่ใช้แบบนั้นจังเลย
ดัมเบิลดอร์มี hint ตรงไหนในเรื่องที่บอกว่าเป็นเกย์ป่ะวะ นอกจากรีบเขียนจดหมายหากรินเดอวัล
มานั่งคิดๆดู ตัวละครในเรื่องนอกจากฝาแฝดพาติลกับแชงแล้ว มีใครที่ถูกอธิบายแบบชัดเจนว่าไม่ใช่คนขาวไหมวะ
คือดีน โทมัสเนี่ยอ่านๆดูก็ไม่ชัวร์นะว่าผิวสีอะไร (ในหนังให้เป็นคนอินเดียใช่ปะ?) ส่วนคิงสลีย์ในหนังเป็นคนดำ แต่ในหนังสือก็ไม่ได้บอกเรื่องสีผิวไว้มั้ง(?) ส่วนเกย์เบี้ยนไบนี่ไม่ได้ปรากฏในเรื่องสักคน
การ์ตูนวายที่สาววายอ่านกันก็เป็นเรื่องมโนทั้งนั้น ไม่ต่างจากเซ็กแฟนตาซีของผู้ชายหรอก พวกNTR Rape Mind break สุดท้ายนางเอกใจแตกติดควยตัวร้าย การ์ตูนวายก็ไม่ต่างกัน โลกจริงเกย์สองคนมันไม่มีโมเม้นมุ้งมิ้งเป็นการ์ตูนตาหวานขนาดนั้นหรอก การ์ตูนวายที่ใกล้เคียงกับโลกจริงมากที่สุดก็สายบาระอะไรประมาณนั้น เกย์ออกสาวอ้อนแอ่นยังโดนรังเกียจจากเกย์คิงที่เป็นเกย์เหมือนกันเลยมึง
โมเม้นมิตรภาพลูกผู้ชายที่สาววายจิ้นกันสุดท้ายมันก็ไม่มีอะไรมากกว่ามิตรภาพหรอก ที่เหลือสาววายแม่งเมากาวล้วนๆ
ปล. อย่าเสือกเถียงว่า วายไม่ใช่เกย์นะมึง กูตบคว่ำจริงๆด้วย
Rule 34—"If it exists, there is porn of it – no exceptions"—
ถ้าอยากรอดในกระแสสังคมก็ต้องดิ้นรนต่อไปเรื่อยๆอ่ะนะ
ไม่ให้ฝั่งตัวเอกตายเลยก็ไงอยู่นะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.