โม่งขอคำปรึกษานิดนึง พวกมึงรู้สึกยังไงกับประโยคนี้อ่า 'ดวงตาโศกซึ้งสีอำพันคู่นั้นงดงามราวกับโศกนาฎกรรมของเชกสเปียร์ส'
คือกูกำลังเขียนซีนที่พระนางเจอกันตัวเป็นๆ ครั้งแรก แล้วต้องบรรยายครส.พระเอกตอนสบตากับนอ. อ่า ซึ่งนอ.กูมีนัยน์ตาเศร้า เศร้าแบบสวยซึ้ง มองละสะเทือนอารมณ์ เหมือนเห็นหนังชีวิตฉายในแววตา (นางเอกกูโดนชีวิตสู้กลับหนักมาก แววตาไม่ได้สดใสตามอายุ) จะอธิบายว่าไงดีวะ 5555 สำหรับกูมันเป็นความเศร้าเหมือนตอนอ่านเชกสเปียร์ ทั้งสวยงาม รวดร้าว และน่าหลงใหลอารมณ์นั้นเลย คำถามคือจากประโยคข้างบน พวกมึงอ่านแล้วรู้สึกยังไง จับอารมณ์ของประโยคได้แบบเดียวกับที่กูพยายามจะสื่อมั้ย ขอบคุณล่วงหน้าทุกคำตอบเลย