>>299 สังเกตจากทุกอย่างเลยมึง รูป รส กลิ่น เสียง มันเอามาบรรยายได้หมด มึงเห็นอะไร สมมติเห็นเขาจูบกัน เขาจูบกันท่าไหน ใครโน้มเข้าหาใครก่อน สายตาเขายังไง หลับตาหรือลืมตา ขนตาเขายาวไหม ถ้าขนตายาว มันมีเงาขนตาบนแก้มไหม ริมฝีปากสีอะไร จมูกปัดกันไหม จูบแล้วไงต่อ หยุดพักหรือไปต่อเลย คือมึงต้องลองสังเกตว่าเวลาชาวบ้านจูบกันเขาทำยังไง มึงถึงจะจินตนาการฉากที่มึงต้องการขึ้นมาในหัวได้ แล้วถึงจะเขียนได้สมจริง แต่ถ้ามองว่าเออ ก็จูบ แค่จูบ มันก็แห้งแล้งจริงปะ ต่อให้มึงใช้คำหรูแค่ไหนมาบรรยายหยดย้อย ถ้าไม่มีรายละเอียดมันก็เหมือนภาพวาดที่มีแค่โครงร่างอ่ะ แล้วไอ้การสังเกตพวกนี้มึงต้องลองหัดตั้งแต่วัตถุที่อยู่นิ่งๆก่อน
แต่ตอนเขียนมึงไม่จำเป็นต้องเขียนทั้งหมดที่มึงเห็นหรือมึงนึกภาพออก มึงเขียนแค่สิ่งที่จะมีความหมายก็พอ