Fanboi Channel

>>157 หมายถึงเอาพล็อตไปจ้างโกสต์เขียนมาเหรอ? ถ้างั้นก็ไปคุยกับโกสต์ ถามตรงๆ

>>158 >>159 โอเคขอบคุณมาก งั้นเราไม่ทำแล้วล่ะ มันฟังดูไม่ดีจริงๆแหละ

มีข้อสงสัยนิดนึงว่ะ พอดีกูดูฟรีเรนแล้วกูชอบพาร์ทฟรีเรนระลึกถึงฮิมเมลที่จากไปมากๆ กูเลยเอามาสร้างสตอรี่ประมาณว่า พระเอกกูเป็นสิ่งมีชีวิตที่อายุยืนยาวมากกกก ใช้เวลาอยู่ร่วมกับนางเอกประมาณสี่สิบปีจนนางเอกแก่ตายไปเอง ฮีไม่เคยรู้จักคำว่ารักหรือพวกอารมณ์แบบมนุษย์เท่าไหร่ ตอนแรกก็ไม่อะไรมากเพราะฮีชินแล้วกับการที่มนุษย์ตายจากไป แต่พอนานๆไป สมมติเดินผ่านตรงนี้เห็นดอกไม้บาน อ้าว นึกถึงความหลังที่เคยมาเดินผ่านกับนางเอก กินไอ้นี่ก็นึกถึงที่เคยมากินด้วยกัน มองไปตรงไหนก็มีแต่ความทรงจำร่วมกับเธอ พระเอกมันเลยเริ่มรู้สึกว่านี่อาจจะเป็นความรักรึเปล่าแต่สายไปแล้ว แต่โทนเรื่องมันไม่ได้เศร้านะ ออกแนวเดินทางไปเรื่อยๆแล้วนึกถึงเธอในความทรงจำมากกว่า อันนี้มันจะดูก็อปฟรีเรนไปป่ะวะ 555555555

แต่กูชอบคอนเซปต์คนที่ตายไปแล้วแต่ติดอยู่ในใจไปตลอดกาลน่ะ มีโอกาสให้นึกถึงก็นึกถึงตลอด ดราม่าหวานปนขมนี่มันอร่อยดีแท้

>>161 เข้าข่ายก๊อปแล้วมึงอะมึง ยิ่งกว่า บรม กับ เด็กแว่นหัวบากอีก

ท่ดๆ จะเอาเคส บรม มาเทียบไม่ได้ดิ อีบรม แม่งยำชุดใหญ่กลายเรื่องสัสๆ
แต่ถ้ามึงจะเอาพล็อตนี้ พระเอกเดินทางอีก เจอคนนั้นคนนี้ มึงเอาตรงไหนมาต่างฟรีเรนวะ

>>161 ถ้าเอามาแค่คอนเซปต์คนที่ตายไปแล้วแต่ติดอยู่ในใจไปตลอดกาล แต่ครีเอตรายละเอียดอื่นใหม่ ไม่ถือว่าก๊อปนะ

>>161 มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่นะ แค่ฟรีเรนยึดประเด็นนี้เป็นเหตุผลในการดำเนินเรื่อง
ไม่ต้องมีอายุยืนก็ได้ แค่ตัวละครวัยเด็กเคยกินข้าวรสมือแม่แล้วจำฝังใจ พอโตขึ้นมาเจอเมียบังเอิญทำกับข้าวเหมือนกัน กินแล้วน้ำตาไหลเพราะคิดถึงอดีตก็มี

ว่าไปกูนี่กำลังเครียดเลย ตั้งใจจะเขียนปิดเล่มอยู่ดีๆ แม่งเนื้อหางอกมาอีก 3 หมื่นกว่าคำ
กลายเป็นว่าจากกำหนดการปิดเล่มช่วงต้นเดือน สงสัยได้ลากยาวไปปิดปลายเดือนละ

แนวผัวโบ้เนี่ย เราสามารถเพิ่มค.เข้มข้นก้บเนื้อหาให้พล็อตได้ไหม เช่น ใส่การเมือง สงคราม บริหาร จิตวิทยา ปรัชญา กดหมาย

หรือใส่แล้วมันหนักคนไม่อ่านเพราะง่อยยาก

โม่งเคยเจอมะ?

>>167 เจอ พวกนิยายเกาหลี แนวโรแฟน การเมือง+ผัวโบ้ หลอกแต่งเมียเอาอำนาจไรเงี้ย ของไทยนึกไม่ออก

>>168 ของไทยเหมือนเสพสนองนี้ดเอาฟินป่ะ? อารมณ์เสพหนังโป้ เลยไม่เห็นเนื้อเรื่องหนักๆ หรือยังไง

>>169 ด้วยนิยายไทยมันสั้นกว่าด้วย อีเกาอย่างน้อยคือ สามเล่มจบ

>>169 เอาจริงๆ กุว่านักเขียนไทย ก็เอาอยู่นะ อีเกาพล็อตกะโหลกกะลาก็เยอะ ชิบ เพียงแต่แนวการเขียนมันไม่ได้ฮิตไปในแนว ที่มันไปเวย์มีพล็อตรองแบบเด่นๆ เพราะนั่นแหละ ด้วยความยาวของนิยาย

ขอความเห็น การหย่อน hint เปิดปมแบบสะเปะสะปะ หยอดทิ้งไว้ (อาจตั้งแต่ตอนแรก ๆ ) แล้วค่อยเฉลยทีหลัง ถือว่าเป็นการวางเรื่องที่แย่มั้ยวะ แบบว่า ควรหย่อนปมแล้วเฉลยเลยให้มันจบ ๆ ไปเป็นช่วง ๆ / เฉลยปมเก่าก่อนค่อยใส่ปมใหม่ จะดีกว่า คือกุอะอยากหยอดทิ้งไว้เลย แล้วค่อยเฉลยตู้มเดียวท้ายเรื่อง แต่คิดว่านักอ่านอาจจะลืมไปแล้วว่ามีประเด็นนี้ 55 ใครมีความเห็นยังไงมั่ง

>>172 สำหรับกูหยอดตรงไหนเฉลยตรงไหนได้หมด ขอแค่เฉลยก็พอ

>>167 ทำไมจะไม่ได้ บบรพ. ผัวโบ้ ใส่เรื่องการค้าธุรกิจที่ดิน /พยย.ใส่เรื่องดนตรี /ล่าสุด ลอล.ก็เรื่องครอบครัวกงสี ดนตรีคลาสสิค แนวผัวโบ้ที่คนชอบมันไม่ได้ดูกลวงเน้นเยขนาดนั้นน่ะ ที่สนุกมีหลายๆบริบทสมเหตุสมผลมีเยอะแยะเลย

>>172 ขึ้นอยู่กับว่าhintของมึงน่าอยากรู้แค่ไหน
กูคนอ่านจะสรุปเองตอนอ่านจบ ว่ามึงทิ้งปมอะไรให้เอ๊ะไว้บ้าง แล้วมึงคลี่คลายปมนั้นไหม ถ้าไม่เฉลยก็จะมองว่ามึงพลาด มาหย่อนไว้แต่ไม่ต่อให้จบ
ส่วนจะเฉลยตรงไหนแล้วแต่ได้หมด

>>172 ถ้าเนื้อเรื่องไม่ยืดอย่างโคนันก็โอเคอยู่นะ โคนันมันแบบหย่อนปมชายชุดดำทิ้งไว้แต่เส้นเรื่องมึงไปไกลมากแบบชายชุดดำไม่ใช่ปมหลักของเรื่องอีกต่อไปแล้ว555
ถ้าเรื่องวางปมตอนต้นเฉลยตอนท้ายกูนึกถึงแฮร์รี่อะ หยอดปมนั่นนี่มาทุกเจ็ดเล่ม แต่ก็แก้ปมแบบไขว้กันไปว่าเออ ปมหนึ่งนำไปสู่ปมสอง หรือเล่มท้ายๆก็เอาปมเล่มแรกๆที่เกือบลืมไปมาเล่นซะ ทำเอาตอนย้อนไปอ่านปมนั้นอีกทีแม่งฟีลเปลี่ยนเลยอะ

>>172 หย่อนเหอะ ไหว้5555 เคยเจอไม่หย่อน ไม่ก็หย่อนแค่ครั้งเดียว มาเฉลยตอนท้ายแล้วปมจะไปพีคไปตื่นเต้นอะไร หย่อนมา เต็มที่ สับขาหลอกยิ่งดี

Kyขอถามนักเขียน ถ้าอ่านนิยายแล้วชอบ อยากบอกนข.และคนอื่นๆว่ารู้สึกยังไงกับซีนไหนๆบ้าง ร่ายยาวมา แล้วไปคอมเม้นในเมbแบบนี้นักเขียนโอเคไหม มันเหมือนสปอยล์ //ถ้าไม่โอเคนข.ชอบให้คนอ่านคอมเม้นแบบไหน

>>178 ไปเม้นได้ ถ้ากลัวสปอยก็เอาในช่องสปอย เม้นไปเหอะนักเขียนจะปลื้มมึงมาก

>>172 เคยอ่านนิยายสืบสวนที่ทิ้ง hint ไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องว่าใครคือคนร้ายป่ะ ตอนแรกนักอ่านมองข้ามเพราะมันเป็นฉากธรรมดามากๆ แต่พอมาเฉลย เฮ้ย ใบ้ไว้ตั้งแต่ตรงนี้เลยเหรอ ถ้าซ่อนเนียนและสมเหตุสมผลลงตัวนักอ่านจะทึ่งกับมึง

ลงแท๊กรักต่างวัยต้องอายุห่างเท่าไหร่ดีเพื่อนโม่ง

>>181 เกินหนึ่งรอบ 12+

>>181 3ปีขึ้นไแก็ได้แล้วป่ะ

>>181 แนวโคแก่จริงๆห่าง10ปีก็พอแล้ว

>>183 ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

>>181 ถ้าจะมานิยาม age gap นี่กุขอ 6+ เหอะเพื่อน 10+ ได้ยิ่งดี ต่างวัยนี่มันต้องคนละรุ่นละนะ แบบอดีตเธออยู่ป.6 เขาขึ้นมหาลัยละ (เปรียบเปรยให้เห็นภาพเฉย ๆ ไม่ได้จะให้พรากผู้เบาว์นะโว้ย 5555) แค่ 3 ปีนี่กุว่าไม่แกปเท่าไหร่นะ 555

>>186 เช่นกัน อย่างต่ำ10 ปีเถอะ ถ้า 8-9 ปีกุยังถือว่าแค่เป็นรุ่นพี่อยู่นะ 5555

มึงกูแต่งนิยายจบไปเรื่องหนึ่งสักพักละ ตอนจบเหมือนจะดีตัวเอกได้คู่กัน HE แต่ตอนนี้กูจะแต่งภาคอีกหลายปีให้หลัง อิคู่พระนางภาคแรกอยู่กันไม่รอดต่างคนต่างไป นางเอกไปมีผัวใหม่เป็นใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยกล่าวถึงในภาคแรกมึงว่ากูจะโดนนักอ่านเก่าด่าไหม

>>188 ยับมึง อย่าล้อเล่นกับระบบ

>>188 มึงโดนแน่555 แต่ถ้าปูมาหน่อยว่าคู่นี้มีแววไม่รอดนอ.อาจให้อภัยนิดนึง แบบพระเอกเป็นคนใจร้อน นางเอกเป็นคนใจเย็นงี้ แต่ตลค.ใหม่ที่มาต้องมีดีกว่าพระเอกคนเดิมในแง่ที่พระเอกทำแทนไม่ได้ เช่น พระเอกบ้านรวยแต่ใจร้อน ตลค.ใหม่ต้องรวยกว่า+ใจเย็น หรือไม่รวยหรอกแต่ไม่ถึงกับจนจัดกัดก้อนเกลือกิน ถึงฐานะพระเอกเกทับได้ว่าเหนือกว่า แต่สิ่งนึงที่เกทับไม่ได้คืออุปนิสัยอะเช่น นอกจากจะเป็นคนใจเย็น ยังเป็นคนรักหมา ซึ่งพระเอกเกลียดหมา ไรประมาณนี้

>>188 กูเคยเห็นคนฉาบของเวบตูนเรื่องหนึ่งมั้ง มันเหมือนเป็นจักรวาลเดียวกัน พอคู่กันในเรื่องของตัวเอง ตอนไปโผล่เรื่องของคู่อื่น เลิกกินไปซะชิบ

>>190 กูไม่รู้จะไปยัดใส่ตรงไหนแฮะ แบบอันนี้กูจะแต่งเป็นรุ่นลูกรุ่นหลาน ส่วนสาเหตุที่เลิกกันของคู่นั้นในหัวกูคือมัน puppy loveอะมึง พอคบไปสักพักมันถึงจุดอิ่มตัวเลยเลิกต่างคนต่างไปแค่นั้น อารมณ์แบบไม่ได้มีสาเหตุอะไรแค่ตื่นขึ้นมาเช้าวันหนึ่งก็รู้สึกเราเลิกกันเถอะแค่นั้นเลย

>>192 เป็นนักเขียนอินดี้ไม่เน้นกินข้าวใช่เปล่าเพื่อน555

>>191 จริงๆเรื่องนั้นกูรู้สึกมันไม่ค่อยสมเหตุสมผล พระเอกมันมีปมทางบ้านเรื่องเมียน้อย ชู้ นอกใจ นิสัยใจคอก็มั่นคงหนักแน่นมองแต่เธอมาตลอด แต่อันนั้นมันดันเขียนให้พระเอกเฟลิร์ตคนนั้นคนนี้บริหารเสน่ห์ไปเรื่อยจนได้มาเลิกกัน นิสัยมันเปลี่ยนแบบพลิกกลับเกินไปไม่ใช่คนเดิมเลย คนอ่านที่ฟินๆจากภาคแรกที่พระเอกรักนางเอกก็เฟลเด่ะ รักกันอยู่ดีๆเสือกมาอ่านภาคต่อให้มันเลิกกันเพราะความเจ้าชู้ของพระเอกซะงั้น ถ้าเป็นแฟนกันแล้วเลิกกันเพราะนิสัยเข้ากันไม่ได้ คนน่าจะโวยน้อยลงกว่านี้

>>192 เคยดูแปลรักฉันป่ะล่ะ ภาคแรกพระเอกนายเอกรักกัน จับมือฟันฝ่าอุปสรรค ภาคสองพระเอกนายเอกเข้ามาเรียนมหาลัยที่กรุงเทพ เจอคนนั้นคนนี้มากมาย พระเอกก็นอกใจนายเอกจนได้เลิกกัน พระเอกโดนคนดูสาป คนดูรับไม่ได้ มันเหมือนคนละคนกับภาคแรก 555555555555555555

>>192 จริงๆจะเอาแบบบริดเจท โจนส์ก็ได้นะ นางกับพระเอกก็รักๆเลิกๆกันมาตั้งแต่ภาคแรกแล้ว ช่วงภาคแรกๆนางยังเป็นสาววัยรุ่น คบเป็นแฟนกับพระเอก ย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วเจอปัญหาการปรับตัว เข้ากันไม่ได้ก็เลิกกัน นางก็ไปมีชีวิตของตัวเอง พระเอกก็ไปมีชีวิตของตัวเองเหมือนกัน ระหว่างนั้นนางก็มีกิ๊ก พระเอกก็ลองเปิดใจให้คนอื่นเหมือนกัน จนรีเทิร์นกลับมาเจอกันตอน 40+ แล้วเลยได้คบกันอีกรอบ คราวนี้คบยาวเพราะต่างคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่ที่มีวุฒิภาวะกับความพร้อมแล้ว ถ้ามึงไม่อยากโดนนักอ่านสาปมากก็ลองเวย์นี้ก็ได้

>>194 มันเรื่องอะไร บอกที

>>196 เรื่องแรก ภาคแรก Dear Diary มี side story ในเรื่อง Break-up service บริษัทรับจ้างทำลายรัก ที่พระเอกนางเอกโผล่มาอีกทีคือเลิกกันไปแล้วรีเทิร์นแต่ก็ได้เลิกกันอีกเพราะพระเอกเจ้าชู้

เรื่องสองเป็นซีรีส์ แปลรักฉันด้วยใจเธอ มี 2 ภาคแบบที่บอก

>>194 มันเรียลจนเกินไปว่ะแบบนี้ ไม่แปลกใจที่คนจะรับไม่ได้ 555

>>193 ไม่หวังมากอะหารรายได้ต่อชั่วโมงออกมาเทียบกะงานประจำคือต่ำเตี้ยมากจนคืดว่าแกเอาเวลาว่างไปพักดีกว่ามะหลายรอบละ55

>>194 ไม่เคยดูนะ แต่รู้สึกไม่ค่อยแปลกใจแฮะ พวกคบกันมัธยมนี่ไปเลิกกันเพราะมือที่สามตอนเข้ามหาลัยโคตรเยอะ

>>195 นี่เอามาจากเรื่องของคนใกล้ๆตัวที่แบบชีวิตก็อยู่กันแบบราบๆเรียบๆไม่ได้มีปัญหาอะไรกันมาสักพักแต่วันหนึ่งดันคิดมาได้ว่าคบกันเร็วไป ถ้าไม่รีบคบกันคงมีเวลาไปตามฝันชีวิตคงไปได้ไกลกว่านี้ เลยตกลงเลิกกันต่างคนต่างไปแล้วก็ได้ดีในแบบที่ตัวเองต้องการทั้งคู่แล้วกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปอะไรประมาณนั้นแหละ

>>199 ของบริเจทมันเลิกกันไปเป็นสิบปีด้วยล่ะ พอได้กลับมาคบกันในวันที่พร้อม หน้าที่การงาน เงินทอง ลดความงี่เง่าหัวร้อน เพิ่มความใจเย็นเป็นผู้ใหญ่มีประสบการณ์กันมากขึ้น มันก็เลยลงล็อคที่จะรีเทิร์นกันได้

แต่มีข่าวว่าภาค 3 นักเขียนจะเขียนให้พระเอกตายแล้วนางเอกไปเจอผู้ชายใหม่ ถ้าเขียนจริงกูว่านักอ่านเผาหนังสือโชว์แน่ๆ 5555555555555555

>>197 ไปดูยอดวิวในเว็บตูนมา เรื่อง 2 ออกไปทางแป้กๆ นะ วิวห่างไกลจากภาคแรกอยู่โข ทั้งที่ตอนจะเท่าๆ กันละ

การบอกว่า จบ happy ถือเป็นสปอยมั้ยวะมึง 5555

>>202 สปอย แต่ถ้าเขามาถามในข้อความ โปรดบอกไปเถอะ หรือตอบแบบซ่อนสปอย

>>203 โอเค พอดีแอบสงสัยว่ามันมีคนไม่ชอบให้สปอยว่าจบแฮปปี้ด้วยเหรอ ฟีลแบบจะลุ้นเองว่าแฮปปี้มั้ยงี้ ??

>>204 ก็ถ้าเป็นนิยายแนวขมปี๋อะ ก็มีสองแบบนะ ไม่ได้อยากรู้กับที่อยากรู้ เหมือนนิยายแบดเอนนั่นแหละบางคนอยากรู้บางคนไม่อยาก

เขียนแบบขายรายตอนมาครบปีแล้ว เริ่มเหนื่อยว่ะ
รู้สึกเหมือนไม่ได้พักเลย ขนาดวันไหนตั้งใจจะหยุดเขียนในหัวก็ยังคิดเนื้อเรื่องต่อ

เหมือนต้องปั่นงานตลอดเวลา เพื่อให้มีเนื้อหาลงสม่ำเสมอ จนตอนนี้เริ่ม burn out ล่ะว่ะ

>>202 กูเห็นหลายเรื่องละ ในตรงคำโปรย นขอ.ก็บอกเรื่องนี้จบสุขนิยม จบแฮปปี้งี้ เลยแบบนี่เขาเรียกสปอยล์มั้ยนะ

>>207 ก็สปอยไง กลัวนักอ่านไม่ซื้อเพราะดราม่าสัสๆ

กูเจอแต่คนอยากได้สปอย จบดี จบHappy ถ้าจะเน้นขายแนวตลาดนิยมก็ต้องสปอยว่าจบดีแบบนี้ทั้งนั้นนะมึง
นอกจากมึงจะอยากแหวก อยากอินดี้ ถึงขมปี๋ยังไง คนส่วนใหญ่ก็หวังความสุขในบั้นปลาย

Ky พวกพรีเมี่ยมเดย์วัน 7วัน ร้อยวัน มันช่วยกระตุ้นยอดขายมะ เพราะในความคิดกู ถ้าคนซื้อทีหลังมารู้ว่าซื้อวันแรกๆแจกของ แต่ตัวเองมาไม่ทันไม่ว่าจะด้วยเหตุผลลืม หรือเพิ่งเห็น เขาก็น่าจะตัดใจไม่ซื้อแล้วอะ เหมือนได้ของไม่ครบแล้วมันติดในใจ หรือติดในใจกูคนเดียววะ เห็นคนอื่นทำก็รไม่มีใครว่าไร (กูไม่ได้อยากได้ของแถม เข้าใจว่ารกบ้าน แต่พอรู้ว่าคนอื่นได้ แต่กูไม่ได้ทั้งที่จ่ายเงินเท่ากัน แถมยังอยู่ในรอบพรีเหมือนกันละเซ็งๆว่ะ เก็ตป่ะ ไม่อยากได้ แต่ก็อยากมีเพราะมันเขียนในใบจอง555) หนือกูประสาทแดกไปเองวะ555

>>210 มันเป็นกลยุทธ์อะ555 ถามว่าช่วยมั้ย ก็ช่วยแหละสัก 5% ก็ยังดี เทียบกับการเปิดพรีเฉยๆไม่มีของแถมมันก็ดูดีกว่าไง เป็นกลยุทธ์แบบเน้นปิดยอดไวอะจะได้รีบตัดรอบทำเวลา แต่ก็เหมือนดาบสองคมอย่างมึงว่า คนมาเห็นทีหลังหมดโปรไปละก็ไม่อยากซื้อ ถึงกระตุ้นยอดพรีได้ดีแต่อาจได้ยอดน้อยกว่าก็เป็นได้ แต่ถ้าเน้นรีบพรีรีบปิด ก็ไม่มีผลกระทบอะไรอะ แบบไม่ขาดทุนละเพราะต้นทุนต่ำหรือไรก็ว่าไป
อะบอกทริกเพิ่ม ถ้ามึงอยากเน้นยอดพรีได้ขายเยอะๆ ก็ต้องใช้วิธีปลดล็อกตามจำนวนพรี แบบยอดพรีถึง 10 เล่มได้โปสการ์ด 20 เล่มได้พวงกุญแจงี้ วิธีนี้อาจเพิ่มทุนไปอีก แต่มันกระตุ้นยอดพรีได้เยอะกว่าหน่อยนึงสัก 10% แบบมาก่อนมาทีหลังก็ได้ของพรีเมี่ยมเหมือนกันไง จูงใจให้คนพรีด้วยว่าไหนๆละเอาแฝดสองแฝดสามไปเลยเพื่อจะถึงยอด

>>211 กูก็ชอบวิธีที่มึงเสนอมากกว่า คือถ้ายอดไม่ถึงก็เข้าใจ ไม่ได้ของแถมไม่เป็นไร ถ้าได้ก็ถือว่ากำไรคนอ่าน แต่ของแถมเดย์วันก็น่าจะเพิ่มยอดได้ดีกว่าแหละ กูไม่ค่อยเห็นบนบกบ่น เลยคิดว่าตัวเองพารานอยไปคนเดียวอยู่ตลอด555 เห็นยอดแยะๆในวันแรกแล้วมันใจฟู บางคนคงไม่ได้หวังจะเอายอดมั่นคงทุกวันขนาดนั้น โดดสูงวันแรกก็แฮปปี้ละ

Kyพระเอกจัดหนักxxxนางเอก6ครั้งทั้งคืน
จำนวนครั้ง นับจากที่พระเอกน้ำแตกถึงจุดสุดยอดใช่ไหมวะ ? นับครั้งโดยใช้จุดสุดยอดของพระเอกเป็นหลักใช่ไหม

>>213 แล้วแต่ว่ะว่าในเรื่องพูดในมุมมองใคร
อย่างถ้าพูดในมุมมองพระเอก ก็จะนับว่าน้ำแตกไป 6 รอบ
แต่ถ้าพูดในมุมมองนางเอก ก็จะบอกว่าตัวเองเสร็จไปถึง 6 รอบด้วยกัน

มึงคะ กูอยากเขียนแนว slice of life ที่นานๆจะมีอีเวนท์รักๆที เรื่องหลักเน้นไปทางการใช้ชีวิตในแต่ละวันของนางเอกที่เป็นสาวออฟฟิศ ไปทำงาน จ่ายตลาดซื้อของมาทำกับข้าว แต่มีผู้เข้าชิงตำแหน่งแฟนนางเอกอยู่ 2 คน ผู้ชาย 1 ผู้หญิง 1 (ถ้านึกภาพไม่ออกก็นึกถึงเรื่องยูคิจิ แมวผู้สามารถไว้นะ ไม่เน้นรักเท่าไหร่แต่ก็มีตัวละครที่ดูจะมาชอบๆนางเอกทั้งชายและหญิง) กูกะจะเขียนโมเมนต์แข่งกันไปแบบนี้ล่ะให้นักอ่านเลือกอวยกันเอง กูควรเอาไปลงหมวดไหนวะ ไม่อยากไปลงหมวดยูริเพราะมันไม่ใช่แนวญญ แต่ลงหมวดทั่วไปแล้วสมมติวันนึงกูให้จบแบบญญ กูจะโดนโวยวายมั้ยว่าหลอกให้อ่านยูริ แต่ความรักมันก็ไม่ใช่แกนสำคัญของเรื่องขนาดนั้น นางเอกกูแทบจะเป็น aro ด้วยซ้ำ

>>215 ในรีด มีหมวดทางเลือก ธวล มีหมวดทั่วไป

บ่น ๆ ชิบหายแล้วกู เสือกเขียนคาร์ตัวร้ายมันส์มือเกิน กลายเป็นแซ่บกว่าพระเอก เคมีเข้ากับนางเอกมากกว่า มี back story น่าเห็นใจอีก นักอ่านเทใจให้ฮีแน่ ๆ แต่สุดท้ายเรือก็ต้องล่ม สงสารว่ะ 555555 ถ้าให้ฮีเป็นพระเอกเรื่องต่อไปคนจะอินมั้ยวะ แต่กูก็นึกภาพไม่ออกว่าฮีจะมูฟออนยังไง ในเมื่อเคยรักนางเอกมาก แอบสงสารนางเอกใหม่อยู่นะ orz

>>217 ทำได้ นิยายฝรั่งกุเจอเยอะแยะ

Kyพระเอกทนไม่ไหวดึงนางเอกมาจูบ ปิดปากแล้วบังคับให้เปิดปากเอาลิ้นเข้ามาแล้วจูบจนนางเอกเคลิ้มยอมให้จูบ อ่อนระทวยในอ้อมแขน แบบนี้เข้าข่ายพระเอกธงแดงใช่ไหมวะ

>>219 ตามคำนิยมของฉอดก็ใช่จ้ะ ดีไม่ดีกลายเป็นขืนใจ เป็นคนเหี้ย อี๋วาย อ่านแล้วอึดอัด น่ารังเกียจ ใครมาทำแบบนี้ในชีวิตจริงเราตรบร่วง(แล้วใครจะมาทำมรึงงงง)

>>219 ขึ้นอยู่กับความสมเหตุสมผลอะ พระเอกทนไม่ไหวนี่ทนไม่ไหวเรื่องอะไร ปกติกูเห็นหึงจนทนไม่ไหว นางเอกเถียงฉอดๆเลยจับมาจูบ ซึ่งเอาดี คนปกติสติครบเค้าทำงั้นกันปะ

>>221 ก็แค่นิยายป่ะ กลับไปอยุ่กับดงคนฉอดของมึงเถอะสาว

สำนวนคุ้นมากกก

>>222 >>223 เถียงที่ประเด็นเถอะ ไม่ใช่ไม่มีอะไรแย้งแล้วเที่ยวแปะป้ายคนอื่นว่าเป็นนั่นเป็นนี่ มันดูโง่

>>224 มึงสิโง่ ฉอดคนดีบุกโม่งละ

>>219 ธงแดง แต่นักอ่านชอบ มึงเลือกเอา เงินหรือคำชมจากคนที่อาจจะไม่ได้จ่ายเงินซื้อนิยายมึง

คนฉลาดที่ไหนเขาจะเอานิยายกับชีวิตจริงมารวมกัน คนฉลาดเขาก็แยกแยะได้ทั้งนั้นแหละ ไหนเรื่องแต่ง ไหนเรื่องจริง พวกแยกแยะไม่ได้เห็นจะมีแต่คนพวกเง่นศีลธรรมในเอ้กซ์กับคนโง่จริง ๆ

ไปมู้ไหนได้บ้างวะ คอสระเอียจะล้มอีกแล้วเรอะ ดราม่าใหม่กำลังมาเลย 555

>>227 ลืมดราม่าหลายๆเรื่องไปแล้วสินะ แต่จะคิดแบบนั้นก็ได้แหละ เขียนไปเลย คุณภาพของนักเขียนตัดสินกันที่ผลงานอยู่แล้ว ถ้าเขียนได้สมเหตุสมผล สนุก งานมีคุณค่า เดี๋ยวคนก็ชมเองแหละ แต่ถ้าไม่ใช่ มันก็จะประจานนามปากกานั้นตลอดไป ใครอยากเลือกทางไหนสิทธิของตัวเองอยู่แล้ว

>>229 ใช้คำพูดฉลาดแค่ไหนก็ยังดูโง่

>>228 สับแหหลก

>>228 มู้สับ

>>231 >>232 แต้ง เดี๋ยวหาก่อน

Kyถามนข.ที่เคยขอกิฟต์โค้ด:ถ้าจะขอกิฟต์โค้ดเพื่อมาให้ตัวเองเช็กงานกับให้เพื่อนสนิทสัก3กิฟต์โค้ด ลกเมbไปตามตรงแบบนี้เลยจะได้ไหมเพื่อนโม่ง ?เพราะไม่ได้จัดกิจกรรมแจกนักอ่านแต่ขอมาใช้ส่วนตัว

>>234 บอกไปตามนั้นได้เลย

ky บ่นๆหน่อยว่ากูชอบอ่านนิยายแนวแอบรักเพื่อน เคยเจอเรื่องที่พอ.มีแฟนอยู่ละ แต่ยังมากอด มาอ้อน มาลูบหัวนอ.ยิ่งกว่าแฟน แต่บอกเพื่อนกัน พอแฟนบอกเธอห่างๆเพื่อนสาวตัวเองหน่อยได้มั๊ย เราไม่ค่อยสบายใจ ก็หาว่าแฟนงี่เง่า เลิกแม่ง แล้วก็วนลูปให้ความหวังนอ.ต่อไป นอ.ก้ไปคิดร้ายกับแฟนพอ. หลงรักคนมีแฟนในใจตลอดเวลา สุดท้ายตอนใกล้จบ เอาแฟนเก่าพอ.มาเป็นนางร้าย แนวนี้กูโคตรเกลียดพอ.อะ วอนใครเขียนแนวแอบรักเพื่อน แก้ปัญหาก็แก้ดีๆ ให้รู้ใจแบบดีๆหน่อย แบบนี้มันพาลทำคนเกลียดพอ.นอ.ทั้งคู่ กูสงสารแฟนพอ.จนไม่อินทั้งเรื่องเลยเนี่ย

>>236 ถ้าพระเอกมีแฟนอยู่แล้วมาวอแวนางเอกแบบนี้กูด่าไม่เผาผีเพราะถือว่าเหี้ย

แต่ถ้าเป็นแนวคู่หมั้นที่ทางบ้านจัดหาให้ กูจะเฉยๆที่นางเอกมาคว้าพระเอกไป เพราะกูว่าไอ้แนวคู่หมั้นที่ทางบ้านหาให้มันไม่ได้มาจากความเต็มใจของเจ้าตัวที่จะมีเมีย/ผัวเป็นคนนี้ คนละอย่างกับไอ้เคสมีแฟนแล้วเสือกไปอ้อล้อเล่นหูเล่นตาใส่คนอื่น

>>236 เจอแบบนี้กูเรียกคู่ผีเน่าโลงผุ

มึง รูปปก เห็นซิกแพค อนาจารมั้ย จะผ่านเซนเซอร์ปะ 55555

>>239 ต้องดูว่ามุมไหน แต่ส่วนใหญ่คือได้แหละ ตัวอย่างเช่น-- ฆั้งแร้วฆั้งเหล้า ของ พยย. ไหม ประมาณนั้นได้
มายฆิง-เดอะแกะ(รูปวาดถอดเสื้อโชว์ซิกแพค);เมียหณาณ-ม.ty(นั่งถอดเสื้อเห็นครึ่งๆเพราะเมียบัง)

>>239 ได้ แต่นม ผญ ไม่ได้555

หมวดโรแม้ง อ่านรีวิว(นิยายคนอื่น) ละเจอบอกว่าเลิฟซีนเยอะไปจนเอียน เยอะไปนี่คือขนาดไหนวะมึงว่า กุนึกว่าหมวดนี้นักอ่านจะชอบเลิฟซีนซะอีก

>>242 ส่วนใหญ่หลังจากได้กันครั้งแรกแล้ว คนอ่านก็เหมือนไม่มีอะไรต้องลุ้นรอคอยแล้ว ไม่ทิ้งช่วงให้โหยหา ไม่มีปัญหาอะไรให้ดูยาก เจอก็จัดกันง่ายๆ บ่อยๆหลายๆท่า คนอ่านก็เบื่อเลี่ยนได้ ไม่เร้าใจ

>>242 สำหรับกูคิดว่าสัก 3-4 ซีนกำลังดี ถ้ามากกว่านั้นคือตัดเข้าโคมเถอะ

Kyถ้าพระเอกอายุมากกว่านางเอกประมาณ14ปี ชอบนางเอก คอยแอบมอง คอยช่วยเหลือเป็นผู้ใหญ่ใจดี ทำเป็นไม่รู้สึกอะไรแต่ลึกๆคือรอน้องโตแล้วถึงจะเดินหน้าสานสัมพันธ์
ระหว่างนี้มีแอบคิดหื่นบ้างแต่ไม่ลงรายละเอียดว่า ช่วยตัวเอง
ฟังดูcreepyไหมวะ

>>245 นางเอกมึงอายุเท่าไหร่ล่ะ ถ้าเล็งตั้งแต่มัธยมมันก็แอบครีปปี้นะ ขึ้นอยู่กับการดำเนินเรื่องด้วยแหละ

>>246 พระเอก100 ปี นางเอก 86 ขวบ

>>247 ละมึงจะมาบอกต่ออีกป่ะว่านางเอกติดอยู่ ในร่างเด็กโลลิ

ถถถถ กูไม่ใช่โม่งที่จะเขียนโลลิ
นางเอกกู21เด็กฝึกงานที่กำลังจะเรียนจบพระเอก35วัยทำงานมาดceo
กูขยับให้เจอกันตอนนางเอกบรรลุนิติภาวะแล้ว ถ้าจะคิดลึกซึ้ง แอบมองอยู่ห่างๆ ก็ น่าจะไม่มีอะไรให้รู้สึกไม่ดี…รึป่าววะ

>>249 เขียนเลยมึง ไม่มีอะไรเลย ช่างหัวฉอดมันเถอะ ล่าสุดอีฉอดมันขยับอายุที่ควรมีผัวไปยี่สิบห้าแล้วมั้ง555 เห็นดราม่าจากอะไรไม่รู้ ในห้องซับมันเม้าฉอดกัน555

>>249 มหาลัย + บรรลุนิติภาวะแล้ว สำหรับคนปกติคือโอเคแล้วมึง ช่างหัวฉอดแม่งเหอะ อีพวกนี้อนุญาตให้คนมีผัวได้ตอนอายุ 30 ค่ะ

>>250 แม่งฮาจริงนะอันนั้น555 25 ปีนี่ยังรับผิดชอบตัวเองไม่ได้เหรอวะ แต่ 30ปีคือกลายเป็นอิแก่ที่หางานทำไม่ได้ละนะ สรุปเราสามารถมีแฟนได้ตอนอายุเท่าไหร่วะ
เพราะงั้นอยากเขียนไรก็เขียนไปถ้ามึงไม่แคร์นักฉอด บรรลุนิติภาวะแล้วจะให้สอยคนคราวพ่อก็ไม่ผิด สายชูก้าแดดดี้ก็มีอยู่นะ

>>250 ดับฟินสายสาวใสจบใหม่กับท่านประธานวัยสามสิบห้าบวกอย่างกุมาก อิควัย ทุกวันนี้ไอ้ที่ดี ๆ ก็หาอ่านยากอยู่แล้ว อิพวกฉอดยังทำนักเขียนกลัวจนกุแทบหาเรื่องที่ถูกใจอ่านไม่ได้แล้ว ทำไมคนถึงต้องไปเป็นบ้าตามอิพวกสายฉอดไม่กี่คนที่ดีแต่หาเรื่องด่าคน ยุคนให้คนตีกันเป็นของหวานประทังชีวิตแห้ง ๆ ของพวกมันด้วยวะ

>>46 เธอคิดเหมือนเราเลย น่าจะคนเดียวกัน (ชื่อขึ้นต้นด้วย ช) เมื่อก่อนเราเคยติดตามวงการนักเขียนไทย ไปอ่านกลอนที่คุณ ช แต่ง รู้สึกว่าขัดๆ ไม่สละสลวย ขณะที่บางท่านแต่งกลอนได้ไพเราะเพราะพริ้ง ความหมายลึกซึ้งกินใจ แต่ไม่ได้เป็นศิลปินแห่งชาติ และคนทั่วไปไม่รู้จัก

>>254 ถ้าจะพยายามขนาดนี้ มึงเฉลยชื่อเขามาเลยเหอะ555

>>253 >>252 มึงต้องได้เห็นอิพวกนี้ส่งเด็มไปไล่บี้นข.ได้ท็อกซิกโคตรๆ แบบนี้เรียกว่าพอ.กรูมมิ่งมั้ยคะ พอ.ใคร่น้องตั้งแต่อายุเท่าไหร่ ไรท์เคยเจอปสก.อะไรถึงเขียนแบบนี้คะ ฯลฯ ถ้านข.ที่เอามาลงให้ดูไม่ได้จอจี้ทำคอนเทนท์นะ กูว่าพวกล่าแม่มดนี่น่ากลัวฉิบ

>>253 ก็ล่าแม่มดกันฉ่ำอะ แบบที่ >>256 ว่า ดราม่าก่อนก็เรื่องที่ติดคำเตือนสามภาษาไง พอรู้คนแต่งอายุแค่14 ยังถ่อยไม่พัก จะแล่นไปฟ้องพ่อแม่เขาให้รับรู้ด้วยอีก ว้าวซ่าไปเลยจ้า

ky ตอนนี้เขียนไม่ออกเลย ทำยังไงดี รู้สึกกดดันเพราะเรื่องแรกขายดีมาก พอเรื่องถัดมายอดต่ำลงเรื่อย ๆ นอยมากอะ นอยจนเขียนไม่ออก

>>257 เคสนี้นักเขียนผิดจริงนะเมิง อย่าหลับหูหลับตาเข้าข้างกันไปหมดเดะ

ซึ่งตัวพ่อแม่ควรมารับรู้พฤติกรรมหน่อยมั้ย กูว่าพ่อแม่ก็ควรรู้ไว้หน่อยเหอะว่าเด็กมันทำอะไรอยู่ ตัวแอพแม่งก็ขยับตัวหน่อยเหอะ ในเมื่อถ้างาน18+ ไม่ให้เด็กอ่าน แต่จะปล่อยให้เด็กต่ำกว่า 18 เขียนงานติดเรตฉ่ามอะนะ

>>258 กูเซฟรูปไว้รูปนึง เขาบอกให้อย่าไปคิดว่ากำลังสร้างสรรค์งานที่ยิ่งใหญ่ หรืองานที่ดีที่สุดในชีวิต ก็แค่งานๆหนึ่งที่ต้องเขียนให้เสร็จๆไป (จำไม่ได้ว่าเขาพูดในบริบทไหน อาจจะธีสิสไม่ก็วิจัย?) แต่อ่านแล้วปลดล็อกดี ประโยคเต็มๆตามนี้ https://uppic.cloud/ib/Gvhh5yLj2Z

>>259 >>260 ก็จริงที่นข.ผิด เป็นเด็กไม่ถึง18แต่กระสันเขียนงาน18 แต่แม่งควรโดนจับแขวนให้คนแห่ทัวร์ลงขนาดนั้นเลยเหรอวะ ตักเตือนหลังไมค์หน้านิยายไรก็พอแล้วมั้ย ถ้าจะแจ้งพ่อแม่คือความผิดใดวะ ลูกคุณเขียนงาน18นะงี้อ้อ อิห่า ทำยังกะสมัยหลุมดำที่ใครเขียนงานวายก็แจ้นไปฟ้องพ่อแม่ว่าลูกเขียนงานผิดผีเดี๋ยวตร.รู้เข้าจะจับเอานะ จนพ่อแม่ต้องทำโทษลูกแรงๆอะ เผางานกักบริเวณยึดเงินก่นด่าว่าลูกทรพีกันเลยงี้ มึงคิดกันว่าพ่อแม่ที่รู้ว่าลูกมันเขียนนิยาย18แล้วจะจับเข่าคุยกับลูกจ๋าดีๆกันทันทีรึ ไม่อะบ้านเรามันเมืองพุชชี่ อิเด็กที่เขียนไปก็เพราะวัยกำลังเบียวอะ พ่อปม่ไม่ทำความเข้าใจไรหรอก ด่าลูกเดียวจนเป็นปมในใจเด็กไปอีก ซึ่งอิฉอดผู้น้อมนำสังคมตระหนักรู้ดีเรื่องเพศและครอบครัว น่าจะรู้ดีในจุดนี้อะนะ แต่สิ่งที่ทำคือจะส่งพ่อแม่ไปเชือด กูว้าวซ่ามาก
ถ้าลูกโกงเงินเขียนนิยายไรก็ว่าไปอย่าง นี่ลูกเบียวเขียนนิยายโป๊ ความเสียหายไม่มีแต่ความเสื่อมเสียมันมีละไงสำหรับพ่อแม่อะนะ

>>262 เอาจริงไม่เคยกันหรอวะ วัยนี้มันเบียวอยากเป็นผู้ใหญ่อ่ะ อ่านนิยายเรทๆ แรงๆ เขียนนิยายเรทๆ แรงๆ ถ้าไม่มาสายนี้ก็ไปสายฉอดไง ก็พฤติกรรมเลียนแบบครู อาจารย์ คนมีความรู้ อินว่ากุความคิดโตมากแล้ว โน่นนี่ มันเป็นไปตามวัยนะ สมัยกุเป็นเด็ก 14-15 ก็อ่านการ์ตูนเรท เขียนนิยายเรทเหมือนกัน โตมาก็ปกติดี ไม่ได้ไล่ฆ่า ไล่ข่มขืน หรือฟินกับเรื่องข่มขืนในชีวิตจริง ใช้ชีวิตแบบคนปกติทั่วไป แยกแยะดีชั่วได้ พวกไปบอกพ่อแม่เขา ให้พาเขาไปหาหมอไปฟ้องครู กุว่าพวกนี้อ่ะไม่ปกติกว่าอีก

>>262 >>263 เคสนี้มึงเห็นที่เด็กมันตอบหรือเปล่า ตอนที่คนไปเตือนแบบดีๆ ตัวเด็กอะ มีปัญหาางมายเซ็ตละ เออไอท่ีแขวนนะก็ไม่เห็นด้วย

>>258 ปลงซะ คิดซะว่าไม่มีอะไรอยู่ยั้งยืนยง ทุกอย่างมีขึ้นมีลงเป็นสัจธรรมของโลก นข.แมสบางคนก็ใช่ว่ายอดจะปังเปรี้ยงทุกเรื่อง ชีวิตแม่งไม่ใช่กราฟตายตัวว่าต้องขึ้นสูงเรื่อย ๆ ไม่มีวันดิ่งลง กลับกันก็ใช่ว่าจะขยับสูงขึ้นไม่ได้ มึงเขียนไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็มีวันของมึงอีกครั้ง เขียนไปเหอะเพื่อน ตราบใดที่ไม่เลิกเขียนก็ยังมีโอกาส เป็นกำลังใจให้ จุ๊บ ๆ

>>264 เด็กอายุ 14 รัยมือกับดราม่าห่าเหวขนาดนั้นจะไปเอาอะไร แค่ไม่ผูกคอตายก็ดีแค่ไหนแล้ว คนรุมด่ากี่ร้อยกี่พันคนอ่ะนั่น

>>264 แล้วมึงเห็นที่คนไปรุมด่าเด็กมันป่าว เจอแม่งทุกทาง เปิดทวิตก็เจอ ในเฟซก็มี เด็กมันไม่ด่ากลับสิแปลก อายุยังน้อยวุฒิภาวะก็ต่ำ จะมารับมือการโดนรุมด่างี้ได้ไงวะ เลยพาลใส่ยันคนเตือนดีๆอะ

>>267 >>266 ละไม่ออกหน้าไปช่วยเด็กอะ

>>267 พวกไปรุมด่าเด็ก อ้างศีลธรรมอันดีงามนี่มีจิตแพทย์สักกี่คน อิพวกนี้ต่างหากควรไปพบแพทย์ อ้างความดีทำร้ายและสร้างบาดแผลให้คนอื่น ที่จริงแม่บแค่หาแสงในโลกโซเชียลเท่านั้นแหละ คนพวกนี้มันจะเป็นคนดีได้ไง ตลก

>>268 อีกแระ เถียงไม่สู้ก็ไล่ให้ไปแสดงตัว สันดานพวกเง่นศีลธรรม มุดโม่งมาทีไรกุเห็นตายคาโม่งทุกราย 555

>>263 ก็นกฟ้าอ่ะมึง แหล่งสำเร็จความใคร่ทางศีลธรรมอันดับหนึ่ง

แล้วจริงๆปัญหามันไม่ใช่การที่เด็ก 14 เขียน nc ระดับ explicit เผยแพร่ได้จนต้องล๊อคนักเขียนต่ำกว่า 18 ด้วยนะ อันนั้นมันปลายเหตุไปแล้ว รากปัญหาจริงๆมันคือการที่เด็ก 14 สามารถเข้าถึงวัตถุดิบพวกนี้จนเบียวได้ระดับนี้ต่างหาก ถ้าไม่มีแหล่งวัตถุดิบ เด็กมันหื่นเองก็น่าจะแค่ระดับวนิลาอ่ะมึง ไอ้เหนือจินตนาการนี่คือมีแหล่งวัตถุดิบแน่แล้ว
ส่วนพรี่ๆชาวนกฟ้าส่วนมากก็เน้นแขวนมากกว่าจะเอดูเขตอย่างใจกว้างนะฮะ ชี้ทีเดียวฟินได้สองทาง สูงส่งกว่านังเด็กนอกคอกที่ไม่รู้โตมายังไงหนึ่งล่ะ สองก็บรรดานักเขียนไทยทั้งหลายที่ไร้ความรับผิดชอบเขียนงานธงแดง ที่เด็กเป็นยังงี้เพราะพวกมึงนั่นล่ะ ส่วนตัวกรูได้ใช้นิ้วจิ้มทำเพื่อสังคมทึ่ดีแล้ว พรุ่งนี้โลกนี้จะดีขึ้นด้วยคำด่าจากนิ้วกรูแน่ๆ เอาล่ะ ไปนอนได้

>>271 แล้วอีพวกนี้ก็กลุ่มเดียวกับอยากให้เซ็กซ์เวิร์กเกอร์ หนังโป๊ โอลี่แฟน ถูกกฎหมายด้วยนะ ย้อนแย้งชิบหาย

>>270 ก็โม่งมันก็เก่งแค่ในนี้แหละ สอนลูกมึงเขียนนิยายโป๊ขมขืนกันตั้งแต่ ป.1 ไปเลยดิ จะได้รวยทั้งบ้าย

>>271 ก็ต้นตอมาจากอีพวกไม่ล็อก และอยากให้แอพโปรโมตนิยายเย็.ด555 พอมีคนไปตีอีพวกนี้แรงๆ โม่งบอกรุมเค้ามั้ยอาจ ส่วนอีเด็กเปรตแหกอ่าน ก็เหมือนอีพวหข้างบนนั่นแหละมันก็ต้องมีแหกๆ

>>272 ถูกกฎหมายไม่ได้แปลว่าไม่จัดเรทป่าว ทุกวันนี้จัดเรทไปก็เท่านั้น ไม่มีใครแคร์ เพราะงานโป๊แม่งผิดกฎหมายตั้งแต่ต้นไง ใครจะพูดจะเตือนจะตั้งกฎอะไรก็กระอักกระอ่วนเพราะคนผลิตกับแพลตฟอร์มก็ผิด ทำให้มันถูกๆซะ จะได้มีระบบจัดเรทที่ดีรองรับ

>>250 ดาราหญิงอายุ 26 แต่งงาน อีฉอดยังบอกว่าเพิ่งบรรลุนิติภาวะมาไม่กี่ปีเอง ยังเด็กอยู่
แล้วอีพวกนี้พอ 30 คือเป็นอีแก่ทันที มึงจะตายตอนอายุ 40 เหรอ

>>273 เอ๊า แล้วอินี่ไม่โม่งหรอ ได้ข่าวก็เล่นโม่งอยู่นี่ โม่งพิกมีหรอ ไอด๊อนไลค์เดอะออเทอร์โม่ง สันดานชาวเอ้กชอบฉอดชาวบ้านเก็บหางไม่มิดจริงๆ ตาหลก

>>276 เอาอะไรกับพวกฉอด ตรรกะย้อนแย้งที่สุดแล้ว ไหลตามกันเป็นขี้ก็ที่หนึ่ง

>>272 ทุกวันนี้ด่านักเขียนด่าสื่อว่าเด็กเข้าถึงง่ายเกินไป แต่เขาติดป้าย 18+ ตอนขายก็ตรวจบัตร 18+ แล้ว แต่กุจะด่าก็ไม่ผิดนะ เพราะตรวจบัตรเด็กก็เอาบัตรพ่อบัตรแม่ไปกรอกได้ แต่เด็กก็ไม่ผิดนะ เพราะยังเด็กอยู่ อินักเขียนนั่นแหละผิด ผลิตงานออกมากุจะด่าก็ได้ อุ๊ยๆ แต่อิฉอดก็อยากเสพโป๊นะ อยากให้โป๊ถูกกฎหมาย เหมือนสมองคิดไม่ได้ว่าโป๊ถูกกฎหมายมันยิ่งเข้าถึงง่าย แล้วทุกประเทศมีกฎหมายสื่อโป๊หมดจ้า เลิกย้อนแย้งกี่โมง

เพื่อนโม่งๆขอโทดที่ขัดจังหวะ แนวๆด่าฉอดไปมู้สับแหลกเหอะนะ

>>280 ไปไม่ได้ เพราะเอาจริงๆที่ด่าฉอดมีหนึ่งคนถ้วน รีไอดีเวียนๆมาแจ๊ดๆๆเกรี้ยวกราดไม่เลิก ถ้าไปแล้วจะเหงา เพราะคนอื่นมีสติแม่งพูดจบไปแล้ว ลองสังเกตดู แจ๊ดอยู่สำนวนเดียว หนึ่งเดียวทุกดราม่า ใครขวางมันจะแปะป้ายว่าเป็นพวกฉอดแล้วก็แจ๊ดๆๆๆ

>>271 แม่งเอาจริงปะ ทวิตนี่ละตัวดี ให้นึกถึงเทรดเล่าเรื่องเสวที่ที่แชร์ปสก.นัดเยหรือการเย แต่ละคนเล่ากันซะเต็มที่แต่คือไม่มีการล็อกบัตรๆรเลยจ้า ทวิตไปใครก็เห็นง่ายๆ จนต้องมีคนมาปรามๆมั่งว่าเบาได้เบา เด็กมาเห็นแล้วจะเบียวตามเอา มีคนเป็นหมอที่เจอเด็กง่้จริงด้วยอะแบบมาตรวจโรคละแนะนำให้ป้องกัน ก็บอกในวิตพรี่ๆเขาเล่ากันไม่เห็นจ้องป้องกันเลยอะค่า ปวดกบาลกันไปดิ นิยายไงมันก็คือเรื่องแต่ง แต่มีวงจำกัดประมาณนึงละว่ามักเกิ้ลไม่เห็นแน่ แต่ทวิตมึงไม่ต้องค้นหามันก็เด้งมาเป็นพักๆ แม่งไปไล่ด่าพวกนี้กันมั่งปะละ

ไปต่อกันในมู้สับค่ะ อยากด่าอิฉอดเชิญที่นั่นเพราะกุก็ด่า เกรงใจ >>280 มัน มันอุตส่าห์ขอไว้ ให้ที่นี่เป็นบรรยากาศปรึกษาหาความรู้กันเถอะ

>>281 คนแจ๊ด ๆ ในนี้กุเห็นอยู่คนเดียวคือมึงอ้ะ ยอมไม่ได้ แพ้ไม่ได้เลยดิ 555555

>>284 เอ้า แสดงตัวแล้วจ้า เทียบดูเล่นๆ ทุกดราม่ามันจะมีคนสำนวนเดียวกันมาเม้นต่อๆกันแบบเว้น 3 นาที 5 นาทีประมาณสามสี่เม้น พุ่งเป้าด่าสายฉอดเหมือนเป็นเงาแค้น ด่าแบบงัวๆ ใครจะยกเหตุผลอะไรมาไม่ได้เลย จะด่าแจ๊ดๆๆเหมือนเด็กมอต้นที่นั่งจกขนมกรอบๆแล้วไถมือถือเก่าๆไปด้วย มีอยู่สำนวนเดียวจริงๆ

>>285 งั้นนี่ก็เงาแค้นคนด่าอิฉอดอ่ะดิ 555555

กูมีคำถามปรึกษาหน่อยว่ะ พระเอกกูตัวเล็กเหมือนเด็กวัยรุ่นแบบ 14-15 แต่จริงๆไม่เด็กแล้ว ประมาณ 19-20 ละ แต่ก่อนหน้านั้นคืออยู่แบบอดอยากลำบาก ไม่ได้กินของดีๆ ร่างกายเลยผอมแห้งแคระแกร็นเหมือนเด็ก นางเอกกูไปซื้อฮีมาจากตลาดค้าทาสเพราะนึกว่าเป็นเด็กเลยสงสารไถ่ตัวมา ในกรณีประมาณนี้ถ้าได้กินอยู่ดีๆมันจะสูงขึ้นรึเปล่าวะ กูเห็นพวกมังฮวาชอบใช้มุกนี้กัน แต่ถ้าคนเราเลยวัย(กี่ปีไปแล้วกูจำไม่ได้) มันก็ไม่เติบโตอีกแล้วนี่หว่า สมมติว่าร่างกายก่อนนางเอกซื้อมาสูง 170 ได้กินของดีๆมันจะสูงทะลุไป 185 รึเปล่า หรือหยุดแค่นี้แหล่ะ

>>282 แค่ทวิตกะนิยายที่ไหนล่ะ ว่ากันแบบโลกไม่สวย สมัยนี้หาง่ายตายชักสื่อลามกน่ะ มึงก็เคยเด็กกุก็เคยเด็ก รู้กันดีทั้งนั้นว่าเวลานั้นน่ะ จะป้องกันกี่ชั้นก็จะมุด มุดได้แล้วพราวด้วยนะ ถ้าได้เอาไปคิกค๊ากลับๆกะคนวัยเดียวกันจะหนุกหนานมาก อย่างเดียวที่ป้องกันได้ก็คือรู้ว่า ผญ.ห้าม สังคมห้าม แอบเสพได้แต่ห้ามลองจริง จิ้นหนุกหนานรับฟีลต้องห้ามได้แต่ห้ามลงไปเล่นจริง ยังไม่ถึงเวลา ผลที่ตามมามันไม่เข้าท่าพ่อแม่เสียใจ แค่นั้นแหละ

>>281 คิดไปเองอะ555 เพราะปกติเซ็งๆ เบื่อๆ เขียนงาน กุมาแหย่โม่งเล่น มันก็มีคนอื่นมา ด้วยตลอด รับรองได้ว่ามึงเพ้อเจ้อ555 แต่เวลาที่กุรีจริง อีฟาย ดันไม่รู้สึกตัว5555 ตอนกุแอ๊บปั่นเล่น เป็นท้้งสองฝั่งให้ตีกัน กุยอมรับเลยขำ5555

>>287 เนี่ยอิโทรลจะเขียนเอาเด็กให้ได้ ก็คนละคนกะกรู

>>287 ผู้ชาย16-18-19ยังสูงได้อยู่ ถ้าใส่ประวัติ กรรมพันธุ์; กินอาหารแคลเซียมสูง นม ไข่;เล่นบาส โหนบาร์ เล่นกีฬานั่นนี่ ก็น่าจะดูมีเหตุมีผลน่าเชื่อที่จะสูงไว จาก170 ไป185

>>290 อ้าวโทรลเหรอวะ

>>280 รำคาญว่ะ อีโม่งคนดีเริ่มใช้นี้ก่อน ด่ากันให้จบในนี้ไปเลย กุกำลังเบื่อติดงานไม่ออก เวลากุรีมา จับกุให้ได้ละกัน ฉลาดกันจริงๆ พ่อคุณ แม่คุณ

>>287 ตามจริงถ้าปาไป20แล้วก็หยุดสูงแล้วอ่ะ เพิ่มอีกก็ได้ไม่มากนะ สักราวๆ 5 ซม. อาจจะพอได้ แต่อัพทีเดียว 15 ซม.นี่อาจจะยากแฮะ แต่ถ้ากังวลและยังอยากให้พระเอกสูงเท่านั้นมึงอาจจะหยอดไว้ว่าพระเอกมึงเป็นเคสประหลาดเคสหายาก ปกติเค้าไม่มีแบบนี้หรอกไปแทนก็ได้นะ มุขนี้กูใช้บ่อยอยู่

>>290 เอาเด็กกวยไร พระเอกกูอายุ 19 แล้ว แค่ร่างกายแคระแกรนเฉยๆ กูเลยมาถามว่าถ้ากินดีอยู่ดีแล้วมันจะสูงขึ้นมั้ย กูไม่ได้ให้มันเยโชตะหรือโลลิ

>>290 อีกอย่าง โชตะบ้านพ่อมึงเหรอสูง 170 และกูจะอัพความสูงให้มันเป็น 185 ด้วย จะเถียงกับใครก็เถียงไปไม่ใช่มางับมั่ว

ใจเยน ๆ เพื่อนโม่ง 5555 ทุกคนระแวงโทรลเยกเด็ก เวลามาปรึกษาขอให้มึงเลี่ยงเลข 14 เพราะมาหลายทีแล้ว เจอ 14 ปุ๊บคนตั้งแง่ก่อนเลยว่าโทรลตัวเดิม ยังไงอ่านกันดี ๆ นะ บางคนมันไม่ได้โทรลไง 5555

>>297 ผิดจ้า อีโทรลเหี้ยนั่นจะเอาเด็ก 10 ขวบทำเมียให้ได้แล้วมาใส่อายุเว่อร์ๆแต่อ้างว่าก็อายุเกินแล้วไง เงี่ยนอยากเยเด็ก 10 ขวบ อันนั้นกูก็ด่ามันไปแล้วว่าถ้ามนุษย์ช่วงวัยไหนไม่ต่างกันในสายตาปีศาจ แล้วทำไมไม่ให้ปีศาจมันเยยาย 70 ไปเลยล่ะวะ ทำมาเป็นเลี่ยงบาลีแต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าจะเยคนที่มีรูปลักษณ์แบบเด็ก 10 ขวบอยู่ดี

งอนว่ะ กูกับเพื่อนเป็นนักอ่านนูกูเคยตั้งใจรีวิวนิยาย นักเขียนที่ออกงานกับสนพ.คนนึงทั้งในเมbในเฟซ 3-4เรื่อง ด้วยความชื่นชม นักเขียนไม่เคยตอบสักคำเดียว ไม่เคยแสดงตัว ไม่เคยกดไลก์ใดๆ เราก็โอเค น่าจะเป็นนักเขียนสไตล์เก็บตัว เน้นขายงาน ไม่เน้นคุย
แต่วันนี้ไปเจอ1ในแก๊งรีวิวแคปมาโพสต์โชว์ ที่ไปรีวิวเรื่องนึงของนข.ในx แล้วนข.คุยdmกับคนรีวิวคนนั้น ~  เป็นครั้งแรกที่มีคนรีวิวนิยายในx รู้ตัวว่านิยายไม่แมส ขอบคุณกัน ซาบซึ้งกัน ดีใจที่ค้นพบกัน อู้ยยย เป็นมิดตะพาบที่น่ารักเชียว
แหมๆๆๆแล้วรีวิวในเฟซ รีวิวในเมbที่รีวิวไป หนูไม่ใช่ลูกป๊าหร้ออ 😑

>>299 อันนี้น่าจะไปบ่นมู้สับแหลกนะ

>>299 ตอนมึงรีวิวในเฟซ มึงแท็กนักเขียนคนนั้นไหมล่ะ ถ้าไม่แท็กนักเขียนอาจหาไม่เจอแม้ว่าจะเอาชื่อเรื่องกับชื่อนามปากกาไปเสิร์ช เพราะเรื่องนี้เกิดกับกูเอง กูเคยเสิร์ชชื่อนิยายกับชื่อนามปากกากูในเฟซ อยากรู้ว่ามีคนรีวิวนิยายกูไหม ปรากฏว่ากูเจอแต่โพสของเพจตัวเองว่ะ 555 มารู้ว่ามีเพจรีวิวนิยายกูก็ตอนนักอ่านมาบอกแล้วชี้เป้าให้นั่นแหละ เพจนั้นเขียนทั้งชื่อเรื่องและนามปากกาของกูนะ แต่ทำไมกูเสิร์ชไม่เจอไม่รู้ งง

>>300 ไปไม่ได้ว่ะ เต็มอะ

เวลาเขียนนิยายตัวเอง เคยคิดกันบ้างมั้ยวะว่าเรื่องนี้แม่งหนุกว่ะ ปังแน่ ได้ป้ายแดงติดท็อปแน่ 55555

>>303 คิดตลอด ผิดหวังตลอด จนกูไม่คาดหวังละ ความรู้สึกที่กลัวที่สุดคือแม้แต่ตัวกูก็อ่านนิยายตัวเองไม่สนุกนี่แหละ555

สัด! พยายามเข็น (+คลาน) เขียนเนื้อหาหลักมาหลายเดือนในที่สุดก็จบเล่มซะที
แต่พอเขียนเนื้อหาหลักจบ ก็ดันมาตันเอาตอนบทส่งท้ายอีก!

โอ้ยยย สมองเอ๋ยให้กูเขียนเล่มนี้ให้จบซะทีเถอะ!

>>303 คิดทุกเรื่อง ก็มีเรื่องที่ผลตอบรับโอเคบ้าง เฟลบ้าง เป็นรสชาติของชีวิตเว้ย 555

มึง ช่วยกูที กูกำลังจะบ้า ๅๅกูไม่รู้ควรเขียนแบบไหนดีวะ
คุณจะให้ฉันทำอย่างไร / คุณจะให้ฉันทำยังไง - ว่าไงนะ / ว่าอะไรนะ
คำพวกนี้กูควรแก้ให้แบบไหนดีวะ กูเคยเข้าใจว่าควรเขียนแบบเต็ม (อย่างไร) ต่อให้เป็นประโยคในเครื่องหมายคำพูดก็ตาม (กูสังเกตจากนิยายที่กูเคยอ่านนะ)
แต่พอมาเขียนเองแล้วรู้สึกแปร่งจังวะ หรือว่าพวกบทพูดก็ควรปล่อยฟรีไปเลยดี ??

หรือ-เหรอ-รึ อีกชุด ยิ่งแก้ยิ่งลังเล อ๊ากกกก

>>307 >>308 กูว่าถ้าเซ็ตติ้งมึงไม่ใช่พีเรียด ปล่อยฟรีเวลาอยู่ในเครื่องหมายคำพูดได้ไม่ผิด
เอาให้เป็นธรรมชาติสุด ยังไง เหรอ ฯลฯ (แต่อย่าถึงขั้นพวก อะ แบบ ฯลฯ นะ ไม่งั้นน่ารำคาญเกิน)
ว่าไงนะ/ว่าอะไรนะ ใช้สลับกันได้ ขึ้นอยู่กับฟีลตอนนั้น
เหรอ/รึ/เรอะ ก็เหมือนกัน แล้วแต่เสียงตัวละครที่มึงจินตนาการในหัวเลย

>>309 ขอบใจมาก แล้วถ้ากูใช้ไม่สม่ำเสมอได้มั้ยวะ อย่างเช่นคนคนเดียวกันแรก ๆ ใช้หรือ แล้วบางทีใช้ดรึไม่ก็เหรอ แล้วแต่สภาพอารมณ์ แบบนี้ผิดมั้ย

คุณจะให้ฉันทำอย่างไร เป็นสำนวนงานแปล/สำนวนแบบพีเรียดสมัยยุค 24xx อ่ะ กุก็ไม่รู้ว่านิยายมึงเซตติ้งอะไรยังไง แต่มันไม่ใช่สำนวนภาษาพูดของยุคปัจจุบัน

ว่าไงนะ/ว่าอะไรนะ อันนี้ให้ฟีลนิสัยตัวละครต่างกัน รึ หรือ เหรอ นี่ก็ขึ้นกับสถานการณ์/นิสัยตลค.

ในกรอบคำพูดก็อย่างที่>>309 ว่าอ่ะ มันใช้ได้หมด ถ้าเป็นนิสัยตลค. สะกดเสียงถูกก็พอ

ถามสถานการณ์เล่น คู่รักคู่นึง ผช.รักแฟนม้ากแบบหวังแต่งเลย แต่สุดท้ายโดนบอกเลิก เฮิร์ตจะเป็นจะตาย จนเวลาผ่านไป ผช.มีแฟนใหม่ คบกันจนได้แต่ง ฮีก็เชิญแฟนเก่ามางาน ชีแฟนเก่ามาอวยพรแล้วแซวขำ ๆ ทำนองว่า เนี่ย you guys should thank me (นัยแฝงคือ ถ้ากูไม่ทิ้งมึงมึงคงไม่ได้แต่งกะคนนี้หรอกจร้า) พูดแบบไม่คิดไร แต่ผช.เสือกเศร้า แอบซึมตลอดงาน เคสนี้ถ้าเจ้าสาวจะนอย มันจะดูงี่เง่ามั้ย อ่านละมึงรู้สึกว่าแฟนเก่าดอกมั้ย หรือผช.ผิดเองที่ยังเฮิร์ต เหมือนมูฟออนไม่ได้งี้

>>312 พูดแบบไม่คิดแต่มีนัยแฝง แซวขำๆ แบบใดห์ 555 คิดว่าเจ้าสาวนอยไม่แปลก (ไม่ใช่เพราะคำพูดแต่เพราะเห็นแฟนตัวเองซึมเหมือนยังมีเยื่อใย) แฟนเก่าดอกมั้ย ถ้ามองจากหน้างานแค่นี้สำหรับกูยังไม่ถึงขั้น แค่ดูสะเหล่อเฉยๆ
ส่วนอิเจ้าบ่าว อิทัวดีย์ จะเฮิร์ตจะลืมไม่ได้ยังไง หัดเก็บอาการไว้บ้าง นี่งานแต่งค่ะ สลิด!!

>>312 ไม่งี่เง่าเลย เป็นกูก็เซ็ง เซ็งเจ้าบ่าวกับอิแฟนเก่า มันจะเศร้า จะขิงกันทำไม(ถ้าไม่มาทวงแค้นแบบคังจีวอน นางเอกซีรีส์อะนะ) เจ้าบ่าวเศร้าตีความได้ว่ายังตัดไม่ขาด ยังมีเยื่อใย

>>312 โดนบอกเลิก แต่ยังเชิญมาอีก กุเป็นจส.กุนอยตั้งแต่เชิญละ มาเขียนงี้ กุเผาอีสมุดอวยพรทิ้ง

>>312 เอามุมมองเจ้าสาวก็คือมึงพูดงี้คือจะอวดกูเหรอ อยากมีเรื่องใช่ป่ะ โกรธในเรื่องที่ควรโกรธถือว่าไม่งี่เง่าแล้วต้องด่าผัวด้วย ถ้ามึงยังเฮิร์ตกับแฟนเก่าอยู่แล้วจะมาแต่งกับกูทำไม

แล้วปกติงานแต่งเขาไม่เชิญแฟนเก่ากันว่ะ

>>312 ถ้ากูเป็นจส กูตบทั้งผัวทั้งแฟนเก่าละ อีแฟนเก่าเสล่อพูดไม่รู้เวลา ส่วนอีผัวนอยแดกเห้อะไรก่อน แบบนี้คือไม่ให้เกียรติจสเลยนะ

>>312 แฟนเก่าดอกแหละ เล่นไรๆม่รู้กาลเทศะ แต่เหมาะเป็นตัวเรียกดราม่ากระชับความสัมพันธ์พระนางดีนะ แบบปกติมักไม่เชิญแฟนเก่ามางานแต่งละ ถ้าไม่ได้จบกันแย่ๆแบบอีกฝ่ายนอกใจงี้ ถ้าพระเอกเชิญมาแปลว่าจบลงกันด้วยดียังพอมีมิตรภาพ แต่แฟนเก่าสะเหล่อเล่นมุกไม่ดูกาลเทศะ เหมือนพวกเพื่อนเจ้าบ่าวที่ชอบแซวสาวว่าเจ้าบ่าวเธอเคยชอบคนนั้นคนนี้อะ

โม่งขอความเห็นหน่อย ถ้าตัวละครคุยกันผ่านโทรจิตอะไรแบบนี้กูควรใส่ช่องบทสนทนายังไงดีวะ
ปัจจุบันกูใช้เหมือนคุยปกติแค่ปรับให้เป็นตัวเอียงอย่างเดียว แต่เห็นมีบางเคสใช้ฟันหนูตัวเดียว ' + ตัวเอียง แทนก็มี กูเลยอยากแน่ใจหน่อยว่าแบบไหนนิยมใช้เป็นมาตรฐานมากกว่ากัน

>>319 ก็ใช้วงเล็บเอาดีมะ แบบ (ที่รัก) หรือ [ที่รัก]

>>311 ขอบคุณอีกที กูไม่ชินเลย แต่จะลองปรับ ๆ ดูค่ะ

Kyถ้านักเขียนวางขายebook ในเมb 9กพ นข.จะได้เงินจากebook เล่มนี้ ราวๆ21 ก.พ. ไหมเพื่อนโม่ง หรือ ได้ประมาณ21 มี.ค.

>>322 ได้ 20 มีนา ถ้าไม่ติดวัน ส อา ถ้าติดจะเลื่อนไปเป็นวันจันทร์

กุ >>312 ขอบใจทุกคนมาก ความเห็นเป็นเอกฉันท์ 55555555555

>>322 20 มีนา ออกทุกวันที่ 20 ถ้าตรง สอ.ถึงเลื่อน

มึงกูแต่งนิยายแบบยืมๆคาร์ตัวละครกับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ แล้วแบบตัวเอกมันแต่งกันตั้งแต่เป็นไมเนอร์ทั้งคู่(16&15)มีการเข้าหอแต่ไม่ได้บรรยายตัดเข้าโคมไป แบบนี้คือเปโดเหรอวะ คนอ่านบอกว่ารับไม่ได้วะ

>>326 เปโดคือผู้ใหญ่กินเด็ก นี่เด็กทั้งคู่มันจะเปโดได้ไง ถ้ามึงบรรยายฉากเยกันละเอียดก็อาจจะเข้าข่ายสื่อลามกเด็กได้ ซึ่งผิดกม. แต่นี่มึงไม่ได้บรรยาย กุว่าไม่ผิดอะไรนะ คนสมัยก่อนแต่งกันอายุน้อยๆ อยู่แล้ว ก็ว่าไปตามปวศ.

>>326 คนอ่านมึงโดนฉอดหลอกจนสมองไหลแล้วจ้า เปโดเหี้ยไรก่อน ทุกวันนี้แม่ง แยกเปโดกับเอจแก๊บยังไม่ออกเลยด้วยซ้ำ

>>326 กูก็รับคนอ่านแบบนี้ไม่ได้ว่ะ ก่อนจะพิมพ์คอมเม้น ช่วยดูบริบท ดูยุคสมัยของนิยายหน่อย เฮ้อ
แล้วมึงตอบคอมเม้นกลับไปยาวๆรึป่าว พวกนี้(not all)มักจะอ่านอะไรยาวๆไม่ได้ด้วย

>>327 ขอเพิ่มหน่อย เปโดคือแดกเด็กราวๆ 13-15 หรืออาจจะต่ำกว่านี้ ถ้านางเอก 18 พระเอกอายุมากกว่าหลายก็ไม่นับว่าเปโด แต่ฉอดก็สมองไหลทุกอย่างเปโดไปหมด ส่วนเปโด พอเด็กโตเกิน พวกปโดมันก็หมดความพิศวาสแล้ว มันไม่มาเอาคน18 - 20 แบ้ว เพราะไม่เด็ก แต่อายุราวๆ นี้พวกก็บอกเปโดนะ ถ้าพระเอก 30+ สักหน่อย โคแก่หญ้าอ่อนทุกวันนี้คือ โดนเหมารวมและแปดเปื้อนมาก ห่าเอ๊ย

ขอความเห็น สมมติมีคนโพสต์ขอให้แนะนำนิยายแนวนึง ละมันตรงกับที่กุเคยเขียนเป๊ะ ๆ ถ้ากุไปแนะนำเรื่องตัวเอง (บอกตรง ๆ ว่าขออนุยาดขายงานตัวเอง ไม่ได้เนียนเป็นหน้าม้า) มึงว่ากุจะดูสะเหล่อมั้ยวะ แบบ ไม่ควรรึเปล่า 55555

>>326 เปโดคือผู้ใหญ่เงี่ยนกับเด็กต่ำกว่า 13 ถ้าพ้นวัย 13 มันจะมีอีกชื่อเรียก อันนี้มันไม่ใช่เปโดเพราะมันเป็นไมเนอร์ทั้งคู่

อยากรู้เปโดเป็นไง อ่านเรื่อง lolita เลยจ้า อีแก่ฮัมเบิร์ตเงี่ยนสาวน้อย 12 ขวบ มันอยากเยโลลิต้าจนท้องแล้วก็เยลูกที่เกิดจากโลลิต้าอีกที แล้วชอบมโนว่าเด็กให้ท่ามันตลอด ทั้งที่เด็กอยู่ของมันเฉยๆ

>>331 ถ้าเขาขอก็ไม่สะเหล่อ ปกติเลยนะที่มึงบอก ทำไปเถอะ งานเราถ้าเราไม่ขายใครจะขาย เขาอาจจะชอบก็ได้

Kyถามนักเขียน ถ้ามึงโพสต์งาน มึงชอบให้คนกดรี/กดเฟบ/หรือกดทั้งสอง กูจะได้ทำตัวถูก

ใครๆก็ชอบให้กดทั้งสองอย่างแหละ
แต่ถ้ากดอันเดียว กดรีดีกว่ากดใจ เพราะเหมือนแชร์ แต่มึงกดไรเขาก็ชอบหมดแหละ

Ky รีอัพนิยายได้ปะใน readอะไรท์

>>336 แกจะโดนด่าเอานะ เบียดบังคนอื่น เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ แย่งพื้นที่หน้าใหม่ นิสัยไม่ดี ไม่มีempathy ไร้ยางอาย ฯลฯ

>>337 ถ้าอย่างนั้นกูไม่รีในรีดดีกว่า ขกมีดราม่า แต่เว็บส้มกับเว็บน้ำตาลรีอัพใช่มั๊ย นิยายขายสองปีที่แล้ว อยากรีอัพใหม่กระตุ้นยอดอีบุ๊ค ถ้าไม่ได้เลยสักเว็บก็ไม่เป็นไรกูจะขยันแต่งเรื่องใหม่

>>338 ก็รีอัพที่หน้านิยายเดิมไง ไม่มีใครว่า ถ้าไม่เคย ลงที่รีดอะไร ก็เอาไปลง

แนวผัวโบ้ที่ดีและขายดี ต้องมีอปก อะไรบ้างนอกจากncดุๆ

>>340 ขอขมาเมียด้วยการกราบตีนเท่านั้น

>>340 นางเอกไม่คืนดีง่ายเกินไปแต่ก็ไม่ใจแข็งจนน่ารำคาญ
ถ้าพระเอกเคยทำให้เจ็บ หน่วง หมั่นไส้ อยากหยุมหัว ตอนมาขอคืนดีก็ต้องทำให้พระเอกเจ็บปวดจนคนอ่านสะใจ สาแก่ใจ ตอกย้ำเข้าไปจนคนอ่านสงสาร

>>338 โอ้ยมึง นิยายจบไปปีสองปีเขาไม่ด่ามึงหรอก มีนข.รุ่นใหญ่ก็ทำแบบหมดลขส.กับสนพ.ก็รีอัปลงเว็บเองเลยงี้
พวกที่โดนด่าคือลงนิยายจบไปเดือนสองเดือนละรีอัปแบบลักไก่ เปลี่ยนชื่อนิยายเปลี่ยนคำโปรยเอา แต่เนื้อหาเดิมนะ แล้วพวกชีไปลบเรื่องเก่าออก ฟีลรีปริ้นเปลี่ยนปกอะ555 พอมีนักอ่านมาโวยเปลี่ยนชื่อทำไม แบบนี้ต้องซื้อใหม่เหรอ ก็หาทางเลี่ยงนิ่มๆแบบโอ้ย เรื่องเก่าภึงลบไปแต่คนซื้อระบบมันก็เก็บให้นี่นา เห็นใจไรท์หน่อยนะคะพอเรื่องจบถึงจะแค่เดือนสองเดือนแต่นิยายตายไปแล้วอะค่ายอดเอนเกจไม่ขึ้น เลยต้องรีอัปใหม่เพื่อเอายอดจากระบบใหม่มาแรงมาช่วยให้นิยายไรท์ไม่ตายอะค่า
อีพวกนี้อะทำกันเยอะจนโดนด่าไง พอโดนแจ้งลบมาฟึดฟัดใส่แอดมินอีกว่าในกฏไม่ได้เขียนห้ามรีอัป แล้วมีสิทธิไรมาลบนิยายกู พอแอดตอบดีๆว่าขอความร่วมมือเถอะค่ะ นอ.เขาสับสนกันก็มี ก็จับมาแขวนให้คนรุมด่าแอดมินอีกต่อ555 กับด่าระบบเว็บไปด้วยว่ามึงเหี้ยเองนี่นข.เลยต้องดิ้นรนหาแดกกันแบบนี้
แม่งบางทีกูก็สงสัยนะ พวกแม่งด่าเรื่องปั้มวิวกันได้ แต่พอตัวเองทำแม่งเข้าข่ายคือกันแค่พลิกวิธีดันรับกันเองได้ หาทางแหกกฏเว็บอีก กูละงง หรือจะเรียกว่าศีลเสมอกันดี ตอนเอไอโปรบอกเว็บไม่ได้เขียนห้ามใช้ปกเอไอเลยใช้กันได้ฉ่ำๆ พวกมึงก็ด่าเขา แต่พอมึงเนียนรีอัปนิยายถี่ๆ ดันมาบิดมั่งบอกกฏเว็บไม่ได้เขียนห้ามก็แปลว่าทำได้ เอากับพวกแม่งสิ

>>342 ระดับไหนเรียกใจแข็งจนน่ารำคาญ
>>340 เห็นนักอ่าน (not all) ชอบเด็ก ถ้ามีลูกอาจเป็นคะแนนบวก (มั้ง)

แวะมารีเควสถ้าจะเขียนแนวนี้นะ จะเหี้ยยังไงขอแค่อย่านอกกายนอกใจได้มั้ย กุกราบล่ะพี่ ถ้าจะเขียนก็อย่าให้กุหลงไปเจอของมึงเลย ขอสาปนะ 55555555

>>343 เออเสริมอีก มีบางคนไม่ลบเรื่องเก่านะ แต่นอ.ไปเจอว่าเรื่องเดียวก้นนี่หว่าหมายว่าไงนี่ กูต้องซื้อซ้ำหรอ นข.ก็ตอบแบบเดียวกันอะแหละว่าหวังยอดใหม่มาแรงช่วยบูทนิยาย แล้วทยอยอัปวันละตอนกะกินบุญเก่าด้วยแบบใครทนรอไม่ไหวก็ไปซื้อตอนจากนิยายเรื่องเก่า(เรื่องเดียวกันแต่เปลี่ยนชื่อ)มาอ่านล่วงหน้างี้ สรุปอัปนอยายเรื่องเดิมกะกินสองต่อ ต่อแรกคือจากนอ.หน้าใหม่ที่หลงมา ต่อสองนอ.เก่าที่ซื้อซ้ำ กำไรหวานๆ ได้โดเนทสองเด้งด้วยจากนิยายเรื่องเดิม(ที่แค่เปลี่ยนชื่อ)

>>344 ระดับความใจแข็ง ส่วนตัวนะ แบบแสนชังกูรำคาญนอ.ตั้งแต่ตอนมันตั้งตี้รบกับพอ.
เออพอ.มันเหียจริงๆแหละ แต่ชาตินี้มันแก้จนดีขึ้นตั้งแต่ตอนยังไม่ระลึกชาติ เรื่องแม่เรื่องผญ.ที่แม่เลือก มันก็ตบหน้าแทนให้แล้ว เสียแต่เรื่องลูกชายพวกมันเท่านั้น กูว่าเรื่องนี้นอ.ใจแข็งจนทำเรื่องยืดเยื้อ

>>346 ไม่เลย สำหรับกูคือไม่ค่ะ555 กูอยากให้จบแบบแยกกันไปด้วยซ้ำ

>>344 ผัวง้อแล้วง้ออีกลดศักดิ์ศรีลดอีโก้ลดทุกอย่างทำตนเป็นคนดี แต่นางเอกก็ยังดึงเชิงไปหลายซีน จนผัวจะตุยเย่ น้ำตานองคลานเข่าไปง้อก็ยังไม่ให้อภัยยังเชิ่ดใส่ปากแข็ง คนอ่านก็ชักจะลำใยจากที่เข้าข้างนางเอก จะกลายเป็นเบื่อเอา

>>346 มึงคิดดูเหอะ คนที่ปล่อยให้ชีตาย ถึงจะจำเป็นและนางเอกก็เข้าใจ แต่จุดนั่นแหละ เลวแบบผัวเก่าบางเรื่องยังไม่เท่าด้วยซ้ำ สมน้ำหน้าที่ลูกสุดท้ายก็ไม่ได้ให้อภัยมันสักเท่าไหร่

>>346 นี่กุอ่านแล้วเรื่องนั้นนอ.มันไม่ได้ใจแข็งแบบโกรธแค้นอะไรอ่ะ กูมองว่ามันเข็ดขยาดมากกว่าเลยไม่เอาแล้ว ไม่ได้คิดอยากให้ง้ออะไรด้วยซ้ำ พอ.ก็เอาจริงๆชาตินี้แม่งไม่ได้รู้ห่าเหวอะไรด้วยเล้ยยย รับกรรมจากชาติเก่าล้วนๆ

ใจแข็งจนน่ารำคาญนี่กูไม่ค่อยเจอเลยว่ะ เจอแต่โบ้ง่ายไป นอกนั้นให้นึกตัวอย่างก็นึกไม่ออก แต่ถ้าเชิดใส่แบบ>>348 ว่าก็น่าจะใช่มั้ง ออกแนวฉวยโอกาสที่อีกฝ่ายสำนึกผิดอยากกดทับอีกฝ่ายให้จมดิน ได้ทีก็เชิดเอาชนะแบบทีกูอะไรงี้ ซึ่งฟีลนี้ถ้ามากไปมันก็จะกลายเป็นความจัญไรแบบคนละฝั่งไปว่ะ เหมือนกลับกันกับตอนแรก กุชังพอ.ตอนแรกยังไงสุดท้ายกูก็คงชังนอ.แบบเดียวกัน

ถามนข. สงสัยว่าเป็นไปได้มั้ยวะที่นักเขียนไม่ได้เป็นนักอ่านมาก่อนอะ ส่วนมากเห็นเป็นหนอนหนังสือมาก่อนทั้งนั้น (ชอบอ่านก็เลยเริ่มเขียนเรื่องตัวเองบ้าง) ละไม่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากอะไรเลย หนัง เพลง ปสก.ตัวเอง บลา ๆ เข้าใจว่าการจะเขียนอะไรก็ตามมันต้องมีแรงบันดาลใจ+รู้แนวทาง การเขียน (อ่านเยอะ ๆ จะได้รู้ว่าควรบรรยายยังไง) พวกอยู่ ๆ ก็เขียนเลยมันมีอยู่จริงใช่มั้ย

>>351 ไม่อะ พื้นฐานการผลิตคือมึงต้องเคยเสพมาก่อนทั้งนั้น เช่นนักร้อง ไม่มีใครจับคีย์ร้องได้แต่เกิด แต่พอฟังเพลงไปนานๆเข้ามันจะทำให้มีสักอย่างแหละวะไปกระตุ้มต่อมนักร้องมึงให้เฉิดฉาย อาจเป็นเมโลดี้สั้นๆ สักท่อนก็ได้ แล้วทำให้เกิดความต้องการว่าอยากจะร้องเพลงนี้ด้วยเสียงตัวเอง อยากฟังเสียงตัวเองร้องเนื้อเพลงอันนี้

>>351 อ้อเสริม พวกที่เขียนโดยไม่เป็นหนอนหนังสือก็มี แต่แบบต้องเสพสื่ออื่นๆเช่นเป็นคอหนังผี ละขัดใจเจอแต่หนังผีแนวเดิมๆ เลยเกิดอยากเขียนเรื่องผีที่แหวกๆแบบตัวเองชอบอะ ก็เขียนไปแบบเรียงประโยคตามความเข้าใจตัวเอง จะเน้นบรรยายหรือเน้นพูดก็เขียนๆไป งงตรงไหนลองไปหาดูทริคต่างๆที่ลงเป็นบทความก็ได้ ก็จะได้ละนิยายผีที่เขียนโดยคนไม่เคยอ่านนิยายผีงี้ แต่อาศัยการเขียนแบบพื้นฐานสมัยเรียน+ทริคสอนเขียนนิยายเอา

>>351 เป็นไปได้ด้วยหรอ เออยุคโบราณอาจมีนะ

>>351 1ในหลายๆล้านเลยนะนั่น ถ้าไม่ตาบอด หูหนวกแบบเกิดมาเพื่อเป็นอัจฉริยะ ถ้าไม่เคยอ่านเคยเขียนอย่างน้อยก็ต้องเสพสื่ออื่น การฟัง,การพูดมาบ้างให้มีของในหัว

>>351 กุว่าเป็นไปได้ แรงบันดาลใจมันไม่ได้มาจากการอ่านอย่างเดียว ขอแค่มีพื้นฐานการอ่านเขียนแบบทั่วๆไปมากพอก็สร้างงานได้แล้ว แต่ชาวโลกอ่านแล้วจะเข้าใจหรือยอมซื้องานมึงมั้ยนี่อีกเรื่องว่ะ เพราะคนอ่านมีขนบนิยมของตัวเอง เขียนออกมาโดยไม่อิงรูปแบบที่เขาทำกันเป็นสากลอยู่ มึงก็อาจโดนจัดท์ว่าผิดนั่นผิดนี่ก่อนล่ะหนึ่ง โดนวิจารณ์ว่าห่วยก่อนอีกหนึ่ง บางทีมันอาจเป็นต้นกำเนิดของงานแนวใหม่ไปเลยก็ได้แต่นั่นล่ะ หนึ่งในสิบยกกำลังสิบล่ะมั้ง

>>351 ถ้าเป็นนิยายจริงๆ ไม่ใช่นิยายแชทอ่ะ กูว่าไม่มี อ่านสะสมไม่ถึงขั้นก็เขียนไม่ออก เขียนบรรยายไม่ได้ด้วย เพราะกูเคยสมัยเด็กน้อยเลย บ้านิยายค่ายส้มหนักมากอยากลองเขียน เขียนเห้ไรไม่รู้ได้ครึ่งหน้าเองมั้ง แล้วมีแต่บทพูด อีกนัยหนึ่งบางคนอ่านมาเยอะมากๆ ก็อาจเขียนไม่ได้ อันนี้กูเทียบจากคนใกล้ตัว ยังไม่ชัดว่าเป็นเพราะเขียนบรรยายไม่เก่ง หรือไม่มีความอดทนมากพอ (มันเป็นประเภทวันไนท์มิราเคิล มาทำอะไรที่ต้องเลี้ยงต้องประคองยาวนานแบบนี้ไม่รอด)

>>340 แนวตลาดเนอะ เหมือนจะง่ายแต่ตอนนี้ท้าทายกูมาก ตรงที่แม่งจะง้อยังไง อย่างไร ให้สมเหตุสมผลที่จะกลับมาและไม่ง่ายเกินไป

>>351 มี มีจริงๆมึง แต่พวกนี้ไม่ได้เยอะหรอก สุดท้ายส่วนใหญ่ก็ต้องอ่านเยอะมาก่อน

ทำไมช่วงนี้กูรู้สึกว่านักอ่านกดหัวใจในเมพน้อยจังวะ ตัวแม่ ๆ หลายคนยังยอดน้อยเลย

>>360 5555 อาจจะเพราะดราม่ามากมาย ของพวก นขละมั้ง แขวนเก่ง

>>360 อาจจะเก็บใจไว้รอ เจ้าสำนัก บบรพ.กันอยู่มั้ง เดี๋ยวมึงรอดูผลตอบรับหลังจากหายไป3เดือนดิ ว่ากูจะเดาถูกไหม5555

เคยเจอแบบยัยผมทองเหมือนกัน แต่เสริมหน่อยว่าดีกว่า(แบบแปลกๆแตกต่าง)ตรง..ผมมีเอกลักษณ์กว่าที่ค่อนข้างมืดมน

.

ผมสมัยเรียนปีแรกๆมองโลกแง่ร้าย ยิ้มบ่อยแต่เหมือนเสเเสร้งปนเหยียดและประชดเรียกว่าวอนตีนล้วนๆ แต่แปลกดีที่ไม่มีคนเกลียด การใช้บวกปรับสายตา(การขยัยกล้ามเนื้อรูปหนังตากับคิ้ว)เพื่อแสดงออกนี่ถ้าดูจากกระจกยังอึกเองเลยว่าตัวเองกำลังคิดไรอยู่ก็ไม่รู้ แถมทั้งหมดถูกจดจำมีแต่คนเป็นมิตรมาอยู่รอบตัวซึ่งทำสงสัยตัวเองมีดีอะไรนะถึงมีแต่คนคอยพยุงตลอดเวลา ตัวผมจะต่าง(กับตัวละครข้างบน)ที่ตรงไม่ค่อยเจอสายตื้อที่อยากเป็นเพื่อนแบบยันทอมในเรื่องแหะ ...

.
อ๊ะ!ใช่ว่าจะไม่เคยเจอนะ ผมเจอแค่ครั้งเดียวตอนปีหนึ่งเป็นหนุ่มหล่อขี้สงสัยจากคณะครุศาสตร์(ที่จ้วงหัวว่าแม่งตื้นเขินน่ารำคาญชะมัดแต่ก็ไม่เกลียด) และดูเหมือนผมจะถูกตีตัวออกห่างเองในหนึ่งวันแห่งความพยายามของเจ้าหมอนั่นซึ่งวันนั้นฝนตกซะด้วย ผมก็ไม่เห็นเจ้านั้นอยู่หลายปี.... ตื้นชะมัดเลยนะ ทั้งที่ทางนี้อุตสาห์เปิดหัวข้ออภิปรัชญา เช่น ความหมดศรัทธาว่ามนุษย์เป็นสัตว์ผู้มีเหตุผลหลังผ่านยุคโพสโมเดิร์น กับแนะนำหนังสือโลกของโซฟี่และนักปรัชญารุ่นเดอะ ต่างๆแท้ๆ การเมืองนู่นนี่ ความเป็นจริงและสิ่งที่ต้องจ่ายแม้จะทำตัวเมินเฉยในนาม "เป็นกลาง" ที่อ้างๆ กันของคนกลุ่มหนึ่งว่าตามจริงการอยู่เฉยก็มีราคาที่ต้องจ่ายเช่นเดียวกัน ....... ผมพูดแต่เรื่องเครียดรึไงไอ้บ้านั้นเลยหนี เฮ้อ น่าขยะแขยงชะมัด

ถามเพื่อนโม่ง เอาเฉพาะทางกายภาพล้วน ๆ แบบไม่ยึดกับยุคสมัยใด ๆ คิดว่าวัยสาวสะพรั่งร่างกายดูยั่วเยพร้อมสืบพันธุ์นี่คือประมาณช่วงไหนวะ 18? 20? 22+ ??? ใครโทรลตอบต่ำกว่า 15 กุบล็อกนะ

>>364 22+ ว่ะ เป็นช่วงที่โครงหน้ามันเป๊ะแล้วด้วย ช่วง 20 กุว่ายังไม่สะพรั่ง ยังใสๆ

>>364 16-17กำลังแรกสาวน่ารักใสๆถ้าเป็นนางเอกนิยายจีนโบคือสวยเลย
ส่วนไทย กูว่า18-19-20 วัยม.6ย่างเข้ามหาลัย

18-20 กุนึกออกละ มันเป็รช่วงวัยแรกแย้มอะ

>>364 ไม่รุ้ทำไมกุคิดว่าซัก 24-26 กังดีไม่รุ้แฮะ เหมือนหน้ามันเริ่มสูญเสียเบเบี้แฟตไปแล้ว เห็นโครงชัดขึ้นหน่อย พ้นวัยมหาลัย มีตังค์ดูแลตัวเองเริ่มแต่งตัวหาแนวทางสไตล์ที่เหมาะเจอไรงี้

>>368 กุก็คิดว่า 25+ เหมือนกัน ยุคทองน่าจะ 25-32 สังเกตจากพี่สาวรอบตัวนะ กุว่าช่วงอายุนี้มันเหมือนโตเต็มฟอร์ม เบบี้เฟซหมดแล้ว หาเงินได้เอง บำรุงบำเรอตัวเอง รู้สไตล์ รู้จักแต่งตัว กุเองกลับไปดูรูปก่อนเรียนจบยังไม่ค่อยประทับใจเลย ไหนนิยายบอกว่าช่วงมหาลัยจะสวยสะพรั่งสุด หลอกกุชัดๆ 555

มึงว่าเพศเด็กมีผลต่อความชอบนักอ่านมั้ยวะ กุจะเขียนเด็กในเรื่องแต่ยังลังเลว่าจะให้เป็นผญ.รึผช.ดี แบบว่า มันจะมีคนไม่ชอบเด็กผญ.แต่ชอบด.ช.มากกว่างี้ป่าว

ปล.กรณีเป็นเด็กน่ารัก สมวัย ไม่อ้อแอ้ลิ้นเปลี้ย ไม่แก่แดด/ทำตัวน่ารำคาญเป็นเด็กเปรต คิดว่านิสัยไม่น่ามีปัญหา สงสัยว่าเพศจะมีปัญหามั้ย

>>370 นิยายชายหญิง ไม่มี แต่ถ้านิยายวาย กุว่ามี

>>371 วายมันชอบให้เป็นเด็กผู้ชายเพื่อที่เด็กคนนั้นโตมาจะได้มาเขียนวายเป็นภาคต่อ มีกำหนดคู่ให้เสร็จสรรพแล้วด้วย 55555555

แต่เดี๋ยวนี้ก็เห็นเด็กผู้หญิงในงานวายเยอะขึ้นนะ อมกว.ที่กูเพิ่งอ่านไป นายเอกก็มีลูกเป็นเด็กผู้หญิงเหมือนกัน

>>370 ถ้าเป็น ชญ ไม่มีผลเลย แต่ถ้าเป็น ชช ญญ มีผล ถ้า ชช ควรมีลูกชาย ญญ ควรมีลูก ญ เพราะจะได้มีเรื่องให้คนอ่านมโนต่อรุ่นลูกได้ ถ้าชช แล้วมีลูก ญ รุ่นลูกถ้าไม่เซตติ้งวาย ก็ไม่ใช่ทาเกตคนอ่านวาย ่่่่่่่่่่่่่่่่ทป่ะอ่

โม่งเวลามีคนบอกว่าพล็อตเราแปลกดี แต่บทธรรมดา ไม่หวือหวา มันคือยังไงอะ ถ้าพล็อตแปลก ไม่ใช่ว่าบทมันควรแปลกด้วยไม่ใช่หรอ

>>374 พล็อตดีแต่อาจจะดำเนินเรื่องไม่ถึงจุดที่เขาคาดหวัง กุเคยเจอนะ ชอบพล็อตมาก แต่เขียนไม่ถึงอ่ะ มันน่าจะอยู่ที่ประสบการณ์ด้วย แต่ถ้ามึงตั้งใจให้เป็นแบบนั้นก็ไม่ต้องไปกังวลกับเม้นต์ คิดซะว่าเขาคาดหวังเกินไป

>>375 ขอบใจมากแล้ว

ไอ้ดำเนินเรื่องไม่ถึงจุดที่เขาคาดหวัง มันคือยังไงหว่าเชิงรูปธรรม แบบสมมติว่า

ถ้าพล็อตเราคือ นางเอกเป็นนางร้ายเกมโอโตเมะที่วันหนึ่งเกิดทะลุไปในโลกคู่ขนานที่โลกที่ตัวเองอยู่กลายเป็นเกมเวอชั่นเกย์และพระเอกเกมเดิมกลายเป็นเกย์แล้ว นางเอกจะกลัยมิติเดิมได้คือต้องเคลียเกมเอาพระเอกกลับมาเป็นสเตรจตามเดิม จบรูทเกย์เมื่อไหร่คือแบดเอนตัวเองต้องตาย

ถ้าตามตัวอย่างนี้ บทที่น่าสนใจที่รี้ดคาดหวังไว้ ที่ไม่ใช่บทธรรมดาจืดๆมันควรจะเป็นยังไง

>>376 สมมติพระเอกเป็นมาเฟียจำเป็นต้องเชิญนางเอกมาเป็นบอดี้การ์ดเพราะเก่ง ฉลาด นั่นโน่นนี่ ทั้งๆ ที่ปกติงานพวกนี้มักจะเป็นผู้ชาย กุก็คาดหวังแล้วว่ามันต้องมีเหตุการณ์ให้นางเอกปล่อยของ ต้องทำให้กุเชื่อว่าพระเอกมาเฟียใหญ่ยังต้องพึ่งผู้หญิงคนนี้เลย ขาดเธอไม่ได้ แต่ถ้าพล็อตปูมาแบบนี้แต่สตอรี่จริงมีแต่บทไปออกงานธรรมดา มีเหตุยิงกันนิดหน่อย นอกนั้นมีแต่บทจีบกัน กุก็ผิดหวังนะ แต่ก็ไม่ใช่ความผิดคนเขียนเพราะเขาอาจตั้งใจให้เป็นแบบนี้ แต่กุคาดหวังไปเอง

>>376 ขอโทษที่นึกตัวอย่างที่มึงให้ไม่ออกเพราะกุไม่อินเกม

>>378 มปร ขอบใจมาก ตอนนี้พอเห็นภาพละ

>>376 อ่านละ ส่วนตัวกูคิดว่าไอ้จืดๆธรรมดาๆที่นักอ่านคิด คือการที่พวกพระรองหรือตัวละครที่จีบได้ ซึ่งควรเป็นเกย์ไปในโลกคู่ขนาน มารุมรักตัวร้ายที่เป็นสาวเสตรทนี่แหละ พวกมึงเป็นเกย์นะเว้ย ถ้ารักกันง่ายๆแบบเจอแค่อีเว้นมองนม สะดุดล้ม ก็ชวนกลอกตาอะ เอาจริงยากนะ ต้องทำให้เชื่อให้ได้ว่าพระเอกเป็นเกย์จริงๆ(เพราะมันคือโลกคู่ขนานใช่ม้า)

>>380 อ้อ เราพอเข้าใจละ รี้ดคงอยากให้เรื่องมันดำเนินไปอีกแบบสินะ แบบที่ถูกใจ แต่ไม่ถูกพล็อต โอเคขอบใจมาก

ขอนิยายที่ sex scene ยิงยาว 10 หน้ามาศึกษาดูงานหน่อยจ้าโม่ง เอาภาษาดีๆ หน่อยนะ แบบ ห ๆ คๆ อ้ายๆ เสว ๆ ไม่เอาเด้อ 😅

>>382 กุชอบนิยายฝรั่ง สนพ.แก้วกานต์ ชุด ชีวิตอันเป็นนิรันดร์ ซีนเซ็กดี / ส่วนของไทย กุเจอเรื่องไหนก็ซี๊ดๆ กุลาขาดแล้ว

>>382 ลอล เรื่องล่าสุดลองยัง
รานฎอกเลิฟ -ษุดที่ร้าย ;เอื้oกาuต์
อุนหะพูมตกกะปิ-ญินฎีไฮ้เลิฟบอริการ
LCB-มาญาหวามเลิฟ(ขายดีมากๆในหมวดเลิฟผู้ใหญ่)

มึงๆ ถ้ากุเขียนตัวที่มีฐานะเป็นผู้สังเกตการณ์ แต่ตัวละครรองคือพล็อตหลักนี่มันมีข้อเสียยังไงบ้างอ่ะ แบบมันทำให้คนอ่านอินน้อยลง หรือว่าจะมีบทระลึกความหลังยาก สมมติง่ายๆ ตัวเอกเป็นพนง.บริษัทสาวเนิร์ดหนอนหนังสือขี้เสือกเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ของเพื่อนที่ทำงานเงียบๆ ตัวเองจืดๆ ไม่มีเส้นเรื่องไรหรือถ้ามีก็เรียบๆเบาๆชวนฝันหน่อย แต่แต่ละคู่ที่มันไปถ้ำมองเขาน่ะอีรุงตุงนังมากงี้ สาเหตุที่กุอยากเขียนแบบนี้เพราะตัวรองรุงรังที่กุว่ามันจะเทาๆ สายโลกสวยอาจจะรับไม่ได้ บอกไม่เหมาะเป็นนางเอกงี้ กุคิดว่าพอวางเป็นตัวรองคนน่าจะรับได้มากขึ้นยังไงไม่รู้ว่ะ

>>385 ก็ไม่เห็นแปลก บางเรื่องตัวเอกเล่าเรื่องตัวรองแทบจะ 90% ของเรื่องด้วยซ้ำ เรื่องตัวเองพูดนิดเดียว พวกนิยายหรือซีรีส์ญี่ปุ่นชอบมีแบบนี้ แบบพวกร้านอาหารเที่ยงคืน พระเอกเป็นเจ้าของร้านอาหารที่เปิดดึก ตัวเอกแต่ละตอนก็แวะมากินข้าว ได้เห็นเรื่องราวชีวิตของตัวละคร มีจุดเชื่อมกันที่ร้านพระเอก ซึ่งตัวพระเอกก็ไม่ได้จะมีอะไรเป็นพิเศษ ฮีก็เปิดร้าน ต้อนรับลูกค้า ฟังลูกค้าบ่น ลูกค้าเล่าปัญหาชีวิต คนในร้านก็ช่วยๆกันเอออวยหาทางแก้ปัญหาไรงี้ แต่เจ้าของร้านก็เป็นตัวเชื่อมให้ทุกคนมาอยู่รวมกัน หรือโลกอลเวงของคุณฮาริยามะ โดยที่คุณฮาริยามะเป็นศูนย์กลางเชื่อมทุกอย่าง ชื่อเรื่องประหนึ่งว่าคุณฮาริยามะเป็นตัวเด่น แต่จริงๆไม่มีบทเลย ออกมาแค่ชื่อกับอะไรนิดๆหน่อยๆเอง

หรือเอานิยายไทย เรื่องนารีสโมสร พระเอกเล่าแต่เรื่องคนอื่นในออฟฟิศ เรื่องตัวเองเก็บไว้ทีหลังสุด

>>386 กูบอกชื่อผิด ต้องเป็น โสดสโมสร 5555555555555555 นารีสโมสรมันละคร ตอนพิมพ์มันชินมือไปหน่อย

เรื่องย่อมันประมาณว่าพระเอกเล่าเรื่องคนอื่นๆรอบตัวตัวเองว่าทำไมโสดกันไปหมด แบ่งเป็นตอนสั้นๆจบในตอน มีตอนนึงที่พระเอกเล่าแล้วกูจำได้คือ นางเอกประจำตอนเป็นคนสวย เก่ง แต่พ่อดุและหวงมาก ใครมาจีบลูกก็ไล่ตะเพิดไปหมด สาเหตุก็เพราะตอนหนุ่มๆตัวเองทำตัวระยำไว้เยอะ แก่มากลัวลูกจะได้ผู้ชายแบบตัวเอง สุดท้ายพ่อเป็นอัมพาตครึ่งตัวมั้ง แล้วมาเรียกพระเอกที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันไปหา บอกว่าจะเปิดทางให้จีบลูกสาว แต่เคสนั้นพระเอกก็ไม่เอานะ ตัวนางเอกประจำตอนก็ไม่ได้ชอบพระเอกเหมือนกัน อ่านแล้วเหมือนมาฟังพระเอกเม้ามอยเรื่องคนอื่นรอบๆตัว ถ้าสนใจก็ลองไปตำดูเป็นตัวอย่าง

>>386 >>387 ตอบยาวมากเลย ซึ้ง 555 แต๊งกิ้ว ไว้กุลองไปหาตำดู

>>388 แค่เล่าสนุกก็จบ แต่ถ้ามึงเล่าเรื่องตัวรองไม่สนุก คนอ่านเสือกชอบคู่หลักมากกกว่่า ิิแฃอันนี้จะโดนบ่น

โม่งกูขอร้องไห้ด้วยความดีใจหน่อย
ปีที่ผ่านมากูเขียนเล่นๆ ตั้งใจว่าจะเขียนแค่ฆ่าเวลา แต่ไปๆ มาๆ กลายเป็นเขียนยาว และในตอนนี้ก็เขียนจนจบภาค 5 เล่มเป็นที่เรียบร้อย
ใช้เวลา 1 ปีกับอีก 1 เดือน ขนาดเล่มละประมาณ 80-100k คำ ซึ่งกูไม่เคยทนเขียนได้ยาวขนาดนี้มาก่อนเลย

ยังไม่ได้โพสต์หรือวางขาย แต่รู้สึกเหมือนได้ปลด Archivement ในชีวิตไปเรื่องนึงละ

>>390 ดีใจด้วยย มึงเก่งมากกก👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼 เขียนเสร็จคือสำเร็จไปด่านนึงแล้วว อื่นๆค่อยว่ากัน

>>390 เก่งมากเพื่อน กุ 1 ปีได้เรื่องเดียว สปีดเต่ามาก 55555 ขอให้ขายได้ขายดีๆๆๆ

มึง ในนิยาย ถ้าไม่บอกอายุพระนางเป๊ะ ๆ จะเป็นไรมากปะ อาจบรรยายแค่คร่าว ๆ เช่น ชายหนุ่มวัยสามสิบตอนต้น บลา ๆ ไม่บอกว่าอายุ 34 35 งี้ คือกุรำคาญนักฉอดเอจแกปอะ 5555

>>393 เป็นวิธีที่ดีนะมึง 555

ใครเคยโดนว่าจบห้วน บ่อยๆ บ้างไหมวะ คือ เราห้วนจริง หรือ คนอ่านไม่รู้จักพอ นะ กูว่ากูก็เติมฉากหวานๆ ต่อท้ายไม่ตัดฉึบแล้วนะ แต่ก็ยังถูกบอกจบห้วนบ่อยๆ หรือ กูต้องเติมฉากเลี้ยงลูก เล่ายาวแบบไม่ได้มีปมอะไรว่า ลูกเล่นกัน ทะเลาะกัน ชีวิตหลังแต่งงาน ฯ ให้จำนวนคำเพิ่มเล่นๆ

>>395 ถูกต้อง มึงต้องเติมฉากเลี้ยงลูก มีแค่ฉากรู้ว่าท้องไม่ได้นะ อาจมีคอมเม้นบอกอยากเห็นพระเอกตอนเป็นพ่อ อยากเห็นตอนเลี้ยงลูก ไม่งั้นถ้ามึงคิดว่าเหมาะสมแล้วก็อาจต้องถามนักอ่านเพิ่ม เอาให้เพื่อนที่ชอบอ่านนิยายอ่าน รึจ้างเบต้ารี้ดมาดูจริงจังว่ามันขาดเหลืออะไรไป บางทีเราก็อิ่มตัวแล้วละ แต่นักอ่านอาจโลภมากเอง ดูให้ดี

>>395 จบห้วนต้องแบบป้าบัว ถ้าไม่ได้เป็นแบบป้าบัว คือนอ.โลภ

ต่อๆ กู396บางคนเขียนแนวปมหนักแค้นหนัก อึมครึม แล้วระหว่างทางเกลี่ยความหวานไม่ดีพอจริงๆ พอมายัดๆเติมๆความคลั่งรักแบบงงๆช่วงท้ายมันจะทำคาร์เปลี่ยน เลยดูฝืนๆ ยังไม่อิ่ม ไม่พอ คนเลยโหยหาฉากแต่งงานเลี้ยงลูก เพราะบางทีอุปสรรคทั้งเรื่องกับความหวานมันเกลี่ยกันไม่ลงตัว

>>397 อันนี้จริงมาก ป้าบัวแกเหมือนรีบตัดจบไปตลาดหรือฝนตกต้องรีบไปเก็บผ้าตลอด
สมัยก่อนกูใสๆเคยร้องขอตอนพิเศษไปหลายเรื่องละ แต่ก็เป็นแค่ฝัน จบแบบไม่อิ่มแทบทุกเรื่อง จะอ่านก็ต้องทำใจไว้เลยว่าต้องคิดต่อตอนจบเอาเอง

>>399 โทษนะเมิงมันดูออกนอกทะเลไปหน่อย แต่กูขำอะ555555555555พูดถึงป้า ป้าแม่งออกเรื่องใหม่วะ รีวิวบอกรีบจบ ยินหนึ่งจบห้วนจริง555555555555555555555

จบห้วน เปิดพรีนาน เลื่อนส่งตลอด แต่กูก็ยังซื้อ

ยอดเรตติ้งในเม้ดมันน้อยลงปะวะหรือกุคิดไปเอง

>>402 น้อยลง ทุกคนเลย

>>403 นอหายไป หรือนขมันเยอะขึ้นวะ5555555555

>>404 ทุกวันนี้นักเขียนเยอะกว่านักอ่าน ไม่เกินจริง 555

กูยังอ่านนะ แต่เริ่มสวิตช์ไปอ่านนิยายเก่าๆละ นิยายของนขรุ่นใหม่ส่วนใหญ่มันเหมือนๆกันไปหมด เรื่องแนวไหนฮิตแห่เขียนกันจนเกร่อ อ่านมากๆเข้ากูก็เอียน แล้วนักเขียนเดี๋ยวนี้สำนวนไม่ค่อยมีเอกลักษณ์อะมึง อ่านไปสามเรื่อง จำประโยคประทับใจไม่ได้ซักประโยค กูว่ากูเริ่มอิ่มตัวกับนิยายรุ่นใหม่ คล้ายๆตอนอิ่มตัวกับนิยายจสอะ

พูดถึงสำนวน อยากฝากถึงพส.นักเขียน ไม่รู้ใครยังใช้ภาษาจริงจังคุมโทนอยู่บ้างมั้ย กุขอกราบและขอให้ทำต่อไปนะเพื่อนนะ รู้สึกกูหาอ่านยากเหลือเกิน เปิดไปไหนก็เจอแต่ภาษาโทนเฮฮา ใช้ภาษาวัยรุ่น ใช้คำฮิต ๆ ...ก็ว้าวุ่นเรย ...แน่นะวิ อะไรงี้ คือไม่ได้จะกดงานสายนี้นะ ใครชอบเขียนแบบไหนก็เขียนไป แต่ถ้าใครยังเขียนแนวจริงจัง คุมโทนดราม่า บลา ๆ แม้จะมีคนอ่านน้อยขายได้น้อย โปรดรู้ไว้ว่ากุเป็นกำลังใจให้เสมอนะเมิง ถ้ากุเจอกุชอบพล็อตก็จะสนับสนุน อย่าให้มันหายไปจากวงการ โฮร ๆ

สอบถามจ้า
- 6 ชั่วโมง 4,000 คำ ถือว่าระดับความเร็วโอเคไหมวะ
- แล้วหมวดโรแมน มีคำว่า เ อ า ได้ไหม

>>408 เอาได้ เขาห้ามแค่ หี คว/ย

>>408 เอาที่มึงสบายใจจะเขียนเลย เร็วช้าแล้วแต่ แค่ให้เสร็จตามเป้าที่มึงวางก็พอนะกูว่า
มีคำว่าเอาได้ เป็นคำเบสิคไปแล้วสำหรับหมวดนี้

>>408 -เอา- ใช้ได้ทุกหมวดเลยพื่อนโม่ง หมวดนิยายรัก/นิยายรักวัยรุ่นก็ใช้-เอา-ได้ นอ.สายหื่นชอบคำนี้ เร้าใจ

บท กับ storytelling มันคืออย่างเดียวกันเปล่า หรือต่างกัน ถ้าต่างกันมันต่างกันยังไงอะ ได้ยินมาหลายๆทีละ แต่พอไปศึกษาเองเหมือนไม่มีคนตอบประเด็นนี้เลยงงๆ

เพื่อนโม่ง กูหาวิธีทะลุ brotherhood โซนไม่ออก
พอ.แม่งจีบมา แสนกว่าคำแล้ว ทุกอย่างแม่งก็ทำไปหมดแล้ว (กุหมายถึงเยก็เคยแล้วแบบสถานการณ์พาไป)​ โครงที่วางไว้คือนางต้องทะลุได้แล้ว แบบต้องรู้ได้แล้วว่ารู้สึกจริงจังกับคนๆนี้ อยากแต่งงานอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตแบบคนรัก แต่เขียนแล้วเสือกรู้สึกว่าที่วางไว้อิมแพคแม่งไม่พอ ไม่ชวนให้รู้สึกว่าต้อนนางลงเลยว่ะ นางมึนและเปิดกว้างจนกูเอาไม่ลง รู้สึกว่าต้องเชือดนางให้แรงกว่านี้ กุตันมาหลายอาทิตย์แระ ใครมีวิธีทะลุพี่น้องโซนดีๆในแง่ครส. เสนอกุทีเถอะ

>>413 มึงอย่าเอาแนวพระเอกไปเปิดใจกับสาวอื่นแล้วนอเพิ่งรู้สึกตัวนะ กุละสงสารผู้ประสบภัยที่กำลังมีใจให้พระเอก ถ้าเป็นกูคงให้มีเหตุการณ์เกือบตุย

>>413 กูยกเคสคนเขียนบทเรื่อง Four Weddings and a Funeral ให้มึง
คนเขียนบทก็เค้นสมองคิดว่าทำไงให้พอ.โง่ๆคนนึงมันรู้ตัวสักทีว่าต้องรีบตัดสินใจคว้า คิดเป็นเดือนๆๆ แล้วก็กลั่นออกมาเป็นฉากงานศพเพื่อนพอ. คู่ชีวิตของคนที่ตายไปกล่าวคำอาลัยที่เศร้าสลดแต่สวยงามมาก จนพอ.คิดได้เรื่องชีวิตคู่
อะไรเงี้ย มึง มึงไม่ต้องหาบทเฉียดแรง ชีวิตคนเราจะมีจุดตระหนักรู้อะไรก็ได้มึง ดูอย่างเสมือนไข่มุกเสมือนหยก พอ.อยู่ดี ๆ แม่งตื่นรู้เฉยว่ารักนอ.

ขอให้มึงโชคดี

>>413 ลองศึกษาเคส >>415 ดู
แต่พวกฉากยอดฮิตที่ใช้กัน ส่วนใหญ่จะให้มีใครสักคนเข้าหามาจีบพระเอกว่ะ สาวไหนก็ได้ เพื่อนแกล้งให้รู้ใจก็ได้อะ ให้พระเอกมันค่อยๆเฟดตัวออกห่าง เริ่มไม่ตอบแชท ไม่รับสาย เห็นอยู่กับผู้หญิงคนอื่นบ่อยๆ(ซึ่งอาจมาเฉลยหลังนางเอกสารภาพว่าอยากเลื่อนขั้นมากกว่าพี่น้องว่าเป็นแค่เพื่อน น้องสาวต่างแม่ หรือญาติ) มึงต้องทำให้นางเอกรู้สึกขาดผู้ชายคนนี้ไม่ได้ ทำไมหัวใจเราเจ็บเวลาเห็นเขาอยู่กับสาวอื่นนะ เราชอบเขามากกว่าพี่น้องไปแล้ว ให้ติดใจสัมผัสจากอ้อมกอดเขา ชอบเวลาเขาโทรมาคุยเล่น บลาๆๆ ให้เพื่อนมาบิลด์รึเปิดฟังพี่อ้อยพี่ฉอดยังได้เลยมึง เยก็ได้เยไปแล้ว หาเรื่องให้เยอีกรอบเพื่อพิสูจน์ใจตัวเองยังได้เลย!

>>413 ตามที่โม่งบนว่าเลย กุเสริมว่าส่วนใหญ่ที่กุเจอมักจะรู้ตัวว่ารัก ว่าขาดไม่ได้ จะเป็นจะตายเมื่อไม่มีเธอ ก็ตอนที่ห่าง-แยกจาก-หรือมีเหตุการณ์ที่ทำให้คิดว่าจะสูญเสียเธอไป

เพื่อนโม่ง แต่งจบนิยายลงขายแล้ว ทิ้งช่วงกันบ้างมั้ย เราลงขายแล้ว พอจะเริ่มเรื่องใหม่ทั้งที่มีพล็อตมีไรครบรู้สึกยังพักไม่พอ ไม่อยากเขียนต่อแล้ว แต่อีกใจคือกลัวคนอ่านหายถ้าเราหายไปนาน

>>418 มึงไม่ต้องกลัว​ คนอ่านหายอยู่แล้ว​ ยุคนี้แดกไวอื่มไวไปไวไม่มีการมาชะเง้อรอสายผลิตหรอก
ถ้ามึงเขียนเป็

>>419 ไปโดนปุ่มส่ง​ ขอต่อๆ
ถ้ามึงเขึยนเป็นรายได้หลักรู้อย่างงี้ก็ต้องเร่งผลิตไม่งัเนเตรียมอดตาย
ถ้าเป็นแค่งานเสริมก็ชิลๆได้​ เว้นช่วงพัก​ เติมคุณ​ภาพให้งานเขียนเท่าที่รู้สึกว่าพอ
มึงเก่งมากที่เข็นจบได้เรื่องนึง​ อย่าลืมให้รางวัลตัวเอง

ขอบคุณเพื่อนโม่ง
โม่งบล๊อคไอพีกุเฉยเลย เมื่อคืนเลยตอบไม่ได้ซะงั้น
>>415 กูก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกันเลย T w T
การใช้เรื่องของชาวบ้าน / ความวิบัติชาวบ้านมาทุบหัวนางแทนอาจจะเข้าท่าว่ะ
มึงพูดแล้วกูก็นึกถึง ฟีลสไตล์วรรณกรรมญป. เลยว่ะ สงสัยต้องไปคุ้ยมาอ่านสร้างฟีลหน่อยแล้ว

>>414 >>416 >>417 มุขคลาสสิคพวกนั้นกุเล่นไปหมดแล้วนี่สิ
มุขเกือบตุย กุเล่นตั้งแต่เริ่มเรื่องเลย เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้นอ.เข้ามาในชีวิตพอ.อ่ะ เริ่มต้นก็อายุห่างกันหลายปี แล้วก็ดูแลกันมาตั้งแต่พอ.ยังเป็นแค่เด็กชายอ่ะ นางรักพอ.เหมือนคนในครอบครัวอยู่แล้ว เพราะงี้นางถึงแยกหึงแยกหวงไม่ออก พี่น้องโซนนางเลยยิ่งเขียนยิ่งแกร่งขึ้นทุกที มาถึงตอนนี้มันแกร่งเกินการควบคุมกูไปแล้ว 🥲
ส่วนมุขมือที่สามกระทุ้งใจ นอ.กูเล่นเองไปแล้ว อยากให้น้องเป็นฝั่งฝาสัด ทำพอ.กุรวดร้าวไปหลายตอนแล้ว ตราบใดกำแพงพี่น้องยังอยู่ พอ.กูมันไม่กล้าใช้แผนมือที่สามเด็ดขาด

กุเคยคิดเล่นๆนะ ว่าจะเซทซีโร่ ส่งทรัคซังไปทำลายกำแพงนาง ให้นางความจำเสื่อมไปเลยดีมั้ยวะ
คนอ่านจะสาปส่งกูแทนมั้ยวะนั่น 😬

>>421 ถ้ามึงทำอะไรต่างๆนานาแล้วรู้สึกว่ามันยังไม่สามารถทำให้มันคู่กันได้ก็คงต้องปล่อยไปว่ะ เป็นเคมีที่ไม่เข้ากันก็ต้องตัดจบความสัมพันธ์ คนหนึ่งคิดเกินพี่น้องแต่อีกคนไม่ได้คิดก็ต้องหาแฟนใหม่ให้พระเอกไปเลย

เคยอ่านสารภาพรักกับคุณคางุยะป่ะล่ะ ในเรื่องมันมีคู่รองคู่หนึ่งที่ฝ่ายชายคือรักชอบ ตามจีบพี่เขา แต่ฝ่ายหญิงคิดแค่รุ่นน้องที่น่ารัก ผู้หญิงจะเข้ามหาลัยแล้วต้องห่างๆกันไปเลยให้เยทิ้งทวน สุดท้ายฝ่ายชายทำไม่ลง รู้สึกสมเพชตัวเองเลยขอตัดจบความสัมพันธ์เอง ทำยังไงเขาก็ยังมองเป็นน้องอยู่ดี สุดท้ายผู้ชายก็มูฟออนมีคนใหม่ มีความสุข(?) แต่เอาเป็นว่ามันไม่ได้คู่กันแล้วแยกย้ายไปตามทางตัวเองก็แล้วกัน

>>422 ขอโทษนะที่นอกเรื่อง อีนกที่ไม่นกสินะ5555

>>423 ใช่ 5555555555555555

แต่กรณีบนคือยากหน่อยมั้งเพราะมึงสร้างเงื่อนไขติดล็อคให้ตัวละครไปเอง อ่านจากที่บรรยายมายังไม่รู้สึกถึงเคมีที่เข้ากันของตัวละครเลย ถ้า fix ขนาดนั้นมึงต้องคลายเงื่อนไขออกบ้างว่ะไม่งั้นก็ไปไม่รอด ถ้าเขียนแล้วรู้สึกฝืนใจให้มันคู่กันก็ไม่ต้องฝืน ให้มันแยกย้ายไปตามทางแต่ละคนก่อน หรือจะเอาแบบหนังเฟรนด์โซนก็ได้ พระเอกสารภาพรักไปแล้ว นางเอกจะให้เย แต่ทำกันไม่ลงเพราะนางเอกก็ไม่อยากให้ความสัมพันธ์เปลี่ยน นางเอกมันมีความฝังใจเรื่องพ่อกับแฟนเก่าที่เจ้าชู้และทิ้งนาง พระเอกเลยขอจบความสัมพันธ์เอง ตอนจบนางเอกก็คิดได้ว่าใครสำคัญเลยตามไปง้อแล้วได้เป็นแฟนกันน่ะ

แต่เรื่องนี้กูไม่อินความรักเท่าไหร่ นางเอกปิดกั้นตัวเองมาก นิสัยก็ไม่ได้น่าเอาใจช่วยแถมเห็นแก่ตัวจัดๆ พระเอกแม่งตกหล่มอีนี่นานเกินไปละ

Ky กูอยากรู้ว่านักเขียนนิยายสมัยนี้เขาพิมพ์นิยายกันทีละกี่เล่มวะ อย่างเมื่อก่อนยุคที่หนังสือรุ่งๆ ถ้าเป็นเรื่องดังก็แสนเล่มเป็นปกติ ของยุคนี้เหลือประมาณเท่าไหร่

>>425 ไม่ดังแต่สนพ.ใหญ่ก็​ 3000 แต่ถ้าไม่ดังและสนพไม่ใหญ่ ก็ 1000-2000
บางทีวางแค่อีบุคแล้วขายได้หลักร้อย
แต่ถ้าดังก็ยังหลายพันอยู่ พวกบิ๊กเนมคง 6000 ขึ้นไปมั้ง แต่เทียบกับยุครุ่งเรืองก็คงเทียบไม่ได้หรอก เดี๋ยวนี้ยังมีคนไม่เชื่ออยู่เลยว่าสแตนดาร์ดสมัยก่อนคือ 10000 เล่ม

มึงมีคนมาขอให้กูคิดพล็อตที่เหมือนจะincestแต่ก็ไม่incest ให้หน่อยแต่ไม่เอาแบบพี่น้องที่มาเฉลยทีหลังว่าเป็นพี่น้องไม่แท้ กูเลยนั่งคิดไปเรื่อยได้มาพล็อตหนึ่งแบบพระเอกมันเจออุบัติเหตุแล้วอิเซไคไปโลกแฟนตาซีเข้าร่างเด็กกำพร้าที่มีพี่สาวแล้วนิสัยมันต่างกับเจ้าของร่างมาก พี่จับได้แต่แรกว่านี่ไม่ใช่น้องตัวเอง น้องจริงๆตายไปละ พระเอกมันคือวิญญาณเร่ร่อนที่มาเข้าร่าง นางเลยทำตัวห่างเหินแต่ก็ยังคอยช่วยให้รอดตายเวลาเจอวิกฤตใหญ่ๆอยู่บ้างเพราะยังไงนี่ก็ร่างน้องปล่อยตายไม่ลง พระเอกมันชอบพี่สาวเจ้าของร่างแต่ไม่กล้าก้าวข้ามเส้นศีลธรรม+โดนพี่สาวเบรคไว้ว่าไม่เอาเด็ดขาด มันเลยจบarcโลกนั้นที่อิพระเอกตัดใจละก็ไปเป็นฮีโร่แต่งงานมีฮาเร็ม มีลูก ส่วนพี่ก็มีฮาเร็มหนุ่มๆสาวๆมีลูกมีครอบครัวเป็นของตัวเองเหมือนกัน แล้วอยู่มาวันหนึ่งอยู่ดีๆวิญญาณมันก็ย้อนกลับร่างตัวเองที่โลกเดิมเริ่มarcใหม่ หลังพระเอกมันฟื้นขึ้นมาก็ค้นพบว่ามีคนในโลกตัวเองหลายคนเลยที่หน้าตานิสัยอะไรเหมือนกับคนในต่างโลกที่มันไป โลกนี้มันเลยเลือกไม่เอาคนในฮาเร็มเก่ามันแล้ว มันเลือกจะจีบคนที่เหมือนพี่ในโลกที่แล้วแทน แบบว่าโลกนี้ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกันเลยนะเป็นคนแปลกหน้าโดยสมบูรณ์ มึงว่าแบบนี้ตรงกับรีเควสท์ที่กูได้มามะ หรือว่ามันก็ยังincestอยู่ดี

>>427 ก็ไม่แล้วหนิ ถือว่าเป็นทางออกที่ดีด้วยซ้ำ แล้วก็ไม่ลำเส้นในอาร์คที่เป็นพี่น้องกันดว้ย

>>427 มุกแอบเก่าอยู่นะ อิเซไกไปเจอคนรักแล้วดีดกลับมาโลกเดิมเจอคนหน้าเหมือนเนี่ย555 ละครไทยก็เคยมีเรื่องไรจำบ่ได้ ทะลุมิติไปอยู่ดินแดนลี้ลับ พบรักกับตลค.นึงแต่สุดท้ายต้องกลับโลกเดิม กำลังเฮิร์ทอยู่ดีๆก็เจอคนหน้าเหมือนเป๊ะแบบบังเอิญเดินชนกันไรนี่ละ สุดท้ายก็็ตัดจบแบบปลายเปิดให้คิดเอาเองว่าจะสานต่อมั้ย เพราะหน้าเหมือนกันก็แทนกันได้ หรือแยกจากไปเพราะไงก็คนละคนกันมันแทนไม่ได้
ซึ่งกูว่าโอเคนะถ้าจะใช้มุกนี้ ถึงมีคนมาด่าว่าเนียนอินเซสล่ะสิ ไล่ให้มันไปอ่านความหมายอินเซสใหม่นะว่าคืออะไร

ประหม่าจังแฮะ ปกเสร็จแล้ว ตัวเรื่องก็เขียนจบภาคแล้ว
หลังจากนี้คือเริ่มอัพขายรายตอน แล้วเขียนภาคต่อซึ่งก็ไม่รู้จะทำได้มั้ย orz

มึงถ้านิยายมึงโทนผู้ใหญ่ หมายถึงเขียนด้วยภาษาทางการ เนื้อเรื่องปวดตับหน่วงๆ แต่มีอยากเล่าจุดเริ่มต้นที่พอ.นอ.มันเจอกันจากแอพ ตอนนั้นยังจีบๆกันอยู่ เวลาเขียนบทแชตคือใส่วงเล็บแล้วชิดซ้าย ชิดขวาเหมือนหน้าจอเลยป่ะ ละกุกลุ้มนิดๆ ที่พอถึงท่อนแชตแล้วกูต้องเลยปรับคำพูดให้มันธรรมชาติเป็นภาษาปากแต่กลายเป็นพระนางกูมันดูวัยรุ่นเลยอ่ะ ทั้งที่โซนเนื้อเรื่องหลักนี่อมทุกข์มาก

>>427 เออ แล้วมึงจะให้มันเข้าร่างเด็กกำพร้าอีกรอบทำไมอะ ได้เกิดใหม่มึงก็ใช้ร่างเก่าพระเอกโดยตรงไปเลยเด่ะ ถ้ามึงยังใช้ร่างของไอ้เด็กกำพร้านั่นอยู่มึงก็โดนด่าว่าเนียน incest อยู่ดีนั่นล่ะ สู้ให้พระเอกมันเอาร่างจริงตัวเองมาจีบโดยตรงไปเลยดีกว่า อันนี้ไม่เกี่ยวข้องอะไรใดๆกันแม้แต่นิด ถ้าร่างเก่าพระเอกมันเห่ยมากก็เขียนให้มันฟิตหุ่น รักษาผิว ดูแลตัวเองให้หล่อๆ มันดูมีความพยายามจะไปจีบเขา และจะน่าเอาใจช่วยกว่า มึงก็ได้เป็นตัวเองด้วยไม่ต้องไปสวมร่างใครให้แสลงใจ

>>432 อ่อ กูอ่านพลาดไป สรุปว่าเข้าร่างเดิมของตัวเองในโลกเดิมใช่มะ งั้นมาแบบนี้ก็ถูกทางแล้ว มันจะมา incest อะไร ใครจะด่าเรื่องนี้ก็ด่ากลับไปเหอะ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกันซักนิด เหมือนคนแปลกหน้ามาทำความรู้จักกัน

ky มึง ถามหน่อย กูจะเอานิยายขึ้นแบนเนอร์เม้ด เขาตอบกลับว่ากูไม่ผ่านการพิจารณาขึ้นแบนเนอร์ ตรวจพบว่าเป็นผลงานที่ไม่เหมาะสมในการโปรโมตในวงกว้าง มีใครเคยโดนเหมือนกูมั้ย คือกูไม่ได้เขียนแนวข่มขืนน่ะ เป็นรักต่างวัย ตอนนี้เลยยังมึนๆงงๆ ภาพก็ไม่ได้โป๊ ไม่ได้เปลือย จะทักไปถามแหละ แต่กูแค่ยังมึนงงอยู่555

>>434 มี NC เยอะ หรือเปิดบทแรกก็ปั๊มกันเลย มั้ย

>>435 ไม่ ได้กันกลางๆเรื่องเลย ไม่ได้ใช้คำแนวๆฮีโคยแทดด้วย คสพ.มีปัญหาป่าววะ พระนางกูฟีลเด็กมหา'ลัยปี3กับหนุ่มวัยเลข3 ไม่ได้ธงแดงอะไร ไม่มีใครข่มขืนใคร เต็มใจกันหมด อายุก็บรรลุแล้ว เลิฟซีนก็ไม่ได้เยอะ หรือมันก็ยังถือว่าเป็นปัญหาจนโปรโมทไม่ได้หว่า

>>436 ตามที่มึงว่าไม่น่ามีอะไรเป็นประเด็นได้เลยถ้าไม่ผ่านเพราะเรื่องอายุห่างนี่กูจะ วดฟมาก มึงถามเมbตรงๆเลยแล้วมาเล่าเอาบุญที อยากรู้ว่ะ กูชอบแนวที่มึงเขียนด้วยอะ

>>437 รอเขาตอบเด๋วกูมาเม้า ไม่ใช่ว่าอยากอวยว่านิยายตัวเองดีเด่น ไร้ข้อผิดพลาด กูแค่กลัวตัวเองจะบ้งหลบในจนไม่เห็นความไม่เหมาะสมในงานตัวเองอะ อันนี้ช็อกกว่าไม่ได้ขึ้นแบนเน่ออีก กูก็มั่นใจพอตัวว่าพระนางกูน่ารัก ปกก็ใสๆหวานๆ เลยอยากรู้ว่าอะไรที่เขาตรวจแล้วเห็นว่าไม่เหมาะสม T-T เผื่อได้เกณฑ์มาจะได้แวะมาบอกเพื่อนโม่งด้วยว่าเม้ดไม่อยากได้อะไรขึ้นแบนเน่อ

มึงถ้ากูแต่งนิยายภาคต่อแล้วตัวละครที่มันเคยมีเหตุมีผลมาก แล้วก็นิสัยแบบยอมฆ่าคนผิดแต่ไม่ยอมให้คนชั่วรอดไปได้ มันเปลี่ยนไปเป็นพวกยอมปิดตาข้างหนึ่งให้กับลูกหลานตัวเองมึงว่ามันooc ไหม เหตุผลที่นิสัยมันเปลี่ยนไปเพราะเรื่องที่แล้วพระรอง(พี่)มันสั่งพระเอก(น้อง)ให้ฆ่าเผ่านางเอกเพื่อรักษาความสงบสุขของโลกละนางเอกไปช่วยก็เลยตายทิ้งลูกชายไว้คนหนึ่ง ละมันมาเฉลยตอนจบเรื่องนั้นว่าเอออิพี่น้องคู่นี้มันฆ่าคนผิด เผ่านางเอกมันโดนใส่ร้าย พอมาเรื่องใหม่ตัวเอกคือลูกชายนิสัยมันคือคุณชายที่โดนสปอยล์จนจะเสียคนเวลามันทำผิดอะไรมาพ่อกับลุงจะลงโทษมันก็จะ guilt trip พ่อกับลุงเรื่องที่ทำให้แม่มันตาย อะไรประมาณ มึงว่าเหตุผลที่นิสัยเปลี่ยนแค่ประมาณนี้พอปะวะ

มีคำถามที่ติดในใจกูนิดหน่อยว่ะ พระเอกนี่จำเป็นต้องกวยใหญ่มั้ย ถ้าพระเอกกวยกลางๆไม่ใหญ่ไม่เล็ก มันจะได้ฟีลลิ่งมั้ย กูไม่อยากเขียนเหมือนพระเอกมีขาที่สามน่ะ 5555555555555

>>440 กวยก็เหมือนนม เขียน/วาดให้ใหญ่เว่อร์เพื่อสนองนี้ดคนอ่านเฉยๆ แม้เทียบกับความเป็นจริงแม่งเนื้องอกแล้วปะวะ ซึ่งก็ขึ้นกับมึงอะว่าจะขายลูกค้ากลุ่มไหนเลือกตลาดแบบใด ลูกค้าส่วนมากชอบกวยใหญ่ มึงอยู่ตลาดนี้ก็ต้องเขียนอัปไซส์ผิดมนุษย์มนาให้เยอะๆ ลูกค้าส่วนน้อยไม่สนขนาด จะเล็กเท่าปากกากูก็อ่าน มึงเลือกตลาดนี้ก็เขียนไปจะลดไซส์หรือไซส์มาตรฐานก็จัดๆไป

>>440 กุไม่เคยบรรยายขนาดเลย ก็ขายดี

>>440 จะพอดีๆมือ จะมือกำรอบไม่ได้ก็ได้ แต่ห้ามเล็ก เพราะ ค เล็กเจอในชีวิตจริงได้มันไม่ม่วนจอย มันรันทด

>>439 กูว่ายอมฆ่าคนผิดไม่ยอมให้คนชั่วรอดนี่ไม่ได้มีเหตุผลนะ ออกแนวเห็นตัวเองเป็นผู้พิพากษา เห็นชีวิตคนอื่นสำคัญน้อย ฆ่าผิดก็ไม่เป็นไร คนแบบนี้จะเข้าข้างลูกหลานตัวเองก็ปกติ ไม่ ooc หรอก

เห็นห้อง webtoon คุยกันเรื่องนางเอกใสๆไร้เดียงสาไม่ประสีประสาความรัก อันนี้กูก็สงสัยว่าจะเขียนยังไงให้มันไม่ดูเป็นอีตอแหลแอ๊บแบ๊วไปวะ ยากเหมือนกันนะกับการเขียนสาวใสๆออกมาให้ไม่น่าหมั่นไส้

>>439 กูว่าได้นะ เหตุผลสมเหตุสมผลอยู่ แต่ถ้ามึงกลัวโดนว่า อันนี้ขยี้ในเนื้อเรื่องด้วยหรือยัง บรรยายความรู้สึกกระอักกระอ่วนของตัวละครที่ต้องหลับหูหลับตาเพื่อลูกหลาน หรือให้ตัวละครอื่นวิจารณ์ที่นิสัยมันเปลี่ยนไป ทั้งแบบปะทะกับตัวละครนั้นตรงๆ เรื่องที่เปลี่ยนไป หรือเป็นฉากพูดลอยๆ ซุบซิบกับตัวละครอื่นงี้

>>445 ยากกกจริง ก่อนอื่นคนเขียนต้องเชื่อว่าใสก่อน ซึ่งมันจะหลุดบ่อยๆ แล้วมันก้ำกึ่งคำว่าใสๆไร้เดียงสา กับดูโง่เกินด้วย =_=

>>445 แค่อย่าเอาสาวใสเว็บตูนเป็นต้นแบบก็พอละ

กู >>434 เองนะ เขาบอกกูติดป้าย 18+ ไว้ เขาเลยไม่เอามาโปรโมทขึ้นแบนเน่อ ไม่เหมาะสมกับวงกว้าง5555555 เออ กูเข้าใจละทำไมนิยายยัดไส้ฮีโคยแทดติดหมวดรักวัยรุ่นถึงไม่ชอบติ๊ก 18+ กัน ผู้ชายแก้ผ้ากอดกันก็ขึ้นแบนเน่อเม้ดได้ ถือว่าเหมาะแก่การโปรโมทวงกว้างเนอะ โอเคเลยพี่เม้ด ขอบคุณครับผม

>>449 ผช แก้ผ้ากุเคยบ่น โม่วบอกสงสัยเสียเงิน

มึง รู้สึกยังไงกับพวกแต่งยังไม่จบแต่ทำเล่มขายแล้วสุดท้ายเทไม่แต่งต่อกันบ้างวะ กูครึ้มอกครึ้มใจอะไรไม่รู้ลองทักเพจนักเขียนนิยายที่เคยซื้อไปแล้วเขาไม่ออกเล่มจบสักทีมาหลายปีว่าเขามีแพลนจะมาต่อเมื่อไหร่เขาตอบกลับกูมาว่าให้เห็นใจเขาหน่อย เขาเขียนนิยายเป็นอาชีพตอนนี้แนวนั้นขายไม่ออกแล้ว แล้วเขาก็เปลี่ยนแนวไปนานแล้วอารมณ์ต่อไม่ติดกับเรื่องเดิมละ อาจจะมาต่อในอนาคตถ้ามีไฟอีกรอบ แต่ตอนนี้ไม่มีแพลน กูอ่านละก็แอบเฟลนิยายเล่มละเกือบ500เมื่อสิบกว่าปีก่อนคือโคตรแพง

>>451 กลับไปแล้วบอก ขออนุญาตสาปให้ขายนิยายเรื่องใหม่ๆ ไม่ออก

>>449 18+ แบบล็อกให้ยืนยันอายุเท่านั้นใช่ปะ หรือแค่ติดให้เตือน 18+ เฉย ๆ กุเห็นเรื่องอื่นติดให้ขึ้นเตือนเฉย ๆ (ไม่ต้องยืนยัน) ก็ขึ้นแบนเนอร์ได้นะ

>>435 หมวดโรแม้งที่ nc ฉ่ำ เปิดมาเย้กเลย คือห้ามลงแบนเนอร์เหรอมึง ถามไว้เผื่อจะเขียน จะได้ไม่เสียเวลาส่ง

Ky โม่งง บอกบุญกูหน่อยได้ไหม T^T นิยายพลอตประมาณไหน/แนวไหนขายได้ ร้อนเงิน ยืมจนหน้าแห้งหมดแล้ว

>>454 ผัวโบ้ / ขายตัวให้พระเอก/ เด็กเสี่ย เขียนถึงพระเอกแซ่บ ยังไงก็ขายได้

>>454 ผัวโบ้ที่ ต้นเรื่องทำไม่รักไม่แคร์ แต่พอได้เน้ดแซ่บๆเสวๆแล้วติดใจ หึงหวงแต่ทำซึน เปย์เก่ง อ่อนโยน ทำอะไรที่ไม่คิดไม่เคยทำกับใครกับนางเอก แต่ไม่รู้ตัว ปากแข็ง จนมีจุดแตกหักนางเอกอยากเลิกอยากพอแล้ว ทีนี้พระเอกก็จะฟ้าผ่าเปรี้ยงเหมือนจะตุยเย่ขึ้นมาทันที ขาดเธอขาดใจ เพิ่งรู้ตัวว่ารักครับ คุกเข่าหอนอ้อนวอนขอให้เธอกลับมา

>>453 ตรงประเภทช่วงอายุสำหรับหนังสือ มีให้ติ๊กสำหรับทุกคนและอายุ 18 ปี+ กูก็ติ๊ก 18 อะ ตรงนั้นเลย อันนี้คือตรวจบัตรหรือแค่ขึ้นป้ายเตือนอ่ะ หรือทั้งคู่

>>457 ขึ้นป้ายเตือน+ตรวจบัตร ต่ำกว่า18+หมดสิทธิ์ (ซึ่งเมbเคร่งเรื่องนี้มาก ตั้งแต่ห้ามตั้งชื่อที่มีคำว่า18+ในชื่อเรื่อง เพราะเป็นด่านแรกที่มองเห็น)
พวกนักเขียนบางคน(ที่แอครีวิวฉอดบอกว่าเขียนดีอยู่แล้วดีมาตลอด)เลยเอาคำว่าเรท18+มาใส่ในTWเฉยๆ เก๋ๆแต่ไม่แน่จริงติ๊กถูกตรงนั้นแบบมึง
พอไม่มี18+บนหัวชื่อเรื่อง ทุกคนก็ซื้อได้ เหมือนปากบอกนิยายฉัน18+นะเตือนแล้วนะแต่การกระทำคือเปิดช่องให้ซื้ออ้าซ่า

แนวผัวโบ้ที่ต้องnc ทุกครั้งไหม ปกติที่เจอมีแต่nc ต้องมีข่มขืนด้วย แล้วเจอมาแบบนี้ของทุกปท.

>>459 เทอร์แม่งอัลกอลิทึ่มฟีดใส่แต่ข่มขืนเหรอ ผัวโบ้เขาเลิกข่มขืนแล้ว ส่วนใหญ่แม่งแฟนกัน แฟนเก็บ แอบคบ มาหลอกให้รัก NC เด็ดๆ มันน้ำจิ้ม บางเรื่องเขากะไม่มี

>>459 ไปอยู่ดงไหนมาวะ ผัวโบ้ไม่ เรพมีเยอะมากกก ที่ขายดีทุกวันนี้ก็แทบทั้งนั้น Ncไม่มีแต่เขียนสนุกพระเอกที่ทำให้คนหมั่นไส้แกมเอ็นดูในความคลั่งรักแต่ไม่รู้ตัวมีเยอะแยะ

>>461 ไหนกูขอตัวอย่างสักเรื่องสองเรื่องสิ ที่ไม่มีNC ฉ่ำ ๆ แล้วยอดขายพุ่ง ๆ เนี่ย

>>462 มีเน็ตเล่นโม่ง น่าจะมีเน็ตเข้าไปดูในเม็ดหมวดนิยายรักอันดับขายดีนะ

>>463 ขอบคุณมากนะมึงสำหรับคำตอบ ทั้ง ๆ ที่กูไม่ได้ถามมึงเลยสักนิด แต่มึงก็ยังอุตส่าห์มาตอบ และเสือกเป็นคำตอบที่ไร้ประโยชน์สำหรับกูจริง ๆ แต่ไม่เป็นไรกูรู้เน็ตมึงเยอะ แล้วที่กูถาม 461 เพราะจากที่กูเห็นยังไม่ต้องพูดถึงฉากNC หรอก แค่ปกก็ต้องเป็นภาพที่เกือบจะล่อเข้าไปเกินครึ่งแล้ว เพื่อดึงดูดนอ.

>>462 บบรพ. ตัวแม่ตัวมัมเม้ด ยอดพีระมิดขั้นสุด ออกเรื่องไหนยอดโหลดและเรตติ้งทะลุฟ้า ติดท้อปโหวตนักเขียน นิยายติดท้อปออฟเดอะเยียร์เกือบทุกเรื่อง

>>464 จ้ะไม่เป็นไรจ้ะ บางทีก็ลองช่วยตัวเองก่อนบ้างก็ดีเน้อ บางอย่างมันแค่เรื่องง่ายๆ

>>462 ขายดีอันดับ1เมbตอนนี้เลย แล้วไล่ดูของนักเขียนคนนี้ได้ส่วนใหญ่อยู่หมวดนิยายรักแนวนี้ได้ท็อปเม้ดแทบทุกเรื่อง ปีก่อน8-9เรื่องเซ็กซ์ซีนจึ๋งนึงแต่เร้าอารมณ์ ขยี้เก่งสนองนี้ดคนอยากสมน้ำหน้าพระเอก และใดๆล้วนผัวโบ้
นอกนั้นดูที่ท็อปหมวดนิยายรัก;หมวดดราม่า ปีก่อนมีเรื่องที่ผัวโบ้(ผัวเก่าสำนึกผิด/หย่าแล้วอยากขอคืนดี)ติดท็อปอยู่3-4เรื่องใช้ปกสำเร็จ

>>465 >>467 ขอบคุณมากนะมึง คนนี้กูยังไม่เคยลอง เหมือนครั้งนึงนานแล้วละ กูจำได้ว่าเขาเคยโดนเจ๊ใหญ่ในกลุ่มรีวิวคนนึงบอกว่า มีเรื่องนึงเขียนคล้ายนักเขียนอีกคน กูก็เลยยังไม่เคยลองงานเขาสักที เดี๋ยวจะลองหาตัวอย่างลองอ่านดู

>>468 บางทีก็อย่าไปอะไรกับนักรีวิวมาก มันความเห็นส่วนตัว บางคนก็เอียงกะเทเร่ บางคนก็เหม็นนักเขียน มันเป็นเรื่องความรู้สึกน่ะ ไม่ได้หมายถึงขาใหญ่คนนี้นะ พูดรวม ๆ สนใจงานไหนของใครก็เทสต์ตัวอย่างก่อน บางทีฟังเสียงรีวิวอาจทำให้มึงได้งานที่เสียดายเงินหรือพลาดงานที่อาจถูกใจมึง สู้จ้ะเพื่อนโม่ง

>>468 แนะนำให้อ่านพอนมูนซ่อนเลิฟก่อน

Hello โม่ง ใครยังพอจำความสมัยจบปี 4 ใหม่ๆ ได้บ้าง
คณะมีกิจกรรมอะไรปะวะ กูจำได้ว่าไม่มีเลย ทุกคนแบบเก็บของที่หอเตรียมกลับบ้าน จะมีก็แค่กินเลี้ยงกันเอง ไหม ?
มันจะมีก็ตอนเรากลับไปรับปริญญา ที่มีน้องมาบูม ???

รบกวนแชร์หน่อยนะจ๊ะ

>>471 ทำหนังสือรุ่น ;เตรียมถ่ายรูปหมู่รับปรญ;เตรียมยื่นเรื่องจบ;งานรับน้อง;งานเลี้ยงกลุ่มก็ไปเป็นผู้เฒ่าผู้แก่ในคณะ;นอกนั้นส่วนใหญ่จะไม่มีเรียนหรือมีวิชาเรียนน้อยก็จะหาตัวยากหน่อย

>>471 มีงานเลี้ยงของคณะด้วย แต่งชุดสวยอะวันนั้น กุจำได้ว่าต้องไปหาซื้อชุดราตรีด้วย555555

KY เดี๋ยวนี้มันเป็นเทรนด์นักรีวิว นักวิจารย์ เบต้ารีดหรอวะว่าต้องรับแต่งานถูกศีลธรรม เห็นเขียนกันทุกเจ้าเลยว่าไม่รับงานผิดศีลธรรม กูเขียนเรปเขียนท็อกสิครีเลชั่นชิปแต่ตอนจบกุเขียนให้พินาศย่อยยับทั้งเรื่องคนก่อคดีติดคุก ใครทำเลวไว้จบแบดเอนด์หมด ซึ่งกุไม่ได้โรแมนติไซต์เลย กุรู้สึกว่ามันน่าเบื่อนะถ้าโลกนี้มีแต่งานดีๆรักสีขาววนิลา แต่หาเบต้ารีดเช็คงานให้ยากมาก

>>474 ในxแปะป้ายนี้ทั้งรั้น มึงลงโพสต์สแกนหาคนไว้ใจได้ในกลุ่มfbง่ายกว่า ในxมึงอย่าไปง้อมันเลย พวกติดป้ายไม่รับงานธงแดงอะ จะโดนรังเกียจเอา เสียอารมณ์

>>475 ไม่ได้สิงเฟสอะ มีชื่อกลุ่มแนะนำมั้ย

>>476 กลุ่มนักเขียนนิยายV2

>>474 ชาวฉอดล้างสมองคนได้จริง

>>478 จริงมึง กลายเป็นค่านิยมใหม่ว่าทุกอย่างต้องขาวสะอาดหมดจด ถ้าไม่ทำจะเป็นคนไม่ดีทันที

ถ้าพระเอกไม่ใช่ชายในฝันผู้เพอร์เฟคและคลั่งรัก มีนิสัยชายแท้หลายอย่างติดตัว นักอ่านจะยังโอเคป่ะวะ กูจะไม่บอกว่ามันเป็นคนเทาๆกันนะ เพราะตัวละคร toxic กันเกือบหมดไม่มีใครดีไปกว่าใคร ไม่ใช่อะไร กูกลัวเขียนๆไปแล้วนักอ่านจะยี้พฤติกรรมมันเพราะมันก็น่ายี้จริงๆ 555555555555

>>480 กูชอบเป็นอย่างมาก

ออกนิยายเดือนละเล่ม กูไม่แปลกใจละว่าเขาทำกันได้ไง แต่กูแปลกใจตรงที่คิดพลอตกันทันได้ไงวะ

>>482 พล็อตกุมีเป็นล้านเลยนะ แต่แต่งจบปีละเรื่องว่ะ55

ใครสาย world building บ้าง สร้างวัฒนธรรมยังไงให้ดู plausible and unique just like real world

>>484 มึง must บอก sth ที่ผิดๆแปลกๆ เช่น problematic characters ;toxic relationship เพราะ real world มันเหี้ ย
Green flag คือ utopia

>>484 ก็ศึกษา the real world ว่าอารยธรรมมันเกิดขึ้นได้ยังไง แล้วสร้างไปตามนั้น ตัวละครของมึงอยู่ที่ไหน ภูมิประเทศแบบไหน กินอะไร ปลาหรือพืชเป็นหลัก ถนอมอาหารยังไง มีเกลือมั้ย ฯลฯ

>>484 มึงตั้งหมู่บ้านจำลองก่อนก็ได้ แล้วค่อยขยับขยายเป็นตัวเมือง เป็นประเทศ ดูทำเลก่อนว่ามันอยู่ไหน กำหนดอาหารการกิน การเดินทาง การใช้ชีวิต อยู่ติดทะเล มีปลา มีเกลือ อยู่ในภูเขามีพืชพรรณสมุนไพรอะไร มีเกลือมั้ย ทำอาชีพอะไร อยู่ในทะเลทรายหาน้ำกินกันยังไง มีพืชอะไร เดินทางแลกเปลี่ยนสินค้ากับใคร วิถีชีวิตมันขึ้นอยู่กับภูมิประเทศทั้งนั้น ลองตีโจทย์ออกมาให้ได้ ศึกษาพวกวิธีการสร้างอารยธรรมจากพวกสารคดีดู

ถามหน่อยโม่ง
ตัวละครลับมันคืออะไร หรืออะไรทำให้เป้นตัวละครลับได้

มีบทบาทหรือสำคัญยังไงกับเนื้อเรื่องบ้างอะ

แล้วเราจำเป้นต้องมีไหม มีตัวอย่างไหมอะ

>>488 ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้

มึงกูอยากแต่งฟิคจากนิยายตัวเองนี่เขาจะเรียกแฟนฟิคไหมวะ หรือจะโดนนับเป็นอีก au ไปเลย แต่เนื้อเรื่องมันไม่ canon นะ

>>490 ประมาณว่าสมมุตินิยายต้นฉบับมึงเป็นนิยายรักธรรมดา แต่ชอบคาร์พระนางมาก เลยอยากเอามาแต่งเซตติ้งผจญภัยในหิมพานต์ พระเอกเคยเป็นทั่นประธานก็มาเป็นพญานาค นางเอกเคยเป็นเลขามาเป็นนางกินรี อะไรหยั่งงี้ป่ะ

>>490 กุเคยเห็นคนทำอยู่ เอามาแต่งแยก (แต่อันนั้นเขาเอามาแต่งโป๋ว) ถ้าทำกุแนะนำเป็นอีก AU ไปเลย เวลาคนอ่านอ่านจะได้รู้ว่าอันนี้เป็นอีกจักรวาลแยก อย่าไปนับรวมภาคหลัก
หรือถ้าเนื้อเรื่องมันจักรวาลเดียวกับจักรวาลหลัก มึงก็บอกเป็น what if ไป

>>491 ประมาณนั้นแหละพอดีกูอ่านเม้นที่เขามาเม้นขำๆแล้วตลกดีเลยอยากจะจับพวกตัวละครไปแกงตามที่เขาเม้นมา
>>492 กูว่าจะแต่งเป็น crack fic อะ เอาอิพวกตัวละครหน้าดำคร่ำเครียดในนิยายมาแต่งอะไรรั่วๆแนว Isekai Gakuin ,มัธยมไททัน

>>488 ตัวละครลับคือตัวละครที่ถูกพูดถึงบ่อยครั้งแต่ไม่เคยปรากฏตัว

ดราม่านักเขียนเพิ่มตอนพิเศษในเล่มรีปริ้นท์นี่คือใครเหรอวะ อยากรู้

>>495 ขอต้นทาง

>>493 ไม่เรียกแฟนฟิคดิเพราะมึงเป็นคนเขียนเองไม่ใช่แฟนๆ เขียน เป็น what if อย่าง >>492 บอกแหละ

>>495 นข.แจ่mสมัยที่มี^0^~♡; >////<;ToT~~รีไรต์ใหม่ก็เพิ่มตอนพิเศษกันแทบทั้งนั้นเลยค่ะมึง /ประเด็นทำนองนี้ต้องไปมู้สับไหมวะ

>>498 กูจัดหมวดตัวเองไม่ถูก ขอบใจ 55
จะมาถามว่านักอ่านเขาซีเรียสแค่ไหนวะ กับการออกเล่มใหม่แล้วเพิ่มตอนพิเศษ เห็นชอบพูดกันว่าเล่มเก่าจะกลายเป็นเล่มพิการงี้

>>499 ก็พิการจริง ขายต่อราคาตกด้วย แต่ส่วนตัวกู ถ้าทำเล่มเพิ่มตอนพิเศษ ช่วยแยกตอนพิเศษลงอีบ๊คให้กูซื้อต่างหากหน่อยได้มั้ย ให้กันได้เปล่า ไม่อยากเสียเงินเยอะแค่พื่อจะตอนพิเศษ

อ่านตูนเจอประเด็นนึงแล้วสงสัย การเอาเรื่องของคนรู้จักในชีวิตจริงมาเป็นพล็อต/องค์ประกอบในนิยายนี่มันถือว่าผิดจรรยาบรรณผิดมารยาทไหมวะ (กรณีที่ไม่ได้ขอเจ้าตัว) เช่น เพื่อนมีโลกหลายใบ เห็นเมีย ๆ ตบกันมันส์ดี / ญาติแย่งมรดกกันมาคุมาก / ผัวเก่าสันดานชายแท้ สร้างตลค.มาด่าแม่งเลย เอาบางส่วนมาดัดแปลงใส่นิยายตัวเอง งี้ เป็นเรื่องผิดหรือทำได้ คิดเห็นยังไงกัน

>>501 กุว่าเป็นปกติเลยนะ แต่ถ้าเอามาเขียนในเชิงเสียหายโดยไม่ขอเจ้าตัวก็ไม่ต้องให้เจ้าตัวรู้และเขียนบิดไม่ให้สื่อถึงคนๆ นั้น เพราะการสร้างตัวละครขึ้นมามันก็ต้องสร้างให้เหมือนมนุษย์จริงๆ หยิบมาเป็นแรงบันดาลใจได้

>>501 เรื่องปกติ แต่ถ้าคนที่ว่าเสื่อมเสียเดือดร้อนจากนิยายมึงเขาก็ฟ้องมึงได้ เพียงแต่ไม่ค่อยมีใครฟ้องเพราะเหมือนออกมายอมรับกลายๆว่าชั้นคือคนนั้นทำแบบนั้นในนิยายน่ะ

ถ้าถึงขนาดแบบละครที่ทำเกี่ยวกับแอร์เรื่องนั้นน่ะ ก็โดนฟ้องได้ ดูไว้เป็นเคสตัวอย่าง

Kyกุมือใหม่ เปิดให้อ่านฟรีจนจบและกำลังจะติดเหรียญ/เลยมาขอวิธีรับมือกับคอมเมนต์แย่ๆเตรียมตัวไว้ก่อน ขอบคุณล่วงหน้า
อย่างถ้ามีคนด่าว่ากูเห็นแก่เงิน โลภ(ในคอมเมนต์หน้านิยาย/หรือเวรกรรมนำทางกูไปเจอคนพูดถึงกูลบๆพอดี)กูควรรับมือยังไงดีวะ?ที่กูเคยเจอมา
1-ตอบกลับยาวๆตรงนั้นเลยด้วยเหตุและผลคำพูดสุภาพ
2-เอาไปแขวนเรียกทัวร์+โปรโมทงานไปในตัว(อาจจะมีคนเชื่อมโยงเก่งแอบคิดว่ากูคอมเมนต์ตัวเองสร้างดราม่าเองรับจบเอง)
3-ลบคอมเมนต์+บล็อกทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
4-ไปนั่งกอดเข่าร้องไห้บอกแม่ซื้อว่าจะเลิกเขียนนิยายอีกตลอดชีวิต พิมพ์ข้อความอำลาลงเพจลงทวิต
5-อ่านแล้วไม่เทคแอคชั่นใดๆ ปล่อยมันไว้อย่างนั้น

>>505 ถ้าเขียน ชญ มึงจะไม่เจอปัญหานี้หรอก แต่ถ้าเจอมึงก็แค่ไม่ต้องตอบอะไรเลย

แต่ประกาศบอกเลยว่าเปิดฟรีอีกกี่ชั่วโมงกี่วันก็ว่าไปแล้วก็ปิดติดเหรีญ เขียนชายหญิงไม่เคยเจอคอมเม้นดราม่าทรงนี้เลย เจอแต่ติดเหรียญแพงไปหน่อย กูก็ไปเม้นท์สักหน่อยว่า ถ้าเทียบกับจำนวนคำทั้งหมดราคาถูกกว่าอีบุ๊คอีก เพราะเราเปิดตอนเยอะ ติดแค่ตอนท้าย ยังไงก็คุ้มค่ะ สวยๆ ใสๆ ถ้าจี้เกียจก็ไม่ตอบ

>>505 ถ้าด่ากราดก็ด่าตอบ ไม่จำเป็นต้องรับบทน้ำตานองเลย มันของซื้อของขาย ไม่ใช่ความผิดมึงเลย แต่มึงแค่ต้องยอมรับว่าพวกอยากอ่านฟรีก็จะไม่ได้เข้ามาเพิ่มวิวให้มึงอีก

>>502 >>503 ขอบใจมาก เห็นเม้นมองเป็นเรื่องเหี้ยไร้จรรยาบรรณมากเลยหวั่นใจเล็กน้อยว่าคนทั่วไปคิดงี้หมดมั้ย 5555 หรือว่านข.เรา ๆ มีมายเซ็ตแปลก ๆ ไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเขาเองวะ 55555

>>504 ซีรีส์เกาที่โทมินจุนเล่นตอนนี้ก็เห็นว่าเอาโครงมาจากชีวิตรักทายาทแชบอลเหมือนกัน กุยังแอบสงสัยเลยว่าแบบนี้ก็ได้เรอะ

ขอถามนข.ถ้าสมมติกุไปรีวิวในเม้ดว่าไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนแล้วรู้สึกแย่และเสียดายเงินมากเท่านี้มาก่อน ทั้งเรื่องพล้อท สำนวน พิสูจน์อักษรไม่ดีซักอย่าง เสียดายเงินไรประมาณนี้ นข.จะทรอม่ามากมั้ย แต่คือกุรู้สึกแบบนี้จริงๆ อ่านจบแล้วเหมือนภูเขาไฟระเบิด มือสั่นไปหมดแต่กลัวว่าจะไปเม้นแล้วจะทำให้นข.เขาเป็นทุกข์ หรือกด1ใจไปเงียบๆดี

>>510 ถ้าไม่อยาากโดนแขวนมึงกดหัวใจเดียวไปเงียบๆเหอะ สมัยนี้นข.เขาแขวนนอ.กันเป็นว่าเล่น มึงไม่รอดแน่ถ้าเม้นเชิงนั้นออกมา แต่ถ้ามึงไม่แคร์จัแขวนก็แขวนกูไปดิ ก็เม้นๆไปแต่เผื่อใจด้วยว่าเขาจะไม่ได้มองว่าเป็นการติชมโดยสุจริตแล้วคิดเอาไปพัฒนาต่อ จะมีโอกามากที่โดนมองว่ามาดิสเครดิตให้เสียกำลังใจเล่นๆอะดิ

>>511 เอาใจยากเนาะ เคยกดหัวใจเงียบๆ1ดวง โดนเอาไปแขวนว่าอยู่ๆทำไมถึงมากด1ดวง จะรู้ได้ไงว่าผิดพลาดหรือไม่ดีตรงไหน เห้อ

>>510 ต้องถามความรู้สึกก่อนว่าตอนนี้มึงอยากทำอะไร ถ้ามันแย่มากๆจนโกรธ ไม่อยากเผาผี ไม่อยากตามนปก.นี้อีก ห่วยโคตรๆ ก็กดใจ 1 ดาวไป แต่ไม่ค่อยแนะนำเพราะจะโดนแคปไปแขวนและนักเขียนทุกข์ใจแน่ๆ เคยมีโม่งมาแนะนำวิธีไม่ระบุตัวตนในเม้ด กูเคยลองแล้วทำได้ แต่เหมือนมันเปลี่ยนไปมาได้อ่ะ เลยไม่แน่ใจว่าถ้าเข้าโหมดเลิกระบุตัวตน มันก็จะเผยแอคอยู่ดีรึเปล่า

แต่ถ้ามึงเป็นแม่พระ อยากให้เขาพัฒนา รู้สึกว่าหากมีคนชี้แนะเขาจะดีกว่านี้ได้ โลกนี้ไม่มีนิยายที่ห่วยแตก ทักหลังไมค์คนเขียนไป ไม่งั้นก็รีวิวแบบไม่ให้หัวใจ จุดที่อยากชมแม้จะน้อยนิดพิมพ์ไว้ ส่วนไอ้ที่อยากติใส่ในกล่องสปอยล์ให้เขากดเปิดเอง

ซึ่งกูเข้าใจนะ กูก็เคยซื้อนิยายจากสนพ.แล้วมันห่วยมากๆๆๆๆทั้งพล็อต ทั้งตัวละคร ทั้งบทพูด ทั้งพิสูจน์อักษรที่ผิดกระจาย มีดีแค่ปกงาม กูก็โกรธมากเหมือนกัน ทำอะไรไม่ได้ด้วยเพราะนักเขียนดันเขียนในคำนำว่าตัวเองกำลังรักษาโรคซึมเศร้า ใช้แรงกายแรงใจมากในการเขียนนิยายเรื่องนี้ แล้วกูจะพูดอะไรได้อะ เสียเงินก็เสีย วิจารณ์ก็ไม่ได้ รู้สึกแย่โคตร

กูเคยถามเมbแล้ว
ถ้าเข้าโหมดไม่ระบุตัวตนตอนรีวิว จะไม่ระบุชื่อ เฉพาะตอนที่เข้าโหมดนี้(แล้วของเดิมที่รีวิวไว้ก็เป็นชื่อเหมือนเดิม) เปลี่ยนโหมดสลับไปมาตามสะดวกได้เลย
ถ้าเป็นกูอัดอั้นตันใจเสียเงินซื้อมากูก็อยากพิมพ์บอกว่ะไม่อยากปล่อยผ่าน จะพิมพ์ว่าไม่ชอบเพราะ—-แล้วใส่สปอยล์ไม่ชอบตรงไหนยังไง เรื่องคำผิดเนี่ยได้เลยเต็มที่ นข.ผิดเต็มๆ พยายามใจเย็น อธิบายด้วยเหตุผลใช้คำที่สุภาพนะมึงถึงใจมึงจะร้าวรานแค่ไหนก็ตาม ถ้าเจอแขวนก็จะได้รู้สันดานคน

ขอบคุณเพื่อนโม่ง กุ >>510 นะ กุไปใช้โหมดไม่ระบุตัวตน ให้1ดวงพร้อมระบุเหตุผลว่าทำไมถึงไม่ชอบอย่างมีสติและสุภาพแล้ว ทั้งที่ใจจริงสิ่งที่อยากทำคืออยากไปกรี้ดอัดหน้าว่ากล้าดียังไงถึงออกงานชุ่ยๆแบบนี้มาขายเอาเงินคนอื่น หวังว่าเขาคงจะไม่เป็นทุกข์มากเกินไปและไม่เอากุไปแขวนนะ

>>513 ถ้าเข้าโหมดเลิกระบุตัวตน รีวิวเก่าที่รีวิวไว้ตอนไม่เปิดเผยตัวตน ก็จะไม่เผย จะคงเดิมอยู่แบบนั้น
มันเป็นโหมดแบบคงสถานะเรียลไทม์ ไม่ย้อนไปยุ่งกับของเก่า
เหมือน-มีแล้ว- ถ้าตอนพิมพ์รีวิวยังไม่กดซื้อก็จะไม่ขึ้น แม้หลังจากนั้นมาซื้อ รีวิวที่พิมพ์ตอนยังไม่ซื้อก็คงเดิมจะไม่ขึ้น-มีแล้ว-ให้

และอยากฝากถึงพรี่ๆเพื่อนๆโม่งนักเขียนนะ เอางานออกมาขาย คำผิดมีนิดหน่อยก็พอจะรับได้อยู่ แต่ไม่ใช่ผิดแบบสลับชื่อตัวละคร ประโยคหาย ประโยคเกิน จนอ่านไม่รู้เรื่อง หรือแบบก็อปย่อหน้าก่อนหน้ามาแล้วลืมแก้ไขจนกุนึกว่ากุง่วงจนอ่านซ้ำที่เดิมรึป่าว แต่ไม่ใช่ เลื่อนผ่านไปอีกหน้าก็ยังอ่านย่อหน้าเดิม ฝากไว้กงนี้

>>513 คำแนะนำของมึงดีนะ ที่บอกวิธีรีวิวแบบไม่ให้หัวใจลด ติดสปอยล์อีก ตะนี้ก็อยู่ที่นักเขียนแล้วล่ะว่าจะเปิดใจแค่ไหน แต่ถ้ากุเป็นนักเขียน เจองี้กุจะขอบคุณนะ ถึงจะใจบางกับการติดทุกจุดก็เหอะ

>>510 ตัดตรงนี้ออก (ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนแล้วรู้สึกแย่และเสียดายเงินมากเท่านี้มาก่อน) แล้วติเรื่องที่เกิดขึ้นพอ ถ้าถูกแคปคนอื่นจะอยู่ข้างมึง ถ้ามีประโยคในวงเล็บมึงจะโดนดึงดราม่าคอมเม้นท์แรง

ky มึง ถ้ากูจะเอานิยายหมดสัญญมาลง Ebook เอง กูต้องทำยังไงวะถึงจะให้มันมี review ของเวอร์ชั่นเก่าติดมาด้วย ถ้ามันแบบหมดสัญญาโดนะอนออกไปแล้วน่ะ

แก้ *ถอน

>>521 ตอนที่มึงส่งนิยายเข้าระบบ มันจะมีช่องถามว่าเคยวางขายเรื่องนี้หรือยัง มึงก็ระบุไปว่ามึงเคยวางขายในชื่ออะไร นามปากกาอะไร เดี๋ยวพรี่เมบก็จะลิ้งก์รีวิวเก่ามาใส่ให้มึงเอง

>>523 ขอบคุณมึงมาก ถึงกูไม่ได้แจ้งสนพ.รีวิวเดิมมันก็จะยังอยู่ใช่มั้ย กูเสียวว่าของกูมันหมดสัญญาสักพักละ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าอยากได้รีวิวเดิม

>>524 มันจะมี รีวิวeditionเก่า มาให้อยู่ แล้วถ้าเรื่องเก่าตอนออกกับสนพ.มึงได้ป้ายแดง เรื่องใหม่มึงก็จะได้ป้ายแดงด้วย แต่เรตติ้งต้องเริ่มที่0ใหม่นะ

>>524 ลองดูตัวอย่างได้ที่เรื่อง : กนละวิทีจีบคุณ หมดสัญญากับสนพ. นข.เอามาทำขายเอง เรตติ้งแต่ก่อน3ร้อยกว่า ตอนนี้10กว่าได้ป้ายแดง ที่ช่อง"รีวิวทั้งหมด"จะมีให้เลือกว่าจะดูรีวิวedditionเก่าหรือedditionปัจจุบัน

>>524 ใช่ ไม่ต้องแจ้งสนพ. รีวิวก็จะตามมาอันใหม่เอง

>>526 *edition โอ้ยย กูไปละ55555

อย่างนี้นี่เอง ขอบคุณพวกมึงทุกคนมากกกก

กุเจอข่าวคนดังเป็นมะเร็งแล้วตกใจว่ะอายุ42เอง แต่ กูก็มีแรงขึ้นมา อยากรีบเขียนลูกๆที่อยู่ในหัวให้ได้กำเนิด แล้วกุจะได้ตุยเย่ตาหลับ

>>530 มะเร็งมันไม่เลือกอายุอยู่แล้ว แต่เงครั้งนี้คือ ฝรั่งก็ขี้เสือกเวอร์ไม่แพ้ชาติใดในโลก

ใครจัดโปรงานหนังสือในพี่เขียวบ้าง ยอดดีกันไหม ของกูไม่ต่างจากที่ไม่จัดเลย เศร้าชิป

>>532 เหมือนกันเลยมึง กราฟนิ่งมากกกก กูว่าพี่เมบจัดถี่เกินไปว่ะ นักอ่านน่าจะปั๊มเงินไม่ทัน

>>533 นักอ่านน่าจะรุมซื้อบรรดาตัวแม่ตัวมัม เรื่องเด่นเรื่องดังที่ลดราคาอะมึง เงินเขาหมดกะตรงนั้นแล้ว บางคนเปิดสันแรกได้ 200-300 โหลด ไม่เหลือมาถึงมือเรา ๆ หรอก

>>534 แต่ปีก่อนก็ไม่นิ่งสนิทแบบนี้นะ เหมือนคนอ่านน้อยลง หันมาเขียนกันหมดหรือเปล่าวะ รีวิวส่วนใหญ่เท่าที่เห็นก็น้อยลงกันเกือบหมดเลย ไม่ว่าตัวแม่ตัวพ่อ

>>535 ทุกวันนี้คนเขียนเยอะกว่าคนอ่านไม่เกินจริง ใครก็เป็นนักเขียน 55

อยากถามความเห็นหน่อยว่ะ กูจะเขียนพล็อตประมาณตัวเอกเคยเป็นหัวโจกบุลลี่คนสมัยม.ปลาย ตัวรองคือตัวละครที่ถูกบุลลี่ เรียนจบแล้วแยกย้าย ตัวรองชีวิตไปได้ดี ส่วนตัวเอกด้วยสันดานที่เป็นแบบนี้ก็ตกต่ำลงแบบแทบจะอยู่ในสังคมไม่ได้ ดำเนินเรื่องไปก็มีหลายๆอีเวนท์ให้ตัวเอกชดใช้กรรมและสำนึก ก็กลับตัวเป็นคนดี

ทีนี้ตัวเอกไปพบคนหนึ่งแล้วได้คบกัน มีแพลนจะแต่งงานด้วยกัน แต่ตอนแฟนพาไปแนะนำทางบ้าน เขาเสือกเป็นญาติกับตัวรอง สามคนนี้ไม่รู้มาก่อนว่ารู้จักกัน มันเลยเกิดเป็นประเด็นที่กูพยายามคิดว่าตัวรองจะสามารถให้อภัยตัวเอกได้มั้ย หรือไม่ให้อภัยตลอดไป แม้มึงจะแต่งมาเป็นญาติกู กูก็จะถุยน้ำลายใส่งานแต่งมึง จากเหตุการณ์บุลลี่มันผ่านมาประมาณ 15 ปี+ละ คิดว่าความแค้นของคนจะสามารถบรรเทาได้มั้ยวะ อยากถามความเห็นพวกมึง

บูลลี่ขั้นไหนอ่ะ แต่กูว่า ยังไงก็แค่นอยู่ว่ะ ภาพตอนเรื่องแย่ๆมันชัดต่อให้จะผ่านไปกี่ปี แต่ถ้าชีวิตดีขึ้นแล้ว ก็อาจจะไม่แค้นหนัก แต่คงไม่มีวันให้อภัย ไม่ขอมองหน้า

>>537 ความเห็นกูมองว่ามูฟออนไปได้ดีแล้วถ้ายังแค้นอยู่ก็เหมือนจมปลักว่ะ อาจจะขอต่อยสักทีสองที วางตัวห่างๆไม่จี๋จ๋าด้วย ถ้าพระเอกมันสำนึก รู้สึกผิดและขอโทษอย่างจริงใจด้วยนะ

>>538 ฟีลแบบแกล้งให้อับอาย เทขยะใส่หัว จับขังในล็อคเกอร์ห้องน้ำ ปลุกระดมเพื่อนๆในห้องรุมแบนบอยคอต และอีกหลายๆอย่างที่ทำให้ตัวรองรู้สึกเหมือนตกนรก แต่ผ่านมันมาได้ ส่วนตัวเอกก็จะเจอเรื่องแบบนี้เป็นกรรมสนองเหมือนกัน

แต่กูก็มาคิดนะว่าถ้าเจอแบบนี้คงไม่ให้อภัยหรอก แต่ธีมเรื่องกูมันออกแนวเราจะปล่อยวางความแค้นได้มั้ย กำลังอยู่ในช่วงวางพล็อตเลยอยากรู้ความเห็นจากหลายๆทาง

>>540 แรงมากกกก อาจจะไม่ชี้หน้าด่าทอหรือแซะไม่เลิก แต่ก็คงไม่มองหน้าว่ะ

>>540 เหตุการณ์ร้ายแรงมากๆ กุว่าไม่มีทางให้อภัยอ่ะ อาจจะไม่แก้แค้นคืน แต่คงไม่อยากให้คนในครอบครัวแต่งงานกับคนแบบนี้ ไม่อยากเห็นหน้า กูว่ามันทำใจปลงยากนะ นอกจากจะโตขึ้นแล้วเจอแตาประสบการณ์ดีๆมีคนซับฟอร์ตให้แบบสุดๆๆ ถึงจะกลับมาแข็งแรงได้ แต่คงไม่มีทางให้อภัยอ่ะ มันทำให้ช่วงวัยเรียนที่ควรจะน่าจดจำ กลายเป็นนรกเลยนะ ต่อให้คนบูลลีาจะโดนกรรมตาสนองคืนแแค่ไหน มันก็ย้อนเวลาไปแก้ไขแผลใจเราไม่ได้ป่ะ

>>540 ก็ขึ้นอยู่กับมึงวางนิสัยตัวละครที่โดนแกล้งยังไงอะ ตอนนั้นอายุเท่าไหร่ด้วย คนเราไม่เหมือนกัน
มีตั้งแต่ 1) ให้อภัยแล้วคบหาต่อได้แบบสนิทใจ 2) ให้อภัย แต่ไม่อยากยุ่งต่อ 3) ไม่ให้อภัย ไม่เผาผี ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกัน 4) ไม่ให้อภัย ไม่เผาผี และตามอาฆาตจองเวรมึงด้วย
และตัวเอกของมึงทำให้คนเชื่อแค่ไหนว่าทนทุกข์ รู้สึกผิด และกลับตัวกลับใจจริง
ไม่รู้อันนี้แนะนำถูกมั้ย แต่ดูตัวอย่างรักไร้เสียง เวอร์ชั่นมังงะได้ กูว่าเล่นประเด็นพระเอกเป็นคนบูลลี่ได้ดี บูลลี่จริง บูลลี่แรง
แต่พอถึงบทโดนบ้าง ก็ทำให้คนอ่านสงสารและเชื่อได้ว่าสำนึกจริง แต่เรื่องนี้ก็มีทั้งคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้อภัยนะ

>>540 หนักว่ะ แต่ซีนอารมณ์เขียนสนุกน่าดู นี่กูนึกถึงประมาณฮาวทูทิ้ง ต้องมีฉากคนเคยโดนตัวเอกบูลลี่ถามอะว่าขอโทษทำไม ขอโทษเพื่อให้ตัวเองสบายใจเหรอ? เอาจริงๆกูชอบนะถ้าตอนจบจะไม่เผาผีกัน ฟีลรับรู้ว่ามึงคือคนในครอบครัวละ แต่ความผิดที่ตัวเอกทำจะไม่มีวันจางหายไป ถึงจะสำนึกได้ แต่ก็ต้องสำเหนียกด้วยว่าคนที่เคยบูลลี่ก็คือตัวเอกจริงๆ เหยื่อมีสิทธิ์จะไม่ให้อภัย และเขาก็ไม่ผิดเลย ปล่อยวางความแค้นได้มั้ย ก็...ตัวเอกมึงทำชีวิตมัธยมของคนคนนึงไม่มีความสุขไปเลยอะ คงต้องทำให้ตัวละครรองตัวนี้มีชีวิตที่ดีมากๆๆๆๆ แล้วก็ต้องยังพบเจอความดีงามของชีวิตที่ไร้ตัวเอกบูลลี่ด้วยถึงจะปล่อยวางความทุกข์ได้

แต่ถ้าเจอหนักขนาดนี้ แล้วตัวรองรักญาติตัวเองมากถึงขั้นเป็นครอบครัวคนสำคัญ ตัวรองมันก็คงไม่สบายใจอะที่มีคนเคยบูลลี่ตัวเองมาคบกับญาติมัน ทั้งเป็นปมในใจ ทั้งกลัวว่าญาติตัวเองจะโดนทำร้ายเหมือนตัวเอง จะว่าให้อภัยก็ได้ แต่คงทำเพื่อความสบายใจของญาติเฉยๆ ยังไงก็อาจไม่ดี แค่เจอหน้าแล้วส่งยิ้มให้กันได้กูว่าก็เก่งละ หลากอารมณ์เลยว่ะ

>>540 ต้องมีฉากแทบจะสละชีวิตตุยแทน แบบวิ่งไปบังกระสุนให้ไรงี้แล้วว่ะ ถึงจะให้อภัยกันได้

ขอบคุณมากสำหรับคอมเมนต์ กูคงเลือกชอยส์ให้อภัยแต่ขอไม่ยุ่งเกี่ยวอีก ส่วนตัวเอกก็จะต้องรับกรรมพิสูจน์ตัวเองเพื่อไถ่บาปต่อไป น่าจะเป็นทางลงที่สวยที่สุด กูไม่อยากเขียนแนวล้างแค้นอะไรเท่าไหร่เพราะตัวรองกูนิสัยไม่ให้ 55555555

ถ้าถามว่าแค้นมั้ยก็แค้น แต่พอรู้ว่าตัวเอกมันเจออะไรมาบ้างก็คงสมเพชเวทนาจนปลงๆ แต่ยังจำไม่ลืม

เอิ่มมมมมมม กูก็พอรู้อยู่นะว่ากูเขียนแนว ยูริ ญ-ญ ได้ค่อนข้างดี (เมื่อก่อนเคยเขียน)
แต่คาดไม่ถึงเลยว่า ขนาดไปเขียนแนวนอร์มอลตั้งนานหลายปี พอกลับมาเขียนยูริอีกครั้งกูกลับรู้สึกฟิน + รู้สึกว่าเขียนดีกว่าแนวปกติซะงั้น!!

>>547 กลับมาเขียนเหอะเมิง ซีรี่ส์กำลังมา ปังๆ เผื่อจะได้ทำซีรี่ส์

Ky กูต้องทนเขียนนิยายเรื่องหนึ่งยาว 6หมื่น-1แสนคำนานครึ่งปีไปแชร์แผงที่มีนิยายล้านเรื่อง กว่านิยายกูจะถูกค้นพบ กว่าเคมีคนอ่านจะแมตซ์นิยายกู กว่ากูจะได้สักโหลด นิยายล้นตลาดหรือยังกูไม่รู้แต่กูท้อแล้ว เฮ้อ ยังไงกูก็ต้องเขียนต่อ เคลียร์ปกดองให้หมด บ่นแค่นี้แหละ

>>549 กูเข้าใจมึงนะ ทำอะไรได้วะ นอกจากทำต่อไป

มึงนิยายกูพระเอกมีเมียเก่ารักกันมากแบบจริงใจแต่เมียตาย นางเอกคือเมียใหม่ ถ้ากูแต่งตอนพิเศษหลังพระนางตายแล้วอารมณ์ไปเจอกันที่โลกหลังความตายกูจะแต่งไงดีวะ ถ้าให้มันเลือกเมียเก่าคนอ่านน่าจะแช่งกู แต่ถ้าเลือกเมียใหม่ก็ดูขัดใจทำร้ายคนก่อนที่มารอตามสัญญา แต่จะสามคนผัวเมียก็ไม่ใช่แนวกูไปอีก

>>551 แล้วจะแต่งตอนพิเศษแบบนั้นทำไม คุยแล้วก็จบไป เขียนว่าเลือกเมียเก่านี่หาเรื่องให้นอ.สาป

>>551 แล้วจะแต่งทำไมวะ กุไม่เก็ต 55

กูอาจตกข่าว คือเพิ่งรู้ว่ากวีบุคกำลังเซ็นสัญญานิยายเว็บของไทยหลายเรื่องเพื่อแปลไปลงเว็บนิยายภาษาอังกิด
อันนี้คุยกันไปยังวะ แล้วรู้มั้ยว่ามีเรื่องอะไรบ้าง

>>554 ยังไม่ได้คุย เพิ่งรู้จากมึงเนี่ย แต่สนพ.นี้โปร AI ออกหน้าออกตาเลยนี่หว่า 🥶🥶🥶 /ประเด็นหลังสงสัยต้องไปมู้สับแหลก

>>552 >>553 เมียเก่าเป็นตัวละครสำคัญบทเยอะอยู่เกือบ1/3แรกของเรื่อง ตอนพิเศษคือมาคลายปมของนางที่ทิ้งไว้ยังไงก็ต้องมีบทหลังความตายนาง ตอนนี้คือเมียเก่ารออยู่ตรงสะพานรอไปเกิดใหม่ พระเอกตายนางเอกยังไม่ตาย เลยแบบจะเอายังไงจะข้ามไปเกิดใหม่พร้อมเมียเก่าตามสัญญา หรือว่าจะให้พระเอกมันหักใจบอกเมียเก่าไปเกิดใหม่แล้วรอนางเอกดี กับอีกทางที่คิดไว้คือมาเจอหน้ากันทั้งสามคนแล้วบอกว่าชาติหน้าก็ต่างคนต่างไป

>>556 เอาเป็นชาติหน้า สามคนมาเกิดเป็น พี่น้องกันหมดไปเลย เมียเก่าเมียใหม่เป็นฝาแฝดกันงี้ พระเอกพี่คนโต ได้ป่ะ5555 จบที่พระเอกมันกำลังจะแต่งงานกับเนื้อคู่ในชาติใหม่ เท่าเทียมดี เพราะกุเคยเจอเรื่องที่นางเอกพระเอกตาย เกิดชาติใหม่ นักเขียนให้เป็นพี่น้องกัน แบบพี่น้องกันจริงๆ งี้

>>556 รอไปพร้อมกัน555

>>554 โอ้ยนโยบายนี้มีตั้งแต่เปิดเว็บใหม่ๆละ ว่านข.ไทยเอานิยายมาลงเว็บนี้แล้วมีแววรุ่ง เขาจะจับเข้าโครงการแปลส่งออกให้เลยจ้า คือแนวคิดนี้มาก่อนงานหนังสือส่งออกพลังนุ่มนิ่มของพรรคแดงอีกอะ แต่เว็บมันยังเล็กๆอยู่+หน้าตาอัปลักษณ์มาก ฟังก์ชั่นไม่ว้าวพอจะดึงดูดให้คนมาใช้งาน นข.ไทยเลยไม่ค่อยแห่มากัน เว็บแม่งอยู่รอดได้ทุกวันนี้เพราะพวกไลท์โนเวลแปลทั้งหลายนั่นละ เจ้าของเว็บก็ลูกชายนายทุนเจ้านึงที่มีใจรักในด้านนี้เลยเอาเงินมาละลายเล่นๆงี้แหละ ฟีลโอตะผู้มีตังอะ555 กำไรไม่หวือหวาเท่าไหร่ ถ้าเป็นเจ้าอื่นคือควาปิดกิจการนานละ แต่เจ้าของเขาชอบเขารักในสายนี้+รวยอยู่ละ เลยดันทุรังทำต่อมาเรื่อยๆ พวกคุมันเลยท้้งรักทั้งเกลียดกันไปเลยแบบมีดีที่เอานิยายแปลลงเว็บๆว้กว่าพวกสนพ. หรือมีลขส.ก่อนสนพ.เจ้าอื่นอีก แต่ระบบหลายอย่างค่อนข้างเฮงซวย การตลาดก็อิหยังวะ
เพราะงั้นกูมาช่วยขายหน่อยละกัน ใครเขียนแนวแฟนตาซีเบียวเอจจี้ทั้งหลาย นอกจากในดด.ก็มีกวีนี่ละที่นอ.นิยมกัน กลุ่มนอ.แทบจะฐานเดียวกันเลย แต่ระบบไม่ว้าวเท่ารอร.หรือดด.เท่านั้นเอง นิยายแปลเต็มเว็บแต่จัดการดีกว่าฟชล.อยู่ในแง่เปิดมามันก็ยังพอแยกหมวดให้ง่ายหน่อย

>>555 มันกลายเป็นเรื่องปกติที่ไม่ปกติไปแล้วอะแม่งเรื่องภาพเอไอ ชนาดนข.กันเองยังใช้ แล้วคิดว่าสนพ.มันจะไม่แจมมั่งรึ ใครๆก็อยากได้ของฟรีหรือของดีที่ราคาถูกทั้งนั่นอะ ศีลธรรมช่างแม่งดิมันแดกไม่ได้จ้า

KY มึง ถ้ากุให้นางเอกกุอยู่บ้านสวย ๆ ไม่ต้องทำงานทำการเพราะผัวรวยมาก (ชีแฮปปี้ดี ไม่ได้โดนผัวสั่งให้อยู่บ้านเลี้ยงลูกแต่อย่างใด) กูจะโดนด่าข้อหาด้อยค่าผญ. ไม่เอนเคอเรจสตรีปะวะ ToT คืออยากเขียนนิยายขายฝันให้ลูกสาวอยู่สุขสบายทำอะไรก๊อกแก๊กอยู่บ้าน ไม่ต้องเป็นเวิกกิ้งวูแมนปวดประสาท จะมีคนว่าลูกกุเกาะผัวกินมั้ย ฮือ ๆ

>>561 ถ้ามีคนอ่าน ก็จะมีคนหมั่นไส้แล้วก็มีคนชอบ ด้วย นิยายมึหลากหลาย คนอ่านก็ร้อยพ่อพันธุ์แม่ ถ้าลูกมึงบรรลุนิติภาวะยินยอมพร้อมใจให้ผัวเลี้ยงมันไปสะเทือนใจใครก็ให้มันกรี๊ดไปเถอะนะ มันบ้าแล้วละ อย่าไปแคร์มันเลย

>>561 แต่จ้องปูทางให้สมเหตุสมผลหน่อยนะ ว่าไปไงมาไงถึงยอมให้ผัวเลี้ยง ถูกเลี้ยงดูมายังไง ทัศนคติ ครอบครัวเป็นแบบไหน ชีวิตที่ผ่านมาเป็นยังไง

>>561 พวกที่บอกว่าผญ.ให้ผัวเลี้ยงนั่นแหละด้อยค่าผญ.ด้วยกันเอง

>>561 หมายถึงว่า ผญ.มันก็มีค่าเหมือนกันหมด ทำไมต้องมีเส้นมาตร ว่าแบบนี้มาค่า แบบนี้ไม่มีค่า กุงง

>>561 คิดอะไรเยอะแยะ หลายเรื่องกูก็เห็นแม่นางเอก/แม่พระเอกอยู่บ้านให้ผัวเลี้ยงไปวันๆ ยังไม่เห็นใครจะกรี๊ดๆด้อยค่าผู้หญิง พวกมากรี๊ดในประเด็นนี้คือพวกประสาทแดก

แต่เคยเจอแบบนี้ในชีวิตจริงคนนึง เมียเจ้านายที่บอสัสกูเอง ตอนนางเป็นสาวออฟฟิศนางทำงานเก่งมาก แต่ตอนนี้คือเป็นแม่บ้านสวยๆไปวันๆ ไปสปา ไปรับส่งลูก ซื้อของเข้าบ้าน เม้ามอยสมาคมผู้ปกครองที่โรงเรียนลูก เคยคุยกับนาง นางบอกเหนื่อย อยู่บ้านหาไรทำก๊อกแก๊กเล่นๆดีกว่า ชีวิตแม่งน่าอิจฉาชิบหาย อยากทำแบบนี้บ้างแต่กูไม่มีผัวรวยระดับนาง 555555555555555555555

>>561 ทำอะไรก๊อกแก๊กของมึงนี่ยกตัวอย่างเช่นอะไรมั่งล่ะ เพราะเอาเข้าจริงแม่บ้านส่วนใหญ่ที่กูเห็นคืออยู่บ้านเลี้ยงลูก ดูแลลูก ซึ่งไม่ใช่งานก๊อกแก๊กนะ ไปรับส่งลูกกับเข้าสมาคมกับเหล่าผู้ปกครองลูกนี่แม่งกินพลังงานเยอะมาก ไหนจะเด็กวอแวอีก ถ้าเลี้ยงคนเดียวนี่เหนื่อยฉิบหาย แต่ถ้าก๊อกแก๊กของมึงคือไปช็อปปิ้ง เข้าซาลอน เข้าสปา ตกเย็นดูซีรีส์ นอน เช้าวนมาช็อปปิ้งใหม่ อันนี้มึงต้องถามตัวละครแล้วว่าไม่เบื่อเหรอวะ ทำไมถึงไม่เบื่อ ลูกสาวมึงเป็นคนนิสัยยังไง โตมาแบบไหน ถ้าแบคกราวน์ตัวละครมันสอดคล้องก็คงไม่มีใครว่าอะไรหรอก

โอเคร ใจชื้นละ ขอบใจทุกคนมาก พอดีแอบหลอนเพราะเคยเจอทวิตเตี้ยนปสด.ว้อแตกฉอดประเด็นนี้ พวกนี้คงไม่มาอ่านนิยายกูหรอกมั้ง 55555 ถ้าเจอก็จะปล่อยไปแล้วกัน
ตอบ >>567 เล่น ลูกกูไม่เบื่อหรอก ((เพราะแม่มันก็ไม่เบื่อเหมือนกัน)) 555555 ใด ๆ ชีมีแบคกราวด์มีเหตุผลรองรับอยู่ คิดว่าคนปกติน่าจะเข้าใจแหละ

Kyถ้าเขียนนิยายเป็นซีรีย์(ตัวละครเป็นพี่น้องกัน)3เรื่อง 3นปก.ใหม่ อ่านแยกได้
(ซึ่งจริงๆแล้วนปก.ทั้ง3คือคนเดียวกันที่อยากลองเขียนต่างสไตล์)
มึงคิดว่าไงวะ(ไม่มีใครรูมีแต่เมbที่รู้)

>>569 เขียนเรื่องไหนก็ปัง หรืออินดี้กินอุดมการณ์ อันนี้ไม่ได้กวนตรีน จะได้ไปต่อถูก ขอข้อมูลเพิ่ม

>>569 ทำได้ดิทำไมจะทำไม่ได้ สิทธิ์ของมึงเองล้วนๆ

>>570 อยากเขียนอะไรฉีกๆหลากหลายลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่อยากโดนเปรียบเทียบกับงานเก่าๆของตัวเองว่ะ

>>571 ขอบคุณมากกก

>>572 ถ้าไม่ค่อยแค่เรื่องยอดหรือความปังที่ตอนนี้มันปั้นยาก ก็เอาเลย

Ky คือ2เดือนก่อนกูขายได้สิริรวม4xxบาท แล้วเมbจะโอนให้เมื่อยอด1kเท่านั้นเหรอวะ มีวิธีตั้งค่าอะไรไหม
เพราะจะให้กูแต่งขายให้ได้600 ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ เขินว่ะ555

>>575 มึงเข้าไปที่ การจ่ายเงิน กดแก้ไขยอดตรง ดำเนินการโอนเงินเมื่อยอดเงินสะสมเกิน ....

มึงนิยายรักพระเอกมันต้องคลั่งรัก ชอบมือปลาหมึก จับกดได้ถ้ามีโอกาสเหรอวะคือกูแต่งแนวเทพเซียนแบบพระเอกแม่งแก่แล้วแก่เลยคือรักนางเอกนะแต่ไม่ได้มีอารมณ์จะทำไรเลยเพราะถึงร่างมันหนุ่มแต่ความจริงมัยแก่มากๆแล้ว เหมือนอยากมีเพื่อนนั่งดูดอกไม้ ดื่มชา พากันเที่ยวงี้มากกว่าแล้วคนอ่านบอกว่าดูพระเอกมันไม่ค่อยรักนางเอกเท่าไหร่ รักกันจริงมันจะอดใจได้เหรอ

>>577 มึงไม่อ่านนิยายจีนแปลบ้างเลยเหรอ หรืออยากเขียนก็เขียนเลย

>>578 อ่านดิ แต่กูไม่ชอบพระเอกไทป์ที่มันนิยมกันไง ยิ่งอิพวกบอกทำดุทำทุกวัน พวกเอะอะจับจูบโอบเอวคือกูไม่ค่อยชอบ กูรู้สึกแบบมันไม่เบื่อไม่เหนื่อยกันบ้างเหรอวะ กูชอบแนวอยู่ด้วยกันเป็นคนรู้ใจกันมากกว่า

หมายถึงว่านิยายจีน พระเอกมันก็ไม่ได้นัวอะไรหนักหนา ไม่พร่ำเพื่อ แต่มาทีจิกตรีน
ส่วนอีกอันที่กุสงสัย พวกเซียน อายุมากปี แต่ร่างกายมันก็เหมือนเดิม ไม่ใช่แก่กั๊กไปด้วย มึงเข้าใจที่กุจะสื่อป่ะ
ถ้ามันเป็นคนสันดานเจ้าชู้ มันก็เป็นงั้นไปแสนล้านหมื่นปี คนไหนมันไม่เงี่ยน มันก็เป็นงั้นตลอดมาและตลอดไป

>>579 อ้าวมึงเองก็อ่านแล้วจะไปเชื่อปากนักอ่านทำไมอะ พิมพ์มานึกว่าไม่อ่านอะไรเลย

>>577 >>579 ได้หมด ถ้ามึงทำถึงแค่สบตากันเสี้ยววิก็ฟินได้ ทำถึงหมายถึงเขียนบรรยายบรรยากาศ บทพูดต่างๆ ให้มันนุบนิบใจฟูอะมึง เก็ตปะ
ถ้ามึงทำไม่ถึง มันจะกลายเป็นนิยายจืดๆ เรื่องหนึ่ง สู้ๆเว้ย

>>579 ตามแต่จะเขียนเลยมึง พระเอกนิยายจีนมันก็มีหลายรูปแบบ ไทป์ยอดนิยมแบบเมะหึ คลั่งรักเมียจ๋า ร้ายกับคนทั้งโลกดีกับเธอคนเดียว ดีกับคนทั้งโลกเหี้ยใส่เธอคนเดียว บางเรื่องเหี้ยใส่คนทั้งโลกและเหี้ยใส่เธอแบบพิเศษใส่ไข่ด้วยจ้ะ เคสมึงบทรักมึงอาจจะแห้งไปจนคนอ่านงงว่ามันรักกันเหรอ ถ้ามึงอยากให้รู้ว่าพระเอกรักนางก็มีอะไรพิเศษๆใส่มาด้วย ไม่เคยทำแบบนี้ให้ใคร ทำกับเธอคนเดียว น่าจะพอช่วยได้

>>578 มันไม่อยากเขียนพระเอกไทป์ยอดนิยมแล้วมันจะเป็นปัญหาตรงไหนวะ ในเมื่อมันก็บอกอยู่ว่าเบื่อพระเอกที่เอะอะจูบ พระเอกนิยายจีนมันก็ไม่ได้มีแค่แบบที่นานๆมาทีแล้วฟินจิกตีน พวกไทป์ยอดนิยมก็ยังเป็นพวกเมะหึคลั่งรัก รักเธอเว่อร์ๆ อยากได้อะไรพี่ทูนหัวทูนเกล้าให้หมด มือถึงนัวเนีย ไม่งั้นนักอ่านของ >>577 มันจะมาท้วงเอาเหรอว่าทำไมพระเอกดูไม่ค่อยรักนางเอก มึงน่ะงงอะไร

นักอ่านที่ร้องจะเอาๆ ก็ต้องทำใจ พวกนี้คือติดอ่านงานเสิ่นเจิ้นคนไทยนั่นแหละ เซอร์วิสแบบมากจนเอียน

>>577 มันมีสองอย่างอ่ะ อย่างแรกที่บอกดูพระเอกมันไม่รักจริง อันนี้มึงอาจเขียนฉากสื่อใจน้อยไป หรือบรรยายเน้นความรู้สึกน้อยไปหน่อย อัดกิมมิคเล็กๆ ทางกาย สายตา การกระทำที่บอกว่าใส่ใจใบ้เพิ่มไปอีกหน่อย แต่บางทีนักอ่านแม่งก็ตีความไม่ถึงเองก็มีนะ ยิ่งถ้าอ่านครั้งแรกบางทีก็พลาดกิมมิคพวกนี้ แต่ถ้ามึงกะตีนักอ่านตายในตอนหลังแบบมีอีเวนท์พีคๆที่แรงๆ เดี๋ยวพอเขากลับมาอ่านอีกรอบก็เห็นกิมมิคพวกนี้เอง

อีกพวกกะคือทัศนคติหื่น ใจยึดว่าถ้ารักกันต้องเน็ดเท่านั้น ถ้ายังไม่หื่นใส่กันจนควบคุมตัวเองไม่ไหวคือแรงรักยังไม่พอ พวกนี้จริงๆเขาน่าจะเน้นหาเรื่องเสียว นิยายอีโรติกมากกว่า ซึ่งเขาเสพงานผิดกลุ่มเป้าหมายตั้งแต่แรก มึงก็รับฟังแล้วปล่อยเขาไปเต๊อะ

>>581 กูอ่านแต่กูไม่ค่อยได้อ่านแนวรักชญไงมึง แนวรักๆกูอ่านชชป็นหลักซึ่งพระเอกส่วนมากก็อย่างที่นักอ่านว่าจริงเป็นพวกคลั่งรักขั้นสุด ชญที่กูอ่านส่วนมากก็ดันเป็นแนวฝึกวิชา40+เล่ม นางเอกหายทีละเล่มสองเล่มคือเรื่องปกติ

>>586 เออมึงก็บอกสิว่ายังไง ไม่ไค่อยได้อ่าน ชายหญฺงแต่มาเขียนชายหญิง? อะงั้นจะบอกแนวรัก ของชายหญิงมันก็คลั่งรัก แต่ไม่ได้เอะอะจับกดไรมากมาย ถ้าเป็นแนวยาวๆ เข้าฉากกันน้อยกว่าอนุพ่อนางเอกอีกมั้ง การคลั่งรักมันก็จะมาแนวเปย์สุด ปกป้องสุดๆ แต่ถ้าเป็นคู่ผัวเมียมันก็จิ๊จ๊ะ กันพอประมาณ ส่วนใหญ่ตัดเข้าโคม จูบนี่ก็นับฉากได้ ไม่ได้อะอะจูบจับกดไรด้วยซ้ำ พวกนี้เลยอาจจะไม่ชอบนิยายจีนแท้ แต่ชอบเสิ่นเจ้นมากกกว่า เพราะส่วนใหญ่ถ้าอ่านจีนแปล ไม่ค่อยมาอ่านไทยเขียน

>>587 ไม่ค่อยได้อ่านชายหญิงแต่อยากแต่งชายหญิงมันแปลกเหรอวะ? กูก็แต่งชายหญิงเป็นหลัก แต่อ่านกูอ่านวายมากกว่าเพราะรู้สึกพล็อตมันน่าสนใจกว่า แล้วชายหญิงอะมึง แบบรวมเล่มไม่ค่อยมีอะไรก็จริงเพราะมันต้องทำมาให้ได้พิมพ์ขาย แต่ถ้าลองไปอ่านแบบเวปโนเวลจีนแท้มันก็พอร์นวะ อิแนวอ๋องโหดเป็นโบ้ จับเมียปั๊มลูกก็ไม่ได้น้อยไปกว่าจีนเสินเจิ้น

>>588 ไม่แปลกไง แต่พอมึงมาถามแล้วไม่บอก กูเลยคิดไปก่อนละ แม่งไม่อ่านนิยายเลยหรือไง แบบอ่อนไหวกับสิ่งที่นักอ่านพูดไง

>>588 แล้วป้าๆ ที่อ่านจีนเขาไปอ่านพอร์นนั่นด้วยเหรอ? มึงถามถึงนักอ่านไทยหนิ

>>589 กูไม่ใช่คนถามกูผ่านมาเห็นที่มึงถามไม่ค่อยได้อ่านชายหญิงแต่มาเขียนชายหญิง?ใน>>587 แล้วกูเลยรู้สึกว่ามันแปลกยังไงเฉยๆ
>>590 มีเอามาแปลกากๆเหมือนจับยัดกูเกิ้ลทรานแล้วติดเหรียญเยอะอยู่นะเดี๋ยวนี้ อิพวกที่โฆษณาในเฟสบ่อยๆอะ

>>589 แล้วมันจะอ่อนไหวกับสิ่งที่นักอ่านพูดไม่ได้เรอะ เป็นเจ้าของผลงานแล้วคนเสพผลงานมาคอมเมนต์เชิงลบมันก็คิดมากกันทั้งนั้น ใช้ตรรกะมึงแบบนี้กูก็พูดได้ดิว่ามึงไม่เคยเขียนนิยายใช่ป่ะ ถึงไม่รู้ว่านักเขียนเขานอยด์เรื่องฟีดแบคเชิงลบได้เหมือนมึงไปบอกเขาไม่เคยอ่านนิยายจีนชญเหรอ

>>592 โอ๊ย ถ้าอ่านจีนมาเยอะ คงมาด่านักอ่านละว่าแม่งไม่เคยอ่านจีนแปลเหรอ ละความมันมาถาม ถามเหมือนตัวเองไม่เคยอ่านจีนไง อ่อนไหวๆๆๆ

>>591 โอ๊ยก็เป้นเชิงคำถามมมมมมมมมมมมม

>>591 ถามเฉยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ชอบด่า นข.บ่นนู้นนี้กันในมู้สับ แหมนี่ก็อ่อนไหวกันจริง ใจบางงงงงงงงงงงพอกันกับบนนกแระะ

เชี่ยละโม่งเอ๋ย ช่วงนี้เนื้อหาที่กูเขียนเป็นช่วงแนวเกๆ ญ-ญ แล้วดันรู้สึกสนุกชิบหายเลย
กูควรเทคู่ ช-ญ แล้วไปเขียนเกๆ ดีมั้ยวะเนี่ย

>>597 ทำอะไรก็เรื่องของมึ้งงง เขียนอะไรแล้วรู้สึกสนุกก็เขียนไปเลย ดีกว่าฝืนเขียน คนอ่านมันรู้สึกได้ผ่านตัวอักษรนะเว้ยว่าอะไรฝืนไม่ฝืน ตลาดนี้คนอ่านก็เยอะอยู่

กูหนีไปทำงานมาแป๊บเดียวพวกมึงจะตีกันเฉย >>593 คำถามกูมันดูเหมือนไม่เคยอ่านงานจีนยังไงวะ อันนี้สงสัยจริงจัง กูว่ากูก็ถามแบบบ่นๆเฉยๆนะ

>>598 ใช่กูอยากเทนะ แต่คือเรื่องที่กูเขียนอยู่มันยิงยาวมาได้ราวๆ 300 ตอน แล้วเนี่ยสิ ถถถถถ
จะมาเปลี่ยนแนวกลางคัน ทิ้งพระเอกให้เป็นหมาหัวเน่าเหรอออออ

>>595 >>594 กูว่ามึงแปลกๆ

>>601 แล้ววววว???

>>601 แม๊คนดีศรีโม่ง

>>600 ถามเหมือนคนเห็นนิยายขายดี ก็โดดมาเขียนเลย ถ้ามึงอ่านมาก็ต้องรู้สันดานพระเอกนิยายแปลทั่วไป พอบอกอ้าวอ่านแต่ชช กุก็ว่างั่ยไม่บอกข้อมูลให้หมดละ มาถามอีก ว่าอ่านชช แล้วเขียน ชญ แปกหราใส่กุอีก

>>603 แล้ววววว??? มึงเหี้ยสัสระยำโม่งหราาาาาา???

>>605 แล้วแต่จะคิดซิจ้ะ ใช้สมอง

>>593 ว้อแตกเหรอมึงน่ะ เหมือนเขาไปแตะต้องงานจีนชญสุดที่รักของมึงก็ออกมาดิ้นๆๆๆ นิยายจีนชญที่พระเอกเน้ดดุๆเน้นเอาเน้นเด้าก็มีเยอะแยะ มันก็ไม่ใช่จะประพฤติตัวเป็นเซียนนานๆจะมีฉากเรทแถมตัดเข้าโคมไฟกันไปหมดแบบที่มึงบอก

>>604 เดี๋ยวนะกูไปถามแปลกเหรอใส่มึงเมื่อไหร่ มึงลองไปดู ID ดีๆ กูไม่ใช่588 นะมึง5555

>>607 หราาาเรื่องไหนอะ ชี้สิ

>>607 นิยายแปลนะ

>>607 แปลลลลลนะ ย้ำอีกทีว่าแปลลๆๆๆ ที่พูดถึงแปลๆๆๆๆ

ชี้มาเลยเอาเย็/ดๆ เยอะๆ จะได้ตามอ่านถูก

>>609 มึงนี่น่ารำคาญจัง

เพื่อน แอพรี้ดนี่นักอ่านน่าจะเป็นวัยรุ่น -2x ซะส่วนใหญ่ปะ พวก 30+ กะสายสว.นี่เขาอ่านตัวอย่างในรี้ดบ้างมั้ยอะ หรือหาอ่านในเม้ดทีเดียวเลย เห็นมีคนวิแคะว่าพวกมีกำลังจ่ายนี่เขาไม่คิดไรมาก อยากอ่านก็ซื้อ (สังเกตว่าบางเรื่องยอดในรี้ดน้อยมาก เม้นแทบไม่มี แต่ในเม้ดขายดีเชียว) อ่านจบก็จบ ใจดีหน่อยก็กดดาวให้ / เอาไปป้ายยาในเฟซ แต่เด็ก ๆ วัยรุ่นนี่ตามอ่านตามเม้นให้ แต่อาจไม่ซื้อ (not all นะ) นี่จริงเท็จประการใด

>>614 not allนะ กูและเพื่อนๆ ถ้าจะอ่านนิยายสักเรื่องจะจิ้มหาอ่านในเmบก่อน ชอบก็กดซื้อเลย จะไม่อ่านในraw ให้ขยักขย่อนตอน2ตอนเสียเวลา ถ้าเป็นนักเขียนที่ชอบเคยอ่านกันมาจะมีงานใหม่ก็รอเทสรออ่านอีบุ๊กทีเดียวเลย //มีไปอ่านในrawบ้างบางครั้งเช่น นักเขียนที่เคยอ่านงานออกงานใหม่มีแต่ในrawยังไม่ลงขายอีบุ๊ก(เช่นปรายแษงฎาว)เรื่องล่ายอดวิวในrawหลักล้าน เพราะไม่รู้จะหานข.ที่ไหนอีบุ๊กก็ไม่ออกสักทีเลยต้องไปอ่านในraw
ส่วน บบรพ.นี่ดังมาจาก raw คนตามอ่านในrawแล้วตามมาซื้อมาให้เรตติ้ง ถล่มทลาย ซึ่งพวกกูเริ่มเหลียวมองและอ่านงานเขาจากเmบนะ

ปล. เพื่อนสนิทกูอยู่แก๊งป้าๆที่รีวิวในกรุ๊ปที่มึงเรียกนั่นแหละ 5555

ไรอะ ให้เวลาตั้งนานก็ไม่เห็นชี้เป้าเรื่องเย็/ดๆ สักทีแหมะๆๆๆ

ไหนว่มีเยอะๆๆๆๆ ไม่เอาเสิ่นเจิ้นนะ เอาแปลด้วย จะได้ให้อีข้างบนไปดูตัวอย่าง อยากได้เย็/ด/ดๆ คลั่งรักไว้ดูไม่เหรอ เห็นว่าไ่ม่ค่อยอ่านชายหญิง มึงก็ไม่แนะนำมาล่าาาาเทพเซียรเย็/ด/ดๆๆๆ

เย็/ดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆๆ

>>618 มึงลองไปดูงานของ 一度君华 ดูนะ แปลไทยมีหลายเรื่องละ เยทุกเรื่อง

>>618 肉欲娇宠
媚肉生香
王府宠妾
夫君,悠着点
妖龙的玩物
白蛇夫君
กูเพิ่มเรื่องที่กูเคยอ่านให้นิดหน่อย แต่เอาชื่อจีนไปนะเพราะปกติกูอ่านแปลอิงค์/จีน ไม่อ่านแปลไทย

>>620 น้อยอยู่ดีอะ

มันไม่ได้เยอะแบบที่อีข้างบนบอกหรอกว่ามีแต่เย็/ด

เฮยเจี๋ยหมิงว่าเย็กๆ ยังรู้สึกว่าจะมาบอกว่าเย็/ดๆๆๆ อย่างอีข้างบนบอกก็ยังไม่ได้เลย อีนักอ่านไทยมันอยากอ่านเสียวจีน มันเลยโวยไง ถ้าอยากจะโอนอ่อนขายได้ ก็ต้องหัดไปอ่านนิยายไทยเหอะ จะมานั่งบ่นนักอ่านอยู่ ก็ไม่ต้องขาย อยากเขียนอะไรก็เขียนไป กูพอละเบื่อ วันนี้ไม่มันส์ละ

โม่งขอคำปรึกษาหน่อย ซุ่มเขียนมานานว่าจะลงขายแบบติดเหรียญเดือนหน้านี้ละ

ตั้งใจจะลงซักตอนละราวๆ 1500-2000 คำ ถ้าความยาวราวๆ นี้ควรติดเหรียญขายตอนละเท่าไรดีอะ? คำนวณแล้วเล่มนึงน่าจะมีราวๆ 60 ตอน โดยเฉลี่ย แต่กูนักเขียนโนเนมที่ไม่ได้มีผลงานมานาน จึงไม่มั่นใจว่าควรตั้งราคาซักเท่าไรดี

และมีเทคนิคติดเหรียญยังบ้าง? เห็นในโม่งเคยแนะนำว่าช่วงแรกเปิดอ่านฟรีไปก่อน แล้วค่อยทยอยติดเหรียญย้อนหลัง ตรงนี้อยากได้ข้อมูลเพิ่มหน่อยว่ากูเข้าใจตรงกับที่โม่งบอกรึเปล่า

คือที่กูเข้าใจก็ราวๆ สมมุติว่าเล่มแรกมี 50 ตอนจบเล่มงี้ ช่วงแรกฟรีไปก่อน พอเขียนขึ้นตอนที่ 51+ ขึ้นเล่มใหม่ก็ค่อยย้อนกลับไปติดเหรียญ 40 ตอนก่อนหน้านี้ (10 ตอนอ่านฟรีทดลอง) แล้วช่วงเล่มใหม่ก็ปล่อยอ่านฟรีไปงี้เหรอ?

ขอโทษด้วยถามเยอะหน่อย คือไม่รู้จะถามใครดีละ

เป็นนูกู อยากรีอัพนิยายในแอคหลัก ดูน่าเกลียดมั้ย

>>625 เปิดอ่านฟรีช่วงแรก หมายถึงให้อ่านฟรีทั้งเรื่องจนจบ (สมมติว่าให้เวลาอ่านอาทิตย์นึง) แล้วค่อยทยอยติดเหรียญปะ ไม่แน่ใจเพราะไม่ใช่คนแนะนำ
>>626 เป็นนูกูหรือนข.แมสก็น่าเกลียดหมด แต่ถ้าไม่แคร์จะทำไรก็ทำโลด บางคนไม่สน บางคนอาจจะเหม็น

KY พอดีไปเห็นรีวิวนิยายชาวบ้านมา เห็นคนติว่าพระนางรักกันง่ายไป สงสัยว่ารักกันง่ายไปนี่คือยังไงหว่า นึกภาพไม่ค่อยออก พอมีใครยกตย.สถานการณ์ให้ได้บ้าง พอดีกุคิดว่ารักไม่ต้องการเวลา อยู่ด้วยกันไม่กี่วันเขาอาจจะรักกันมากก็ไม่แปลก เหมือนไททานิคอะ คนที่ไม่โอคือไม่โอกับระยะเวลาหรืออ่านแล้วมันดูไม่ผูกพันงี้เหรอ

>>628 ไททานิคมันมีจุดที่แจ๊คช่วยเปลี่ยนชีวิตโรส ได้เป็นตัวของตัวเอง ได้ทำอะไรแปลกใหม่และเรียนรู้ด้วยกัน มันเลยเป็นรักแรกพบที่เข้าใจได้ เพราะมันมีฉากเคมีเข้ากัน มีฉากคุยกัน มีการเดทวิ่งเล่นกันบนเรือ มีฉากเต้นรำ
รักกันง่ายในนิยายบางเรื่องไม่มีฉากพูดคุยเปิดใจกัน เคมีไม่เข้ากัน ไม่บรรยายงานสายตา ท่าทาง และความคิดที่มีต่อแต่ละคน ไม่เกี่ยวกับระยะเวลาเลย อยู่ๆมาพูดบอกกันว่ารัก ทั้งที่ในเรื่องฉากเดทก็แทบไม่มี คุยกันทีก็มีแต่น้ำตากับเสียงตวาด บางทีก็เส้กซีนแรงๆไร้ความรักสอดแทรก คนอ่านบางคนก็ไม่อินอ่ะ

>>626 รีในเรื่องที่เคยเปิดจ้า ถึงจะไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน แต่ถ้าเป็นเรื่องเก่าหมด ลข.กับ สนพ. ไม่เคยเอามาลงแอ็คตัวเอง ก็เปิดใหม่ได้

>>628 ไททานิคมันมีครบทุกองค์ประกอบของรักแรกพบนะ สายตา ความต่างที่โหยหาในใจ พอมาเจอกันมันเหมือนค้นพบสิ่งที่ใจไขว่หา มันลงตัวพอดี
พระนางเจอหน้ากันแล้วรักได้นะ แต่ช่วยบรรยายถึงสิ่งที่หล่อหลอม ทัศนคติ ความคิดที่โตมา ที่ทำให้พอเจอคนนี้แล้วเกิดความรักได้มากมายอะ ให้คนอ่านรู้สึกถึงความลึกซึ้งในอารมณ์

>>628 บรรดาเทพนิยายคลาสสิคไงมึง เจอหน้าปุ๊บรักปั๊บ
หรือ พระเอกมาเฟีย เดินผ่านนางเอกแวบเดียว ระกจนตัดสินใจจับทำเมีย จากนั้นทารุณกันไปๆมาๆรักจนโบ้เฉยเลย
ส่วนมากมันจะมาแบบ love level ข้ามกระโดดไป max ตอนไหนกูก็ไม่รู้ ตกหลุมรักไม่ต้องการเวลา แต่กว่าจะไปขั้นจะกลืนกิน ยอมตายแทนได้ อันนี้ขอเวลาให้คนอ่านอย่างกูนิดนึงเถอะ

มึอันไหนอีกวะที่ฟีลนี้ จริงๆมีเยอะนะแต่นึกไม่ออก รู้สึกนวลหยก ก็น่าจะเข้าข่าย คือถ้ามันมีบัคตรงนี้ส่วนมากกุจะอ่านไม่สนุกแล้วกุก็จะไม่เก็บชื่อเรื่องไว้ในความทรงจำ

หวัดดีเหล่าโม่ง คือกูเคยเขียนนิยายเมื่อนานมาแล้วแต่เลิกเขียนนิยายไป5ปีแล้วกำลังจะกลับมาเขียนแบบจริงจังเพื่อสนองนี้ด(และหาเงินแดกขนม) มีใครแนะนำทริคทำให้คนจิ้มอ่าน/ดังได้บ้างมั้ย กับพอขายได้เงินแล้วมันจ่ายภาษียังไงวะ

>>628 พวกที่เยะมาเจ็ดย่าน้ำ เจอนางเอกจิ้นไปคืนเดียวแล้วติดหีนางเอกนี่ก็ใช่555

ขอยาด ky อาจจะเป็นพลังงานลบหน่อย ขออภัย
กุออกงานแนวตามใจฉันเข้าถึงยากไปเล่มนึงละ ขายแทบไม่ออกตามคาด 55 แต่ยังฮึดสู้ กะว่าเล่มหน้าจะลองเขียนแนวตลาดรับซื้อดู จ๊น...บังเอิญได้เจอนิยายเรื่องนึง แนวยอดฮิต ดูย่อยง่าย ภาษาดีพอสมควร ราคาเข้าถึงง่ายแบบไม่ต้องคิดก็จ่ายได้ ถ้าไม่ติดที่ปกเป็นกราฟฟิกเพลน ๆ ก็แทบจะครบสูตรแนวที่น่าจะขายดี แต่...เขาไม่มีเรตติ้งเลย (ขายมาหลายปีแล้ว) ลองไปดูงานอื่นแล้วก็ประมาณนี้ ที่ออกล่าสุดก็หลายปีมาแล้ว เห็นแล้วท้อแทนเลยว่ะ สรุปว่าถึงจะเขียนแนวแมสก็ใช่ว่าจะมีคนรุม นี่คือปกติของนข.เราสินะ ถ้าไม่ท้อก็ไปต่อ ท้อก่อนก็ล้มหายลาวงการไป ToT ถ้าเป็นกุออกมาหลายเรื่องแล้วยอดไม่คุ้มสักทีคงหดหู่น่าดู จะมีกำลังใจเขียนต่อมั้ยวะ โฮร
(คุ้มทุนนี่ขออย่างน้อย 25k+ ต่อเรื่องพอ หักทุนสักหมื่น จะมีหวังมั้ยน้อ แซด)

>>635 เขาแม่งโคตรกล้าแกร่งเลยว่ะ ถ้ากูเป็นกูจะซื้อให้ตัวเอง1เล่มแล้วไปให้ใจตัวเอง อย่างน้อยก็มีกูเป็นนักอ่านของตัวกูเอง กูอยู่แบบเดียวดายเคว้งคว้าง0เรตติ้งไม่ไหวว่ะ มันบั่นทอนใจกูเกินไป

>>635 มันขึ้นอยู่กับดวงว่ะ เขียนแนวแมสมันก็มีความเสี่ยงว่าจะไปจมกับตลาดแมสที่คนเขียนกันมหาศาล เขียนตามใจตัวเองก็เสี่ยงกลุ่มลูกค้าน้อย

กูว่ามึงลองอ่านนิยายเก่าๆของพวกนักเขียนรุ่นใหญ่ดู มันเป็นแนวที่คนเคยอ่านกันเยอะก่อนที่ลูกกวาดจะเข้ามาถล่ม แล้วทุกวันนี้ก็ยังพอขายได้ ถ้ามันอยู่ยั้งยืนยงไม่สนกระแส มันก็น่าจะมีคำตอบอะไรให้มึงบ้าง

Ky มึงกูขายหนังสือครั้ง ละมีร้านนิยายมาขอเปิดพรี กูควรลดกี่ % ของราคาพรีวะ

>>638 ขึ้นกับจำนวนเล่ม
ถ้า <50 ก็ 40%
>50-100 ให้ 45%
>100 ให้ 50%

Ky เวลานักอ่านเขาอ่านไม่แตก อ่านแล้วงงเอง โวยวายด่านิยายและด่านักเขียน ทั้งที่นักอ่านคนอื่นเขาอ่านเข้าใจกันหมด เจอนักอ่านแบบนี้จัดการอารมณ์กันยังไงวะ

>>639 ขอบคุณนะ

>>640 กูคิดงี้
ถ้า 10% ไม่เข้าใจ เรื่องปกติ
ถ้า 30% ไม่เข้าใจ การเล่าของมึงคลุมเครือ
ถ้า 50% ไม่เข้าใจ มึงขายนิยายไม่ตรงกลุ่ม
ถ้า 70% ไม่เข้าใจ มึงเขียนใหม่เถอะ

>>639 โห!!!!มึงให้เยอะมาก ของกู100เล่ม ให้แค่30เปอร์เอง

>>642 อ่าว กูให้เยอะไปเหรอ งั้นคราวหน้ากูปรับเหลือ 30 บ้าง

Kyถามนักเขียน ถ้ากูอ่านงานนักเขียนที่ออกกับสนพ.ใหญ่ แล้วเจอคำผิดมากกว่า4คำ กูdmบอกนข.เป็นการส่วนตัวดีไหมวะ หรือช่างมัน ปล่อยไป กูเจอคำผิดแล่วหงุดหงิดว่ะจดไว้ด้วยว่าผิดตรงไหนหน้าไหน อยากบอกนักเขียนแต่ก็ลังเล

>>644 เอาไปลงกรุ๊ปเลย เป็นความรับผิดชอบของพรูฟกับบอกอ ถ้านขต้องพิมพ์ถูกทุกคำจะมีพรูฟไว้ทำไม

>>644 บอกสนพ.จร้า ความรับผิดชอบสนพ. ปล่อยมาได้ไง

>>644 อันนี้นข.ไม่เกี่ยวแล้วนะ โทษเขาไม่ได้อะ

พล็อตกู toxic ไปไม่หน่อย เล่าคร่าวๆว่าพระเอกกูจ้องจะกรูมนางเอกที่เป็นเด็กอยู่ให้มาเป็นเมียตัวเองในอนาคต ในอดีตฮีเคยโดนพ่อล่วงละเมิดทางเพศมาก่อน จิตใจค่อนข้างวิปริตบิดเบี้ยวจนมองเรื่องกรูมเด็กเป็นเรื่องปกติ นี่คือการแสดงออกถึงความรัก ส่วนนางเอกก็โดนพ่อ ทุบตี เลยโหยหาความรัก มาเจอพระเอกที่แสนดีกับนางเลยเหมือนได้เจอที่พึ่ง นางรู้ว่าพระเอกตั้งใจมาเต๊าะนางแต่แล้วไงใครสน ในเมื่อนางก็ต้องการให้ใครมารัก

คือคู่นี้มันเป็นพระเอกนางเอกมันก็ควรจะมีฉากรัก แต่กูไม่ได้อยากให้มันออกมาแนวโรแมนติคจนเกินไป ออกแนวคนบิดเบี้ยวสองคนมาเจอกันแล้วช่วยเยียวยาจนขาดกันไม่ได้มากกว่า กูควรเขียนแบบไหนที่จะไม่ชี้นำนักอ่านว่าเป็นเรื่องดีวะ แม้ในสายตาของตัวละครจิตป่วยพวกนี้มันจะถือเป็นความโรแมนติคของพวกมันก็ตาม

>>648 นึกถึงคู่โจ๊กเกอร์กับฮาลี่เลย ความรักที่เริ่มจากจุดบิดเบี้ยวอะ ลองไปหาดูนะกูว่าโมเม้นคู่นี้แม่งได้ โจ๊กมันปั่นจนฮาลี่จากคนสติดีๆมาเห็นกงจักรเป็นดอกบัว ส่วนฮาลี่พอโดนปั่นก็หลงโจ๊กหน้ามืดตามัวไปเลย
แต่พล็อตมึงสุดตีนมากแบบนักฉอดเตรียมลงละนะ555 ก็ไม่ผิดถ้ามึงจะเขียนออกมา แค่เกียมรับแรงกระแทกด้วยละ มีคนเกลียดก็ต้องมีคนชอบนะ แต่ปูมางี้คนเกลียดมักจะเสียงกว่าคนชอบอะ มึงเขียนจบได้เหมือนผ่านบททดสอบจิตใจไปอีกขั้นเลยนะเว้ย555

>>648 เขียนให้เคยรักกับคนปกติแต่โดนเขาทิ้งดิ พระเอกไปคบใครก็พยายามจะบงการชีวิตชาวบ้านไปหมด นางเอกคบใครก็เป็นไม้เลื้อยงอแงงี่เง่าทุกสิ่ง ชีวิตด้านอื่นๆอาจจะปกติ แต่พอคิดว่า "คนนี้ของกู" ความฉิบหายก็บังเกิดทันที แต่มึงต้องไม่ทำให้ตัวละครอดีตแฟนดูไม่ดีนะ ทุกคนต้องพยายามอดทนแล้ว แต่อิสองตัวนี้มันประสาทแดก อยู่ด้วยไม่ได้จริงๆ ขอถอยไปเป็นเพื่อน หรือจะกรวดน้ำคว่ำขันอะไรก็แล้วแต่เลย

ถ้ามึงไม่อยากโดนฉอด นิยายมึงต้องมีความพยายามอยากแก้ไขสิ่งที่ผิดและบทลงโทษ เช่น ถ้าอยากเขียนให้พระเอกนางเอกเป็นคนมีสามัญสำนึก มึงต้องเขียนให้สองคนนี้รู้ตัวด้วยว่าตัวเองป่วย จะไปหาจิตแพทย์หรือพยายามขอความช่วยเหลือจากหลวงพี่วัดหน้าปากซอยก็ได้ หรือถ้ามึงจะไปเวย์โรคจิตให้สุด มันก็ต้องมีบทลงโทษตัวละคร eg ตอนจบมีมูลนิธิมาช่วยนางเอกจากพระเอกไรงี้

แต่ถ้าไม่สนฉอดก็เขียนไปเลย เตรียมใจไว้หน่อย

อีกเทคนิคที่เขียนให้พระเอกนางเอกเหี้ยแบบโดนด่าน้อยหน่อย คือมึงต้องสร้างตัวร้ายที่เหี้ยกว่ามาดึงบาร์ ไม่ค่อยแนะนำเพราะยังไงก็โดนด่าอยู่ดีแหละ และมึงต้องเขียนให้ตัวเอกมีเสน่ห์มากๆ ซึ่งยากแท้

สู้ๆ

>>648 อยากให้มึงลองไปเสพพวกมังงะญี่ปุ่นที่มันบิดเบี้ยวเยอะๆ อะว่ะ พวกพี่แกแม่งเก่งแนวที่มึงว่า เอาจริงๆ อยากแหวกไปจากความซ้ำซากของนิยายไทย หาไอเดีย มังงะนี่แม่งคำตอบมาก เพียงแต่บางทีเรื่องเด็ดมันไม่มีใครแอลสีเพราะขายไทยไม่ออก

>>648 มองด้วยสายตาป้าๆที่มีกำลังซื้อ ที่อ่านนิยายเพื่อความบันเทิงพล็อตนี่คือสนุกแบบจิตๆดาร์กๆเลย ยิ่งถ้าพระเอกคลั่งรักเยแซ่บ เอาดุยิ่งดี
ส่วนไอ้เรื่องชี้นำอะไรไม่เลย อายุผ่านร้อนผ่านหนาวมาขนาดนี้แยกได้ว่ะว่านี่มันนิยาย อ่านแล้วหวีดแล้วคือจบ ไม่ต้องถามหาความรับผิดชอบต่อสังคมอะไรกูรับผิดชอบแต่ตัวเองพอ

>>652 ไอ้คำว่า แยกแยะได้ว่านี่มันนิยาย เนี่ย กูว่าไม่จริงเสมอไป กูเคยเห็นรุ่นป้าๆเลย ชอบอ่านนิยายอีโรติกกับนิยายรักหวานจ๋อยเป็นชีวิตจิตใจ วันนึงหลานสาวที่เพิ่งแต่งงานหมาดๆไปงานรวมญาติ เสือกไปถามหลานกลางวงว่า "เป็นไง ขึ้นสวรรค์มาสนุกมั้ย" ไอ้เหี้ย อึ้งกันทั้งตระกูล ในนิยายที่ป้าแกอ่าน คนเขาทักกันเดอร์ตี้แบบนี้เป็นปกติ อ่านไปมากๆก็นึกว่ามันปกติด้วย มารยาทอะไรบิดเบี้ยวไปหมด

>>653 จริงมึง บางทีนิยายมันชี้นำได้ เพราะงั้นต้องอ่านอะไรพัฒนาสมองบ้างที่นอกจากนิยายประโลมโลก555 ซึ่งนี่แระ ป้าก็ต้องเรียนรู้กันไปละกันว่ามันต้องแยกแยะอาป้า555

>>654 แต่ละคนมันต้องดึงสติตัวเองแหละ แต่ไม่ใช่ทุกคนจะมีสติแยกแยะได้ตลอดเวลา นี่ขนาดรุ่นป้าผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะ ยังมีหลุดเลย รุ่นเด็กๆไม่ต้องพูดถึง เอาคำแรงๆหยาบๆใน SNS ไปพูดในชีวิตจริงจนเดือดร้อนตัวเองไปไม่รู้เท่าไหร่ ล่าสุดนั่งกินข้าว เด็กม.ปลายโต๊ะข้างๆพูด ห ค ต กันคล่องปาก แลกเปลี่ยนความฟรินนิยายวายกันแบบมีฉากเฉพาะเจาะจงโคตร explicit เสียงดังเผื่อแผ่ไปสามโต๊ะ แถมพอมีคนมองยังยืดอกภูมิใจ นึกว่าเท่มั้ง

เดี๋ยวนี้พ่อแม่บางคนพยายามรับผิดชอบตัวเองด้วยการทำแบล็กลิสต์นักเขียนแล้วส่งต่อกันในไลน์กรุ๊ปผปคละ บรรดาพ่อๆแม่ๆก็ไปเช็คเอาว่าลูกตัวเองอ่านอะไรบ้าง เรื่องไหนเข้าข่ายก็ไปสอนลูก เพราะมันห้ามไม่ได้แล้วว่ะ เด็กแม่งอยากรู้อยากเห็น ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ จะปล่อยให้อ่านเลยตามอัธยาศัยก็ไปเข้าใจอะไรผิดๆอีก เหมือนเคสเด็กที่เข้าใจว่าโอเมก้ามีจริงอะ กูเห็นแล้วเหนื่อยแทน ถ้านักเขียนคนไหนเขียนเรื่องสุ่มเสี่ยงแล้วพยายามชี้แจงว่าอะไรดีอะไรไม่ดี กูขออนุโมทนาสาธุ มึงทำดีแล้ว ขอบคุณมาก

>>653 มันต้องเรียนรู้ขนบธรรมเนียมจากสังคมก่อนเป็นอันดับแรกอ่ะ ต้องมีไม้บรรทัดก่อนถึงจะแยกแยะได้ ส่วนเล็กๆน้อยๆถ้ามีอะไรที่ผิดไปพอเข้าสังคมสังคมก็จะสอนจะจัดท์เองอีกที อย่างป้าแกเจอคนมองประหลาดใส่สักครั้งสองครั้งก็น่าจะพอรู้สึกตัวแล้ว

ปัญหานี้มันไม่ได้มีต้นเหตุจากนิยายอย่างเดียวนะ สารพัดสื่อ เรื่องเล่า ภาพ โฆษณา ถ้าแยกไม่ได้ก็รับรู้แล้วตีความผิด เรียนรู้ไปผิดด้านได้เหมือนกันหมด

แต่กุอยากบอกว่าบางสังคมมันก็เห็นเป็นเรื่องธรรมดาของเขานะ รวย กรวย กีอ่ะ ปกติมากๆๆๆๆ ใครพูดสุภาพแบบเสร่อนะมุง เออ อันนี้มันธรรมเนียม ค่านิยมในวงสังคมเขาจริงๆ ไม่เกี่ยวกะนิยายเลยนะ

>>648 นิยายหรือมังงะญี่ปุ่นมีแนวนี้เยอะมึง โรคจิตเจอโรคจิต สุดท้ายคนที่เข้าอกเข้าใจกันก็มีแต่พวกมันกันเอง คนนอกมองเข้าไปอาจจะดูป่วยหรือน่าขยะแขยง แต่ตัวเอกมันจะเป็นฟีลประมาณช่างแม่ง กูมีความสุขของกูแบบนี้มึงจะทำไม

Kyถ้ากูไม่ชอบสุงสิงกับใคร ไม่เล่นเฟซไม่xไม่ติ๊กตอก มีไอจีไว้ตามหมาแมว แต่อยากมีที่ให้คนอ่านติดต่อได้บ้าง อยากประชาสัมพันธ์งานของตัวเอง ว่าออกวันนี้ๆ แต่ไม่อยากรู้เรื่องชีวิตใคร ไม่อยากกดใจมากดใจกลับเป็นบุญคุณ กูควรตั้งเพจ หรือx หรืออะไรดี/ขอบคุณล่วงหน้า

อีกนิด ที่กูมาถามเพราะมีคนเจอนิยายเรื่องนึง เหมือนของกูเดะ แบบแคปมาหลายอย่างมันคล้ายมาก แต่ก็พูดยาก กูกลัวเป็นแค่ความรู้สึกของกูเอง กูออกงานก่อนพอขายได้ เขาออกหลังดังกว่าได้ป้ายแดงและมีคนฟอลเยอะ กูเลยสับสนไม่รู้จะยังไงดี คิดว่ากูต้องเล่นโซเชียลให้คนรู้จักว่าบ้าง แต่ก็ฝืนมากว่ะ

>>659 ตรงที่เหมือนคืออะไรบ้าง ขอคร่าวๆ

>>660 ความเป็นพระเอกคล้ายกันมาก นิสัยใจคอถอดมาเลย
พาร์ทการงานพระเอกกูบรรยายลักษณะเฉพาะว่าเขาดีกับลูกน้องยังไง เช่นabcdefg/ทางนั้นก็ยกมาเหมือนกันแต่ใส่สำนวนเช่นabc จ้าาdefgจ้าา
พาร์ทพี่ชายพระเอกกูบรรยายความรู้สึกว่าเป็นคนแบบนี้ เขาก็ยกลักษณะนั้นมาเลยแต่มาเพิ่มความเป็นตัวเองไป
มันเป็นความรู้สึกกูเองว่าเหมือนแต่กูก็ไม่สามารถไปถามไถ่อะไรว่ะ กูก็ไม่มั่นใจขนาดนั้น

>>661 ถ้าแบบนี้ยากจริง ถ้าไม่ได้นิสัยยูนีคจัดๆ แบบชอบตดตอนกินข้าวสมมุติ อะไรแบบนี้ถึงอาจจะเคยอ่านละได้แรงบันดาลใจมาจากมึง ถ้าเขายืนกรานว่าเปล่าค่ะ มึงกลายเป็นผู้ร้ายทันที ให้เค้าแคปไปดราม่าได้อีก

ตอนนี้กุเข้าใจอารมณ์คนที่เขียนเรื่องที่แบบทั้งเรื่องนางเอกพัวพันกับคนนั้นคนนี้ให้คนอ่านแบ่งฝ่ายเชียร์ผู้เด็ดๆ แต่สุดท้ายมาจบเรื่องกับไอ้หอกที่ไหนไม่รู้ที่โผล่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยตอนท้าย อารมณ์ทรูบลัดไรงี้แล้วว่ะ คือกุเรื่องที่กำลังเขียนมันมีทรงจะทำนองนี้เลย นางเอกกุมีปัญหาภายในเยอะมาก กุอยากให้พระเอก และผช หลายๆ คนมาช่วยไกด์จนนางอัพเวลตัวเองได้ แต่เพราะคาร์ที่วางๆ ไว้กุรุ้สึกมันไม่น่ามาลงเอยกับพระเอกได้อะ แต่คนอ่านไม่น่าชอบใช่ปะ

>>661 ถ้าแค่นิสัยใจคอถอดมานี่ยากจริง
ลองเทียบคำบรรยายแล้วใช้คำเหมือนกันซัก 40-50% ยังพอจะมีหวัง แค่พอจะมีหวังนะมึง

>>658 ก็ตั้งทั้งทวิตทั้งเฟซเลย ปล่อยร้างหน่อยก็ได้ ไม่ต้องสุงสิงกับใคร อัพเดทงานล้วนๆ ไม่ต้องฝืนเข้าสังคม

อ้อ แต่เรื่องงานคล้ายกันนี่พูดยาก มันมีความบังเอิญแบบบังเอิญตะโกนจริงๆ นะ ส่วนตัวก็เคยเจอ แต่ไม่เคยชี้หน้าหาว่าใครก๊อปใครว่ะ เรื่องก็อปนี่ข้อหาร้ายแรงสำหรับนข.มากกก ต่อให้เหมือนจริงแบบลงรายละเอียดเลยแต่ไม่ได้ก๊อปก็เป็นไปได้อะ

ยกตย.(สมมติ) นข.ไทยออกงานนึงก่อน หลายปีถัดมาซีรีส์เกาออกพล็อตเดียวกันเป๊ะ รายละเอียดก็คล้ายกัน มันจะมุดข้ามประเทศมาก็อปก็ไม่ใช่ปะ 555 แต่ถ้ากลับกันเกาออกก่อน คนดูทั่วบ้านทั่วเมือง ไทยออกงานทีหลัง (แต่ไม่เคยดูซีรีส์เกาที่ว่า) จะโดนข้อหาก้อปพล้อตทันที เศร้าปะมึงว่า

>>658 เพจมะ แบบถธ มาเฉพาะช่วงออกหนังสือ

มึงๆ ถ้ารายได้ไม่เกินเดือน20k มึงทำจ่ายภาษีปะ

>>668 ตราบใดที่มีงมีรายได้มึงต้องยื่น

>>668 แค่เกิน 60000 ต่อปีต้องก็ต้องยื่นแล้ว เสียไม่เสียคำนวณแล้วค่อยว่ากัน ยิ่งเงินรับจากพวกบ.อย่างเม็ดอย่างทัน ถ้าไม่ยื่นมึงเตรียมตัวเลย ข้อมูลถูกส่งใส่พานไว้ที่คลังดาต้าพี่สรรพอยู่แล้ว พี่แกรอสักสองสามปีให้เบี้ยปรับงอกเงยก่อนค่อยเล่นทีเดียว

>>670 ห๊าา 60000 ต่อปี ต้องเสียภาษี?

>>671 เขาบอกยื่น ไม่ได้แปลว่าจะต้องเสีย ต้องคำนวณก่อน

ky ขอถามอะไรลามกๆหน่อยนะ ปกติกูมักให้โจ้ยพอ.ที่กูเขียนใหญ่สุดแค่ 56 (ปกติเขียนขนาดพอดีๆมาตลอด) ก็เขียนงี้มา 2-3 คน เหมือนนักอ่านจะจำได้เลยบอกขำๆว่าเรื่องหน้าอยากได้ใหญ่กว่านี้จัง แต่กูว่ามันไม่น่าจะฟินแล้วหน่า555 เคยไปส่องพวกเว็บส่งการบ้านของหนุ่มๆที่ซื้อสาวๆไป โปรไฟล์สาวแต่ละคนถึงขั้นบอกว่า 54-56 นี่จะเก็บตังค์เพิ่ม คือกูเข้าใจถูกใช่มะว่ามันไม่น่าจะเสวละ

ในใบใช้ยื่นภาษีของเม็บนี่มันมีชื่อนปก.หรือชื่อเรื่องที่เราเขียนป่ะวะ ละมันอัพเดทเข้าในแอคเค้าท์สรรพากรอัตโนมัติใช่ป่ะ พอดีกุไม่ได้ยื่นภาษีเอง ป้าข้างบ้านที่รุ้จักกันเค้าทำงานด้านนี้แม่กุเลยให้เขาทำให้ทั้งบ้านกุเลย เรื่องของเรื่องกุกลัวที่บ้านรุ้ว่าเขียนนิยาย 555 แต่ก็กลัวว่าป้าเขาจะไม่ได้เข้าไปดูว่ากุมีรายได้ทางอื่นด้วยแล้วกุโดนเก็บย้อนหลัง

>>673 ถ้ามึงมองตามความเป็นจริงมันอาจจะใหญ่ไป
แต่ถ้ามึงมองแบบนิยายค.ใหญ่เอวดุเส้นเลือดปูดโปนมันทำให้พระเอกดูทรงพลังมีแรงดึงดูดทางเพศกว่าคนปกติ และมันทำให้เสวได้เสมอ

>>674 ไม่มี นปก มีแค่ชื่อมึง

>>674 มึงต้องบอกเขาอยู่ดีว่ารายได้มาจากอะไร ป้าเขาจะได้จัดประเภทรายได้ถูก อย่างเงินเดือนก็อยู่ประเภทหนึ่งเงินจากเขียนนิยายก็อยู่อีกประเภท มันต้องแยกนะเว้ย ไม่ได้นับรวม ถ้ายื่นผิดระวังโดนปรับย้อนหลังนะมึง

>>674 ป้าคนนั้นเขาไม่รู้เห็นกะมึงหรอกว่ามึงมีรายได้อะไรบ้าง ยกเว้นปีล่าสุดที่สรรพใส่ระบบให้คนเสียภาษีดึงข้อมูลหักณ.ที่จ่ายที่นำส่งไว้จากบ. ห้างร้านมาใช้ได้ (​ซึ่งก็มีมั่วๆ ปน ๆ อยู่สรรพยังกั๊กตัวเองอยู่ว่าให้คนเสียภาษีเช็คข้อมูลก่อนใช้ ถ้าพลาดใช้ผิดสรรพไม่เกี่ยวน้าาาา)
​ถ้าป้าแกเค้าเอาเลขบัตร เลขหลังบัตรวันเดือนปีเกิด ฯลฯ ของมึงไปเช็คตรงนี้ให้อย่างละเอียด เค้าก็อาจจะสงสัยมาถามมึงว่าหักตัวนี้มาจากไหนค่าอะไร
ถ้ามึงไม่บอกเค้า เค้าไม่ได้ประเมินตัวเลขตรงนี้ส่ง = มึงหนีภาษี ถ้ายอดไม่เยอะไม่เข้าข่ายเสีย (aka : นักเขียนยอดแห้ง รายได้เดือนละหลักสิบหลักร้อยแบบกู)​สรรพมักจะหลับตาลืมตาข้างไม่ว่าอะไรมึงเพราะคำนวณไปก็ไม่มีภาษีที่ต้องจ่าย
สรรพมีแค่ยอดตามใบหักณ.ที่จ่ายที่มึงถูกหักแล้วพวกเม็ดพวกธันส่งให้สรรพ แค่คูณเรทกลับเค้าก็รู้แล้วว่ารายได้มึงต้องไม่ต่ำกว่านี้ๆๆๆ ถ้ายอดปังแต่ไม่จ่ายภาษี เตรียมร้อนๆหนาวๆได้เลย

กูเพิ่มให้อีกนิด ว่าถ้ามึงมีรายได้จากงานเขียนเดือนละ 20000 และไม่มีรายได้อีื่นอีกแล้ว มึงยิ่งควรยื่น เพราะมึงถูกหักภาษีส่งสรรพ ไปแล้วราว ๆ 7000 (240,000 *3%) ซึ่งหลังคำนวณภาษีบุคคลแล้วยอดนี้ยังไม่ถึงเกณฑ์เสียภาษี ดังนั้นมึงขอเงินภาษี 7พันที่จ่ายให้สรรพเกินไปกลับมากินข้าวได้

กุละมึน เมื่อไหร่ มันจะทำให้จ่ายง่ายกว่านี้วะ หรือกุโง่เกิ๊น ที่เคยทำๆ ไป กุว่าแม่งต้องปิดบ้างละ ห่าเอ๊ย

กูเป็นนักเขียนโนเนมหน้าใหม่ลงนิยายไป 20 ตอน คอมเมนต์มีประปรายแบบตอนละ 1-2 คน บางตอนก็ไม่มีคอมเมนต์ มีคนมากดเข้าชั้นประมาณ 40 คนนี่ถือว่าเยอะป่ะวะ แต่กูเขียนมาได้ซักระยะแล้วประมาณครึ่งปี เขียนๆลงๆตามใจตัวเอง ไม่ได้จะทำขายเป็นอาชีพ ว่างตอนไหนก็มาเขียน แต่แค่อยากรู้เฉยๆว่าระดับประมาณกูเนี่ย ยอดติดตามถือว่าเยอะหรือไม่เยอะวะ สำหรับกูถือว่าเยอะนะ 55555555555555555

ใครเคยทำพวกป้ายลด มีไม่เยอะสอยโลด โค้งสุดท้ายแล้วนะ ในmeb บ้างไหม กูอยากรู้ว่ามันจำกัดไว้กี่เล่ม หรืออยู่ที่เรากำหนดวะจำนวนเล่มไปวะ

ky กูจะเขียนแนวระลึกชาติในโลกเราๆนี่ละ ไม่มีเรื่องเหนือธรรมชาติแบบผีตามติดหรือพลังวิเศษอะไร พ้อยคือตัวเอกระลึกชาติเพื่อตามหาเพื่อนในชาติก่อน เพราะสัญญากันก่อนตายไงว่าจชาติหน้ามีจริงจะขอเกิดมาเป็นเพื่อนกันอีก แล้วร้องเพลงด้วยกันอีกนะ ซึ่งต่างคนต่างจำชาติก่อนได้ แต่กว่าจะหากันเจอก็เกือบกลางเรื่อง
กูควรจะใช้หมวดไหนดีวะ มันคือแฟนตาซีป่าว หรือผจญภัยดี เลิฟไลน์ไม่มีเลยเพราะกูตั้งไว้ว่าเป็นเรื่องของเพื่อนรักกันจริงๆ ที่ชาติก่อนเกิดในยุคที่อาชีพศิลปินก็แค่เต้นกินรำกิน แต่สองคนนี้พยายามสู้ละนะจนใกล้สำเร็จละได้จัดงานคอนเองแบบงานใหญ่มากๆ จบคอนนี้เกียมตัวโกอินเตอร์ แต่ดันเกอดอุบัติเหตุจนขิตยกงานเลยได้ตายพร้อมกันงี้

>>683 ถ้าตามหากันแบบธรรมดา ไม่ได้ออกสำรวจ ตึก ภูเขา เผากระท่อม ลงแฟนตาซี
>>682 จำได้ว่าสูงสุดไม่เกิน 200 เล่ม นข.ปกติทำได้แค่ช่วงจัดแคมเปญ ส่วนนอกเหนือนั้น สนพ.คงดีลกับเม็ด มั้งนะ
>>681 โอเคเลยเพื่อน เก่งแล้ว บางคนใหม่มากๆ ลงเป็นร้อย คอมเม้นแทบไม่มี

ky เพื่อนโม่งหัวกุตัน คิดไม่ออกว่าจะให้พระนางมาเกี่ยวข้องกันยังไงดี กุควรทำอะไรดีถึงจะคิดออก คิดมาจะเดือนนึงแล้ว

>>685 ดูหนัง ดูการ์ตูนสิมึง ซีรีย์ อนิเมะแนวโชโจ ดูว่าพระเอกนางเอกมันเจอกันยังไง รักกันตรงไหน งานสายตา สกินชิป จุดโดนตก

>>686 เอาจริงๆ กูว่ามังงะ มันธรรมชาติมาก เจอกันที่ร้านชำ คนหนึ่งเป็นคนซื้อ อีกคนเป็นพนักงาน หรือบางเรื่องก็ทำงานอยู่ในร้านเดียวกันนี่แหละ ทำงานบริษัทเดียวกัน พนักงานเหมือนกัน โต๊ะใกล้กัน อยู่ห้องเช่าตึกเดียวกัน มหาลัยเดียวกัน โรงเรียนเดียวกัน ขึ้นรถไฟคันเดียวกัน ชีวิตประจำวัน เบๆ มาก

>>684 ตามหาธรรมดานี่ละ งั้นก็ลงแฟนตาซีได้สินะ ตอนแรกกูไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าลงหมวดนี้ดีมั้ย เพราะหาข้อมูลละเจอนิยายเดี๋ยวนี้แนวเกิดใหม่ระลึกชาติในโลกเดิม มักมาแบบมีสกิลซูติดตัวด้วยงี้ ชาติก่อนเป็นไอ้กากชาตินี้มีบัฟแต่เกิดเลยกลายเป็นเทพทรู ไม่สกิลพระเจ้าให้ก็สายเลือดพ่อแม่ จนกูเขวๆเลยเชี่ยละแบบที่กูจะเขียนมันยังถือว่าเป็นแฟนตาซีได้ป่าววะ ถ้าตัดเรื่องระลึกชาติมันก็แนวไลฟ์สไตล์เฉยๆ แต่ปมมันมาจากการระลึกชาตินี้ละตัดไม่ได้เว้ย แบบคล้ายๆลูกโอชิอะ เอาปมตัวตนในชาติก่อนมาขยี้ในชาตินี้

>>688 อยู่หมวดนี้ได้ พวกแนวรักแต่มีเรื่องเหนือธรรมชาตินิดหน่อย ก็ยังไปลงผมวดนี้เลย แบบสมมตินางเอกเป็นผีงี้

>>685 มึงหาจุดตัดที่สองคนนี้จะมาเจอกันให้ได้ก่อน สมมติทำงานกันคนละที่ แต่เจอกันบนรถไฟฟ้าขบวนเดียวกันทุกวัน เป็นพนักงานออฟฟิศกับพนักงานร้านกาแฟแถวๆนั้น รู้จักกันผ่านเพื่อนแนะนำมาในงานเลี้ยง งานแต่ง งานรวมญาติอะไรก็ได้ ปัดทินเดอร์ยังได้เลยมึง เพื่อนกูเจอผัวเพราะปัดทินเดอร์โลเกชั่นแถวบ้านนี่ล่ะ

ky ถ้าผู้เก่ามันใจร้าย / เหี้ย หรือชั่วสุดตีนเลย ละมีผู้แสนดีโผล่มา มึงว่านักอ่านจะเชียร์ใครวะ 55555
+++ ถ้าบอกนักอ่านแต่แรกเลยว่าใครคือ end game นี่มันจะเสียอรรถรสปะ 5555555 คือกลัวเขาเรือล่มแล้วเสียใจ 5555

>>691 กูอยู่ทีม #ผัวที่ดีคือผัวใหม่ หล่อรวยค.ใหญ่แซ่บๆรักเดียวใจเดียวคลั่งรักเว่อร์ดีเหมือนลอยมาจากฟ้าโปรดสัตว์ผู้ตกทุกข์ได้ยาก 3,000ปีมี1คน แบบผัวเก่าเป็นขี้ตรีน

>>691 ก็บอกแบบติดสปอยล์เตือนไว้สิ กูเห็นบางเรื่องพอไม่บอกว่ามีผัวใหม่ นักอ่านบางคนแม่มด่าอีกว่าทำไมไม่บอกก่อนว่าจบแบบนี้ รับไม่ได้ต่างๆ เพราะบางคนคือชอบแนวผัวโบ้มากกว่าผัวใหม่ ส่วนตัวกูถ้าผัวเก่ามันสุดตีนเช่นแบบนอกกายนอกใจ ทำร้ายร่างกาย หรือขืนใจ ไรงี้ แช่งให้ตายห่า หาผัวใหม่เท่านั้น

>>691 นิยายสมัยก่อนเขาไม่ค่อยบอกกันนะ อย่างมากก็บอกโครงเรื่องย่อๆว่ามันเกี่ยวกับอะไร ยุคนี้กูโคตรงงว่าต้องบอกต้องเตือนอะไรขนาดนั้น นักอ่านบางคนโคตรตลก แค่เนื้อเรื่องออกมาไม่ตรงใจก็ด่า งง ด่าทำไม ไม่ถูกใจก็ไปเขียนเอง

แนวรักผู้ใหญ่ของเม็ดนี่ปล่อยผีได้เต็มที่เลยใช่ป่ะ พระเอกแบล็กเมล์ให้นางเอกมีเซ็กส์ด้วยไรงี้? เขียนไปจะไม่ถูกหยิบมาเชือดใช่ป่ะ

>>695 ถ้ามึงไม่ดังก็ไม่โดน อันนี้พูดจริงๆ 5555555555555555

>>696 ตั้งใจจะอวตารเขียนปล่อยผี งั้นก็เท่ากับไม่ดังเลย 5555

>>694 นักอ่านสมัยนี้มันง่าว เซนสิทีฟไปทุกเรื่อง

>>695 ไม่รู้ว่าปล่อยได้มั้ย แต่เห็นมีขายแนวนี้อยู่ แล้วก็เคยอ่านเรื่องนึง เลี้ยงมาเป็นลูกตั้งแต่เกิด สุดท้ายเน้ดลูกทำเมียตอน17 กุอึ้ง

>>699 แจ้งสอยเลยมึงอันนี้ผิดกฎ

* ห้ามมีฉากบรรยายเพศสัมพันธ์ของเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี, บรรยายเพศสัมพันธ์ของคนที่มีสายเลือดเดียวกัน, มีคำหยาบคายในฉากบรรยายเพศสัมพันธ์ หากมีฉากเหล่านี้ทางเราขอไม่รับวางจำหน่าย

>>700 กุไปแจ้งแปป ตอนอ่านก็ตกใจว่าออกมาขายได้ไง กุแค่อยากอ่านโคแก่เสวๆไม่ได้อยากอ่านไรแบบนี้🥲

>>701 กุไม่ติด เลี้ยงต้อย กรูมมิ่ง แต่ 17 ก็เกิ๊น ขยับไป 18 สักหน่อยก็ได้มั้งน่ะ

กูลองใช้ AI แต่ง

ในเมืองที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบและแสงสี มนุษย์เงินเดือนสามคนกำลังต่อสู้กับอาการ 'burn out' ที่เกิดจากงานที่พวกเขาทุ่มเทอย่างหนัก แต่ละคนพบกับจุดพลิกผันในชีวิตที่ไม่เพียงแต่ช่วยพวกเขาหลุดพ้นจากวังวนของความเครียด แต่ยังนำพาไปสู่เส้นทางใหม่ที่เต็มไปด้วยความหมายและความสุข

ปิติ หนุ่มสายไอทีที่พบว่างานที่เคยเป็นชีวิตจิตใจของเขาเริ่มสูญเสียความหมาย เมื่อเขาตัดสินใจหาความช่วยเหลือจากนักจิตวิทยา เขาไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับนิรา, หมอจิตแพทย์สาวที่เป็นแฟนเก่าสมัยเรียนมัธยมของเขา เรื่องราวในอดีตที่ไม่เคยจางหายและความเข้าใจทางอารมณ์ที่นิรามีต่อปิติช่วยให้เขาเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับความเครียดในการทำงานและเริ่มรักษาบาดแผลในใจ ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นใหม่นี้ไม่เพียงแต่ให้กำลังใจปิติ แต่ยังเป็นแรงบันดาลใจให้เขาหาทางออกจากความหมดไฟทางอารมณ์ในการทำงาน

สุดา พนักงานบริษัทที่เคยทุ่มเทให้กับงานจนลืมดูแลตัวเองและครอบครัว การตัดสินใจลาออกไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การที่แม่ของเธอป่วยทำให้เธอมีเหตุผลที่จะกลับไปดูแลแม่และรับช่วงต่อสูตรขนมที่แม่เคยทำให้กินตอนเด็ก การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ทำให้เธอค้นพบความหลงใหลในการทำขนมและเริ่มธุรกิจขายขนมจากสูตรของแม่ เธอพบว่าความสุขที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การทำงานหนักจนไม่มีเวลาให้ตัวเอง

และครอบครัว แต่อยู่ที่การทำในสิ่งที่เธอรักและการใช้เวลากับคนที่เธอรัก

อนุรักษ์ หนุ่มนักวิเคราะห์ที่เป็น perfectionist และพยายามควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างให้สมบูรณ์แบบ เมื่อเขาเริ่มสอนงานพนักงานใหม่ ความเข้าใจที่มีต่อความไม่สมบูรณ์ของมนุษย์ทำให้เขาเรียนรู้ที่จะยอมรับความผิดพลาดและความไม่สมบูรณ์ เขาพบว่าการทำงานร่วมกับผู้อื่นนำมาซึ่งความสุขและความพึงพอใจในการทำงานที่เขาไม่เคยคาดคิด ความสัมพันธ์กับพนักงานใหม่ที่เข้ามาช่วยเหลือเขาในโปรเจ็กต์ล่าสุดเป็นการพบรักที่ไม่คาดคิด และเป็นการเรียนรู้ว่าชีวิตและงานนั้นมีค่ามากกว่าแค่การไล่ตามความสมบูรณ์แบบ

เส้นทางของพวกเขาทั้งสามคนไม่เพียงแต่ช่วยให้พวกเขาหลุดพ้นจากอาการ burn out แต่ยังนำพวกเขาไปสู่การค้นพบความหมายใหม่ในชีวิตและความสุขที่ไม่เคยคาดคิด

>>703 อันนี้คือนิยายจริงๆหรือเรื่องย่อ กูมองไม่เห็นชั้นเชิงในการเล่าเลย ai ไม่เข้าใจแล้วแหละว่านิยายคืออะไร โดยส่วนตัวถ้าสำนวนแบบนี้กูไม่จ่ายเงินให้นะ

>>704 สำนวนแบบนี้คือยังไงเหรอมึง ขยายความหน่อยกุอยากใส่ใจ
มันดูแห้งแล้งราบเรียบ หรือเหมือนขาดอะไรไปยังไง
กุลองอ่านมันเหมือนหนังสือ เรียนว่ะ

>>705 มันเหมือนคำโปรยหลังปกนิยายหรือไม่ก็เรื่องย่อมากกว่าอะ จะว่าแห้งแล้งก็ใช่แหละ กูไม่รู้ว่าคุณปิติเค้าเป็นใคร เป็นคนยังไง หน้าตาแบบไหน อยู่ในสังคมแบบไหน ชื่อเล่นว่าอะไร ชอบกินกาแฟอะไร มันไม่มีเลยว่ะ เป็นแค่มนุษย์สมมติคนนึงซึ่งกูไม่รู้จักมัน ทำไมกูจะต้องอยากรู้เรื่องของมันด้วย มันเบิร์นเอาท์ แล้วไปอินเลิฟกับจิตแพทย์ เออ กู้ดฟอร์ปิติ ยินดีด้วยนะ แต่ไม่ได้อยากเสือกเรื่องของปิติจนพร้อมจ่ายเงินน่ะ

>>703 กูเคยใช้ AI คิดพล็อตก็ประมาณนี้อะ ของกูเคยได้พล็อตนอ.เป็นครูวิทย์ พอ.เป็นวิศวะมั้ง เจอกันในร้านกาแฟ มาเจอกันอีกทีครูมาเสนองานไรสักอย่างโครงการใหญ่แทบจะรีโนเวทโรงเรียน ครูวิทย์มีอำนาจขนาดนั้นเลยอ่อวะ ความสมเหตุสมผลยังไม่มีแหละ แต่ถ้าเอามาเปลี่ยนชื่อ เพิ่มฉาก เขียน promt ถามดีๆก็ต่อยอดได้เยอะเลย ความคิดตั้งต้นคือ AI ให้มันเสนอฉากเสนอเหตุการณ์เสนอความขัดแย้งในเรื่องมาให้ แล้วก็มาเขียนต่อใส่คำพูดลงไป เดือนนึงจะออก 10 เล่ม(สั้นๆ)ยังได้เลยมั้งถ้าขยัน กับมีอีกแบบว่าเขียนด้วยสำนวนนักเขียนคนไหน(ส่วนใหญ่ตายไปละ) อันนั้นก็น่ากลัว

เห็นในเม้ดมีคนเอานิยายเอไอมาขายด้วย แบบรูปปกคือขึ้นว่านิยายจาก ai ละในโปรยเรื่องคือเขียนว่าเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นด้วย ai ยอดฮิตตัวหนึ่ง มันได้จริงๆอ่อ

>>708 กูว่าได้นะ เพราะมันมีอิพวกไม่แอนตี้AI แอนตี้ทำไมไม่ผิดก.ม.ซะหน่อย และมองว่ามนุษย์ที่ฉลาด(ตัวมันเอง)สามารถเรียนรู้และควบคุมมันได้ กล้สใช้เอไอก็กล้ายอมรับไม่กลัวเกรงสิ่งใด ปิดใจไม่ฟังว่าเอไอมันขโมยผลงานใครมายำรวม กล้าเอามาขายเพราะมองว่าคนอ่านเลือกอ่านนิยายที่สนุก มากกว่าจะสนว่าใครแต่ง หรือใช้ปกอะไร พวกแอนตี้ก็ดิ้นไปสิ กูจะขายซะอย่าง เมbก็ไม่ห้ามกุมึงมีสิทธิ์อะไร กุว่ามันน่าจะคิดแบบนี้555

จิตแพทย์จีบกับคนไข้โคตรผิดจรรยาบรรณ โดยฟ้องถอนใบได้เลยนะนั่น

>>710 ส่งให้คนอื่นรักษาต่อไง ตัวเองถอยออกมาก่อน จีบในฐานะคนธรรมดา ยังผิดอยู่มั้ย?

ky ปกติมึงหาบก.กันจากที่ไหนวะ เว็บจ้างงาน คนแนะนำ หาตามเฟส หรือส่องในเล่มนักเขียนเอา กูอยากจ้างบก.มืออาชีพของสนพ.แต่เขาอินดี้กันจังเลยวะ ช่องทางติดต่ออะไรไม่มีเลย

>>708 ได้สิ แฟร์ดีที่บอก คนจะอุดหนุนไม่อุดหนุน เวบจะแบนไม่แบนในอนาคตก็ว่ากันไป
ถ้าถามกู เอไอภาษาไทยณ.ตอนนี้ เอามาใช้แต่งเลยเพียวๆ มันไม่ได้ง่ายเท่าไหร่อ่ะ ความสละสลวย ความสมเหตุสมผล รายละเอียด ยังต้องใช้คนเกลา คนสั่ง คนตบ อยู่ค่อนข้างมาก ถ้าเอามาเพียวๆเลยคุณภาพงานมันจะบอกชัดอยู่
แต่อย่างว่ากุเชื่อว่าคนไม่สนไรเลย จะเปย์ก็คงมี ทุกวันนี้งานหัดเขียนคำผิดตรึม เหตุผลอิหยังวะที่ขายดีก็มีมากอยู่ โดยเฉพาะเรื่องเสียวสั้นๆ วงการเรื่องเสียวโดนหรือยังวะ ถ้าเอไอมันมีฐานข้อมูลเรื่องเสียวนี่กูว่าอันนี้อาจจะเจนง่ายก็ได้นะ

>>713 ขอถามเป็นความรู้หน่อยว่า เอไอเจนนิยายนี่อารมณ์เดียวกับเอไอที่เจนรูปวาดปะ ที่แบบรวมๆลายเส้นมาเจนออกมาเป็นรูปใหม่ หรือเอไอเจนนิยายมันคือสร้างของมันขึ้นมาใหม่เลย

>>714 ฟีลเดียวกันนั่นละจ้า สนพ.ตปท.ถึงขั้นไล่แบนเลยนะ ใครส่งมาไม่ตีพิมพ์ให้ หรือจัดประกวดมามีคนพยายามเขียนก็จับได้จ้า แล้วมีพวกดันทุรังเอาไปเจนร่วมกันแบบทำทั้งภาพทั้งตัวหนังสือ ออกมาเป็นนิทานเด็กงี้ ซึ่งงานสวยดีแต่มันไม่ได้ไง นิทานเด็กมันต้องออกแบบมาให้เข้ากับพัฒนาการของเด็ก แต่เจรเอไอแม่งเอามาตัดแปะมั่ว ๆ คนสาปหนักอยู่

>>714 ต้องเข้าใจก่อนว่า เอไอมันไม่สามารถสร้างอะไรจาก 0 ได้อะ หมายความว่าทุกอย่างที่มันเจนออกมาแปลว่ามีข้อมูลตั้งต้นทั้งนั้น เรียกง่าย ๆ ว่ายำ สมมติมึงไปถาม ai ของกูเกิ้ลว่าอยากเขียนแนวโรแม้งปจบ. แนะนำพล็อตหน่อย ที่แม่งแนะนำได้เป็นตุเป็นตะแม่งก็ดูดมาจากสักเว็บนั่นแหละ มันก็เหมือนมึงเอาเรื่องชาวบ้านมายำ แค่ให้เอไอมันย่อยให้เฉย ๆ

ถามหน่อยเขียนเปิดนิยายยังไงกันอะ แบบบทแรกคำโปรยบทต่อไปเข้าเนื้อเรื่องตอนที่1งี้ หรือเปิดมาก็เข้าเนื้อเรื่องเลย ตันมาก

>>714 ซึ่งจริงๆ อีบ. พวกนี้ก็ขโมยนิยาย/บทความ/หนังสือมาสอนเอไอแบบผิดลิขสิทธิ์ ไม่ต่างกับที่ขโมยงานนักวาดแหละ เรื่องใหญ่วงการก็ นสพ. เจ้ายักษ์ของเมกา The New York Times ไล่ฟ้องพวกแชทบอทเอไอเพราะขโมยบทความของนักข่าวเขาไปใช้สอนมัน ฝ่ายนักเขียนดังๆ ของตปท. ก็มีคนเขียนเกมออฟโธรนกับนข. ดังๆ แนวแฟนตาซีคนอื่นรวมตัวกันฟ้องอยู่

>>713 เรื่องเสียวได้แล้วมึง แต่ต้องรันแบบ local อะ จริงๆ พวกแชทบอตออนไลน์กูว่าเขียนไม่ดีเลย 18+ มันก็ไม่เขียนให้ ต้อง llm ที่คนเทรนด์กันมาเยอะๆ อันนี้ prompt เป็นรายตอนได้เลย ฉาก nc ถ้าเลือก llm ถูกตัวจะเอาพิสดารขนาดไหนมันเขียนให้ได้หมด เขียนนิยายแสนคำใช้เวลาครึ่งชม.ถ้ามึงทำทรีตเมนต์ดีๆ

มึงเทคนิคการเขียนนิยายยาวๆไหลไปเรื่อยๆให้รอดนี่เขาทำยังไงวะ กูเขียนได้อย่างยาวสุดก็สองเล่มแบบไม่หนามาก สัก60-70บท แต่งนานอยู่นะ แต่กูไปอ่านนิยายในฉีเตี่ยนเห็นเรื่องท็อปๆแต่ละเรื่อง1000+ตอนทั้งนั้น อัพทุกวัน วันไหนไม่อัพนักอ่านคือตามด่าตามแช่งอย่างกะคนเขียนไปทำใครตาย เขาปั่นกันไปได้ไงวะ ไม่ใช่ตอนแบบฝอยๆหน้าสองหน้าด้วยนะ

>>720 เขาไม่แก้ไงมึง เขาวางโครงแล้วเขียนดุ่ยๆๆไปเลย พลาดก็เยอะ แต่เดี๋ยวค่อยไปตบๆเอาตอนจะรวมเล่ม ถ้าได้รวมนะ

>>720 นิยายจีนหรอ ถ้านิยายจีนส่วนมากยาว ๆ กันที่กุอ่านก็น้ำซะเยอะนะมึง เหมือนเขาวางโครงเรื่องไว้ คร่าว ๆ แล้วใส่พวกชีวิตประจำวันตัวละครไปด้วยอะ กว่าจะเข้าปมก็อาจจะท้าย ๆ เล่ม มันเลยยาว

>>722 จีนๆ กูไปอ่านอิพวกแนวฝึกวิชา ตบคู่แข่ง เก็บสาวเข้าฮาเร็มแนวๆนั้นมา

>>720 อ่านแนวย้อนไปเป็นแม่ทำสวน ไอเหี้ยบรรยายทำอาหารแดรกทุกวัน บรรยายยันรูตรูดเป็น มันก็ยาวเป็นพันตอนดิ

>>720 น้ำล้วนมึง ไอ้นิยายจีนที่เห็นยาวๆอะ ส่วนมากไร้สาระไม่มีผลอะไรกับพล็อตหลักด้วยซ้ำ แต่ใส่ๆมาเหมือนมีมายด์เซ็ทว่ากูต้องยืดเรื่องให้ได้มากที่สุดให้นักอ่านตามต่อไป มันไม่เหมือนแนว sol ของเกาะด้วย sol ของเกาะมันเล่าชีวิตประจำวันของตัวเอกไปเรื่อยก็จริง แต่ดีเทลมันก็มีอะไรซ่อนอยู่เยอะ บางเรื่องมาแนวสาวออฟฟิศไปทำงาน แวะตลาดซื้อของทำกับข้าว มีสานสัมพันธ์กับคนรอบตัว แล้วมันใช้วิธีการเล่าแบบไม่ซ้ำ มันถึงสนุก แต่ของจีนมันออกทะเลหาเป้าหมายไม่เจอ ถึงมีเป้าหมายแม่งก็เดินออกนอกเส้นทางขึ้นเขาลงห้วยไป จุดหมายที่เดินตรงคงถึงในสามเดือนแม่งล่อเป็นสามสิบปีได้ อะไรประมาณนี้

>>725 จริงมากก น้ำเป็นส่วนใหญ่ แต่กุที่อ่านจีนโบฯ เป็นหลักดันไม่เบื่อ 55555 กุว่าส่วนนึงที่ทำให้มีคนตามต่อถึงมันจะน้ำเยอะจนล้นเพราะคาแรกเตอร์ว่ะ มีโครงเรื่องคร่าว ๆ มีปมหลักไว้ให้เรื่องมันมีจุดหมาย แล้วก็มีคาแรกเตอร์เด่น ๆ ทีนี้จะเขียนเป็น 1000+ ตอนถ้าคนอ่านชอบคาแรกเตอร์ก็ตามอ่านต่อได้

>>722 >>725 น้ำเยอะจริง แต่กูก็นับถือคนแต่งอยู่นะ ปั่นกันออกมาแบบห้ามหยุด ห้ามป่วย ห้ามตาย555 กูตามอ่านเรื่องหนึ่งปกติลงวันละสองตอน จะหยุดอัพทีคือคนเขียนต้องมาแจ้งล่วงหน้าก่อน แจ้งด้วยว่าจะหยุดกี่วัน อัพช้าคือโดนจิกตามยิกๆ ถ้าเป็นไทยนี่คนอ่านน่าจะโดนด่า

ky ปกติมึงขายนิยาย พอหมดโปรตอนลงครั้งแรกแล้วยอดขายหดเหลือศูนย์เลยไหมวะ

กูสงสัยนิดนึงว่ะ ไอ้เทรนด์สงสารนางร้ายนี่จุดเริ่มต้นมาจากไหนวะ พอดีกูเห็นคนด่ากรองแก้วแห่งจุฑาเทพซะยับ ว่ามายุ่งกับคนมีคู่หมั้นแล้ว แล้วไปอวยๆนางร้ายว่าน่าสงสารอย่างนั้นอย่างนี้ แต่คนอวยนางร้ายเรื่องนี้มันได้ดูจริงป่ะวะ นางเอกต่างหากที่น่าสงสาร อีสาวรากหญ้าชีวิตต้องสู้ เรียนไม่จบต้องออกมาหาเงินรักษาพ่อ ประกวดนางงามก็โดนเอาไปขายให้ไอ้แก่หัวงู มีหม่อมมาติดพันนางก็ไม่ได้ไปกระแซะอ้อล้ออะไร อีสาวนางร้ายจากตระกูลไฮโซในเรื่องซะอีกที่ชีวิตก็มีทางเลือกหลายทาง ไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอก แต่ทำตัวเหี้ยๆดอกๆเพราะเป็นคนสันดานเหี้ยอยู่แล้ว ยิ่งอีวิไลรัมภานี่จิตใจมันอำมหิตแบบวางแผนฆ่า วางแผนทำร้าย ทำตัวเหี้ยๆจิตใจเหี้ยไม่งั้นมันจะโดนเรียกนางร้ายเหรอวะ แต่กลายเป็นอวยนางร้าย นางร้ายโดนกระทำจนต้องร้ายดูน่าสงสารไปหมด ซึ่งกูสงสัยว่ามึงจับใจความเนื้อเรื่องยังไงกัน แค่นางเอกมาแทรกกลางผู้ชายที่โดนทาบทามให้หมั้นแบบไม่เต็มใจและไม่เคยรักคู่หมั้น อีนางเอกก็โดนตราหน้าเป็นอีชอคการีสนิมสร้อยไปแล้ว สมองตัดไม่ดูเหตุผลอื่นประกอบแล้วเรอะ

>>729 กูว่ามันไม่ได้ดูกันนะ อิพวกว้อแตกน่าจะเรียนประถม มัธยมกันอยู่ กระแสเข้าใจนางร้ายมันเพิ่งมาตอนที่รู้ว่าลูกๆนางร้ายซึ่งก็คือบรรดานางเอกพาร์ทปัจจุบันได้รับผลกระทบจากความแค้นของแม่ๆในอดีตเนี่ยแหละ คนเลยมาเข้าอกเข้าใจหัวอกนางร้ายกันว่าเจอเหี้ ยอะไรมาถึงมาลงกับลูกตัวเองแบบนี้ ตอนกูดูเมื่อสิบปีก่อนไม่เห็นมีใครเข้าใจนางร้ายแบบนี้เลย มีแต่สาปและสมน้ำหน้า ทำตัวเอง ชั่วเอง

>>729 >>730 เพราะพล็อตทะลุไปเป็นนางร้ายที่ฟอกขาวให้นางร้ายป่ะวะ ทะลุไปแล้วเจอว่านางร้ายน่าสงสาร นางเอกดอกแอ๊บแบ๊วตอแหล เลยเหมารวมหมดว่านางร้ายต้องน่าสงสาร แต่ตำแหน่งนางร้ายนี่ส่วนใหญ่ก็สันดานดอกจิตใจเลวทรามกันนะ ไม่งั้นมันจะได้ชื่อว่านางร้ายเหรอวะ ไม่ใช่แค่ผู้หญิงบุคลิกแซ่บๆสับๆสวยๆปากแดงๆอย่างเดียวถึงเป็นนางร้ายได้แบบที่ชอบสื่อกันในสมัยนี้

>>729 พวกนี้อ่านเว็บตูนเกา ทะลุมิติ เข้าร่างนางร้ายจนสมองไหล ไปหมดแล้ว

>>731 เอ้าคิดเหมือนกู5555 โดนพี่สาวเกาทำตรรกะบรรลัยหมดละอีพวกนี้

นางร้ายปากแดงๆแต่งตัวแซ่บๆแบบที่พอจะหวีดกันได้ต้องมาแนวประมาณเจ๊ลัสต์ใน FMA อะ ไม่ได้มีความแค้นส่วนตัวอะไรต่อกัน แต่เพราะอยู่ขั้วตรงข้ามกัน เป็นเป้าหมายที่ต้องกำจัดก็เข้ามาทำหน้าที่ตัวเอง จบงานก็แยกย้าย ไม่ใช่เป้าหมายก็ไม่ยุ่ง

แต่นางร้ายที่ใส่มาทั่วๆไปในเลิฟสตอรี่แบบ 90% ก็เป็นอีสันดานดอกประเภทที่ถึงจะไม่รังควานตัวเอกก็ยังทำความชิบหายใส่คนอื่นด้วยความเหี้ยของตัวเองน่ะสิ พวกนี้ไม่ได้มีอะไรน่าหวีดเลย แต่โดนฟอกขาวการกระทำซะงั้น แล้วก็ไปแต่งเรื่องให้นางร้ายน่าสงสารเพราะโดนนางเอกแย่งผัว ส่วนใหญ่ก็ด่านางเอกนิยายว่าเป็นอีดอกแอ๊บแบ๊วเข้ามาแทรกกลางคู่รัก อีพระเอกก็โดนด่าบ้างแต่ไม่เยอะ สมมติอยู่ในเซตติ้งคู่หมั้นที่นางเอกมาแทรกกลาง แต่ก็มักจะเขียนให้พระเอกมันไม่ได้รักคู่หมั้น โดนจับแต่งการเมือง โดนบังคับ ไม่ได้เต็มใจจะแต่ง คู่หมั้นก็ไม่ได้ทำให้พระเอกรักได้ อาจจะเพราะนิสัยหรือเคมีที่ไม่เข้า แต่พวกฟอกขาวสมองไหลแม่งก็ไม่ได้ดูหรอกเพราะคิดไปแล้วว่าพระเอกที่ไม่ชอบคู่หมั้นตัวเองเป็นพวกเหี้ยนอกใจ เลยเข้าข้างนางร้ายคู่หมั้นไป 100% จนลืมว่าเพราะอีนี่มันสันดานดอกเองรึเปล่า ว่าที่ผัวในอนาคตถึงไม่ชอบมึง

แล้วนางร้ายมันเสือกคิลไม่ตุยจากภาคแรก เก็บแรงแค้นมาเป็นขวากหนามอุปสรรคในชีวิตลูกตัวเองในภาคต่ออีก สันดาน ปสด แบบนี้มันน่าเห็นใจตรงไหนวะ เฮ้อ

แนวสิงร่างนางร้าย ในนิยาย ผุดเป็นดอกเห็ดแน่ๆ ส่วนพวกมึงกูขอคาดหวังแนวนางเอกนิยาย ลุกมาปกป้องตำแหน่งตัวเองจากพวกอีทะลุมิติว่ะ

Ky พอดีอยากเขียนตัวละครสดใสซันไชน์เกิร์ล เพิ่งฉุกคิดว่าแนวนี้ที่เคยเจอส่วนมากพวกชีค่อนข้างชีวิตดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ทำนองครอบครัวรักใคร่อบอุ่นมีคนซัพพอร์ตเสมอ ไม่เคยเจอเรื่องเหี้ยห่าทรอม่า นับว่ามี privilege ประมาณนึง ประเด็นคือสงสัยว่าถ้าเป็นอิสาวบ้านแตกชีวิตรันทดเจอแต่เรื่องหดหูงี้จะยังยิ้มหน้าเป็นมายเซ็ตโลกสวยสดใสได้อยู่มั้ยวะ มันจะดูไม่เรียลมั้ยมึงว่า หรือไม่เกี่ยวกันหรอก

>>735 กรองแก้วมันนางเอกสาวหวานป่ะ อีพวกมารตี วิไลมันเฟียซๆฟาดๆแรงๆคนเลยเชียร์มากกว่า แต่แม่งไม่ดูการกระทำเลย มารตีแม่งทะเยอทะยาน เห็นแก่ตัว รักสบาย จิตใจก็โหดเหี้ยมแบบจะเอาน้ำกรดสาดนางเอก ตัวละครแทบจะดำปี๊ดแบบหาความดีในใจยังไม่ได้ เวลาทำชั่วนี่แม่งไม่ลังเลหรือมีเมตตาอะไรเลย แต่ก็เชียร์กันซะงั้น พวกฟอกขาวนางร้ายมันสมองไหลกันจริงๆ อินมังฮวาเกิดใหม่เป็นนางร้ายกันเหรอ 5555555555

>>738 สมัยนี้สาวหวานอยู่ยาก บางทีมีการคอมเม้นท์ บางทีก็รู้สึกเหมือนนางเอกแอ๊บ 🤣

>>737 ขึ้นอยู่กับโตมาด้วยมายด์เซ็ทยังไงว่ะ เจอคนดีๆในชีวิตเข้ามาทำดีด้วยมันก็สามารถพร้อมยิ้มสู้ได้ แต่จะให้โลกสวยแบบทุกอย่างสดใสเหมือนชีวิตไม่เคยเจอความลำบากคือไม่ใช่ มันต้องมีความหม่นเจืออยู่ด้วย ต้องให้คาร์แรคเตอร์นี้เข้าใจโลกแต่ก็ไม่ได้คิดว่ามันหมดหวัง หดหู่ โลกหม่นอะไรขนาดนั้น ต้องมีคนดีๆเข้ามาเป็น role model ครั้งหนึ่งก็เคยเจอคนดีๆแบบนี้ก็อยากเป็นแบบเขา เช่นเด็กบ้านแตกเจอเรื่องรันทดสารพัด แต่ครูที่โรงเรียนเป็นครูที่ดี เอาใจใส่ เข้าใจปัญหา คอยช่วยเหลือดึงกลับมาให้อยู่ในแสงสว่างได้ ให้นางเติบโตมาว่าอยากเป็นคนที่ดีแบบนี้ เก็บไว้เป็นเซฟโซนมีเรื่องดีๆให้นึกถึง ถึงเจอเรื่องแย่ๆก็จะฝ่าฟันไปได้เพราะได้กำลังใจจากครู ประมาณนี้คงพอได้

>>737 มีนะมึง แต่มันจะไม่ใช่แบบที่มึงคิดไว้ว่ะ

ที่ทำงานเก่ากูเคยมีพนักงานคนนึง เป็นคนยิ้มเก่ง คุยเก่ง ตัวเล็กๆ น่ารักแบบซันไชน์เกิร์ลเลยแหละ แต่นางเคยเล่าว่าชีวิตวัยเด็กค่อนข้างลำบาก พ่อแม่แยกทางกัน ทางบ้านไม่ค่อยมีเงินเท่าไหร่ จบมหาลัยไม่ค่อยดัง ออกมาเป็นสาวโรงงาน ตอนกูรู้จักนาง นางเพิ่งโดนแฟนทิ้ง แต่มายด์เซ็ตของนางคือมองโลกในแง่ดีโคตรๆว่าตัวเองสวยและเป็นคนดีอะ ยังไงก็ต้องมีผู้ชายมีเงินมาชอบ แล้วเดี๋ยวผู้ชายจะแก้ปัญหาทุกอย่างให้เอง นางบอกว่าเป้าหมายในชีวิตของนางไม่ใช่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่เป็นการสร้างครอบครัวที่อบอุ่น งานไม่ยุ่ง มุ่งแต่หาผัวอย่างเดียว วันๆแวะห้องเมเนฯทุกสามเวลาหลังอาหารแบบสดใสซันไชน์

ความที่นางมองว่างานไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต เลยทำแบบมีเวิร์คไลฟ์บาลานซ์ อีกสิบนาทีเลิกงานนี่นางหิ้วกระเป๋าไปรอตอกบัตรแล้วนะ ใครแซวแกมจิกกัดนางก็ยิ้มสู้เพราะไม่รู้ว่าเขาแดกดัน ตอนเข้างานก็เข้าสายประจำเพราะแวะช่วยคนแก่ข้ามถนนบ้าง ช่วยหมาหลงทางบ้าง ช่วยแวะให้ข้าวแมว เอ้า วันนี้ออกจากบ้านเจอนกปีกหัก พาไปรักษาที่คลินิกดีกว่า แต่พอหมอรักษาเสร็จบอกว่าไม่มีค่ารักษานะ ขอให้ช่วยๆกัน แล้วก็กลับมาตอกบัตรเข้างานตอนสิบเอ็ดโมง เล่าให้คนอื่นฟังอย่างอิ่มเอมว่าตัวเองทำความดี พอโดนเตือนว่าสายบ่อยก็สลดไปนิดนึง มีบ่นๆให้ได้ยินว่าสายเพราะทำความดีช่วยเหลือผู้อื่นแท้ๆ แต่ไม่เป็นไร วันนึงความดีจะต้องตอบแทนนาง

พอได้ผัวปุ๊บ (เมเนฯคนนั้นแหละ) นางก็ลาออกจากโรงงานไปนั่งเป็นคุณนายเจ้าของร้านที่ผัวเปิดให้ บอกว่าเดี๋ยวความเก่งของนางก็จะทำให้กิจการผัวไปได้ดีร่ำรวยกว่าเดิมแปดสิบเท่า แต่ตอนนี้ใช้เงินผัวเป็นเบี้ยไปก่อน นางกลับมาเล่าให้ฟังว่าพ่อแม่ผัวไม่ยอมรับนาง บอกผัวให้ไม่ต้องพานางไปแนะนำ แต่นางจะยิ้มสู้ เพราะนางต้องหนักแน่นเป็นหลักให้ผัว นางแต่งกับผัว ไม่ได้แต่งกับครอบครัวผัว ซักวันเดี๋ยวครอบครัวผัวก็จะมองเห็นความดีและความอดทนของนางเอง

มึง คนแบบนี้มันมี! ขนาดกูไม่ได้ทำงานเกี่ยวข้องกับนางโดยตรงยังเห็นความซันไชน์ของนางกระแทกตา ไม่รู้จะว่าไง แต่เอาเป็นว่าดีแล้วที่นางได้ผัวและออกจากบริษัทไปได้สักที

>>737 >>741 เอาง่ายๆคือมีความสดใส แต่ไม่มีสามัญสำนึก กูว่าพวกมึงอาจจะเคยเจอคนแบบนี้กันมาบ้าง แต่คนนี้ที่กูเจอคือสุดแล้วจริงๆ ถถถถ

>>742 ทำไมมันดูสดใสแบบเอาที่ตัวเองสบายใจอยู่คนเดียววะ ดูสดใสแบบเห็นแก่ตัวว่ะ แบบทุกอย่างทำเพื่อตัวเองสบายใจ เบียดบังผลประโยชน์คนอื่นไม่สนแตดสนกีชาวบ้าน มันสดใสแบบใดวะนั่น555

>>743 เข้าทำนองโลกสวยใสไร้สมองอะ555 กูเคยเจอคนประเภทนี้ คล้ายๆที่โม่ง >>741 เจออะ แต่มาแนวรักษ์โลกพ่วงไปด้วย เป็นวีแกนอีก ความปสด.คูณสิบ ชีจะมีตรรกะว่าตัวเองทำดีแบบนี้ แล้วโลกก็จะส่งสิ่งดีๆมาให้นาง และอยากเผื่อแผ่การทำดีว่าแบบตอนแดกข้าวเที่ยงด้วยกันจะชอบพูดแนวๆถ้าวันนี้กูงดกินไก่ย่างไปมื้อนึง จะมีไก่หนึ่งตัวได้มีชีวิตต่ออีกวัน หรือบอกกูควรใช้กระเป๋าผ้าแทนกระเป๋าหนัง เพราะกระเป๋าผ้าเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม แต่กระเป๋าหนังเทียมนี่ย่อยสลายยาก ในอนาคตข้างหน้าจะเป็นมลพิษแก่ลูกหลานเรา
โอ้ยกูสุนหลาย ไม่ใช่ว่ากูไม่รักโลกนะ แต่กระเป๋าหนังมันทนกว่ากระเป๋าผ้าไงกูใช้มาจะสามปียังแค่สีซีด แต่กระเป๋าผ้าปีเดียวก็ยุ่ยแล้วมั้ย เออเกรดดีๆก็มีแต่เทียบกันแล้วในราคาเดียวกัน กระเป๋าหนังมันดีกว่าไงกันน้ำได้ด้วยทำความสะอาดง่ายด้วย แล้วเสือกเชี่ยไรกับการแดกของกู กูมันสายเนื้อเลิฟเวอร์ ต่อให้กูเลิกแดกไก่แต่กูจะหันไปกินหมูกินปลาต่ออยู่ดี หนึ่งชีวิตเท่ากันมั้ยละมึง
ก็แค่คิดๆในใจไว้อะนะ ไม่พ่นที่คิดออกมาหรอกกูไม่ใช่พวกทวิตเตี้ยนหรือเด็กสมัยนี้ มีมารยาทที่ต้องรักษา555

>>737 ยกตัวอย่างคนๆนึง คือเค้าก็ไม่ได้สดใส 24 ชม ทุกวันนะ แต่โดยรวมคือสดใสและมีทัศนคติดี
มองโลกในแง่ดี แต่ก็ไม่ใช่พวกโลกสวยสมองกลวง มีมุมเอาแต่ใจบ้างนิดหน่อย
บางครั้งก็ยอมแพ้อะไรง่ายๆบ้าง แต่ถ้าเป็นอะไรที่เค้าอยากจะทำให้ได้แบบจริงจังก็จะใจสู้มาก
พื้นฐานครอบครัวฐานะกลางๆ ไม่รวย แต่ก็ไม่ถึงกับลำบาก เป็นลูกคนเล็กที่อายุห่างจากพี่ๆหน่อย พี่ๆเลยดูแลดี ไม่อิจฉาน้อง
และครอบครัวสนับสนุนให้เค้าได้ลองทำอะไรตามใจชอบ เลยเป็นคนกล้าคิดกล้าทำ
ครอบครัวมามีปัญหาตอนโตแล้ว ถึงจะกระทบความรู้สึกไปเยอะ แต่ด้วยความที่พื้นฐานดีก็เลยจัดการความรู้สึกตัวเองได้ค่อนข้างดี
ประมาณนี้ไม่รู้มึงพอเอาไปใช้ได้มั้ยนะ

>>741 พยายามคิดแบบสงสารนะว่าเพราะตอนเด็กครอบครัวมีปัญหา เค้าเลยโตมาเป็นแบบนี้รึเปล่าวะ
กูไม่รู้ระบบงานที่โรงงานเป็นยังไง แต่ถ้าต่างคนต่างทำส่วนของตัวเองแบบแยกกันชัดเจน ไม่ทำความเดือดร้อนให้กู กูก็จะถือว่าต่างคนต่างอยู่
ส่วนเงินผัวเค้า ถ้าอยู่ในระดับที่ผัวเค้าจ่ายไหวและเต็มใจให้ก็ถือว่าเป็นเรื่องของเค้า 2 คนไปละกัน
แต่ถ้ามีเพื่อนหรือญาติคบผู้หญิงแบบนี้เป็นแฟนกูก็คงไม่เชียร์อ่ะนะ

>>745 กู 741 นะ บอกตรงๆว่ากูเสียดายพี่เมเนฯกูมาก นี่ก็หนุ่มซันไชน์เหมือนกัน แต่ทัศนคติดีมีความรับผิดชอบ มีน้ำใจ อารมณ์คุณชายรองจากครอบครัวคนจีน ใครๆก็รักพี่แก ตอนสองคนนี้ตกลงคบกัน ขนาดไดเร็กเตอร์เจ้านายพี่แกยังแอบเสียดาย เห็นเปรยลอยๆว่าการเลือกคู่เป็นเรื่องใหญ่ จะเลือกคบใครก็อยากให้ดูดีๆ อย่าใจเร็ว

แล้วตอนผู้หญิงกลับมาบ่นที่โรงงานว่าพ่อผัวแม่ผัวไม่รับเนี่ย ไม่มีใครด่าอะไรครอบครัวพี่เมเนฯแกเลยนะ เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อแม่ 555 แต่ต้องยอมรับอย่างนึงว่าพี่เมเนฯแกดูแฮปปี้ขึ้นเพราะผู้หญิงคนนี้จริงๆ ทุกคนเลยได้แต่เอาใจช่วยให้รอดว่ะ ทุกวันนี้พี่แกยังทำอยู่ที่เดิม หาตังค์ให้เมียใช้เล่นขายของ

>>746 นั่นแหละ กูเลยรู้สึกว่าถ้าเค้ารักผู้หญิงคนนี้จริงๆ แล้วจ่ายไหวก็ถือซะว่าเป็นความสุขทางใจของเค้าไป เราเป็นคนนอก
ในมุมเรารู้สึกว่าเค้าทำตัวดูโง่ จริงๆอาจจะเป็นความฉลาดอีกแบบก็ได้นะ ไม่ต้องเหนื่อยทำงานหาเงิน ได้ผัวเลี้ยง แถมตามใจอีก

>>746 มึงขี้อิจฉาแล้วล่ะ555

ที่เล่ามาใส่สีตีไข่แล้วล่ะกูว่า

>>746 กูเข้าใจ กูมีลูกพี่ลูกน้องคนนึงที่บ้านพอมีฐานะ แต่แม่งไปรักกับสาวโรงงานทรงกลวงๆแบบนี้เลย เก็ตที่มึงบอกว่าเสียดาย เพราะกูก็เสียดายญาติกูเหมือนกัน 5555555 พ่อแม่ส่งเรียนเมืองนอกเมืองนา ดนตรีเก่ง กีฬาเลิศ แต่เลือกผู้หญิงที่ควรจะนั่งเงียบๆในวงญาติอ่ะมึง พูดออกมาทีไรแม่งฟังแล้วหงุดหงิด คนเขาพูดเรื่องฝุ่นพิษกันอยู่ อีนี่อ้าปากมาก็บอกว่ามองในแง่ดีสิคะ มีฝุ่นก็ดี เราจะได้มีท็อปปิกมาคุยกัน กระชับความสัมพันธ์ดี โอ๊ยย กูอยากขยุ้มหัวมันมาก ที่อยู่ในกะโหลกนั่นขี้เลื่อยหรือน้ำเปล่าวะ กลวงฉิบ

>>741 กูว่ามันไม่ซันไชน์นะ อันนี้มันโลกสวย โง่ สมองกลวงแล้วมากกว่า ซันไชน์มันต้องอยู่ใกล้แล้วโลกสดใส มีพลังบวก ได้สิ่งดีๆจากเขากลับมาเด่ะ

แต่ใดๆคือเรื่องผัวเมียก็เป็นเรื่องระหว่างเขาสองคน ถ้าผัวเขามีความสุขที่เมียเขาเป็นแบบนี้ก็เรื่องของเขาเถอะ

>>741 นั่นไม่ใช่คนมองโลกในแง่ดีหรือ sunshine girl นะ.........

>>752 เออ กุก็ว่าอยุ่ว่ามันเรียก delusional มากกว่าซันไชน์ป่ะวะแบบนี้ กลับมาเรื่องเขียนนิยาย สต. กุซื้อแบบ >>740 มากกว่าคือสิ่งแวดล้อมแย่แต่มีอะไรซักจุดที่ดึงให้เป็นคนดี เพราะกุเชื่อจริงๆ ว่าคนเรามันขึ้นอยุ่กับการเลี้ยงดูจริงๆ

สายสดใสนี่จริง ๆ เขียนยากนะ ต้องเขียนให้น่าเอ็นดู ไม่โลกสวยจนกลวงเกิน มีความหวังได้แต่ต้องตั้งอยู่ในพื้นความจริงอะ delulu ไม่สนสี่สนแปด ขอบคุณโควิดงี้ก็น่าเบ้ปากจริงอิดอก 5555 ในนิยายที่กุเจอส่วนมากก็แบบ >>740 เลย โลกสวยได้แรงซัพจากคนรอบตัว ถ้าจะให้ชีวิตรันทดไม่เคยเจออะไรดี ๆ แล้วยังยิ้มสู้ได้นี่คงต้องจิตแข็งประมาณนึงละ เอาเป็นว่าให้น้องปลงโลกซะ ยิ้มแย้มอารมณ์ดี ไม่ปล่อยพลังงานลบ ไม่ท็อกซิก และไม่โลกสวยเกิน ถ้าหลบธงน่ารำคาญได้ละมี bg ชีวิตรันทดด้วยรับรองคนต่อคิวเป็นมัมหมีเอาใจช่วย กุคนนึงละชอบสาวสดใสมีสมองมาก คนแบบนี้อยู่ด้วยแล้วสบายใจอะ จับคู่กะหนุ่ม Grumpy / groomy นี่เป็นตาแส้บ ยิ่งเป็นตาลุงเบื่อโลกกะสาวสดใส ให้แสงสว่างของเธอเยียวยาชีวิตเหี่ยวเฉานะมึงเอ๊ย ฟริน 55555

>>754 เฮ้ยยยย อันนี้ซื้อกูชอบบบ กูซื้อออ ตาลุงเบื่อโลกไม่เชื่อใจใครกับสาวสดใสที่มีอดีตรันทดแต่สดใสได้เพราะตรรกะดีมีพลังงานบวกใครอยู่ใกล้ก็ซันไชนนน์ไปด้วย เช่นตาลุง

ความจริงเคส >>741 นี่จะเขียนให้ซันไชน์มันก็ไชน์นะมึง ลองนึกว่าถ้าเรื่องนี้เล่าจากมุมของผัวชีดิ คนรักกันอะไรๆก็ดีหมดแหละ บางทีผู้ชายอาจจะได้อะไรดีๆจากแนวคิดชีก็ได้เว้ย ถ้าเล่าจากมุมของคนที่เคยร่วมงานด้วยมันก็ออกมาแบบนี้แหละ
ส่วนสาวมองโลกแง่ดี มีวุฒิภาวะ แต่อดีตรันทดเนี่ย กูว่าคงไม่ออกมาซันไชน์หรอก คงออกแนวหวานๆเย็นๆเป็นน้ำอะไรงี้มากกว่า

>>755 นี่มันพล็อตมังงะ สายตาลุง หรือวัยกลางคนที่ชอบโผล่มาบ่อยๆช่วงนี้เลยนี่หว่า 555

แนวๆนี้มาแบบนี้ทุกเรื่อง ตาลุงโลกมืดเก็บสาวน้อยสดใสได้แล้วชีวิตก็เริ่มเปลี่ยนไปทั้งคู่

Kyถ้าชื่นชมนักเขียนใหม่ว่า เขียนดีเขียนเก่งเหมือน กฉ;ปยพ อ่านแล้วรู้สึกเหมือนกำลังอ่านงานนักเขียนดังคนนั้นคนนี้;สนุกเหมือนอ่านงานเจเค ---ชมแบบนี้นักเขียนจะดีใจไหมวะ หรือบางคนอาจจะไม่อยากเหมือนใครอยากเป็นตัวเอง

>>758 ชมก็ชมไปดิ จะไปบอกว่าเหมือนคนโน้นคนนี้ทำไม ดีไม่ดี คนอื่นเห็นเม้นท์มึงจะนึกว่ามึงแซะว่าลอกสำนวนคนที่มึงว่ามานั่น

กุชอบนิสัยไดนามิคพระนางแบบนึงมาก ๆ รู้สึกเขียนแล้วเข้ามือ เขียนละแฮปปี้ ถ้าเขียนเรื่องนึงแล้วเรื่องต่อไปก็คล้าย ๆ กันทำนองไวป์ นิสัย ไดนามิคคสพ.คล้ายกันเหมือนแค่เปลี่ยนชื่อตลค. สมมติว่าเรื่องแรกแนวหนุ่มใหญ่ใจดีอุปการะเด็กเสี่ยชีวิตรันทด เรื่องสองเป็นหนุ่มใหญ่เย็นชามีเหตุให้แต่งงานกะสาวชีวิตรันทดงี้ มันจะเป็นไรมั้ยวะ จะหาว่ากุผลิตงานซ้ำมั้ย ก้กุชอบของกุง่า ToT

>>760 ไม่เป็นไรจ้า ส่วนใหญ่เข้าใจ มีแนวโน้มว่ามึงอาจกลายเป็นเซฟโซนของนักอ่านที่ชอบแนวนี้ด้วย

>>756 คนเราก็เป็นไอ้เหี้ยนั่น อีดอกนี่ ในชีวิตของใครซักคนอยู่แล้วอะ ขึ้นอยู่กับเราไปแสดงนิสัยแย่ๆไม่ดีให้ใครรับรู้ ในสายตาเพื่อนร่วมงานก็มองอีกแบบ ในสายตาผัวเขาก็มองอีกแบบ ถ้าผัวเขารับความอิหยังวะของเมียเขาได้ก็ไม่ใช่เรื่องที่คนนอกจะต้องใส่ใจ

แต่ตัวละครอดีตรันทดแต่ก็ยังยิ้มสู้ มีความ sunshine ในมังงะมีเพียบเลยนะเว้ย 555555555

Kyพวกมึงใช้หลักการแบบไหนในการตั้งราคากันเหรอวะ
คือกูไปสอดรู้สอดเห็นมา มีนข.ดังกำลังจะออกงานใหม่บอกราคาไม่เป็นทางการไว้1xxเพราะไม่กล้าตั้งสูงมาก เกรงใจนักอ่านกลัวไม่มีคนซื้อ// แต่นข.ดังอีกคนรู้ก็มาเบรค บอกว่าจากความสามารถและชื่อเสียงราคาควรจะสูงกว่านี้ ประมาณ3xx
กูที่เป็นคนอ่านไม่รู้ว่าควรคิดแบบไหนเพราะสันดานกูชอบของถูกของดี1Xxกูว่ากำลังดี กับกระเป๋าตังค์กู แต่อีกใจกูก็อยากสนับสนุนนักเขียนแม้จะมองว่า3Xxมันแพงไปนิด

>>762 กูเคยเจอ พี่ชายกูเองแหละที่ไปคว้าผู้หญิงอารมณ์นี้มาเป็นเมีย อยากบอกเหลือเกินว่าคนที่มีความสุขมีแค่พี่ชายกูกับมันแค่สองคน คนอื่นๆในบ้านแทบเอาตีนก่ายหน้าผาก ไม่อยากพาออกไปเจอญาติบ้านอื่นเลย โง่เกิน พ่นอะไรกลวงๆออกมาไม่หยุด ความรู้ไม่มี แต่ขยันพูดฉิบหาย อิพี่ชายกูก็ยิ้มเอ็นดู กูกับพ่อแม่คือเลิกคิ้วกันวันละหลายรอบมาก แล้วนางเป็นอย่างที่ >>741 พูดไว้เลย นางคิดว่านางแต่งงานกับพี่ชายกูคนเดียว ครอบครัวไม่เกี่ยว นางจะเป็นของนางแบบนี้ ครอบครัวกูต้องยอมรับที่นางเป็นตัวนาง แล้วก็ใช้ข้ออ้างนี้มองข้ามหัวพ่อแม่กูไปเลย 5555

>>763 คือกูก็ชอบของถูกนะ คือถ้าถูกซื้อไว้ก่อนเลย เพราะเคยอ่านงานมา แต่ถ้าแพงขึ้นมาหน่อย ต่อให้ดัง เคยอ่านงาน ก็ต้องมั่นใจว่าจะอ่านต่อจนจบ ก็จะช่างใจ ก่อน ไม่ก็รอจังหวะ งานออกนานๆ ลดราคาแบบเยอะๆ ค่อยซื้อ แต่อีวิธีนี้กูก็ใช่ว่าจะประหยัดนะ 555 แค่ทำให้มีหนังสือดองเยอะ

กูก็มาสังเกตเหมือนกันว่าเดี๋ยวนี้ต่อให้ดังแค่ไหน มีแฟนคลับเยอะแค่ไหนแต่ถ้าตั้งราคา 3xx คนจะชั่งใจก่อน ยอดไม่วิ่งปรู้ดเหมือนเมื่อก่อน กูว่าสำหรับพวกที่ไม่ได้มีแฟนคลับแน่นตั้งราคาไม่เกิน 2xx จะปลอดภัยสุด ในกรณีที่นิยายยาวแสนคำขึ้นไปนะ ถ้านิยายไม่เกินแสนคำเอาที่ 1xx จะซื้อง่ายขายคล่องสุด

ในความคิดกูคือ ตอนแรกราคาไม่แพงมาก นิยายสนุกมาก
ดัง อัพราคา แต่นิยายมันไม่ได้อัพไปกับราคา มันคืออะไรเดิมๆ พระนางบล็อกเดิมๆ พล็อตคลิเช่แบบเดิมๆ
นักอ่านเก่าพอเจออะไรเดิมๆ แต่ในระดับที่ราคาแพงขึ้น ก็ต้องคิดเยอะกว่าเดิม
ส่วนนักอ่านใหม่คือพอเจอราคาแต่ไม่เคยอ่านก็ต้องคิดเยอะเหมือนกัน
เพราะคนอื่นหวีดมันไม่ได้หมายความว่าตัวเองจะหวีดเหมือนกัน
แลวอย่างนี้ระหว่างราคาขายง่ายหน่อยกับอัพราคาไปเลย สรุปแล้วอย่างนั้นมันดีกว่ากันกันแน่
วอนขอความคิดเห็นจากนักวาดดังเงินล้านที่สุ่มอยู่แถวโม่ง น่าจะมีแหละ เยอะด้วย

ราคาสัมพันธ์กับจำนวนคำด้วยนี่นา นักเขียนคนนั้นอาจจะวางแพลนระบายพล็อตที่มี เขียนเรื่องไม่ยาวมาก แล้วคำนวณว่าน่าจะราคาประมาณนี้หรือเปล่า
คนขายพอใจ คนซื้อสบายกระเป๋า คนอื่นที่มาเบรคคือ? รักษาสิทธิ์เพื่อนนักเขียนหรือกลัวจะเกิดการเปรียบเทียบ
กูอยากรู้เลยว่าสุดท้ายจะขายเท่าไหร่ ขายตามความตั้งใจแรกหรือขยับราคาตามคำแนะนำ (เห็นบอกอีกคนก็ นข. ดัง เหมือนกัน แบบต้องอยู่ในแวดวงเดียวกัน ไม่อยากโดนหาว่าเมินคำแนะนำ)

>>768 กูก็รอดู ว่าสุดท้ายจะเคาะที่ราคาไหน กูไปส่องมาเขาไม่เคยขายถึง3xxเลย ขนาดหนังสือเสียงก็ยังไม่ถึง แต่กูว่าคนนี้ขายราคาไหนก็ขายได้แหละ555
(นข.สัตว์ป่าสงวนที่กำลังจะออกงานเร็วๆนี้ )

>>763 กูอ้างอิงตามจำนวนคำว่ะ 100,000 คิด 300
ก็เข้าใจถ้าบางคนมองว่าแพงไป แต่กูไม่เอาชื่อเสียงมาคำนวนนะ กูถือว่านักอ่านอ่านแค่นิยาย ไม่ได้อ่านชื่อเสียงกู นิยายราคาสามร้อย หนาสี่ร้อยหน้า a5 เท่ากับดูหนังราคาโปรฯประมาณสองเรื่อง กูว่าสมเหตุสมผลดีแล้ว ถ้านักอ่านลังเลเรื่องราคา กูมีเรื่องสั้นกว่าราคาย่อมเยาว์กว่าให้เลือก แต่กูจะไม่ตั้งราคาถูกเพราะกลัวไม่มีคนซื้อ

>>769 กี๊ด เขาจะวางขายวันไหน กุเป็นบิ๊กแฟน

>>771 บิ๊กแฟนไม่ตามเพจเค้าเหรอ ?

>>772 กุตามซื้อแต่ไม่ตามเพจนักเขียนคนไหนเลย แปลกอ่อวะ

>>771 ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดก็ในเดือนนี้แหละมึง
>>773 ไม่แปลกเลยมึง ตามซื้อ แต่ไม่ตามเพจ ไม่เฟซ ไม่x ไม่snsมีเยอะแยะ รู้จากแจ้งเตือนเมbก็เป็นบิ๊กแฟนได้

>>774 ขอบใจมากมึง รอๆๆๆ

ละกระทู้นี้กลายเป็นกระทู้แฟนคลับไปละ

KY ก่อนจะกลายเป็นกระทู้ติ่ง แนวแบบพี่น้องมารู้ทีหลังว่าพี่น้องกันแล้วเกิดความรู้สึกดีๆ ประนึงซี่รี่ส์เกา พี่ชายชั้นหนาว ยังพอมีคนเขียนมั้ย ถ้ามันเป็นเรื่องคอขาดบาดตา-ย กูจะเอาพล็อตนี้ลงพล็อตในแนวรักผู้ใหญ่ ซั่มกันให้มันส์หยด

เวลาเขียนฉากเรท กูชอบเขียนฉาก foreplay มากเลย แต่พอถึงคิวสอดใส่กูจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ รีบๆใส่รีบๆเขียนให้มันแตกๆจะได้จบแมทซ์ แล้วกูจะไม่ค่อยบรรยายถึงการใส่เท่าไหร่ด้วย แต่ถ้าฉากเล้าโลมกูเขียนได้เป็นหน้าๆเลย อยากเขียนให้รู้สึกหลากหลายกับการสอดใส่จังว่ะ ควรศึกษาจากไหนดีวะนั่น

ky จู่ๆก็สงสัยว่าถ้าเราจ้างวาดปกนิยายละ เขียนใกล้จบแล้วด้วย ลงในเว็บแค่ตัวอย่างทดลองอ่าน ระหว่างนี้เอาไปส่งให้สนพ. เอาปกที่จ้างมาให้เขาด้วย สนพ.เขาจะรับพิจารณามั๊ย (ของกูคือ 2 เล่มจบ ปกวาด 2 ปกวาดคนเดียวกัน แต่ยาวมาก ตกเล่มละสองแสนคำ) พอถึงจุดนึงก็เกิดอยากได้แฟนคลับจากสนพ.ขึ้นมาน่ะ แต่ 2 เล่มจบน่าจะยากเนอะ กับนข.หน้าใหม่เขาคงไม่กล้าลงทุนขนาดนั้น ยาวอีกต่างหาก แต่ถ้าฟลุ๊คผ่านขึ้นมาดูทรงสนพ.น่าจะไม่เอาปกกูด้วย คงไปใช้ปกของเขาเอง ส่วนกูก็ทำได้แค่เก็บปกนี้ไว้รอหมดสัญญามาทำe-bookเอง แล้วทำไมกูถามเองตอบเองวะ555

>>779 สนพ.ไหน มันมีสนพ.ที่ทำสัญญาแบบออกเล่มกับสนพ.วางขายช่วงงานหนังสือ///ส่วนebookออกเองนะ จะใช้ปกตัวเองเหมือนกันทั้งเล่ม-ทั้งebookก็ได้
ดูตย. อุษามณีพะยัก(ปกebookกับเล่มไม่เหมือนกัน),สีณาง(ปกเหมือนกัน) หรือที่กูยี้ก็ ebookปกหมอเอไอขายดีนั่นน่ะ 3เรื่องละตัวเล่มออกกับสนพ.//ebook ออกเองใช้ปกตัวเองทำให้ได้รู้ใจคน ผ่านมา3เล่มก็ยังรักคงมั่นในเอไอเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนใจ555

Ky ระหว่างนางเอกสวยอลังตรงบิวตี้แสตนดาดกับสาวจืดหาได้ทั่วไปแบบไหนนักอ่านชอบมากกว่าวะ เคยเจอคนไม่ชอบสาวสวยเพราะหมั่น แต่บางคนก็ไม่ชอบสาวหน้าธรรมดาเพราะไม่ฟรินอะ 555555

>>781 อยู่ที่ฝีมือล้วน ๆ กุว่า รูปร่างหน้าตานางเอกไม่ค่อยมีผลกับคนอ่านนะ สวยมั่นแต่เขียนให้คนอ่านรักได้ก็ขายดี ไม่สวยแต่เขียนให้คนอ่านเชื่อได้ว่าพระเอกหลงรักนางเอกได้จริงๆ ก็ขายดี แต่พระเอกนี่ต้องตรงบิวตี้สแตนดาร์ด

>>782 + รูปร่างหน้าตาไม่ได้สำคัญว่าต้องเป็นยังไง อยู่ที่ว่าเสน่ห์ของคาร์ที่เขียนน่ะดีหรือเปล่า บางเรื่องบรรยายสวยชิหาย แต่มันกลายเป็นสวยแต่รูป ก็มี เพียงแต่ไม่รู้ตัวทั้งนักเขียนนักอ่าน นางเอกไงอวยไว้ก่อนเหอะ

>>783 จริง บางคนสวยมากแต่คาร์แข็ง หยิ่ง เชิ่ด งี่เง่า อ่านแล้วรู้สึกว่านอกจากสวยมากแล้วก็ไม่มีเสน่ห์อะไรเลย เกิดความเอ๊ะๆสงสัยว่าพระเอกมันรักนางคนนี้ตรงไหน แค่สวยรึไง
ในขณะที่บางตลค.บรรยายแค่หน้าตาน่ารัก เรียบๆ มองผ่านได้ แต่คาริสม่าเจิด นิสัยถูกจริตคนอ่าน ทำให้คนอ่านรู้สึกว่า ไม่ใช่แค่พระเอกที่โดนตก กูก็โดนนางตกด้วย แบบเนี้ยยย

>>780 แต๊งกิ้วมากมึง อันนี้เคยเห็นอยู่ๆ นี่เล็งของสนพ.ดาวโป๊ไว้(เปลี่ยนเป็นอังกิด) แต่ดูไปดูมาไม่เอาละ เขาไม่น่าเอากู ขายเองเหมือนเดิมดีกว่า555

>>785 นอกเรื่อง นิคเนมนี้ โคตรเหี้ยอย่างสร้างสรรค์5555555

มึงกูแต่งนิยายกูจั่วหัวไว้แล้วว่าจะจบแบบฮาเร็มซึ่งกูก็จบฮาเร็มตามที่บอกนะแต่นางเอกเก็บผู้ไม่ได้ทุกคนในเรื่องแล้วคนอ่านบ่นกูวะ ผู้ที่นิสัย+คุณสมบัติดีสุดในเรื่องตอนจบคือคนอื่นที่ออกแนวคู่แข่งนางเอกได้ไป คือฮาเร็มมันก็แปลว่าจบกับหลายคนเฉยๆปะวะ ไม่ได้แปลว่าต้องเก็บได้ทุกคน กูแม่งเอาใจคนอ่านเดี๋ยวนี้ไม่ถูก เรื่องเยอะแบบแปลกๆบ่นทุกเรื่อง

พลอตพอ.โบ้ ถ้าเอาบทนำ ตอนที่เริ่มง้อนางเอก แล้วร้องเอ๋งๆ กลับมา ขึ้นก่อน แล้วค่อยเริ่มขึ้นไทมไลน์ไล่ตั้งแต่แรก 1 2 3 ไป กับ ไล่ไทม์ไลน์ 1 2 3 ไปแต่แรกเลย อันไหนดึงดูดให้ติดตามกว่าวะ

>>788 กุชอบเหนคนร้องเอ๋งก่อนจร้า 55555

กูไม่ใช่นักเขียนแต่ขอมาถามอะไรในห้องนี้ได้มะ น่าจะมีนักเขียนเยอะดี
คือกูไม่ใข่นักเขียน เวลากูอ่านอะไรละถูกใจกูก็ชอบรีวิวเก็บไว้หวีดทีหลัง แล้วช่วงนี้กูอ่านฟิคด้อมหนึ่งแล้วกูชอบกูก็เอาไปรีวิวลงทวิตติดแทคชื่อชิปว่านี่เป็นฟิคแนว***ของคู่*** ที่ดีที่สุดที่อ่านมาเลย แล้วมันมีนักเขียนคนหนึ่งมันปสด.อะไรไม่รู้มาบอกว่าจะรีวิวว่าชอบที่สุดก็รีวิวไป จะรีวิวว่าดีที่สุดกดคนอื่นทำไม กูเป็นงง คือบอกว่าดีที่สุดที่อ่านมาเฉยๆก็ไม่ได้แล้วเดี๋ยวนี้? แล้วกูก็ไม่เคยไปอ่านฟิคของคนนั้นนะ

>>790 ห้องนี้ดีกว่า อยู่กันหมดนั่นแหละ กูขอไปตอบในนู้นแล้วกัน https://fanboi.ch/literature/18341/recent/

เวลาบอกชื่อตัวละครในบทบรรยาย สลับชื่อไปมาได้ไหม

เช่น ตัวละคร มีทั้ง ชื่อจริง และชื่อเล่น เวลาตอนช่วงบทบรรยายผมจะเขียนประโยคหนึ่งให้เป็นชื่อจริง แล้วอีกประโยคให้เป็นชื่อเล่น เพื่อไม่ให้รู้สึกซ้ำซาก ในย่อหน้าเดียวกัน หรือในบทเดียวกันได้ไหม

ขอบคุณล่วงหน้าที่ตอบ

>>792 ขึ้นกับบริบทสิ มึงจะยัดชื่อเล่นกับชื่อจริงมาทีเดียวได้แหละ แต่ต้องดูบริบทด้วย
เช่น
1. เอมอรพูดออกไป "แต่เอมอิ่มแล้วค่ะ" กรณีนี้คือชื่อจริงอยู่ในบรรยาย ชื่อเล่นในคำพูด ใช้แทนตัวเอง
2. เอมยกมือไหว้ครูนพภา "สวัสดีค่ะครู หนูคือเอมอร" กรณีนี้คือชื่อเล่นในบรรยาย ชื่อจริงในคำพูด
3.ตามมุมมองบุคคล เช่น
ในมุมนางเอก=เอมอรมองหน้าเจ้าน้องตัวดีที่จื่อปากใส่ ตั้งแต่เกิดมาสิบปี ไอ้เด็กนรกนี่ทำให้เอมอรปวดหัวได้ทุกวัน
ในมุมน้องชาย=ฝั่งเด็กชายก็แอบคิดเช่นกัน ว่าเอมนั้นเป็นพี่น่ารำคาญ
พอลองเขียนต่อกันในฉากเดียวก็ได้ แต่ต้องเคาะบรรทัดหน่อยเป็น
(เอมอรมองหน้าเจ้าน้องตัวดีที่จื่อปากใส่ ตั้งแต่เกิดมาสิบปี ไอ้เด็กนรกนี่ทำให้เอมอรปวดหัวได้ทุกวัน
ฝั่งเด็กชายก็แอบคิดเช่นกัน ว่าเอมนั้นเป็นพี่น่ารำคาญ ถ้าไม่มีเอมเป็นพี่ชีวิตคงแฮปปี้กว่านี้)

>>793 โอ้ยมือลั่น ยังพิมพ์ไม่จบ555 แต่ถ้าช่วงสนทนาแบบมีสองบุคคลขึ้นไปที่เรียกชื่อต่างกัน ก็ต้องพยายามเรียบเรียงดีๆนะ เช่น เอมอร ชื่อเล่นเอม น้องชายจะเรียกว่าเอม ครูจะเรียกว่าเอมอร พ่อจะเรียกอร พอปาเข้าฉากเดียวกัน
เอมอรรู้สึกปวดหัวกับสถานการณ์ตอนนี้ ที่ถูกครูดักหน้าไว้
"เอมอร ครูบอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าสายอีกจะโดนตีตูด"
ไหนจะพ่อของเธอที่ยืนคุมอยู่ข้างๆ
"อรเพิ่งตกลงกับพ่อไปแล้วนี่ ว่าจะไม่กลับบ้านดึกน่ะ"
และเจ้าน้องชายตัวดีที่ดึงมือไม่หยุด
"ไหนบอกว่าจะซื้อขนมให้ไง หลอกกันหรอเอม"
ถึงจะเป็นเวทมนตร์ลวงตา แต่สถานการณ์ที่สมจริงทั้งภาพเสียงก็ทำเด็กสาวปวดหัวอยู่ไม่น้อย แม้ปิดตาลงยังคงได้ยินเสียงหลอกหลอน
"วันนี้อย่ากลับดึกอีกนะอร"
"พรุ่งนี้เอมต้องซื้อขนมให้จริงๆนะ"
"คราวหน้าอย่าสายอีกนะเอมอร"
คร่าวๆประมาณนี้อะที่กูใช้ ขีดจำกัดอยู่ที่สามคนต่อหนึ่งฉาก สี่คนขึ้นไปอย่าว่าแต่คนอ่านจะงง คนเขียนอย่างกูก็งงว่ะ555 ถ้าให้ตลค.มันเรียกชื่อเดียวกันด้วยนะอย่างมึน

ถามเพื่อนโม่ง นข จ้างโปรโมทกันกี่เจ้ากี่รอบกันเหรอ ชายหญิงนี่เขาเน้นโปรโมทกันมั้ย เห็น ชช โปรโมทกันเยอะดี

มึง พ่อแม่บุญธรรมกะลูกบุญธรรมที่มันไม่เคยเลี้ยงกันมาก่อนนี่เขานับเป็นอินเซสเหรอวะ พล็อตกูมันคือ นอ. พอ. อายุเท่ากัน นอ.แต่งผัวแก่ ผัวจะตายยังไม่มีทายาท ถ้าผัวตายสมบัติจะเป็นของญาติผัวที่เป็นผช.ซึ่งเป็นคนเหี้ยชีวิตนอ.จะลำบากแน่นอน นอ.เลยดั้นด้นไปค้นหาญาติห่างๆผัวมารับเป็นลูกบุญธรรม แบบคุยกันตั้งแต่แรกละว่าผลประโยชน์ต่างตอบแทนนะนางได้อยู่ไลฟ์สไตล์เดิม อิพอ.ได้ตำแหน่งได้โอกาสกลับมาแก้แค้นไรทำนองนั้น แบบไม่เคยมองกันเป็นแม่ลูกมาแต่แรก คือกูเข้าใจนะว่ามันผิดผี ผิดธรรมเนียมดูไม่ดีในสายตาชาวบ้าน แต่มันก็ไม่ใช่อินเซสปะวะ

>>796 ไม่นับเป็นอินเซส แต่มึงเคยเห็นเรื่อง มินต์ ของแอพเขียวป่ะ ด่าข้ามวันข้ามคืนหาว่าอินเซส เพราะพอ.มันรับนางเอก มาเป็นลูกบุญธรรม(ปลอมๆ)

>>796 แต่ถ้าเขียนชายหญิง และไม่ใช่คนที่ฉอดเพ่งเล็ง ไม่โดนหรอกฮะมุง เขียนตามใจอยากไปเลอ โดนใจป้าๆ ขึ้นมาก็ไม่ต้องแคร์ใครละ เพราะคนด่ามันไม่ซื้อ

>>798 ชช วะมึง คนอ่านปสดเยอะไปอีก

>>799 โอ้มึงงั้นขอให้บุดด้าคุ้มครอง แคล้วคลาดปลอยภัยจากความ ปสด.ทั้งป่วง วิ๊งๆ

>>800 หรือกูชุบตัวเป็นชญ.ดีวะ55

>>796 แนวย้อนยุคดยุกเหรอ

>>802 ใช่แล้ว ย้อนยุค+แฟนตาซีหน่อยๆไม่จริงจัง มีเวทมนตร์บ้างพอขำๆ

ky สอบถามหน่อย เคยเห็นคนขายหนังสือในเม้ดแบบมีของแถมเป็น comic สั้นๆ (มันเป็นแบนเนอร์เล็กๆอยู่ล่างนิยายบอกว่าเป็นสิทธิพิเศษ แถมฟรีไม่จำกัดเวลา) เลยอยากรู้ว่าเราสามารถเอาตอนพิเศษใส่ไปตรงส่วนนั้นได้มั้ย อยากให้ซื้อปุ๊บแถมเลย กูไม่อยากอัพเดตไฟล์ใหม่เลยว่าจะไปจ้างวาดใหม่ แล้วเพิ่มเป็นตอนพิเศษแยกอีกไฟล์สำหรับคนซื้อน่ะ แล้วถ้าจะทำต้องทำในเม้ดยังไงอะ กูลองเลื่อนลงในหน้าเพิ่มหนังสือแล้วงงๆ555 มีใครเคยลองทำบ้าง

>>804 เม็ดทำให้ ต้องส่งเมลไปคุยกับนาง ทีมเม็ดซับพอร์ตอะ

>>804 support@mebmarket.com

>>805 แต๊งกิ้วนะมึง ก็ว่าอยู่หาปุ่มทำไม่เจอ เมลหาเลยนี่เอง

เส้นแบ่งระหว่างคนเขียน baiting กับคนอ่านมโนไปเองอยู่ตรงไหนวะมึง พอเปิดตัวคู่รองเป็นคู่ชายหญิง คนอ่านแม่งบอกกู queer baiting ทั้งๆที่กูก็ตั้งใจจะให้มันเป็นสเตรทมาแต่แรกละ พอบอกไปก็ไม่เชื่ออีก

ขอถามนักเขียนเกี่ยวกับการเขียนชื่อฝรั่งเป็นภาษาไทย อย่างเช่นชื่อว่า Mia ควรทับศัพท์ว่า "เมีย" ตามเสียงพูดของคนทั่วไป หรือควรทับศัพท์ว่า "มีอา" ตามหลักการสะกดของชื่อ? ส่วนตัวคิดว่าชื่อนี้ไม่ควรเป็นสองพยางค์

>>809 ถอดว่า มีอา เถอะเพื่อนโม่ง ถอดว่า เมีย เวลาอ่านแล้วจะสงสัยว่าคนอะไรทำไมถึงชื่อ เมีย วะเนี่ยน่ะ

>>810 ชอบมีอาด้วย ฟังดูเพราะกว่า เมีย แต่จริงเสียงพูดมันก็ฟังเป็นมีอาได้นะ เมีย เหมือนพูดมีอาเร๊วๆ

>>809 เชียร์มีอา ด้วย เมีย ไม่ไหวจริงๆมึง เชื่อกู

ky ไม่รู้ถูกมู้ไหม ในฐานะนักเขียน ถ้ามีนักอ่านมาเรียก พวกมึงว่า คูมไรท์ , คูมxxx(นปก) พวกมึงโอเคไหม กูเจอรีวิวในทวิต เรียก คูมไรท์ กันทั้งนั้นเลย เลยอยากรู้

>>813 จะเรียกอะไรก็แล้วแต่เค้าเถอะ เพราะเขาเรียกด้วยความที่เขารู้สึกดีกับเรา อย่าเรียกอีก็แล้วกัน หรือเรียกตัวย่อ รู้สึกไม่ดี 5555

>>813 โอเคจ้า มันกลางที่สุดแล้วอะคำนี้ ไม่ค่อยมีคนจำชื่อจริงนข.หรอก ถ้าเขาไม่ชอบมากจริงๆ รึเราไม่แทนตัวเองด้วยชื่อ เขียนมาสิบกว่าเรื่องนักอ่านยังไม่เคยเรียกนปก.กูเลย555 กูเองก็ไม่เคยบอกชื่อเล่นด้วย

>>813 กูเฉยๆนะไม่ไรมาก แต่จะคิ้วกระตุกหน่อยกับพวกเรียกผิดๆแบบคูมไรท์ ไร(นปก.) มันขัดในใจทำไมไม่ใช้คุณ แล้วทำไมไม่เรียกนปก.อย่างเดียว เอาคำว่าไรมาใส่นำหน้าทำไม หมายถึงไรท์ป่าววะ จะแก้ให้ก็กลัวขัดมู้ด เลยเมินๆเอา ขัดใจอยู่เงียบๆไปเอง555
แต่แปลกสุดที่กูเจอคือเรียกว่าแอด น่าจะย่อมาจากแอดมิน ทำกูงงกว่าเดิมแบบอิหยังก้อ นี่ไม่ใช่เพจหรือกลุ่มในเฟซนะ พอลองแก้อ้อมๆแบบพูดแทนตัวด้วยนปก. แม่งเติมยศให้เป็นแอด(นปก.)ซะเลย สัสเอ้ยกูรู้สึกเหมือนได้เป็นแอดมินของเพจหรือกลุ่มไรสักอย่างขึ้นมาจริงๆเลย555
แต่นั่นละ แค่เรียกผิดเรียกแปลกแต่ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ขัดใจแต่ไม่ได้เคืองใจอะนะ

>>813 ถ้าโดนเรียกงั้นกูจะขัดใจมา แบบ >>816 เลย แต่กูจัดการตัวเองด้วยการพิมพ์วิบัติกลับ555555555

>>813 กูก็ไม่อะไรมากนะ เพราะเป็นการเรียกแบบมีเจตนาดีแบบโม่งบนมันว่า ยิ่งซื้องานกูก็โอเค
แต่สันดานลึกๆของกูก็คิดนะ เป็นไรมากป่ะ คูมไรท์ อะไรของเธอ กี่ขวบแล้ว

ในใจกูเลยนะ ก็ให้มีคนมาเรียกกูเถ้อออ แหม่ 555555

เพื่อนโม่งที่ทำอาชีพนักเขียนแบบฟูลไทม์กับพาร์ทไทม์ เขียนไปนาน ๆ เริ่มปลงกับยอดวิว ยอดเพิ่มเข้าชั้นกันบ้างมั้ย กูเขียนปีที่สิบกว่า ช่วงหลังคนอ่านน้อยลง ไม่รู้รออีบุ๊คหรืออะไร แต่ยอดน้อยทุกอันเลย แรก ๆ เครียด หลัง ๆ ช่างมันบ้าง แต่ก็มีเซ็งนิดหน่อย

>>820 ยอดตกทุกคนเลย ไม่ใช่แค่เมิงอะ ขนาดคนดังๆ ยังเห็นชัดเจนว่ามันไม่ได้อู้ฟู่แบบปีก่อนๆ เศรษฐกิจด้วย+กับนักเขียนอวดความอู่ฟู่กัน คนก็เข้ามาเยอะ ตลาดมันก็ถูกแชร์ สังเกตเถอะ ตอนนี้อีบุ๊คใหม่ๆ ลงทีเยอะมากๆ

สมัยนี้ไม่มีคนอ่านแล้วมึง มีแต่คนเขียน

มึงถ้าเราเขียนเรื่องจาก ปสก ตัวเองแบบแทบจะตรง 100% เลยไม่ว่าจะเนื้อเรื่องรึบทพูด แค่เปลี่ยนชื่อกับอาชีพตัวละคร ถ้าคนจริงๆ ในชีวิตเรามาเจอมึงว่าเขาจะรู้สึกแย่มั้ยวะ ต่อให้เราไม่ได้เขียนถึงในแง่ร้ายๆ หรือโทษเขาก็ตาม แต่เป็นโม่งจะรู้สึกว่าถูกละเมิดความเป็นส่วนตัวป่ะ อย่างถ้าพระเอกคือแฟนเก่ากุงี้ โม่งจะคิดมั้ยว่าเรื่องระหว่างเรา/ความทรงจำดีๆไม่ควรจะเผิดเผยให้ประชาชีรู้

>>823 ตัดเรื่องความรู้สึก ไม่รู้ รู้แต่ว่าถ้าเป็นเค้ามาเจอ เค้าแน่ใจว่าตัวเอง รู้ว่ามึงคนเขียน เค้ามีสิทธิ์ฟ้องได้ แบบ warนางคว้า

เห็นห้องมังฮวาคุยกัน ถ้านักเขียนเขียนภาคแรกให้พระเอกนางเอกลงเอยกัน ฟันฝ่าอุปสรรคจนมาจบกันหวานชื่นแฮปปี้แต่งงาน แต่ภาคสองพระเอกกับนางเอกหมดรักกันหย่าขาดแถมพระเอกนอกใจด้วย แล้วนักเขียนมาให้เหตุผลว่าโลกเราก็เป็นแบบนี้ วันนี้รักกัน พรุ่งนี้อาจจะนอกใจกันไม่รักกันแล้ว คนเรามันเปลี่ยนไปได้ตลอด บลาๆๆๆ พวกมึงจะรับกับสิ่งนี้ได้มั้ยวะ ถามเฉยๆเพราะอยากรู้

>>825 ไม่ได้ติด BL กูแน่นอน กูอยากอ่านนิยาย กูไม่ได้อยากอ่านชีวประวัติชีวิตนักเขียน เรื่องนี้มันจบแบบนั้น

>>825 ถ้าเป็นของไทยเรื่องที่เป็นประเด็น เรื่องเก่ามันมีโครงเรื่องประมาณว่าพระเอกเกลียดพ่อที่มีบ้านเล็กบ้านน้อยด้วยนะ เขาเป็นเด็กแสนดีมาเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่วัยประถมมัธยมยันหมาลัยจริงๆเว้ย พอคบกับนางเอกแล้วกลายเป็นว่ามาบอกในเรื่องอื่นที่จักรวาลเดียวกันว่านอกใจ มันเลยไม่ใช่เหตุผลแค่ว่าโลกมันก็เป็นแบบนี้แหละ แต่คาร์พระเอกอะเปลี่ยนชัดๆ

>>825 คือถ้าขายความโรแมนติกแต่แรกกุก็คาดหวังว่าจะได้อ่านอะไรที่จบHE ถ้าอยากอ่านแนวนี้กุคงไปหาอ่านนิยายดราม่า/ชีวิตละ จำได้ว่าสมัยที่กุเพิ่งเริ่มอ่านนิยาย ยืมเล่มนึงมาจากพี่สาว นอที่ยังเรียนมปลายโดนคนที่แก่กว่าไม่มากหลอกเอาแนวเป็นเมียน้อยไม่รู้ว่าเขามีเมีย พอโตมาเข้ากรุงทำงานมีชีวิตดีเลือกแต่งกับผชที่สุภาพเรียบร้อย แต่ผัวเสือกเป็นเกย์แล้วมาหลอกแต่งโดยนอไม่รู้ นอไปเจอฉากผัวเอากับชู้ที่เป็นผช สุดท้ายผัวกับชู้ขับรถลงแม่น้ำฆตตเพราะรู้สึกผิด นางเอกลาออกกลับบ้านเกิดมาเจออีผชคนแรกที่หย่าเมียแล้ว สุดท้ายนอลงเอยกับอีนั่นซะงั้น จบ คือกุอ่านเรื่องนี้เมื่อสิบกว่าปีละ สมัยนั้นรู้จักแต่นิยายรักวัยรุ่นของส้ม ตอนที่อ่านเรื่องนี้ก็นึกว่านิยายแนวส้มเหมือนกันแต่เสือกไม่ใช่ คิดดูว่าฝังใจขนาดไหนจำพล็อตได้แม่นยันวันนี้ อีห่า ทำลายจินตนาการของเด็กมาก

>>826 >>827 อันนี้พูดถึงโดยรวมแบบไม่ได้รู้ประวัตินักเขียนว่าเคยเอาเรื่องตัวเองกับผัวมาเขียนแล้วเลิกกันเลยทำให้นิยายมาจบแย่ๆไรงี้ แต่กูว่านักอ่านก็รับไม่ได้กันมั้ง 5555555555555555

>>828 พล็อตเหี้ยไรเนี่ย ทำไมถึงกลับไปกินอ้วก

>>829 เอาจริงคือรับได้นะ555 แต่ในเว็บตูนคือไม่ได้ใส่ hint อะไรมาเลย ขายเป็นแนวอบอุ่นหัวใจมาตลอด ตอนจบก็เหมือนจะปลายเปิดอีก เจอแบบนี้ไปคนเขาจะฝังใจก็ไม่แปลก

แต่ถ้าเป็นนิยายแล้วจัดอยู่ในหมวดดราม่า รักกันแล้วเลิก ระหว่างทางก็ใส่ hint ความชายแท้นิดๆของพระเอกไว้ กูว่านักอ่านโอเค ถึงมีคนด่าก็มีคนรับได้และเข้าใจ และคนพวกนี้แหละจะช่วยพูดให้นักเขียนอีกที มันจะเป็นดราม่าเคล้าน้ำตาดีๆด้วยซ้ำ แต่ส่วนใหญ่คนเล่นพล็อตนี้แล้วถูกด่าถูกติมากๆคือเอาตรงๆนะ มือไม่ถึงกันอะ

>>830 ถ้ามันปูเรื่องมาแบบสมเหตุสมผล คนก็รับได้แหล่ะ แต่ส่วนใหญ่เหมือนตัดฉับช่วงเวลาไปเฉย อธิบายไม่ดีคนก็ไม่โอเค

กูเคยอ่านเรื่องนึง นางเอกรู้จักกับพระเอกก่อนแต่ไม่คิดอะไร พระเอกเด็กกว่านางเยอะ แล้วนางคบกับแฟนจากในที่ทำงาน เหมือนจะเป็นพระเอกเลยด้วยซ้ำ มีจีบกันกุ๊กกิ๊กให้หัวใจฟู ดูๆกันมาซักระยะก็ขอเป็นแฟน ตอนคบก็ศึกษานิสัย มีทั้งความเข้ากันได้และเข้ากันไม่ได้ แต่ไอ้จุดที่เข้ากันไม่ได้มันเหมือนเป็นปัญหาสะสมในชีวิตมาเรื่อยๆ ทั้งนางกับแฟนก็พยายามปรับตัวเข้าหากัน มันก็เหมือนจะดีแต่ลึกๆทั้งคู่เหมือนรู้ว่านิสัยไปกันไม่ได้

แต่ทีนี้แฟนนางมีคนเข้ามาในชีวิต แล้วฮีดันให้ความสำคัญกับคนนั้นมากกว่า นางเอกเองก็เหนื่อยกับการต้องมาคีพคูลแสดงความฉลาดเวลาอยู่กับแฟน นางก็อยากอ้อน ทำตัวอ่อนแอหรือโง่งี่เง่าบ้างแต่แฟนดันไม่รองรับในจุดนี้ ต่างคนต่างเหนื่อยในความสัมพันธ์ ชั่งน้ำหนักดูแล้วว่าอยู่กันไม่รอดก็เลยตกลงเลิกกันแบบดีๆ แฟนนางเอกก็ไปกับคนนั้น ส่วนนางเอกทีแรกยังไม่ค่อยอะไรกับพระเอก แต่ก็เริ่มเห็นความเท่ เอาการเอางาน จริงจังกับความฝันและเป้าหมาย นางก็เลยรู้สึกดีๆกับพระเอก คือถ้ามันปูเรื่องมาดี ไอ้ความสัมพันธ์รักกันหวานชื่นยาวนานจะจบลงกูก็ว่าคนรับได้นะเหมือนคู่นางเอกกับแฟน ลองพยายามปรับจูนกันแล้วแต่ไม่ได้จริงๆก็ถอยมาเป็นเพื่อนกันดีกว่า

แต่อันที่เป็นประเด็นเหมือนภาคแรกจบไปแบบดีๆ(?)แล้ว ภาคสองดันมาบิดคาร์พระเอกเละเทะ หนุ่มกรีนแฟลกตามรักเธอคนเดียวกลายเป็นไอ้เหี้ยมีกิ๊กไปทั่ว มันก็ควรโดนโวยนั่นล่ะ

>>831 เห้ยเรื่องไรวะ น่าอ่านว่ะ

>>832 การ์ตูนเก่าแล้ว ชื่อเรื่อง คุณผู้หญิงเป็นเจ้านาย คุณผู้ชายเป็นสัตว์เลี้ยง

>>833 โหมึงยกมาคือสุด เกาะ เรื่องแบบนี้เก่งอะ มีคนทำถึงเยอะ ของไทยหาทำถึงยาก

ขอนอกเรื่อง กุไปส่องเว็บพี่บง 1-13 ยังมีสติกอยู่เลย หมดเล่ม จบเล่มเดียว 55555 สุดยอด สนพ.

>>832 กูลองไปดูแอพส้ม ยังมีคนขายยกชุด ไม่แพงเกินเอื้อม

>>833 เล่าเสริมอีกนิดว่าคู่แฟนนางกับคนที่มาใหม่ นางไม่มีอะไรที่ดีเท่านางเอกเลย พื้นเพไม่ดี นิสัยก็แอ๊บแบ๊วตอแหล มาในรูปแบบอีดอกสันดานเสีย ทีแรกแฟนนางเอกก็รำคาญไม่อยากยุ่ง แต่มันมีอีเวนท์อะไรซักอย่างให้ช่วยเหลือนาง เลยได้เห็นความอ่อนแอกับเปราะบางของนางที่ต้องสร้างนิสัยแบบนั้นมากลบ ฮีเลยค่อยๆซึมลึกเข้ามาแบบรู้ตัวอีกทีก็เอาแต่คิดถึงนางละ อยู่กับแฟนแบบนางเอกก็ไม่ได้สน ส่วนนางก็ออกแนวรู้ทัน รู้ใจแฟนนางเอกไปซะหมด ฮีเองก็มีนิสัยแย่ๆที่ไม่อยากให้นางเอกเห็นแต่นางดันรู้

นางเอกเองก็เหนื่อยจะคีพคูลกับแฟน พระเอกเลยเหมือนเป็นเครื่องระบายปัญหา ปรับทุกข์ ได้เห็นด้านแย่ๆเสียๆของนางที่มีข้อเสียเยอะแยะ ไม่ได้เพอร์เฟคแบบที่ใครต่อใครมอง พระเอกที่ดูเหมือนจะด้อยกว่าดันเป็นส่วนเติมเต็มให้นางมากกว่าแฟนที่นางต้องสร้างแต่ภาพลักษณ์ดีๆให้เห็น ความสัมพันธ์ของนางเอกกับแฟนก็เลยจบเพราะเข้ากันไม่ได้ ต่างคนต่างแยกย้ายไปมีคนของตัวเอง ให้เหตุผลมาแบบนี้กูรับได้ ไม่ใช่ตัดฉับแล้วใส่นิสัยสั่วๆยัดเข้ามาแล้วบอกเลิกกันเพราะความชายแท้ของมัน

>>837 กูจำได้ตอนเด็กๆเคยเจอเล่มนี้
คุณผู้ชายที่เป็นสัตว์เลี้ยงนี่หมายถึงพระเอกหรือผัวเก่าวะ

>>838 พระเอกสิ 5555555555555555

พระเอกมันไปนอนอยู่ข้างทางแล้วนางเอกเก็บได้ ฮีเลยขออยู่ด้วย นางเอกก็ตกลงนะ แต่อยู่ในฐานะหมาของกูเท่านั้น พระเอกก็อยู่ในฐานะน้องหมาเฝ้าบ้าน ทำงานบ้าน ฟังนางเอกบ่นนั่นนี่โน่นไรงี้ แทบจะเหมือนหมาที่ทำงานบ้านได้ แต่ฮีก็โชว์เท่โชว์หล่อตามประสาพระเอกโชโจนะ ส่วนนางเอกมีแฟนแล้วเลยไม่ค่อยโดขิเท่าไหร่

>>839 จำได้ว่านางเก็บพระเอกมาก่อนคบแฟนใช่ป่ะ เพื่อนโม่งบางคนอย่าเพิ่งยี้นะ555 นางเอกเลี้ยงหมาจริงจังเลย555

กูมีอีกเรื่องอยากแนะนำ BREAD&BUTTER อันนี้จะหาอ่านได้ง่านเพราะมีอีบุ๊ค
อันนี้ไม่ได้มีการเลิกกันของพระเอกนางเอก
แต่เนื้อเรื่องมันจะมีพาร์ทแฟนเก่าพระเอกที่รักกันมาก
แต่วันหนึ่งก็ไปด้วยกันไม่ได้เพราะเรื่องงานของพระเอก นิสัยบางอย่างของพระเอกที่ทำให้แฟนเก่าเจ็บปวด
มันดีตรงไม่มีการเบลมแฟนเก่า แฟนเก่าก็มีปมและได้คลายปมเพราะเจอผู้ชายที่เข้ากันได้แล้ว
นางเอกกับพระเอกความสัมพันธ์ก็เกือบจะไปกันไม่รอด ต้องปรับต้องจูน
ใครอยากลองเขียนเรื่องการคบหาแบบเรียลๆ จริง แต่ไม่ทำรา้ยใจคนอ่านก็แนะนนำนะ
เอาจริงๆ เรื่องนี้ให้พระเอกเทิร์นกลับไปจบกับแฟนเก่ากูยังโอเคเลย
เพราะนางเอกก็ค้นพบสัจจะธรรมอะไรบางอย่าง ที่อาจจะเป็นโสดต่ไปกับความฝันก็ได้555
แต่ว่าสุดท้ายแล้ว พระเอกนางเอกสามารถพาตัวเองเดินตามฝันและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข มันก็อิ่มวะ
สำหรับคนที่แบบว่าอยากออกจากอะไรเดิมๆ พล็อตซ้ำๆ จากทั้งนิยายไทยจีน
อยากให้เพื่อนลองเปิดใจกับพวกมังงะ แนวรักของญี่ปุ่น มันมีอะไรว้าวเยอะมาก

ที่กูบอกว่าไม่เบลมแฟนเก่า เพราะตอนแฟนเก่าทิ้งพระเอก
ฮีเสียสูญจนทำงานเดิมไม่ได้ ต้องมาเรียนทำขนมปังรักษาแผลใจตัวเอง

ของแทรกหน่อยเพื่อนโม่ง สมมุติกุเขียนถึงจังหวัดนึงแล้วใช้สถานที่ท่องเที่ยวเดียวกันในเรื่อง มันดันไปตรงกับนักเขียนตัวแม่ จะเป็นไรมั้ยวะ อย่างเช่น อยุธยา มีสถานที่ซ้ำกับเขาสามสี่ที่ในเล่มเดียว กุคิดว่ามันเป็นแลนมาร์คเลยเขียนไปก่อนแต่มานึกได้ว่าจะมีคนคิดว่ากุไปเลียนแบบนักเขียนดังมั้ย สถานที่อื่นมีทำไมไม่ไป ไรงี้

>>843 ยุดยานี่ตัวแม่ไม่ได้ใช้ที่นี้แค่คนเดียว กูว่ามีคนใช้โลเคชั่นนี้เยอะนะ

>>843 ถ้าสถานที่เดียวกันแต่บริบท และใจความต่างกัน กูว่ามปร. แต่ถ้ารายละเอียดปลีกย่อยในเรื่องราวมึงเหมือนเขามรก เช่นไปเดทแล้วกินก๋วยเตี๋ยวเรือแวะซื้อโรตีเหมือนกัน เป็นคนดังในจังหวัดนี้มีธุรกิจโรงแรมริมเจ้าพระยาเหมือนกัน ไปไหว้ขอพรวัดนี้ให้รักกันยาวนานเหมือนกัน ของงี้มันบังเอิญได้นะ แต่คนอ่าน(น็อตออล)มักจะไม่เข้าใจในความบังเอิญนี้ ถ้ารู้ว่าเหมือนขนาดนั้นเลี่ยงได้เลี่ยง ดีกว่า

>>843 ยุดยานึกถึงเรื่องนึง ของตัวแม่ พระเอกพานางเอกไปเยเย่ครั้งแรก(ซึ่งพระเอกมันซิง)ที่โรงแรมริมแม่น้ำที่ยุดยา เป็นโรงแรมที่มองหน้าต่างแล้วเห็นวิวเจดีย์วัดเก่า แล้วพระเอกก็ประทับใจจนแอบไปซื้อเตียงจากโรงแรมนั้นกลับมาเป็นที่ระลึกการเสียตัวครั้งแรก ถ้ามึงเลือกจังหวัดเดียวกันแล้วมีรายละเอียดเล็กๆน้อยๆเหมือนกันแบบเนี้ย ก็สุ่มเสี่ยงนะ

แจกพล็อตแนว age gap จากเรื่องจริง

สาวน้อยมางานวิวาร์ตอนเด็ก อนาคตหน้าได้เป้นเมียเจ้าบ่าวอีกคน

https://www.facebook.com/photo/?fbid=838210608347602&set=pcb.838211075014222

>>847 กูขอเปลี่ยนเป็น ไปงานแต่งของฝาแฝดพระเอกแทนได้ป่ะ 5555 ใครเขียนให้อ่านที เดี๋ยวนี้แนวเอจแก๊ปมันดูน้อยลงเปล่าวะ กูหาไม่ค่อยเจอเลย

>>847 อิสลามบ่ อันนี้กูไม่ค่อยแปลกใจนะ5555 มันเป็นนอร์มในศาสนาเขาอะ

>>849 เพื่อนโม่งพ้อยอยู่ตรงเอจแก๊ป ไม่เอาพล็อตฮาเร็มดิ555

มึง ถ้านิยายกูตอนจบตัวเอกมันยังอยู่ด้วยกันไม่มีใครตาย ใช้ชีวิตไปด้วยกันจนแก่แบบสงบๆ แบบเรื่องความรักก็จบสมหวังดี แต่เรื่องอื่นๆคือคู่ตัวเอกมันแพ้ยับ เป้าหมายอะไรต่อมิอะไรคือแพ้ตัวละครคู่แข่งมันหมดเลยแบบนี้มึงจะถือเป็นแบดเอนมะ คนอ่านแม่งท้วงกูมาว่าทำไมไม่ติดไว้ว่าแบดเอน ถ้ารู้จะได้ไม่อ่าน

>>851 เรียกHEนะสำหรับกุแม้จะแนวbitter sweetแต่ก็HE ไม่ใช่BE

ky ไม่รู้ถูกมู้ไหม
เพื่อนโม่งมีวิธีจัดการกับความรู้สึกเสียเซลฟ์กันยังไงบ้าง เท้าความก่อนคือกูเป็นนข.ไม่ดัง เขียนได้เฉลี่ยปีละเรื่องเพราะมีงานประจำ แต่ก็สะสมฐานแฟนมาเรื่อย ๆ บวกกับเรื่องก่อนเรื่องล่าสุดมีคนชอบเยอะหน่อย คนอ่านเยอะขึ้นมาก ยังไม่ได้ถือว่าดังเปรี้ยงแต่สำหรับกูกูถือว่าแค่นี้พอใจแล้ว ทีนี้พอมาเรื่องล่าสุด กูลองไปเขียนแนวตลาดแบบที่ไม่เคยเขียน พบว่าไม่ใช่ทางตัวเองเลย กูเขียนออกมาไม่ดีอิงตามมาตรฐานตัวเอง แต่ก็พยายามเขียนจนจบเพราะคอมมิชปกมาแล้ว พอลงขายยอดก็ไม่ค่อยดีตามคาด ปัญหาคือกูดิ่งว่ะ กูกลัวคนอ่านที่เคยชอบเรื่องก่อนหน้านี้มาอ่านเรื่องนี้แล้วจะผิดหวัง จะไม่รออ่านเรื่องถัดไปแล้ว กูตั้งใจว่าเรื่องถัดไปกูจะกลับไปเขียนแนวนิชที่ถนัดแล้วก็จะทำให้ดีมาก ๆ ให้ได้ แต่กูกลัวคนอ่านเทก่อน ตอนนี้กูเสียความมั่นใจมากแล้วก็จัดการอารมณ์ตัวเองไม่ได้ เพื่อนโม่งมีวิธีดึงตัวเองออกมาจากช่วงที่อารมณ์ดาวน์ ๆ แบบนี้ยังไงวะ กูกลัวว่าถ้ายังดาวน์อยู่แบบนี้กูจะยิ่งเขียนเรื่องถัดไปได้ไม่ดี

>>853 งั้นมึงหยุดเขียนก่อน ไปโฟกัสกับงานประจำแทน ไม่ก็งานอดิเรกอย่างอื่น เขียนงานตอนดิ่งมันไม่มีอะไรดีนอกจากมึงจะเขียนแนวดราม่าอะนะ ผิดหวังไปเถอะ มึงจะได้รู้ด้วยว่าตัวเองไม่เหมาะกับแนวไหนบ้าง

>>853 คนเรามันก็มีมือขึ้นมือตกได้อะ นอ.เขาถ้าเป็นพวกเสพงานหลากหลายจะเฉยๆนะแบบมีเปรียบเทียบมั่งว่าเขียนเรื่องเก่ากับเรื่องใหม่ไม่สนุกเท่ากันยังไง แต่ถ้าเจอนอ.ปสด. เขาจะตีว่าเรื่องล่าสุดที่มึงเขียนไม่สนุก แสดงว่าฝีมือมึงกากละ บัยจ้าต่อให้มีเรื่องใหม่มาก็ไม่ทนอ่านต่อละ
ถ้ามึงโฟกัสแต่นอ.ปสด. มึงก็ดิ่งไปเรื่อยๆอะ แต่ถ้ามึงไม่สน ก็ปรับความคิดซะว่าเออ ถือว่าได้ลองของกันไป จะได้รู้ว่าตัวเองไม่ถนัดแนวนี้ เรื่องใหม่เขียนก็อย่าเอาตามนี้ละกัน ถือซะว่าเป็นบทเรียน

>>853 เป็นกูกูไม่หยุดเขียนนะ กูก็เขียนเรื่องต่อไปเลย แต่คราวนี้อาจจะตั้งเป้าต่ำๆ หน่อย คล้ายๆ เขียนเล่นเพื่อพักใจอะ ยังไงมึงก็มีงานประจำอยู่แล้ว เขียนโง่ๆ กาวๆ หรืออะไรก็ได้ที่มีแต่สิ่งที่มึงชอบเยอะๆ แบบสนองนี้ดไปเลย เอาจริงๆ เรื่องสนองนี้ดนี่แหละคนอ่านนิชเดิมของมึงจะชอบ เพราะมึงก็เป็นเซฟโซนของเขาไง (แต่มึงก็ไม่ต้องไปคิดหรอกว่าเขาจะชอบหรือไม่ชอบ เรื่องนี้มึงเขียนฮีลตัวเอง มึงชอบเองก็พอแล้ว)

เมื่อก่อนเคยบ่นว่านิยายจีนเนื้อหาแต่ละตอนสั้น + วนอยู่ในอ่างนะ
แต่พอมาเขียนขายรายตอนเอง เขียนไปเขียนมาก็รู้สึกว่าตัวเองเริ่มเป็นแบบนิยายจีนบ้างละ ตอนนึงโคตรสั้นไม่พอต้องเอาเนื้อหา 2-3 มารวมกันถึงจะมีความคืบหน้าด้วย ถถถถ
ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเองซะงั้น

>>857 นิยายจีนที่ตอนมันสั้นๆแต่จำนวนตอนเยอะส่วนมากนักเขียนก็ไม่ได้ลงวันละตอนนะ อย่างพวกนขจีนที่กุตามไปดำน้ำ 500กว่าตอนนี่ลงภายใน1ปีนะ แต่พอมาแปลไทยขายบางค่ายมันชอบลงวันละตอน ผ่านไปวีคนึงบางทีเรื่องยังอยู่ที่เดิมคนอ่านเลยบ่น ถ้าเนื้อเรื่องมันวนๆตอนสั้นๆก็พยายามลงวันละหลายตอนกุว่า นักอ่านจะได้พอใจ

>>858 ที่ว่าตอนสั้นนี่คือจำนวนคำเท่าไหร่เหรอวะมึง

>>859 ประมาณ2-3พันคำจีนต่อตอน พวกแปลไทยติดเหรียญตอนละ3บาทแล้วนักอ่านบ่นว่าสั้นนั่นแหละ

มีคำถาม แบบนี้จะเรียกแนวชญ. หรือ queer วะ
1. ถ้าพี่กะเทยไปสิงร่างผญ. พบรักกับผช.
2. ถ้ากะเทยแปลงเพศผ่ากีมีนมแล้ว พบรักกะผช.
เขาต้องนับที่จิตใจหรือร่างกายหว่า

>>861 นับที่ร่างกายและกูอยากบอกว่า ป้าๆ ฝั่งชายหญิงยอมรับแนวนี้กันได้นะ เคยมีนิยายจีน พระเอกเข้าร่างเมียของคู่แค้น รักกัน ป้าๆ หวีดกันเฮฮา

>>862 นัยว่าเป็นนางเอกสิ คู่แค้นคือพระเอก555

>>861 กุเห็นแนวนี้คนอ่านฝั่งชายหญิงอ่านกันนะ ขายอยู่โหมดนิยายรักด้วย เกณฑ์ตัดสินว่าอยู่หมวดไหนคือใช้ร่างกายปัจจุบันก็คือช-ญ
เขียนสนุกก็มีหลายคนชอบนะ ถ้าชอบก็ชอบเลย แต่กูคนนึงที่อ่านวายไม่รอด อ่านไม่ได้เลยว่ะ

>>864 ใช่ ชายหญิง เขียนให้สนุกเหอะพร้อมเปิดรับ เขียนหญิงไปอยู่ร่างชายแล้วชายชายดิ กุว่าสาววายพร้อมวีน

ky เห็นมีบางเพจชอบรีวิวนิยายแบบเจนรูป Ai มาประกอบรีวิวด้วย ถ้าเกิดเพื่อนโม่งได้รับเกียรตินั้นแล้วดันไม่สนับสนุน Ai มากๆๆๆจะทำยังไงดีวะ ขอบคณและเลี่ยงการไม่พูดถึงภาพที่เขาเจนมาน่าจะดีสุดใช่มั๊ย

>>866 ก็แค่เฉยๆ ไปก็ได้ หรือแค่กดไลค์ก็พอ