มึง กูมีคำถาม กูไม่ได้อ่านนิยายไทยมานานมากกก เห็นมีประเด็นนิยายไทย vs. นิยายแปล กูเลยลองไปสุ่มๆอ่านเรื่องดังๆที่คนอวยกัน กูพบว่านิยายไทยสมัยนี้หลายเรื่องฮิตเขียนประโยคแบบไม่มีประธาน/ละคำเชื่อมกันทั้งนั้นเลย กูขอยกตัวอย่างนะ (กูแต่งขึ้นมาเอง ไม่ได้เอามาจากเรื่องไหนทั้งนั้้น)
ตัวอย่าง 1: "ไม่รู้สิ" มองออกไปนอกหน้าต่าง สายฝนโปรยปรายลงมา
ตัวอย่าง 2: (ขึ้นย่อหน้าใหม่) เดินออกมาหน้าบ้าน เสียงลมพัดหวีดหวิว เธอก้าวเดินไปตามทางเดิน
แบบนี้อ่ะมึง คือสมัยก่อนตอนกูอ่านนิยายไทยเยอะๆมันไม่ใช่แบบนี้ (สมัยก่อนของกูคือยุคทมยันตีโน่นเลย) ทำไมสมัยนี้เค้าฮิตรูปประโยคแบบนี้กันวะ จุดเริ่มต้นมันมาจากไหน แล้วมันกลายเป็น norm ไปแล้วเหรอ หรือกูแค่สุ่มเจอแต่เรื่องที่เขียนแบบนี้ กูว่าภาษามันแปลกอ่ะ แต่โอเค มันอาจเป็นสไตล์ของคนยุคนี้ คือกูอยากทำความเข้าใจ 55555 พวกมึงๆที่อ่านนิยายไทยคือชอบประโยคแบบนี้กันมั้ยยังไง