>>624 กูชอบแบบแปลไปเลยนะ พวกกระบี่อิงฟ้าดาบฆ่ามังกร จักรวาลในแขนเสื้อไรเงี้ย
แต่การแปลสำนวนมันค่อนข้างละเอียดอ่อน พวกสำนวนกลางๆแบบ "ขี่ช้างจับตั๊กแตน" "ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงา" หรือแปล "แบกหม้อดำ" เป็น "แพะรับบาป" มันยังพอเนียนๆกลืนไปกับบริบทความจีนของเนื้อเรื่องได้นะ แล้วก็ควรแปลด้วยแหละ
แต่บางอย่างพวก "ยึดถือ (คำพูดคนอื่น) เป็นลมพัดผ่านหู" แล้วไปแปลว่า "เหมือนตักน้ำรดหัวตอ" หรือ "ควงขวานต่อหน้าหลู่ปัน" แปลเป็น "เอามะพร้าวห้าวไปขายสวน" ไม่ก็ "ซ่อนดาบในรอยยิ้ม" แปลว่า "ปากหวานก้นเปรี้ยว" อันนี้กูว่ามันหลุดบริบทวัฒนธรรมไปหน่อย กลิ่นกะปิปลาร้าหนักมาก ถ้าเป็นนิยายแนวปัจจุบันคงพอไหวมั้ง แต่นิยายโบราณกูว่ามันแปลกๆ นักแปลต้องชั่งน้ำหนักดีๆอะ