Fanboi Channel

กูขอเริ่มคนแนกได้ไหม แม่งจะกดเฟป ทำไมวะ มึงมาอ่านเฉยๆ เม้นก็ไม่เม้นให้ พอไม่ถูกใจมึงก็ถอนเฟบ ใจดำฉิบหาย ไม่ให้กำลังใจเสือกบั่นทอนกูอีก กูตั้งใจแต่งไม่เคยดองอัพวันเว้นวัน แต่มึงไม่ทำห่าไรเลย กูเสียใจนะเว้ย

>>929 กดไว้แล้วมันเด้งเตือนไง แล้วไม่เม้นต์นี่คือใจดำเหรอ

ถ้าเป็นเมื่อก่อนกูอ่านความเห็นของมึงแล้วกูคงไปโหวตต่ำรับขวัญมึงซักรอบ แต่เดี๋ยวนี้ทำไม่ได้แล้ว เสียดายเล็กๆ

>>930 กูระบายเพราะอยากได้กำลังใจ อยากได้แนวคิดดีๆ จากโม่งบางคน เพื่อเรียกกำลังใจ เพราะ กูแต่งนิยายอ่านฟรี กูไม่ใช่นักเขียนดังจะได้ไม่แคร์อะไร ถ้ามึงมีโอกาสได้โหวตต่ำนิยายกู กูก็ขอบอกว่ากูไม่แคร์ยอดโหวต แต่กูกะอยู่แล้วล่ะว่าถ้าระบายก็มีพวกร้อนหัว นาวเบิร์นเบบี้เบิร์น มาแซะกูจนได้ อ่านใหม่ดีๆนะคะซิส ว่าจริงๆแล้วกูเสียใจ ไม่ใช่กูจะด่านักอ่านเอามันส์ แล้วมันจริงไหม นิยายอ่านฟรีนักอ่านจะทำไงก็ได้สินะ สงสารกูบ้างกูซื่อสัตย์กับคนอ่านตลอด แม่งพิมพ์เยอะไม่ไหว กูกลัวมึงไม่อ่าน รักนะคะซิส

>>931 ถ้ามันเวิ่นเว้อมโนไปไกลก็ควรตบกลับมาโลกจริงบ้างนะ เอาแต่ปลอบกันในกะลามันไม่ทำให้อะไรดีขึ้นหรอก

ไม่แคร์ยอดโหวตแต่แคร์ยอดแฟบ แล้วกูว่ามึงด่าเอามันนะ แค่ไม่เม้นต์คือนักอ่านใจดำ อะไรของมึง

มันไม่เกี่ยวกับนักอ่านฟรีอะไรหรอก แค่คนอยากอ่านเขาก็อ่าน มึงจะไปบังคับลำเลิกบุญคุณอะไรนักหนา

ถ้าโดนด่างี่เง่ากูก็เห็นใจมึงนะ แต่นี่คือหัวร้อนเอง มโนเอง ด่านักอ่านเอง ถ้ามันลำบากขนาดนั้นก็เลิกเขียนเถอะ

สุดท้าย การซื่อสัตย์กับนักอ่านคือการเอา"นักอ่านฟรี"มาด่าลับหลัง กูนี่กด"ว้าว"ให้เลย

กุเป็นคนอ่านแล้วไม่เคยกดห่าไรเลย เข้าอ่านอย่างเดียว ไม่เม้นด้วยซ้ำ คือไม่ชอบให้มันเด้งเตือน ไม่ชอบเม้นประเภทว่า รออ่านนะคะ ไรงี้ ดูสิ้นคิดเกินไป เลยไม่เม้นแม่ง แล้วกุก็ประเภทนึกได้ค่อยไปตามอ่าน เบื่อมานั่งรอทีละตอนๆ
กุว่าถ้ารักจะแต่งอย่าไปแคร์พวกสถิติเลยประสาทจะกินเอาก่อนแต่งจบนะกุว่า อย่างกุตอนนี้แต่งเองอ่านเองคนเดียวยังไม่ลง เพราะยังรู้สึกไม่ค่อยพอใจในผลงานเท่าไหร่ กลัวลงแล้วตามแก้บ่อยๆคนอ่านด่าอีก แถมสปีดแต่งนี่ช้ามากอู้มาก 555+ กุชมคนที่ลงได้ตามเวลาเลยนะว่าอย่างน้อยก็มีความรับผิดชอบดี
ถ้าเมิงอยากได้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์ต่อการแต่งไม่กลัวโม่งแหกก็ลงลิ้งค์ไว้ก็ได้เดี๋ยวจะช่วยเข้าไปอ่านติชมให้
ส่วนถ้าเจอพวกนักอ่านสักแต่ด่าเอามันส์ไม่บอกจุดที่ควรแก้กุว่าก็อย่าไปแคร์ นักอ่านหลายคนก็นิสัยเสียจริงก็ปล่อยเบลอไป

แหม่ กูละชอบจริงๆเวลาเห็นคนเขียนปัญญานิ่มออกมาเรียกร้องแล้วเผาตัวเองตายไปเอง เบิร์นหัวมึงไปเหอะออกมาดิ้นๆอยู่คนเดียว
คนเขาอ่านข้อความมึงยังไงเข้าใจว่าเป็นการด่า ไม่ใช่เป็นประโยคขอกำลังใจ (ถ้าเป็นขอกำลังใจจริงการเขียนมึงมีปัญหาการสื่อสารแล้ว ที่เขาไม่เม้นท์ให้เพราะห่วยอ่านไม่จบตอนเปล่าวะ...)
มีคนมาแย้งหน่อยมึงทั้งแถทั้งประชด คนมาเม้นท์ตินิยายให้ปรับปรุงมึงไม่ออกงิ้วไล่ลบเม้นท์เขาเลยเหรอ....

ต่อมเผือกทำงานหนักชิปหาไม่เจอเลยที่นี้
ไหนๆแต่งเรื่องไหน จะตามไปกดติดดาวให้ ถามจริงมรึงจะเอาดาวไปแลกข้าวกินหรอ เม้นนักอ่านมรึงเอาไปแลกเงินได้ช๊ะ!!
ที่มรึงเขียนคือ นินทาหว่ะ บ้านกรูเค้าเรียกนินทา ไอ้ที่แถบอกขอกำลังใจเค้าเรียกตอแหล

กูเป็นนักอ่านคนหนึ่งนะ กดเฟบไว้แจ้งเตือน นานๆ เจอเรื่องถูกใจหรือมีอะไรให้เม้นก็จะเม้นที ที่ไม่เม้นเพราะมันไม่มีอะไรให้เม้นว่ะ
กูไม่สามารถให้ตัวเองเวิ่นได้ขนาดนั้น เห็นบางคนอ่านแล้วเม้นยาวเป็นพรืดกับเรื่องที่กูเฉยๆ ก็รู้สึกนับถือจริงๆ หรือจะให้เม้นว่า รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้

สมัยนี้ ใครเขียนแล้วหวังทำเป็นอีบุ๊คสร้างรายได้
แนะนำว่าอย่าลงเว็บจนหมดเรื่องละมึงเอย
คนอ่านรุ่นใหม่ๆ เขาใช้แอ็ปก็อปเนื้อเรื่องที่ลงไว้ในเว็บได้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเว็บไหน ดด. วล. หรือที่อื่นๆ
พวกนี้ก็อปอ่านเก็บไว้ในเครื่องเสร็จ จะไม่มีทางไปอุดหนุนนิยายเรื่องนั้นได้ง่ายๆเลย ไม่ว่าหน้าปกหรือรีไรท์ใหม่เพิ่มตอนพิเศษเข้าไป
ถ้าเผลอลงครบเรื่อง เป็นได้จบ ขายไม่เดินในทันที
ปล.เข้ามาบ่น

Ky สมมติกูเขียนนิยายแล้วนางเอกคู่กะพระเอกแล้วก็พิมพ์ทำมือไป แต่ทีนี้กูสายจิ้น ชอบเคมีนางเอกกะตลค.อื่นแล้วเขียนเอยูที่สองคนนี้คู่กันขึ้นมา(นอร์มอลนะ)แล้วพิมพ์เป็นโดจินนี่ถือเป็นการทรยศคนอ่านมั้ยวะ อย่างถ้าใครไม่จิ้นไม่ชอบไรงี้ เขาอาจจะมองว่าทำไมไม่แต่งคู่กะคนใหม่ไปเลยวะ แทนที่จะใช้นางเอกเดิมฝห้เสียค.รู้สึก

>>938 เห้ย ปัญหานี้กูกำลังเป็นเหมือนกัน แต่ถ้ากูจะทำจริงๆกูไม่รู้สึกทรยศคนอ่านนะ รู้สึกเหมือนเป็นทรยศพระเอกคนเดิมมากกว่าอ่ะ Zกูสงสารมัน 5555555555555) คืองี้ กูเขียนเรื่องนึงมาได้แล้วไปให้นางเอกมีคู่ใหม่ช้ะ แล้วกูดันชอบคสพ.เรื่องใหม่มากกว่า พอกลับไปอ่านเรื่องเก่ามันก็ไม่อินแล้ว เกลียดตัวเองชิบหายเลยแม่ง

>>938 คนอื่นไม่รู้ยังไง แต่สำหรับกูไม่โอเคอ่ะ นึกถึงเคสเรื่องลำนำจันทราวารี ที่มีตอนจบสองแบบ เรื่องหลักๆจบกะพระเอกคนเดียวแล้ว แต่เสือกมีตอนพิเศษที่จบแบบฮาเร็ม กูไม่ชอบแฮะ รู้สึกนักเขียนโลเลไป นอกจากว่าเรื่องหลักมันจบแบบปลายเปิดไว้ก็ว่าไปอย่าง

>>938 สำหรับกุไม่โอเคนะ มันดูแบบนางเอกโลเลทันที ถ้าจะจบแบบนี้ไม่จบกะใครเลยจิ้นเองไปง่ายกว่า กุเบื่อพวกแบบมามีเรือหลายๆลำมาก ลงผิดลำทีมันหมดอารมณ์จะอ่านต่อ ทำให้มีความรู้สึกเกลียดนิยายเรื่องนั้นขึ้นมาทันทีเลย ทั้งที่จุดอื่นๆที่ดีๆมันก็มีให้จำนะ แต่พอความคิดเรื่องลงผิดลำมันมาก็แบบเซง

>>938 กูโอเคว่ะ กูชอบ 5555

กู >>938 เอง ขอบใจสำหรับความคิดเห็นนะทุกคน คือเอยูของกูที่คิดเนี่ยเป็นโลกที่ไม่เคยมีตลค.พระเอกคนเก่าอยู่เลยเว้ย กูคงเขียนแหละแต่ไม่โพสไม่พิม กูป๊อดคนด่ากูไม่สู้ เขียนเองอ่านเองสนองตัณหาแม่ม555 นางเอกกูกระด้างไง พระเอกกูสายอ่อนโยน ทีนี้มีลูกน้องนางเอกที่นิสัยทื่อมะลื่อเหมือนกัน อยู่ด้วยกันมักแดกจุด .......ยาวๆ ไป กูเลยคิดว่าถ้าแข็งเจอแข็งบ้างคงน่าสนุกดี เหมือนเอาก้อนหินสองก้อนมาวางข้างกันอะ

เออ กูสงสัย มาถามมู้นี้ได้มั้ย คือเวลาเข้าทวิต กูจะเห็นบางคนเขาแต่งฟิคแล้วลงเป็นรูปไง นึกออกใช่ป่ะ เลยอยากรู้ว่าเขาทำยังไง เขียนลงอะไรวะ กูจะได้ลองมั่ง

>>944 มึงเห็นมาจากไหนอ่ะ ลงรูปก็มีหลายอย่าง บางคนก็เขียนลงโน็ต บางคนก็ลงเว็บเลบแล้วแคปมาลงอีกที

>>945 อ่าว มันมีหลายวิธีเหรอ เดี๋ยวกูลองไปหาตย.ที่เคยเห็นก่อนละกัน รอไปก่อนนะ

กูพยายามหาอันธรรมดาสุดๆละ แต่หายากชิบ เอาเป็นยังงี้ไปละกัน กูสงสัยว่าพิมพ์ลงอะไรแล้วแคบยังไงถึงพื้นขาวงี้ได้วะ
https://twitter.com/hiyuura/status/817567382461812736

>>947 กูไม่รู้ของเขานะ แต่เวิร์ดปกติก็พื้นขาวนะเพื่อนโม่ง เยอะแยะออก ใช้กูเกิ้ลดอคก็ได้ แคปมือถือแล้วโพสต์เลย

>>948:แต้งกิ้ว ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ

>>949 notepad ธรรมดาก็ได้ หาโปรแกรมแคปรูปเอา ระวังเรื่องขนาดตัวอักษรใหญ่หรือเล็กไป ตัวเล็กมากจะอ่านไม่ได้

>>950 ขอบคุณอีกครั้ง กูจะลองหลายๆวิธีดู

ถามในฐานะคนเขียนนะ
สมมุติว่าพวกมึงอ่านนิยายเรื่องนึงแล้วเจอว่านางเอกมันไม่ได้ท้องกับพระเอกแต่โดนข่มขืนจนท้องกับตัวร้ายแทน
รับได้กันไหมวะ Q^Q

>>952 แต่งเล่นไม่เป็นไร
แต่ถ้าหวังขาย หรือตีพิมพ์คงอยากหน่อย
เพราะคนอ่านชอบแนวสุขนิยมมากกว่า

มีวิธีพัฒนาสำนวนกันยังไงบ้างวะ ของกูอ่านแล้วมันรู้สึกขัดๆไม่ไหลลื่นยังไงก็ไม่รู้

กูยิ่งเขียนสำนวนยิ่งเหี้ยลงด้วยซ้ำ คืออ่านมากขึ้น คำเยอะขึ้นก็จริง

แต่เข้าไม่ถึงตัวละครของตัวเอง เขียนออกมาทีแม่งก็ฝืดหมด

>>955 จริง เป็นเหมือนกัน อ่านพอเยอะอยู่นะ เห็นคนอื่นเขียนได้ก็ลองมั่ง พอเขียนเสร็จก็นั่งจ้อง รู้สึกว่ามันไม่ใช่ไงไม่รู้ทุกที

>>952 ถ้าแนวดราม่าอยู่แล้วธรรมดามากเลยนะ อยู่ที่เนื้อหาโดยรวมมากกว่าว่าเป็นยังไง บอกแค่นี้ตอบยาก

>>954 กุยังขัดๆกับตัวเองอยู่เลยว่ะ บางทีเขียนๆลบๆแก้ๆบ่อยมาก บางทีกุชอบเขียนยืดยาวพอมาอ่านก็แบบเห้ยมันยาวไปว่ะแก้ พอแก้เสร็จเห้ยมันสั้นไปแก้อีก จะบ้าตาย แล้วเลือกใช้คำนี่ลังเลหนักมาก คิดแล้วคิดอีกใช้คำไหนดี กุเข้าใจคนแต่งนิยายมากขึ้นเยอะเลย หลังจากอ่านอย่างเดียวมานาน แต่ก็ยังบ่นพวกไม่หาข้อมูลเลยแล้วแต่งมั่วซั่วนะ เพราะกุค่อยๆแต่ง คาใจตรงไหนก็หาข้อมูลก่อนตลอด เห็นพวกแปบๆแต่งได้เป็นเล่มๆนี่ก็แบบบางทีก็หมั่นไส้ว่ะ เป็นกันมะ อิจฉาพวกแต่งเร็วๆ

>>957 อิจฉาคนอื่นมันก็ธรรมดาอยู่ละสำหรับกู ไม่ได้ตาร้อนบ้าคลั่งอะไรแบบนั้น แค่แบบ โห จะสตรองอะไรขนาดนั้น แล้วของตัวกูเองเมื่อไรจะทำได้บ้างวะ

กูมีปัญหาเรื่องเข้าไม่ถึงตัวละครว่ะ กูสร้างมันให้มีปมจนคนอื่นในเรื่องเข้าถึงยาก แต่สุดท้ายก็กู-คนเขียนนี่แหละที่เข้าไม่ถึงซะเอง เวรจริงๆ

ของกูติดปัญหาคาร์แกว่ง เขียนไปเขียนมาจะได้ครึ่งเรื่องแล้วมาแก้นิสัยตลค. เสริมนู่นตัดนี่จนรำคาญตัวเอง เพิ่งรู้ข้อเสียของการไม่ปูพื้นมาดีๆก็ตอนนี้แหละ

เสียงสำนักพิมพ์
สัมภาษณ์ผู้บริหารไฟแรงจาก-สำนักพิมพ์คำต่อคำ
ลองดูแนวทางของสนพ. แนวนิยายรัก
http://www.writenowmag.com/content/13100/เสียงสำนักพิมพ์---สัมภาษณ์ผู้บริหารไฟแรงจาก-สำนักพิมพ์คำต่อคำ

จับเข่าคุย
นักเขียนตัวเล็กแต่มากฝีมือ...ดวงตะวัน
http://www.writenowmag.com/content/14020/จับเข่าคุย---นักเขียนตัวเล็กแต่มากฝีมือ...ดวงตะวัน

เคยเจอปัญหาคาร์ซ้ำกันไหมวะ กูเป็นประเภทแต่งหลายเรื่องพร้อมกันอ่ะ กลายเป็นว่านิสัยพระเอกสองเรื่องมันคล้ายกันซะงั้นถ้าเจอแบบนี้ทำไงอ่ะ

ky >>>/literature/2419/585/

สงสัยนานแล้วเวลาอ่านนิยายจะต้องคาดหวังมีพระเอกนางเอกกันเหรอ เห็นบางเรื่องพวกเด็กเมนต์อย่างเอาเป็นเอาตายต้องรู้ให้ได้เช่น ใครเป็นพระเอก ใครเป็นนางเอก แฮปปี้เอนมั้ย ถ้าไม่ตอบไม่รู้จะเลิกอ่าน

ถ้าเป็นตัวเองเวลาอ่านจะสนใจว่าจะคนเขียนจะเรื่องอะไร แนวไหน สื่ออะไร หักมุกหรือมีมุกอะไรแปลกใหม่ สำหรับตัวละครก็แค่พอรู้ว่าตัวไหนเป็นตัวนำเรื่องก็พอ ถ้าจบแบบคู่นำได้อยู่ด้วยกันก็แฮปปี้เอนดิ้งเป็นพระนางไป ถ้าไม่อยู่ก็ไม่เป็นอะไร หรือมีคู่รักในเรื่องเป็นคู่รองก็แฮปปี้เอนดิ้งได้ ตัวนำดำเนินเรื่องเป็นตัวอื่นที่ไม่ใช่พระเอกนางเอกก็ได้ แค่น่าสนใจอ่านจนจบแล้วสนุกชอบก็พอ

บางทีกูก็งงว่าทำไมถึงชอบถามว่าใครพระเอกนางเอกเหมือนกัน กูรู้สึกว่าพวกนั้นจะได้เลือกเชียร์ถูกคนอ่ะ มีความเห่อหมอยเบาๆ
อย่างเกมออฟทรอน จนป่านนี้กูก็ยังงงว่าใครเป็นพระเอก(แต่กูว่ามันเป็นประเภทหลายตัวเอก) คนชอบบอกว่าจอนเป็นพระเอก แดนี่เป็นนางเอก แต่สำหรับกูกูว่าทีเรียนกับเซอร์ซี่เป็นตัวที่เด่นสุดเลยว่ะ ถึงเซอร์ซี่จะบิชและโง่และโง่แต่นางเด่นมากจริงๆจนกูเชียร์นางทั้งๆที่รู้ว่าปลายทางคือปากเหว5555
สำหรับกูกูสนใจเนื้อเรื่องมากกว่า ตลค.มันเป็นตัวขับให้เนื้อเรื่องเดินไปได้ ส่วนถ้าคาร์มันมีสเน่ห์ก็ถือว่าเป็นกำไรไป ถ้าเนื้อเรื่องสนุก ไม่จำเป็นต้องหวือหวาหรือหักมุมก็ได้ ถ้ามันดำเนินเรื่องสนุกก็คือสนุก แค่นั้นเอง

อย่างเราเป็นพวกถ้าเขียนตัวละครมาดีพอหรือ relate กับเรามาก ๆ หรือเขียนจนเราชอบเราจะอวยตัวนั้น บางทีถ้าต้องเอาตัวละครตัวนั้นไปดราม่ามาก ๆ เราก็จะช้ำใจตายน่ะ คือ คนอ่านนิยายมันมีหลายแบบ แบบอ่านเอาพล็อตจะไม่แคร์เรื่องนี้เท่าไหร่ แต่ถ้าอ่านแล้วผูกพันตัวละครง่าย รู้เรื่องแบบนี้ก่อนมันก็ช่วยให้เตรียมใจหรือคาดเดาแนวทางเรื่องล่วงหน้าได้ว่าเรื่องที่อ่านจะไม่เฮิร์ตตัวเองเกินไปน่ะ

>>965 แต้งก์เก็ตล่ะ ไม่ทันคิดเรื่องการผูกพันกับตัวละคร (ปกติไม่เป็นอ่านเอาเรื่องแบบ >>964 มากกว่า ไม่เคยกรี๊ดตัวละคร) เออมันก็จริงคนอ่านคงอยากเลือกเรื่องที่ตัวเองถูกจริตมากสุดติดตาม ออเช...

>>964 มึงคงไม่เคยอ่านนิยายรักแล้วลงเรือผิด เรื่องที่ถาม ๆ กันเนี่ยมันจะเป็นเรื่องที่มีความรักนำ ถ้าเป็นเรื่องผจญภัยไร้รักก็จะไม่เป็นไรหรอก

ถ้าไม่บอกว่ามีพระนางแล้วมาเจอตอนหลังว่าสุดท้ายพระเอกแต่งงานกับคนที่กูไม่ถูกใจนี่กูโคตรเสียความรู้สึก ประเภทนางเอกบทไม่เด่น ถึงแกนหลักมันจะไม่ใช่เรื่องรัก บางเรื่องกูอ่านไม่ต้องการให้ตัวเอกมีคู่ด้วย อ่านอยู่ดีๆ มีเรื่องรักเข้ามาเอี่ยวนี่ก็เท

นิยายรักก็ไม่อวยตัวละครนะ อ่านๆ ไปถ้าคนเขียนทำให้รู้สึกตัวละครรักกันได้ก็โอเค แต่ถ้ายัดบทกำหนดว่านี่พระนางคู่นี่ต้องมาลงเอยกันก็ไม่ว่าอะไรขึ้นกับคนเขียนคงจะเฮ้ๆ หน่อยว่ามันรักได้ไงอย่างอนิเมที่ดังตอนนี้ยังสงสัยรักกันได้ไง หรืออย่างแฮรี่ตอนแรกนึกว่าแฮรี่คู่กับเฮอร์ไมโอนี่แต่อ้าวกลายมาคู่กับรอนก็โอเคไม่ได้เสียความรู้สึก ถึงไม่ค่อยเข้าใจคนที่ไม่พอใจขนาดพิมพ์ด่าคนเขียนอย่างเอาเป็นเอาตาย

ถ้าแปล all's fair in love and war ว่าทุกสิ่งล้วนขาวสะอาดในสงครามและความรัก น่าจะเข้าใจง่ายกว่าแปลว่า ทุกสิ่งล้วนยุติธรรมในความรักและสงคราม นะ ว่าไหม

>>970 กูว่าแปลแบบนี้มันออกแนวบิดเบือนความหมายของเดิมไปแล้วนะ ไม่ให้ผ่านว่ะ

>>970 กูว่า ทุกสิ่งล้วนยุติธรรมในความรักและสงคราม เข้าใจง่ายกว่าขาวสะอาดนะ ขาวสะอาดมันดูจะใช้ผิดความหมายไปอะ

>>970 ถ้าเป็นกูจะเป็น ทุกสิ่งล้วนเท่าเทียมในความรักและสงคราม

แต่ถ้าเป็นสำนวนกูจะเป็น ไม่มีสิ่งใดได้เปรียบสิ่งใดในเรื่องสงครามและความรัก หรือ ไม่มีใครได้เปรียบใครในเรื่องสงครามและความรัก

>>973 กูว่าไม่ใช่แล้วนะ สำนวนนี้สำหรับกูคือ ในสงครามและความรักทำอะไรก็ไม่ผิด ไม่เกี่ยวกับได้เปรียบเสียเปรียบ

>>974 คำอธิบายจะประมาณ
- People in love and soldiers in wartime are not bound by the rules of fair play.
- in love and war you do not have to obey the usual rules about reasonable behaviour

ประมาณคือ ในเรื่องของความรักและสงครามไม่เลือกวิธีการที่จะเอาชนะ (ซึ่งมันมีทั้งที่ถูกต้อง แฟร์ๆ และใช้เล่ห์เหลี่ยม คดโกง)

ตอนที่เราเขียนประโยค "ไม่มีใครได้เปรียบใครในเรื่องสงครามและความรัก" คือตั้งใจให้ตัวละครบอกอีกตัวละครว่า ไม่เกี่ยวว่าคู่แข่งตัวละครจะเป็นใคร ความรักมันอยู่ที่ตัวละครสองตัวที่จะตัดสินใจกันเอง

แวะมาบ่น(?)ตัวเอง 555 เห็นคนอื่นเขียนก็แบบเฮ้ย แบบนี้เราก็เขียนได้ บางทีมีพลอตในหัวเรียบร้อยด้วยนะ แต่พอลงมือเขียนจริง เอิ่ม ทำไมมันติดๆขัดๆจังวะ รู้สึกสมองมึนงง เขียนวกไปวนมา (คิดไปเองรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ) สมองไม่ค่อยแล่นชอบกล คงห่างไปนานด้วยแหละ เฮ้อ บ่นจบแล้ว ไปละ

ห้องนี้รับปรึกษาปัญหานักเขียนไหมนิ อยากหาคนคุยปรึกษาหน่อย

>>977 ก็น่าจะได้นะ ลองเล่ามาสิ

คือบรรยายได้เป็นประโยคบอกเล่ามากกว่านิยายอะ มีคนบอกว่ามันแข็งๆทื่อๆไม่สื่ออารมณ์เท่าไหร่ มีวิธีช่วยไหมครับ

>>979 ที่ว่าแข็งๆนี่ยกตัวอย่างหน่อยได้ป่าว แต่สำหรับกูคือน่าจะลองดูจากงานคนอื่นนะ เอาหลสยแบบหน่อย คนนี้อาจเขียนสั้นแต่ได้ใจความ คนนี้เขียนยาวแต่เวิ่นเว้อ ลองหาหลายๆแบบมาเทียบกันดู อ่านเยอะๆน่าจะช่วยซึมซับให้บ้างแหละ

>>980 วิริยาวิ่งเข้าไปพยุงร่างของคุณพินิจที่ซวนเซไปมาแต่ก็คานน้ำหนักไม่ไหวจึงล้มไปกองกับพื้นหญ้าทั้งคู่

"ขอบใจนะ แต่เธอควรไปเรียกยามตรงนั้นมาช่วยจะดีกว่า"

"ขอโทษด้วยค่ะ" หญิงสาวสะบัดเศษวัชพืชเล็กๆออกจากหัวแล้วรีบลุกขึ้นไปเรียกยามที่ป้อมมาช่วยชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว

ขณะที่พินิจซึ่งทนอาการเจ็บป่วยไม่ไหวก็ได้หมดสติไป

>>981 มันก็กระชับดีนะ 5555

น่าจะเพิ่มความรู้สึกของตัวละครไปด้วยรึเปล่า กูอ่านแล้วเห็นภาพวิริยาตอนขอโทษนี่หน้านิ่งมาก ปัดหญ้าแล้วเดินไปเฉย ดูแล้งน้ำใจชะมัด 5555 อาจจะแบบเออ ทำหน้ารู้สึกผิด/น้ำเสียงเศร้า ไรงี้หน่อย

วิริยาหน้าตาตื่นวิ่งเข้าไปพยุงร่างของคุณพินิจที่ซวนเซไปมา แต่ร่างเล็กของเธอต้านรับน้ำหนักไม่ไหว จึงพากันล้มหงายไปกองกับพื้นหญ้าทั้งคู่

"ขอบใจ เธอควรไปเรียกยามตรงนั้นมาช่วยจะดีกว่า" พินิจกัดฟันพูดข่มอาการเจ็บปวด

"ขอโทษค่ะ" หญิงสาวรีบลุกขึ้นโดยไม่ได้สะบัดเศษวัชพืชเล็กๆออกจากหัว แววตาร้อนรนเป็นห่วงเขาอย่างเห็นได้ชัด ก่อนก้าวเท้าวิ่งออกไปเรียกยามที่ป้อมมาช่วยชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว

ขณะที่พินิจฝืนทนอาการเจ็บต่อไปไม่ไหว เขาเพียงเห็นภาพลางๆ ที่หญิงสาวร้องเรียกคนมาช่วย ก่อนหมดสตินอนแน่นิ่งไป

ปล.กูคิดว่าน่าจะเพิ่มอารมณ์ระหว่างคู่นี้อีกนิด ประมาณนี่ละมั้ง

>>983 ราง ๆ ค่ะมึง TT

>>983 โอ้ ขอบคุณที่ช่วยไกด์นะ ดูดีขึ้นเยอะเลย

มีใครขยันอ่าน แต่ไม่ขยันเขียนแบบกูไหม แรกๆ กูก็อ่านไปเขียนไปด้วยแหละ ก็แบ่งเวลาดีอยู่ แต่หลังๆ มานี่ขี้เกียจเขียนชะมัด ทั้งที่พล็อตก็พร้อม ทรีตเมนท์ก็ร่างเรียบร้อย เอาแต่อ่านๆ อย่างเพลิน กูเปิดไฟล์งานดูทุกวัน และก็ถอนใจทุกวัน

เรา >>977 นะคือตอนนี้มันเกิดความรู้สึกแปลกๆอย่างหนึ่งซึ่งบอกตัวเองไม่ถูกว่ามันยังไง
เรื่องคือเมื่อก่อนเวลาเขียนเราจะเน้นบรรยายกับเล่นคำให้มันอ่านแล้วลื่นไม่ติดไม่ขัดแล้วพอมาตอนหลังนี่เริ่มไม่ค่อยมีเวลากับไม่อยากให้คนอ่านรอนานก็เลยยอมเขียนแบบไม่ต้องใส่ความสละสลวยทางภาษาอะไรเอาแบบห้วนๆ บรรยายแบบรวบรัดๆไปเลย ทีนี้พอมีเวลากะจะกลับมารีไรท์ใหม่ดันเกิดโลเลขึ้นมาว่าจะไปทำให้บทบรรยายมันยาวขึ้นมาทำไมเพราะคนอ่านดันเมนท์บอกว่าชอบที่บรรยายแบบรวบรัดมากกว่า
เลยเริ่มคิดขึ้นมาว่า หรือเมื่อก่อนจะบรรยายน้ำท่วมทุ่งจริงๆ แต่แบบเห็นที่ตัวเองเขียนไปแบบห้วนๆแล้วมันรู้สึกว่ามันไม่ใช่อ่ะช่วยบอกทีว่าไอที่รเาเป็นตอนนี้มันเป็นอะไรกันแน่

>>987 กุคล้ายๆเมิงนะ แต่ของกุยังไม่ลงให้อ่านนะ แต่แบบชอบไปเทียบชาวบ้านอะ แบบเออของกุนับตัวอักษรนี่ไปเยอะมากแต่เนื้อหาไม่ไปไหนเลย แล้วก็มักเจอพวกคอมเม้นมู้ต่างๆที่บ่นๆพวกที่ยาวๆแล้วเนื้อหาไม่ไปไหนก็เลยจิตตกนิดหน่อย คือของกุบรรยายเยอะ บทพูดจะน้อย แต่ก็ชอบที่จะเขียนแบบนี้มากกว่า ในใจก็อยากจะตัดให้มันสั้นๆกระชับ แต่สุดท้ายกุก็ไม่ตัดนะ กุว่าเอาตามที่ใจตัวเองชอบดีกว่า แต่งๆไปมันตามใจทุกคนไม่ได้อยู่ละ กุเลยตามใจตัวเองนี่แหละ มันเป็นปกติว่ะ แบบแคร์คนอ่านไรงี้อ่ะ ส่วนคนอ่านชอบรวบรัดไม่แปลกมั้ง ปกติก็อ่านก็อยากรู้ฉากต่อไป เนื้อหาถัดไปกันอยู่แล้ว ถ้าบรรยายเยอะส่วนใหญ่อ่านไปไม่ขยับไปไหน เมื่อก่อนกุก็ชอบรวบรัดนะ แต่พอโตขึ้นชอบแบบค่อยๆเป็นค่อยไปมากกว่า รู้สึกอินกับเนื้อหาได้มากกว่า เห็นภาพกว่า

>>986 มายกมือเงียบๆ 555

Ky เป็นนักเขียนมือใหม่ ช่วยแนะนำเว็บลงนิยายที่คนเล่นกันเยอะๆให้หน่อยสิ
นิยายที่แต่งมันเป็นแฟนตาซี ผจญภัยไม่เน้นความรักเท่าไหร่ ไปลงที่ไหนถึงจะเหมาะนอกจากเด็กดี

ช่วงนี้เว็บ เด็กดี กับ Fictionlog เขามีอะไรกันป่าวอ่ะยอดแฟบพุ่งแปลกๆ กับ มีคนเข้ามาคอมเมนท์บ่อยขึ้น คือแบบดีใจนะแต่สงสัยว่าทำไมจู่ๆก็เป็นแบบนี้ทั้งที่ปกติเงียบสนิทมันมีมหกรรมหรือ Event อะไรกระตุ้นคนอ่านกันรึเปล่า?

>>991 กูไม่รู้เรื่องที่มึงถามนะ
แต่เหมือนเห็นที่ไหนไม่รู้บอกว่านิยาย150เรื่องจากเว็บฉีเตี่ยนจะมาลงเว็บstorylog (เว็บนี้นี่ของอุ๊คบีป่ะ? ถ้ากูจำไม่ผิด)

>>992 ใช่อย่างที่ได้ยินมาน่ะแหละ แต่มันน่าจะอยู่ในหมวดนิยายจีนนะของ log อ่ะ แต่ของเราอยู่แฟนฯ ไม่น่าจะรับผลกระทบนะ

ขอความเห็นจากโม่งหน่อยสิ สมมุตเรากำลังเขียนนิยายเรื่องนึงแล้วเรื่องๆนั้นมันมีที่ตั้งอยู่ในจุดที่มีแค่เพศๆเดียวมารวมกัน เช่นเขียนเรื่องราวในค่ายทหารงี้ นักเดินเรืองี้ที่แม่งมีแต่ผู้ชายอะ มันจะแปลกๆป่าววะถ้าในเรื่องมันไม่มีผู้หญิงเลยซักคน ไม่วายนะ ไม่มีเรื่องรักๆเลย หรือเราควรยัดตัวละครหญิงลงไปด้วย แต่ปัญหาก็คือไม่รู้จะยัดไปยังไงเพราะวางเนื้อเรื่องไปแล้วแล้วมันไม่ได้มีฉากที่ตัวละครหญิงจะเข้ามามีส่วนได้อะ มันจะเลี่ยนผู้ชายไปปะ

>>990 เมื่อก่อนจะแนะนำ
พันทิพ - แต่ตอนนี้ระบบลงนิยายมันเละมากแล้วถ้านิยายผ่านต้องมานั่งไล่ลบเองแบบ edit กดลบกระทู้ไม่ได้ เจ้าพ่อเจ้าแม่เยอะ คนเลยเริ่มเบื่อถอยห่างกัน
ห้องสมุด - ตอนนี้เน่ามาก
ธัญวลัย - นิยายเยกัน
เด็กดี - น่าจะรู้ว่าเป็นยังไง
fiction log - เพราะเป็นของอุ๊คบี กลัวจะกลายสภาพเป็นอุ๊คบีบุฟเฟ่ต์ 2 เว็บร้างมาก
เล้าเป็ด - เฉพาะยาโอย
คัมออน - เฉพาะยูริ
ที่อื่นๆ ก็ไม่ค่อยนิยม ส่วนใหญ่จะลงเด็กดี เฟซตัวเอง แล้วก็เอาไปรวมเล่มขาย MEB เลย

ใครรู้ช่วยเสริมให้หน่อยล่ะกัน

>>994 ขึ้นอยู่กับวิธีเล่าของคนเขียนและเหตุผลที่รองรับ

การพยายามยัดลงไปจะเหมือนหนังฮอริวู้ดหลายเรื่องที่กลัวไม่มีพระเอกนางเอกต้องใส่ลงไปให้ได้ สุดท้ายคนดูก็จะเกิดคำถามมีไปเพื่ออะไร

>>994 ไม่ควร ถ้าตัวละครนั้นไม่มีผลกับเนื้อเรื่องแต่แรกมึงไม่ควร ไม่งั้นเรื่องมึงจะเละเทะเพราะพยายามเขียนเอาใจคนอ่าน

>>994 ในค่ายทหารปกติ ทหารหญิงฝ่ายหมอ พยาบาล มีมากไป ฝ่ายกองบังคับบังชาก็ต้องมีเหรัญญิก ไปจนถึงฝ่ายติดต่อประสานงาน ผู้ช่วยทูต อยู่ที่จะแทรกยังไง
เดินทางก็มีฝ่ายสื่อสาร ฝ่ายโภชนาการ ที่พอแทรกได้
ทุกที่มีบทให้แทรกได้หมด รวมถึงบุคลิกอีกว่าจะห้าว ทอมบอย ขนาดไหน
อยู่ที่จะเล่นบทยังไง
มีไปถึงน้องสาว พี่สาวเพื่อนๆ ที่มีโอกาสเข้ามายุ่งเกี่ยว จนไปถึงงานสายลับของศัตรูที่จะส่งเข้ามาแทรกซึม
บทมีเล่นเยอะไป แต่ปกตินิยายเพศเดียวล้วนๆ มันส่อไปทางวายมากไปจนกลิ่นฟุ้งจริงๆ น่าจะมีเบี่ยงเบนบทบ้าง
ปล. นี่เป็นความคิดส่วนตัว แบบสายธรรมดาทั่วไปนะ

>>990 ลงที่นั้นแหละ คนอ่านหลากหลายดี
มองจุดประสงค์หลักที่แต่งของตัวเองด้วย
แต่งไม่คิดมาก ก็ลงที่ไหนก็ได้
แต่งแบบหวังผล ใช้เด็กดีวัดกระแสนิยมทางแนวตลาดได้ ถ้ายังจับใจคนอ่านไม่ได้ในเรื่องที่เขียนลงไป
ก็ควรรีไรท์ใหม่ หรือ ไม่ก็จบ เปลี่ยนเรื่องใหม่เลย เพราะถ้ามุ่งหวังให้งานขายได้ ถ้า 10-20 บทแรก ยังจับแฟนคลับไม่ได้ ก็ควรถอยในเรื่องนั้นนะ แต่งใหม่คิดพล็อตใหม่ไปเลยดีกว่าฝืนเรื่องเดิมๆ

1000