>>126 กุเคยอ่านงานฝรั่งที่ทั้งเรื่องมีตัวละครสองคนนั่งคุยกันในห้องนั่งเล่น ตัวละครที่เหลือแค่ถูกพูดถึงในบทสนทนาเฉยๆ กุอ่านแล้วประทับใจมากในพัฒนาการความคิดของตัวละคร แต่เพื่อนกุที่เป็นสายชิวๆ ไม่คิดเยอะ ดูหนังอ่านนส.แค่ผ่านๆ ดูจบจำชื่อตัวละคร นักแสดง หรืออะไรเด่นๆ ไม่ได้เลยคือเสพเอาสนุกเฉยๆ มันด่าเลยว่านิยายบ้าไรเนี่ย ง่วง ไม่มีไรเลย กุเลยคิดว่านักอ่านคนนี้เขาเป็นคนแบบเพื่อนกุรึป่าว แบบไม่ชอบดีพทอล์ค จะชอบให้มีเหตุการณ์ ใช้สถานการณ์ดำเนินเรื่องมากกว่า กุว่าถ้ามึงตั้งใจเขียนคนจีบกันชิวๆ ไม่มีดราม่าจริงก็ตามนั้นแหละ แต่ถ้ายังไงก็อยากเลี่ยงเม้นแบบนี้ก็ใส่อุปสรรคเล็กๆ น้อยๆ หรืออะไรที่มันคอนฟลิคหน่อยๆ เป็นยันต์น่าจะพอช่วยได้นะ