Fanboi Channel

กระทู้สำหรับนิยายญี่ปุ่นแปลไทย

แวะมาร้องไห้กับชื่อ กูเศร้า... 55

ตะเตือนไต

เปิดประเด็นให้ นิยายญี่ปุ่นที่เพื่อนโม่งชอบมากที่สุดมีเรื่องอะไรมั่ง

โอ้ย ไตกู

กุชอบอ่านงานของโอตสึอิจิว่ะ

โคโคโระอะ ที่สุดของกูแล้วจริงๆเรื่องนี้ ภาษาเรียบง่ายแต่ลึกนรยละเอียดมาก กูรักที่สุดเลย

>>6 กูก็ชอบงานโอตสึ เสียดายที่พักหลังงานแกดรอปๆ+ไม่ค่อยเห็นงาน

>>8 โอตสึอิจิ หลังๆไปออกงานในนามปากกาอื่นด้วย

>>9 ขอนามปากกาใหม่เพื่อการติดตาม

>>9 ขอล่วยย

>>>/subculture/2280/476
ก็ใช่ได้ในระดับหนึ่ง เหมือนอ่านราโชม่อน

>>12 ของนักเขียนคนนี้เคยอ่านคำสารภาพ แล้วชอบอยู่ว่ะ สโนว์ไวท์กำลังลังเล

>>4 พีคสุดของนิยายญี่ปุ่นที่เคยอ่านก็สไปรัล ตอนอ่านแม่ง What the fuck มาก พลิกอารมณ์จากภาคแรกชิบหาย

>>14 ถ้ากุจะอ่านสไปรัล กุควรจะอ่านให้ครบชุดนี้ไหมวะ จริงๆ มันเป็นชุดใช่ป่ะ
https://www.img.in.th/image/7Kjb

>>15 เล่มสี่เป็นแค่ตอนเสริม จริงๆอ่านแค่เดอะริงกับสไปรัลก็พอ เพราะบางคนก็ไม่ชอบที่เล่มสองมันเดินเรื่องแบบนี้
แต่ถ้าชอบก็หาเล่มสามมาอ่านเพื่อความEPIC

พอบลิสไม่อยู่ก็หาอ่านยากชะมัด พวกแปลญี่ปุ่นหาอ่านจากไหนก็แปลไม่ถูกจริตซักที หรือทางนี้จะโลกแคบเองวะ

>>17 Talent ก็ใช้นักแปลกองบก.หน้าเก่าจากบลิสทั้งนั้น ต่างกันไงวะ

>>18 นี่ >>17 นะ talent1 มันโคตรของโคตรน้อย แถมออกไม่กี่เล่ม เข้าใจนะว่ามีปัจจัยหลายๆอย่าง แต่อยากรู้ว่าสำนักพิมพ์อื่นมีอะไรแปลดีๆบ้าง

Humming Book

Humming Book มีกุหลาบเลือด นิยายระทึกขวัญสไตล์ญี่ปุ่น กำลังจะมีเล่มใหม่ของคนเดียวเดียวกัน แปลดีอ่านแล้วไม่สะดุด

ปาปริก้า ของ Earnest

คดีฆาตกรรมเจ้าหญิงสโนว์ ของ แพรว

คินดะของทาเล้นท์วัน

ประมาณนี้ว่ะ

กูแนะพระอาทิตย์เที่ยงคืน(Byakuyakou) เนื้อเรื่องค่อยๆเฉลยตัวเองออกมาได้น่าติดตามมากๆ มีเป็นซีรีย์ด้วย ลองดูละกัน

กูชอบบรรยากาศ กับความสัมพันธ์ของตัวละครว่ะเรื่องนี้ เยอะดี เยอะจนลืมว่าใครทำอะไร
ซีรีส์กูชอบเพลงปิดกว่าเนื้อเรื่องอีก

>>22 เรื่องดีแต่กูเกลียดคนแปลเป็นการส่วนตัว หมายหัวตัวใหญ่ๆ ไว้เลย

>>19 บิเบลียที่โม่ง LN พูดถึงกันก็น่าจะดีนะ ดูจากขนาดรูปเล่มแล้วก็น่าจะจัดเป็นนิยายแปลมากกว่า
โม่งบางคนก็บอกว่าเรื่องนี้ไม่นับเป็น LN

>>25 อันที่จริงมันก็ไม่เป็น LN น่ะนะ ต้นฉบับเขาก็นับเป็น 文庫本 (นิยายขนาดรูปเล่ม A6)
พอมาแปลไทยเปลี่ยนขนาดเป็น B6 ยิ่งดูห่างไกลจากความเป็น LN เข้าไปใหญ่
ที่ชอบเอามาคุยกันในกระทู้โม่ง LN บ่อยๆ คงเป็นเพราะสนพ.ที่เอามาทำเขาขาย LN เป็นหลักน่ะ

พูดถึงสำนักพิมพ์ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่า Enter ก็เริ่มมาเอาดีทางสายนิยายสืบสวน
ปีที่แล้วกูซื้อมาสามเล่ม รร.แห่งความมืดสองเล่ม แล้วก็เรื่องเกี่ยวฆาตกรเกาหลีในคราบตำรวจ ก็โอเคนะทั้งสองเรื่องเลย
ราคาก็ไม่แพงมากด้วยเพราะว่าไปอยู่กับสำนักพิมพ์ใหญ่ พิมพ์ขายเล่มละไม่ถึงสองร้อย กระดาษถนอมสายตาอย่างดี

จริงๆอยากให้บิเบลียไปอยู่กับพวกEnter สยาม แพรว มากกว่าว่ะ เพราะคนทั่วไปคงซื้อได้ง่ายกว่ามาอยู่กับสำนักพิมพ์ที่เน้นขาย LN

>>27 เห็นมึงพูดเรื่องราคากูก็โน้มเอียงไปทาง enter ได้จะถูกลง...แต่คิดอีกที enter ได้กูจะไม่ได้มีหนังสือที่กระดาษข้างในแม่งลูบสนุกมากอย่างนี้และดังนั้น a+ ได้ไปก็ดีแล้วละ

กูเห็นด้วยนะ งาน Otsuichi แม่งดรอปลง อย่างว่านะ เขียนมาหลายปี หมดมุกก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่ยังไง Goth ก็เป็นหนังสือที่กูหยิบมาอ่านซ้ำบ่อยที่สุดอยู่ดี (ฮา) แต่ล่าสุดอ่านกล่องแห่งความฝันก็รู้สึก อืม เฉยๆ ไม่ได้เปรี้ยงเท่าไร แต่ก็คุ้มกับเงินที่เสียไป
ค่าย talent1 ถ้าไม่ซิ้อในงานหนังสือนี่ราคาโหดร้ายใช้ได้เลย

บิเบลียนี่กูไม่ถือว่าเป็น LN นะ แต่สำนักพิมพ์ A+ พิมพ์ LN เป็นหลัก คนเลยเข้าใจไปทางนั้น
แต่กูชอบบรรยากาศในเรื่องนะ อ่านแล้วเพลินดี ได้ระดับแบบเรื่อยๆ ไม่ได้ขวนขวายต้องอ่านในทันที

ปล. กระทู้นี้คุยเรื่อง LN ได้มั้ยวะ หรือว่าไม่ได้จะได้ระวังตัว

>>29 ln ไปคุยที่ห้อง ani ดีกว่ามันแยกไว้เฉพาะ
แต่หลังๆโอตสึแกหมดมุกจริงอย่างกล่องจำลองฝันจำไม่ได้ว่าอ่านที่ไหนแต่เห็นบอกว่าเป็นเรื่องที่แกหมดมุกเลยประกวดเรื่องมาแล้วเลือกเรื่องมาดัดแปลง(หรืออะไรสักอย่าง) โดยให้มีอ่านเทียบกันในเน๊ตแล้วก็มีรวมเล่มอย่างที่เห็น

เพิ่งอ่านเรื่อง คนเลว จบ สะเทือนใจชิบหาย เป็นเรื่องเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นแล้วเล่าเรื่องทุกคนที่เกี่ยวข้องไปพร้อมๆ กัน บรรยายโคตรละเอียดจนภาพติดตา เน้นเนื้อหาแนวใครดีใครเลวไรพวกนี้

>>31 ดีจัง กูซื้อมาดองไว้นานแล้ว อ่านของมึงแล้วจะได้มีแรงไปหยิบมาอ่านซะที

J-Horror ของเนชั่นบุ๊คส์นี่ก็ปิดไลน์ไปแล้วซินะ ไม่เห็นออกนิยายญี่ปุ่นมาเป็นชาติแล้ว

นิยายญี่ปุ่นนี่หลักๆกุอ่านแบบเก็บทุกเล่มนี่มีแต่ของ โอตสึอิจิ กะ ฮิงาชิโนะ เคโงะ
ตอนนี้ทั้งบลีส ทั้งเนชั่น เลิกหมด จะมีหวังให้สนพ.ไหนออกมาอีกบ้างนะ
(ยกเว้นทาเล้นท์วัน หนังสือแม่มแพงฉิบ)

หวังกับแพรวสำนักพิมพ์ว่ะ ล่าสุดออกมาสองเล่มอย่าง ห้องสมควรตาย กับ ฆาตกรรมสโนวไวท์
จริงๆ กูอยากให้ออกแนวรักหรือดราม่าที่ไม่มีคนตายหรือฆาตกรรมหรือผีบ้างนะ แต่ก็เข้าใจว่าคงขายยาก

กูอ่านเรื่องรักของนิยายญี่ปุ่นไม่ค่อยอินเลยนะ รู้สึกมันหวิวๆ ไม่เข้าใจตัวละครยังไงชอบกล เคยอ่านเรื่องของบลิสที่คุณหมอไปแต่งงานกับสาวขี้เหล้า
เพื่อปกปิดเรื่องที่ตัวเองเป็นเกย์ โดยที่สาวรับรู้เงื่อนไข ตอนจบสาวพยายามตั้งท้องโดยใช้วิธีผสมเทียมจากอสุจิของผู้ชายทั้งสองคนคือผัวเกย์และคู่ขาของผัว อ่านจบแล้วกูก็ทำตาลอยๆ และคิดว่า เพื่ออะไร...

กูอยากอ่านshin sekai yoriวะ มันเป็นเมะที่ดีงามมาก เนื้อเรื่องกลับไปกลับมาได้อีก มีครบรสทุกบรรยากาศ แต่เรื่องนี้ละที่ทำให้กูเชื่อคำกล่าวที่บอกว่านิยายญี่ปุ่นมักเบนเข็มไปทางsci-fi ไม่ว่าจะเริ่มจากตรงไหน

>>36 กอดมึง กูอยากอ่าน อยากอ่านเหี้ยๆ กูชอบงานคนเขีบนคนนี้แม้ตอนจบทุกเรื่องแกจะทำได้ไม่เท่ากับที่คาดหวังตอนต้นก็ตาม

>>34 กูว่าเอกลักษณ์ของนิยาย/หนัง ญี่ปุ่น คือ ดราม่า ผี สืบสวน
ถ้าเป็นนิยายรักหวานแหววกูว่ามันขายอยากเพราะไม่มีความต่างจากนิยายไทยเท่าไร ไม่คุ้มต่อการแปล
นิยายรักของมุราคามิก็เข้าใจยากสำหรับคนอ่านทั่วไป ที่ใกล้เคียงหน่อยน่าจะนิยายแนวอบอุ่นที่ Bliss เคยเอามาแปล
อย่างพวก Be with you(แล้วชั้นจะกลับมา) แต่ก็ไม่ได้เน้นเรื่องความรักหนุ่มสาว เน้นความอบอุ่นในครอบครัวมากกว่า

>>24 เค้าทำไมอะมึง ไม่ได้เกี่ยวกะเรื่องสำนวนใช่มั้ยวะ แบบว่าสันดานล้วนๆ ?

>>39 สำนวนน่ารำคาญตรงที่ชอบประดิษฐ์ประดอยคำให้มันเว่อร์ๆ เหมือนนามปากกามันนั่นแหละ ส่วนนิสัยนี่มันเคยเข้าไปด่าคนอ่านที่วิจารณ์งานแปลของมันด้วย กูเลยกาหัวแม่ง

>>40 อ่านแล้วนึกถึงนพดลเลยว่ะ บางทีก็สงสัยว่านักแปลระดับอาจารย์ของบลิส ทำไมไม่รับงานแปลมุราคามิ

กูเป็นพวกอ่านมูราคามิแล้วมองฟ้าไกลตอนอ่านจบว่ะ
แต่ในทางกลับกัน กูกลับชอบงานของคาวาบาตะยาสึนาริมากกว่า รูัสึกอ่านแล้วมีอารมณ์ร่วมไปมากกว่า
ยาสึนารินี่งานต้นแบบงานมูราคามิสินะ เท่าที่กูเคยได้ยินมา

งานหนังสือรอบหน้าจะไปจัดงานของอาคุตากาวะเซนเซย์มาให้ครบๆ เลย
เสียดายเมืองไทยไม่ค่อยเอาวรรณกรรมคลาสสิคญี่ปุ่นเข้ามาเท่าไร ทุกวันนี้ยังกระท่อนกระแท่นอ่าน โคโคโนะ ญี่ปุ่น ได้วันละหน้าเอง

>>42 มึงพูดแล้วนึกได้ จำได้ว่ามีบอกจะเอาสิ้นไร้ความเป็นมนุษย์เข้ามาสรุปไม่เอาเข้าแล้วใช้มั้ยกูเสียใจ

>>43 ครั้งสุดท้ายที่ได้ยินคือสนพ.ไต้ฝุ่นจะแปล แล้วก็เงียบบบบบหายไป

สิ้นความเป็นมนุษย์ของดะไซนี่คิดว่าอาจจะมืดมนไปละมั้ง กลัวขายไม่ได้ จริงๆ นิยายแนวนี้เหมือนขายพวกชอบเสพอยู่แล้ว
ตลาดในไทยนี่ไม่รู้แหะว่าเป็นไง แต่หนังสือให้อ่านสำหรับตอนเรียนของญี่ปุ่นด้วย

นิยายคลาสสิคพวกนี้ที่ Amazon jp มีให้โหลดฟรีบน Kindle กูนี้โหลดรัวๆ... //ถามว่าอ่านออกมั้ยก็ต้องพยายามฝึกอ่านต่อไป

โอตสึอิจินี่เรื่องไหนสนุกบ้างอะ

>>46 หลักๆก็ goth แต่เดี๋ยวนี้คงหายากแล้ว ส่วนตัวชอบปืนกับช็อกโกแลต(แต่อันนี้หายากกว่า) และkisu kids

>>47 ปืนกับช็อคโกแลตนี่หายากจริง
>>46 แนะนำเรื่อง ฤดูร้อน ดอกไม้ไฟ และร่างไร้วิญญาณของฉัน เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี GOTH ก็ดี ZOO ก็ดี ชอบเรื่อง Seven Room

กูชอบงานช่วงแรกๆ ฤดูร้อน ดอกไม้ไฟ หรือ ฉันหายไปในวันหยุด GOTH ก็ดีเหมือนกัน นอกนั้นอ่านเพลินๆ แล้วแต่ความชอบ ถ้าเพิ่งเคยอ่านแนวนี้มึงน่าจะชอบ แต่ถ้าอ่านแนวนี้เยอะๆ แล้วมึงอาจจะไม่ชอบงานยุคหลังๆ

>>48 zoo กูว่ามันสนุกเป็นบางเรื่องเช่น 7 room so-far และตอนหุ่นยนต์ หลายๆเรื่องก็จัดว่าแย่เลยเช่นตอนเครื่องบินกับตอน zoo
นึกได้อีกเรื่องคือนัดหมายในความมืด นึกไปมางานสนุกๆเขาก็มีแต่ช่วงแรกแฮะ หลังๆแย่ลง

ถ้าชอบโอตสึ กูแนะนำเรื่อง "เรื่องเล่าจากเงาสลัว" มาจากนักเขียนคนละคนกัน ให้บรรยากาศคล้ายๆ โอตสึช่วงแรกๆ แต่กุโร่ยน้อยกว่า ซึ้งกว่า

หลายคนชอบ 7 Room แฮะ คงเพราะซึ้งดี แต่กูไม่ค่อยอินเท่าไหร่ มันรู้สึกตัวละครไม่ใช่คนมากเกินไป
งานโอตสึอิจิที่ประทับใจที่สุดคือ รอยสักรูปหมา ไม่ได้ประทับใจเนื้อหานะ กูประทับใจปกอันแรกสุดของบลิส แบบไอ้เหี้ย มึงช่างทำออกมาได้...

แล้วยังหาซื้อได้ปะวะเนี่ย T__T

พวกร้านหนังสือมือสองน่าจะมี ไม่ก็ลองไปหาในกลุ่มแลกเปลี่ยนหนังสือกันอ่าน (ซึ่งกูไม่กล้าแลก เพราะกลัวหนังสือที่รักกูหายไป)

>>53 ถ้าพวกของบลิสในงานหนังสือยังพอเห็นอยู่นะ

ซีรี่ยส์ ฝันร้าย ของ talent 1 นี่สนุกมั้ยวะ เป็นแนวลึกลับที่พอเฉลยแล้วห่วยจนเงิบรึเปล่า

>>56 ฝันร้ายชิงช้าสวรรค์ กุโอเค อ่านเพลินดี
ฝันร้ายในลิฟท์นี่อ่านแค่เล่มแรก กุไม่โอเค กุว่าเงิบ
แต่อ่านนานแล้ว ลืมๆเรื่องไปหมดละว่ะ

เงิบแบบไหนวะ ประมาณเฉลยออกมาไม่พีคหรือเนื้อเรื่องพังป่ะ

>>58 จำไม่ค่อยได้ละ ไม่มีหนังสืออยู่ด้วย แต่คุ้นๆว่ามันหักมุมอะ หักแบบที่กุว่ามันไม่โอเคกะมันเท่าไหร่ (อาจจะพอเดาได้ตั้งแต่กลางเรื่อง แต่พอเฉลยดูดริฟท์ไป กลวงไป)
การดำเนินเรื่องมันจะเล่าสลับบุคคลที่ติดในลิฟท์ไปเรื่อยๆ เล่าฉากซ้ำๆกันบ้าง ยืดเยื้อจนง่วงไป อ่านแล้วไม่อินอะ

นิยายเรื่อง ยามะเนโกะของคนแต่งยาคุโมะมีเล่มเดียวเองเหรอ คือ กูอ่านจบละติดใจ...ถ้ามีเล่มอื่น ๆอีกน่าจะดี

นิยายสืบสวนเกาหลีเอามาคุยในนี้ได้ม่ะ เท่าที่อ่านมาอารมณ์เดียวกับนิยายญี่ปุ่นเลย

ถ้าไม่ให้มึงจะโกรธป่าววะ

ยามาเนโกะที่ญี่ปุ่นออกมาสามเล่มละ
เออ ตอนนี้เรื่องนี้ทำเป็นละครกำลังฉายอยู่เลย