Last posted
Total of 579 posts
>>560 กุไม่เคยอ่านงานเขานะ แต่ที่กุไปส่องๆ มา อย่างของโลตัสตงกง กุจิ้มเข้าไปสองสามเรื่อง ทั้งเรื่องเขาไม่เกิน 1k คำสักตอนเลยเพื่อน ยกเว้นตอนพิเศษท้ายเรื่อง แต่อย่างที่มึงว่า กุเห็นเขาเขียนทุกเรื่องว่าอ่านฟรีจนจบ
ใช่ๆ กุกะว่าจะซอยประมาณนั้นเลยเพื่อน พันห้าขึ้น
ของกุก็อ่านฟรีจนจบนะ ไม่เคยลองติดเหรียญล่วงหน้าเลย อยากลองบ้างเหมือนกัน แต่เขียนไปอัพไปไง ไม่สามารถ 5555
เออ กุอธิบายไม่เคลียร์เองว่ะ 555
ที่ว่าจะลองซอยตอนคำน้อยๆ แบบเขาบ้าง คือกุปล่อยอ่านฟรีจนจบนะ แล้วค่อยติดเหรียญทีหลัง
แบบนี้สรุปจำนวนคำน้อยๆ คือทำได้ใช่มั้ย
>>562 ที่กุบอกว่าอยากลองทำแบบ >>548 คือหมายถึงตอนกุเขียนจบแล้ว ออกอีบุ๊คแล้ว มาติดเหรียญรายตอนน่ะ
คือเท่าที่กุเข้าใจตอนนี้ คนที่ตามอ่านตั้งแต่กุลงแรกๆ จนจบ เขาจะโอเคกับจำนวนคำน้อยใช่มะ เพราะเขายังอ่านฟรีอยู่
แต่ถ้าใครมาเจอเรื่องกุตอนจบแล้ว ติดเหรียญไปแล้ว สมมุติว่าไม่เกิน 1000 คำ 3 เหรียญ
แบบนี้เขาจะยังรำคาญเหมือนที่มึงบอกใน >>555 อยู่รึเปล่าวะ
ถ้าเสียเงินอะ กุมีเหตุให้รำคาญอะไรก็ได้ง่ายๆนะเพื่อน แค่ต้องเลื่อนตอนบ่อยๆ ตัวอักษรเล็ก ช่องไฟห่าง นข.พูดไม่ถูกใจก็เหม็นได้ง่ายๆ กุจะมีความต้องการนั่นนี่เยอะเพราะกุถือว่ากุเสียเงิน555
ซอยสั้นเอาไว้เป็นทริคติดใหม่มาแรงเถอะ ซอยสั้นอ่านฟรีจะไม่รู้สึกเป็นภาระเท่าซอยสั้นแล้วเสียเงิน
แต่คือลงแบบอ่านฟรีตอนแรกไปกี่คำก็ตาม ตอนติดเหรียญหลังจบ มันก็คือตอนเดิมจำนวนคำเดิมน่ะ
ยังไงก็ขอบคุณเพื่อนโม่งทุกคนนะ กุจะลองไปหาตรงกลางดู
นักเขียนดังเขามีฐานแฟนที่มีความเชื่อใจแล้วน่ะ ต้องบอกว่าการวัดค่างานศิลปะนี่ ครส.ส่วนตัวกับแบรนดิ้งมีส่วนว่ะ ถ้าแฟนคลับเชื่อใจ กดซื้อทุกตอนปัญหานี้จะหายไปครึ่งนึง รวมถึงไม่คิดมากกับราคา เพราะเขาเชื่อใจนามปากกาตั้งแต่ต้น ส่วนคนรำคาญเขาจะหนีไปอีบุคกันก็ทำได้เลย
ตลาดมันไม่มีสูตรสำเร็จอ่ะมึง ลูกค้าก็หลากหลาย มึงไม่สามารถพลีสทุกกลุ่มได้ ทำได้แค่วิเคราะห์แล้วลองเลือกมาสักทางอ่ะ แล้ววัดผลสุดท้ายว่าแบบไหนดีสุดผ่านยอดขายอีกที
อยากลองเปลี่ยนแนวเรื่องที่เขียนไปเป็นวายเบทดูจังแฮะว่าจะเป็นยังไง แต่กูดันเขียนให้พระเอกกับพระรองมีเมียแล้วทั้งคู่เนี่ยสิ เฮ้ออออออ แถมเยเย่กันแทบทุกคืนด้วย
>>566 ใช่ๆ กุกำลังอยู่ในช่วงสร้างฐานคนอ่านเลย เรื่องสองเรื่องแรกกุคิดว่าเคารพงานตัวเองดิวะ เลยจัดไปตอนละ 4 - 5 เหรียญ 5555 ตอนนึงมี 3000 คำขึ้น บางตอน 5000 คำ แต่ทีนี้กุปล่อยอ่านฟรีจนจบไง แล้วไม่ได้เขียนตุนไว้ เขียนไปลงไป ตอนได้ขึ้นแบนเนอร์จริงๆ ตรงกับช่วงพีคในเนื้อเรื่องเลย แต่กุดันออกอีบุ๊คไม่ทัน จบ 5555
พอเขียนจนจบแล้วออกอีบุ๊คกุพอใจยอดนะ ได้หมื่นกว่าตั้งแต่เดือนแรก แต่ปัญหาคือรายตอนขายแทบไม่ได้ กุอธิบายไปข้างบนแล้ว >>542 ว่ากุลงตอนพิเศษเฉพาะในอีบุ๊ค (บอกตั้งแต่เปิดเรื่อง) กับติดเหรียญแบบที่ว่า จำนวนตอนที่ให้อ่านฟรีหลังติดเหรียญคือ 20% - 30% ของเรื่อง (เหมือนตย.อีบุ๊คที่เม้ดแนะนำว่า 10% ขึ้น) จุดนี้กุจะปรับละ คือลงตอนพิเศษทั้งรายตอนทั้งอีบุ๊ค
ส่วนที่หาวิธีอยู่คือติดเหรียญ >>545 ซึ่งตอนนี้กุเห็นไปทางเดียวกับ >>548 เพราะเห็นหลายคนบอก แต่ก็อย่างที่โม่งบนว่า ในแอค ngl เคยมีประเด็นเรื่องทำไมซอยตอนเยอะ ตอนละไม่ถึง 1000 คำ บางที 800 คนเห็นด้วยเยอะ ในขณะที่กุไปส่องนข.ตัวท็อป อย่างที่ยกตย.โลตัสตงกงว่าก็เห็นเขาทำกัน แต่กุก็เข้าใจว่าเขาติดลมบนแล้ว ที่บอกว่าจะหาตรงกลางคือเรื่องราคานี่แหละ
>>568 กุอธิบายไว้ย่อหน้าข้างบนแล้วเพื่อน ปกติมีตย.อ่านฟรีแบบนี้แหละ แต่ที่หาราคาเหมาะๆ กระตุ้นยอดขายรายตอนในแบบที่กึ่งๆ นูกูแบบกุ กุว่าจะซอยตอนละ 1500 แบบที่มึงว่านี่แหละ
กูอยากติดเหรียญบ้างนะ แต่ยอดคนอ่านกูเฉลี่ยตอนละ 40-50 คนเอง กูเลยไม่กล้าติดจนถึงทุกวันนี้ ถถถถ
ว่าไปไม่ได้เห็นมานานแล้วแฮะ คอมเมนท์ Toxic เข้ามาแขวะนิยายในที่สุดวันนี้ก็มีคนเข้ามาเปิดประเด็นในเรื่องใหม่กูซะที
นี่กูควรดีใจหรือเสียใจดีวะ เพราะปกติไม่มีใครมาคอมเม้นท์นิยายกูอยู่ละ มีแต่นักอ่านเงา ถถถถถ
>>571 ดูทรงละ >>567 เขียนแฟนตาซีปะ เลยอยากขายวายเบท5555
เอาจริงจะมีเมียก็วายเบทได้ เคมีดีคนมันก็จิ้นก็ฟินอะ กูไม่รู้จะยกตัวอย่างอะไร ใครนะผมดำๆที่มีเมียสวยในลอร์ดออฟเดอะริงส์ รักกันขนาดนั้นยังโดนจิ้นกับหนุ่มเอลฟ์555 แต่อันนี้เขาห่างกับเมียด้วยไง มาเจอกันทีก็ฉากสำคัญ เน้นผจญภัยกับหนุ่มๆมากกว่า เอาจริงนะ เรื่องได้กับเมียทุกวันมึงเขียนเพื่ออออ จะวายเบทก็อย่าไปบรรยายคู่ชญเยอะจ้า มีคนชอบมั้ยก็มี แต่บางคนก็จิ้นแบบไม่สบายใจ มึงจะขายตลาดไหนก็ดูดีๆ /ทุบไหล่เรียกสติ
ช่วยกุคิดหน่อย กุจะเขียนให้พอ.เป็นฝ ไม่รวย คนปกติธรรมดา นอ.ก็คนธรรมดา ตามท้องเรื่องคือรักกันฝ่าฟันอุปสรรค ห่างกันคนละประเทศ ตอนจบจะให้นอ.ย้ายไปอยุ่ปท.พอ.แต่กุเสือกคิดไม่ตกเรื่องวีซ่าและค่าใช้จ่ายเพราะทั้งคู่เป็นนักท่องเที่ยวที่ไม่ได้เชื่อเรื่องการทำงาน บ ทั้งคู่ กุกลุ้มเลย หาทางลงไม่ได้ จริงจังป่ะ 55555
>>573 เท่าที่ฟังมึงเล่า กุนึกถึง digital nomad ว่ะ ลองหาช่องยท.ของพวกนี้ดูก็ได้ เที่ยวไปเรื่อยๆ ทำงานด้วยโน้ตบุ๊กแล็ปท็อปเครื่องเดียว จะริมหาด บนดอย ในโรงแรมอะไรก็ได้ เหมือนฟรีแลนซ์น่ะ
เอาเฉพาะฝรั่งนะ พวกนี้ส่วนมากที่กุเห็นจะมีรายได้จากงานฟรีแลนซ์ ช่องท่องเที่ยว แล้วก็โฆษณาที่เข้า ที่เห็นบ่อยๆ ก็พวก vpn service น่ะ
แต่ถ้านอ.คนไทย มึงก็ให้ทำไอที นักแปล นข.แบบมึง 555 หรือกราฟิก อะไรก็ได้ที่ฟรีแลนซ์ แล้วหาอาชีพเสริมเข้าไป ให้เข้ากับไลฟ์สไตล์หรือเหตุการณ์ในเรื่องน่ะ
วีซ่าถ้าท่องเที่ยว มึงจะทำอะไรก็ได้ ฟรีแลนซ์ก็ได้ ถ้ามีหลักฐานการทำงานจริง เงินพอเลี้ยงตัวแล้วซัพตัวเองตอนไปเที่ยวได้ แต่ถ้าตอนจบจะให้ไปอยู่ปท.ใคร มึงก็ต้องไปดูวีซ่าคู่หมั้นหรือวีซ่าทำงานที่แบบ wfh หรือทำงานทางไกล (remote) ได้
>>572 แฟนตาซีนั่นล่ะ
ช่วงแรกของเรื่องมันก็ออกเชิงวายเบทนะ เพราะคนดำเนินเรื่องมีแค่พระเอก + พระรอง ส่วนนางเอกโผล่มาอีกทีคือช่วงเล่ม 2 ละ
แต่คือที่กูเขียนมาถึงตอนนี้มันไปไกลละไง คู่เอก/คู่รอง มีคู่กันหมดแล้ว แถมเขียนให้ปั้มกันบ่อยด้วย จะให้กลับไปเป็นวายเบทก็คงไม่ทันละ ถถถถ ถ้าจะมีก็คงเป็นแค่โมเม้นท์ Bromance ห่วงเพื่อนเกินตัวอะไรแบบนั้นเท่านั้นล่ะ
พอมาคิดแล้วเสียดายเลยที่เพิ่งมารู้ว่านิยามของวายเบท ไม่ใช่ระดับวายแบบผช. ท้องได้ เพราะกูว่ากูเขียนวายเบทได้ไม่ยาก กูมีเพื่อนสนิทโตมาด้วยกันคนนึงรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กเลย ทุกวันนี้ยังคบซี้กันแบบใครเดือนร้อนก็รีบไปช่วย มีเรื่องกลุ้มก็เอามาปรึกษา ไปไหนมาไหนกันสองคนบ่อย ถ้าเอา ปสก. นั้นมาแต่งเติมเพิ่มคงกลายเป็นวายเบทอะ
ทำไมนักเขียนนิยายรักถึงมีแต่ผญ อันนี้กุสงสัยเฉยๆนะ แต่นข ผชกลับไม่มีเลย แบบที่เป็นชายแท้ๆ
>>576 เท่าที่กุเคยเห็น นิยายรักของชายแท้ (ที่ไม่ใช่คนในคอมมู lgbtq ไม่ได้เป็นชายแทร่เบียวหรือ toxic) ส่วนใหญ่จะแนวความรักของวัยผู้ใหญ่ (ถ้าไม่กลางคนไปเลย) เน้นดราม่า พูดถึงคนรักเก่า รักที่ไม่สมหวังไรงั้น คือเรื่องจะออกแนวเนิบๆ ละเมียดๆ น่ะ ไม่ค่อยเห็นชายแท้วัยรุ่นหรือ 20 - 30 เขียนนิยายรักเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเพศกำเนิดชายแต่เป็นคนในคอมมูจะเจอบ่อยกว่านะ
>>576 เอาตามหลักวิทยาศาสตร์เลยคือ ผู้ชายไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่ขับดันด้วยอารมณ์เหมือนผู้หญิง แต่ใช้เหตุและผลมากกว่า ซึ่งเป็น Biological ไม่เกี่ยวกับการเลี้ยงดู …กูโตมาในบ้านที่มีแต่ผู้หญิง เลี้ยงแบบผู้หญิง กูยังโตมาเป็นชายแทร้เลย ถถถถถ
ซึ่งด้วยเหตุผลนี้เองนิยายที่ผู้ชายเขียนจึงเน้นไปที่เรื่องราว การดำเนินเรื่อง การผูกปมซับซ้อน ทำนองนิยายสืบสวนหรือแนวเวิล์ดบิลด์แฟนตาซีเลย ซึ่งผู้ชายจะถนัดเขียนแนวนี้มากกว่า
กลับกันผู้หญิงจะสามารถสอดแทรกอารมณ์และบรรยายให้เข้าถึงบรรยากาศได้มากกว่า ดึงอารมณ์ร่วมโดยเฉพาะเรื่องรักๆ ได้มากกว่า ทำให้ได้เปรียบในการเขียนนิยายรักมากกว่าในขณะที่ผู้ชายถ้าไม่ออกมาเป็นความรักที่มีลำดับขั้นตอน ก็จะเขียนออกมาเชิงระทมมากกว่าเพราะกระบวนการคิดต่างกัน
ทั้งนี้ใช่ว่าผู้ชายจะเขียนนิยายรักไม่ได้นะ แต่เขียนแล้วจะออกมาได้อารมณ์ร่วมไม่เท่าที่ผู้หญิงเขียน อาจจะต้องใช้จินตนาการและพลังงานในการเขียนมากกว่า
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.