Last posted
Total of 1000 posts
แก๊งลาสวันมีปัญหาอะไรกับสนพ.ของพี่ ก.วะ อยากใส่ใจ เห็นสนพ.ประกาศ ด. ปิดตัว พวกชีก็แขวะอีกสนพ.นึงอย่างกะเงาแค้น กุเห็นชีพยายามจุดไฟหลายทีแล้ว
แล้วถ้าเห็นพูดเรื่องร้านบางร้านเอามือสองมาซีลขายมือหนึ่งอย่างคนไปรู้อะไรมา ชีก็เอามาจากกลุ่มจงหยวนเช่นกันเพราะมีคนเปิดประเด็นซีลหนังสือเก็บ บอกร้านที่ขายถุงซีล ร้านเครื่องซีลในช.ป.เสร็จสรรพยังเห็นชีลาสต์วันรีพลายถามขนาดถุงซีลอยู่เลย
ทัวร์จะลงเม้ดมั๊ย ชีลาสวันเปิดวอร์เรื่องเม้ดโปรโมตนิยายนิยายปกเอไอแร้ว
เท่าที่กูตาม นข เรื่องบังคับซื้อแพคคู่ปกม่วงแดง นข ออกมาบอกแล้วที่หน้าเพจว่า เค้ากำหนดเอง ไม่เกี่ยว สนพ ยังขอบคุณ สนพ ที่ไม่เห็นด้วยแต่ก็ยอมตามใจ ชีลาสวันแม่งแค้นฝังหุ่นโยงทุกเรื่อง
เป็นคนกลวง โลกแคบ แต่อยากรับบทนางฉลาด สภาพก็ออกมาเป็นงี้
เมื่อไหร่นักเขียนไทยจะเข้าใจว่า Reviews are for READERS รีวิวไม่จำเป็นต้องติเพื่อก่อเสมอไป รีวิวโดยนักอ่านมีไว้แสดง opinion เพื่อให้นักอ่านคนอื่นๆนำไปพิจารณาประกอบการตัดสินใจว่าจะอ่านดีไหม ไม่ได้มีไว้ให้นักเขียนนำไปปรับปรุงจ้า คำติให้ปรับปรุงนั่นมันเรียกว่าคำวิจารณ์เนอะ
ทั้งที่ไม่จำเป้นต้องลากกัน ดังอยู่แล้วด้วยซ้ำ
บางคนก็เอาแต่ใจเกิน ไม่อยากได้แบบคู่กันก็หาซื้อแบบที่คนเขาเอามาขายแยกเล่มสิวะ ในกรุ๊ปมือสองมีเยอะแยะ ทำตัวโลกหมุนรอบตัวเองไปได้
ถ้ารู้สึกถูกบังคับ ขื่นขมมากกกก็ไม่ต้องอ่าน แบนไปทั้งคู่เลยก็ได้ นข.เต็มบ้านเต็มเมือง เงินอยู่ในกระเป๋าตัวเองจะ โดนบังคับซื้อได้ยังไงวะ
จะบอกว่าการตลาดก็ใช่แต่มันก็ไม่ได้ผิดจนถึงขนาดผันตัวเป็นเงาแค้นด่าเขาขนาดนั้น การตลาดแบบนี้มันมีทุกวงการ วงการอื่นยิ่งหนักกว่านี้อีก กระเป๋าแบรนด์ระดับโลกต้องซื้อสินค้าไม่รู้กี่ล้านถึงจะได้สิทธิ์ซื้อกระเป๋าใบนึง วงการไอดอลสะสมการ์ด ไม่รู้ด้วยซ้ำมึงจะได้การ์ดเมนตัวเองมั้ย บางคนซื้อเป็นร้อยบั้มยังเก็บได้ไม่ครบทุกคนในวง วงการติ่งดาราถ้าอยากเจอเขาบางทีต้องทุ่มเงินซื้อสินค้าจนเป็นท้อปสเปนเดอร์ ทุกวงการหนักกว่าวงการนักเขียนมาก นิยายเซ็ตเดียวกัน 2 เล่มจบ ขอขายคู่รวมกันแค่นี้ ด่าจนกุงงว่าอะไรมันจะขนาดนั้น เป็นวงการที่อยากรวยระดับร้อยล้านพันล้านเหมือนสินค้าอื่นมึงอย่ามาทำอะ ต้องขายความลำบากลำบน ขายความทำด้วยใจไม่หวังผล กุไม่แปลกใจเลยทำไมนักเขียนบางคนมันขยันขายความดราม่าน้อยใจ ไม่แมส
จ้าติ่ง แตะไม่ได้เล๊ย
ทีอีจงหยวนใช้วิธีแบบนี้ ด่าเป็นด่าตาย พอนักเขียนที่ตัวเองติ่ง ก็............
หาว่าคนอื่นเอาแต่ใจ55555
สองมาตรฐานไม่ต่างจากชีลาสวัน
ด่าเค้าเข้าตัวเองไปเล๊ย
โว้ะ แค่ไม่ร่วมวงด่าด้วยก็ปัดคนอื่นกลายเป็นติ่งเป็นลูกหาบแร้ว 555555555555
สู้ ๆ จ้า ด่าเขาชิบหายเขาก็ดังอยู่ดี สิ้นปีกวาดป้ายท้อปออฟเดอะเยียร์พร้อมกับติดท้อปโหวตนักเขียน 30 คนให้อิแอนตี้มันอกแตกตาย เปิดพรีเล่มใหม่ก็คนจองเพียบ ใครอยากเห้นคนด่าเขาก็พยายามหน่อยนะ 5555555555555
กูสันดานไม่ดีจริงๆ เห็นการอวยนิยายเรื่องนึงแล้วหมั่นไส้มาก บอกดีแบบนั้นแบบนี้ รีเสิร์ชมาดีทุกอย่าง แต่คนอ่านไม่ถึงแสน นักเขียนจะมีกำลังใจมั้ย มันไม่ได้ชวนให้กูคลิกเข้าไปอ่านเลยว่ะ หมั่นไส้มากกว่า ใครอวยหรือขายนิยายในรูปแบบนี้กูกาทิ้งหมด อย่าหาตีนให้นักเขียนเลย
>>891 ยังไงวะ มาอวยนิยายแต่พ่วงว่านิยายดีแต่คนอ่านไม่ถึงแสนงี้เหรอวะ? ถ้าใช่กูก็ไม่ชอบแบบนี้ว่ะ จะอวยจะบรรยายความรู้สึกชอบที่ตัวเองมีต่อเรื่องนี้ก็อวยไปดิแต่จะไปสงสัยคนอื่นว่าของดีไม่มาอ่าน เหยียดคนชอบอ่านนิยายธงแดงแต่นิยายดีๆคนอ่านไม่ถึงแสน ถ้าเขาเห็นดีเห็นน่าสนเขาอยากอ่านเขาก็ไปอ่านกันเอง ไม่ต้องมาทำเป็นชี้ทางสวรรค์หรอก
เพื่อนโม่ง ช่วยกูที เด็กเลี้ยงแกะตัดพ้อใครอะ ที่ขอให้มาเคลียร์กัน อย่าเกลียดเค้าเพราะไปฟังคนอื่นมา กูอย่าใส่ใจมากเพื่อน
ky เพื่อน แอค ngl พูดถึงเคสไหนอีกวะ ที่บอกนข.แขวนนข. จะฟ้องกันไรนั่น
>>891 อยากบอกเลยว่าถ้าอยากให้ยอดดีกว่านี้นข.ควรลงทุนจ้างทำปกสวยๆหน่อย มีแค่10กว่าตอนได้ยอดเท่านั้นก็ดีแล้ว ตัวงานก็ดีจริง แต่พูดแล้วจะหาว่าใจร้ายคือปกไม่ดึงดูด งานดีอยากให้มีคนสนใจเยอะมันก็ควรจะมีภาพภายนอกน่าสนใจด้วย มาบ่นว่ายอดวิวไม่ถึงแสนก็หน้าตางานมันสู้เรื่องอื่นๆในตลาดเดียวกันได้ที่ไหน ถ้านข.รู้งานตัวเองนข.คงไม่ท้อขาดกำลังใจอย่างที่จขทว.ว่าหรอก
จู่ๆก็คิดขึ้นมาได้ว่า ในแวดวงนักเขียนไทยเนี่ย ส่วนใหญ่มีแต่นักเขียนปากแจ๋ว ไม่แจ๋วไม่ดัง ไม่ขับเคลื่อนสังคมไม่ได้
>>898 จริง กูเห็นนักเขียนบางคนชอบตัดพ้อ นิยายไม่มีคนอ่าน พอแวะเข้าไปดูคือปกมึงไม่ดึงดูดเลย กูอยากทักให้เปลี่ยนปกก็กลัวโดนทัวร์ลง อีแนวๆ นิยายสนุกหรือไม่สนุก ปกไม่ใช่ประเด็นสำคัญ (แต่ไม่ใช่ทุกคนที่ไม่สนใจหน้าปก) อีคนที่พูดแบบนี้คือกดมึงไว้ไม่อยากให้ใครค้นพบมากกว่า ความประทับใจแรกเห็นมันยังใช้ได้ผลอยู่นะ
มีคนบ่นชุดปกแดงของลต.ราคาตกแล้วว่ะ น้ำตานองกันเป็นแถบ แต่หนังสือยังไม่ถึงสองปีด้วยซ้ำ สนพ.ก็ลดเร็วเกิน ราคาที่ลดก็ต่างกับตอนออกใหม่แบบไม่เกรงใจคนซื้อมือหนึ่งเลย
นักเขียนกำหมัดแล้วป้ะวะ จากที่นามปากกาเป็นแบรนด์ราคาพรีเมี่ยม มาตอนนี้ราคาตกอย่างหนักเลย ออกงานใหม่ใครจะรีบเก็บมือหนึ่งอีก กุรอราคาเซลดีกว่า
อีสยามทำประจำ ก็แค่โล๊ะหาที่สต๊อกงานใหม่ๆ ตอนนี้ สนพ. นั้นจับงานเยอะแยะเต็มไปหมด
จากเล่มละเกือบ 600 ลดเหลือเล่มละ 100 กลืนน้ำตาลงไปค่ะคนซื้อหมือหนึ่ง 55555
นึกออกอีกอย่าง หนังสือมันจะหมดสัญญากับ สนพ.แล้วหรือป่ะ ถ
ถึงได้เทขาย
กุเข้าใจแล้วว่าทำไมนักเขียนถึงกระจบนักรีวิวเพราะการมีนักรีวิวดันหลัง ไม่ว่ามึงจะเขียนพระเอกปิตาธงแดงไล่นางเอกไปนอนห้องคนใช้ก็ยังอวยจนลอยได้ พระเอกชั่วก็ว่าเป็นกระท้อนที่ต้องทุบก่อนค่อยหวาน มีพัฒนาการดี เออนะ ถ้าตรรกะนี้นิยายพระเอกชั่วทุกเรื่องก็ไม่ควรโดนฉอดป้ะ
กลุ่มนี้ทั้งนักเขียนนักรีวิวทำให้กุสงสัยว่าคนเราจะไปฉอดชาวบ้านทำไมถ้าเรายังทำสิ่งนั้น ชี้หน้าด่าคนอื่นแล้วมันก็เข้าตัว ไม่เขินบ้างหรอ
KW กระท้อนเนื้อก็น่าจะหวาน
กูสงสัยมาก เพราะเพิ่งเข้ามาไม่นาน พวกมึงช่วยบอกบุญกูที ตามฉอด แอค ngl ได้ที่ไหน กูอยากใส่ใจมากเพื่อน
KW เนื่องจากเจอคำถามซ้ำเยอะมากๆ
นข.เริ่มเลียตีนแอค ngl ละ มึงคิดว่าถ้าตัวเองล้ม อีแอคนี้จะช่วยหรือจะซ้ำเติม555
Kyมึงว่าเรื่องใหม่ loveของk.น้oง //ของนข. คนparis ที่ปกเป็นผญ.เดรสแดง ใช่เอไอไหมวะ กุดูแล้ว ไม่มีชื่อนว.ที่ปก และที่หน้า ลขส. หรือกูไม่ควรซีเรียสเรื่องเอไอ-ไม่เอไอดี เอาจริง มันเหมือนปสด.ไปคนเดียว=_=
นข.ทำไมชอบเป็นโรคเลื่อนกันนักวะ ขยันเปิดพรีกันเหลือเกิน แต่ส่งไม่ตรงกำหนดซักคน สองปีนี้กูยังไม่เคยเจอใครส่งตรงตามที่บอกสักคน
ปกรูปคน (ไม่ว่าวาดหรือกราฟฟิค) ก็มีข้อเสียเหมือนกันนะ เพราะเทสคนมันไม่เหมือนกัน ภาพพระเอกหล่อๆ ในสายตานักเขียนนี่บางคนทำกูหมดมู้ดเลย 5555 ขอช่องว่างให้จิ้นเองเต้อะ Orz แต่เอาเถอะ แค่เป็นรูปคนก็เรียกแขกนักอ่านส่วนใหญ่ได้มากกว่าอะเนอะ (เหรอ)
ส่วนใครมักง่ายใช้รูปเอไอ จะได้มีไว้พิ ก่อนซื้อ
นข.ที่กุชอบสำนวนใช้เอไอว่ะ กุเสียใจ
พูดถึงเรื่องใช้AI ถ้าไม่ใช่รูป แต่แค่ใช้AI พิสูจน์อักษรงี้ผิดป่ะวะ
คือกุพึ่งค้นพบว่าใช้aiช่วยพิสูจอักษรแม่งดีมาก พอเป็นเรื่องความถูกต้องแล้วมันดีเทกแม่นกว่าคนเยอะ
เรื่อง AI นี่มันเกินต้านแล้วมึง มีแต่จะพัฒนาไปเรื่อย ไม่มีทางหยุดเทคโนโลยีได้หรอก อีกหน่อยแม่งก็ใช้กันหมดลามไปทุกวงการ รูปวาดรูปถ่าย แปลภาษา เขียนหนังสือ เสิร์จเอนจิ้นอย่างกูเกิ้ลก็เริ่มเอามาช่วยแล้ว อยู่ที่ว่าจะ disrupt ได้ขั้นไหน เตรียมรับได้เลย
อย่างเอไอสายสร้างสรรค์นี่ปัญหามันหนักที่เรื่องลิขสิทธิ์-จริยธรรม ก็ต้องมาถกกันอีกว่าลิขสิทธิ์ที่ว่ามันครอบคลุมแค่ไหน ลายเส้น/การลงสีถูกคุ้มครองลิขสิทธิ์มั้ย คนที่ไม่ได้แอนตี้ (ไม่ว่าจะเป็นเอไอโบร๋หรือพวก neutral) เขาไม่ได้คิดอะไรไง เสพได้ผลิตดี (ภาพสวยดี, ลดต้นทุน, ไม่โดนแย่งงาน) ก็ปกติของมนุษย์ถ้าไม่ได้เดือดร้อนตัวเองก็ไม่แคร์ ถ้าไม่มีกม.บังคับจริงจังก็นั่นแหละ
แต่ต่อให้ไม่มีเอไอวงการมันก็เหลี่ยมอยู่ละ ก้อปพล็อตดูดสำนวนมายำฉ่ำ เอางานต่างชาติมาแปลงเป็นออริตัวเอง ชุบฟิคจนได้ดิบได้ดี ฯลฯ มีเอไอมานี่ลาภปาก เหลี่ยมได้สะดวกขึ้นเยอะ
ว่าเรื่องเหลี่ยมอีกนิด จริงๆ วงการหนังสือทั้งเขียนทั้งอ่านนี่มีวิธีเหลี่ยมเยอะมากแบบมากกก เลยนะ สารพัดที่นึกได้, ได้ยินมา (แต่กุไม่บอกหรอก เดี๋ยวจะชี้ช่องโจร อิอิ) รู้แล้วก็ปลงว่าแม่งคงมีคนเหลี่ยมแบบนั้นเยอะขนาดไหนในวงการ โดยเฉพาะสิ่งมีชีวิตที่เรียกนข.ซึ่งมีจินตนาการประเสริฐทั้งหลาย แม่งหาช่องทางโกงได้อยู่แล้ว นข.ที่กุอ่านๆ อวยๆ อยู่นี่ใสสะอาดแค่ไหน โกงข้อสอบยังอาจโดนจับได้แต่เคสพวกนี้เกือบร้อยทั้งร้อยแม่งไม่มีทางรู้เลยนอกจากเจ้าตัวยอมรับเอง ก็เหมือนจริยธรรมวิชาชีพแหละ คนดีมือใสใจสะอาดทำดีไม่ได้ดีมีเยอะ คนเหี้ยได้ดีมีถมเถ งุบงิบไว้ก็ไม่มีใครรู้แล้ว มนุษย์แม่งเน้อ
ส่วนวงการเสพก็รู้ๆ กันอยู่ เกิดมามีใครไม่เคยเสพของเถื่อนอะมึงว่า บางคนดูหนังเถื่อน อ่านตูนเถื่อน jav เถื่อน วินโดว์ปลอม เสพเป็นล่ำเป็นสันไม่ตระหนักเรื่องลิขสิทธิ์อะไรทั้งนั้น พอมีเคสใกล้ ๆ ตัวคนไทยโดนเอาไฟล์งานไปปล่อยบ้างถึงรู้สึก (แต่บางคนก็ยังไม่ตระหนัก คนละมักกะโรนีอะนะ สองมาตรฐานจัด แหม่)
point ของกุคือ เรื่องลิขสิทธิ์กับมนุษย์นี่เป็นอะไรที่ 55555 คนมันไม่แคร์อะมึง ทำไงได้ มันเป็นคอนเซปต์ที่ไกลตัว มีไว้คุ้มครองสิทธิ์คนสร้างสรรค์ (ซึ่งเป็นส่วนน้อยมากๆๆๆในสังคม) ไม่แปลกหรอกที่คนส่วนใหญ่จะอิกนอร์ มนุษย์ (not all) มันก็เห็นแก่ตัวไว้ก่อนยุละ
>>934 เอาจริงกูว่านี่คือจุดประสงค์ที่ถูกต้องของมันด้วยซ้ำ เอามาช่วยแก้คำผิดเนี่ย สำหรับกูไม่ว่านะ เพราะมันฉลาดกว่าตัว detect คำผิดใน word กับเว็บนิยายเยอะเลย
ของกูสงสัยว่าการให้เอไอมันช่วยตบปมเนื้อเรื่องผิดมั้ยมากกว่า บางคนปมธุรกิจ ชิงหุ้นชิงส่วนแบ่ง หาความรู้ทางการแพทย์ กฎหมาย ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณคนเขียนด้วย เพราะข้อมูลบางอันก็ไม่อัพเดต เก่าแล้ว รึโดนเขียนมั่วๆในเน็ตแต่ถูกเอไอจับมาเป็นฐานข้อมูล กูว่าคนใช้แบบนี้หลังบ้านเยอะ มีทั้งคนบอกและไม่บอก ส่วนกูบางทีเน้นเข้าไปขอกำลังใจจากเอไอเฉยๆ ยอดไม่ดีเลยว่ะ ปลอบกูดิ๊ ด้วยถ้อยคำที่เห็นใจ เป็นมิตร และเพิ่มความกล้าให้กู ไม่ซ้ำเติม555
นักแปลaiคนนั้นนี้กูถามจริงว่ามันโง่หรือมันโง่วะ คือสัญญาแม่งก็มีเขียนจนสนพต้นทางลงดาบดึงกลับไปได้ แล้วถ้าแม่งจะประหยัดงบไม่อยากจ้างคนแปลจริงๆมันก็ควรไม่อวดตัวเรื่องจะได้ไม่ถึงสนพต้นทาง
KW X Ai มาแปลงานของนักเขียนต่างชาติ
ส่องในอ้างอิงจะเจอแอคเอเจ้น แล้วก็นั่นละฮะ ท่านผู้รอเผือก ตู้ม
แต่คนที่กล้าทำอะไรแบบนี้แล้วประกาศแบบภูมิใจลงเน็ตมันไม่คิดว่าตัวเองผิดอยู่แล้ว กูกลัวว่าหลังจากนี้ก็แค่ชุบตัวเปลี่ยนชื่อ บ. แล้วก็จะทำตัวแบบเดิม แต่ไม่กระโตกกระตากให้คนจับได้ง่ายๆรึเปล่า
>>938 โง่แหละ ถ้าฉลาดจะไม่ใช้เอไอแต่แรกด้วยซ้ำ555
แต่แม่งพอมีเคสตัวอย่างให้เห็นงี้ละ สนพ.อื่นที่เนียนใช้เอไอแปลคงมีหนาวแล้วแหละ555 หรือจะพยายามแอ๊บเนียนกันกว่าเดิมนะ เอาเป็นว่าเราสามารถส่งเรื่องให้บ.แม่จัดการได้ปะถ้าเจองานแปลใช้เอไอน่ะ เพราะมันไม่ได้เสียหายแค่ทำเนื้อหาเพี้ยนเด้อ แต่เอไอได้จ้อมูลนิยายเรื่องนั้นไปเป็นฐานใช้เจนงานต่อได้อีกอะ
กูว่าที่เป็นเรื่องขึ้นมามันไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำ แต่บังเอิญเอามาประกาศโจ่งแจ้งไง เขียนซะหล่อ ทำเอากูยังเคลิ้มว่าใครๆก็เป็นนักแปลได้ แค่รัน AI สองสามตัวแล้วเอามาเกลาให้อ่านแล้วไม่สะดุดก็เป็นอันเสร็จ ว่าบาปยุคนิยายล้นเน็ตอย่างตอนนี้ก็ไม่มีนักอ่านว่างถึงขั้นเอาต้นฉบับมากางเทียบคำแปลบรรทัดต่อบรรทัดหรอก นอกจากจะเจอแจ็กพ็อตจริง ๆ ก็ระเบิดตัวเองไปเปิดบ.ใหม่อย่างที่คห.บนๆ ว่าแหละ ง่ายดี
ในเฟสมีนักเขียนหลายคนพูดถึงเรื่องส่วนแบ่งเม้ด (กุเจอแต่คนออกมาดีเฟ้นให้เม้ด) เลยอยากรู้ต้นทางคนที่บ่นว่าเม้ดหักเยอะนี่มาจากไหนวะ
>>945 ในทวิต ชาวงที่ใีควแปะรายได้แบบขายได้สามล้านโดนเม้ดหักไปเกือบล้านกว่านี่ละ คนเลยด่าว่าเม้ดหน้าเลือด ควรมีลิมิตปะง่าขายได้เยอะเท่านี้ก็หักได้สูงสุดเท่านี้ เช่นขายได้ล้านนึงขึ้นไปก็หักได้มากสุดสามแสนงี้ พอมาคิดค่าหักตามยอดขายคือสูบเลือดสูบเนื้อไปมาก จากนั้นเลยกลายเป็นเทรนด์ที่ใครมาด่าเม้ดว่านายทุนหน้าเลือด จะได้รับการอวยยศว่าตัวแทนหมู่บ้านไปเลย555
เอาจริงแม่งก็ทุกวงการแหละที่หักส่วนแบ่งตามยอดขาย แล้วอิหยังทำให้คิดว่าการตั้งยอดหักแบบมีเพดานมันจะแฟร์กว่าหักตามยอดขายวะกูงง สมมติกูขายได้ล้านนึง มึงขายได้สองล้าน แต่เสียส่วนแบ่งแสนนึงเท่ากัน งี้ในมุมกูก็ไม่แฟร์นะทำไมกูได้ตังแค่เก้าแสน แต่มึงได้ตังอยู่ล้านเก้า ทั้งที่ใช้ทรัพยากรจากที่เดียวกันอะ
พูดไปก็ว่าเลียนายทุน แต่ตอนที่สมัครมาขายก็รู้ก็ยอมรับไม่ใช่เหรอว่าจะหักเท่านี้ พอขายได้เกิดโดนขูดเลือดขูดเนื้อขึ้นมา คนที่ท็อกซิกโบ้ยด่านายทุนหน้าเลือดกุก็จะจำจะจดไว้ ไม่อ่านงานไม่สนใจเพิ่มเอนเกจให้ จะได้เป็นหนึ่งคนที่ช่วยให้มันไม่โดนหักเยอะไง หึ
>>947 จริง ธุรกิจอื่นมันไม่มาปล่อยฟรีแบบนี้หรอก อย่างพวกสายส่งนี่ถ้าเอานิยายไปวางขายแล้วเกิดขายไม่ออก เขาก็ยังคิดค่าฝากวางค่าสต็อกอยู่นะเว้ย หรือต่อให้ขายออกแต่ยอดน้อยเห้ๆก็เก็บจ้า เช่นคิดค่าฝากเล่มละสิบบาท ขายไม่ออกก็ต้องจ่ายมาสิบบาท แล้วต้องจ่ายจนกว่าจะขายออกหรือมึงถอนตัวเองนั่นละ เพราะทำธุรกิจพื้นที่เขาก็เป็นเงินเป็นทอง ใครจะรับฝากฟรีๆกัน มันเสียโอกาสการหาตังด้วย จะมาบอกอุ้ยวันนร้ขายไม่ออกเลยขอไม่จ่าย แม่งเจ้าของแผงก็เทเลยนะกูไม่ง้อมึงหรอกมีคนต่อคิวฝากขายเป็นสิบ
เออหรือจะมาคิดแนวๆเม้ดไม่มีพื้นที่ในโลกจริง นิยายมันก็แค่ไฟล์ดิจิตอลจะเสียที่วางเท่าไหร่ แม่งก็นึกเอาเถอะตอนแอปล่มมีหงุดหงิดกันใช่ปะว่าเสียโอกาสขายงาน ถ้ามีคนมาพูดว่าโอ้ยแอปล่มวันนึงคนอื่นก็ขายงานไม่ได้เหมือนกัน ยังไม่เห็นใครเดือดร้อนเหมือนมึงเลย มึงจะปล่อยวางได้ท้นทีเลยปะ ก็คงไม่อะ คนอื่นไม่เดือดร้อนแต่มึงเดือดร้อนอะ ใช่ว่าทุกคนจะรับมือกับปัญหาเดียวกันด้วยวิธีเดียวกันได้เนอะ
นั่นละ ถ้ามองในมุมว่าเม้ดไม่เดือดร้อนกะอีแค่มีพื้นที่ให้นิยายขายไม่ออกมาเรื่องนึง เลยสมควรแล้วที่จะไม่เก็บตัง งั้นในทางกลับกันถ้าเม้ดแจกความเท่าเทียมด้วยการคิดค่าเก็บทุกคน คนที่ขายงานไม่ออกเลยนี่ละจะเดือดร้อนที่สุด เพราะคนขายได้ก็มีตังจ่ายอยู่ละไง
เพราะงั้นไอ้แนวคิดว่าควรมีเพดานหักส่วนแบ่งคงที่เลยเป็นไรที่ไม่แฟร์ยิ่งกว่าหักตามยอดขายอีกอะ
>>948 ประเด็นคือเรตที่หักนี่คือราคากลางด้วยซ้ำ มึงไปเว็บอื่นก็เจอหักเท่ากันว่า 70/30 แต่ด่าเม้ดอยู่หน่อเดียว555 พอมีเจ้าที่หักโหดกว่าจริงๆอย่าง 50/50 ดันหุบปากกริบซะงั้น บ่สับสนตัวเองหน่อยหรือตอนที่ด่าว่านายทุนหน้าเลือดๆเนี่ย มีคนที่ขูดรีดมากกว่าก็ไม่ว่า มีคนที่ขูดรีดเท่ากันก็ไม่พูด
>>951 เออว่ะ555 ทำไมเก็ตเรื่องโดนดูดงานไปปล่อยเถื่อนหรือการหารแอคว่ามันเสียผลประโยชน์นะ แต่ไม่เก็ตเรื่องการใช้พื้นที่ของเม้ดวะว่า อะเครถึงเม้ดจะไม่ให้พื้นฟรีๆเพราะเอาเงินจากที่หักมาหมุนนั่นละ แต่เม้ดมันก็ต้องลงทุนเหมือนกันไม่ใช่เสือนอนกินอะ ไม่ต่างกับพวกที่ว่าขายได้เดือนละล้านเดือนละแสนหรอกที่กว่าจะมีทุกวันนี้ก็เคยขายไม่ออกกินไข่ต้มทุกเดือนมาก่อน ตอนนี้ที่ขายได้ก็ใช่ว่าการลงทุนมันจะสบายขึ้นมั้ยอะ ไงธุรกิจต่อให้เป็นสเกลบ้านๆทำคนเดียวไม่ได้แบกทั้งสนพ.แต่เมื่อมึงมีรายได้เดือนละแสน ต้นทุนก็ต้องเยอะตามละแบบจะค่าปกละพันเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ ต่อให้เป็นเล่นเดียวจบก็ต้องลงงบสักห้าพันอัปงี้ กู้ดที่ไม่เคยคิดว่าจะออกทำแค่ที่คั่นก็พอแล้ว ไปๆมาๆต้องมีเทคนิคล่อซื้อทำของจุกจิกมาอย่างต่ำ2-3ชิ้น จะมาแนวอินดี้ตั้งแต่เล่มแรกไม่ลงทุนอะไร เล่มที่สิบแล้วไงก็จะลงทุนเท่าเดิม แม่งถ้ามึงไม่เจ๋งพอแบบงานขายตัวเองได้ไม่ต้องเอาไรมาชูรส แม่งโอกาสจะขายงานตัวเองรอดก็น้อยลงเรื่อยๆอะ ก็ลองนับหัวดูดินข.ไทยที่งานขายตัวเองได้จนไม่ต้องออกกู้ดทำพรีเมี่ยมนี่มีกี่คนกันเชียว555 ขนาดสนพ.เองเอางานแปลดังๆรับประกันฐานแฟนคลับว่าซื้อมาขายแล้วไม่ขาดทุนแน่ ยังต้องอัปมูลค่างานด้วยการออกกู้ดออกพรีเมี่ยมเว่อร์วังมากันเหนียวเลย
ถามหน่อยว่าชาวโม่งมีวิธีจับโป๊ะว่าใครใช้โกสป่ะ
>>953 ถ้านข.ไม่โพสบอก(เหมือนโพสต์ที่ใช้เอไอช่วยแปล แล้วชมตัวเองว่าภาษาไทยค่อนข้างดีน่ะ)คนอื่นก็ไม่รู้จริงๆนะ เป็นแค่การคาดเดา สงสัย เพราะคนเขียนที่มือใหม่หรือมือไม่นิ่งเขียนคนเดียวสำนวนยังเปลี่ยน เดินเรื่องออกทะเลได้เลย จะรู้ได้เมื่อเก็บไว้รู้คนเดียวไม่ไหวมาโพสต์อวด หรือมีคนในมาแฉ
เทรนด์อวดกองดองคัมแบคเหรอวะ ซื้อไปxxไม่รู้จะอ่านเมื่อไหร่ แหมมม
>>958 แม่น แบบช่วงที่ตัวแม่เขาออกงานใหม่ๆแล้วแฟนคลับแห่ไปซื้อจนเว็บค้างเว็บล่มนั่นละ555 นั่นคือการใช้ทรัพยากรของเม้ดอย่างนึงนะ อะเทียบกับโลกจริง ก็เหมือนตั้งบูทในงานแล้วมึงอยู่ข้างร้านตัวแม่ที่ขายดีเว่อร์แบบแถวยาวมาตั้งแต่หน้างาน มันก็เบียดบังทั้งพื้นที่หน้าบูทมึงกับพื้นที่ทางเดินในงานนั่นละ ไม่ใช่แค่ทำให้หน้าบูทมึงเกะกะ แต่คนในงานก็เดินไม่สะดวกเพราะติดแถวแฟนคลับนี่ละ
>>959 พออธิบายเหตุผลแบบพวกโม่งไป อิพวกด่าเม้ดก็จะชี้หน้าว่าเป็นขี้ข้านายทุน โดนกดหัวจนชิน เม้ดกำไรปีนึงเป็นร้อยล้าน เข้าตลาดหุ้นแล้ว เอาเปรียบนักเขียน ท่องจำวนไป เพราะเถียงอย่างอื่นไม่ได้แล้ว 55555 แม่งกะไม่ให้เขาลืมตาอ้าปากเลยมั้ง ต้องยอมรับอ่ะว่าเม้ดมันเป็นสตาร์ทอัป กว่าจะดึงคนอ่านให้เปลี่ยนจากเล่มเป็นอีบุคได้มันไม่ง่ายเลยนะ เขาก็ต้องลงทุนกับตรงนี้ด้วย ไหนจะระบบป้องกันการแคป การทำไฟล์หลุด อะไรอีกเยอะแยะ หลังบ้านมันงานหนักนะ สมมติว่าเขาลงทุนแล้วขาดทุน พวกคนที่ด่าเม้ดว่าได้กำไรนี่จะไปช่วยอุ้มเขาไหม กุก็ว่าไม่อ่ะ
ทำไมละครต้องชอบเอาเรื่องเก่าๆมารีเมคอะ เรื่องใหม่ๆจากนขยุคนี้มันไม่ดีหรอ แต่เรื่องที่ยกมารีเมค ส่วนใหญ่นางเอกเทาๆหมดเลยแหะ ล่าสุดก้ทองประกายแสด
>>961 พล็อตเรื่องมันน่าสนใจกว่าละมั้ง ถ้ามึงลองไปเปิดใจอ่าน บางทีต้นฉบับอาจจะเป็นนิยายจืดๆ แต่ในเรื่องสมเหตสมผล สนุกในแบบนิยาย ละครมันปูปลาร้ากะปิน้ำปลาเยอะ จนแบบอิเห้นี่เรื่องเดียวกันจริงดิ หรือบางเรื่องต้นฉบับดีนะ แบบเรื่องที่กูเพิ่งเห็นในโม่งพูดถึงอยู่ว่า แม่งตกเป็นจำเลยสังคม เป็นนิยายน่ายี้ ทั้งที่ต้นฉบับ พระเอกไม่ได้ผีบ้าและมีฉาก ขข.เหมือนละคร
กูหมายถึง จำเลยlove
>>961 สำหรับกูมันง่าย เพราะเคยสร้างมาแล้วหลายรอบ มันมีภาพในหัวละ ไม่ได้มีแค่ตัวอักษรอย่างเดียว เอามาปรับนิดปรับหน่อยตามสังคมสมัยนี้ ไม่ต้องลำบากปรับบทจากนิยายที่ยังไม่เคยทำละครมาก่อน+มีฐานแฟนคลับแน่นอน คนเก่าๆเคยดู กับสังคมชอบละครที่ยัดบทพูดนัการเมืองเลว ตำรวจเลว คนจนถีบตัวเอง ร้ายๆแรงๆละครคุณธรรม กับใครเคยเบิกทางซื้อนิยายไปทำละครมาก่อน ก็เหมือนได้การันตีเลยว่าได้ร่วมงานกันอีกแน่นอน นิยายใหม่ๆจากนขยุคนี้เอาจริงกูก็สงสัยว่าไปงมหาจากไหนแต่ละเรื่อง มัน…
>>961 เอ่ยมึงว่างี้กูเพิ่งสังเกต ละครที่เอามารีเมคนี่มักมีนางเอกแนวคนเทาๆเสียส่วนใหญ่ ซึ่งดีว่ะ555 กูแอบชอบอยู่นะแนวนี้ เบื่อปนวนางเอกเฟียสๆหรือใสจนเซ่อละ มีแนวอีดอกทำตัวเองมั่งก็แก้รสดี แล้วแนวพวกนี้มักสะท้อนสังคมได้ดีจริงอย่างทองประกายแสดนี่เผินๆเหมือนจะน้ำเน่านะ แถมปรับบทนางเอกเป็นอีดอกเต็มขั้นไปอีก แต่คือสอนใจได้ดีกว่าทองเนื้อเก้าอีกอะ เพราะระหว่างทางจะทำให้เห็นเรื่อยๆว่าถ้านางเอกรู้จักพอแต่แรกๆ ก็ชีวิตดีไปแล้ว แต่ในขณะเดียวกันก็เล่นปมว่าโดนเลี้ยงดูมาแบบนี้ ไม่เคยเรียนรู้เรื่องดี ๆ เลยพาชีวิตตัวเองดิ่งลงเหวเรื่อยๆนั่นละ
>>960 แม่งพวกเบียวการตลาดก็งี้555 เอาจริงถ้าเม้ดไม่ทุนหนาก็เจ๊งไปนานละ มีคนทำระบบอุบุ๊คมาก่อนเม้ดแหละ เม้ดไม่ใช่ออริจินอล แต่ก็เจ๊งยับกันไปไม่พอ ผลกระทบมันแย่มากแบบต้องฟรีซไฟล์ไว้ให้นอ.ในแอปนั่นละ ถ้าเผลอลบทิ้งคือชิบหาย ถ้าล้างเครื่องก็ไม่มีโหลดใหม่ได้ก็ชิบหาย ความเสี่ยงสูงอีกต่างหากเพราะเมื่อก่อนไม่ใช่ทุกคนที่มีเนตมีมือถือ การอ่านนิยายเล่มยังง่ายกว่าอ่านบนเว็บอีก แล้วไหนจะความแบบเล่มจับต้องได้ไม่มีวันหาย แต่อีบุ๊คคือไม่มีเล่มให้จับต้องแถมถ้าไม่มีเนตก็อ่านไม่ได้เพราะสมัยก่อนแม่งยังไม่มีระบบอ่านออฟไลน์ไม่พอ ไม่มีแอปสะดวกๆอีกต่างหาก ทำแอปมันยากกว่าทำเว็บอีกจ้า พอเจ๊งไปเลยเหลือทางเลือกแค่ค้างข้อมูลไว้งั้น นอ.มึงอย่าลบแอปทิ้งนะ หรือมีแต่เว็บก็ซวยกว่า คือให้นอ.ดูดไฟล์ไปเก็บเอง555 วิธีนี้นข.จะซวยตามเพราะงาสมันจะหลุดไปปล่อยเถื่อนต่อด้วยไง แถมได้ฟีลเดียวกับพวกทำไฟล์ PDF ขายนั่นละ ส่งให้นอ.ย่ายตังมาได้งายไป เจอพวกหัวใสเอาไปปล่อยเถื่อนอีกต่อไง
คือเม้ดรอดมาได้ยันทุกวันนี้ส่วนนึงคือทุนหนาล้วนๆ แล้วพอยุคสมัยปรับเปลี่ยนเลยอยู่รอดยาวๆละทีนี้แทบทุกคนมีเนตมีมือถือ ไม่เสี่ยงเจ๊งอีกละ แต่นั่นละการมาตีตลาดอีบุ๊คก็ไม่ได้ง่ายอยู่ดี ขนาดสนพ.ที่เคยบูมๆเป็นดอกเห็ด ไม่มีใครคิดว่าจะเป็นกิจการที่เจ๊งง่าย พริบตาเดียวร่วงระนาวไปกันทุกปีเลย ปรับตัวกันวุ่นวายจนมาถึงจุดไม่เอานิยายไทยแล้วขายแต่งานนิยายแปลนั่นละ
ky ชี ด. คัมแบคแล้วนี่ รีดราม่าชีแอคม่วงเพื่อนสาวชาวแก๊งใหญ่
ว่าแต่กุไม่ได้ตาม สรุปแล้วร้านอาหารที่ดราม่ากับนว. (ในมู้แหกนว.) เป็นน้องชายของชีแอคม่วงนี่เองเหรอ แล้วสรุปทำไมรอบนี้ดูชาวเอ้กเชียร์แอคม่วงวะ
>>969 เมื่อคืนร้านพลาดจริง คงนอยเรื่องเก่าน่ะ
แต่ล่าสุดพลิกอีกตลบแล้วมึง มีแอคที่น่าจะสนิทกับแอคม่วง (เพราะรีที่ชาวแก๊งออกมาแซะร้านเมื่อคืน (ชาวแก๊งที่เคยไล่ฮวซ.ไปตุย กับเคยทำโพลตอนชี ด. ไปแขวนนข.ด้อมปจ.)) ออกมาทำเธรดสรุปแบบเอียงๆ ว่าจริงๆ 2 ปีก่อนร้านมั่วแต่แรก สไลด์หน้ามารับเอง ทั้งที่น้องแอคม่วงหมายถึงหอยร้านอื่น หอยก็รูปร้านอื่น คนก็ไหลตามเป็นขี้เลยตอนนี้ ด่าร้านกันใหญ่ แต่โชคดีมีคนแคปของ 2 ปีก่อนไว้ ว่าน้องแอคม่วงเลี่ยงบาลีถึงได้เตือนภัยหอยปลอมด้วยรูปร้านอื่น แต่จริงๆ ตัวเองเปิดก่อน ไปเมนชั่นร้านคู่กรณีหาว่าหอยเขาปลอม จนเขาต้องออกมาปกป้องตัวเอง
เมื่อคืนแอคม่วงกับครอบครัวพลิกกลับมาเป็นเหยื่อ คนมารุมโอ๋เรียบร้อย แต่อิเธรดนี้จะทำให้คนกลับมาด่าใหม่ว่ะกุว่า เพื่อนน่าจะปล่อยให้จบๆ ไป ก็ไม่แปลกนะ แก๊งนี้เวลาวอร์คนอื่นไม่เคยขอโทษ ปล่อยเบลอ (เหมือนชี ด. ที่หายไปพักนึง ตอนนี้กลับมาแอคทีฟละ คงกะว่าคนลืมที่ไปแขวนนข.แล้ว) แต่พอเป็นคนอื่นมาวอร์ตัวเอง แซะๆๆๆ ไม่หยุด
เธรดสรุปเพื่อนแอคม่วงระเบิดตัวเองไปละ ไม่ขอโทษด้วย ลบไปเฉยๆ เลย
KY ชีลาสวันเปิดพิกัดเข้าโอเพนแชทของชี ใครจะแอบไปเป็นนาตาชาบ้างฮีฮี
กุอ่านที่ตำรวจหอยน้องแอคม่วงแถลง กุว่าเรื่องมันก็ไม่พลิกอะไรเท่าไหร่นะ กุว่ายังไงมันก็เริ่มจากเขาไปเมนชั่นหาว่าร้านใช้ปลาอัดแทนหอย แล้วที่บอกว่าใช้รูปร้านอื่น กุว่าเลี่ยงไม่ให้ฟ้องได้นั่นแหละ ตอนนี้คนนอกแบบกุมองว่าร้านก็สภาพจิตควรไปพัก แต่แก๊งเพื่อนของแอคม่วงกับตำรวจหอยคนน้องกำลังพยายาม gaslight ฟอกขาวอย่างเป็นขบวนการเลย
ปีนี้ปีทองของกรรมทำงานกุพูดเลย ปีที่แล้วอิแก๊งนี้ยกโขยงไปฉอดคนนั้นคนนี้ มีซีนคนดีนักเอจุเขตทุกดราม่า เรื่องนิยายธงแดงโดนพวกนี้ด่าสาดเสียเทเสีย นักเขียนบางคนโดนไล่ไปตุย บางคนโดนแช่งทางอ้อมว่าให้โดนข่มขืนเองจะได้เข้าใจเหยื่อ คิดค้ากเหยียดนิยายคนอื่นสนุกสนานเฮฮา ปกป้องตัวละครในจินตนาการแต่แช่งคนในชีวิตจริง มึงเป็นคนดีมากมั้ง เป็นไงล่ะปีนี้ กรรมไล่เช็กบิลเรียงตัวเลย ล้มจากสันดานตัวเองทั้งนั้นด้วย กุละขำ
ดีนะมีคนแคปที่ไปรีพลายร้านไว้ ไม่งั้นฟอกขาวเนียนยาวๆเลยนะนั่น
สเต็ปเดิมเหมือนทุกดราม่าเลย ตอนนี้คนที่โควทตร.หอยไปว่าผิดคนละมักกะโรนีแต่ก็ผิดทั้งคู่ โดนแก๊งนี้ไล่ฉอดบทเดียวคือก็ไม่ใช่รูปของร้านนี่ กับยกที่ร้านไปคุกคามแอคม่วงเมื่อคืนมาข่ม ไม่รู้ว่าไม่ได้ตามจริงๆ หรือตั้งใจเนียน แต่ตอนนี้ที่คนขุดวีรกรรมตร.หอยขึ้นมา มันไม่ใช่เพราะจะฟอกขาวให้ร้านเคสที่เขาผิดจริงเมื่อคืน แต่เพราะเธรดสรุปเอียงๆ ที่มันระเบิดตัวเองไปแล้วนั่นแหละ อิคนสรุปมันฟอกขาวให้ตร.หอย ชาวเน็ตก็เลยขุดที่แคปไว้มาเอจุเขตกลับ เขาแค่จะชี้ประเด็นว่าอย่าฟอกกกก ถ้าตร.หอยไม่ไปเมนชั่นใส่ร้านก่อนมันจะลากยาวมาถึงตอนนี้มั้ย แต่ไม่มีใครพูดซักคนว่าที่ร้านนอยจนไปเดมด่าแอคม่วงนั่นมันถูก
แก๊งนี้มัน gaslight เก่งยันพี่น้องเลยจริงๆ แถมวอร์กับใครถ้าคดีพลิกจะพยายามเอาความผิดอีกฝ่ายมาตีฟู (แก๊งนี้ชอบใช้คำนี้นี่ 555) กลบความผิดตัวเองที่มีเหมือนกัน อย่างเคสชี ด. ที่ไปแขวนเขาก่อนจนโดนวอร์กลับ เพื่อนชาวแก๊งก็มาเล่นบทเหยื่อแบบนี้เหมือนกันทั้งที่เริ่มก่อน แต่ได้ผลทุกเคสเลย
>>977 แล้วแอค ngl กับแอครีวิวแมวที่ฉอดมากกว่ารีวิวนั่น ตอนแรกเหมือนตาสว่างจากแก๊งนี้ตอนเคสชี ด. แต่สรุปพอเคสแอคม่วงก็กลับมาเอียง แอค ngl ตอนชี ด. คือแฉชี ด. เฉพาะกิจเลย แต่พอเคสตร.หอยนี่ ที่คนเขาแคปมาแม่งไม่รีเลย กุบอกแล้วแอคม่วงนี่ลาสบอสเลยของแก๊งมาเฟีย ด้วยภาพลักษณ์คำพูดคำจา ดูเป็นผู้ใหญ่มีวิจารณญาณ สอนคนอื่นเรื่องศัพท์การใช้ภาษา ปสก.ชีวิต แต่จริงๆ สายเนียนเวลาดราม่า แล้วค่อยหยิบเคสที่ดราม่ามาเนียนนางสอนทีหลัง คนแบบนี้น่ากลัวมาก
ความจริงถ้าหยุดซะตั้งแต่ที่ควรหยุดก็ได้เป็นนางเอกกันหมดแล้วแท้ๆ
>>972 ถ้านอกเหนือประเด็นนาตาชา รับประกันความถลุงเงิน ใครถังแตก ใครจิตอ่อนหนีได้หนี ชีวิตที่ต้องจำว่านข.พรีวันไหน คนนั้นคนนี้ป้ายยา ในระยะยาวไม่สนุกว่ะมีแต่คำถามว่ากุซื้อมาทำไม กองดองท่วม ตอนจวนตัวปล่อยขายใช่ว่าจะขายง่าย จากปสก.เคยร่วม อพช.ของร้านพี่ ก.ด้วยกัน ไว้ติดตามข่าวสารว่านข.ไหนพรีวันไหน แต่วงแตกไปละ
>>977 เพิ่งเห็นที่น้องชายออกมาแถลง เหยดเข้ สมกับเป็นพี่น้องอย่างที่มึงว่า ใช้สพนวนซะดูดีฟอกขาวตัวเองเสร็จสรรพ แล้วทุกวันนี้ยังคิดว่าตัวเองไม่ผิด มารับบทเหยื่อ+โชว์หล่ออีกหน่อยว่าออกมาปกป้องเมียและพี่ ทั้งที่ต้นเหตุคือมึงนี่ละตอนเรื่องเกิดก็ไม่ยอมออกมาขอโทษสักคำ มุดใต้กระโปรงพี่ให้พูดแทน ซึ่งแม่งแทนกันไม่ได้ คราวนี้มามุดใต้กระโปรงเมียไปอีก ชายแทร่ นี่มันชายแทร่ พี่สาวก็นักฉอดสายขับเคลื่อนสังคมไล่บี้นิยายธงแดงมาเสียนานนม มองไม่เห็นธงแดงบนหัวน้องจริงๆเหรอจ้ะ
เดี๋ยวนี้นักเขียนหลายคนก็อยู่เป็น ในเอ้กซ์ก็ใช้รูปถูกลิขสิทธิ์แต่ในเฟสใช้เอไอฉ่ำ ใช้กันจนเป็นเรื่องปกติ ใครแอนตี้เอไอดูเป็นตัวประหลาด
กุชอบงานจือจือ แต่กุก็เข้าใจว่าทำไมหลายคนอาจจะไม่ชอบ ด้วยความที่มัน slice of life มาก งานที่จือจือเขียนแล้วอลังสุดน่าจะเป็นมู่หนานจือละมั้ง เพราะ setting ยิ่งใหญ่สุดละ ส่วนเรื่องอื่นๆ มันโฟกัสแต่ในเรือนหลังบ้าน นางเอกไม่ได้มีสกิลทองคำ จะค่อยๆ เติบโต ค่อยๆ เรียนรู้ บางเรื่องมันไม่ใช่ฟีลตัวละครหญิงที่น่าเอาใจช่วย อารมณ์เดียวกับเผิงของแจ่มใสอ่ะ นางเอกจะมีจุดอ่อนที่ทำให้รู้สึกเอิ่ม เช่นถ้าไม่แข็งเกินไป ก็อ่อนเกินไป แต่กุคิดว่ามันได้ความเป็นมนุษย์ดี หลังจากที่อ่านแนวนางเอกเก่งชิบหาย สติดี ปัญญาครบทุกสถานการณ์มานานได้เปลี่ยนแนวบ้างก็ไม่น่าเบื่อไง คือกุคิดว่าเขียนตัวเอกให้เทพอ่ะไม่ยาก แต่เขียนตัวเอกให้มีจุดด้อยแต่ยังทำให้คนอ่านคอยเอาใจช่วยเนี่ยยากกว่า
ส่วนตัวกุอาจจะไม่ค่อยอินกับแนวย้อนกลับมาเกิดใหม่ ชาติก่อนอ่อนแอมาก โง่โดนหลอก อยู่ดีๆ ชาติใหม่ก็คือฉลาดเป็นกรดหน้ามือเป็นหลังตีน อยู่เหนือตัวร้ายทุกตัว หรือนิสัยแข็งกร้าวทันที ถ้าไม่ได้อ่านนิยายจีนมาเยอะก็อาจจะอิน แต่พออ่านมาเยอะแล้ว เจออะไรแบบนี้จะรู้สึกว่า เดาทางได้อ่ะ
บ่นหน่อย กูซื้อรวมเรื่องสั้นเล่มเล็กๆของไทยมาเล่มนึง ซึ่งราคาเทียบกับขนาดหนังสือถือว่าแรงพอตัว
กูไม่เคยซื้อหนังสือของคนเขียนคนนี้มาก่อน แต่เห็นเค้าก็มีชื่อเสียงประมาณนึง
เห็นว่าชื่อเรื่องกับคำอธิบายหลังปกว่าเกี่ยวกับอะไรดูน่าสนใจดี ก็เลยซื้อมาลองดู
แถมก่อนอ่านความหวังเยอะพอควร เพราะเห็นคนโพสชมในนกฟ้าบ้าง
วันนี้ขุดจากไหดองมาอ่านแล้วรู้สึกผิดหวังมาก ไอเดียของเรื่องสั้นหลายเรื่องน่าสนใจนะ
แต่การเล่าเรื่องทื่อมากจนน่าใจหาย หนักๆก็เอาสิ่งที่ตัวเองอยากอธิบายยัดปากตัวละครทั้งย่อหน้าเลย
แถมรียูสไอเดียเดิมซ้ำๆหลายรอบจนเกินกลางเล่มแทบจะเดาทางเรื่องหลังๆได้หมดละ
>>987 ส่วนใหญ่พวกเรื่องสั้นจะไม่ค่อยถูกจริตคนทั่วไปอยู่แล้ว กูก็ซื้อพวกเรื่องสั้นที่ x อวยมาเยอะ นข.ก็ขยันรี แต่ละคนก็อวยเว่อร์วังสำนวนในการป้ายยาเป็นเลิศ พออ่านจริงก็ขมวดคิ้ว มีอะไรให้ติเต็มไปหมด แต่คนชอบเขาก็ชอบอะ ต้องทำใจอย่างเดียวเลยว่ะ คิดซะว่าอย่างน้อยก็ได้ตัดนามปากกาหรือตัดแนวที่ไม่ชอบออกไปได้ อนาคตจะได้ไม่ซื้ออีก ตบบ่าปุๆ
>>991 ว่าบาป เจ๋งจริง5555 คิดว่าเพราะผ่านการคัดเลือกจากหลายตาหลายคนมาแล้วปะ กว่าจะได้ลงเล่ม เรื่องที่ลงเลยเจ๋งจริง (หรือใครเขียนก็ได้ลงหมดวะ) เรื่องสั้นรวมเล่มตาม x ส่วนใหญ่นข.เขามีชื่อเสียงของเขาอยู่แล้วอะ เป็นเซเลป x เป็นนักพูดในชีวิตจริง เป็นนักเล่าเรื่องราว นักเขียนรางวัล หรือเป็นเพื่อนกับเหล่าเซเลปอีกทอดนึง นอ.เลยเกิดความคิดว่าเพื่อนกันก็น่าจะมีมุมมองการมองโลกที่คล้ายกัน ซื้อดีกว่า บางรีวิวต้องยอมรับว่าเป็นแฟนคลับเดนตายในช่องทางอื่นที่อยากหนับหนุนมากกว่า
พูดถึงเรื่องสั้นขายหัวเราะมีเรื่องนึงตราตรึงกูมาก ประมาณแนวย้อนเวลาทะลุไปสมัยยุคท่านขุน นางเอกมันไม่อยากเรียนประวัติศาสตร์ น่าเบื่อ ยายเล่าให้ฟังก็ด้อนท์แคร์ พอได้ย้อนไปก็เจอผู้ชายหล่อ หน้าดุ ซึนๆ ไปๆมาๆก็รักกันแหละ อยากอยู่ที่นี่ด้วยกันแล้ว ตกหลุมรักทั้งยุคสมัยและผู้ชาย พอถึงตอนท้ายได้กลับโลกปัจจุบันก็ว่าช็อกละ ช็อกสองยายแม่งคือคนวิจัยทำอิเครื่องเกมหรือเครื่องย้อนประวัติศาสตร์นี่ขึ้นมา ร้องเหี้ย555 แต่หลานติดใจโลกทางนั้นมากเลยขอกลับเข้าไปใหม่ ยายก็แบบแต่หนูจะอายุสั้นลงนะลูก นางก็บอกไม่เป็นไร อยากกลับไปหาเขา ทิ้งคำถามในใจให้กูอีกว่านางจะทำแบบนี้วนไปจนตายป่าววะ ฝังใจตั้งแต่เด็กยันโต555
เห็นกระทู้จะเต็มเลยตั้งให้
https://fanboi.ch/literature/18919/
>>984 กูว่าจือจือมันเป็นงาน slice of life ที่น่าเบื่อและน้ำท่วมทุ่ง กูอ่านแนว slice of life มาเยอะพอสมควร ยังไม่เคยเจอใครเขียนได้น่าเบื่อขนาดนี้มาก่อน นางเอกไม่เทพไม่ซูนี่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับกูเลย ก็มันแนวเล่าชีวิตประจำวันมันจะให้หวือหวาอะไรนักหนา กูอ่านตัวละครกินขนมทำกับข้าวเรียนหนังสือจ่ายตลาดแค่นี้ก็ยังได้ แต่คือแม่งเขียนออกมาได้ไม่สนุกสำหรับกูเพราะมันน้ำท่วมทุ่งเกินไปนี่ล่ะ อะไรที่ดูไม่จำเป็นแต่เสือกใส่มาแบบยาวๆ แถมญาติเยอะแบบพูดถึง xx แต่เล่า yy และไป zz ซึ่ง yy zz นี่ยังไม่มีบทหรือความจำเป็นที่ต้องรู้ในตอนนี้ แทนที่จะค่อยๆใส่มาให้เรียนรู้ไปกับตัวละครเป็นการ explor โลกไปด้วยกัน อ่อ ไม่ค่ะ ชั้นโยนลงมาโครมเดียวเลย มึงไปลำดับญาติกันเองแบบเว่ยเส้าเทียนละกัน
>>991 ใช่ กูซื้อขายหัวเราะเพราะจะอ่านเรื่องสั้นนี่ล่ะ แม่งเจ๋งสัส อีกคนที่กูว่าเจ๋งคือสรจักร หักมุมทุกความคาดหมายกูมาก
ก่อนมู้ปิดกูมีเรื่องมาสารภาพบาป กูเพลียใจกับความขี้เสือกของกูมาก คือกูsearchที่อยู่ตามบริษัทของนข.ตามที่พิมพ์ไว้ในเล่ม ตามกูเกิ้ลสตรีทวิวไปในแมพ…แล้วกูก็เจอบริษัทเป็นบ้านเขา หน้าบ้านมีราวตากผ้าตากกกน.และบราอยู่ โอ้ยยย แล้วอิกูเกิ้ลคือมุม360อะ บ้าบอมาก
>>994 มึงเคยอ่านพวกแปลออนไลน์ป่ะ บรรยายเรื่องทำกับข้าวทุกวัน น่ำท่วมทุ่งกว่านะเว้ย5555 แต่จากสัม ก็คือเค้าบอกคิดไปเขียนไปว่ะ ในนิยายสไลด์ออฟไลฟ์ เรื่องจริงก็สไลด์ แล้วพอคิดไม่ออก ตัดจบแม่ง คยอ่าน พลิกหน้ากระดาษแล้วพลิกหน้ากระดาษอีกกกกกกกกกกกกก สัสไม่มี แต่งานชีจือที่แปลออนไลน์ แม่งโคตรทำเสีย กูทนอ่านไม่ได้เลย
>>997 slice of life ที่ดีอีเวนท์มันจะไม่ซ้ำเพื่อป้องกันความจำเจเว้ย ถึงแม้มึงจะกลับบ้านมาทำกับข้าวทุกวันก็เหอะ แต่ระหว่างวันก็เล่าอะไรที่มันต่างไปจากตอนที่แล้วหน่อย อย่างมึงเล่าชีวิตแม่บ้าน ผัวออกไปทำงาน นางก็ทำงานบ้านทำกับข้าวรอผัว วันนี้มึงอาจจะเล่าว่าแดดดี เลยยกผ้าไปซัก อีกวันอาจจะเล่าว่าดูทีวีแล้วอยากทำกิมจิเลยชวนผัวไปชอปปิ้งซื้อของเข้าบ้าน สำรวจราคาวัตถุดิบ อีกวันเอาของที่ซื้อมาทำกิมจิ อีกวันเล่าว่าป้าข้างบ้านเอาขนมมาให้เลยชวนเขามานั่งเล่นในบ้านเม้ามอยลูกผัว พรุ่งนี้วันหยุดผัวชวนไปซื้อของดูต้นไม้มาทำสวนกัน อีเวนท์คนเราถึงมันจะจำเจเป็นรูทีนไม่ตื่นเต้นแต่เล่าให้มันน่าสนใจก็ได้ ตามดูชีวิตประจำวันของเจ้าของเรื่อง เขียนจังหวะเรื่องดีๆมันก็สนุก แบบนี่ล่ะกิจวัตรประจำวันของคน ไม่ตื่นเต้นหวือหวา แต่อ่านแล้วเพลิน
แต่จือจือกูอ่านแล้วไม่เพลินแถมยังชวนคิ้วขมวดว่าใครเป็นใคร ทำอะไร น้ำท่วมทุ่งยาวขนาดนี้ ยัดตัวอักษรมาแน่นๆ ยัดความสัมพันธ์มาในคราวเดียว ก็นั่นล่ะ ความชอบใครความชอบมัน แต่กูไม่ชอบซักงาน
---ปิดมู้----
ไปต่อสับแหลกฯ15
https://fanboi.ch/literature/18919/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.